ခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုအသာမြှောက်စေလိုက်ကာတွင်းဝလေးထဲသို့လက်ခလယ်ကိုအရင်သွင်းလိုက်ပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်နေလိုက်တယ်။
အ့..နာတယ်..သူတောင်းစား..လွှတ်..အ့
လက်၃ ချောင်းထိအသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း
ရန်ပိုင်တယောက်ဥာဏ့်တွင်းထဲသို့ထည့်ဖို့ညီငယ်လေးကိုထိပ်ဖျားတေ့ထားရုံရှိသေးသည်။
ဟေ့ကောင် ခွေးသူတောင်းစား!!! လူမဆန်တဲ့ကောင်ငါ့ကိုလွှတ်ပေးစမ်း!!! အခုလွှတ် အားးဟ့...
ကိုကို့တွင်းလေးကနွေးနေတာပဲ အဆုံးထိဝင်တော့မယ် အားးးဟာ့
"ခွေးသူတောင်းစားငါမင်းကိုထုတ်လို့ပြောနေတယ်နော် မဒိန်းကောင်!!!"
တဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်ပြီဖြေးဖြေးချင်းစတင်လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။
ခွေးသူတောင်းစား!!! မဒိန်းကောင် လူမဆန်တဲ့ကောင် အားးးနာတယ် ပြန်ထုတ်ပေးးး
အားးးးးးရှီးအရမ်းကောင်းတယ်ကိုကိုရာ
ခွေးသူတောင်းစားထုတ်ပေးအားးးးးဟ့
အ့...ဖြေးဖြေးး..
ဟင်းးးး...ကောင်းလားကိုကို...
ရန်ပိုင်အသွင်းအထုတ်ကို ခပ်မြန်မြန်ပိုလုပ်လိုက်ပြီး
လူတွေ....ရှိနေတာကို အတင်းလုပ်တယ် မင်း...ဟင့် ...သေမယ် မဒိန်းကောင်!
ကိုကို့တွင်းလေးကနူးညံ့နေတာပဲ အားရှီးအချိန်တိုင်းပဲလုပ်ချင်နေတော့တယ် အ့...ဟာ့
သေလိုက်လေ အ့...ဖြေးဖြေး..ဟ့..
"အားရှီး....ကိုကို ကျွန်တော်ပီးတော့မယ်"
ခပ်မြန်မြန်လေး အချက်၃၀လောက်ဆောင့်ပြီးသည်နှင့်ပီးသွားတော့သည်။
အဝလေးထဲမှထုတ်လိုက်တော့ရုတ်တရက်ပြိုကျလာသောကိုယ်လုံးလေး
အလန့်တကြားကြည့်လိုက်တော့အောက်ပိုင်းမှ သွေးထွက်ပီးသတိလစ်နေပီဖြစ်သောကိုကို
စိုးရိမ်စိတ်တေနဲ့လူကပူထူလာပြီး ကိုကို့ကို
အကျီအဝတ်အစားတွေ ဝတ်ပေးပီး ဆေးရုံထဲသို့အမြန်ခေါ်ဆောင်သွားရသည်။
ဘေးကလူတေဘယ်လိုကြည့်နေမလဲကိုလဲသူသတိမထားမိတော့...
ဆရာဝန်ကြီးကစစ်ဆေးစရာရှိတာစစိဆေးပီးစိုးရိမ်စရာမရှိဘူးဘာညာပြောပြီးဆေးထိုးပေးခဲ့ပေမဲ့ ရန်ပိုင်ကတော့ ကိုကိုနိုးမလာသေးသဖြင့် စိုးရိမ်ဒီဂရီမြှင့်တက်လို့နေသည်။
(ကိုကိုရယ် မြန်မြန်နိုးလာပါတော့ ကျွန်တော်မှားသွားတယ် ကိုကိုခွင့်ပြုမှလုပ်ခဲ့သင့်တာကို ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ် ကိုကိုရာ )
မျက်ရည်ချောင်းစီးကာစိတ်ထဲမှကိုကိုနိုးလာဖို့ကိုဆုတောင်းနေမိတယ်။
တံခါးဖွင့်ပီးဝင်လာသံကြားသဖြင့်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ရောင်ဖြစ်နေသည်။ကိုကို့ကိုဆရာဝန်ကြီးတွေစစ်ဆေးနေတုန်းက စိုးရိမ်ပီး ရောင့်ကိုဖုန်းဆက်ခေါ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။
"သူတောင်းစား! လုပ်တုန်းကလုပ်ပီးအခုမှနောင်တရပီး လာငိုပြမနေနဲ့"
"ငါကစိုးရိမ်လို့ပါကွာ ကိုကိုကအခုထိမနိုးလာသေးဘူးဆိုတော့"
"ယိ့ကိုစိုးရိမ် အစကတည်းကစိုးရိမ်ခဲ့ရင်သူအလိုမတူပဲ မင်းမလုပ်ခဲ့သင့်ဘူး ဆရာဝန်ကြီးကလည်းစိုးရိမ်စရာမရှိဘူးလို့ပြောခဲ့တာပဲကွာ ခနနေရင်နိုးလာမှာပေါ့"
"အေးပါကွာ"
အားးးးကျွတ်ကျွတ်..
ကိုကို့အသံကြားသည်နှင့် ရန်ပိုင်ကိုကို့အနားကိုအမြန်သွားပီး
"ကိုကိုသက်သာရဲ့လား၊ဘယ်လိုနေသေးလဲ"
ရန်ပိုင်တရစပ်မေးနေသည်။
"ထွက်သွား!မင်းစောက်ခွက်ငါမမြင်ချင်ဘူး!"
ဗျာ!
"မင်းကိုငါထွက်သွားလို့ပြောနေတာ နားမလည်ဘူးလား?"
ဟုတ် ကိုကို့သဘောအတိုင်းကျွန်တော်ထွက်သွားပေးပါ့မယ်~~~
ရန်ပိုင်အမြန်ကိုကို့မျက်စိရှေ့မှထွက်သွားမိသည်။
"ဟာ!! ဟေ့ကောင်ရန်ပိုင် နေအုံးလေကွာ ကျစ်!"
"အာ...ရောင်ရောက်နေတာလား အကိုဒေါသထွက်နေတော့ စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူးဖြစ်သွားတယ် ဆောရီး"
"ဟုတ်ဗျဦးခိုက်လဲပါတယ်ဆေးသွားယူနေလို့
ဟိုလေ..."
"အင်းပြော"
"ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းကလူကောင်းပါဗျကိုယ့်ဘက်ကမို့ကိုယ်ယက်တာမဟုတ်ပါဘူးသူကအကို့ကိုတကယ်သဘောကျနေတာပါသူဘယ်သူ့ကိုမှလဲကုတင်ပေါ်ခေါ်မအိပ်ဘူးပါဘူးဗျ
အခုလဲသူ့အမှားအတွက်သူတာဝန်ယူမှာပါတဲ့အကိုကနည်းနည်းလောက်စဥ်းစားပေးလို့မရဘူးလားဟင်.."
"အဲ့မဒိန်းကောင်ကိုယူဖို့နေနေသာသာတရားတောင်ဆွဲပစ်ချင်တာအခုလိုနေရာမှာသူလုပ်ပုံကကောင်းလား"
ဟင်းးးး
သက်ပျင်းသာချနိုင်တော့တယ်။
"Baby"
"အာ...လာလာကူပြောအုံး"
ခိုက်တစ်ယောက်ဝင်လာလာချင်းပင်အနားသို့ကပ်လာကာတံတောင်ဖြင့်တွတ်ပြီးသူ့သူငယ်ချင်းအစားရှေ့နေလိုက်ပေးခိုင်းနေသောအကောင်ပေါက်
"အဟမ်းးးအင်းးဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ"
(ရောင်မျက်ဖြူပါစိုက်ချင်သွားတယ်ဟိုဟာလုပ်လို့ဖြစ်ပါတယ်ဆိုမှသူ့ကိုအစအဆုံး
ရှင်ပြစေချင်တာလားမသိသောက်အဖိုးကြီးသုံးစားလို့ကိုမရဘူး)
"အရမ်းသိချင်နေရင်ဟိုခွေးသူတောင်းစားကိုသွားမေး"
"ဦးခိုက်တို့စကားပြောနှင့်အုံးကျွန်တော်ဟိုကောင်နောက်လိုက်သွားအုံးမယ်ပြီးရင်ဆင်းခဲ့"
"Ok baby"
အခန်းထဲမှထွက်လာလိုက်တော့
နံရံကိုမှီကာစိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့်မှီကာရပ်နေပါသောသကောင့်သားလေး
ဟျောင့်!
"အင်း"
"ရုပ်ကလဲလဒမှိုင်မှိုင်လို့ဒီလောက်လုပ်မှတော့နှင်ထုတ်ခံရတာနည်းသေး"
"ငါဘာဆက်လုပ်ရမလဲရောင်..ကိုကိုကငါ့ကိုချစ်ဖို့တောင်မစဥ်းစားရသေးဘူးမုန်းအောင်ငါလုပ်မိပြီလား"
"ခုမှလူစကားထပြောအစထဲကထိန်းပါလားဘယ့်နှယ်သူ့အလုပ်မှာသူ့ကို..ဟင်းးး
ငါနော်မင်းနေရာမှာငါ့ဘိုးတော်သာဆိုငယ်ပါကိုအရင်းကနေဖြတ်ခုတ်ပြီးရေခဲတိုက်ပို့ထားလိုက်တယ်"
"ငါ..ငါလဲကိုကို့ကိုမြင်ရင်မနေနိုင်ဘူးငါ့စိတ်တေကိုငါထိန်းလို့မရဘူးရောင်ငါကိုကို့ကိုချစ်တယ်ငါဘာဆက်လုပ်ရမလဲ"
"အေးဘာမှဆက်လုပ်မနေနဲ့အခုငါနဲ့ဦးခိုက်ကပြန်တော့မှာမင်းကိုကိုတစ်ယောက်ထဲထားမလို့လား"
"ဟာ..ဟုတ်သားငါကိုကိုနားသွား..."
ငြိမ်ကျသွားသောသူကြောင့်
"ဘာဖြစ်တာလဲအဲ့တာ"
"ငါကြောက်တယ်ငါရှိနေရင်ကိုကိုပိုစိတ်တိုမှာကို"
"တိုမှာပေါ့မင်းရှိရှိမရှိရှိတင်းနေမှာဘဲနှစ်ခါတိတိအလိုမတူဘဲတက်အလုပ်ခံရတာလေဘယ်သူကပျော်နေပါ့မလဲ"
မင်းကလဲ~~~
"မင်းကလဲမနေနဲ့လဲနေတာမင်းကိုကိုသူ့ဆီသွားဟိုကလုပ်ရင်ခံလိုက်ဒါဘဲငါဆင်းနှင့်ပြီဦးခိုက်ကိုမြန်မြန်လာလို့"
ဟင်းးးးစိတ်ချလက်ချထားခဲ့ပါသောသူငယ်ချင်းကောင်းကြီးကိုကြည့်ရင်သက်ပျင်းချရတော့တယ်
(ငါတော့ဒီနေ့ခေါင်းကွဲရင်ကွဲမကွဲရင်ရှိသမျှဆံပင်အကုန်ပြောင်ဘဲ
ရန်ပိုင်ရေမှောင်နေသ၍ကတော့ခံပေအုံးပေါ့)
(Y/N-ရစ်နဲ့ရှေးတို့သဘောကဦးခိုက်ကိုနာမည်ပြန်ပြောင်းချင်ပါတယ်ဘာလို့ခုမှပြောင်းချင်လဲဆိုတာသိတဲ့သူတေသိပါတယ်ကိုယ်တို့ficကလူသိနည်းတဲ့အတွက်အပြောခံလာရနိုင်တယ်သာသာတို့သဘောလို့မပြောပါနဲ့readersတေကိုမေးတာပါနော်ပြောင်းသင့်လား)
Zawgyi
ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုအသာေျမႇာက္ေစလိုက္ကာတြင္းဝေလးထဲသို႔လက္ခလယ္ကိုအရင္သြင္းလိုက္ၿပီးအသြင္းအထုတ္လုပ္ေနလိုက္တယ္။
အ့..နာတယ္..သူေတာင္းစား..လႊတ္..အ့
လက္၃ ေခ်ာင္းထိအသြင္းအထုတ္လုပ္ရင္း
ရန္ပိုင္တေယာက္ဥာဏ့္တြင္းထဲသို႔ထည့္ဖို႔ညီငယ္ေလးကိုထိပ္ဖ်ားေတ့ထားရံုရိွေသးသည္။
ေဟ့ေကာင္ ေခြးသူေတာင္းစား!!! လူမဆန္တဲ့ေကာင္ငါ့ကိုလႊတ္ေပးစမ္း!!! အခုလႊတ္ အားးဟ့...
ကိုကို႔တြင္းေလးကေနြးေနတာပဲ အဆံုးထိဝင္ေတာ့မယ္ အားးးဟာ့
"ေခြးသူေတာင္းစားငါမင္းကိုထုတ္လို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္ မဒိန္းေကာင္!!!"
တဆံုးထိထိုးသြင္းလိုက္ၿပီေျဖးေျဖးခ်င္းစတင္လႈပ္ရွားလိုက္တယ္။
ေခြးသူေတာင္းစား!!! မဒိန္းေကာင္ လူမဆန္တဲ့ေကာင္ အားးးနာတယ္ ျပန္ထုတ္ေပးးး
အားးးးးးရွီးအရမ္းေကာင္းတယ္ကိုကိုရာ
ေခြးသူေတာင္းစားထုတ္ေပးအားးးးးဟ့
အ့...ေျဖးေျဖးး..
ဟင္းးးး...ေကာင္းလားကိုကို...
ရန္ပိုင္အသြင္းအထုတ္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ပိုလုပ္လိုက္ၿပီး
လူေတြ....ရိွေနတာကို အတင္းလုပ္တယ္ မင္း...ဟင့္ ...ေသမယ္ မဒိန္းေကာင္!
ကိုကို႔တြင္းေလးကႏူးညံ့ေနတာပဲ အားရွီးအခ်ိန္တိုင္းပဲလုပ္ခ်င္ေနေတာ့တယ္ အ့...ဟာ့
ေသလိုက္ေလ အ့...ေျဖးေျဖး..ဟ့..
"အားရွီး....ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ပီးေတာ့မယ္"
ခပ္ျမန္ျမန္ေလး အခ်က္၃၀ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးသည္ႏွင့္ပီးသြားေတာ့သည္။
အဝေလးထဲမွထုတ္လိုက္ေတာ့ရုတ္တရက္ၿပိဳက်လာေသာကိုယ္လံုးေလး
အလန္႔တၾကားၾကည့္လိုက္ေတာ့ေအာက္ပိုင္းမွ ေသြးထြက္ပီးသတိလစ္ေနပီျဖစ္ေသာကိုကို
စိုးရိမ္စိတ္ေတနဲ႔လူကပူထူလာၿပီး ကိုကို႔ကို
အက်ီအဝတ္အစားေတြ ဝတ္ေပးပီး ေဆးရံုထဲသို႔အျမန္ေခၚေဆာင္သြားရသည္။
ေဘးကလူေတဘယ္လိုၾကည့္ေနမလဲကိုလဲသူသတိမထားမိေတာ့...
ဆရာဝန္ႀကီးကစစ္ေဆးစရာရိွတာစစိေဆးပီးစိုးရိမ္စရာမရိွဘူးဘာညာေျပာၿပီးေဆးထိုးေပးခဲ့ေပမဲ့ ရန္ပိုင္ကေတာ့ ကိုကိုႏိုးမလာေသးသျဖင့္ စိုးရိမ္ဒီဂရီျမႇင့္တက္လို႔ေနသည္။
(ကိုကိုရယ္ ျမန္ျမန္ႏိုးလာပါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မွားသြားတယ္ ကိုကိုခြင့္ျပဳမွလုပ္ခဲ့သင့္တာကို ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုကိုရာ )
မ်က္ရည္ေခ်ာင္းစီးကာစိတ္ထဲမွကိုကိုႏိုးလာဖို႔ကိုဆုေတာင္းေနမိတယ္။
တံခါးဖြင့္ပီးဝင္လာသံၾကားသျဖင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရာင္ျဖစ္ေနသည္။ကိုကို႔ကိုဆရာဝန္ႀကီးေတြစစ္ေဆးေနတုန္းက စိုးရိမ္ပီး ေရာင့္ကိုဖုန္းဆက္ေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။
"သူေတာင္းစား! လုပ္တုန္းကလုပ္ပီးအခုမွေနာင္တရပီး လာငိုျပမေနနဲ႔"
"ငါကစိုးရိမ္လို႔ပါကြာ ကိုကိုကအခုထိမႏိုးလာေသးဘူးဆိုေတာ့"
"ယိ့ကိုစိုးရိမ္ အစကတည္းကစိုးရိမ္ခဲ့ရင္သူအလိုမတူပဲ မင္းမလုပ္ခဲ့သင့္ဘူး ဆရာဝန္ႀကီးကလည္းစိုးရိမ္စရာမရိွဘူးလို႔ေျပာခဲ့တာပဲကြာ ခနေနရင္ႏိုးလာမွာေပါ့"
"ေအးပါကြာ"
အားးးးကြၽတ္ကြၽတ္..
ကိုကို႔အသံၾကားသည္ႏွင့္ ရန္ပိုင္ကိုကို႔အနားကိုအျမန္သြားပီး
"ကိုကိုသက္သာရဲ့လား၊ဘယ္လိုေနေသးလဲ"
ရန္ပိုင္တရစပ္ေမးေနသည္။
"ထြက္သြား!မင္းေစာက္ခြက္ငါမျမင္ခ်င္ဘူး!"
ဗ်ာ!
"မင္းကိုငါထြက္သြားလို႔ေျပာေနတာ နားမလည္ဘူးလား?"
ဟုတ္ ကိုကို႔သေဘာအတိုင္းကြၽန္ေတာ္ထြက္သြားေပးပါ့မယ္~~~
ရန္ပိုင္အျမန္ကိုကို႔မ်က္စိေရ႔ွမွထြက္သြားမိသည္။
"ဟာ!! ေဟ့ေကာင္ရန္ပိုင္ ေနအံုးေလကြာ က်စ္!"
"အာ...ေရာင္ေရာက္ေနတာလား အကိုေဒါသထြက္ေနေတာ့ စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘူးျဖစ္သြားတယ္ ေဆာရီး"
"ဟုတ္ဗ်ၪီးခိုက္လဲပါတယ္ေဆးသြားယူေနလို႔
ဟိုေလ..."
"အင္းေျပာ"
"ကြၽန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းကလူေကာင္းပါဗ်ကိုယ့္ဘက္ကမို႔ကိုယ္ယက္တာမဟုတ္ပါဘူးသူကအကို႔ကိုတကယ္သေဘာက်ေနတာပါသူဘယ္သူ႔ကိုမွလဲကုတင္ေပၚေခၚမအိပ္ဘူးပါဘူးဗ်
အခုလဲသူ႔အမွားအတြက္သူတာဝန္ယူမွာပါတဲ့အကိုကနည္းနည္းေလာက္စဥ္းစားေပးလို႔မရဘူးလားဟင္.."
"အဲ့မဒိန္းေကာင္ကိုယူဖို႔ေနေနသာသာတရားေတာင္ဆြဲပစ္ခ်င္တာအခုလိုေနရာမွာသူလုပ္ပံုကေကာင္းလား"
ဟင္းးးး
သက္ပ်င္းသာခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္။
"Baby"
"အာ...လာလာကူေျပာအံုး"
ခိုက္တစ္ေယာက္ဝင္လာလာခ်င္းပင္အနားသို႔ကပ္လာကာတံေတာင္ျဖင့္တြတ္ၿပီးသူ႔သူငယ္ခ်င္းအစားေရ႔ွေနလိုက္ေပးခိုင္းေနေသာအေကာင္ေပါက္
"အဟမ္းးးအင္းးဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
(ေရာင္မ်က္ျဖဴပါစိုက္ခ်င္သြားတယ္ဟိုဟာလုပ္လို႔ျဖစ္ပါတယ္ဆိုမွသူ႔ကိုအစအဆံုး
ရွင္ျပေစခ်င္တာလားမသိေသာက္အဖိုးႀကီးသံုးစားလို႔ကိုမရဘူး)
"အရမ္းသိခ်င္ေနရင္ဟိုေခြးသူေတာင္းစားကိုသြားေမး"
"ၪီးခိုက္တို႔စကားေျပာႏွင့္အံုးကြၽန္ေတာ္ဟိုေကာင္ေနာက္လိုက္သြားအံုးမယ္ၿပီးရင္ဆင္းခဲ့"
"Ok baby"
အခန္းထဲမွထြက္လာလိုက္ေတာ့
နံရံကိုမွီကာစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္မွီကာရပ္ေနပါေသာသေကာင့္သားေလး
ေဟ်ာင့္!
"အင္း"
"ရုပ္ကလဲလဒမိႈင္မိႈင္လို႔ဒီေလာက္လုပ္မွေတာ့ႏွင္ထုတ္ခံရတာနည္းေသး"
"ငါဘာဆက္လုပ္ရမလဲေရာင္..ကိုကိုကငါ့ကိုခ်စ္ဖို႔ေတာင္မစဥ္းစားရေသးဘူးမုန္းေအာင္ငါလုပ္မိၿပီလား"
"ခုမွလူစကားထေျပာအစထဲကထိန္းပါလားဘယ့္ႏွယ္သူ႔အလုပ္မွာသူ႔ကို..ဟင္းးး
ငါေနာ္မင္းေနရာမွာငါ့ဘိုးေတာ္သာဆိုငယ္ပါကိုအရင္းကေနျဖတ္ခုတ္ၿပီးေရခဲတိုက္ပို႔ထားလိုက္တယ္"
"ငါ..ငါလဲကိုကို႔ကိုျမင္ရင္မေနႏိုင္ဘူးငါ့စိတ္ေတကိုငါထိန္းလို႔မရဘူးေရာင္ငါကိုကို႔ကိုခ်စ္တယ္ငါဘာဆက္လုပ္ရမလဲ"
"ေအးဘာမွဆက္လုပ္မေနနဲ႔အခုငါနဲ႔ၪီးခိုက္ကျပန္ေတာ့မွာမင္းကိုကိုတစ္ေယာက္ထဲထားမလို႔လား"
"ဟာ..ဟုတ္သားငါကိုကိုနားသြား..."
ၿငိမ္က်သြားေသာသူေၾကာင့္
"ဘာျဖစ္တာလဲအဲ့တာ"
"ငါေၾကာက္တယ္ငါရိွေနရင္ကိုကိုပိုစိတ္တိုမွာကို"
"တိုမွာေပါ့မင္းရိွရိွမရိွရိွတင္းေနမွာဘဲႏွစ္ခါတိတိအလိုမတူဘဲတက္အလုပ္ခံရတာေလဘယ္သူကေပ်ာ္ေနပါ့မလဲ"
မင္းကလဲ~~~
"မင္းကလဲမေနနဲ႔လဲေနတာမင္းကိုကိုသူ႔ဆီသြားဟိုကလုပ္ရင္ခံလိုက္ဒါဘဲငါဆင္းႏွင့္ၿပီၪီးခိုက္ကိုျမန္ျမန္လာလို႔"
ဟင္းးးးစိတ္ခ်လက္ခ်ထားခဲ့ပါေသာသူငယ္ခ်င္းေကာင္းႀကီးကိုၾကည့္ရင္သက္ပ်င္းခ်ရေတာ့တယ္
(ငါေတာ့ဒီေန့ေခါင္းကြဲရင္ကြဲမကြဲရင္ရိွသမ်ွဆံပင္အကုန္ေျပာင္ဘဲ
ရန္ပိုင္ေရေမွာင္ေနသ၍ကေတာ့ခံေပအံုးေပါ့)
(Y/N-ရစ္နဲ႔ေရွးတို႔သေဘာကၪီးခိုက္ကိုနာမည္ျပန္ေျပာင္းခ်င္ပါတယ္ဘာလို႔ခုမွေျပာင္းခ်င္လဲဆိုတာသိတဲ့သူေတသိပါတယ္ကိုယ္တို႔ficကလူသိနည္းတဲ့အတြက္အေျပာခံလာရႏိုင္တယ္သာသာတို႔သေဘာလို႔မေျပာပါနဲ႔readersေတကိုေမးတာပါေနာ္ေျပာင္းသင့္လား)