"Mukha kang tuko." Tumatawang sabi ni Nina bago ko itapon sa kaniya yung hawak kong plastik na pinag-inuman ko ng coke.
Maarte akong napahawak sa dibdib ko habang malungkot na nakatitig sa aking mapanakit na kaibigan. "Masakit! Masyado kang mapanakit! Pa'no ba kita naging kaibigan? Sino ka para bastusin mo ang isang tulad ko?!"
Napa-aray at mura nalang ako nang bigla niya 'kong binatukan.
Pagkatapos akong sabihang mukhang tuko, babatukan ako. Magaling. Napakagaling kong pumili ng kinakaibigan. Sa susunod hindi nalang ako magta-talk.
Maraming masasamang tao sa mundo.
Pasimple kong kinuha ang aking napiling armas na ipinanlalaban ko sa mga mukhang ipis habang ngsasalita ang aking mabait na kaibigan.
Paglingon niya sa likod niya, agad kong hinampas yung likod ng hawak kong tsinelas sa ulo niya.
"ARAY!" Malakas niya 'kong minura kaya agad akong tumakbo palayo. This is it. I'm gonna die. Gusto ko lang naman bumawi! Magtatago na sana ako nang makakita ako ng lalaking may hawak na Nova kaya automatic na tumigil ako sa pagtakbo.
"AZALEA!"
Hindi ko siya pinansin at kinalabit yung lalaking kaharap ko kahit na kanina pa siya nakatingin sakin.
Seryoso ko siyang tinignan. "Hawak ko pamilya mo. Pahingi ng bente."
"H-ha?" Naka-kunot yung noo niya at mukhang 'di niya na alam yung gagawin niya kaya napakamot nalang ako ng batok.
Bente na nga lang hinihingi ko, hindi pa ibibigay. Wala. Olats yung mga taong may planong kidnapin pamilya nito.
Kumunot ang noo ko. "Kuya, gising tayo. Bente nga. Penge ng bente."
Agad siyang dumakot ng pera sa pitaka niya. Pagkakuha ko ng pera, naglakad nalang ako ng normal papunta ng tindahan para bumili ng chichirya.
Yung lalaki na binigyan ako ng pera, binunot aagd yung selpon sa bulsa niya para tumawag ng kung sino kaya hindi ko na siya pinansin.
Paglingon ko nakita ko si Nina na nagniningning ang mata habang nakatitig sa'kin na may hawak na barya.
Paglapit niya sakin, tumingin agad siya sa paligid at malakas na tumawa nang makita yung lalaki na halos mahimatay na sa nerbyos habang may kausap. Feel ko madali mascam 'tong lalaking 'to.
Pagkakuha ko ng malaking Marty's, nagsimula na kaming maglakad ni Nina sa bahay niya habang kumakain ng chichirya.
"Beh. Sabi ni mama kanina kung kamusta raw yung trabaho mo sa restaurant dyan sa kanto."
Patuloy ako sa pagnguya habang sumasagot. "Oks lang naman. Andami nanamang may gusto na maging waitress nila ako kasi ang ganda ko."
Tumango-tango lang siya.
Namayani ang katahimikan samin bago siya magsalita uli. "Azalea?... Pa'no mo naaalala yung pangalan mo pero wala ka nang ibang maalala?"
Hindi ako nagsalita. Laging ito ang tanong sakin ni Nina. Minsan hindi ko nalang alam kung isasagot ko ba yung lagi kong sagot sa kaniya o iibahin ko para naman mabago.
"Hindi ko alam."
Yun ang totoo. Hindi ko talaga alam kung bakit pangalan ko lang ang naaalala ko. Hindi ko alam kung bakit ako nawalan ng memorya. Kung may kaaway ba ako kaya ako naaksidente.
Marami akong hindi alam tungkol sa buhay ko. Nakakainis kasi tuwing may nagtatanong hindi ko alam ang isasagot ko. Nakakainis kasi napakahirap malaman yung sagot kasi wala akong ibang dalang gamit nung naaksidente ako kundi ang selpon ko na mukhang grabe ang ingat ko.
Ang pinaka nakakainis, hindi ko pa nga alam kung ano yung password ko. Pero yung nag-iisang pangalan na nakalagay sa lockscreen ko lang yung patunay na hindi ako nag-iisa bago ako ma-aksidente.
Cerxes.
Yun and pangalan na nakalagay sa lockscreen ko.
It could be a girl's name or a boy's name for all I care. Basta ang alam ko ay may taong importante sa akin. But where is Cerxes now? I don't know.
Siguro kung nakaraang taon pa, mae-excite pa 'ko sa pangalan na yun kasi iniisip kong hahanapin niya 'ko. Siguro kung two years ago pa. Three. Apat na taon na ang lumipas. Asan na yung importanteng tao na yun?
Ewan ko.
Wala na 'kong pake.
Yun ang naisip ko. Ayos lang kung hindi na bumalik sakin yung mga memorya ko dati kahit feeling ko incomplete ako. Gagawa nalang ako ng bago imbis na nalulungkot ako.
Kasama ko naman si Nina at tita Bella. Gagawa ako ng maraming masasayang memorya kasama sila.
Pag-uwi namin ng bahay, una kong nakita si tita Bella na may malaking ngisi habang nakasandal sa malaking gate ng bahay nila.
"Oh, ma. Anyare?"
Malakas na hinampas ni tita si Nina sa likod ng paulit-ulit. Kinikilig na naman si tita Bella.
"Beh! May guwapo tayong kapitbahay. Siya may-ari nung malaking building oh. Apartment daw beh. Tig-iisang kwarto sila do'n. Pero 'di lang yun basta-basta kwarto! Bawat kwarto may kusina! May bedroom! May living room! May cr! Pak na pak! Pigilan mo 'ko, Nina! Lilipat ako do'n ikaw na dito sa bahay!"
Malawak na ngumiti si Nina at yumuko.
"Sige ma! Alis ka na! Bye-bye! Sana mabait mga kapitbahay mo do'n! Lagi mo 'ko padalhan ng pera pang araw-araw ah? 'Wag ka mag-alala, 'di kita mami-miss."
Ayon. Nabatukan siya ni tita. Hindi lang yun, namura pa siya ni tita Bella.
Napatingin ako sa malaking building na katabi nga lang ng bahay namin. Oras na ba para bumukod na 'ko sa kanila? Matagal na 'kong nahihiya at gustong umalis pero nagagalit si tita at Nina kapag sinasabi ko yun.
Ayoko naman talagang umalis. Pero grabe na. Ilang taon na 'kong nakatira sa kanila tapos halos hindi ko pa sila matulungan sa gastusin sa bahay kasi maliit lang ang sweldo ko at binabalik nila yung inaabot ko sa kanila.
"Pero ma, guwapo ba talaga, ha?"
"Oo beh! Ganda pa ng pangalan! Cerxes Yuri Hidalgo daw! Gusto ko nga Cerxes itatawag ko aa kaniya para sosyal pero sabi niya Yuri daw kasi isang tao lang tumatawag sa kaniya ng Cerxes!"
I would lie if I said that hindi ako nagulat. Pero hindi ko nalang pinansin. It's been years. Imposibleng siya ang Cerxes na nasa selpon ko.
Atsaka ang daming taong Cerxes ang pangalan! Mula Facebook hanggang Instagram! Pa'no na 'ko aasa pa na mahahanap yun e mukhang wala na atang pake yun sakin.
Baka nga nakalimutan na 'ko non o kaya naisip na patay na 'ko e.
"Yuri! Uy! Yuri!"
Nilingon ko yung tinawag ni tita Bella. Kahit 'di ko na tignan, alam kong nakanganga na ngayon si Nina. Hindi na 'ko magtataka. Nagmana siya kay tita Bella at kilalang-kilala ko si tita Bella.
Nang akmang itutulak na ni Nina yung mukha ko bago pa makita nung lalaki, nasabunutan ko na yung buhok niya at hinila siya palayo.
Nakanganga na yung lalaki habang pinapanood kami. O ako ata. Tingin ko nagulat siya sa gandang taglay ko.
Hinawi ko ang buhok ko na nakasampay sa balikat bago ilahad ang kamay ko with a cute smile. Guwapo. Hindi ako magiging bastos sa guwapo. Extinct na kaya sila. Minsan lang makakita ng katulad nito sa barangay namin.
"Azalea nga pala."
His expression softened before accepting my hand. Akala ko hahalikan niya yung likod ng kamay ko o kaya naman kahit shake hands man lang. No. He kissed every tip of my fingers.
"Hi. I'm Cerxes."
I stared at the guy with my bored expression before looking back to the person I lived in for 9 months. I refuse to call the abomination a mother.
"Who is this?"
"Your guard. Are you stupid?"
I stared at the guy up and down before raising an eyebrow to the woman. It was a look that said 'what did you expect? He is wearing commoner clothes'. I thought guards wear those ridiculous steel armour as if anyone would be stupid enough to kill Royalty.
Not... Faded blue jeans and a white shirt. It must be comfortable wearing those all day. All I've got are these stupid gowns.
I tilted my head to the side before jumping down my chair to my maker of my life's anger to stand in front of the guy.
Ah yes... I am behaving like a commoner again.
I tilted my head again to look at him with a better angle. Yes. He definitely does not look like a guard. More like an aristocrat. I held out my hand; causing the shouts and disapproval of my life makers.
"Azalea is my name."
I counted thirty seconds before he accepted my hand.
"Hi. I'm Cerxes."
Ngumuso ako at hindi pinansin ang naisip. Imahinasyon na naman siguro. Noong nakaraang araw, aso ako. Ngayon naman prinsesa. Oh pak ang utak ko.
Mahina akong natawa.
"Alam mo? For some reason, mas bagay sayo maging guard." I looked at him with amusement. I tilted my head to the side with a laugh. "Guwapo mo."
He blushed.
Agad inakbayan ni Nina si Cerxes at hinila ako palayo sa kanila. "Girl. Ayusin mo naman introduction mo. Para namang ewan 'to. Sabihin mo ng maayos at buo ang tungkol sayo. Parang gan'to," Tinignan niya si Cerxes. "Nina Pineda nga pala. 24 years old. Dun sa bangko ako nagta-trabaho. Dun ako nakatira katabi nung building mo. Kasama ko si mama at Azalea." Nilingon uli ako ni Nina. "Gano'n dapat, Azalea!"
I looked at her, amused bago ko tignan uli si Cerxes to give my 'proper' introduction.
"Azalea. We predicted that I'm 24. My made up birthdate is December 25 para iisang regalo lang ang bilin ni Nina sa'kin tuwing taon. Waitress ako sa isang restaurant na malapit lang dito. Yun lang." Mahina akong natawa. "Pangalan ko lang naman naaalala ko tapos may introduction pa."
"Wala kang maalala? You have amnesia?" Kunot-noong tanong ni Cerxes.
Agad inakbayan ni tita Bella si Cerxes at kasabay niya yung anak niya sa paghatak kay Cerxes palayo sa'kin habang kinu-kuwento ang buhay ko kasama sila. Crush pa ata siya ni tita.
Umiling ako at nakangiting naglakad palayo sa kanila.
DAYS PASSED. WEEKS PASSED. Months passed. Ayon. Tuloy ang buhay. Nakasalungbaba ako habang hinihintay na magkaroon ng laman ang restaurant. Kahit isa lang! One, gano'n.
Pero kung wala, edi wala. May bayad parin naman ako kahit ilang araw na walang costumer ang restaurant.
'Di ko na kasalanan kung wala akong pagsisilbihan.
Tamad kong tinignan ang wall clock. Malapit na pala siyang dumating. Nagpa-panik na yung mga tao sa loob ng kitchen e.
Minuto lang ang binilang ko bago pumasok ang bagong kaibigan ng buong barangay namin. Minsan talga nagatataka nalang ako kung kelan magsasawa si Cerxes kumain ng kung ano-anong meron kami sa menu.
Ni hindi ko nga alam kung bakit ang sungit niya sakin. Attitude siya wala naman akong ginawang masama sa kaniya. Sarap sapoken e. Kaso guwapo. Masamang sinusuntok ang guwapo. Hahabulin ka ng mga babae para bugbugin. Kikimkimin ko nalang ang aking sama ng loob.
"Yung mango ice cream nga, Azalea." Umupo siya sa tapat ko tulad ng dati.
Araw-araw mula nung dumating siya sa barangay namin, dumadating siya sa restaurant ng ganitong oras at umuupo sa tapat ko.
I pouted. Nakasalungbaba na uli ako pagkabigay ko sa katrabaho ko nung order ni Cerxes. 'Di na 'ko nagulat nung inabot agad sa'kin yung order. Pagkakuha ko at pagkabigay kay Cerxes, umupo na uli ako sa upuan na inuupuan ko.
" 'Lam mo beh? Guwapo ka pero ang sungit mo sa'kin."
Mahina niya 'kong tinawanan. "Weird Azalea." Tinapat niya sa harapan ko yung kutsara na may ice cream na agad kong sinubo.
Ang hinhin niya tumawa... Feel ko mas babae 'to kesa sa'kin. Masakit man isipin ngunit kailangan kong tanggapin na may taong mas mahinhin kaysa sa'kin. Lalaki pa nga yung mas mahinhin kaysa sa'kin. Lalaki beh! Lalaki!
Bigla niya 'kong niyakap. Napakurap lang ako. After a good thirty seconds, lumayo na siya with a cute smile on his face. Today, his excuse for suddenly hugging me is because may dahon na napunta sa buhok ko.
"Azalea?" Napatingin uli ako sa kaniya. "Pupunta ka ba mamayang gabi?"
Date? Date na ba itech? Sabi na may gusto sa'kin to e.
"Anong meron mamayang gabi?"
"May sayawan daw mamayang gabi. Formal attire daw yung susuutin." Panong formal? Parang business suit gano'n? "And I mean formal as in suits and gowns, Azalea."
Luh siya. Suits and gowns daw. Sa'n naman kami makakabili ng gano'ng damit e 4:30pm na. Ngayon ko nga lang nalaman na may pa-ganon pala si mayor.
Tinaasan ko siya ng kilay. Baka mamaya jino-joke time lang pala ako nito. Chismosa si Nina tapos wala siyang alam na sayawan? Imposible beh.
Pagkaisip na pagkaisip ko no'n automatik na biglang pumasok si Nina sa loob ng restau.
"AZALEA! GORA BA TAYO! ARAT!" Maarte siyang napahawak sa dibdib niya habang malungkot na nakatingin sa'kin. "Nakalimutan sabihin ni Marites sa'kin! Nalate tuloy ako sa balita! Anong tinutnganga mo diyan hoi! Tayo!"
Nabagalan ata siya sa'kin kaya hinila na niya 'ko palabas ng restau. Pagsulyap ko naman kay Cerxes nakangiti siya habang pinapanood kami. It's one of those small smiles.
Cute niya.
Napailing ako sa sarili ko. Nababaliw na nga talaga ako tulad ng sabi ni Nina.
ALAM NI NINA NA ayokong sumasayaw. For some reason, hindi tulad ng ibang tao, imbis na freedom ang maramdaman ko sa pagsasayaw, I would usually feel suffocation. The routines and everything. Feeling ko parang kontrolado ako.
Kaya maski si Nina nagulat nang um-oo ako sa tanong niya.
"Wanna dance?"
Nilagay nya ang isang kamay ko sa balikat nya habang nakalagay naman ang kamay niya sa bewang ko.
My heartbeat instantly beat in a fast pace and my breathing suddenly became harder.
I may sound melodramatic pero hindi. Hindi ako nagiging oa ngayon.
Napakurap ako nang marinig ko ang mahina at matamis na kanta. This isn't the song we used to play. Akala ko ba dapat classic music ang itutugtog?
Maybe it's the way you say my name
Maybe it's the way you play your game
But it's so good, I've never known anybody like you
But it's so good, I've never dreamed of nobody like you
And I've heard of a love that comes once in a lifetime
And I'm pretty sure that you are that love of mine
My mouth dropped open when I heard the lyrics. Pagkakanta ng kumakanta, nagsimula na kaming sumayaw ni cole.
'Cause I'm in a field of dandelions
Wishing on every one that you'll be mine, mine
And I see forever in your eyes
I feel okay when I see you smile, smile
Patuloy lang akong nakatingin sa napakagandang mga mata ng lalaking kaharap ko ngayon.
He smiled at me before pulling me closer making my heartbeat beat faster than normal.
"Pretty Azalea."
Nanlambot ako when he smiled softly.
Wala na. Game over na. Nanlambot na si Azalea. For six years nagkaron na 'ko ng magugustuhan. Tapos sa crush pa ng barangay ako nagkagusto! Stupid!
'Di na 'ko magtataka kung bigla akong sugurin ng lahat ng kababaihan sa barangay namin pag nalaman nilang may gusto ako dito. Siyempre ako lang yung susugurin.
Mathe-threatened sila sa ganda ko.
For the next lyrics, pinaikot nya 'ko before lifting me up in the air for a fraction of a second and putting me down as I'd he didn't just lift me up. Hinga Azalea, hinga.
Wishing on dandelions all of the time
Praying to God that one day you'll be mine
Wishing on dandelions all of the time, all of the time
Halos hindi ko na alam na sumasayaw parin ako. Basta gumagalaw ang katawan ko habang patuloy akong nakatitig sa mata nya.
Familiar. So familiar it's frustrating.
Nagulat ako nang biglang sinabayan nya na sa pagkanta ang sumuod na lyrics habang nakatingin sa mata ko.
"I think that you are the one for me
'Cause it gets so hard to breathe
When you're looking at me
I've never felt so alive and free
When you're looking at me
I've never felt so happy
And I've heard of a love that comes once in a lifetime
And I'm pretty sure that you are that love of mine"
Bakit parang feeling ko sakin nya kinakanta? I don't like this feeling. How...
How am I not supposed to fall for this guy, huh?
His simple actions can make anyone fall for him. Yung mga pasimpleng pagtitig niya sakin nitong mga nakaraang araw, mga pagsubo niya sa'kin na parang hindi sapat yung kinakain ko sa isang araw, pati mga pasimpleng pagyayakap niya sakin na nagkukunwari akong hindi ko alam.
He's cute.
And now here he is, softly singing to me. How can I not fall in love?
....love, huh?
For some reason I had this random thought in my mind.
Even if I'm suffocated my whole life, with him, everything would be okay. I don't know why.... But that's just how I feel.
He's like my own personal freedom.
She's right.... The dance choreographer two years ago was right. One day, I'll be so happy dancing, I wouldn't wish for it to end. That time tinawanan ko lang siya. Pero ngayon naiimagine ko na na ako yung tinatawanan niya.
I don't want this dance to end.....
" 'Cause I'm in a field of dandelions
Wishing on every one that you'll be mine, mine
And I see forever in your eyes
I feel okay when I see you smile, smile
Wishing on dandelions all of the time
Praying to God that one day you'll be mine
Wishing on dandelions all of the time, all of the time"
Unawang ang labi ko nang lalo nya 'kong nilapit palapit sa kanya. Napapikit ako at pasimpleng inamoy ang damit nya. Ngayon lang ako naka-amoy ng mabangong natural scent.
"You used to tell me na ako ang dahilan kung bakit nagustuhan mo ang pagsayaw." Mahina nyang sabi. "Please, please babe, please. Please remember me."
Mabilis akong napadilat sa narinig.
It's too low na para bang hindi nya gustong iparinig sakin.
Dandelion, into the wind you go
Won't you let my darling know?
Dandelion, into the wind you go
Won't you let my darling know that?
I froze when he just stopped dancing and hugged me tightly. What's.... wrong?
"I'm in a field of dandelions
Wishing on every one that you'll be mine, mine
And I see forever in your eyes
I feel okay when I see you smile, smile
Wishing on dandelions all of the time
Praying to God that one day you'll be mine
Wishing on dandelions all of the time, all of the time
I'm in a field of dandelions
Wishing on every one that you'll be mine, mine"
He released a shaky breath pagkatapos niyang kantahin ang dulo ng kanta habang mariing nakayakap sakin at nakasubsob ang mukha niya sa leeg ko.
Nagulat nalang ako nang may maramdaman akong patak ng tubig sa balikat ko; making me freeze.
"Please. Please babe, please remember me."
...what?
Maingat niyang pinagdikit ang noo namin bago malambing na nagsalita. "Azalea Jade Hershwell... Please remember me... Please fall in love with me again..." Patuloy na pumapatak yung luha niya while I stood there frozen in shock.
Why is he crying... I don't like seeing him cry... Sumasakit ang puso ko.
"Babe. C'mon, babe have mercy on me... I've been patiently waiting. Come back to me."
Mahina siyang umiyak habang nanghihinang nakayakap sa bewang ko.
"Cerxesss." Mabagal ang pagtawag ko sa pangalan niya. I always liked his name. Siyempre hindi lang name gusto ko. Pati yung taong may nagmamay-ari ng pangalan.
"Yeah?"
Tamad talaga 'to magsalita kahit kelan.
I looked at him with a grin. "C'mon, punta tayo ng Philippines. I know their language and may kilala akong pilot na tutulong sa'tin magstay do'n for eight months!"
Tamad niya 'kong tinignan. It's like kahit anong galaw niya mukha siyang tinatamad sa buhay. Pero okay lang! Parte yun ng charms niya.
"I'll lose my job, Azalea."
I flashed him a smile. "It's eight months! It'll be fun! Plus, matutulungan ka ng pilot friend ko, Cerxes. Please? Please? Pleaase?"
Matagal siyang hindi sumagot bago siya bumuntong hininga. "Fine."
Napakunot ako ng noo. "Really?"
He's sus...
Nanlaki ang mata ko while staring at him. Because for the first time in three months that he's been my bodyguard, Cerxes Yuri Hidalgo smirked at me.
"Sure. Why not. Eight months with you isn't so bad, Azalea."
Wala na. Nahulog na naman ako.
TAHIMIK AKONG NAKATITIG SA kisame. I'm not entirely stupid to still think na hindi memorya yung napaginipan ko kanina.
Last night. After what happened pagkatapos namin sumayaw, Cerxes composed himself and smiled at me na para bang walang nangyaring kakaiba bago siya nagpaalam at umalis ng sayawan.
Pagbalik ko ng inuupuan ko bago ako ayain ni Cerxes, panay ang tanong sa'kin ni Nina na hindi ko masagot. Sinabi ko nalang na hindi maganda ang pakiramdam ko at umalis na din para umuwi. Pag-uwi ko nakatitig lang ako ng matagal sa kisame.
Hoping... Hoping so bad that I'll remember him.
Because he's my Cerxes. Pangalan niya ang nakalagay sa selpon ko. There's no doubt about that.
Nahanap niya 'ko. Hindi siya sumuko. Sa sobrang pilit ko sa sarili kong makaalala, sumakit yung ulo ko. But it's fine. In the end naman naka-alala ako.
So now what?
If I sleep again would I remember more? Naaalala ko na lahat pwera lang sa time na nasa Pinas na kami. I have this feeling... That that time would be the best part of my life.
Walang kwenta buhay ko sa palasyo. Meduo sumaya lang nung dumating si Cerxes.
Mahinang katok ng pinto ang narinig ko pagkatapos ng ilang minuto.
"Beh... Azalea. Kain ka na?"
Kilala na talaga ako ni Nina. Alam na alam niya na kung kelan gusto ko ng makakasama at kung kelan gusto ko mag-isa lang ako.
"No thank you... Matutulog pa 'ko." Yeah. I'll sleep more. Baka kapag inisip ko si Cerxes bago matulog, mapaginipan ko na naman siya. I'll keep doing this and maybe one day bumalik na lahat ng memorya ko. Maybe...
"Babe." Pabaliktad akong nakaupo sa couch. Yung paa yung nasa sandalan.
Tinaasan ako ng kilay ni Cerxes. "Since when did you call me babe."
Hawak niya yung spatula at may suot pa siyang black na apron habang nakatingin sa'kin mula sa kusina ng apartment namin.
Apparently hindi ako marunong magluto. Nalaman namin yun nung muntik ko nang masunog yung bagong bili naming apartment.
"Since right now. I'm bored babeee." I pouted para magmukha akong kawawa. Instead I probably looked funny because he laughed while holding his stomach. So rude.
After he sobered up, he looked at me. "Amusement park tayo?"
Napakunot ako ng noo. "What's that?"
"It's where people go to have fun." Nginitian niya ako. "C'mon, get up. Wear comfortable clothes. May malapit na amusement park dito."
And I did.
And pagdating namin do'n, I was staring at the huge thing na nagaakyat slowly ng mga tao bago biglang babagsak while claiming that the shouts was shouts of wonder. Of course napilit ko si Cerxes na sumakay kami do'n. I was ecstatic until I realized that their shouts wasn't shouts of wonder.
He was laughing at me for hours because ang tagal kong nanginginig at namumutla.
In the end kumain nalang kami ng street foods ang comparing which is best. Obviously the cotton candy was the best! It melts in your mouth! You can get ice cream everywhere and put dirt in it!
Nang mag gabi na naglalakad nalang kami pabalik ng apartment kasi mabilisang lakad nalang yun until we encountered a park na maraming people na nagsasayaw.
For some odd reason I don't even understand, hinila ko siya papunta do'n.
I don't like dancing. Everyone likes forcing me to dance and I don't like it. I feel controlled. Like a puppet.
But when the 'Dandelions' song played instead of the normal classical music, one puppet string snapped. It's so, so different. I like it that way.
And when we danced, another puppet string snapped.
"You'd be an amazing Queen, Azalea."
Agad ko siyang nilingon while my mouth dropped open. No one ever told me I'd be a good Queen. They all claim that I'll be the worst. That's why I don't want to be Queen. Why be one if all you're gonna face is disappointment?
"And I'd be a happy commoner because I know you're the one ruling me." Another string snapped. He held me tighter while putting his forehead on top of mine. "For some reason you're raised different from your parents, Azalea." His eyes twinkled. "I love it."
He loved that I'm different..
He slowly twirled me and danced me to the beat of the slowed version of dandelions while singing to me some specific parts of the song.
" 'Cause I'm in a field of dandelions
Wishing on every one that you'll be mine, mine
And I see forever in your eyes
I feel okay when I see you smile, smile
Wishing on dandelions all of the time
Praying to God that one day you'll be mine
Wishing on dandelions all of the time, all of the time"
He never stopped dancing with me while singing those parts of the song. Slowly, the strings snapped one by one. Leaving one single string left.
"Did you know that I never really liked dancing? For some reason I'm starting to like it now. 'Cause of you?" My voice was filled with confusion but it looked like he was happy with what I said.
"Must be because I like you too." He smiled. My Cerxes smiled before he slowly leaned in and laid his lips on top of mine.
Snap. The last puppet string snapped.
"BABE." NAPANGITI AKO NANG umupo si Cerxes sa likod ko at pinpapagitnaan ako ng mga binti niya. Niyakap niya 'ko at pinatong ang baba sa balikat ko.
"Can't sleep?"
"Ayoko matulog." Siniksik niya ang mukha niya sa balikat ko at naramdaman ko agad ang pamamasa ng balikat ko. Dahan-dahang bumagsak ang mga luha ko.
I don't want to leave too.
"Babe." Nakangiti akong humarap sa kaniya at hinawakan ang mga kamay niya habang patuloy na bumubuhos ang luha ko.
Kumirot ang puso ko nang makita ko na pilit niyang pinupunasan ang mga luha niya kahit na patuloy na bumubuhos ang mga luha niya. It seriously hurts seeing him like this.
"Babe. Babe don't go. Wag mo 'ko iwan, please babe? Babe please?" Patuloy na tumutulo yung luha niya na pilit kong pinupunasan. "Mahal naman kita, babe pero hindi naman kita iniwan ah? Nanatili ako kasama mo 'di ba?"
"Cerxes..."
"Babe dito ka lang. Stay with me, okay? Pwede pa tayo tumakas babe. 'Di ba tinutulungan tayo ng kaibigan mo? Makakaalis tayo dito, babe. Kahit saan mo gusto, dun tayo. 'Wag lang yung magkalayo tayo babe."
Mahigpit ko siyang niyakap habang parehas kaming humahagulgol. It's not like I want this. I don't like this as much as he does.
"Ayoko din, babe." Siniksik ko yung mukha ko sa dibdib niya habang pilit na inaayos ang paghinga ko. "Ayoko umalis, babe. Gusto ko dito lang. Gusto ko dito lang sa tabi mo. I don't want to leave you. I don't want to live away from you."
Umiiyak niyang paulit-ulit na hinahalikan ang taas ng ulo ko.
This is one of the saddest scenes I have ever been to. I don't like it.
"Pero anong gagawin ko babe? Pinanganak akong prinsesa e. Andami kong dapat gawin. I can't run forever. I can't be selfish." Mabilis na bumagsak ang luha ko na lalong ikaiyak ni Cerxes.
I don't want to leave him. I want to stay.
I want to stay with him. I want to be with him. Always.
But why does this have to happen? Bakit?! Why did I have to love him if I can't even be with him?!
"This Queen doesn't want to leave her bodyguard, babe." Tumingala ako para makita ang mukha niyang puno ng luha. "Can the guard please be selfish for his Queen, babe? The Queen will do everything he can to stay with the guard. Can he do that too?"
Paulit-ulit na tumango si Cole habang pilit na pinapaalis yung luha sa mata ko. "I'll wait for you, babe. Itatanan kita palayo sa lugar na 'yon." Tumawa siya habang inaayos ang mukha ko.
"I'll do my best to come back and be with you." Pumikit siya at pinatong ang noo niya sa noo ko. "So stop crying, babe. I understand you so please stop crying. Your tears are breaking this guard's heart."
Nakangiti ko siyang tinawanan.
"Kantahan mo 'ko para tumahan ako."
"I think that you are the one for me
'Cause it gets so hard to breathe
When you're looking at me
I've never felt so alive and free
When you're looking at me
I've never felt so happy"
Lalong bumuhos ang luha ko at niyakap siya ng mahigpit nang kantahin niya ang kanta na naging dahilan para malaman ko. I love him.
Mahigpit niya 'kong niyakap pabalik habang sabay kaming humahagulgol sa iyak.
" 'Cause I'm in a field of dandelions
Wishing on every one that you'll be mine, mine
And I see forever in your eyes
I feel okay when I see you smile, smile"
I wanna stay like this forever. I wanna be with him 'till I die. I want time to freeze this moment. Just this moment with him.
Nakangiti niyang sinulyapan ang mukha ko habang paulit-ulit na hinalikan ang mukha ko. This moment breaks my heart. Halos hindi na 'ko makahinga pero umiiyak parin ako.
I don't want any of this to end.
"Wishing on dandelions all of the time
Praying to God that one day you'll be mine
Wishing on dandelions all of the time, all of the time"
Mariin akong pumikit nang halikan nya 'ko sa labi. Please.... Please just stop this moment. Make this moment freeze forever.
God, please. I want a happy ending with him. Grant me my wish. This is the only wish I ask. Please God, please. Let me be with this man forever.
"Babe?" Malaki nya 'kong nginitian. "I love you
Bumilis ang pagbuhos ng luha ko habang pilit niyang pinupunasan ang mukha ko.
"I love you too."
MAPAIT KO SIYANG NGINITIAN at hindi na uli tinapunan ng tingin yung mga nakapalibot sa 'ming mga gwardya.
"Close your eyes, babe."
Mariin siyang umiling habang nakatingin lang sa'kin.
Bumuntong hininga ako bago siya dahan-dahang nilapitan. Nang nasa tapat ko na sya, nakangiti ko siyang hinawakan sa mukha at pinunasan ang pisngi niya.
I softly chuckled. "Stop crying, stupid. Magkikita parin tayo. C'mon now babe. Close your eyes. Don't watch me walk away please?"
Umiling siya ng umiling. "Pwede ka na umalis. Bumalik ka ah?"
"Please? Please don't look?"
Malungkot niya lang akong nginitian.
"It hurts. It hurts so much. Pero gusto parin kitang makita. Kasi alam kong matagal pa bago tayo uli magkita. Kahit saglit nalang basta makita ko parin yung itsura mo, babe..."
My innocent Cerxes...
Always saying what's on his mind... I'll miss you.
Nakangiti kong pinagdikit yung noo namin at bumuntong hininga. "Mas masasaktan ako kapag alam kong pinapanood mo akong maglakad palayo sayo. Please, babe."
Mabilis na tumulo yung luha niya pagpikit niya. It hurts... It hurts... Ansakit sa puso...
Mabilis kong pinaglapat ang labi ko sa kaniya dahilan para dumiin yung pagkapikit niya.
"Wait for me, babe. I love you." Mahina kong bulong habang nakadikit ang noo sakin.
Paulit-ulit siyang tumango. "I love you."
Bumuntong hininga siya at hinawakan yung mukha ko. I know what he's thinking. He's probably agonized at the thought that I'm crying while his eyes are closed right now.
Crying while forcing a smile through flowing tears...
Pinilit niya ang sarili niyang alisin yung kamay niya sa mukha ko at hinayaan ang sariling bumagsak paupo habang patuloy na umiiyak nang hindi binubuksan ang mata.
"I'll wait." He said softly as if it wasn't his intention for me to hear him.
I quickly ran away fast while forcing myself to not look back. I feel like I'll run back to him if I do. And if I do that he won't let me go.
And I won't be able to let myself go back to that stupid castle.
But I have to... My time with him is over.
Now I have to do this properly. Tama na. Ayoko na. Oras na para makalaya na 'ko ng tuluyan sa walang kwenta kong buhay. To be with him.
Yes... To be with him forever.
"Beh! Alis muna ako! Nakaka-alala na 'ko, pupuntahan ko lang si Cerxes ng mabilis! Bye!" Mabilis ang pagsasalita ko pero hinigit ni Nina ng malakas yung braso ko para pigilan ako umalis.
"Teka! Hoi! Ano sabi mo?! Baliw ka, explain! Hindi aalis 'yang kalandian mo! Wala namang ginawa 'yan kundi panoorin ka mula ng dumating 'yan dito!"
Mangiyak-ngiyak ko siyang tinignan. "Ano ba, Nina! Mamaya na, 'wag kang epal please! I-search mo nalang pangalan ko! Azalea Jade Hershwell. Kita mo yun agad sa Google kasi prinsesa ako dati!"
Ayon. Namura ako. Kaya kinuwento ko sa kaniya yung brief summary ng talambuhay ko at kung pa'no ko naalala lahat ng alaala ko. And I got in a car crash and the King and Queen are dead before I even got in my country. That's all I know.
Napaupo siya sa couch.
"Loka ka... Sana pala hindi ka nalang namin ginising dati para maka-alala ka agad."
Hinawakan ko ng mariin yung mukha niya at nilapit yung mukha ko s kaniya bago seryosong magsalita.
"Mamaya na tayo mag-usap. Kakausapin ko lang si Cerxes tapos babalik kami dito, pupunta ng bansa ko para kunin yung namana kong pera at papatayuan ko kayo ni tita Bella ng mansyon okay?"
Malakas na umiyak si Nina habang nakakapit sa braso ko.
"Dito ka parin naman titira 'di ba? 'Di mo kami iiwan 'di ba? 'Di mo ipagpapalit ang kaibigan mo sa kalndian mo?"
Inirapan ko siya. "Baliw ka ba? Una sa lahat, dito na kami titira ni Cerxes. Masaya kaya sa Pilipinas. Pangalawa, babe ko yun hindi kalandian. Pangatlo, dito lang ako forever! Edi nawalan ng pinagmamalaking pinakamagandang babae 'tong barangay natin?"
Sinmaan niya 'ko ng tingin. "Umalis ka na. Wala kang kwenta kausap."
At dahil madali ako kausap, tumakbo na agad ako sa kapitbahay namin. Mumurahin ko pa ng todo si Cerxes! Baliw yun! Ang tagal niya 'kong pinaghintay! Tapos taon ng bibilangin ko para lang mahanap niya 'ko?!
Pero nang nando'n na 'ko. Nanigas nalang ako habang nakatingin sa kaniya. Ni hindi ko na namalayan na tumutulo na yung luha ko.
I got in a car crash and the King and Queen are dead before I even got in my country. That's all I know.
Nang makita niya 'ko nakatingin lang din siya sa'kin. We probably looked stupid pero mukhang wala naman siyang pake.
"...Azalea?"
Hindi ako sumagot at patakbo siyang niyakap. Ayun. Shunga. Hindi niya nakaya bigat ko kaya parehas kaming bumagsak sa sahig. Mahigpit ko lang siyang niyakap. Mahirap na bigla maisipan nitong masakit pala yung pagbagsak niya tas bigla akong suntukin.
"Hi." I said softly. "Na-miss kita, babe."
Imbis na sumagot, hinawakan niya lang ako sa buhok at dahan-dahang sinuklay yung buhok ko.
Buti nagconditioner ako.
Matagal bago siya nagsalita. And when he did I knew he already knew nakaka-alala na 'ko. My Cerxes would always explain to me what's happening.
"I'm sorry... I was sent out to kill the royal family. They're evil and an organization wanted them out. I can't kill you.... But I killed the King and Queen, I-... I'm sorry, babe. Hindi ko alam na may ibang ia-assign ang org na patayin ka... They don't know you but I tried to tell them. I already quit. Being part of them was agonizing, babe. Kasi alam ko na pinagtangkaan nila ang buhag mo. They weren't supposed to do that. There supposed to follow my orders, I-"
Nakasimangot akong umalis sa pagkapatong sa kaniya at umupo sa hita niya. Nang magbago ako ng posisyon, umupo na rin siya at hindi ako tinanggal sa hita niya. Hinawakan yung mukha niya at tinignan siya sa mata.
"I'm sorry you dirtied your hands killing them, babe. But I said I miss you."
He must've realized my frustration because he laughed. "I missed you too, babe."
I'm not stupid. Alam ko kung ga'no kasama ang Hari't Reyna. Pumapatay sila ng kung sinong gusto nilang patayin, ginugutom nila ang mga sinasakupan namin, they're tyrants. Everyone was ecstatic when they died.
I don't blame them.
I hate those two and I'm their kid.
I smiled and kissed his nose. "Guard me forever?"
He chuckled bago ako halikan sa buong mukha. "Memories or no memories, I'll still guard you forever, my Queen. Because I'm truly madly deeply in love with you."
Malaki ko siyang nginitian. "Great! Paalam tayo kay tita na babalik tayo ng bansa ko saglit. Kunin natin yung minana kong pera. Patatayuan ko si tita ng mansyon tapos ipapasurgery natin yung utak ni Nina para umayos."
Malakas siyang tumawa bago malambing akong hinalikan sa noo making me smile in contentment.
"Okay."