silence.
nakaupo lang sila heeseung at julie sa iisang sofa pero dahil mahaba 'yon ay nasa magsing-dulo lang sila nakaupo dahilan para magkaroon ng malaking space between them.
yes, nakapasok si heeseung. to his surprise, pinapasok na siya kaagad ni julie sa loob matapos nito kumatok ng tatlong beses sa pintuan kaya naman hindi niya na kinailangan pang mag-trespassing.
ayon nga lang, matapos non ay binalot na sila ng nakakabinging katahimikan.
gusto magsalita ni heeseung pero naalala niyang nagpunta lang pala siya dito para makita si julie. isa pa, halata naman sa dalaga na ayaw pa nitong makipag-usap o mag-open sa totoong nangyari. at kahit gustong-gusto na ni heeseung malaman ang totoo, nanatili pa rin siyang tahimik.
maghihintay siya, maghihintay siya kung kailan sasabihin ni julie ang lahat.
napasulyap si heeseung kay julie at wala sa sariling napangiti. sa totoo lang, hindi naman talaga ganun kalaki ang space sa pagitan nila ngayon dahil kung tutuusin mas malayo sila sa isa't-isa noon na halos hindi na matanaw ni heeseung si julie.
pero ngayon, kitang-kita niya na ang dalaga at malapit na ito sa kanya. unlike dati na patago niya lang tinititigan si julie mula sa malayo. at kung pwede nga lang yakapin ni heeseung si julie ay kanina niya pa 'yon ginawa.
pero hindi pwede.
alam niyang hindi magugustuhan ni julie kung gagawin niya 'yon.
"uhm.. kumusta na kayo ng boyfriend mo?" paninimula ni heeseung.
"boyfriend?" tanong ni julie, bakas sa kanya ang pagtataka pero agad ding bumalik sa kanyang isipan si damon.
right, hindi niya pala alam ang ginawa ni sunghoon oppa sa lalaking 'yon. isip ni julie.
napatingin si julie kay heeseung nang bigla itong awkward na tumawa. "haha, kalimutan mo na nga lang 'yon."
sinasaktan mo lang sarili mo heeseung. isip naman ni heeseung.
hindi na sumagot si julie dahil sa totoo lang, hindi niya rin naman alam kung anong isasagot niya don. hindi na rin nagsalita pa si heeseung kaya muli siyang binalot ng katahimikan.
sinundan niya ng tingin si julie nang nakita niya itong tumayo at tumalikod sa kanya para maglakad papunta sa kung saan. nagsalita pa ito na ikinagitla ni heeseung.
"hindi ka pa ba aalis?"
"h-ha?"
"malapit na gumabi, umuwi ka na."
hindi agad nakasagot si heeseung nang sabihin 'yon ni julie pero unti-unti din siyang napangiti. "concern na yarn?"
sinubukan ni heeseung magbiro pero agad din siyang natigilan nang harapin siya ni julie at maglakad palapit sa kanya. well, hindi naman ganun kalapit, may 1 meter pa rin sa pagitan nilang dalawa.
nakasalubong ang mga kilay ni julie at nakayukom ang magkabilang kamao nito, mukhang naiinis yata. nagtataka tuloy si heeseung kung anong nagawa niya para mainis si julie ng ganito pero may napansin din siyang kakaiba kay julie.
namumula ang dulo ng tainga niya..
dahil doon ay unti-unting napangiti si heeseung. na-realize niyang hindi naiinis o nagagalit ang dalaga dahil nahihiya ito, nahihiya na kinikilig sa sinabi niya kanina lang.
"w-why are you smiling?"
hinarap ni heeseung si julie ng diretso sa mga mata nito. nakipagtitigan lang din si julie sa kanya pero hindi rin nagtagal 'yon dahil si julie din ang unang umiwas ng tingin at may balak pa yatang tumakbo, mabuti na lang nahuli kaagad ni heeseung ang braso niya.
"stop running away from me, nasasaktan ako sa tuwing ginagawa mo 'yan." pananalita ni heeseung na ikinanigas ni julie mula sa kanyang kinatatayuan.
pero hindi niya nilingon si heeseung, ayaw niyang makita ito, hindi niya kaya or let say hindi niya kayang makita ang mga mata nitong nangungusap at puno ng hinanakit at lungkot na siya ang dahilan ng lahat.
hindi nagsalita si julie dahilan para mapabuntong hininga si heeseung. oo, kaya niyang hintayin kung hanggang kailan magiging handa si julie na sabihin sa kanya ang lahat. pero gusto din ni heeseung malaman ni julie ang side niya.
at ngayon niya sasabihin 'yon.
"hindi ko talaga maintindihan kung saan ako nagkulang. hindi ko alam kung bakit hindi pa rin ako naging sapat. matapos mo makipaghiwalay sa'kin nalaman ko na lang na kayo na ng lalaking 'yon, alam mo ba kung gaano kasakit 'yon? pakiramdam ko wala lang ako sa'yo." paninimula ni heeseung.
"pero pinaniwalaan ko pa rin 'yung pagmamahal mo sa'kin. doon ako kumapit.. pinilit ko kahit may possibility na mahal mo nga ang lalaking 'yon kaysa sa'kin.." mapaklang natawa si heeseung. "inisip ko na lang na baka may chance pa para muli kang bumalik sa'kin."
"julie-"
"heeseung.. stop." halos pabulong na ani julie na nakapagpatigil kay heeseung.
pero malungkot lang ngumiti si heeseung. "ganun pa man, naniniwala din akong balang araw masasabi mo na sa'kin ang totoong rason kung bakit nangyari sa'tin 'to.. kung bakit biglang nawala ang pag-"
"stop.. please." muling ulit ni julie.
hindi pa siya handa.
"maibabalik pa kaya natin ang dati?" muling pananalita ni heeseung.
walang nagawa si julie kundi ang harapin si heeseung, namumuo na ang luha sa kanyang mga mata at iritado itong tiningnan. "tigil na sabi!"
natahimik si heeseung, nakatitig siya sa julie na halos maiiyak na at kahit alam niyang ayaw ni julie ang gagawin niya ay ginawa niya pa rin. dahan-dahan siyang lumapit sa dalaga at niyakap ito ng mahigpit.
"kapag pwede na, balik ka sa'kin ha? tatanggapin kita kahit maghintay ako ng matagal."
natulala lang si julie, hindi niya inaasahang gagawin 'yon ni heeseung. doon din ay walang pasintabing nagsunod-sunod ang pagtulo ng luha mula sa mga mata ni julie dahil kahit hindi niya man aminin, ang yakap na ito ang matagal niya na hinahanap.
at hindi siya magsasawa ikulong ang sarili sa mainit nitong yakap.
napahiwalay si heeseung kay julie nang may marinig siyang tunog at sunod-sunod, nagmumula 'yon sa phone heeseung. kunot noo niya 'yong tiningnan at nakita ang pangalan ni ni-ki.
-♡️-
ni-ki
@nishimura
ni-ki
hyung
ni-ki
hyung si hera gising na!
ni-ki
kakagising niya lang!
heeseung
talaga? that's good
heeseung
kumusta na siya?
ni-ki
she's okay, i guess
ni-ki
nakikipagtawanan na siya kila joy
ni-ki
mukhang malakas naman siya
ni-ki
pero hindi pa rin ako makampante
heeseung
take positive lang ni-ki, gagaling pa si hera hmm?
heeseung
sabi mo mukha naman siyang malakas edi mas maganda yon, baka unti-unti na siyang gumaling since sinusubukan naman ang lahat para mapagaling siya diba?
ni-ki
sana nga hyung
heeseung
hey don't worry na, ang mahalaga ay gising na siya
heeseung
wait, i'll be there. paalis na ko dito
ni-ki
thank you hyung
-♡️-
"what happened to hera?"
napatingin si heeseung kay julie matapos niyang makipag-chat kay ni-ki. napakunot ang noo ni heeseung kasi paanong hindi alam ni julie ang nangyayari sa kaibigan nila?
pero na-realize din ni heeseung na lumalayo na pala si julie sa lahat bago pa tuluyang dumating si hera so obviously wala siyang kaalam-alam kahit na roommates sila ni mae dahil may sarili namang mundo si julie.
"may sakit si hera at matagal din siyang comatose pero nag-chat si ni-ki na gising na siya ngayon kaya aalis na 'ko para pumunta sa hospital." sagot ni heeseung at napatango naman si julie.
muling nagpaalam si heeseung kay julie at hahakbang na sana palabas ng pintuan nang matigilan siya sa biglaang pagtawag ni julie sa kanya, napalingon siya doon at nakita si julie na nagsusuot ng hoodie.
at bago pa magtanong si heeseung ay kaagad na sumagot si julie.
"sasama ako sa'yo."