မနက္ေစာေစာ မိုက္ခ္ တစ္ေယာက္မိဘေတြ
တြက္မနက္စာျပင္ေနသည္။ သူခုဆိုေဆးရံု
ကဆင္းလာသည္မွာ ၂ပတ္ခန္႔႐ွိၿပီးျဖစ္သည္။
"သား...မနက္စာျပင္ေနတာလား"
"ဟုတ္..ေမေမ လာထိုင္"
ေဒၚျမရတနာ ကေတာ့ သားျဖစ္သူခုလို
အတိတ္ေမ့သြားတာဘဲဝမ္းသာရမလားဝမ္း
နည္းရမလားျဖစ္ေနသည္။အရင္ကဆို သားကအိမ္မကပ္လိုက္သြားေနတာ ခုမ်ားက်ေတာ့အိမ္မႉကိစၥႏိုင္နင္းပံုမ်ား အိမ္ေထာင္႐ွင္မေလးတိုင္းမို႔ သူမ ေက်နပ္သည္။
"ေမေမ စားေလ မႀကိဳက္လို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူး ဒါနဲ႔သား မနက္ျဖန္က်ရင္
ေတေဇာရာဇာ ျပန္လာမယ္ အဲ့ဒါ..."
"သူကဘယ္သူလဲ ေမေမ"
" သားနဲ႔ေပးဟားဖို႔လုပ္တဲ့လူေလ သူႏိုင္ငံ
ျခားကိုအလုပ္ကိစၥသြားေနတာ မနက္ျဖန္ေရာက္ၿပီး သားသေဘာမက်ရင္ေမေမ လက္ထပ္ဖို႔
ဖ်က္ေပးမယ္ေလ"
သူစဥ္းစားမိတာ ေယာကူးဘဝတုန္ကလိုထပ္
ျဖစ္မွာေၾကာက္မိသည္။
"သား...သားေလ့လာခ်င္ေသးတယ္ "
"သားသေဘာပါ မနက္ျဖန္ ထမင္းစားဖိတ္လိုက္
မယ္ "
"ဟုတ္ ေမေမ"
စားေသာက္ၿပီးတာနဲ႔အေစခံေတြကပန္းကန္
ေတြဝိုင္းသိမ္းေပးသည္။
တစ္ဖက္က ေတေဇာရာကေတာ့ အိမ္က
ေယာက်ာ္းေပးစားမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ျငင္းေပ
မယ့္ ျငင္းမရတာေၾကာင့္လက္ခံလိုက္သည္။
ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္က လူက သူ႔ကိုမယူခ်င္လို႔
အိမ္ကထြက္ေျပးသြားသည္တဲ့ ။ဒါကိုၾကားၾကား
ခ်င္းအရမ္းေဒါသထြက္ၿပီးႏိုင္ငံျခားသြားခဲ့တယ္။
ခုေတာ့ထိုေကာင္ေလးကအိမ္ျပန္ေရာက္ေနတာေၾကာင့္ ေတေဇာရဲ႕မိဘေတြက ေတေဇာကို
ျပန္ေခၚေနသည္။
*ငါ့လိုလူမ်ိဳးကိုျငင္းရဲတဲ့မင္းသတၱိကိုေလးစား
တယ္*
ေတေဇာရာဇာဟာ စီးပြားေရးမွာေရာ အေမွာင္
ဘက္မွာမွာ နာမည္တစ္လံုးနဲ႔ရပ္တည္ေနသူ
ျဖစ္သည္။ သူ႔ကုတင္ေပၚတက္ခ်င္သည့္အေခ်ာ
လွ ေတြမ်ား႐ိုက္သတ္လို႔မကုန္၊ဒါေပမယ့္
ေတေဇာကေတာ့ ထိုလူေတြကို ဖုတ္ေနတဲ့ငပိ
႐ွိတယ္လို႔ေတာင္မထင္ခဲ့ေပ။ ဒီလို ေခ်မိုး ေနတာကိုက ပ်ိဳေမေတြသူ႔အားသေဘာက်တဲ့အ
ခ်က္ပင္။ေတေဇာျမန္မာႏိုင္ငံျပန္ေရာက္ေတာ့
အရင္ဦးဆံုး သူ႔အားျငင္းသည့္ မိုက္ခ္ ဆို
တဲ့ေကာင္ေလးအား ေတြ႔ခ်င္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ေတာ့ မိုက္ခ္တစ္ေယာက္မီး
ဖိုေခ်ာင္ထဲ တြင္အလုပ္႐ႈတ္ေနသည္။ သူ႔သတို႔
သားေလာင္းမိသားစု ထမင္းစားလာၾကမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ကိုယ္တိုင္ဝင္ခ်က္ျပဳတ္ေနသည္။
"သား...ထားခဲ့လိုက္ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ခနေန
ဧည့္သည္ေတြလာေတာ့မယ္"
"ဟုတ္ေမေမ"
မိုက္ခ္လဲ အေစခံေတြနဲ႔သာ ဟင္းအိုးထားခဲ့ၿပီးအေပၚတက္ခဲ့သည္။ေရခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ အက်ႌပန္းႏု
ေရာင္ shirtလက္တိဳေလးဝတ္ၿပီး ေအာက္ကေဘာင္းဘီဒူးအထက္အျဖဴေလးဝတ္လိုက္သည္။မိုက္ကအရပ္ ၅ေပ၇ေလာက္႐ွိၿပီး မ်က္ႏွာက
ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။အရင္ မိုက္ခ္ကေတာ့
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့လူဆိုးေပါက္စေလး လုပ္ခဲ့တာေပါ့။
"သားေရ!ဧည့္သည္ေရာက္ေနၿပီး"
"လာၿပီး ေမေမ"
မိုက္ခ္ အိမ္ေအာက္ဆင္းေတာ့ဧည့္ခန္းထဲတြင္
ေမေမနဲ႔အတူလူသံုးေယာက္ထိုင္ေနသည္။
ထိုထဲတြင္သူနဲ႔လက္ထပ္ရမယ့္သတို႔သား
ေလာင္းက အမဲေရာင္ shirtကို လက္ေခါက္
တင္ထားေသာေၾကာင့္အေၾကာစိမ္းေတြကဖု
ေဖာင္းေနသည္။ေဘာင္းဘီ႐ွည့္အမဲနဲ႔တြဲဝတ္
ထားၿပီး အရမ္းၾကည့္ေကာင္းသည့္အမ်ိဳးသား
လို႔ လက္ခံလိုက္သည္။
"သား လာေလ!"
ဧည့္သည္အမ်ိဳးသမီးက
"ျမေရ နင့္သားေလးကခ်စ္စရာေလးေတာ္
အရင္ကနဲ႔မတူဘူး"
"ဟုတ္တယ္ ေကာင္းတယ္ဘဲဆိုရမလား
ေဆးရံုဆင္းၿပီးထဲကေျပာင္းလဲေနတာေလ
ဒီေန႔လဲ ခင္တို႔တြက္သူကိုယ္တိုင္တစ္ေန႔လံုး
ခ်က္ျပဳတ္ေနတာ"
"သားမတ္ေလ အန္တီက ေဒၚခင္ခင္ထား
ဒါကအန္႔တီ့အမ်ိဳးသား ဦးေက်ာ္ေဇာ တဲ့
ဟိုဘက္ကအန္တီ့သား ေတေဇာရာဇာ"
"ဟုတ္ကဲ့ က်ေတာ္က မိုက္ခ္ပါ ခဗ်"
"အမေလး ခ်စ္စရာေလး ဒါနဲ႔သားနာမည္က
မိုက္ခ္ဘဲလား"
မိုက္ခ္ေမေမကဝင္ေျပာလာသည္။
"ဘယ္က မိုက္ခ္ရမွာလဲ သားနာမည္ရင္းက
ခ်စ္ေန႔စြဲ တဲ့ မိန္းမဆန္လို႔သူ႔ဘာသူ မိုက္ခ္
လို႔ေျပာင္းထားတာ"
မိုက္ခ္တစ္ေယာက္သူဆင္းလာထဲသူ႔အားၾကည့္
ေနတဲ့လူေၾကာင့္ေနရခက္ေနသည္။နားဖ်ားေလး
ေတြဆိုရဲတြတ္ေနၿပီး ကားႏွစ္ဖက္ကလဲပန္း
ေရာင္သန္းေနသည္။သူ႔ေမာ့ၾကည့္ေတာ့လဲ
မ်က္လံုးခ်င္းဆံုၿပီး အၾကည့္စူးစူးကိုမခံႏိုင္တာ
ေၾကာင့္သူျပန္ငံု႔ေနရသည္။
ေတေဇာရာဇာကေတာ့အိမ္ေရာက္ထဲက
ဟိုအႏွီးေကာင္ေလးအား႐ွာေနသည္။ခနေနေတာ့အိမ္ေပၚထပ္ကေနဆင္းလာသည့္ အလွ
ေလးေၾကာင့္သူမွင္သက္သြားသည္။
အလွေကအသားျဖဴလားမျဖဴလားဆိုရင္
ဒူးေလးေတြတံေတာင္ဆစ္ေလးေတြလက္
ဆစ္ေလးေတြကအစနီနီေလးေတြ ခနေနေတာ့
အန္တီျမက ထိုလူသားေလးနာ
မည္ရင္းက ခ်စ္ေန႔စြဲလို႔မိတ္ဆက္ေပးလာသည္။
သူစိုက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ထိုလူသားေလးက
႐ွက္ေနၿပီးမ်က္ႏွာေလးရဲေနသည္မွာအရမ္း
ခ်စ္စရာေကာင္းသည္၊သူ႔အေတြးထဲညစ္ညစ္
ညမ္းညမ္းေတြးမိတာက ဒီေကာင္ေလးကို
သာဆြဲလုပ္လိုက္ရ ရင္ငိုေနမယ့္မ်က္ႏွာေလး
အားေတြးမိတာနဲ႔ေအာက္က ေႁမြကေဆးထိသလိုေထာင္လာသည္။
"သား ..သားကိုကို ကိုျခံထဲလိုက္ျပလိုက္"
"ဟုတ္ ေမေမ"
"သားေတေဇာ လိုက္သြားေလ"
ေတေဇာေခါင္းၿငိမ့္ကာထလိုက္သြားလိုက္
သည္။ျခံထဲေရာက္ေတာ့ သူတို္ႏွစ္ေယာက္ၾကား
တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
"ကိုယ္ကေတေဇာရာဇာ ခ်စ္နဲ႔လက္လက္ထပ္
မယ့္သတို႔သား"
ခ်စ္ဆိုတဲ့ေခၚသံေၾကာင့္ မိုက္ခ္ မ်က္ႏွာရဲသြား
သည္။
"ဟုတ္ က်ေတာ္က မိုက္ခ္ပါ"
"NoNo မိုက္ခ္ဆိုတာကို မသံုးနဲ႔ေတာ့ နာမည္
အရင္းက ခ်စ္ေန႔စြဲမလား နာမည္ရင္းဘဲသံုး"
"ဟုတ္ "
"ကိုယ့္ကိုလက္ထပ္ခ်င္လား"
"က်..က်ေတာ္ ေလ့လာခ်င္ေသးတယ္ ဟို...ဟို"
ေတေဇာ ဒန္းေပၚထိုင္ကာေဘးကေကာင္ေလး
အားဆြဲေပြ႔လိုက္သည္။
"ဘာလို႔စကားထစ္ေနတာလဲ ေၾကာက္လို႔လား"
"ဟင့္အင္း..ဖယ္..ဖယ္ေပးအံုး"
"ေလ့လာခ်င္လဲရတယ္ေလ့လာ ခုေတာ့ ခ်စ္
ကိုယ့္ကိုတစ္ခုကူညီ"
"ဟုတ္..အရင္ဖယ္ေပး"
"Ok"
ေတေဇာက ခ်စ္ေန႔စြဲအား ေဘးနားျပန္ခ်ေပး
လိုက္သည္။
"ဘာကူညီရမလဲ ဟင္"
"ဒီမွာ"
ေတေဇာက ေန႔စြဲဘက္အားဆြဲယူကာသူ႔
အေကာင္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ေန႔စြဲ
ကေတာ့ မ်က္လံုးျပဴးၿပီးလက္အား႐ုန္းေနသည္။
"ခ်စ္ ေၾကာင့္ကိုယ္ထန္ေနတယ္ ဒီအသက္ရြယ္
ထိကိုယ္ ခုလိုတျခားလူေၾကာင္မထန္ဖူးဘူး
မင္းကပထမဆံုးဘဲ"
"႐ွက္တယ္.. လႊတ္ေပး"
ေန႔စြဲ႐ုန္းေလအေကာင္ကိုပြတ္ေလျဖစ္တာ
ေၾကာင့္ပိုဆိုးလာသည္။ ေတေဇာ ေဇ့ျဖဳတ္ၿပီး
ေန႔စြဲလက္အား ဆြဲကာ သူ႔အေကာင္ေပၚတင္ၿပီး
ပြတ္ေနသည္။ေန႔စြဲက ႐ွက္ျပီးမ်က္ရည္ပါက်လာသည္၊
"ဟင့္"
"႐ွဴ း... သူမ်ားေတြသိကုန္မယ္ ဒီလိုေလးဘဲ
လုပ္ေပး ေနာ္ "
"ဟင့္..အင့္..နာတယ္ "
ေတေဇာက ေန႔စြဲဖင္ေလးအားဆြဲညစ္တာေၾကာင့္ေအာ္မိသြားသည္။
"Fu*k ခုနကလိုထပ္ေအာ္ေပး ကိုယ္ၿပီးေတာ့
မယ္"
"ဟင့္အင္း"
ေတေဇာကေကာင္ေလးရဲ႕ တင္ပါးကိုျဖစ္ညႇစ္
လိုက္ျပန္သည္။
"အ..နာတယ္ အစ္ကို"
ေတေဇာ ကိုယ္တစ္ဆက္ဆက္တုန္ကာၿပီးသြား
ခဲ့သည္။ သူ႔ဘဝမွာ သူထန္ေနရင္ေတာင္
လက္သမားလုပ္ခဲ့တာ ထန္တဲ့ခ်ိန္ကလဲ႐ွားလွသည္။ခုေတာ့ ဒီေကာင္ေလးေၾကာင့္ထန္ၿပီး သူ႔
အသံေၾကာင့္ဘဲ ၿပီးသြားခဲ့သည္။ေဘးကေကာင္
ေလးကိုဆြဲၿပီး ႏႈတ္ခမ္းအားဖြဖြနမ္းကာ..
"မငိုရဘူး... ေနာက္လဲၾကံဳရမွာဘဲ"
"အင့္...႐ွက္တယ္ "
"႐ွက္ရင္ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲဝင္ေန"
ေတေဇာကေကာင္ေလးေခါင္းအားသူ႔ရင္ဘက္
ထဲထည့္ကာဖက္ထားလိုက္သည္။
*ေလ့လာပါ မင္းဘက္ကလက္မခံရင္ေတာင္
ကိုယ္ကအရယူမွာ ခ်စ္*
ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကေတာ့ဘာမွမသိဘဲ
ရင္ခြင္ထဲ ႐ိႈက္ေနသည္။
——
ဒါေလးကိုေတာ့ေဖာက္ျပန္တာေတြမပါဘဲအခ်ိဳ
ဘဲသြားမယ္။ဘာလိုဆို ေယာကူးဘဝတုန္း
က ေန႔စြဲက နာက်င္ခဲ့ရၿပီးၿပီးေလ ေနာ္။
Uni
မနက်စောစော မိုက်ခ် တစ်ယောက်မိဘတွေ
တွက်မနက်စာပြင်နေသည်။ သူခုဆိုဆေးရုံ
ကဆင်းလာသည်မှာ ၂ပတ်ခန့်ရှိပြီးဖြစ်သည်။
"သား...မနက်စာပြင်နေတာလား"
"ဟုတ်..မေမေ လာထိုင်"
ဒေါ်မြရတနာ ကတော့ သားဖြစ်သူခုလို
အတိတ်မေ့သွားတာဘဲဝမ်းသာရမလားဝမ်း
နည်းရမလားဖြစ်နေသည်။အရင်ကဆို သားကအိမ်မကပ်လိုက်သွားနေတာ ခုများကျတော့အိမ်မှူကိစ္စနိုင်နင်းပုံများ အိမ်ထောင်ရှင်မလေးတိုင်းမို့ သူမ ကျေနပ်သည်။
"မေမေ စားလေ မကြိုက်လို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူး ဒါနဲ့သား မနက်ဖြန်ကျရင်
တေဇောရာဇာ ပြန်လာမယ် အဲ့ဒါ..."
"သူကဘယ်သူလဲ မေမေ"
" သားနဲ့ပေးဟားဖို့လုပ်တဲ့လူလေ သူနိုင်ငံ
ခြားကိုအလုပ်ကိစ္စသွားနေတာ မနက်ဖြန်ရောက်ပြီး သားသဘောမကျရင်မေမေ လက်ထပ်ဖို့
ဖျက်ပေးမယ်လေ"
သူစဉ်းစားမိတာ ယောကူးဘဝတုန်ကလိုထပ်
ဖြစ်မှာကြောက်မိသည်။
"သား...သားလေ့လာချင်သေးတယ် "
"သားသဘောပါ မနက်ဖြန် ထမင်းစားဖိတ်လိုက်
မယ် "
"ဟုတ် မေမေ"
စားသောက်ပြီးတာနဲ့အစေခံတွေကပန်းကန်
တွေဝိုင်းသိမ်းပေးသည်။
တစ်ဖက်က တေဇောရာကတော့ အိမ်က
ယောကျာ်းပေးစားမယ်ဆိုတာကြောင့်ငြင်းပေ
မယ့် ငြင်းမရတာကြောင့်လက်ခံလိုက်သည်။
ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်က လူက သူ့ကိုမယူချင်လို့
အိမ်ကထွက်ပြေးသွားသည်တဲ့ ။ဒါကိုကြားကြား
ချင်းအရမ်းဒေါသထွက်ပြီးနိုင်ငံခြားသွားခဲ့တယ်။
ခုတော့ထိုကောင်လေးကအိမ်ပြန်ရောက်နေတာကြောင့် တေဇောရဲ့မိဘတွေက တေဇောကို
ပြန်ခေါ်နေသည်။
*ငါ့လိုလူမျိုးကိုငြင်းရဲတဲ့မင်းသတ္တိကိုလေးစား
တယ်*
တေဇောရာဇာဟာ စီးပွားရေးမှာရော အမှောင်
ဘက်မှာမှာ နာမည်တစ်လုံးနဲ့ရပ်တည်နေသူ
ဖြစ်သည်။ သူ့ကုတင်ပေါ်တက်ချင်သည့်အချော
လှ တွေများရိုက်သတ်လို့မကုန်၊ဒါပေမယ့်
တေဇောကတော့ ထိုလူတွေကို ဖုတ်နေတဲ့ငပိ
ရှိတယ်လို့တောင်မထင်ခဲ့ပေ။ ဒီလို ချေမိုး နေတာကိုက ပျိုမေတွေသူ့အားသဘောကျတဲ့အ
ချက်ပင်။တေဇောမြန်မာနိုင်ငံပြန်ရောက်တော့
အရင်ဦးဆုံး သူ့အားငြင်းသည့် မိုက်ခ် ဆို
တဲ့ကောင်လေးအား တွေ့ချင်သည်။
နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ မိုက်ခ်တစ်ယောက်မီး
ဖိုချောင်ထဲ တွင်အလုပ်ရှုတ်နေသည်။ သူ့သတို့
သားလောင်းမိသားစု ထမင်းစားလာကြမယ်ဆိုတာကြောင့်ကိုယ်တိုင်ဝင်ချက်ပြုတ်နေသည်။
"သား...ထားခဲ့လိုက်ရေသွားချိုးတော့ခနနေ
ဧည့်သည်တွေလာတော့မယ်"
"ဟုတ်မေမေ"
မိုက်ခ်လဲ အစေခံတွေနဲ့သာ ဟင်းအိုးထားခဲ့ပြီးအပေါ်တက်ခဲ့သည်။ရေချိုးပြီးတာနဲ့ အကျႌပန်းနု
ရောင် shirtလက်တိုလေးဝတ်ပြီး အောက်ကဘောင်းဘီဒူးအထက်အဖြူလေးဝတ်လိုက်သည်။မိုက်ကအရပ် ၅ပေ၇လောက်ရှိပြီး မျက်နှာက
ချစ်စရာကောင်းသည်။အရင် မိုက်ခ်ကတော့
ချစ်စရာကောင်းတဲ့လူဆိုးပေါက်စလေး လုပ်ခဲ့တာပေါ့။
"သားရေ!ဧည့်သည်ရောက်နေပြီး"
"လာပြီး မေမေ"
မိုက်ခ် အိမ်အောက်ဆင်းတော့ဧည့်ခန်းထဲတွင်
မေမေနဲ့အတူလူသုံးယောက်ထိုင်နေသည်။
ထိုထဲတွင်သူနဲ့လက်ထပ်ရမယ့်သတို့သား
လောင်းက အမဲရောင် shirtကို လက်ခေါက်
တင်ထားသောကြောင့်အကြောစိမ်းတွေကဖု
ဖောင်းနေသည်။ဘောင်းဘီရှည့်အမဲနဲ့တွဲဝတ်
ထားပြီး အရမ်းကြည့်ကောင်းသည့်အမျိုးသား
လို့ လက်ခံလိုက်သည်။
"သား လာလေ!"
ဧည့်သည်အမျိုးသမီးက
"မြရေ နင့်သားလေးကချစ်စရာလေးတော်
အရင်ကနဲ့မတူဘူး"
"ဟုတ်တယ် ကောင်းတယ်ဘဲဆိုရမလား
ဆေးရုံဆင်းပြီးထဲကပြောင်းလဲနေတာလေ
ဒီနေ့လဲ ခင်တို့တွက်သူကိုယ်တိုင်တစ်နေ့လုံး
ချက်ပြုတ်နေတာ"
"သားမတ်လေ အန်တီက ဒေါ်ခင်ခင်ထား
ဒါကအန့်တီ့အမျိုးသား ဦးကျော်ဇော တဲ့
ဟိုဘက်ကအန်တီ့သား တေဇောရာဇာ"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျတော်က မိုက်ခ်ပါ ခဗျ"
"အမလေး ချစ်စရာလေး ဒါနဲ့သားနာမည်က
မိုက်ခ်ဘဲလား"
မိုက်ခ်မေမေကဝင်ပြောလာသည်။
"ဘယ်က မိုက်ခ်ရမှာလဲ သားနာမည်ရင်းက
ချစ်နေ့စွဲ တဲ့ မိန်းမဆန်လို့သူ့ဘာသူ မိုက်ခ်
လို့ပြောင်းထားတာ"
မိုက်ခ်တစ်ယောက်သူဆင်းလာထဲသူ့အားကြည့်
နေတဲ့လူကြောင့်နေရခက်နေသည်။နားဖျားလေး
တွေဆိုရဲတွတ်နေပြီး ကားနှစ်ဖက်ကလဲပန်း
ရောင်သန်းနေသည်။သူ့မော့ကြည့်တော့လဲ
မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး အကြည့်စူးစူးကိုမခံနိုင်တာ
ကြောင့်သူပြန်ငုံ့နေရသည်။
တေဇောရာဇာကတော့အိမ်ရောက်ထဲက
ဟိုအနှီးကောင်လေးအားရှာနေသည်။ခနနေတော့အိမ်ပေါ်ထပ်ကနေဆင်းလာသည့် အလှ
လေးကြောင့်သူမှင်သက်သွားသည်။
အလှကေအသားဖြူလားမဖြူလားဆိုရင်
ဒူးလေးတွေတံတောင်ဆစ်လေးတွေလက်
ဆစ်လေးတွေကအစနီနီလေးတွေ ခနနေတော့
အန်တီမြက ထိုလူသားလေးနာ
မည်ရင်းက ချစ်နေ့စွဲလို့မိတ်ဆက်ပေးလာသည်။
သူစိုက်ကြည့်နေတာကြောင့် ထိုလူသားလေးက
ရှက်နေပြီးမျက်နှာလေးရဲနေသည်မှာအရမ်း
ချစ်စရာကောင်းသည်၊သူ့အတွေးထဲညစ်ညစ်
ညမ်းညမ်းတွေးမိတာက ဒီကောင်လေးကို
သာဆွဲလုပ်လိုက်ရ ရင်ငိုနေမယ့်မျက်နှာလေး
အားတွေးမိတာနဲ့အောက်က မြွေကဆေးထိသလိုထောင်လာသည်။
"သား ..သားကိုကို ကိုခြံထဲလိုက်ပြလိုက်"
"ဟုတ် မေမေ"
"သားတေဇော လိုက်သွားလေ"
တေဇောခေါင်းငြိမ့်ကာထလိုက်သွားလိုက်
သည်။ခြံထဲရောက်တော့ သူတိုနှစ်ယောက်ကြား
တိတ်ဆိတ်နေသည်။
"ကိုယ်ကတေဇောရာဇာ ချစ်နဲ့လက်လက်ထပ်
မယ့်သတို့သား"
ချစ်ဆိုတဲ့ခေါ်သံကြောင့် မိုက်ခ် မျက်နှာရဲသွား
သည်။
"ဟုတ် ကျတော်က မိုက်ခ်ပါ"
"NoNo မိုက်ခ်ဆိုတာကို မသုံးနဲ့တော့ နာမည်
အရင်းက ချစ်နေ့စွဲမလား နာမည်ရင်းဘဲသုံး"
"ဟုတ် "
"ကိုယ့်ကိုလက်ထပ်ချင်လား"
"ကျ..ကျတော် လေ့လာချင်သေးတယ် ဟို...ဟို"
တေဇော ဒန်းပေါ်ထိုင်ကာဘေးကကောင်လေး
အားဆွဲပွေ့လိုက်သည်။
"ဘာလို့စကားထစ်နေတာလဲ ကြောက်လို့လား"
"ဟင့်အင်း..ဖယ်..ဖယ်ပေးအုံး"
"လေ့လာချင်လဲရတယ်လေ့လာ ခုတော့ ချစ်
ကိုယ့်ကိုတစ်ခုကူညီ"
"ဟုတ်..အရင်ဖယ်ပေး"
"Ok"
တေဇောက ချစ်နေ့စွဲအား ဘေးနားပြန်ချပေး
လိုက်သည်။
"ဘာကူညီရမလဲ ဟင်"
"ဒီမှာ"
တေဇောက နေ့စွဲဘက်အားဆွဲယူကာသူ့
အကောင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။နေ့စွဲ
ကတော့ မျက်လုံးပြူးပြီးလက်အားရုန်းနေသည်။
"ချစ် ကြောင့်ကိုယ်ထန်နေတယ် ဒီအသက်ရွယ်
ထိကိုယ် ခုလိုတခြားလူကြောင်မထန်ဖူးဘူး
မင်းကပထမဆုံးဘဲ"
"ရှက်တယ်.. လွှတ်ပေး"
နေ့စွဲရုန်းလေအကောင်ကိုပွတ်လေဖြစ်တာ
ကြောင့်ပိုဆိုးလာသည်။ တေဇော ဇေ့ဖြုတ်ပြီး
နေ့စွဲလက်အား ဆွဲကာ သူ့အကောင်ပေါ်တင်ပြီး
ပွတ်နေသည်။နေ့စွဲက ရှက်ပြီးမျက်ရည်ပါကျလာသည်၊
"ဟင့်"
"ရှူ း... သူများတွေသိကုန်မယ် ဒီလိုလေးဘဲ
လုပ်ပေး နော် "
"ဟင့်..အင့်..နာတယ် "
တေဇောက နေ့စွဲဖင်လေးအားဆွဲညစ်တာကြောင့်အော်မိသွားသည်။
"Fu*k ခုနကလိုထပ်အော်ပေး ကိုယ်ပြီးတော့
မယ်"
"ဟင့်အင်း"
တေဇောကကောင်လေးရဲ့ တင်ပါးကိုဖြစ်ညှစ်
လိုက်ပြန်သည်။
"အ..နာတယ် အစ်ကို"
တေဇော ကိုယ်တစ်ဆက်ဆက်တုန်ကာပြီးသွား
ခဲ့သည်။ သူ့ဘဝမှာ သူထန်နေရင်တောင်
လက်သမားလုပ်ခဲ့တာ ထန်တဲ့ချိန်ကလဲရှားလှသည်။ခုတော့ ဒီကောင်လေးကြောင့်ထန်ပြီး သူ့
အသံကြောင့်ဘဲ ပြီးသွားခဲ့သည်။ဘေးကကောင်
လေးကိုဆွဲပြီး နှုတ်ခမ်းအားဖွဖွနမ်းကာ..
"မငိုရဘူး... နောက်လဲကြုံရမှာဘဲ"
"အင့်...ရှက်တယ် "
"ရှက်ရင်ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲဝင်နေ"
တေဇောကကောင်လေးခေါင်းအားသူ့ရင်ဘက်
ထဲထည့်ကာဖက်ထားလိုက်သည်။
*လေ့လာပါ မင်းဘက်ကလက်မခံရင်တောင်
ကိုယ်ကအရယူမှာ ချစ်*
ရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးကတော့ဘာမှမသိဘဲ
ရင်ခွင်ထဲ ရှိုက်နေသည်။
——
ဒါလေးကိုတော့ဖောက်ပြန်တာတွေမပါဘဲအချို
ဘဲသွားမယ်။ဘာလိုဆို ယောကူးဘဝတုန်း
က နေ့စွဲက နာကျင်ခဲ့ရပြီးပြီးလေ နော်။