ခ်စ္ေသာေမာင္တစ္ေယာက္ သူၾကားလိုက္ရတဲ့အေၾကာင္းရာေၾကာင့္အ့ံျသရံုမွလြဲၿပီးထူးျခားတာ
မခံစားရေပ။
"ဒါဆိုနင္က Timetravel ေပါ့ဟုတ္လား"
"အင္း..ဟုတ္တယ္ ဘယ္လိုလဲ အ့ံျသသြား
လား"
"အင္း နည္းနည္းပါ ဒါနဲ႔ ငါ့အစ္ကို ကိုျပန္
မခ်စ္တာနဲ႔ဆိုင္လား "
"မဆိုင္ေပမယ့္ ငါကဘယ္ခ်ိန္ျပန္သြားရမလဲ
မေသခ်ာဘူးေလ ဆက္ေနရမလား သြားရမလား ဆိုတာက..."
"မသြားရဘူး!!!"
"ဝမ္ရိေပၚနဲ႔ေ႐ွာင္က်န္႔ညား သူတို႔သားကငါနဲ႔ညား!... အမေလး ကိုကိုရယ္လန္႔လိုက္တာ"
"ဟို..ဟိုဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
"ကိုယ္ေျပာတာၾကားလားငယ္.. ျပန္မသြားရ
ဘူးေနာ္ "
ေယာကူးငယ္သူ႔ေ႐ွ႕က လူေၾကာင့္မ်က္ေတာင္
ပုတ္ခက္ပုတ္ခက္လုပ္ၿပီးေခါင္းညိမ့္လိုက္မိ
သည္။
"အင္း..မ..မသြားပါဘူး"
"ငယ္မ႐ွိရင္ေမာင္ေသမွာ"
ႏွစ္ေယာက္သား အၾကည္ဆံုေနသည္မွာဘယ္
ေလာက္ၾကာမွန္းမသိ ဘရဏီရဲ႕ေခ်ာင္းသံ
ေၾကာင့္သတိျပန္ဝက္လာသည္။
"အဟြတ္..အဟမ္း ေဘးမွာလူ႐ွိတယ္ေနာ္ "
"အဟင္း..အဟမ္း"
ေယာကူးငယ္႐ွင္ေနတာေၾကာင့္ ခ်စ္ေသာေမာင္
ကျပံဳးလိုက္ၿပီး ယူလာတဲ့ပန္းေလးအားကမ္းေပး
လိုက္သည္။
"Cream ေရာင္ Tulip ပန္းဘဲ ဒါကေရာဘာ
အဓိပၸါယ္လဲ"
" သူ႔အဓိပၸါယ္က ငါမင္းကိုထာဝရခ်စ္ေနမယ္
တဲ့"
Tulip ကအေရာင္ကြဲရင္အဓိပၸါယ္လဲကြဲပါတယ္
"အဟက္..ခမ်ားအရမ္းေခြၽတတ္တာဘဲ"
"ေႂကြေရာလား အဲ့ေတာ့"
"ဟင့္အင္း"
ေဘးက ဘရဏီကေတာ့ စိတ္ကုန္တယ္ဆိုတဲ့
အၾကည့္နဲ႔ မ်က္ႏွာလြဲကာအျပင္ကိုၾကည့္ေန
လိုက္သည္။ ထိုခ်ိန္ တစ္ဖက္လမ္းက ေဟာ္
တည္ထဲဝင္သြားဝည့္လူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္..
"ဟဲ့..ေယာကူး ဟိုမွာ ေဇးနဲ႔အတြင္းေရးမႉး
ဟိုတည္ထဲဝင္သြားတယ္ "
"ဟက္ ငါသတိေပးထားရက္နဲ႔ ေတြ႔ၾကေသး
တာေပါ့ ဘရဏီ နင့္ကိုတာဝန္ေပးစရာတစ္
ခု႐ွိတယ္ "
"ေျပာလိုက္သူငယ္ခ်င္း!"
တိုးတိုးေျပာေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္
ခ်စ္ေသာေမာင္ ဒီတိုင္းၾကည့္ေနလိုက္သည္။
နာရီဝက္ေလာက္ၾကာမွ တစ္ဖက္လမ္းက
ေဟာ္တည္သို႔ သံုးေယာက္သားဦးတည္သြားၾကသည္။
"ကိုခ်စ္ေသာေမာင္က ဒီမွာဘဲေစာင့္ေန ျပန္ခါနီးမွ ဆြဲေခၚေပး ok ဘရဏီငါေျပာထားတာေနာ္
Okလား"
"Ok တယ္ သြားေတာ့"
ဟိုတည္က နာမည္ႀကီးေဟာ္တည္ျဖစ္တာ
ေၾကာင့္လူဝင္လူထြက္မ်ားသည္။ေဟာ္တည္
Counters သို႔သြားၿပီး အခန္းနံပါတ္အားေမး
ေပမယ့္မေျပာတာေၾကာင့္ ခ်စ္ေသာေမာင္ရဲ႕
အာဏာကိုသံုးလိုက္သည္။
အခန္းထဲတြင္ေတာ့ ေဇး နဲ႔ အတြင္းေရးမႉးမ
တို႔ အဝတ္မကပ္ ဘဲ ကုတင္ေပၚတြင္
Sex လုပ္ေနၾကသည္။
"အားး..ဟင့္...နာတယ္..အ..အ"
"႐ွိးး..မင္းဟာကလုပ္တာမ်ားလို႔..အားး
က်ယ္ေနၿပီး...အ..အ.."
"အား..ေကာင္းတယ္...အဲ့နားေလးပိုၿပီး...အင့္...ဟင့္"
အတြင္းေရးမႉးမ ကလဲ ေဇးအေကာင္ေပၚ
ထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္အလြယ္တကူဘဲဝင္သြား
သည္။သူမ မနာေပမယ့္ boss သာယာဖို႔
ေအာ္ေပးေနသည္။
"အားး..ေကာင္းလိုက္တာ.အင့္..ဟင့္..အားး"
"႐ွီး ေစာက္စမ္း..ေျဖာင္းး"
ေဇးက အတြက္းေရးမႉးမရဲ႕ေပါက္စီအားနယ္
ေနသည္။
"အားး..boss.. ေကာင္းလား..ဟင္းး"
"ေကာင္းတယ္.. ျမန္ျမန္ ေစာင့္..အားး..fu*k"
"ေညာင္းတယ္... အ..အ..အင့္"
ေဇးက ကုတင္ကထကာ ထိုမိန္းမအားခါးက
ဆြဲမၿပီး ကုတင္ေဘးက ဆိုဖာေပၚကုန္းခိုင္းၿပီး
ေနာက္ကေစာင့္ျပန္သည္။
ဘယ္ေလာက္ေသာင္းၾကမ္းလဲဆိုရင္အေနာက္
တံခါးဖြင့္ဝင္လာသည့္ ေယာကူးငယ္ကိုေတာင္
သူတို႔မျမင္ေပ။ေယာကူးတစ္ေယာက္
ေဘ့ေဘာတုတ္ဆြဲကာ ဝင္လာၿပီး ေဇးအား
႐ိုက္ခ်လိုက္သည္။ ေဇးလဲသြားတာနဲ႔ကုန္းရက္
႐ွိေနတဲ့မိန္းမရဲ႕ေဇးအေကာင္ဝင္ထားသည့္အတိုင္းဟေနသည့္ အေပါက္ထဲ ေဘ့ေဘာတုတ္
ထိုးထည့္လိုက္သည္။
"အားးး..နာတယ္...အင့္..ဟင့္"
"ေစာက္ေကာင္မ.. ယားေနတယ္မလားဟမ္!
မယားငယ္မ"
"အား..ျမန္ျမန္ထိုးေပး..အားး"
"ေကာင္မ တုတ္နဲ႔ေတာင္ feelတက္ေနရင္
အစထဲက တုတ္ေတြနဲ႔လုပ္ပါလား ေျဖာင္းး"
ေယာကူးထိုမိန္းမမားပါးခ်ၿပီး ေစာင္နဲ႔ပတ္ကာ
Hotelေအာက္ထမ္းဆင္းလာလိုက္သည္။
ေအာက္ေရာက္တာနဲ႔ လမ္းသြားလမ္းလာေတြကၾကည့္ေနၾကသည္။ ၾကည့္ဆို အဝတ္မပါတဲ့
မိနး္မကိုထမး္ၿပီးေဘ့ေဘာတုတ္ကိုင္ထားတာ
ေၾကာင့္ပင္။ ေယာကူး ဘရဏီကိုမ်က္စပစ္ျပ
ၿပီး ထိုမိန္းမေပၚကအဝတ္ဖယ္လိုက္သည္။
ထိုမိန္းမဟာခုဆိုကိုယ္လံုးတီးပင္။
"ၾကည့္ထား မယားငယ္ေတြသြားရာလမ္းဘဲ"
အားလံုးကဖုန္းေတြနဲ႔႐ိုက္ေနၾကသည္။
"႐ွင္..လူယုတ္မာ"
"ဟုတ္လား ဘယ္နားယုတ္မာလဲ မင္းဘဲခံ
ခ်င္လို႔ ငါ့ေယာက်ာ္းနဲ႔ ေဟာ္တည္ထိလာခံတာ
မလားဟမ္... ခုမွ႐ွက္မေန နဲ႔ မယားငယ္ေတြ
ကအ႐ွက္မ႐ွိလို႔သူမ်ားလင္ခိုးတာမလား"
"႐ွင္.႐ွင္"
"ၾကည့္ထား အားလံုး မယားငယ္ဆိုတာ
ဒီလိုခံရမွာ...အစထဲကမွာထားၿပီးသားေနာ္
မဆင္ျခင္ရင္ေတာ့ ဟက္..."
ထိုခ်ိန္အေပၚကအဝတ္ဖယိုဖယဲနဲ႔ေဇးေျပးဆင္း
လာၿပီး အတြင္းေရးမႉးမအား အဝတ္ပတ္ေပးလိုက္သည္။
"အခ်စ္သူရဲေကာင္းႀကီးေပါ့ ဟုတ္လား ေဇး"
"မင္းမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုဒီလိုအ႐ွက္မခြဲသင့္ဘူး"
"ငါအစထဲကမမွာထားလို႔လား ေဇး အ႐ွက္မ႐ွိ
လို႔ဘဲခုလို ဟိုတည္ထိ -င္လာခံတာမလား"
"မင္း!ေတာက္ လြန္မလာနဲ႔အရင္လိုမသိသလို
ေနပါလား"
ေယာကူးမ်က္ရည္ဝဲလာကာေအာ္ေျပာလိုက္
သည္
"နာက်င္ရတယ္! နာက်င္တယ္လို႔ မနက္လင္း
တိုင္းနာက်င္ရတယ္ အလုပ္မွာလဲနာက်င္ရတယ္
ငါဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္အ႐ွံုးေပးဖူးလဲမင္းသိလား ငါ့ကိုယ္ငါအဆံုးသတ္ဖို႔ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္
ေလာက္ေတြးဖူးလဲမင္းသိလား!! ဟမ္ ေျပာေလ!"
ေယာကူးငယ္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ေဇးၿငိမ္သြား
သည္။
"ကြာ႐ွင္းၾကတာေပါ့ မင္းနဲ႔ငါေရစက္က ဒီေနရာမွာအဆံုးသတ္လိုက္ၿပီး "
ေယာကူးငယ္ထိုေနရာကလွည့္ထြက္ေတာ့
ခ်စ္ေသာေမာင္က ေယာကူးအားလာတြဲကာ
ေခၚထုတ္သြားလိုက္သည္။ က်န္ခဲ့တဲ့လူေတြကေတာ့ ေဇးနဲ႔ထိုမိန္းမအားအျပစ္တင္ေျပာ
ဆိုကုန္သည္။ ေယာကူးတို႔ကားေပၚေရာက္တာနဲ႔မ်က္ရည္သုတ္ကာ
"ဘရဏီ ေသခ်ာ ႐ိုက္ရဲ႕လား"
"ၾကည္ေနေရာ ၾကည့္႐ွဴသူ သိန္းေက်ာ္တယ္ "
"ဟက္! ေယာကူးငယ္တြက္ ငါကလဲ့စားေခ်ေပး
ၿပီးၿပီး ငါ့တာဝန္ေက်ၿပီး "
ခ်စ္ေသာေမာင္ကေတာ့ မ်က္ႏွာႏွစ္ဖက္နဲ႔က်ား
ေပါက္ေလးအားျပံဳးၿပီးၾကည့္ေနလိုက္သည္။
ေယာကူးေရးတဲ့ဇာတ္လမ္းမွာ သူကဝင္ၿပီး
ပါရမီျဖည့္လိုက္ရေသးတယ္ ။
ထိုအျဖစ္ပ်က္ေၾကာင့္ အတြင္းေရးမႉးမလဲ
ႏိုင္ငံျခားကို ေျပးရတဲ့ထိျဖစ္သြားသည္။
ေဇးကေတာ့ေယာကူးနဲ႔ကြာ႐ွင္းၿပီး ကုမၸဏီ
႐ွယ္ရာေစ်းေတြေၾကာင့္ အလုပ္ထဲေခါင္း
နစ္ေနရသည္။ခုဆိုသူ႔ရဲ႕ CEOေနရာဟာ
တျခားလူကိုေပးရေတာ့မည္။
ေဇးနဲ႔တူတူေနခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြကလဲ သူတို႔
ကိုယ္သူတို႔ ေတာ္သးတာေပါ့ဆိုကာ
အားေပးေနၿပီး ေဇးနားကပ္ရန္ၾကံေနတဲ့လူ
ေတြကလဲမကပ္ရဲေတာ့ေပ။
တစ္လအၾကာ
Z ကုမၸဏီရဲ႕စည္းေဝးခန္းထဲတြင္ ေတာ့
CEO အသစ္ျဖစ္တဲ့ ခ်စ္ေသာေမာင္က
႐ွယ္ရာ႐ွင္ေတြဝန္ထမ္းေတြနဲ႔စည္းေဝးလုပ္ေနသည္။
"ခုကစၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ဒီကုမၸဏီရဲ႕ပိုင္႐ွင္
ျဖစ္သြားၿပီး က်ေတာ့နာမည္က ခ်စ္ေသာေမာင္
ပါ ၿပီးေတာ့ က်ေတာ္က ယာရီCEOပါဘဲ
တကယ့္ပိုင္႐ွင္အစစ္က ေယာကူးငယ္ပါ"
"က်ေတာ္တို႔ကေတာ့ လက္ခံပါတယ္ CEO
ခ်စ္ေသာေမာင္ကိုယံုပါတယ္ "
"ေကာင္းပါၿပီး ဒါဆိုစည္းေဝးၿပီးၿပီး "
ခ်စ္ေသာေမာင္အျပင္ထြက္ေတာ့ ေဇးနဲ႔ေတြ
တာနဲ႔..
"မင္းရဲ႕႐ွယ္ရာေတြကေတာ့ကုမၸဏီမွာ႐ွိေသး
တယ္ "
"ဟမ့္...မင္းကဒီယုန္ျမင္လို႔ဒီျခံဳထြင္တာမလား"
"ဆိုပါေတာ့...ငါသြားၿပီး ေအာ္ မင္းရဲ႕ခင္ပြန္း
ေဟာင္းကိုငါကေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးလိုက္ပါ့မယ္"
ထြက္သြားတဲ့ခ်စ္ေသာေမာင္ကိုၾကည့္ကာေဇး
ေတာက္ေခါက္လိုက္သည္။သူ႔မွာေနစရာအိမ္
ေတာင္မ႐ွိေတာ့တဲ့ထိ ေလ်ာ္ေၾကးေတြေပး
လိုက္ရတာေၾကာင့္ေလာေလာဆယ္ လက္က်န္
ေငြနဲ႔တည္းခိုခန္းမွာေနေနရသည္။
——
Uni
ချစ်သောမောင်တစ်ယောက် သူကြားလိုက်ရတဲ့အကြောင်းရာကြောင့်အံ့သြရုံမှလွဲပြီးထူးခြားတာ
မခံစားရပေ။
"ဒါဆိုနင်က Timetravel ပေါ့ဟုတ်လား"
"အင်း..ဟုတ်တယ် ဘယ်လိုလဲ အံ့သြသွား
လား"
"အင်း နည်းနည်းပါ ဒါနဲ့ ငါ့အစ်ကို ကိုပြန်
မချစ်တာနဲ့ဆိုင်လား "
"မဆိုင်ပေမယ့် ငါကဘယ်ချိန်ပြန်သွားရမလဲ
မသေချာဘူးလေ ဆက်နေရမလား သွားရမလား ဆိုတာက..."
"မသွားရဘူး!!!"
"ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ရှောင်ကျန့်ညား သူတို့သားကငါနဲ့ညား!... အမလေး ကိုကိုရယ်လန့်လိုက်တာ"
"ဟို..ဟိုဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ"
"ကိုယ်ပြောတာကြားလားငယ်.. ပြန်မသွားရ
ဘူးနော် "
ယောကူးငယ်သူ့ရှေ့က လူကြောင့်မျက်တောင်
ပုတ်ခက်ပုတ်ခက်လုပ်ပြီးခေါင်းညိမ့်လိုက်မိ
သည်။
"အင်း..မ..မသွားပါဘူး"
"ငယ်မရှိရင်မောင်သေမှာ"
နှစ်ယောက်သား အကြည်ဆုံနေသည်မှာဘယ်
လောက်ကြာမှန်းမသိ ဘရဏီရဲ့ချောင်းသံ
ကြောင့်သတိပြန်ဝက်လာသည်။
"အဟွတ်..အဟမ်း ဘေးမှာလူရှိတယ်နော် "
"အဟင်း..အဟမ်း"
ယောကူးငယ်ရှင်နေတာကြောင့် ချစ်သောမောင်
ကပြုံးလိုက်ပြီး ယူလာတဲ့ပန်းလေးအားကမ်းပေး
လိုက်သည်။
"Cream ရောင် Tulip ပန်းဘဲ ဒါကရောဘာ
အဓိပ္ပါယ်လဲ"
" သူ့အဓိပ္ပါယ်က ငါမင်းကိုထာဝရချစ်နေမယ်
တဲ့"
Tulip ကအရောင်ကွဲရင်အဓိပ္ပါယ်လဲကွဲပါတယ်
"အဟက်..ခများအရမ်းချွေတတ်တာဘဲ"
"ကြွေရောလား အဲ့တော့"
"ဟင့်အင်း"
ဘေးက ဘရဏီကတော့ စိတ်ကုန်တယ်ဆိုတဲ့
အကြည့်နဲ့ မျက်နှာလွဲကာအပြင်ကိုကြည့်နေ
လိုက်သည်။ ထိုချိန် တစ်ဖက်လမ်းက ဟော်
တည်ထဲဝင်သွားဝည့်လူနှစ်ယောက်ကြောင့်..
"ဟဲ့..ယောကူး ဟိုမှာ ဇေးနဲ့အတွင်းရေးမှူး
ဟိုတည်ထဲဝင်သွားတယ် "
"ဟက် ငါသတိပေးထားရက်နဲ့ တွေ့ကြသေး
တာပေါ့ ဘရဏီ နင့်ကိုတာဝန်ပေးစရာတစ်
ခုရှိတယ် "
"ပြောလိုက်သူငယ်ချင်း!"
တိုးတိုးပြောနေတဲ့နှစ်ယောက်ကြောင့်
ချစ်သောမောင် ဒီတိုင်းကြည့်နေလိုက်သည်။
နာရီဝက်လောက်ကြာမှ တစ်ဖက်လမ်းက
ဟော်တည်သို့ သုံးယောက်သားဦးတည်သွားကြသည်။
"ကိုချစ်သောမောင်က ဒီမှာဘဲစောင့်နေ ပြန်ခါနီးမှ ဆွဲခေါ်ပေး ok ဘရဏီငါပြောထားတာနော်
Okလား"
"Ok တယ် သွားတော့"
ဟိုတည်က နာမည်ကြီးဟော်တည်ဖြစ်တာ
ကြောင့်လူဝင်လူထွက်များသည်။ဟော်တည်
Counters သို့သွားပြီး အခန်းနံပါတ်အားမေး
ပေမယ့်မပြောတာကြောင့် ချစ်သောမောင်ရဲ့
အာဏာကိုသုံးလိုက်သည်။
အခန်းထဲတွင်တော့ ဇေး နဲ့ အတွင်းရေးမှူးမ
တို့ အဝတ်မကပ် ဘဲ ကုတင်ပေါ်တွင်
Sex လုပ်နေကြသည်။
"အားး..ဟင့်...နာတယ်..အ..အ"
"ရှိးး..မင်းဟာကလုပ်တာများလို့..အားး
ကျယ်နေပြီး...အ..အ.."
"အား..ကောင်းတယ်...အဲ့နားလေးပိုပြီး...အင့်...ဟင့်"
အတွင်းရေးမှူးမ ကလဲ ဇေးအကောင်ပေါ်
ထိုင်လိုက်သည်နှင့်အလွယ်တကူဘဲဝင်သွား
သည်။သူမ မနာပေမယ့် boss သာယာဖို့
အော်ပေးနေသည်။
"အားး..ကောင်းလိုက်တာ.အင့်..ဟင့်..အားး"
"ရှီး စောက်စမ်း..ဖြောင်းး"
ဇေးက အတွက်းရေးမှူးမရဲ့ပေါက်စီအားနယ်
နေသည်။
"အားး..boss.. ကောင်းလား..ဟင်းး"
"ကောင်းတယ်.. မြန်မြန် စောင့်..အားး..fu*k"
"ညောင်းတယ်... အ..အ..အင့်"
ဇေးက ကုတင်ကထကာ ထိုမိန်းမအားခါးက
ဆွဲမပြီး ကုတင်ဘေးက ဆိုဖာပေါ်ကုန်းခိုင်းပြီး
နောက်ကစောင့်ပြန်သည်။
ဘယ်လောက်သောင်းကြမ်းလဲဆိုရင်အနောက်
တံခါးဖွင့်ဝင်လာသည့် ယောကူးငယ်ကိုတောင်
သူတို့မမြင်ပေ။ယောကူးတစ်ယောက်
ဘေ့ဘောတုတ်ဆွဲကာ ဝင်လာပြီး ဇေးအား
ရိုက်ချလိုက်သည်။ ဇေးလဲသွားတာနဲ့ကုန်းရက်
ရှိနေတဲ့မိန်းမရဲ့ဇေးအကောင်ဝင်ထားသည့်အတိုင်းဟနေသည့် အပေါက်ထဲ ဘေ့ဘောတုတ်
ထိုးထည့်လိုက်သည်။
"အားးး..နာတယ်...အင့်..ဟင့်"
"စောက်ကောင်မ.. ယားနေတယ်မလားဟမ်!
မယားငယ်မ"
"အား..မြန်မြန်ထိုးပေး..အားး"
"ကောင်မ တုတ်နဲ့တောင် feelတက်နေရင်
အစထဲက တုတ်တွေနဲ့လုပ်ပါလား ဖြောင်းး"
ယောကူးထိုမိန်းမမားပါးချပြီး စောင်နဲ့ပတ်ကာ
Hotelအောက်ထမ်းဆင်းလာလိုက်သည်။
အောက်ရောက်တာနဲ့ လမ်းသွားလမ်းလာတွေကကြည့်နေကြသည်။ ကြည့်ဆို အဝတ်မပါတဲ့
မိန်းမကိုထမ်းပြီးဘေ့ဘောတုတ်ကိုင်ထားတာ
ကြောင့်ပင်။ ယောကူး ဘရဏီကိုမျက်စပစ်ပြ
ပြီး ထိုမိန်းမပေါ်ကအဝတ်ဖယ်လိုက်သည်။
ထိုမိန်းမဟာခုဆိုကိုယ်လုံးတီးပင်။
"ကြည့်ထား မယားငယ်တွေသွားရာလမ်းဘဲ"
အားလုံးကဖုန်းတွေနဲ့ရိုက်နေကြသည်။
"ရှင်..လူယုတ်မာ"
"ဟုတ်လား ဘယ်နားယုတ်မာလဲ မင်းဘဲခံ
ချင်လို့ ငါ့ယောကျာ်းနဲ့ ဟော်တည်ထိလာခံတာ
မလားဟမ်... ခုမှရှက်မနေ နဲ့ မယားငယ်တွေ
ကအရှက်မရှိလို့သူများလင်ခိုးတာမလား"
"ရှင်.ရှင်"
"ကြည့်ထား အားလုံး မယားငယ်ဆိုတာ
ဒီလိုခံရမှာ...အစထဲကမှာထားပြီးသားနော်
မဆင်ခြင်ရင်တော့ ဟက်..."
ထိုချိန်အပေါ်ကအဝတ်ဖယိုဖယဲနဲ့ဇေးပြေးဆင်း
လာပြီး အတွင်းရေးမှူးမအား အဝတ်ပတ်ပေးလိုက်သည်။
"အချစ်သူရဲကောင်းကြီးပေါ့ ဟုတ်လား ဇေး"
"မင်းမိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုဒီလိုအရှက်မခွဲသင့်ဘူး"
"ငါအစထဲကမမှာထားလို့လား ဇေး အရှက်မရှိ
လို့ဘဲခုလို ဟိုတည်ထိ -င်လာခံတာမလား"
"မင်း!တောက် လွန်မလာနဲ့အရင်လိုမသိသလို
နေပါလား"
ယောကူးမျက်ရည်ဝဲလာကာအော်ပြောလိုက်
သည်
"နာကျင်ရတယ်! နာကျင်တယ်လို့ မနက်လင်း
တိုင်းနာကျင်ရတယ် အလုပ်မှာလဲနာကျင်ရတယ်
ငါဘယ်နှစ်ကြိမ်လောက်အရှုံးပေးဖူးလဲမင်းသိလား ငါ့ကိုယ်ငါအဆုံးသတ်ဖို့ဘယ်နှစ်ကြိမ်
လောက်တွေးဖူးလဲမင်းသိလား!! ဟမ် ပြောလေ!"
ယောကူးငယ်ရဲ့စကားကြောင့်ဇေးငြိမ်သွား
သည်။
"ကွာရှင်းကြတာပေါ့ မင်းနဲ့ငါရေစက်က ဒီနေရာမှာအဆုံးသတ်လိုက်ပြီး "
ယောကူးငယ်ထိုနေရာကလှည့်ထွက်တော့
ချစ်သောမောင်က ယောကူးအားလာတွဲကာ
ခေါ်ထုတ်သွားလိုက်သည်။ ကျန်ခဲ့တဲ့လူတွေကတော့ ဇေးနဲ့ထိုမိန်းမအားအပြစ်တင်ပြော
ဆိုကုန်သည်။ ယောကူးတို့ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့မျက်ရည်သုတ်ကာ
"ဘရဏီ သေချာ ရိုက်ရဲ့လား"
"ကြည်နေရော ကြည့်ရှူသူ သိန်းကျော်တယ် "
"ဟက်! ယောကူးငယ်တွက် ငါကလဲ့စားချေပေး
ပြီးပြီး ငါ့တာဝန်ကျေပြီး "
ချစ်သောမောင်ကတော့ မျက်နှာနှစ်ဖက်နဲ့ကျား
ပေါက်လေးအားပြုံးပြီးကြည့်နေလိုက်သည်။
ယောကူးရေးတဲ့ဇာတ်လမ်းမှာ သူကဝင်ပြီး
ပါရမီဖြည့်လိုက်ရသေးတယ် ။
ထိုအဖြစ်ပျက်ကြောင့် အတွင်းရေးမှူးမလဲ
နိုင်ငံခြားကို ပြေးရတဲ့ထိဖြစ်သွားသည်။
ဇေးကတော့ယောကူးနဲ့ကွာရှင်းပြီး ကုမ္ပဏီ
ရှယ်ရာဈေးတွေကြောင့် အလုပ်ထဲခေါင်း
နစ်နေရသည်။ခုဆိုသူ့ရဲ့ CEOနေရာဟာ
တခြားလူကိုပေးရတော့မည်။
ဇေးနဲ့တူတူနေခဲ့ဖူးတဲ့သူတွေကလဲ သူတို့
ကိုယ်သူတို့ တော်သးတာပေါ့ဆိုကာ
အားပေးနေပြီး ဇေးနားကပ်ရန်ကြံနေတဲ့လူ
တွေကလဲမကပ်ရဲတော့ပေ။
တစ်လအကြာ
Z ကုမ္ပဏီရဲ့စည်းဝေးခန်းထဲတွင် တော့
CEO အသစ်ဖြစ်တဲ့ ချစ်သောမောင်က
ရှယ်ရာရှင်တွေဝန်ထမ်းတွေနဲ့စည်းဝေးလုပ်နေသည်။
"ခုကစပြီး ကျွန်တော်က ဒီကုမ္ပဏီရဲ့ပိုင်ရှင်
ဖြစ်သွားပြီး ကျတော့နာမည်က ချစ်သောမောင်
ပါ ပြီးတော့ ကျတော်က ယာရီCEOပါဘဲ
တကယ့်ပိုင်ရှင်အစစ်က ယောကူးငယ်ပါ"
"ကျတော်တို့ကတော့ လက်ခံပါတယ် CEO
ချစ်သောမောင်ကိုယုံပါတယ် "
"ကောင်းပါပြီး ဒါဆိုစည်းဝေးပြီးပြီး "
ချစ်သောမောင်အပြင်ထွက်တော့ ဇေးနဲ့တွေ
တာနဲ့..
"မင်းရဲ့ရှယ်ရာတွေကတော့ကုမ္ပဏီမှာရှိသေး
တယ် "
"ဟမ့်...မင်းကဒီယုန်မြင်လို့ဒီခြုံထွင်တာမလား"
"ဆိုပါတော့...ငါသွားပြီး အော် မင်းရဲ့ခင်ပွန်း
ဟောင်းကိုငါကသေချာဂရုစိုက်ပေးလိုက်ပါ့မယ်"
ထွက်သွားတဲ့ချစ်သောမောင်ကိုကြည့်ကာဇေး
တောက်ခေါက်လိုက်သည်။သူ့မှာနေစရာအိမ်
တောင်မရှိတော့တဲ့ထိ လျော်ကြေးတွေပေး
လိုက်ရတာကြောင့်လောလောဆယ် လက်ကျန်
ငွေနဲ့တည်းခိုခန်းမှာနေနေရသည်။
——