၆လခန့်ကြာသော်
"မောင် အပြင်သွားစရာရှိတာလား"
"ဟုတ်တယ် ကိုကို"
လွန်းသုထက် မောင့်ရဲ့စကားကြောင့်
နာရီကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့
ဧည့်ခန်းရှိ နာရီလက်တံတိုလေးက ဖော်ပြနေတာက
ည၉နာရီခွဲတယ့်
လွန်းသုထက် သက်ပြင်းကို မသိမသာချလိုက်မိသည်။
မောင်သည် မောင့်အဖေဆုံးတယ့်ကိစ္စမှာ
ရိုက်ချက်ပြင်းစွာ
ပုံစံပင် ပြောင်းလဲသွားသည်။
အွန်း မောင်က သူ့ကိုသူ မချွဲဘဲ
သန်မာအောင်နေလာတာပေါ့
ဒါကို လွန်းသုထက်မှာ စိတ်မကောင်း
ဝမ်းနည်းတိုင်းလွန်းရင်ခွင်မှာ
ငိုကျွေးတတ်တယ့်မောင်က
အဲ့ကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ရင် မငိုကြွေးဖြစ်အောင်
ရန်ပွဲတွေနဲ့ ဝမ်းနည်းစိတ်ကို ဖြေဖျောက်သည်။
*မောင်ကတော့လေ သူ့ကိုယ်သူ
ကိုယ်နဲ့စတွေ့တုန်းက
အရွယ်လေးဘဲထင်နေတာလားမသိဘူး*
...................................................
ရိုင်းဧကရာဇ် ကားမောင်းနေရာကနေ
ဘေးမှာထိုင်နေတယ့် ကိုကို့ကို စောင်း၍
တစ်ချက်တစ်ချက် ခိုးကြည့်နေမိသည်။
ကလပ်သွားမှာကို သိတယ့်ကိုကိုဟာ
ဘောင်းဘီဂျင်းအမဲနဲ့ နက်စွေးနေတယ့်
ရိုင်းရဲ့ ရှပ်အင်္ကျီတစ်ထည့်ကို
ဝတ်ဆင်လာလို့
ခါးထဲကို အင်္ကျီစလေးတွေ ထိုးထည့်ထားတော့
ကြီးနေတယ့် အင်္ကျီကြောင့်ရော
စည်းထားတယ့်ဆံပင်ကြောင့်ရော
လည်တိုင်လေးက ဖွေးနေအောင်
ပေါ်နေကာ
ဆွဲဆောင်မှုရှ်တာကြောင့်
ရိုင်း စတီယာတိုင်ကိုသာ
လက်နဲ့တင်းနေအောင် စုပ်ကိုင်မိသည်။
*ကျစ် မောင်ပေးထားတယ့် မာကင်ရာတွေ
မရှိတော့ပြန်ဘူး *
"ဒီးးးး ဒီးးးးး"
ရိုင်းဧကရာဇ် ကားမောင်းနေရင်းနဲ့
ဖုန်း vibrateအသံကြောင့်လှည့်ကြည့်တော့
ကိုကို့ဖုန်းဖြစ်နေလေသည်။
"hello သားတို့"
"..............."
"ရောက်ပြီမလားအွန်း
ဂရုစိုက်နော် သားငယ်လဲ အကြီးတွေစကားနားထောင်
သားကြီးလဲ မုန့်တွေအချိုတွေအရမ်းမကျွေးနဲ့
တစ်ခုခူဆို ဖုန်းဆက်"
"..............."
"အွန်း ချစ်တယ်နော်
ပါပါးကလေးလေးတွေ "
လွန်းသုထက် ဖုန်းပြောပြီးတာနဲ့
မောင့်ကိုလှမ်းပြောလိုက်သည်။
"ကလေးတွေ အီတလီကိုရောက်လို့
တည်းခိုခန်းမှာ နားနေကြပြီမောင်
အဲ့တာ စိတ်မပူအောင် လှမ်းဆက်တာ"
"ဟုတ် ကိုကို
ဒါနဲ့သားတို့က အောင်စာရင်းထွက်ရင်
ဘာလုပ်မယ်ပြောလဲ"
"သားကတော့ စီးပွားရေးနဲ့ပတ်သတ်တာဘဲ
တတ်မယ်ပြောတယ်
သမီးလေးက အနုပညာဝါသနာပါတယ်
သုလေးက ကွန်ပျူတာကိုတက်ခြင်တယ်"
လွန်းရဲ့စကားကို ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ့်မောင်
မောင်ဟာ ခုလတွေအတွင်း
စကားနည်းသွားလိုက်တာ။
ထို့နောက် ဘာမှမတွေးခြင်တော့တာကြောင့်
မှန်လေးချပြီး
လေတိုးတာကိုသာ
သဘောတကျ မျက်လုံးလေးမှိတ်လို့
အအေးခံနေလိုက်သည်။
*ကိုယ့်ကြောင်ဆိုးလေးကတော့လေ
ပြောင်းလဲစရာမလိုပါဘူးဆိုတာတောင်
မရဘူး*
တစ်ဖက်တွင် ကားမောင်းနေတယ့်
ရိုင်းဧကရာဇ်ဟာလဲ
အတွေးတွေဟာ ဟိုရောက်ဒီရောက်
ထိုလူပါ သေဆုံးပြီးနောက်
ရိုင်းဟာ တစ်လလောက်ဆေးရုံပေါ်မှာ
စိတ်ငြိမ်အောင် ပြန်ကုသခဲ့ရတယ်။
ကိုကိုဆိုတာလဲ မျက်နှာလေးတောင်အနည်းငယ် ချောင်ကျသွားပြီး
ကလေးတွေဆို သူ့ကို နည်းနည်းတောင်လန့်နေခဲ့ကျတယ်။
နောက်တော့မှ သူဘာတွေဖြစ်လဲဆိုတာသိခြင်လို့
ဆရာဝန်နဲ့ဆွေးနွေးတော့
ရိုင်းဟာ စိတ်ဝေဒနာတစ်ခု ခံစားနေရတာတယ့်လား
ကိုကိုကလဲ ဒါကို သိရက်နဲ့
မောင့်ကို အမြဲသည်းခံနေခဲ့တာတယ့်လား
ရိုင်း အဲ့နေ့က ကိုကို့ကို မျက်နှာတောင်မပြရဲဘူး
မောင်ဆိုးတာသမျှကို
အပြုံးလေးနဲ့တုန့်ပြန့်တတ်ကာ ချော့တန်တယ့်
ကိုကိုဟာ ဘယ်လောက်တောင်
ပင်ပန်းခဲ့ရမလဲ
ဆရာဝန်ကတော့ပြောပါတယ်။
အခု အမျိုးသားရဲ့ ဂရုစိုက်မှုတွေကြောင့်
ရိုင်းဟာ စိတ်ချရလို့ရောဂါတောင်
ပျောက်ကင်းလို့နီးနီးဖြစ်နေပါပြီတယ့်။
ရှုပ်ထွေးလာတယ့် စိတ်တွေ
ကိုကို့ကို မြင်တိုင်း မောင့်အပိုင် မောင့်အပိုင်လို့
စိတ်ထဲကနေ အော်ဟစ်နေမိတာတွေကြောင့်
ရိုင်းအလုပ်များခြင်ယောင်ဆောင်နေခဲ့မိသည်။
ရိုင်း ကိုကို့ကို ကလေးတွေငယ်ငယ်တုန်းကလို
နာကျင်မှာဆိုးတာကြောင့်
ကိုကို အလုပ်လုပ်ရာကိုတောင်
လိုက်မသွားခဲ့။
သဝန်တိုစိတ်ကိုထိန်းလို့
ဆေးတွေလည်း သောက်နေသည်။
နောက်ဆုံး အနမ်းပေးခြင်တာတောင်
ကိုကို အိပ်ပျော်မှ ခိုး၍ အနမ်းခြွေသည်အထိပင်။
အတွေးတစ်ချို့တို့ကိုတွေးကာ
မီးစိမ်းသွားတယ့်မီးပိွုင့်ကြောင့်
ဆက်၍ မောင်းနှင်လာကာ
ရိုင်းရဲ့ ကားလေးသည်
clubရှေ့သို့
ကားပေါ်ကနေ ပါကင်ထိုးမယ့်သူကို
သော့ပေးကာ
တစ်ဖက်ကိုလာရင်း
ကိုကို့ရဲ့ လက်ကလေးကနေ
ဆွဲခေါ်ကာ ကလပ်ထဲသို့
ခြေချလိုက်သည်။
............... ......................
"ကိုကို !!!!"
ကလပ်ထဲ ဟိန်းခနဲ ထွက်သွားတယ့်
ရိုင်းဧကရာဇ်အသံ
Djသမားမှာလဲ ရိုင်းကိုကောင်းကောင်းသိသူမလို့
လန့်ဖြန့်ကာ အသံကို ပိတ်ချလိုက်တော့
မီးကိုရေနဲ့ပက်သလို ရှဲခနဲ
မကြည်ကြည့်မယ့်သူတွေဟာလဲ
ရိုင်းဖြစ်နေတော့ ငြိမ်သက်နေကြသည်။
မငြိမ်သက်တာကတော့
မောင့်လူဆိုးလေး ကိုကို
မောင့်ကိုများ မေးလေးမော့ကာ
မျက်လုံးစဥ်းလေးနဲ့ကြည့်လို့
တစ်ဖက်ပြန်လှည့်ကာ
လက်ထဲက ဝိုင်ခွင်ကို ဟန်ပါပါလှည့်ကာ
သောက်လို့ အကောင်တစ်ကောင်နဲ့
စကားတွေဆက်ပြောနေလေသည်။
သဝန်တိုလာတယ့်စိတ်ကို ထိန်းပေမယ့်လဲ
မရစွာ ဝုန်းဒိုင်းကျဲစွာ
ခြေလှမ်းကျဲတွေနဲ့ ကိုကိုရှိရာကို
သွားမိသည်။
*တောက်စ်!!!
ငါ့ကိုကို့ကိုများ ကြည့်နေလိုက်တာ
မျက်လုံးကို ဘားကောင်တာက
ဇွန်းနဲ့ကော်ထုတ်လိုက်ရ*
ကိုကိုက တကယ်အဆိုး
ရိုင်း ခနလေးမှခနလေး
ကိုကို့ကိုထားခဲ့ကာ သန့်စင်ခန်းဝင်တုန်းရှ်သေးသည် ခုလိုဖြစ်နေပြီ။
လက်သီးကို သွေးကြောတွေထောင်အောင်
စုပ်လို့ အနားသွားတော့
ကိုကီ့လက်ကလေးကို ကိုင်ကာ ဖြီးလို့
စကားပြောနေတယ့်
ကြွက်စုတ်ကိုရေနှစ်ပြီး
နေပူလှန်းထားတယ့်ကောင်
ထိုင်နေတယ့် ကိုကိုရဲ့
ခါးသိမ်သိမ်လေးကနေ ဆွဲမကာ
ကလေးတွေကို ချီသလို
ခါးကို ခွလို့ ချီလိုက်တော့
ကြီးနေတယ့် အင်္ကျီကြောင့်
ပုခုံးသားလေးဟာ လှစ်ခနဲပေါ်သွားလေရဲ့။
ရိုင်းဧကရာဇ် ကိုကို့ကို လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့
ချီထားကာ
စောနက ကောင်ကို လက်သီးတွေနဲ့
ထိုးပစ်တော့ ကိုယ်ပေါ်ကအမူးသမားလေးဟာ
မောင့်လည်တိုင်တွေကိုသာ ခေါင်းတိုးဝှေ့လို့နမ်းနေလေသည်။
အချိန်ခနကြာ ရိုင်းဧကရာဇ်
မျက်နှာကို လက်သီးနဲ့ပိတ်ထားလို့ဝမှ
ထွက်မယ်ကျန်တော့
တားထားတယ့် ကိုကိုဟာ
မောင့်ကိုယ်ပေါ်ကနေ
ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက ကတ်နှစ်ကဒ်ကိုရှာလို့
စောနက လူရှိရာကိုတစ်ကဒ်ပစ်ပေးလျှက်
ကောင်တာက အဖျော်စရာကိုလဲ
ကျန်တစ်ကဒ်ကိုပေးလေသည်။
ထို့နောက် ပြောလိုက်တယ့်စကားကြောင့်
ရိုင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတို့ဟာ
ကော့တက်ကာ သွားတက်ကလေးပါ
လှစ်ခနဲပေါ်သွားသည်။
မောင့်အချစ်က မူးတာမူးတာ
အလည်လေး
လွန်းပြောလိုက်သည်က
"ဒါက လျော်ကြေး
ဒါက ကိုယ်ဒီကလူအားလုံးကိုတကာခံတာမနက်ဖြန်သတင်းတစ်ခုခုဆိုရင်
ခုသောက်နေတယ့် ယမကာတွေက
နောက်ဆုံးသောက်ရတာတွေဖြစ်စေရမယ်"တယ့်
........................................................................
"အွန့်မောင် ပြွတ်စ် ဟား"
လွန်းသုထက် နံရံမှာအကပ်ခံရကာ
အသက်ရှုရပ်မတက်အနမ်းခံနေရတာကြောင့်
မောင့်နှုတ်ခမ်းသားနဲ့ ထိတွေ့နေတာ
ကွာသွားချိန်တိုင်း
အသက်ကို လုကာ ရှုနေရသည်။
"ကိုကို့ကို မောင်အရမ်းသဝန်တိုတယ်"
"အွန်းမောင် အာ့"
"မောင်လေ ကိုကို့ကို သဝန်တိုလွန်းလို့
ဘယ်လိုထားရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး
မောင်လေ ကိုကို့အပေါ်ကို စိတ်တွေလွတ်ထွက်တော့မယ့် "
"အာ့ မောင် အွန်း နာတယ်'
ပြောနေရင်းမှ
လွန်းသုထက်ရဲ့ လက်တိုင်တွေကို
သွေးတွေထွက်သည်အထိ ကိုက်ခဲနေတယ့်မောင်ဟာ
လည်တိုင်တင်လားဆိုတော့မဟုတ်
အင်္ကျီကို ရန်သူသဖွယ်ဆွဲဖြဲကာ
ညှပ်ရိုးတွေအထိပါ ခေါင်းကိုငုံ့ဆင်းလျှက်
ကိုက်ခဲနေသေးသည်။
"မောင့် အင့် "
လွန်းသုထက် ညာဘက်ညှပ်ရိုးတစ်နေရာတည်းကို ကိုက်ခဲနေတယ့်မောင်ကြောင့်
လွန်းနာကျင်လာကာ တွန်းမိတော့
မောင်သည် အခုမှ အသိဝင်ပုံ
"ကိုကိုမောင်လေ မောင်
အင့် ကိုကိုဗျာ ဆိုးလိုက်တာ
အခု မောင်ကြောင့် နာကျင်ရပြန်ပြီမလား"
ရိုင်း သူ့စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တာကြောင့်
အင့်ခနဲ ရှိုက်ကာငိုမိသည်။
ကိုကိုနဲ့ အတူနေတယ်ဆိုတာကလဲ
ဝေးကွာနေခဲ့တာကြာတော့
ထိန်းလို့မရအောင်ကို လွတ်ထွက်သွားတာ
ပျော့ညံ့တယ့်သူ အဖြစ်လဲ
မမြင်စေခြင်တာကြောင့်
ကိုကို့ပုခုံးပေါ်ကို ခေါင်းလေးဝှက်ကာ
ငိုနေတော့
ဆံပင်လေးကို ဖွဖွလေးနူးညံ့စွာ
ပွတ်သတ်ပေးတယ့် ကိုကို
ကျောလေးကိုလဲ ဖက်ထားသေးသည်။
'တော်တော့လေမောင်
မျက်လုံးတွေနာကုန်မယ် မငိုနဲ့တော့နော်"
"မောင် တောင်းပန်ပါတယ်မောင်ထိန်းချုပ်ပါ့မယ်"
"မဟုတ်သေးဘူးလေမောင်ရာ
ကိုယ်ပြောမယ်နားထောင်ဦး
မောင် အခုစိတ်တွေရှုပ်ထွေးနေတာသိပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကိုကိုကိုယ်တိုင်တောင်
ဘာမှ ဝင်မပြောခဲ့ဘူးမလား
ခုတော့ ကိုယ်မလွှတ်ပေးနိုင်ဘူးမောင်
မောင် စိတ်ထင်ရာတွေထင်နေတာ
တော်လောက်ပြီ
မောင် သိသွားပြီမလား
ကိုယ်မပြောတာ မောင်ခုလိုဖြစ်မှာကို
စိုးလို့
မေ့ထားစမ်းပါမောင်
ကိုယ်နဲ့ကလေးတွေကလွဲရင် ကျန်တာမေ့ထားလိုက်တော့
မောင် ကိုယ့်ရှေ့မှာ
ပြောင်းလဲစရာမလိုဘူး
အရင်လို ကြောင်ဆိုးလေးအဖြစ်
ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပြန်နေပါမောင်ရာ
ကိုယ်က မောင်ဘာဖြစ်ဖြစ်
စွန့်ပစ်မယ့်သူမဟုတ်ပါဘူး"
တိတ်ဆိတ်သွားတယ့် ဧည့်ခန်းလေး
ရိုင်းဟာလဲ ကိုကို့စကားတွေကိုနားထောင်လို့
အသက်ကို မှန်မှန်ပြန်ရူကာ
စိတ်တွေကို တည်ငြိမ်အောင်
ပြန်လုပ်နေမိသည်။
ခနအကြာ
ရိုင်းရဲ့ နှုတ်ဖျားက ထွက်လာတယ့်
အရင်လို ဂျစ်တစ်တစ်အသံလေးဟာ
စောနက အကြောင်းကို ရစ်ရန်အစပြုသည်။
"ကိုကို့ကို မောင်စိတ်ဆိုးတယ်
မောင့်ကို တစ်ခြားနည်းနဲ့ဖြောင်းဖျလို့ရပါတယ်
ခုကမောင့်ကို သဝန်တိုပြီး လူသတ်ပွဲ ဖြစ်
အွန့်"
ရန်ထောင်နေတယ်ရယ်မဟုတ်
စိတ်ကောက်နေသလို တတွတ်တွတ်ပြောနေတယ့်
နှုတ်ခမ်းလေးဆီ ဖိကပ်သွားတယ့်
နှုတ်ခမ်းလေးတစ်စုံ
လည်တိုင်ကို သိုင်းဖက်လို့ အရင်စနမ်းနေသူသည်
ခနအကြာ ဦးဆောင်ခြင်းကို ပြန်ခံရကာ
အဝတ်တွေပါ ဘေးမှာ
ပုံကျလျှက်
အနမ်းကြောင့် နှုတ်ခမ်းချင်း
ပွတ်တိုက်သံတွေနဲ့အခန်းဟာ
အသံတစ်မျိုးပြောင်းလို့
ငြီးသံသဲ့သဲ့နဲ့
ကျေနပ်တယ့်အသံတွေကို အခန်းလေးအတွင်းကြားနေရလျှက်
သပ်ရက်နေတယ့်
ဆိုဖာလေးလေးမှာ ကုတ်ခြစ်မှုတွေကိုပါ
ခံရကာ
ဘေးစားပွဲပေါ်မှ စာအုပ်လေးတွေပင်
အောက်သို့ ပြုတ်ကျလျက်
အချစ်တွေနဲ့ ပေါင်းစပ်ခြင်းကို
လုပ်ဆောင်နေသူနှစ်ဦးကတော့
ဒီအရာတွေကို သတိထားမိမှာ
မဟုတ်ပေ။
............................................................
"အွန်း နာလိုက်တာ"
လွန်းသုထက် နှုတ်ကနေ မပီတပီ
ငြီးသံလေးနဲ့ နိုးလာခဲ့သည်။
အခန်းကို ကြည့်တော့
ဒါဟာ လွန်းတို့အိပ်ခန်းရဲ့
ကုတင်ပေါ်မှာ
ခါးကနေတင်းနေတတာကြောင့်
ကြည့်တော့ မောင်ဟာ သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လို့
ပါးပြင်ကိုနမ်းတော့မတက်ပါ ထိကပ်နေကာ
အိပ်ပျော်နေလေသည်။
အွန်း နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်မရှိ
စောင်လေးသာ ခြုံထားတာမလို့
မောင့်ရဲ့ ပုခုံးပေါ်မှာ
လွန်းရဲ့ လက်သည်းရာတွေနဲ့
မောင့်ကို မြတ်နိုးစွာ လွန်းကြည့်နေမိရာမှ
အကြံတစ်ခုရကာ
မောင့်ဖုန်းကို ယူလို့
လော့ခ် ဖွင့်လိုက်၍
ဓာတ်ပုံလေးဖွင့်ကာ
သူ့အကောင့်နဲ့ တွဲလို့ တင်လိုက်သည်။
မကြာပါ တင်ခနဲဝင်လာတယ့် မန့်လေးက
ခွန်းရဲ့မကျေမချမ်းစာလေး
မနက်စောစောစီးစီးကို Rsတွေ မျက်စိနောက်တယ်တယ့်
တစ်ချို့ကတော့ wowတွေပေးလို့
တစ်ယောက်ကတော့ စိတ်မထိန်းနိုင်စွာ
unfriလုပ်သွားသည်။
ထိုသူက ပြောရရင်
လွန်းကို စိတ်ဝင်စားနေသူ
တစ်ခါတောင်တွေ့ဖူးတယ့်သူကို
လွန်းနာမည်တောင်မမှတ်မိ
သို့သော် ဘာတယ့်အတွေးများတတ်တယ့်
ကိုယ့်ကလေးလေးကို လာပြောသွားတာ
"လွန်းက ပျော့ညံ့ပြီး
ဒီလိုသူမျိုးကို သဘောကျတာ အံ့ဩမိတယ်"
မောင်ပြောင်းလဲတာ သူ့စကားကြောင့်လဲပါသည်။
မောင်ဆိုတာ လွန်းနဲ့ပတ်သတ်ရင်
အထိခိုက်မခံနိုင်လွန်းတယ့်အပြင်
အရာရာကို လွန်းအကြိုက်ဖြစ်နေမှ
သဘောကျမယ်ထင်တယ့် သူလေးမလား
ခုတော့ ပုံလေးတစ်ပုံက
အသုံးဝင်ခဲ့ပြီ
ဖုန်းလေးကြည့်နေတုန်း
ရင်ခွင်ထဲကမောင်ဟာနိုးလာလျှက်
ပါးလေးကိုလာနမ်းသည်။
"မွှစ် ကိုကို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"
လွန်းမောင့်အမေးကြောင့်
လက်ထဲဖုန်းထည့်ပေးလိုက်တော့
မောင်ရုပ်ဟာ စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့
wallpaperတောင်ချိန်းလိုက်သေးတယ်။
မောင့်ဖုန်းမှာ နေရာယူသွားတယ့် ပုံလေးကတော့
လွန်းက မောင့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို
ထိရုံလေးနမ်းနေလျက်
မောင်ဟာလဲ တယုတယလွန်းကို
ဖက်ထားတယ့်ပုံ
မျက်နှာတွေ တစ်ခြမ်းစောင်းပါတယ့်
ပုံဟာ
မာကင်ရာတွေပေါ်နေလျှက်
နှစ်ဦးနှစ်ယောက်ကြားက ချိုမြိန်တယ့်
အချစ်လေးနဲ့ နွေးထွေးမှူ့ကိုသာ
ပုံဖော်နေလေသည်။
"ချစ်တယ် မောင့်ကို မွှစ်"
.....................................................................
မကြာခင် ဇာတ်သိမ်းပါတော့မယ်😘
မန့်လေးတွေမျှော်နေမယ်နော်
အိုက်နီ အားဆေးတွေ
ချိုရဲ့လား 👀
#Silverfox
၆လခန္႔ၾကာေသာ္
"ေမာင္ အျပင္သြားစရာရိွတာလား"
"ဟုတ္တယ္ ကိုကို"
လြန္းသုထက္ ေမာင့္ရဲ့စကားေၾကာင့္
နာရီကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဧည့္ခန္းရိွ နာရီလက္တံတိုေလးက ေဖာ္ျပေနတာက
ည၉နာရီခြဲတယ့္
လြန္းသုထက္ သက္ျပင္းကို မသိမသာခ်လိုက္မိသည္။
ေမာင္သည္ ေမာင့္အေဖဆံုးတယ့္ကိစၥမွာ
ရိုက္ခ်က္ျပင္းစြာ
ပံုစံပင္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။
အြန္း ေမာင္က သူ႔ကိုသူ မခြၽဲဘဲ
သန္မာေအာင္ေနလာတာေပါ့
ဒါကို လြန္းသုထက္မွာ စိတ္မေကာင္း
ဝမ္းနည္းတိုင္းလြန္းရင္ခြင္မွာ
ငိုေကြၽးတတ္တယ့္ေမာင္က
အဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ မငိုေႂကြးျဖစ္ေအာင္
ရန္ပြဲေတြနဲ႔ ဝမ္းနည္းစိတ္ကို ေျဖေဖ်ာက္သည္။
*ေမာင္ကေတာ့ေလ သူ႔ကိုယ္သူ
ကိုယ္နဲ႔စေတြ့တုန္းက
အရြယ္ေလးဘဲထင္ေနတာလားမသိဘူး*
...................................................
ရိုင္းဧကရာဇ္ ကားေမာင္းေနရာကေန
ေဘးမွာထိုင္ေနတယ့္ ကိုကို႔ကို ေစာင္း၍
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ခိုးၾကည့္ေနမိသည္။
ကလပ္သြားမွာကို သိတယ့္ကိုကိုဟာ
ေဘာင္းဘီဂ်င္းအမဲနဲ႔ နက္ေစြးေနတယ့္
ရိုင္းရဲ့ ရွပ္အက်ႌတစ္ထည့္ကို
ဝတ္ဆင္လာလို႔
ခါးထဲကို အက်ႌစေလးေတြ ထိုးထည့္ထားေတာ့
ႀကီးေနတယ့္ အက်ႌေၾကာင့္ေရာ
စည္းထားတယ့္ဆံပင္ေၾကာင့္ေရာ
လည္တိုင္ေလးက ေဖြးေနေအာင္
ေပၚေနကာ
ဆြဲေဆာင္မႈရွ္တာေၾကာင့္
ရိုင္း စတီယာတိုင္ကိုသာ
လက္နဲ႔တင္းေနေအာင္ စုပ္ကိုင္မိသည္။
*က်စ္ ေမာင္ေပးထားတယ့္ မာကင္ရာေတြ
မရိွေတာ့ျပန္ဘူး *
"ဒီးးးး ဒီးးးးး"
ရိုင္းဧကရာဇ္ ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႔
ဖုန္း vibrateအသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္ေတာ့
ကိုကို႔ဖုန္းျဖစ္ေနေလသည္။
"hello သားတို႔"
"..............."
"ေရာက္ၿပီမလားအြန္း
ဂရုစိုက္ေနာ္ သားငယ္လဲ အႀကီးေတြစကားနားေထာင္
သားႀကီးလဲ မုန္႔ေတြအခ်ိဳေတြအရမ္းမေကြၽးနဲ႔
တစ္ခုခူဆို ဖုန္းဆက္"
"..............."
"အြန္း ခ်စ္တယ္ေနာ္
ပါပါးကေလးေလးေတြ "
လြန္းသုထက္ ဖုန္းေျပာၿပီးတာနဲ႔
ေမာင့္ကိုလွမ္းေျပာလိုက္သည္။
"ကေလးေတြ အီတလီကိုေရာက္လို႔
တည္းခိုခန္းမွာ နားေနၾကၿပီေမာင္
အဲ့တာ စိတ္မပူေအာင္ လွမ္းဆက္တာ"
"ဟုတ္ ကိုကို
ဒါနဲ႔သားတို႔က ေအာင္စာရင္းထြက္ရင္
ဘာလုပ္မယ္ေျပာလဲ"
"သားကေတာ့ စီးပြားေရးနဲ႔ပတ္သတ္တာဘဲ
တတ္မယ္ေျပာတယ္
သမီးေလးက အႏုပညာဝါသနာပါတယ္
သုေလးက ကြန္ပ်ူတာကိုတက္ျခင္တယ္"
လြန္းရဲ့စကားကို ေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ့္ေမာင္
ေမာင္ဟာ ခုလေတြအတြင္း
စကားနည္းသြားလိုက္တာ။
ထို႔ေနာက္ ဘာမွမေတြးျခင္ေတာ့တာေၾကာင့္
မွန္ေလးခ်ၿပီး
ေလတိုးတာကိုသာ
သေဘာတက် မ်က္လံုးေလးမိွတ္လို႔
အေအးခံေနလိုက္သည္။
*ကိုယ့္ေၾကာင္ဆိုးေလးကေတာ့ေလ
ေျပာင္းလဲစရာမလိုပါဘူးဆိုတာေတာင္
မရဘူး*
တစ္ဖက္တြင္ ကားေမာင္းေနတယ့္
ရိုင္းဧကရာဇ္ဟာလဲ
အေတြးေတြဟာ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္
ထိုလူပါ ေသဆံုးၿပီးေနာက္
ရိုင္းဟာ တစ္လေလာက္ေဆးရံုေပၚမွာ
စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ ျပန္ကုသခဲ့ရတယ္။
ကိုကိုဆိုတာလဲ မ်က္ႏွာေလးေတာင္အနည္းငယ္ ေခ်ာင္က်သြားၿပီး
ကေလးေတြဆို သူ႔ကို နည္းနည္းေတာင္လန္႔ေနခဲ့က်တယ္။
ေနာက္ေတာ့မွ သူဘာေတျြဖစ္လဲဆိုတာသိျခင္လို႔
ဆရာဝန္နဲ႔ေဆြးေနြးေတာ့
ရိုင္းဟာ စိတ္ေဝဒနာတစ္ခု ခံစားေနရတာတယ့္လား
ကိုကိုကလဲ ဒါကို သိရက္နဲ႔
ေမာင့္ကို အၿမဲသည္းခံေနခဲ့တာတယ့္လား
ရိုင္း အဲ့ေန့က ကိုကို႔ကို မ်က္ႏွာေတာင္မျပရဲဘူး
ေမာင္ဆိုးတာသမ်ွကို
အၿပံဳးေလးနဲ႔တုန္႔ျပန္႔တတ္ကာ ေခ်ာ့တန္တယ့္
ကိုကိုဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ပင္ပန္းခဲ့ရမလဲ
ဆရာဝန္ကေတာ့ေျပာပါတယ္။
အခု အမ်ိဳးသားရဲ့ ဂရုစိုက္မႈေတြေၾကာင့္
ရိုင္းဟာ စိတ္ခ်ရလို႔ေရာဂါေတာင္
ေပ်ာက္ကင္းလို႔နီးနီးျဖစ္ေနပါၿပီတယ့္။
ရႈပ္ေထြးလာတယ့္ စိတ္ေတြ
ကိုကို႔ကို ျမင္တိုင္း ေမာင့္အပိုင္ ေမာင့္အပိုင္လို႔
စိတ္ထဲကေန ေအာ္ဟစ္ေနမိတာေတြေၾကာင့္
ရိုင္းအလုပ္မ်ားျခင္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့မိသည္။
ရိုင္း ကိုကို႔ကို ကေလးေတြငယ္ငယ္တုန္းကလို
နာက်င္မွာဆိုးတာေၾကာင့္
ကိုကို အလုပ္လုပ္ရာကိုေတာင္
လိုက္မသြားခဲ့။
သဝန္တိုစိတ္ကိုထိန္းလို႔
ေဆးေတြလည္း ေသာက္ေနသည္။
ေနာက္ဆံုး အနမ္းေပးျခင္တာေတာင္
ကိုကို အိပ္ေပ်ာ္မွ ခိုး၍ အနမ္းေႁခြသည္အထိပင္။
အေတြးတစ္ခ်ိဳ႕တို႔ကိုေတြးကာ
မီးစိမ္းသြားတယ့္မီးပိြုင့္ေၾကာင့္
ဆက္၍ ေမာင္းႏွင္လာကာ
ရိုင္းရဲ့ ကားေလးသည္
clubေရ႔ွသို႔
ကားေပၚကေန ပါကင္ထိုးမယ့္သူကို
ေသာ့ေပးကာ
တစ္ဖက္ကိုလာရင္း
ကိုကို႔ရဲ့ လက္ကေလးကေန
ဆြဲေခၚကာ ကလပ္ထဲသို႔
ေျခခ်လိုက္သည္။
............... ......................
"ကိုကို !!!!"
ကလပ္ထဲ ဟိန္းခနဲ ထြက္သြားတယ့္
ရိုင္းဧကရာဇ္အသံ
Djသမားမွာလဲ ရိုင္းကိုေကာင္းေကာင္းသိသူမလို႔
လန္႔ျဖန္႔ကာ အသံကို ပိတ္ခ်လိုက္ေတာ့
မီးကိုေရနဲ႔ပက္သလို ရွဲခနဲ
မၾကည္ၾကည့္မယ့္သူေတြဟာလဲ
ရိုင္းျဖစ္ေနေတာ့ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။
မၿငိမ္သက္တာကေတာ့
ေမာင့္လူဆိုးေလး ကိုကို
ေမာင့္ကိုမ်ား ေမးေလးေမာ့ကာ
မ်က္လံုးစဥ္းေလးနဲ႔ၾကည့္လို႔
တစ္ဖက္ျပန္လွည့္ကာ
လက္ထဲက ဝိုင္ခြင္ကို ဟန္ပါပါလွည့္ကာ
ေသာက္လို႔ အေကာင္တစ္ေကာင္နဲ႔
စကားေတြဆက္ေျပာေနေလသည္။
သဝန္တိုလာတယ့္စိတ္ကို ထိန္းေပမယ့္လဲ
မရစြာ ဝုန္းဒိုင္းက်ဲစြာ
ေျခလွမ္းက်ဲေတြနဲ႔ ကိုကိုရိွရာကို
သြားမိသည္။
*ေတာက္စ္!!!
ငါ့ကိုကို႔ကိုမ်ား ၾကည့္ေနလိုက္တာ
မ်က္လံုးကို ဘားေကာင္တာက
ဇြန္းနဲ႔ေကာ္ထုတ္လိုက္ရ*
ကိုကိုက တကယ္အဆိုး
ရိုင္း ခနေလးမွခနေလး
ကိုကို႔ကိုထားခဲ့ကာ သန္႔စင္ခန္းဝင္တုန္းရွ္ေသးသည္ ခုလိုျဖစ္ေနၿပီ။
လက္သီးကို ေသြးေၾကာေတြေထာင္ေအာင္
စုပ္လို႔ အနားသြားေတာ့
ကိုကီ့လက္ကေလးကို ကိုင္ကာ ၿဖီးလို႔
စကားေျပာေနတယ့္
ႂကြက္စုတ္ကိုေရႏွစ္ၿပီး
ေနပူလွန္းထားတယ့္ေကာင္
ထိုင္ေနတယ့္ ကိုကိုရဲ့
ခါးသိမ္သိမ္ေလးကေန ဆြဲမကာ
ကေလးေတြကို ခ်ီသလို
ခါးကို ခြလို႔ ခ်ီလိုက္ေတာ့
ႀကီးေနတယ့္ အက်ႌေၾကာင့္
ပုခံုးသားေလးဟာ လွစ္ခနဲေပၚသြားေလရဲ့။
ရိုင္းဧကရာဇ္ ကိုကို႔ကို လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔
ခ်ီထားကာ
ေစာနက ေကာင္ကို လက္သီးေတြနဲ႔
ထိုးပစ္ေတာ့ ကိုယ္ေပၚကအမူးသမားေလးဟာ
ေမာင့္လည္တိုင္ေတြကိုသာ ေခါင္းတိုးေဝ႔ွလို႔နမ္းေနေလသည္။
အခ်ိန္ခနၾကာ ရိုင္းဧကရာဇ္
မ်က္ႏွာကို လက္သီးနဲ႔ပိတ္ထားလို႔ဝမွ
ထြက္မယ္က်န္ေတာ့
တားထားတယ့္ ကိုကိုဟာ
ေမာင့္ကိုယ္ေပၚကေန
ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ကတ္ႏွစ္ကဒ္ကိုရွာလို႔
ေစာနက လူရိွရာကိုတစ္ကဒ္ပစ္ေပးလ်ွက္
ေကာင္တာက အေဖ်ာ္စရာကိုလဲ
က်န္တစ္ကဒ္ကိုေပးေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ေျပာလိုက္တယ့္စကားေၾကာင့္
ရိုင္းရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ဟာ
ေကာ့တက္ကာ သြားတက္ကေလးပါ
လွစ္ခနဲေပၚသြားသည္။
ေမာင့္အခ်စ္က မူးတာမူးတာ
အလည္ေလး
လြန္းေျပာလိုက္သည္က
"ဒါက ေလ်ာ္ေၾကး
ဒါက ကိုယ္ဒီကလူအားလံုးကိုတကာခံတာမနက္ျဖန္သတင္းတစ္ခုခုဆိုရင္
ခုေသာက္ေနတယ့္ ယမကာေတြက
ေနာက္ဆံုးေသာက္ရတာေတျြဖစ္ေစရမယ္"တယ့္
........................................................................
"အြန္႔ေမာင္ ႁပြတ္စ္ ဟား"
လြန္းသုထက္ နံရံမွာအကပ္ခံရကာ
အသက္ရႈရပ္မတက္အနမ္းခံေနရတာေၾကာင့္
ေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းသားနဲ႔ ထိေတြ့ေနတာ
ကြာသြားခ်ိန္တိုင္း
အသက္ကို လုကာ ရႈေနရသည္။
"ကိုကို႔ကို ေမာင္အရမ္းသဝန္တိုတယ္"
"အြန္းေမာင္ အာ့"
"ေမာင္ေလ ကိုကို႔ကို သဝန္တိုလြန္းလို႔
ဘယ္လိုထားရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး
ေမာင္ေလ ကိုကို႔အေပၚကို စိတ္ေတြလြတ္ထြက္ေတာ့မယ့္ "
"အာ့ ေမာင္ အြန္း နာတယ္'
ေျပာေနရင္းမွ
လြန္းသုထက္ရဲ့ လက္တိုင္ေတြကို
ေသြးေတြထြက္သည္အထိ ကိုက္ခဲေနတယ့္ေမာင္ဟာ
လည္တိုင္တင္လားဆိုေတာ့မဟုတ္
အက်ႌကို ရန္သူသဖြယ္ဆြဲၿဖဲကာ
ၫွပ္ရိုးေတြအထိပါ ေခါင္းကိုငံု႔ဆင္းလ်ွက္
ကိုက္ခဲေနေသးသည္။
"ေမာင့္ အင့္ "
လြန္းသုထက္ ညာဘက္ၫွပ္ရိုးတစ္ေနရာတည္းကို ကိုက္ခဲေနတယ့္ေမာင္ေၾကာင့္
လြန္းနာက်င္လာကာ တြန္းမိေတာ့
ေမာင္သည္ အခုမွ အသိဝင္ပံု
"ကိုကိုေမာင္ေလ ေမာင္
အင့္ ကိုကိုဗ်ာ ဆိုးလိုက္တာ
အခု ေမာင္ေၾကာင့္ နာက်င္ရျပန္ၿပီမလား"
ရိုင္း သူ႔စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္တာေၾကာင့္
အင့္ခနဲ ရိႈက္ကာငိုမိသည္။
ကိုကိုနဲ႔ အတူေနတယ္ဆိုတာကလဲ
ေဝးကြာေနခဲ့တာၾကာေတာ့
ထိန္းလို႔မရေအာင္ကို လြတ္ထြက္သြားတာ
ေပ်ာ့ညံ့တယ့္သူ အျဖစ္လဲ
မျမင္ေစျခင္တာေၾကာင့္
ကိုကို႔ပုခံုးေပၚကို ေခါင္းေလးဝွက္ကာ
ငိုေနေတာ့
ဆံပင္ေလးကို ဖြဖြေလးႏူးညံ့စြာ
ပြတ္သတ္ေပးတယ့္ ကိုကို
ေက်ာေလးကိုလဲ ဖက္ထားေသးသည္။
'ေတာ္ေတာ့ေလေမာင္
မ်က္လံုးေတြနာကုန္မယ္ မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္"
"ေမာင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေမာင္ထိန္းခ်ဳပ္ပါ့မယ္"
"မဟုတ္ေသးဘူးေလေမာင္ရာ
ကိုယ္ေျပာမယ္နားေထာင္ၪီး
ေမာင္ အခုစိတ္ေတြရႈပ္ေထြးေနတာသိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကိုကိုကိုယ္တိုင္ေတာင္
ဘာမွ ဝင္မေျပာခဲ့ဘူးမလား
ခုေတာ့ ကိုယ္မလႊတ္ေပးႏိုင္ဘူးေမာင္
ေမာင္ စိတ္ထင္ရာေတြထင္ေနတာ
ေတာ္ေလာက္ၿပီ
ေမာင္ သိသြားၿပီမလား
ကိုယ္မေျပာတာ ေမာင္ခုလိုျဖစ္မွာကို
စိုးလို႔
ေမ့ထားစမ္းပါေမာင္
ကိုယ္နဲ႔ကေလးေတြကလြဲရင္ က်န္တာေမ့ထားလိုက္ေတာ့
ေမာင္ ကိုယ့္ေရ႔ွမွာ
ေျပာင္းလဲစရာမလိုဘူး
အရင္လို ေၾကာင္ဆိုးေလးအျဖစ္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျပန္ေနပါေမာင္ရာ
ကိုယ္က ေမာင္ဘာျဖစ္ျဖစ္
စြန္႔ပစ္မယ့္သူမဟုတ္ပါဘူး"
တိတ္ဆိတ္သြားတယ့္ ဧည့္ခန္းေလး
ရိုင္းဟာလဲ ကိုကို႔စကားေတြကိုနားေထာင္လို႔
အသက္ကို မွန္မွန္ျပန္ရူကာ
စိတ္ေတြကို တည္ၿငိမ္ေအာင္
ျပန္လုပ္ေနမိသည္။
ခနအၾကာ
ရိုင္းရဲ့ ႏႈတ္ဖ်ားက ထြက္လာတယ့္
အရင္လို ဂ်စ္တစ္တစ္အသံေလးဟာ
ေစာနက အေၾကာင္းကို ရစ္ရန္အစျပဳသည္။
"ကိုကို႔ကို ေမာင္စိတ္ဆိုးတယ္
ေမာင့္ကို တစ္ျခားနည္းနဲ႔ေျဖာင္းဖ်လို႔ရပါတယ္
ခုကေမာင့္ကို သဝန္တိုၿပီး လူသတ္ပြဲ ျဖစ္
အြန္႔"
ရန္ေထာင္ေနတယ္ရယ္မဟုတ္
စိတ္ေကာက္ေနသလို တတြတ္တြတ္ေျပာေနတယ့္
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆီ ဖိကပ္သြားတယ့္
ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စံု
လည္တိုင္ကို သိုင္းဖက္လို႔ အရင္စနမ္းေနသူသည္
ခနအၾကာ ၪီးေဆာင္ျခင္းကို ျပန္ခံရကာ
အဝတ္ေတြပါ ေဘးမွာ
ပံုက်လ်ွက္
အနမ္းေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း
ပြတ္တိုက္သံေတြနဲ႔အခန္းဟာ
အသံတစ္မ်ိဳးေျပာင္းလို႔
ၿငီးသံသဲ့သဲ့နဲ႔
ေက်နပ္တယ့္အသံေတြကို အခန္းေလးအတြင္းၾကားေနရလ်ွက္
သပ္ရက္ေနတယ့္
ဆိုဖာေလးေလးမွာ ကုတ္ျခစ္မႈေတြကိုပါ
ခံရကာ
ေဘးစားပြဲေပၚမွ စာအုပ္ေလးေတြပင္
ေအာက္သို႔ ျပဳတ္က်လ်က္
အခ်စ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ျခင္းကို
လုပ္ေဆာင္ေနသူႏွစ္ၪီးကေတာ့
ဒီအရာေတြကို သတိထားမိမွာ
မဟုတ္ေပ။
............................................................
"အြန္း နာလိုက္တာ"
လြန္းသုထက္ ႏႈတ္ကေန မပီတပီ
ၿငီးသံေလးနဲ႔ ႏိုးလာခဲ့သည္။
အခန္းကို ၾကည့္ေတာ့
ဒါဟာ လြန္းတို႔အိပ္ခန္းရဲ့
ကုတင္ေပၚမွာ
ခါးကေနတင္းေနတတာေၾကာင့္
ၾကည့္ေတာ့ ေမာင္ဟာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လို႔
ပါးျပင္ကိုနမ္းေတာ့မတက္ပါ ထိကပ္ေနကာ
အိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္။
အြန္း ႏွစ္ေယာက္လံုး အဝတ္မရိွ
ေစာင္ေလးသာ ၿခံဳထားတာမလို႔
ေမာင့္ရဲ့ ပုခံုးေပၚမွာ
လြန္းရဲ့ လက္သည္းရာေတြနဲ႔
ေမာင့္ကို ျမတ္ႏိုးစြာ လြန္းၾကည့္ေနမိရာမွ
အႀကံတစ္ခုရကာ
ေမာင့္ဖုန္းကို ယူလို႔
ေလာ့ခ္ ဖြင့္လိုက္၍
ဓာတ္ပံုေလးဖြင့္ကာ
သူ႔အေကာင့္နဲ႔ တြဲလို႔ တင္လိုက္သည္။
မၾကာပါ တင္ခနဲဝင္လာတယ့္ မန္႔ေလးက
ခြန္းရဲ့မေက်မခ်မ္းစာေလး
မနက္ေစာေစာစီးစီးကို Rsေတြ မ်က္စိေနာက္တယ္တယ့္
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ wowေတြေပးလို႔
တစ္ေယာက္ကေတာ့ စိတ္မထိန္းႏိုင္စြာ
unfriလုပ္သြားသည္။
ထိုသူက ေျပာရရင္
လြန္းကို စိတ္ဝင္စားေနသူ
တစ္ခါေတာင္ေတြ့ဖူးတယ့္သူကို
လြန္းနာမည္ေတာင္မမွတ္မိ
သို႔ေသာ္ ဘာတယ့္အေတြးမ်ားတတ္တယ့္
ကိုယ့္ကေလးေလးကို လာေျပာသြားတာ
"လြန္းက ေပ်ာ့ညံ့ၿပီး
ဒီလိုသူမ်ိဳးကို သေဘာက်တာ အံ့ဩမိတယ္"
ေမာင္ေျပာင္းလဲတာ သူ႔စကားေၾကာင့္လဲပါသည္။
ေမာင္ဆိုတာ လြန္းနဲ႔ပတ္သတ္ရင္
အထိခိုက္မခံႏိုင္လြန္းတယ့္အျပင္
အရာရာကို လြန္းအႀကိဳက္ျဖစ္ေနမွ
သေဘာက်မယ္ထင္တယ့္ သူေလးမလား
ခုေတာ့ ပံုေလးတစ္ပံုက
အသံုးဝင္ခဲ့ၿပီ
ဖုန္းေလးၾကည့္ေနတုန္း
ရင္ခြင္ထဲကေမာင္ဟာႏိုးလာလ်ွက္
ပါးေလးကိုလာနမ္းသည္။
"မႊစ္ ကိုကို ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"
လြန္းေမာင့္အေမးေၾကာင့္
လက္ထဲဖုန္းထည့္ေပးလိုက္ေတာ့
ေမာင္ရုပ္ဟာ စပ္ၿဖဲျဖဲနဲ႔
wallpaperေတာင္ခ်ိန္းလိုက္ေသးတယ္။
ေမာင့္ဖုန္းမွာ ေနရာယူသြားတယ့္ ပံုေလးကေတာ့
လြန္းက ေမာင့္ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
ထိရံုေလးနမ္းေနလ်က္
ေမာင္ဟာလဲ တယုတယလြန္းကို
ဖက္ထားတယ့္ပံု
မ်က္ႏွာေတြ တစ္ျခမ္းေစာင္းပါတယ့္
ပံုဟာ
မာကင္ရာေတြေပၚေနလ်ွက္
ႏွစ္ၪီးႏွစ္ေယာက္ၾကားက ခ်ိဳၿမိန္တယ့္
အခ်စ္ေလးနဲ႔ ေနြးေထြးမွဴ့ကိုသာ
ပံုေဖာ္ေနေလသည္။
"ခ်စ္တယ္ ေမာင့္ကို မႊစ္"
.....................................................................
မၾကာခင္ ဇာတ္သိမ္းပါေတာ့မယ္😘
မန္႔ေလးေတြေမ်ွာ္ေနမယ္ေနာ္
အိုက္နီ အားေဆးေတြ
ခ်ိဳရဲ့လား 👀
#Silverfox