Şaşkınca karşımdaki adama donuk kalmış şekilde bakıyordum.
Bir an nerede olduğumu belimdeki sert elinden anlayıp göğsünden itikledim.
"Sen" diye tekrarladım. O adamın burda ne işi vardı, bu evde ne yapıyordu.
Tabiki amcamın oğluydu. Daha nasıl evde rahat bir şekilde dolaşabilirdi ki!
Hem onun odası olduğunu bu odadan anlayabilirdim.
Elimden düşürdüğüm kitabı yerden alacakken kitabın arasından küçük bir kağıt düşmüştü.
Bu bir fotoğraftı. Ters dönük olduğu için anlayamadım.
Eğilip almaya çalışırken bir anda sert damarlı eli yerden almıştı.
Elinin arkasında saklayıp " başka birisinin odasına izinsiz girmeyi bilmeniz gerekirdi bayan yetersiz"
"S-sen bana yetersiz mi dedin hah bay sahte polis " "lütfen odamdan çıkar mısınız? Ayrıca öyle dedim yanıltmıyorsunuz beni bayan yetersiz" dedikten sonra arkasını dönüp dolaptan birşeyler almaya başladı.
Daha fazla izlemeyip bir şey demeden kapısını çarparak çıktım.
Aşağı inip sinirli şekilde salonda tur attırıyordum.
Bana bayan yetersiz demişti!!
Tabiki de bunun bir bedeli olacaktı.
Merdivenlerden inen amcam belirdiğinde kendimi sakinleştirmek adına gözlerimi yumdum.
"Ah kızım gelmişsin"
"Evet geldim amcacım"
"iyi hoşgeldin geç otur şöyle"
"Tamam oturayım" deyip herhangi bir yere oturdum.
Amcam da tam karşıma oturup yüzüme baktı.
"Önemli bir şey demiştim onu merak ediyorsundur"
"Evet merak etmiyor değilim"
"Evet kızım bu seni ilgilendiriyor. Nasıl söyleyeceğimi ne tepki vereceğini bilmiyorum o yüzden akşam hep beraber yemek yerken söyleyeceğim"
"Tamam amca" deyip kalkmasını izledim.
Bir tane hizmetliyi çağırıp bavulumu odama çıkarttı.
Odamı tanımadığım için hizmetlinin peşinden gittim.
Odam tam onun odasının yanındaydı.
"Ah amca bilerek mi yapıyorsun" diye söylenip odaya girip kapıyı kapattım
Bana birkaç dakika önce bayan yetersiz demişti.
Bunun bedelini kendim sessizce alacaktım. Amcama söylersem daha da batmak istemiyorum.
Üzerimdeki montu çıkartıp odanın herhangi bir köşesine koyup düşünmeye başladım.
Intikamım acı olacak. O yüzden ne yapacağımı düşündüm.
Aslında odasına gidip bağırıp çağırmam bile onu sinirletmeye yeterdi de....
Ah aklıma bir fikir geldi.. az önce banyo yapmıştı değil mi..
Üzerine birşey dökecektim.
Mutfağa inip ne yapacağıma baktım.
Hemen bir bardak alıp kahve yaptım.
Sıcaklığıyla ilgilenmiyorum yansa da umrumda değildi...
Yukarıya doğru çıkıp kapısını çalmadan odasına girdim.
Bayan yetersizdi ha.....
Bunun acısını gerçekten çok pis alacaktım...
Elimdeki kahveyle yatakta uzanıp telefonuyla ilgilenen sahte polisin yüzüne baktım.
Bir kaşını kaldırıp yine ne var dermiş gibi bakmaya başladı.
"Gerçekten bayan yetersiz olduğumu falan mı düşünüyorsun"
"Düşünmüyorum öyle görünüyorsun... Ama bir düşüneyim..." Deyip elini çenesine götürdü.
"Düşündüm de öyleymişsin" "huh peki sahte polis " diyerek yanına gittim.
"bunu sen istedin" deyip elimdeki kahveyi yüzüne boca ettim.
"Ahhhhh ne yaptığını sanıyorsun sen" deyip bir anda üzerime atladı.
"Gerçekten bana gücünün yeteceğini mi sanıyorsun bayan yetersiz " dedi
Ne ara üzerime çıktığını anlamadan belimden tutup kaldırdı.
Daha sonra omzuna alıp banyoya doğru yürüdü.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen hemen beni yere bırak" deyip ayaklarımı sallandırmaya başladım.
"Kendini yorma bunu sen istedin. Sana Ceza olacak " deyip beni yere indirdi. Ne olduğunu anlamadan küvete oturtup karşıma geçip ellerimi tuttu. "Seni son kez uyarıyorum kolumu bırak her ne yapacaksan onu da yapmayacaksın" "ah öylemi bana emir veremezsiniz bayan yetersiz"
Başımdan akan soğuk suyla irkilip yüzüne baktım.
Bu soğuk havada beni yıkayıp bana ceza vereceğini zannediyordu.
Ki yapıyordu zaten..
Bedenimden aşağıya kayan soğuk su karşındakine sarılma isteğini uyandırmıştı..
Ne olduğunu anlamadan sarıldığım adam kaskatı kesilip yüzüme baktı..
"D-do-nu- yorum sa-salak" dedikten sonra eski haline dönüp bir anda suyu kapattı.
Bir anda kalkıp banyodan çıktı..
Beni banyoda tek bırakmıştı....
Bu pekte umrumda değildi..
Ve ben bununda intikamını alacaktım..
Yavaş bir şekilde küvetten kalkıp banyodan çıktım...
Üstüme bornoz da almadım çünkü onun eşyalarına dokunmak istemiyordum...
Onun odasına girer girmez bana bağırmaya başladı..
"Ne yaptığını sanıyorsun neden bu halde banyodan çıktın hasta olmayı düşünüyorsun herhalde"
**iç ses**
Sen beni banyoda tek bırakırken hasta olmayacaktım zaten gerizekalı
Ses etmeden yavaşça yürümeye başladım. Birkaç saniye sonra üzerimde bir ısınma hissedince kafamı kaldırdım.
"istemiyorum " deyip bornozu üzerimden yere attım.
"Bak bayan ye- hasta olmak istemezsin" "sanane hasta olan ben olacağım" "peki" dedikten sonra kurtulacağımı sandım fakat üzerimde yeniden bir ısınma hissettim.
Aynı zamanda bornoz üzerinden bana sarılan bir güçlü kol hissediyordum..
"Bırak beni" "bir şartla " "şartını dinlemek falan istemiyorum" deyip kollarımı üzerimden ayırmaya çalıştım..
O beni bırakmayınca daha çok zorladım..
En son ayağı benim bedenime uzun olan bornoza takılıp yere düştü..
Benimle beraber...
Düşmekle beraber sağ kulağımın içine onun inlemesiyle dolmuştu.
"AHHHHH"
Öyle bornozu üzerime sarmıştı ki başımı bile içine almıştı.
Kafasını düştüğü yerden kaldırıp yüzüme baktı..
"Şu yüzünün haline bak" "sanane sahte polis bozuntusu kalk üzerimden" deyince yüzüme sert bakışından atıp kalktı.
Bende yerden kalkıp bornozunu gözünün önünde sert bir şekilde yere atıp odasından çıktım..
Odama gelir gelmez kıyafetlerimi çıkartıp kendimi banyoya attım.
Sıcak suyla duş alıp çıktım.
Hemen üzerimi giyinip kendimi yorganın altına atıp gözlerimi yumdum...
.....
"HA-RIN"
"HA-RIN"
Gözlerimi yavaşça amcamın sesiyle açtım..
"Neyin var kızım " "üşüyorum amca " "neden" "bilmiyorum" deyip tekrar gözlerimi kapattım.
"Ha-rin dur uyuma Jungkook'u çağıracağım hastaneye gideceğiz"
"Hayır amca istemiyorum o polis bozuntusunu" "neden ne oldu" "senin oğlun varya tam bir pisliğin önde gideni" "neden ne oldu" dediğinde dayanamayıp gözlerimi kapattım.
"HA-RIN"
•Jungkook anlatımından•
Babamın bağırışıyla bakışlarımı bilgisayardan kaldırıp kalkıp yan odaya gittim..
Babam yorganı başına kadar çekilen kızın başında durmuş telefonda birisiyle konuşuyordu.
"Üşüyorum dedi hemen evime bir doktor gönderiyorsunuz" diye bağırdı..
Ah aptal kafam benim yüzümden olmuştu.
Babam bir anda benim üzerime yürüdü..
"Ne yaptın lan kıza senin yüzünden olduğunu söyledi"
"Ben birşey yapmadım baba ayrıca bana kızacağına şu kızın üstündeki yorganı kaldır"
"Şu kız dediğin kişi benim yeğenim tamam mı? Adımlarına sözlerine dikkat et Jungkook" deyip arkasını döndü.
Ha-rinin üzerindeki yorganı yavaşça kaldırdı..
Gördüklerimle Çenemi sıktım.
Hem donuyordu hemde şort giyinmişti..
Gerçekten anlayamıyorum bu kızı..
Babam arkasını dönüp bana baktı.
"Ben doktoru Ha-rinin odasına getireceğim o zamana kadar burada bekle" dedi hafifçe kafamı sallayıp bekledim..
Bu kızın bizimle kan bağımız yoktu.. Bir kardeşi bile yoktu olsaydı öğrenirdim. Gerçekte amcam olmasını çok isterdim ama denildiğine göre bu kızın babası yani babamın deyişiyle amcam min seo küçük yaştayken ölmüştü.
Bundan dolayı da babam sorumluluğu üstlenmişti.
Bende amcamın neden öldüğünü ve gerçek amcamın olup olmadığını araştırıyordum.
Ha-rin den hafif mırıltılar gelince yüzüne baktım.
"B-baba" demişti. Gerçekten bunu için çok üzülüyordum ama gerçekler hiç bir zaman geri çevrilemez..
Elimi alnına değdirdim..
Sımsıcaktı. Gerçekten seni suyun altına tuttuğuma öyle pişman oldum ki....
Neyse... Bunun özrünü elbet bir gün öderim..
Doktor gelip tedavi ettikten sonra serum takip gitti..
Babama baktığımda gözlüğünü takmış elindeki kağıda bakıyordu..
"Jungkook şu ilaçları alıp gelir misin?"
"O kadar görevli varken neden ben"
"Ne diyorsam o hadi git" deyip elime tutuşturdu.
Elimdeki kağıtla odama girip üstümü giyinip çıktım.
**Ha-rinin anlatımından**
Yavaşça gözlerimi açıp kolumdaki ağrının nedenine baktım.
Serum takılmıştı. Oflayıp yatakta doğruldum. Birisi üstümü açmıştı..
Allah'ım şu iki gün geçsin de bir an önce yurduma gideyim ya..
"Yok öyle birşey " diyen amcamın sesini duydum.
"Bu hasta halinle hiçbir yere gidemezsin Ha-rin ne oldu sana "
"Amca iyileşeceğim hemen söz veriyorum hem ben oraya alıştım. Burda fazla kalamam."
"Ha-rin kalacaksın. Akşam söyleyeceğim de bununla ilgili 71 yaşında bir adamım ben lütfen beni daha fazla üzme"
"Of tamam amca " deyip kendimi geri yatağa attım.
Bir kaç dakika sonra aşağıdan amcamın sesi geldi..
"Ha-rinin odasına yemek götürün"
Biraz zaman geçtikten sonra odaya hizmetli abla girdi.
"Kızım çorbanı iç dinlen akşamki yemeğe bekleniyorsunuz"
"Tamam teşekkürler" deyip önüme indirilen tepsiyi inceledim.
Tarhana çorbasıydı. En çok da babamla içmeyi severdim.
Amcam unutmamıştı.
Aklıma fotoğraf gelince gözlerim dolmuştu.
Hemen çorbamı kaşıklayıp bitirdim.
Daha sonra yorganı kafama kadar çekip uyudum.
.......
.......
Gözlerimi beni izleyen bir çift gözler ile açtım.
Uyandığımı anladığı anda yerinden kıpırdadı.
"Babam seni çağırıyor" dedi
Hafifçe başımı sallayıp gitmesini izledim.
Üstümdeki pijama takımlarını çıkartıp normal kazak ile etek giyindim..
Saçımı tepeden dağınık topuz yapıp aşağıya indim..
Merdivenden iner inmez amcam beni yanına çağırdı..
"Gel kızım" deyip yanındaki sandalyeye oturmamı gösterdi.
Yanındaki sandalyeye oturup yüzüne baktım..
"Kızım sana akşam yemeğinde söyleyecektim ama şimdi söylemek zorundayım tedavim için bu akşam gidiyorum bu yüzden benim için çok önemli bir konu o yüzden jungkookla anlaşmanızı istiyorum"
"Ne diyeceksin amca ne tedavisi sen gerçekten hasta mısın amca?"
"Kızım ben gerçekten çok hastayım ve çok korkuyorum senin adına "
" Amca söyler misin artık " diyip karşımda oturan Jungkook'un yüzüne baktım..
"Kızım Jungkook ile ............... istiyorum"
"NE!?" diye bağırışım tüm odayı sardı.
Sizce amcası ne demiş olabilir?
Artık diğer bölümde göreceksiniz😁
Bu kitabı oylamayı unutmayın lütfen....
Sizi çok seviyorum by.