"Hold on! I feel like I'm going to faint!" wala sa sarili kong sigaw na kinagulat nina Clive.
'Aish! Gaga ka talaga, Carnelia! Kailangan mong kumalma at umarte na nagtataka kung ayaw mong mahuli nina Alexio at Vance.'
Kung alam ko lang na dadalhin nila ako sa lungga ng mga Eckheart ay hindi ko na sana pinatulog ang sarili ko, baka sakaling maiwasan ko ang mga tanong na itatanong nila sa'kin. Nang hindi pa rin sila nagsasalita ay pasimple ko silang pinagmasdan sa kanilang sari-sariling pwesto.
Si Clive ay nakaupo sa paanan ng king sized bed, samantang si Lemuel naman ay nasa tabi ko habang nakaupo sa upuan. At sa itsura pa lang ng dalawang 'to ngayon ay masasabi ko na napakagwapo talaga nila, lalo pa't nakadagdag sa appeal nila ang liwanag na nanggagaling sa lampshade ng kwarto.
Ang tanging ilaw lang kasi na nakabukas ay ang lampshade na nasa tabi ng kama kaya hindi masiyadong maliwanag ang lugar kung nasaan kami ngayon. Geez!
Tinignan ko naman ang glass door na daanan papunta sa veranda at doon nakatayo si Alexio na may hawak-hawak pa rin na scalpel. Nakatingin siya sa labas na parang may malalim na iniisip, kaya naman lalong gumwapo siya sa paningin ko dahil sa sobrang seryoso ng mukha niya. Idagdag mo pa ang eye glasses ng animal na nagpapaganda lalo sa misteryoso nitong mga mata.
'Damn! Kailangan ba talaga na mga gwapo ang male lead at mga supporting main lead ng nobela?! Ako na ang naaawa sa female lead dahil siguradong mahirap ang role niya sa nobela. Sino ba namang makakapili sa mga 'to kung lahat sila gwapo?'
Buti na lang talaga at hindi ako ang female lead dahil ayoko sa mga sakit ng ulo. Kung pwede nga lang na lahat na lang sila mapakasalan ni Lilian para wala ng gulong mangyayari diba? Tsk! Idadamay pa ba naman ako sa kanilang tug of war ehh!
Napatingin ako sa harap nang mapansin na may matang nakatingin sa'kin. Sa madilim na parte ng kwarto ay doon nakaupo ang lalaking may mala-abong buhok at mata. Isa lang ang masasabi ko at 'yon ay napakagwapo ng character ni Vance!
Nakatingin lang siya sa'kin na para bang sinusuri ang kabuohan ko habang may hawak-hawak na wine glass na elegante nitong hinahawakan.
Ngayon ay nakasuot silang lahat ng tuxedo kaya feeling ko nasa istorya ako ng female lead na may mga CEO na male leads, yung tipong possessive and clingy type na businessman ang bida. Well, marami kasi akong nobelang nababasa na ganoon ang tema.
'Aish! Wake up, Carnelia! This is not the right time to joke around, since they are all dangerous!'
Kahit na gwapo silang lahat sa itsura nila ngayon ay hindi ka dapat magpadala sa mga mukha ng mga animal na 'to. Mukha lang silang harmless pero kabaligtaran non ang totoo nioang ugali. Halos mapatalon ako sa upuan ko nang magsalita si Lemuel sa tabi ko.
"Heavenhell, we've just met in the morning and now you're also with us the whole night." nakangiting sabi nito na kinalunok ko ng palihim.
'Sa tingin ba nila gusto ko rin silang makita sa panahon ngayon?! Kung may choice nga lang ako ay hindi ko hihilingin na makasama sila kahit kailan!'
"A--ahh, anong oras na at nasaan ako?" tanong ko na lang habang umaarte pang nagtataka sa nangyayari.
'Sige lang, Carnelia! Ilabas mo ang talent mo sa pag-arte kung ayaw mong mabuking ng mga 'to!'
"Hmm... Alas-tres pa lang ng madaling araw at nasa small villa ka ngayon ni Vengeance Eckheart. Kilala mo naman siguro siya diba?" sagot ni Lemuel habang hinahawi pa talaga ang buhok ko. Geez! Kailangan niya ba talagang gawin 'yan?! Masiyado siyang maharot ahh!
So, nasa villa pala ako ngayon ni Vance dito sa Capital. Mabuti naman kung ganoon dahil mas nakakatakot isipin kung sa mansion nila ako mismo dalhin. Isipin ko pa nga lang ay nanginginig na ang kalamnan ko. Tumango ako sa tinanong niya bago ulit nagsalita.
"Na--nasaan yung bata? Ayos lang ba siya?" kunwaring nag-aalala ko pang tanong sa kanila.
Syempre kailangan may eye contact pa rin ako sa kanila para magmukha akong sincere. Nakakakaba man silang tignan ay wala naman akong choice kundi ang galingan sa pag-arte, lalo pa't nakatingin sa'kin si Alexio at Vance ngayon.
"Don't worry, he's fine Venven. By the way, the kid is Vengeance's little brother so he wants to thank you." sagot naman ni Clive habang nakahawak sa binti ko.
Hindi ko tuloy maiwasang mapataas ng kilay habang nakatingin sa kamay niya. Nang mapansin nila ang itsura ko ay sabay-sabay silang tumingin sa kung saan nakatingin ang mata ko.
"Bro, your hand! You're so shameless!" sigaw ni Lemuel sa tabi ko. Agad namang tinanggal ni Clive ang kamay niya tsaka pasimpleng umubo sa gilid.
"I apologize, my sister-in-law! My hand slipped!" mahinang sabi pa nito habang iniiwas ang paningin sa'kin. He's weird!
"Why do you still call her sister-in-law? I heard that that the engagement broke off."
Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses at napagtanto na si Vance pala yung nagsalita. Hayys! Buti pa 'tong lalaking 'to ay marunong umintindi ng sitwasyon. Ito kasing si Clive hindi ko alam kung anong nangyari sa utak at nagkaganito. Hindi niya ba alam na kapag may nakarinig na ibang tao na tinatawag niya pa rin akong sister-in-law ay malalagay na naman sa alanganin ang aking masamang reputasyon?!
Alam mo 'yon, masama na nga lalo niya pang pasasamain! Sigurado ako na kapag kumalat ang balita 'to ay ako na naman ang magmumukhang masama sa lahat.
Iisipin nila na napaka-desparada ko naman para habol-habulin pa rin si Vile kahit na hindi na ako ang fiancé nito. Although, wala talaga akong pakialam sa sasabihin ng iba ay ayoko pa rin na maraming mata na nakasunod sa galaw ko. Mas mabuti nga yata kung hahayaan na lang nila ako at huwag nang guluhin pa.
"I just like to call her that, why? You have a problem with that?"
Nagulat ako nang biglang mag-iba ang ihip ng hangin sa buong kwarto. What is happening? Am I the only one who is clueless here?
"I don't have a problem with that, but I think that you're disrespecting Ms. Caventry by calling her the title that doesn't exist in the first place." malamig na tugon ni Vance habang nakatuon ang atensyon sa wine glass na hawak nito.
Bakit feeling ko mas masakit magsalita 'tong si Vance? Kung hindi ko nga lang napigilan ang sarili ko ay baka napataas na ako ng kilay sa narinig mula sa kaniya. Grabe naman kasi siya sa salitang 'calling her the title that doesn't exist in the first place'. Hindi naman halata na masyado niyang pinamukha na ayaw ni Vile kay Heavenhell no?
Bias ko pa naman ang animal na 'to pero ang sama-sama pala ng ugali! Simula ngayon ay ayoko na sa kaniya! Hindi man ako si Heavenhell ay nasa katawan pa rin ako ng babaeng 'to, kaya lahat ng binabatong masasamang salita sa kaniya ng iba ay binabato na rin nila para sa'kin.
"Watch your words. You just hurt her feelings you know?" nakangising sabi ni Alexio habang nakatingin na rin sa'kin. *Gulp* I knew it! This guy is really observant!
Nakita niya siguro ang mabilisan kong pagpapalit ng emosyon kaya agad niyang nalaman na hindi ko nagustuhan ang sinabi ni Vance. Aish! Carnelia, you're so reckless!
"Oh? I'm sorry if I hurt your feelings, Ms. Caventry. I'm just telling the truth tho..." bland na sabi niya.
(–_–) What an honest person he is! He's pissing me off!
"Pfft! *light cough* It's better if you just stay quiet, Vengeance." sabi ni Alexio habang mahinang tunatawa. Damn! He sounds so sexy! Is it really okay to be with them right now? I might lose my mind here! Geez! Calm down, bruha!
Pagkatapos kong pakalmahin ang demonyo kong pag-iisip ay tsaka na ako sumingit sa kanina pa nilang pagsasalita. Naisip ko kasi na kailangan ko nang umalis habang hindi pa nila ako naiisipan na tanungin kung paano ako napadpad sa slave market.
Aba'y kahit na nasa professional state na ang level ng pagsisinungaling ko ay hindi pa rin maganda sa taong napakaganda ang magsinungaling. Takot ko lang na makidlatan sa dami na ng kasalanan ko no.
"Ahmm... Is it okay if I go home now?" nakangiti kong tanong sa kanila. Naputol ang pagtatalo ng apat nang marinig ang sinabi ko. Actually, lahat sila ay tumingin sa'kin na may paghihinala sa kanilang mata. Aish! Sabi ko na nga ba ay hindi talaga ako makakatakas sa kamay ng apat na 'to ehh!
"Why? Are you uncomfortable? It's still dark outside and dangerous for you. Did you forgot that you've just got kidnapped awhile ago?" seryoso na tanong ni Clive. Napatahimik na lang tuloy ako ng wala sa oras dahil sa biglaang pagseryoso niya. Syempre kapag ang baliw nagseryoso ay dapat ka ng kabahan!
"Pa--papagalitan kasi ako ni daddy kapag nalaman niya na wala ako sa bahay buong gabi." kunwaring natatakot ko pang sabi habang nakayuko.
Napapikit ako ng mata nang maramdaman na hinaplos ni Lemuel ang kamay niya sa ulo ko na para bang pinapahiwatig niya na 'wag akong matakot. Heh! Akalain mong marunong magseryoso ang lalaki 'to bukod sa pagiging walang hiya niya.
"Huwag kang mag-alala dahil may pinapunta na akong tao para kausapin ang personal maid mo tungkol dito. Sisiguraduhin ko na hindi makakarating kay Mr. Caventry na nasa labas ka pa na ganitong oras." natatawang sabi nito nang mabanggit niya ang bandang huli niyang sinabi.
"Ah thank you, young master Glayder."
"I told you that you can call me Lemuel, right? Call me like that, Heavenhell. I'll be happy if you do that."
Nagtataka man ako sa kinikilos niya ay wala rin akong nagawa kung hindi ang tumango. Sino ba naman ako para tanggihan ang isa sa mga suppoting male lead diba? Malaki na nga ang pasasalamat ko dahil hindi pa rin nila ako tinatanong tungkol sa nangyari sa——
"By the way, Venven, paano ka nga pala napadpad sa slave market ng gabing-gabi?"
Oh shit! Malaking kamalasan talaga ang dala sa'kin ng character ni Clive. Napapansin ko sa tuwing may gusto akong ipagpasalamat ay tsaka naman siya sisingit para sirain ang panalangin ko!
"Yeah, I'm also curious about this Ms. Caventry... I hope you'll give us an honest answers." nakangiting singit ng demonyo—este ni Alexio na medyo lumapit na rin sa pwesto ko. Sa itsura pa lang niya ay parang nagbabanta na siya agad ahh! Makakalabas pa kaya ako ng buhay dito?
'Kalma lang, Carnelia! Silang apat lang 'yan, kung nakaya mong harapin ang male lead na si Vile ay kaya mo rin silang harapin diba? Kaya kumalma ka!'
Nang mapakalma ang sarili ay tsaka lang ako humarap sa kanilang apat at binigyan sila ng sagot na kahit ako ay hindi ko akalain na masasabi ko sa mga oras na 'to.
"Maniniwala ba kayo kapag sinabi ko na pumunta ako ng slave market para mandaya?" wala sa sarili kong tanong na kinaagaw naman ng atensyon nila.
"Cheating?" nagtataka na tanong ni Lemuel.
Hindi na ako magtataka kung bakit nakatingin sila sa akin ngayon na para bang nababaliw na ako. Sino ba kasi ang matinong taong pupunta ng slave market para mandaya? Una sa lahat ay slave market ay delikadong lugar para sa mga babaeng tulad ko na mahina, lalo pa't wala akong bantay na kasama. Ngayon lang din siguro sila nakarinig ng ganitong klaseng rason sa taong nagbabalak na pumunta doon.
"I--ipangako nyo muna na hindi niyo 'to ipagsasabi sa iba..." nahihiya kong kunwaring sabi. Nakita ko sa peripheral vision ko ang lalo nilang pagtataka sa misteryosong ibubunyag ko.
"Alright, we won't tell this to anyone." seryoso pang sabi ni Lemuel habang tumatango naman si Clive paanan ko. Si Alexio at Vance naman ay lumapit na rin sa kama nang marinig nila na sekreto lang namin ang maririnig nila. Oh my!
"Ehem! Ganito kasi 'yan, balak ko kasing bumili ng skilled person sa slave market para tulungan ako sa importanteng bagay na gagawin ko." pa-misteryoso ko pang sabi.
"Anong importanteng bagay naman ang gagawin mo?" tanong pa ni Clive na seryosong-seryoso ngayon.
"Don't tell me you want to buy people to kill someone?!" gulat na gulat na sabi ni Lemuel habang naghihinalang nakatingin sa'kin.
"Yeah, it seems possible! I know that many people bullied you before Venven! I see! I see! So you want people to take care of them." tumatango-tango na sabi ni Clive.
"I didn't know that you are ruthless to your enemy, Ms. Caventry." singit pa ni Alexio na kasalukuyang nilalaro ang scalpel sa mga daliri niya.
Napanganga na lang ako sa mga narinig sa kanila. Sa itsura kasi nila ngayonay parang siguradong-sigurado na sila na 'yon talaga ang rason ko kung bakit ako nandoon. My gosh! Ang sakit nila sa ulo.
"I'm not like that, young masters! I just want to buy a person to help me in my research paper okay?!" kunwaring naiinis kong sabi na kinagulat nila.
Pinigilan ko naman na matawa sa naisip kong rason, lalo na nung makita ko ang mga itsura nila. Sinong siraulo ang pupunta sa delikadong lugar para lang may makatulong sa paggawa ng research paper diba? Geez! My brain is so brilliant!
"Yo--you mean... You go there just to find someone to do your research?!" hindi makapaniwalang tanong ni Lemuel habang nakaturo pa sa'kin. Pa-inosente ko silang tinignan bago marahang tumango.
"I--is it strange? I'm so lazy these days that's why I want someone to do it for me." nahihiya kong sabi dahil nakakahiya talaga 'tong pinagsasabi ko ngayon.
Pinipigilan ko nga lang matawa dahil yung mga mukha nila ay hindi ko na ma-describe. Mabuti na lang at tanga talaga si Heavenhell sa nobela kaya maigi na magamit ko muna ang katangian niyang 'to sa sitwasyon ngayon.
"P--pfft! O--okay! W--we understand, Venven."
Napatingin ako kay Clive nang putol-putol ang pagsasalita niya. What's wrong with him? NIlibot ko ang paningin at nakita si Lemuel na nakayuko lang at pansin ko ang pagtaas-baba ng balikat niya. Si Alexio naman ay nakatalikod na sa gawi namin, samantalang si Vance ay nakakunot ang noo. Okay?
"Aish! Sinong mag-aakala na makikidnap ako diba? Kung alam ko lang hindi na sana ako tinamad at ako na lang ang gumawa!" inis kong sabi habang ginugulo pa ang buhok ko para ipakita na frustrated kuno ako. Napataas ang tingin ko nang marinig ang mahinang pagtawa ni Clive, ganoon din ang pag-iling ng ulo ni Alexio na bumalik na sa pwesto niya kanina.
"P--pfftt! Heavenhell, you're so funny! Hahahaha! I can't believe this! You're so stupid!" humahalakhak na sabi ng walang hiyang si Lemuel.
Napangiti na lang ako ng pilit sa mapang-insulto nilang reaksyon. Geez! Kung hindi lang dahil sa kailangan kong magpalusot sa mga 'to ay hindi ko hahayaan na gawin akong clown ng mga animal na 'to.
"S--stop laughing at me, this is embarrassing!" sabi ko na lang. Grabe! Nakakapagod silang kausapin at parang feeling ko ay babagsak ang katawan ko sa sobrang inis.
"We're sorry for laughing at you, Heavenhell. It's just that you're so cute and stupid hahaha!" hindi makamove-on na sabi ni Lemuel. Nagulat na nga lang ako nang ihawak niya ang dalawa niyang kamay sa pisnge ko at marahan akong kinurot. Fuck! Kalma lang, Carnelia!
"O--ouch! You! I--It hurts!" inis kong sabi habang hinahaplos ang pisnge ko na siguradong namumula na ngayon.
"Let's be serious for now." suway ni Vance.
"I'm serious tho..." mahina kong bulong na mukhang narinig pa yata nilang lahat.
"Ehem! Ibig-sabihin nakita mo yung mga lalaki na kinuha si Luke kaya agad kang lumapit sa kanila, tama?" mala-detective na sabi ni Lemuel habang nakahawak pa sa baba nito.
"Yes, your honor." seryoso kong sabi na kinatawa na naman ni Clive ng tahimik.
"But because of your stupidity, you got abducted too right?" singit naman ni Vance na may matalas na dila na dinaig pa ang kutsilyo sa sobrang talim.
"Objection your honor, I'm not stupid!" depensa ko sa sarili ko. Aba'y nakakasakit na sila ng damdamin ahh! Mga walang puso!
"Alright, you're not stupid since you help Luke." sabi na lang niya. Hindi naman halata na napipilitan lang siya no? Tsk!
So, Luke pala ang pangalan nung batang ayaw magsalita kahit na anong gawin ko. What is his full name again? Revenge Luke Eckheart...
My gosh! Anong trip ng author at mukhang may galit lahat ng miyembro ng Eckheart?! Huwag na kayong magtaka dahil ang pangalan ng daddy nila ay Wrath Eckheart. P--pfft! Hahaha!
Natatawa talaga ako isipin na lahat sila ay nakakatakot ang pangalan mula sa Wrath, Vengeance at Revenge. Kaya sinong mag-aakala na ang pangalan ng mommy nila ay Maria?! Hayys! Ang lakas talaga ng tama ng author ng nobelang napuntahan ko kaya ang ending ay ako ang nahihirapan!
"But do you know who killed the kidnappers?" biglang singit na tanong ni Alexio. Pasimple lang akong napangisi sa biglaang pagtanong niya.
"Wh--what do you mean, Dr. Virion? The kidnappers have been killed?" nagtataka kong tanong habang nakatingin sa mga mata niya. Tsk! Akala niya siguro ay maiisahan niya ako. Kapag sinagot ko kasi siya ay lalabas na alam ko na may pumatay sa mga kidnappers.
Ngayon ang ipagtataka nila kung bakit alam ko ganoong natagpuan nila akong walang malay diba? So, ibig sabihin either nakita ko mismo ang nangyari tapos tsaka ako pinatulog ng killer.
Pero kung ganoon bakit kailangan pa akong patulugin ng killer kung nakita ko na rin naman na pinatay niya ang mga kidnappers? What's the point, right? The other thing is they can guess that I am the suspect if they found nothing.
'Aiya! Aiya! Alexio is really sharp huh!'
"Yeah, they're dead." seryoso nitong sagot habang nakatitig pa rin sa'kin.
"I'm sorry if I can't help you... I fainted when someone press the back of my neck." sabi ko na lang.
"Don't worry about it, Venven! The most important is you are safe. I don't know what will my brother do to me if something bad happened to you." sabi ni Clive na pawang natatakot siya sa iniisip niya.
Napailing na lang ako sa kabaliwan ng lalaking 'to. Masiyado kasi siyang assuming na may something kuno sa'min ni Vile. Like duh? Ano ako si Lilian para magustuhan ng male lead? Hindi pa ako nahihibang para mag-daydream no!
"The investigation is still on going, Ms. Caventry so I wish you to take care of yourself since the killer is still not found." nakangiting sabi ni Alexio na nagpatayo ng balahibo ko. This guy is really dangerous for my heart!
"Thanks for your concerns, Dr. Virion." nakangiti ko ring sabi dito habang nakipagtitigan sa kaniya. Aba'y hindi ako magpapatalo sa lalaking 'to at baka may masabi na naman siya na ikakakaba ng puso ko.
"Hey! Stop staring at each other, okay?"
Naputol lang ang ginagawa namin nang marinig na namin ang reklamo ni Clive sa gilid. Balak niya pa nga sanang takpan ang mata ko, mabuti na lang at nailayo ko na ang sarili sa kaniya. Geez! Hindi yata nila alam ang salitang personal space no?
"We will not disturb you now, we will leave for you to continue your rest." malamig na sabi ni Vance bago tumayo sa kinauupuan nito.
"Okay!"
"Rest well, Ms. Caventry."
"See you tomorrow, Venven!"
"Goodbye, Heavenhell!"
Nang makita na sabay-sabay silang tumayo at lumabas ng pinto ay tsaka lang ako nakahinga ng maluwag. Hindi ko akalain na makakaharap ko ang apat na supporting male lead nang ganito kaaga. Ano na lang ang mangyayari kung patuloy na nalalapit ang character ni Heavenhell sa iba pang characters na bigla-bigla na lang sumusulpot.
Nakalusot man ako ngayon ay alam ko pa rin na may mga gusto pang tanungin ang apat na 'yon sa'kin, lalo na si Alexio na tahimik lang akong pinagmamasdan. Idagdag mo pa si Vance na nakaupo lang at hindi masiyadong nagsasalita kanina. Aish! Inisip ko tuloy kung dapat bang hindi ko pinatay ang mga kidnappers?
Pero anong magagawa ko? Mababaliw ako kapag hindi ako pumatay, ang masama pa ay kapag hindi ko makontrol ang sarili ko at mabunyag ko sa lahat kung sino talaga ako.
"Calm down, Carnelia! This is not the right time to lose control of yourself."
Ipinikit ko na lang ang mata ko at minabuting ipahinga ang utak.
***
PIRA'S POV
Hindi ako mapakali nang malaman ko na nakidnap pala si Lady Athy kagabi. Kasalanan ko kung bakit nangyari 'to! Kung hindi ko lang sana siya pinabayaan na lumabas mag-isa ay naprotektahan ko sana siya.
"Hayys! Mabuti na lang at nailigtas siya nina Young master Eckheart mula sa mga kidnappers. P--pero paanong naging close si Lady Athy sa mga Eckheart?"
Napailing na lang ako sa naisip. Mas mabuti pa na mapagtakpan ko muna si my lady sa lahat para walang makaalam na wala siya sa mansion buong gabi.
*knock* *knock*
Napatingin ako sa pinto ng kwarto ni Lady Athy nang marinig na may kumakatok dito. Kinalma ko ang sarili atsaka binuksan ang pinto at doon nakita ang mala-anghel na mukha ni Lady Heleina.
"Where's big sis, Pira?" seryosong tanong nito. Hindi na rin ako nagtaka sa malamig nitong boses dahil kay Lady Athy niya lang pinapakita ang soft side nito.
"Lady Athy is not here, my lady. She goes out early." magalang kong sabi.
"Really? Okay, tell me if she's back." sabi nito bago tumalikod sa'kin. Nang masiguro na wala na siya ay tsaka lang ako nakahinga ng maluwag.
Mabuti at si Lady Heleina ang naghanap kay Lady Athy dahil hindi ko alam kung maniniwala sa'kin ang iba ganitong sobrang aga pa para masabi na lumabas si my lady.
"I hope you come back safe, Lady Athy."
HEAVENHELL'S POV
Napabangon ako nang mapanaginipan na nasa villa daw ako ng mga Eckheart at napapalibutan ng mga gwapo, pero nang makita ang itsura kung nasaan ako ngayon ay tsaka ko lang napagtanto na hindi pala ako nananaginip dahil literal akong nasa villa ni Vance.
"Aish! I'm so stressed! Hindi ko alam na pati sa pagbili ng tauhan sa slave market ay magkakaproblema pa!" inis kong sabi habang ginugulo ang buhok ko.
"Good morning, Lady Caventry. Here is your breakfast and also your brand new clothes."
Napatingin ako sa nang mapansin na may maid pala na nasa harap ng pinto habang may tulak-tulak na trolley na may lamang pagkain at paperbag. Tinanguan ko na lang ang maid bago siya pinalabas. Tumayo ako mula sa pagkakahiga at pinuntahan ang pagkain at paperbag na pinatong niya sa sofa nitong kwarto.
In fairness, mukhang masarap naman ang mga pagkaing nakahanda at desente rin ang itsura ng damit na binigay. Hmm, not bad! Sinimulan ko nang kumain at pagkatapos ay agad na ring dumiretso ng banyo.
Balak ko na kasing umalis kaagad ng villa na 'to habang hindi ko pa nakakasalubong ang apat na animal sa zoo ng female lead. Oo, zoo talaga dahil ang male lead at mga supporting male leads ay mga animal at si Lilian ang zoo keeper!
Nang makaligo ay tsaka ko lang natignan ang buo kong itsura sa salamin. Nakasuot ako ngayon ng white dress na hanggang tuhod ang haba at wala man nakalagay na price tag nang ibigay 'to sa'kin ay alam ko na napakamahal ng damit na'to.
Si Vance pa ba na ubod ng gwapo at kayamanan! Si Lilian nga nabigyan ng private jet ehh, ito pa kayang simpleng damit na 'to? This is what we called super duper rich kid!
Mabilis kong inayos ang itsura atsaka lumabas ng kwarto. Tahimik akong naglakad sa mahabang pasilyo ng secong floor at nang makita ang hagdan ay doon lang ako nakahinga. Ibi-sabihin kasi noon ay malapit na akong makaalis.
'Go, Carnelia! This is for your freedom!'
Tuluyan na akong nakababa kaya marahan akong naglalakad habang tinitignan pa kung nasaan ang mga tao, at nang makita na wala naman sila ay tsaka lang ako nagmamadaling tumakbo papunta sa malaking pinto ng villa.
"Yes! I will go out now!" mabilis kong binuksan ang pinto pero hindi ko inaasahan na may sasalubong sa'kin sa paglabas.
"A--arggh!"
Dahil sa hindi ko inaasahan na may makakasalubong ako ay mabilis akong sumalpok sa katawan ng kung sino man bago maramdaman na unti-unti akong natutumba. Napapikit na lang ako ng mata at hinintay ang pagbagsak ko sa sahig hanggang sa naramdaman ko na may kamay na humawak sa bewang ko at marahan akong niyakap.
"Hmm... Smells good!"
'W--wait, what?!'
Nang ma-realize na parang may mali ay tsaka lang ako napatingin sa taong may hawak sa'kin at doon nakita ang lalaking pinakahuling taong gusto kong makita sa panahon ngayon.
O_O
"O--oh, it's you, daddy!"
______________________________________
Dem's note: May mga errors pa kaya paki-intindi na lang. Thank you!