"ပါပါး"
ဒီဇိုင်းပုံကြမ်းတစ်ချို့တို့ဆွဲနေတုန်း
ကြားလိုက်ရတယ့် သမီးလေးကြောင့်
အခန်းဝကို ကြည့်တော့
သမီးလေးဟာ ဗိုက်ကလေးကို ဖိထားလျှက်
နာကျင်နေပုံ
လွန်းတပ်ထားတယ့်မျက်မှန်လေးပင်
ချွတ်ခဲ့ကာ သမီးလေးနားကို အမြန်သွားမိသည်။
"သမီးလေး ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်"
"သမီးလေ လက်ဖက်တွေအရမ်းစားမိပြီး
ခုရက်ကျဗိုက်အရမ်းအောင့်နေလို့"
သမီးလေးစကားကြောင့်
လွန်းသုထက် မျက်လုံးမှာ ပြူးလာမှာ အမှန်ပင်
မတော်လို့များ ချုပ်သွားရင်
ဘယ်လိုလုပ်မလဲ
အစားခုတ်လေးရယ်
"လာလာ သမီးလေး သမီးအခန်းမှာနေလိုက်
ပါပါးသက်သာအောင်လုပ်ပေးမယ်"
အမွှာလေးတွေမွေးလို့ သမီးလေးကိုတွေ့တည်းက
လွန်းသုထက်သည် မိန်းကလေးတွေသိတာတွေကို
သိအောင်လုပ်ထားတာမလို့တာ
တော်တော့သည်။
အခုလဲ လွန်းသုထက်
သမီးလေးအခန်းထဲသို့လာရင်း
အိပ်ယာခင်းအဖြူကို ဖယ်လို့
အမည်းလေးကို လဲပေးကာ
သမီးလေးဝတ်ဖို့ ထမီအမည်းလေးပါ ထုတ်ပေးရသည်။
သန့်စင်ခန်းကနေ ထွက်လာတယ့်
သမီးလေးက ဗိုက်လေးကိုဖိလို့
မျက်နှာလေးမဲ့နေသည်။
သမီးလေးရယ် တော်တော်များ
နာကျင်နေပြီလား
"ပါပါး သမီးအောင့်နေတယ်
နေလို့မကောင်းဘူး"
၁၆နှစ်အရွယ်သမီးလေးဟာ
ရင်ခွင်ထဲသို့တိုးဝင်ရင်း
ငယ်ငယ်ကနေမကောင်းလျှင် ခွေသလို
လာခွေနေလေသည်။
"သမီးလေး"
"ဟုတ်ပါပါး"
"လာ ထမီအနက်လေးကို လဲလိုက်နော်
ပါပါးကြားဖူးတယ်
ဒါမျိုး ဓမ္မတာလာရင် ထမိန်အနက်ဝတ်ရင်
သက်သာတယ်တယ့်
လဲလိုက်နော် ပါပါး ဂျင်းနဲ့ထန်းလျက်ကို
ဖျော်ပြီး ယူလာမယ်။"
"ဟုတ်ပါပါး"
ဧကရီလေး ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့
သုတ်ခြေတင်ကာ အခန်းပြင်ထွက်သွားတယ့်ပါပါး
ဧကရီလေးလဲ ထမိန်လေးလဲ
ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေရင်းနဲ့ စောင့်နေတော့
ခနအကြာ ဂျင်းနဲ့ထန်းလျက်ကို ကြက်သီးနွေးရေလေးနဲ့ဖျော်ထားတာကို
ယူကာ ဝင်လာတယ့် ပါပါး
"လာသမီးလေး ဖြေးဖြေးသောက်နော်
ပြီးရင် ပါပါးနှိပ်ပေးမယ်"
"ရပါတယ် ပါပါးရဲ့ ပါပါးလုပ်စရာတွေရှိသေးတယ်မလား'
"ဒီကောင်မလေးကတော့လေ
ပါပါးအတွက်အရေးကြီးတာ
ဒီမိသားစုဘဲ အလုပ်က ဒီကသမီးလေးကို
ပြုံးရယ်စေဖို့လောက်တောင်အရေးမပါဘူး
သိရဲ့လား။
ကဲ သောက်လိုက်ဉီး ပြီးရင်
ပါပါး နှိပ်ပေစမယ်"
"ဟုတ် "
လွန်းသုထက် ရှေ့ကနေ စောနက ယူလာတယိ့
ခွက်လေးကို ကိုင်ကာသောက်နေတယ့်
သမီးလေးကို ကြည့်ရင်း
သောက်လို့ပြီးတော့ အိပ်ယာဘေးက
စားပွဲပေါ်ကို ခွက်လေးတင်လိုက်ပြီး
သမီးလေးကို ပက်လက်လှန်စေလိုက်ကာ
ဗိုက်ကြောတွေကို နှိပ်ပေးလိုက်
ခါးကြောတွေကို နှိပ်လိုက်နဲ့
လွန်းသုထက် မိဘဖြစ်တယ့်အလျောက်
ခုက စိတ်မပူရမှန်းသိသော်လဲ
စိုးရိမ်စွာ နှိပ်ပေးလို့
နှုတ်ကလဲ သက်သာ မသာ တတွတ်တွတ်မေးနေမိသည်။
"သက်သာပါတယ် ပါပါးရဲ့
သမီးတကယ် သက်သာနေပါပြီ"
ဧကရီလေးမှာ စိုးရိမ်စိတ်တွေနဲ့
ပါပါးကြောင့် လက်ကလေးကို ကိုင်ကာ
တားတော့မှ
ပါပါးသည် ခေါင်းငြိမ့်ပြလေသည်။
"သမီးအိပ်ဦးမယ်
ပါပါး"
"အေးဆေးအိပ် ပါပါးစောင့်နေမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
ပါပါး နှိပ်ပေးထားတာကြောင့်ရော
ထမီအနက်လေးဝတ်ကာ ဗိုက်ပေါ်ကို
စောင်ခေါက်လေးတင်ထားတာကြောင့်ရော
ဧကရီအတော်သက်သာလာကာ
မျက်လုံးလေးစဥ်းလို့ အိပ်ခြင်လာ၍
ထို့နောက် တကယ်ပင် အိပ်မက်ကမ္ဘာဆီသို့
*သမီးရဲ့ပါပါးကလေ တကယ်ကို
အိမ်ရှင်မလေးလိုဘဲ နူးညံ့တယ်
ဂရုစိုက်တယ် သမီးတို့အတွက်
အချစ်တွေနဲ့နွေးထွေးစေတယ့် သီးသန့်ဖြစ်တည်မှုလေးပေးတယ်*
............................................
"မောင် ဒီမှာ သံပုရာရည်လေး"
"ကျေးဇူးပါကိုကို မွှစ်"
ဆိုင်ကယ်တွေစီးလို့ သားကြီးနဲ့မောင်ဟာ
နောက်လိုက်အဖွဲ့တွေနဲ့ ပြန်လာတာမလို့
လွန်းထွက်ကြည့်တုန်းရှိသေးသည်။
ဒေါသတွေထွက်နေတယ့်မောင်ကြောင့်
အရင်ဆုံး
သံပုရာရည်လေးကို သွားဖျော်လို့
ယူကာ တိုက်ရသည်။
ကျွန်တော်ချစ်တယ့်မောင်ဟာ
ဘယ်တော့မှမပြောင်းလဲ
မျက်လုံးတွေ နီမလို ဖြစ်နေတာတောင်
ကျွန်တော့ကိုတွေ့တာနဲ့
နူးညံ့စွာပြုံးရယ်လို့
ပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွအနမ်းချွေသည်။
"မောင် ရေတွေလဲ စိုရွဲလို့
အအေးပတ်တော့မယ် လာအင်္ကျီအရင်လဲရအောင်
ပြီးမှ မောင်တို့လုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ မောင်
ကိုကို့စကားနားထောင်ပါ့မယ်"
ရိုင်း ကိုကိုရဲ့စကားကို
နားထောင်ကာ အပြုံးလေးနဲ့ဖြေလို့
ထို့နောက် ဂိုဏ်းကလူတွေကိုတော့
တည်တင်းလှတယ့်မျက်နှာနဲ့တာ
အရင်နားဖို့ ပြောလိုက်သည်။
"မင်းတို့သွားနားကြတော့
ညကျမှ ငါ အစည်းအဝေးခေါ်မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ခေါင်းဆောင်"
"သားကြီးအဆငိပြေရဲ့လား
ထိတာတွေရှိလား"
"မရှိပါဘူး ပါပါးရဲ့
သားအဆင်ပြေတယ်။
ခုရေချိုးပြီး အိပ်တော့မယ် ငြောင်းနေပြီ"
"ဟုတ်ပါပြီ တစ်ခုခုဆို
ပါပါးကို လာနိုးနော်"
"ဟုတ်ကဲ့"
လွန်းရဲ့ စကားကို နားထောင်လို့
အပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားတယ့်
သားဟာ ပင်ပန်းတာကြောင့်
မျက်နှာလေးပင် နွမ်းနေလေသည်။
"ကိုကိုမောင် အပေါ်တက်တော့မယ်"
"အွန်း ကိုယ်လိုက်ခဲ့မယ်မောင်
တံခါးပိတ်လိုက်ဦးမယ်"
လွန်းမောင်ရဲ့စကားကို
နားထောင်လို့ ခေါင်းငြိမိ့ရင်း
အိမ်တံခါးမကြီးကို အရင်ပိတ်လိုက်တော့သည်။
..............................................................
"အားကျစ် နာလိုက်တာ အ့ "
ရေချိုးခန်းထဲက ငြီးသံသဲ့သဲ့
ရိုင်းဧကရာဇ် ကိုကိုမမြင်ခင်
ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ
ရေပန်းအောက်သို့ ဝင်ရပ်၍
အင်္ကျီတို့အား ချွတ်ချလိုက်တော့
ဝမ်းဗိုက် ကြွက်သားတွေနားက
ဓါးဒဏ်ရာတစ်ချက်
ဒီဒဏ်ချက်ကို သားတောင်မသိဘူး
စိတ်ပူမှာဆိုးလို့ ရိုင်း ဖုံးကွယ်ထားလိုက်တာ
ခုတော့ ထိုဒဏ်ရာကို
သွေးတိတ်အောင် ရေဆေးလို့
မှန်နောက်ကို ကန်လန့်လိုက်ကာ
ဆေးတွေထည့်တယ့် အကန့်ထဲ့
အရက်ပြန်ပုလင်းကို ဖွင့်လို့
ဓားဒဏ်ရာပေါ်သို့ လောင်းချတော့
စပ်လာတယ့်အနားကြောင့်
အော်လိုက်ခြင်ပေမယ့်
ကိုကိုမကြားရအောင်
အသံကိုမထွက်စေရန် အောက်နှုတ်ခမ်းကို
ဖိကိုက်ကာ ထိန်းတော့
လက်မောင်းကြောတွေတောင် ထောင်ကာ
မေးရိုးတို့ပင် တင်းလာသည်။
"s****t သူတောင်းစားကောင်
တောက်စ်"
ရလာတယ့် ဒဏ်ရာတို့ကို တွေးမိရင်
ဒေါသတို့ကထွက်လာတာမလို့
နံရံကိုပင် လက်သီးနဲ့ပင်ထိုးမိသည်။
သို့သော် ဖြေသာသည်က
အဲ့ကောင်က အံ့သွားနှစ်ချောင်းတော့
ကျွတ်သွားသည်မလား။
သို့သော် ကြားယောင်လာတယ့်
စကားတို့ကြောင့် ဒေါသကပြန်ထွက်လာကာ
အကြောတွေထောင်လို့
တစ်ရူးရူးတစ်ရှဲရှဲဖြစ်နေချိန်
ရင်ထဲက ဒေါသတို့ကို
ပျောက်ကင်းစေသည်မှာ
ရေချိုးခန်းအပြင်က အသံလေး
"မောင်ကိုယ် အဝတ်ထုတ်ထားပြီးပြီး
မြနိမြန်ချိုးနော်မောင်"
"......."
"မောင်!!!"
"ဟုတ်ကိုကို မောင်ခနနေချိုးတာပြီးပြီ"
"အွန်းပါ မအေးစေနဲ့ကြောင်ဆိုးလေးရဲ့"
ရေချိုးခန်းတံခါးနားကနေ
ထွက်သွားတယ့် ခြေလှမ်းသံလေး
*ကိုကို
ကိုကိုလို့မောင်ခေါ်တယ့်
မောင့်နှလုံးသားလေးကြောင့်
မောင်က ဒေါသထွက်ပြီးအထိန်းအကွပ်မဲ့တတ်ပေမယ့်
ကိုကို့ကြောင့်ဘဲ မောင့်ဒေါသတွေဟာ
မြူမှုန်တောင်မကျန်အောင်
ပျောက်ကင်းရပြန်ပြီ ကိုကိုကတော့ဗျာ
မောင့်နှလုံးသားရဲ့ အုပ်ချုပ်သူလေးတင်မကဘူး
မောင့်ဘဝနဲ့ စိတ်ကိုပါ ကြီးစိုးထားတာ"
.........................................................
ဖတ်ရတာအဆင်ပြေရဲ့လား
အပိုင်းဘယ်လောက်ထိ မှန်းထားကြလဲဟင်
အဆင်မပြေရင် ပြနိပြင်ပေးမယ်နော်
စိတ်အခြေအနေမကောင်းပါ
အဆင်ပြေဟန်ဆောင်နေတာပင်ပန်းပြီး
ခုရင်ပါကျပ်နေပြီ
ဖတ်ရတာမပြေရင် နောက်ရက်ပြင်ပေးပါ့မယ်
စာလုံးအမှားတွေကို သည်းခံပေးပါနော်
နောက်မှ ပြန်စစ်တော့မယ်
ခုတော့ နေမကောင်းလို့ အိပ်ပြီ
"ပါပါး"
ဒီဇိုင္းပံုၾကမ္းတစ္ခ်ိဳ႕တို႔ဆြဲေနတုန္း
ၾကားလိုက္ရတယ့္ သမီးေလးေၾကာင့္
အခန္းဝကို ၾကၫ့္ေတာ့
သမီးေလးဟာ ဗိုက္ကေလးကို ဖိထားလ်ွက္
နာက်င္ေနပံု
လြန္းတပ္ထားတယ့္မ်က္မွန္ေလးပင္
ခြၽတ္ခဲ့ကာ သမီးေလးနားကို အျမန္သြားမိသည္။
"သမီးေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္"
"သမီးေလ လက္ဖက္ေတြအရမ္းစားမိၿပီး
ခုရက္က်ဗိုက္အရမ္းေအာင့္ေနလို႔"
သမီးေလးစကားေၾကာင့္
လြန္းသုထက္ မ်က္လံုးမွာ ျပဴးလာမွာ အမွန္ပင္
မေတာ္လို႔မ်ား ခ်ဳပ္သြားရင္
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
အစားခုတ္ေလးရယ္
"လာလာ သမီးေလး သမီးအခန္းမွာေနလိုက္
ပါပါးသက္သာေအာင္လုပ္ေပးမယ္"
အမႊာေလးေတြေမြးလို႔ သမီးေလးကိုေတြ့တည္းက
လြန္းသုထက္သည္ မိန္းကေလးေတြသိတာေတြကို
သိေအာင္လုပ္ထားတာမလို႔တာ
ေတာ္ေတာ့သည္။
အခုလဲ လြန္းသုထက္
သမီးေလးအခန္းထဲသို႔လာရင္း
အိပ္ယာခင္းအျဖဴကို ဖယ္လို႔
အမည္းေလးကို လဲေပးကာ
သမီးေလးဝတ္ဖို႔ ထမီအမည္းေလးပါ ထုတ္ေပးရသည္။
သန႔္စင္ခန္းကေန ထြက္လာတယ့္
သမီးေလးက ဗိုက္ေလးကိုဖိလို႔
မ်က္ႏွာေလးမဲ့ေနသည္။
သမီးေလးရယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ား
နာက်င္ေနၿပီလား
"ပါပါး သမီးေအာင့္ေနတယ္
ေနလို႔မေကာင္းဘူး"
၁၆ႏွစ္အရြယ္သမီးေလးဟာ
ရင္ခြင္ထဲသို႔တိုးဝင္ရင္း
ငယ္ငယ္ကေနမေကာင္းလ်ွင္ ေခြသလို
လာေခြေနေလသည္။
"သမီးေလး"
"ဟုတ္ပါပါး"
"လာ ထမီအနက္ေလးကို လဲလိုက္ေနာ္
ပါပါးၾကားဖူးတယ္
ဒါမ်ိဳး ဓမၼတာလာရင္ ထမိန္အနက္ဝတ္ရင္
သက္သာတယ္တယ့္
လဲလိုက္ေနာ္ ပါပါး ဂ်င္းနဲ႔ထန္းလ်က္ကို
ေဖ်ာ္ၿပီး ယူလာမယ္။"
"ဟုတ္ပါပါး"
ဧကရီေလး ေခါင္းၿငိမ့္ျပေတာ့
သုတ္ေျခတင္ကာ အခန္းျပင္ထြက္သြားတယ့္ပါပါး
ဧကရီေလးလဲ ထမိန္ေလးလဲ
ကုတင္ေပၚထိုင္ေနရင္းနဲ႔ ေစာင့္ေနေတာ့
ခနအၾကာ ဂ်င္းနဲ႔ထန္းလ်က္ကို ၾကက္သီးေနြးေရေလးနဲ႔ေဖ်ာ္ထားတာကို
ယူကာ ဝင္လာတယ့္ ပါပါး
"လာသမီးေလး ေျဖးေျဖးေသာက္ေနာ္
ၿပီးရင္ ပါပါးႏိွပ္ေပးမယ္"
"ရပါတယ္ ပါပါးရဲ့ ပါပါးလုပ္စရာေတြရိွေသးတယ္မလား'
"ဒီေကာင္မေလးကေတာ့ေလ
ပါပါးအတြက္အေရးႀကီးတာ
ဒီမိသားစုဘဲ အလုပ္က ဒီကသမီးေလးကို
ၿပံဳးရယ္ေစဖို႔ေလာက္ေတာင္အေရးမပါဘူး
သိရဲ့လား။
ကဲ ေသာက္လိုက္ဉီး ၿပီးရင္
ပါပါး ႏိွပ္ေပစမယ္"
"ဟုတ္ "
လြန္းသုထက္ ေရ႔ွကေန ေစာနက ယူလာတယိ့
ခြက္ေလးကို ကိုင္ကာေသာက္ေနတယ့္
သမီးေလးကို ၾကၫ့္ရင္း
ေသာက္လို႔ၿပီးေတာ့ အိပ္ယာေဘးက
စားပြဲေပၚကို ခြက္ေလးတင္လိုက္ၿပီး
သမီးေလးကို ပက္လက္လွန္ေစလိုက္ကာ
ဗိုက္ေၾကာေတြကို ႏိွပ္ေပးလိုက္
ခါးေၾကာေတြကို ႏိွပ္လိုက္နဲ႔
လြန္းသုထက္ မိဘျဖစ္တယ့္အေလ်ာက္
ခုက စိတ္မပူရမွန္းသိေသာ္လဲ
စိုးရိမ္စြာ ႏိွပ္ေပးလို႔
ႏႈတ္ကလဲ သက္သာ မသာ တတြတ္တြတ္ေမးေနမိသည္။
"သက္သာပါတယ္ ပါပါးရဲ့
သမီးတကယ္ သက္သာေနပါၿပီ"
ဧကရီေလးမွာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔
ပါပါးေၾကာင့္ လက္ကေလးကို ကိုင္ကာ
တားေတာ့မွ
ပါပါးသည္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပေလသည္။
"သမီးအိပ္ၪီးမယ္
ပါပါး"
"ေအးေဆးအိပ္ ပါပါးေစာင့္ေနမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ပါပါး ႏိွပ္ေပးထားတာေၾကာင့္ေရာ
ထမီအနက္ေလးဝတ္ကာ ဗိုက္ေပၚကို
ေစာင္ေခါက္ေလးတင္ထားတာေၾကာင့္ေရာ
ဧကရီအေတာ္သက္သာလာကာ
မ်က္လံုးေလးစဥ္းလို႔ အိပ္ျခင္လာ၍
ထို႔ေနာက္ တကယ္ပင္ အိပ္မက္ကမ႓ာဆီသို႔
*သမီးရဲ့ပါပါးကေလ တကယ္ကို
အိမ္ရွင္မေလးလိုဘဲ ႏူးညံ့တယ္
ဂရုစိုက္တယ္ သမီးတို႔အတြက္
အခ်စ္ေတြနဲ႔ႏြေးေထြးေစတယ့္ သီးသန္႔ျဖစ္တည္မႈေလးေပးတယ္*
............................................
"ေမာင္ ဒီမွာ သံပုရာရည္ေလး"
"ေက်းဇူးပါကိုကို မႊစ္"
ဆိုင္ကယ္ေတြစီးလို႔ သားႀကီးနဲ႔ေမာင္ဟာ
ေနာက္လိုက္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ျပန္လာတာမလို႔
လြန္းထြက္ၾကည့္တုန္းရိွေသးသည္။
ေဒါသေတြထြက္ေနတယ့္ေမာင္ေၾကာင့္
အရင္ဆံုး
သံပုရာရည္ေလးကို သြားေဖ်ာ္လို႔
ယူကာ တိုက္ရသည္။
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တယ့္ေမာင္ဟာ
ဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲ
မ်က္လံုးေတြ နီမလို ျဖစ္ေနတာေတာင္
ကြၽန္ေတာ့ကိုေတြ့တာနဲ႔
ႏူးညံ့စြာၿပံဳးရယ္လို႔
ပါးေလးကို ခပ္ဖြဖြအနမ္းေခြၽသည္။
"ေမာင္ ေရေတြလဲ စိုရြဲလို႔
အေအးပတ္ေတာ့မယ္ လာအက်ႌအရင္လဲရေအာင္
ၿပီးမွ ေမာင္တို႔လုပ္စရာရိွတာဆက္လုပ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ေမာင္
ကိုကို႔စကားနားေထာင္ပါ့မယ္"
ရိုင္း ကိုကိုရဲ့စကားကို
နားေထာင္ကာ အၿပံဳးေလးနဲ႔ေျဖလို႔
ထို႔ေနာက္ ဂိုဏ္းကလူေတြကိုေတာ့
တည္တင္းလွတယ့္မ်က္ႏွာနဲ႔တာ
အရင္နားဖို႔ ေျပာလိုက္သည္။
"မင္းတို႔သြားနားၾကေတာ့
ညက်မွ ငါ အစည္းအေဝးေခၚမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ေခါင္းေဆာင္"
"သားႀကီးအဆငိေျပရဲ့လား
ထိတာေတြရိွလား"
"မရိွပါဘူး ပါပါးရဲ့
သားအဆင္ေျပတယ္။
ခုေရခ်ိဳးၿပီး အိပ္ေတာ့မယ္ ေျငာင္းေနၿပီ"
"ဟုတ္ပါၿပီ တစ္ခုခုဆို
ပါပါးကို လာႏိုးေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
လြန္းရဲ့ စကားကို နားေထာင္လို႔
အေပၚထပ္ကိုတက္သြားတယ့္
သားဟာ ပင္ပန္းတာေၾကာင့္
မ်က္ႏွာေလးပင္ ႏြမ္းေနေလသည္။
"ကိုကိုေမာင္ အေပၚတက္ေတာ့မယ္"
"အြန္း ကိုယ္လိုက္ခဲ့မယ္ေမာင္
တံခါးပိတ္လိုက္ၪီးမယ္"
လြန္းေမာင္ရဲ့စကားကို
နားေထာင္လို႔ ေခါင္းၿငိမိ့ရင္း
အိမ္တံခါးမႀကီးကို အရင္ပိတ္လိုက္ေတာ့သည္။
..............................................................
"အားက်စ္ နာလိုက္တာ အ့ "
ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ၿငီးသံသဲ့သဲ့
ရိုင္းဧကရာဇ္ ကိုကိုမျမင္ခင္
ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္ကာ
ေရပန္းေအာက္သို႔ ဝင္ရပ္၍
အက်ႌတို႔အား ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့
ဝမ္းဗိုက္ ႂကြက္သားေတြနားက
ဓါးဒဏ္ရာတစ္ခ်က္
ဒီဒဏ္ခ်က္ကို သားေတာင္မသိဘူး
စိတ္ပူမွာဆိုးလို႔ ရိုင္း ဖံုးကြယ္ထားလိုက္တာ
ခုေတာ့ ထိုဒဏ္ရာကို
ေသြးတိတ္ေအာင္ ေရေဆးလို႔
မွန္ေနာက္ကို ကန္လန္႔လိုက္ကာ
ေဆးေတြထည့္တယ့္ အကန္႔ထဲ့
အရက္ျပန္ပုလင္းကို ဖြင့္လို႔
ဓားဒဏ္ရာေပၚသို႔ ေလာင္းခ်ေတာ့
စပ္လာတယ့္အနားေၾကာင့္
ေအာ္လိုက္ျခင္ေပမယ့္
ကိုကိုမၾကားရေအာင္
အသံကိုမထြက္ေစရန္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို
ဖိကိုက္ကာ ထိန္းေတာ့
လက္ေမာင္းေၾကာေတြေတာင္ ေထာင္ကာ
ေမးရိုးတို႔ပင္ တင္းလာသည္။
"s****t သူေတာင္းစားေကာင္
ေတာက္စ္"
ရလာတယ့္ ဒဏ္ရာတို႔ကို ေတြးမိရင္
ေဒါသတို႔ကထြက္လာတာမလို႔
နံရံကိုပင္ လက္သီးနဲ႔ပင္ထိုးမိသည္။
သို႔ေသာ္ ေျဖသာသည္က
အဲ့ေကာင္က အံ့သြားႏွစ္ေခ်ာင္းေတာ့
ကြၽတ္သြားသည္မလား။
သို႔ေသာ္ ၾကားေယာင္လာတယ့္
စကားတို႔ေၾကာင့္ ေဒါသကျပန္ထြက္လာကာ
အေၾကာေတြေထာင္လို႔
တစ္ရူးရူးတစ္ရွဲရွဲျဖစ္ေနခ်ိန္
ရင္ထဲက ေဒါသတို႔ကို
ေပ်ာက္ကင္းေစသည္မွာ
ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္က အသံေလး
"ေမာင္ကိုယ္ အဝတ္ထုတ္ထားၿပီးၿပီး
ျမနိျမန္ခ်ိဳးေနာ္ေမာင္"
"......."
"ေမာင္!!!"
"ဟုတ္ကိုကို ေမာင္ခနေနခ်ိဳးတာၿပီးၿပီ"
"အြန္းပါ မေအးေစနဲ႔ေၾကာင္ဆိုးေလးရဲ့"
ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးနားကေန
ထြက္သြားတယ့္ ေျခလွမ္းသံေလး
*ကိုကို
ကိုကိုလို႔ေမာင္ေခၚတယ့္
ေမာင့္ႏွလံုးသားေလးေၾကာင့္
ေမာင္က ေဒါသထြက္ၿပီးအထိန္းအကြပ္မဲ့တတ္ေပမယ့္
ကိုကို႔ေၾကာင့္ဘဲ ေမာင့္ေဒါသေတြဟာ
ျမဴမႈန္ေတာင္မက်န္ေအာင္
ေပ်ာက္ကင္းရျပန္ၿပီ ကိုကိုကေတာ့ဗ်ာ
ေမာင့္ႏွလံုးသားရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူေလးတင္မကဘူး
ေမာင့္ဘဝနဲ႔ စိတ္ကိုပါ ႀကီးစိုးထားတာ"
.........................................................
ဖတ္ရတာအဆင္ေျပရဲ့လား
အပိုင္းဘယ္ေလာက္ထိ မွန္းထားၾကလဲဟင္
အဆင္မေျပရင္ ျပနိျပင္ေပးမယ္ေနာ္
စိတ္အေျခအေနမေကာင္းပါ
အဆင္ေျပဟန္ေဆာင္ေနတာပင္ပန္းၿပီး
ခုရင္ပါက်ပ္ေနၿပီ
ဖတ္ရတာမေျပရင္ ေနာက္ရက္ျပင္ေပးပါ့မယ္
စာလံုးအမွားေတြကို သည္းခံေပးပါေနာ္
ေနာက္မွ ျပန္စစ္ေတာ့မယ္
ခုေတာ့ ေနမေကာင္းလို႔ အိပ္ၿပီ