*Savannah's POV
WARNING: R-18
Dahan dahan akong nagmulat nang maramdaman ko ang isang haplos sa inner thigh ko.
"Ah--mm!" A moan escaped from my mouth. Damn.
"How I missed hearing your moans, babygirl." Nanlamig ako nang marinig ang pamilyar na boses.
"M-Maximus.." I started to catch my breath.
Suddenly, those scenes started to flash through my eyes again. No, please. Wag. Ayokong makita. Please. Stop.
Napaiwas ako nang haplusin nito ang panga ko.
"You became hotter and sexier, babygirl. It would be Heaven to pound you again." He groaned wildly.
Napapikit ako ng mariin at napatungo. Damon, asan ka? Kailangan kita. Natatakot ako. Mahal ko, ayoko dito.
*Kayden's POV
Nagulat ako nang biglang tumayo si Damon.
"Hey hey, relax." Pag aalo ko.
"Asan si Savannah? Nakabalik na ba sya?" Baliwalang tanong nya.
"Ano bang nangyari? Bakit ka nagkaganito?" -Davonn
"Napakain ko sya ng allergic sa kanya. Napakain ko sya ng strawberry. Nang namutla sya, iniwan ko sya para maghanap ng doktor. Pag balik ko--- pag balik ko--- wala sya. Wala na sya. Tangina ang tanga ko! Ang tanga tanga ko!" Tsaka nya paulit ulit na pinalo ang ulo nya.
"Hey hey stop. Hindi mo kasalanan. Planado yon. Walang may gusto non. Nawala si Savannah dahil may kumuha sa kanya. Nakidnap sya." Tsaka ko hinila ang kamay nya upang tigilan ang pagpalo nya.
"No! I shouldn't left her there! Dapat dinala ko na agad sya sa Ospital! Tangina talaga!" Pagmamatigas nya.
"Calm down. Tutulungan ka namin. Wag kang mag alala." - Shin
Napayuko nalang sya at hinihingal na kumalma.
"I need to get her back as soon as possible. Hindi pwedeng matagal syang mawala. Hindi----"
"Damon, listen, listen to me. Kailangang maibalik mo sya agad, pero mas kailangan buhay at ligtas syang makabalik. Kaya't kumalma ka dahil tutulungan ka namin. Hindi natin hahayaan na mawala sya ng matagal." I cupped his face.
Mabilis nyang iniwas ang mukha nya at nagbihis.
"Where are you going?"
"I'll do what I can. Now do your part. Hindi pwedeng magiintay lang ako dito. Hindi pipitsugin ang kumidnap sa kanya. Hindi nila kailangan ng pera. Si Savannah ang gusto nila. At hindi ako papayag na mapa sa kanila ang dapat na akin lang." Malamig nitong usal saka umalis.
*Damon's POV
Habang naglalakad papunta sa motor ko ay mabilis kong tinawagan ang mga tao ko.
[Yes boss? Anong trabaho?]
"Find Savannah here in San Francisco. You put a chip in her body, didn't you?"
[Yes boss. I put it in her ring finger left hand.]
"Good job. Now trace it then send me the address."
[Right away boss.] Then I ended the call.
Somehow my chest calmed a bit. For now, all I need to do is to plan how to kill those bastards.
Maya maya'y nakatanggap ako ng isang text. The address. Sinend ko muna ito kay Kayden bago ako nagmaneho papunta ron.
*Kayden's POV
Tatayo pa lang ako nang makatanggap ako ng text galing kay Damon.
"Let me guess, nakuha nya agad yung address?" Lingon sa akin ni Shin na prenteng nakasandal na.
I checked it before I looked at him, "It's the address."
"Well guess what? It's not the real address. The chip was already removed by the kidnappers and trashed in an abandoned house." Shin smirked, then winked at me.
"Good. Then what's the real address?"
"Also, Damon knows it. But he pretended that he don't know to blind his traitor men. His plan? He would go to the address his men sent to him to kill them before following the address I gave him."
"Fuck you both. Bakit hindi ko alam?" Sabay lapit ko sa Laptop nya at silip dito.
"You're only job is to prepare guns for Damon." Shin sexily kissed my shoulder that made me pushed him down the couch.
"Fuck off, bitch. I hate you."
"HAHAHAHAHAHAHAHA!"
Napangisi nalang ako ng palihim. But you don't know another secret that Damon and all of you doesn't know, should I still consider myself as a winner?
*Savannah's POV
Ramdam ko ang pagsugat ng labi ko nang pigilan ko ang sarili kong umungol sa ginagawang kabababuyan sa akin ni Dexter.
He's fucking me with his finger, now that his dick is useless because of his father's fault, he can't make me pregnant.
I bite my lips for the nth time when he finger-fucked me harder. Tumulo ang dugo sa katawan ko dahil sa sobrang diin ng pagkakakagat ko. I would never moan to this Demons ever again.
Mabuti pang mamatay ako kesa marinig nilang muli ang ungol ko.
"You're going hard on yourself, baby. I know you want this. Don't stop yourself from moaning." He cupped my face, "Damn, look at you. You look even hotter with your blood dripping on your lips." He harshly wiped my bloody lips dahilan para mapapikit ako.
Tangina, ang hapdi.
"I think it's a good idea to fuck your mouth with my fingers, or better with my balls. What do you think?" He harshly pulled my face to face him making me look at him with death stares.
"Ahww, baby you just looked at me with seducing eyes. Does that mean you want my suggestion? Okay then." Then he pulled his fingers out of my vagina before shoving it harshly in my mouth.
"Argh! *cough cough*" Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko.
Damon, asan kana?
*Damon's POV
"Boss nasali lang ako! Hindi ko intensyong traydurin ka!"
"Oh really? Okay."
"Thank you---"
*BANG! BANG!
"You're welcome." Before I looked at the bloody lakes of their own blood.
50 of my men betrayed me, not intentional? That's quite impossible my slaves.
Mabilis kong minaneho ang address na binigay ni Shin. I hope Savannah is still fine. I'm coming my love, wait me till I get there.
Dumaan ako sa back door ng mansyon at sinimulang ubusin ang mga nagbabantay.
*Trevor's POV
"Ready?" I asked Terrence na kanina pa masama ang timpla ng mukha.
"Fuck you. Pag may nangyari kay Savannah, babarilin din kita."
Masamang titig nito.
"Bakit ako? Si Damon ang kasama nya nung nawala--"
"You shouldn't let them leave without a spy atleast! Tatanga-tanga ka talaga!" Sabay suntok nito sa tyan ko.
"Aray! Yung abs ko!"
"Bilisan mo!!" Sigaw nito dahilan para mapapitlag ako.
*Savannah's POV
At last napagod din silang babuyin ako. Kinulong nila ako sa isang lumang kwarto atsaka nilock.
Napalinga nalang ako sa bukas na bintana habang nakatali ang dalawang kamay ko sa likod ko. Tanging panty at bra lang ang suot ko. Hindi nila ako binihisan dahil hindi pa daw sila tapos sa akin.
Dahan dahang tumulo ang luha ko. Anong nagawa ng pagiging murderer ko? Anong nagawa ng pagiging malakas ko? Bakit pag ibang lalaki kaya kong lumaban? Bakit pag sila? Bakit pag sila na ilang beses ng bumaboy sa akin hindi ko magawang ipagtanggol ang sarili ko? Hindi ba't kaya ako nag aral ng iba't ibang armas ay para malabanan sila? Asan na? Asan na ang mga natutunan ko? Asan na ang mga bagay na inaral ko?
Kahit anong magawa ko, babae pa rin ako. May kahinaan pa rin akong alam nila na hindi ko malalabanan.
Maya maya'y nakarinig ako ng mga putok ng baril. Nandito na sila.
*Trevor's POV
Napag alaman namin na ang puno't dulo nito ay ang mga step brother namin na sina Maximus at Dexter na patay na patay kay Savannah.
Napapikit ako nang maisip kong baka kung ano ng ginawa nila kay Savannah. Hindi. Hindi pwedeng may gawin sila sa kanya. Dahil pag nangyari may ginawa sila, Tatadtarin ko ang katawan nila ng lahat ng armas na alam ko. Hindi sila makakatakas. Hindi pwedeng may makatakas.
*Maximus' POV
Napa atras ako nang makita ang nagkalat na katawan na tadtad ng bala ang mga tauhan ko. Andito na sila. Sinusundo na sya.
Tangina hindi pwede. Ngayon pa nga lang namin sya makakasama kukunin na naman nila?
Bigyan naman nila kami ng oras para mahalin ang kapatid naming babae.
Hindi pwedeng kukunin na naman nila.
Wala na nga kaming pamilyang mabubuo dahil sa pokpok na to, hindi pa nila ipapaubaya?
Walang ganon. Bawal yon.
Mabilis kong inakyat ang kwartong pinag taguan ko kay Savannah.
If me and Dexter can't have her, no one can.
*Damon's POV
Nasa mga kwarto nako ng mansyon, siguradong tinago nya si Savannah para hindi namin makuha. Rinig ko na ang putukan sa labas. Andito na sila Kayden, gayon din sina Trevor at Terrence.
"Padaan." Napalingon ako sa isang boses.
Si Maximus, habang may nakatutok na baril sa ulo ni Savannah.
Kumalma ako ng konti nang makitang nakabihis pa rin sya.
"Padadaanin kita, pero ibigay mo muna sya." Sabay lingon ko kay Savannah.
You know what do, baby.
*Savannah's POV
Agad kong nakuha ang titig ni Damon.
Mabilis kong kinuha ang kamay ni Maximus na may hawak na baril atsaka ito pinilipit hangang sa matanggal ang braso nya bago ko tinadyakan ang likod nya. Sorry, nandito na ang lakas ko.
"Arghhh!!!!!!" Halos maubusan ito ng boses nang makitang hiwalay na ang kanang braso nya.
Agad kong inabot ang baril mula sa naputol nyang braso bago sya binaril sa ulo at puso.
*BANG! BANG!
Tinitigan ko lang sya ng malamig bago ako naglakad papunta kay Damon.
Mahigpit naman ako nitong niyakap.
"I'm sorry I'm sorry I'm sorry I'm sorry." Walang tigil na paghingi nito ng tawad.
"You already have me. Stop saying sorry." Sabay hila ko paalis don.
Si Dexter nalang.
*Trevor's POV
The jerk is calling.
"Make sure it's a good news--"
[Kasama ko na si Savannah.]
"Good. Lumabas na kayo. Parating na ang mga pulis."
[Okay.]
Napalingon ako kay Terrence na hinihingal na sa patuloy na pagpatay.
"You heard him right? That means I'm saved."
"Not yet. Hindi pa natin alam kung anong ginawa nila kay Savannah."
Napanguso nalang ako.
"Salubungin na natin sila"
*Damon's POV
Napangiti nalang ako habang patuloy kaming naglalakad palabas ng mansyon. Sana wala silang ginawa sa kanya. Dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag ginalaw nila sya.
"Damon!" Natatanaw ko na si Kayden kaya't kumaway ako.
"Andito kami!"
Pinauna kong maglakad si Savannah for emergency purposes habang nasa likod nya naman ako.
"Ano bang ginagawa mo dyan? Halika na at tumakbo na tayo sa kanila! Tapos na oh! Patay na sila." Yaya nito at tumabi pa sa'kin.
"Nope. It's not yet." Pilit na ngiti ko at tinulak sya sa unahan.
Napapikit ako nang maalala ang nakita kong sniper gun sa isa sa mga kwarto. Wag sanang makuha at makita ni Dexter yon dahil---
*Zoom!
*Tsk!
Napamulat ako nang humapdi ang dibdib ko. Dahan dahan akong tumungo dito at napangiti nalang habang lumalabas ang dugo sa bibig ko. Nasalo ko ang bala. Naligtas ko sya.
"L-Love---" Natigilan ako nang hindi gumalaw si Savannah upang lumingon.
Napanganga nalang ako nang makita ang dugo na unti unting lumalaki ang hugis sa likod nya.
Tumagos...
Tumagos ang bala sa kanya.
"SAVANNAH!!!!!!!!!!" Narinig ko pa ang makabasag pingang sigaw ni Trevor at Terrence sa kapatid nila.
"DAMON!!!!!!!" Narinig ko din ang sigaw ng mga tukmol na mabilis na tumakbo palapit sa amin.
Mabilis silang cu-mover hangang sa mapaluhod ako habang yakap yakap si Savannah.
Narinig ko pa ang pagpapaulan nila ng bala sa lugar na yon hangang sa tumahimik ang paligid.
Dahan dahan kong hinarap ang mukha ni Savannah na umuubo na rin ng dugo.
"-love---"
"T-Thank y-you..." Her last words before she slowly closed her eyes.
Napaubo nalang ako ng dugo habang unti unti na ring dumidilim ang paningin ko.
"Stay fucking still Damon dadalin namin kayo sa Ospital! Mga demonyo kayo! Hindi pa kayo mamamatay!" Rinig ko pang sigaw ni Trevor sa amin.
"S-Save h-her.... I-I'm s-sorry..."
I'm sorry.... I failed.