TGISM: CHAPTER 57
"Ilang linggo na akong nandito?" tanong ko sa lalaking 'to.
"Dalawang araw na lang at mag iisang buwan kana rito," sagot niya.
"Pakawalan muna ako oh," pagmamakaawa ko sa kaniya.
Umiling naman siya at mahigpit na hinawakan ang baba ko kaya napaiyak ako sa sakit. Ang dami kunang pasa pakiusap tumigil kana.
"Pag patay na si Nious," yan ang laging sagot niya .
Binitawan niya ako kaya napahawak ako sa panga ko habang umiiyak. Napailing nalang ako kasi hindi kuna talaga kaya.
"Y-yung mga kaibigan ko."
"Isang tanong mo pa at papatayin ko sila."
Huminto nalang ako sa pagsasalita saka na ako yumuko. Mahigpit niyang hinawakan ang braso ko saka niya ako pinatayo.
Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. Lahat ng nakikitang pasa niya ay mas lalo niyang dinadagdagan.
"Nakaupo lang sila sa silya ngunit ikaw nakahiga ka nga sa malambot na kama pero bugbug sarado ka naman," saka niya ako tinulak kaya napaupo ako sa sahig.
Tinayo niya ako gamit ang buhok ko kaya napahawak ako rito. Ang sakit!. Ilang minuto siyang nakatulala sa 'kin bigla siyang ngumiti ibig sabihin may naisip siya.
May kinuha siya sa drawer at hinila ng buhok ko. Napaatras ako habang umiiling ng makita ang hawak niya.
Gunting!
'Wag pakiusap!
Wag ang buhok ko! Ito ang gustong gusto ni Daddy! Wala na si Daddy nangako ako sa kaniyang alagaan ko ito. Kaya please pakiusap 'wag mong ituloy.
Gusto kong sabihin sa kaniya ang mga katagang iyan pero tanging iling lang ang ginawa ko.
Hinila niya ang buhok ko kaya napaupo ako sa kama ngumisi siya saka pinutol ang buhok ko.
Napapikit nalang ako habang umiiyak. Hindi kuna kaya 'to!
Wag ang buhok ko!
Napaiyak nalang ako habang nakahawak sa buhok ko ang ikli nalang hanggang sa may balikat ko nalang ito kahit na hanggang pwet ito dati.
Tumayo ako at hindi alintana ang sakit ng paa ko. Tumingin ako sa salamin. Ang pangit kuna. Ang laki ng eye bags gulo gulo ang buhok ang putla. Ang daming pasa.
May nakita akong suklay kaya sinuklay ko ang buhok ko. Kumuha ako ng gunting at inayos ito. Napaiyak nalang ako habang ginagawa ito.
Ng makita kung maayos na ito ay sinuklay ko ulit saka ako nagtungo sa banyo at naligo.
Hindi na niya kasi ako pinosas kaya free akong maglakad lakad sa loob ng kwarto. Ng matapos akong maligo ay naghanap ako ng masusuot maikling short at over sized t shirt napatingin ako sa may hita ko ng puno rin ito ng pasa.
Lalo na ang braso ko at mukha ko. Ngumiti ako ng pilit sa may salamin ngunit hindi talaga ito nangyari.
Napatingin ako sa may pinto ng may pumasok roon. Dala ang tray ng pagkain.
"Lagay mo nalang d-diyan," sabay turo ko sa side table.
"T-thea." Napalingon ako sa kaniya.
"N-nious?" gulat na banggit ko sa pangalan niya.
Ngumiti lang siya at niyakap ako kaya napayakap narin ako sa kaniya.
May pinasuot siya saking relo kaya sinuot ko ito.
"Just click this green button if you want to call us," sabi niya sa kaniya.
Tumango naman ako. Niyakap niya ako at hinalikan. Napahawak siya sa buhok ko at sinuklay ito pero ng mapansin niyang maikli na ito ay gulat siyang tumingin sa akin.
Mapait lang akong ngumiti sa kaniya.
"Siya may gawa nito sa buhok mo?" galit na tanong niya.
Tumango lang ako sa kaniya at niyakap siya. Pero di rin nagtaggal ang yakap namin kasi kumalas siya.
"Kailangan kunang umalis," napatingin siya sa katawan ko saka siya pumikit at napailing. "I'm sorry." Huling sabi niya saka siya umalis rito.
. . .
NIOUS QUIAS POV
Nagulat nalang ako ng wala na rito si Trevior nasa'n ang lalaking iyon?
Agad akong tumakbo papunta sa Section Monster at nagulat ako ng nando'n siya nakatayo siya habang hawak ni Xhavier at Kiro.
"Nious," tawag nila sa 'kin.
Agad nila akong hinila kaya gulat akong tumingin sa kanila. Napatingin naman ako kay Trevior ngumiti lang siya ng mapait saka tumango.
"Ano 'to? Nakita ko siya! Tinago mo siya?" galit na tanong ni Kiro.
"Kasabwat ka pala niya."
"Hindi kami magkasabwat," sabi ko sa kanila. "Hindi lang talaga siya ang may gawa ng lahat ng 'to biktima rin siya," sabi ko sa kanila.
Pero mukhang hindi sila naniniwala ang sama ng tingin nila sa 'kin.
"NASAAN SI ROGELYN?"
"SI MICA?"
"SI RHYZA?"
At iba pa nilang sigaw akmang susuntukin nila ito ng pigilan ko ang kamay niya. Galit ko silang tiningnan lahat. Kaya napahinto sila.
"HINDI SI TREVIOR ANG MAY PAKANA NG LAHAT NG 'TO KUN'DI TYLER!" sigaw ko
"T-tyler?"
"Sino siya?"
"Si T-tyler ang kambal ko," sagot ni Trevior. "He used his face and pretend that his me— Trevior. To fool you... All of us here," sagot pa niya.
"Bakit naman kami maniniwala sayo?" tanong ni Stephan.
"Tutulong ako."
"Tsk! Papatayin kita," galit na sabi ni Xhavier.
"Alam ko kung nasaan sila!" sigaw ni Trevior kaya napatigil silang lahat. "Alam ko kung nasaan sila."
"Umupo muna kayo at mag uusap tayong lahat," pagpapakalma ko sa kanila.
Umupo naman sila sa upuan nila pumasok narin ang iba pang Section Beast lalo na ang Section Silver.
Kasya naman pala kami sa iisang classroom.
←FLASHBACK←
Namumuni ako rito sa garden at nag iisip kung pa'no ko malalampasan lahat ng 'to. Galit ang lumukob sa buong sistema ko ng makita ko si Trevior sa harapan ko.
"Kumusta Nious?" tanong niya sakin na nakangiti.
"NASAAN SILA?" galit na tanong ko.
"Ewan ko," inosenteng sagot niya.
Kaya galit ko siyang sinugod ngunit agad siyang nakailag saka siya ngumisi. Nagpapalitan kami ng suntok pero para bang pareho lang ang galaw naming dalawa?
Hanggang sa mapagod ako siya naman ay nakangisi. Pareho lang talaga galaw namin. Kaya walang matatalo at walang mananalo.
Hindi si Trevior 'to. Alam ko lahat ng galaw niya pero kakaiba ang galaw niya ngayon hindi ko mabasa at ang kinaduda ko pa ay sabay ang bawat galaw namin na para bang memorise na niya lahat ng galaw ko?.
Umalis na siya. Ngunit palihim ko siyang sinundan. Alam kong hindi niya ako napapansin or he just pretending?
Ng huminto siya sa isang malaking bahay ay nag park ako na malayo sa mansiyon na iyon. Pinark ko siya sa liblib na lugar. Hindi muna ako lumabas at pinag aralang mabuti ang mansiyon na ito.
Saka kuna pinaharorot paalis ang kotse ko at bumalik sa school.
Babalikan ko 'yon baka kasi do'n niya tinatago ang mga babae?
←END OF FLASHBACK←
. . .
SCRIPTINGYOURDESTINY