"ហឹុស!!! ឯងចាំទុកទៅ បើឯងនៅតែធ្វើបាបគេបែបនេះក៏គង់តែមានថ្ងៃដែលteaរត់ចោលឯងទេ ចាំមើលចុះយើងនឹងយកteaមកឲ្យបាន"hanyukហើយក៏ដើរចេញទៅ ទុកឲ្យរាងក្រាស់នៅគិតពីសម្ដីរបស់នាយតែម្នាក់ឯង!!។
"ហឹុម...កុំគិតៗ គេគ្មានថ្ងៃរត់ចោលឯងដូចគេនិយាយទេ!! ហើយគេក៏គ្មានថ្ងៃចេញពីឯងដែរ" jungkook និយាយហើយក៏អង្គុយធ្វើការទៅអារម្មណ៍នៅមិនសុខ។
+Back to teahyung
ងាកមកមើលរាងតូចដែលនៅឈរមុខភូមិគ្រឹះនេះវិញគឺគេកំពុងតែស្រោចផ្កាបណ្ដើរញញឹមបណ្ដើរដោយក្ដីស្រឡាញ់។ ប៉ុន្តែសុខៗក៏...
"អួយ៎...អ្នកនាងចង់ធ្វើអី"teahyung ស្រែកឡើងបន្តិចពេលដែលត្រូវនាងក្រមុំមិនដឹងចេញពីទិសណាមករុញគេឲ្យដួលទៅនឹងដីមួយទំហឹង។
" ចង់ធ្វើអីហេស៎!! នេះន៎ែ .." នាងនិយាយហើយក៏យកទុយយោបាញ់ទឹកមកបាញ់លើខ្លួនteahyung
"ហ្ហឹក...ខឹខឹឈប់ទៅៗ ជួយផងៗ..." teahyung ខំយកដៃមករងផងក្អកផងព្រោះឈ្លក់ទឹក
" ហឹុស...គ្មានអាណាមកជួយឯងបានទេ " soorung សើចដើមក.ហើយក៏បន្តបាញ់ទឹកដាក់រាងតូចទៀត
" ហឹុក..ឈឺណាស់ ជួយខ្ញុំផងម៉ែដោះ បងkin"teahyung ចង់យំចេញមកដោយសារតែគេយកដៃមានរបួសមករងនឹងកម្លាំងទឹកធ្វើឲ្យប៉ះនឹងកម្លាំងទឹកខ្លាំងពេកធ្វើឲ្យវាចេញឈាមមកម្ដងទៀត។(ហឺយ!!!អញតា៎ចឹងដៃនឹងគ្មានបានជាទេ🌚🙏)
" នេះនាងធ្វើស្អីក្មួយteaខ្ញុំនឹង" ដោយឮសម្លេងស្រែករបស់teahyungម៉ែដោះហើយនិងkinក៏ប្រញ៉ាប់ចេញមករក។ ពេលមកឃើញហេតុការណ៍នេះម៉ែដោះក៏ស្ទុះទៅចាប់soorungតែត្រូវនាងរុញឲ្យដួល
" kinជួយចាប់នាងចេញទៅ ហ្ហឹក! Teaកើតអីឬអត់?"បន្ទាប់ពីkin បានអូសដៃនាងក្រមុំចេញទៅហើយម៉ែដោះក៏ស្ទុះមកអោបរាងតូចដែលទទឹកខ្លួនជោគអង្គុយញ័រដូចកូនសត្វធ្លាក់ទឹកនោះដោយក្ដីបារម្ភ។
" ហ្ហឹកៗ..ខឹសៗ ខ្ញុំមិនអីទេ" teahyung ប្រឹងញញឹម ឡើងទាំងមុខមាត់ស្លេកគ្មានជាតិ។
" ម៉ោះៗ..ចូលក្នុងផ្លាស់ខោអាវចេញទៅនឹងអាលបានអ៊ំលាងរបួសឲ្យកុំឲ្យឈឺទាន់" ម៉ែដោះ
"បាទ អរគុណហើយដែលបារម្ភពីខ្ញុំ"teahyung និយាយទៅកាន់ម៉ែដោះដោយស្នាមញញឹមស្រទន់ រួចក៏ដើរទៅបន្ទប់ខ្លួនបាត់ទៅ។
បន្ទាប់ពី សម្អាតខ្លួនរួច នាយតូចក៏ចេញមកវិញនឹងយកបហ់មករុំរបួសដោយខ្លួនឯងរួចហើយក៏ដើរសម្ដៅរកម៉ែដោះក្រែងមានការងារអាចជួយគាត់បានខ្លះ....
" ម៉ែដោះមានអីឲ្យខ្ញុំជួយទេ" teahyung
"គឺមិនអីទេ ក្មួយទៅសម្រាកចុះអ៊ំអាចធ្វើខ្លួនឯងបាន"ម៉ែដោះបែរមកនិយាយជាមួយ teahyungទាំងហួសចិត្ត។ ក្មេងនេះពិតជាចំមែនឈឺប៉ុណ្ណឹងហើយនៅមកចង់ធ្វើការងារទៀត៕
" មិចនឹងអាចទៅ ខ្ញុំក៏ជាអ្នកបម្រើដែរតើ និងនឹងអាចឈឺតិចតួចហើយទៅសម្រាកនោះ" teahyung និយាយហើយក៏ដើរទៅទាញបន្លែសាច់នៅក្បែរនោះមកលាងចេញហើយហាន់វាទុកឲ្យម៉ែដោះ។
" ហីយ៉ា...ក្មេងនេះរឹងក្បាលពិតមែនហើយ" ម៉ែដោះ ឈរច្រត់ចង្កេះមើលទៅរាងតូចទាំងហួសចិត្ត
" តោះៗ...ឲ្យឆាប់ឡើងទៅម៉ែដោះ ឆាប់ហើយក្រែងចង់ឲ្យខ្ញុំឆាប់សម្រាកដែរនោះអី" teahyung ។
ចំណាយពេលអស់មួយសន្ទុះធំការងារទាំងអស់ក៏បានធ្វើរួច បន្ទាប់មកម៉ែដោះក៏លើកម្ហូបចេញទៅដាក់លើតុដោយខ្លួនឯងមិនបានប្រើteahyungទេព្រោះគេនៅឈឺដៃ។
" មិចមិនឲ្យអាក្មេងលើកមក"គ្រាន់តែមកដល់ភ្លាម កញ្ញាsoorungមិនដឹងជាចុះមកពីពេលណា ក៏ហារឡើងថាឲ្យភ្លែត។
" គេឈឺដៃ នាងក៏ដឹងហី" ម៉ែដោះនិយាយទៅកាន់នាងក្រមុំទាំងហួសចិត្តជាខ្លាំង។
" ឈឺពិននឹងសោះធ្វើដូចវេទនាណាស់ចឹង ឆឺស...សមតែឲ្យបងjung ដាក់ទោសវាទេ" soorung និយាយពេបមាត់បែបជ្រេញនឹងម៉ែដោះដែលប្រឹងការពារtea
" នាងដូចជាហួសហេតុពេកហើយ" ទ្រាំមិនបានម៉ែដោះក៏ថាឲ្យនាងក្រមុំខ្លាំងៗ។
" យ៉ាងមិចឬយាយកញ្ចាស់ឯងចង់ចេញពីផ្ទះដែរឬ???" Soorung
"ហឹុស...នាងដែលចូលរៀនម៉ោងសីលធម៌ដែរទេហា៎ស??? បានជាមិនចេះគោរពចាស់ទុំបែបនេះ" ម៉ែដោះ
" យ៉ាងមិចខ្ញុំរៀនតែមិនបានរៀនគោរពយាយកញ្ចាស់ឯងផង"soorung នាងថាឲ្យម៉ែដោះដោយមិនគិតថាគាត់ចាស់ជាងនាងអីបន្តិចសោះ៕
" មានរឿងអីនឹង??" ដោយឮសម្លេងឡូឡាខ្លាំងពេកteahyung ក៏ចេញមក
" យ៉ាងមិចមិនមែនជារឿងឯងទេអាក្មេងសម្រាម!!ចេញទៅ" soorung
" នេះនាង....."ម៉ែដោះរកថាឲ្យនាងទៅហើយតែក៏តហរូវនាយតូចឃាត់។
" កុំអោយមានរឿងអីណា??ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យjungស្អប់ខ្ញុំជាងនេះទេ" teahyung និយាយតិចៗ ព្រោះថាបើនាងទៅប្រាប់jungkookនោះ នាយប្រាកដជាមកធ្វើបាបគេហើយកាន់តែស្អប់គេទៀតហើយ៕
" ហឹុមក៏បាន..." និយាយហើយគាត់ក៏រាងតូចទៅក្នុងវិញ
"Jungទៅណាហើយ?ឯងដឹងទេ" ចាំរាងក្រាស់យូរពេកsoorung ក៏ងាក៎ទៅសួរkin ដែលដើរមកនោះ។
" ខ្ញុំមិចនឹងដឹងទៅ!បើមិនបានទៅតាមគាត់ផង" kin
" ហឺយ៎...ពិតជាអត់ប្រយោជន៍ខ្លាំងណាស់" soorung ស្រែកបន្លឺឡើងដោយធុញថប់។ហើយក៏អង្គុយញាំុបាយម្នាក់ឯង។(គួរឲ្យអាណិត😭🙏)
________________
+ម៉ោង10យប់
ងឺុត.....សម្លេងឡានបានឈប់ចតនៅនឹងមុខភូមិគ្រឹះដ៏ធំធំស្គឹមស្គៃមួយ នោះវាមិនខុសពីjeon jungkookនោះទេ។ បន្ទាប់មកនាយក៏ចុះពីឡានហើយដើរចូលទៅខាងក្នុងតែមិនបានឃើញរាងតូចនៅឈរចាំដដែលនាយក៏ចាប់ខឹងឡើងភ្លាម។
" អាក្មេងនេះវាទៅណាទៀតហើយ??" Jungkook សួរទៅkinដោយសម្លេងត្រជាក់ស្រេព។
"គឺteaគេទៅសម្រាកបាត់ហើយអ្នកប្រុស! ព្រោះឮថាគេឈឺក្បាលផង" kin និយាយទាំងភ័យព្រោះខ្លាចថារាងក្រាស់នឹងទៅធ្វើបាបនាយតូចទៀត។
" ហឹុម...ឯងទៅសម្រាកចុះយើងអស់អីសួរហើយ" និយាយហើយjungkookនិយាយហើយក៏ដើរទៅបាត់។
+Teahyung's room
តាមពិតJungkookមិនបានដើរទៅណាឆ្ងាយនោះទេ គឺគេបានមកលួចមើលteahyungនោះទេ។
" ហឹុុម....បើឯងមិនក្បត់យើងក៏ឯងមិនបានធ្លាក់ដល់ចំណុចនេះទេ" jungkookកាពិតគេមិនបានខឹងស្អប់រាងតូចណាស់ណាទេ ។
" ហឹុសអាkookអើយ ហេតុអីមកមើលអាក្មេងនេះទៀត??បានហើយៗ វាងាប់ៗទៅមិនមែនជារឿងឯងទេ!!" Jungkookនិយាយហើយក៏រហ័សដើរចេញទៅវិញ។ដោយទុកឲ្យteahyungដែលនៅគេហូរទឹកភ្នែកម្នាក់ឯង តាមពិតនោះគឺគេមិនទាន់បានគេងលក់ទេ។🌚🙏
___________________
+Skip....
មួយរយៈពេលបានកន្លងផុតទៅ(យ៉ាងលឿនដូចរន្ទះ🌚) ចំណែកឯជីវិតរបស់រាងតូចវិញគឺកាន់តែយ៉ាប់យឺនយ៉ាងខ្លាំងទៅតាមនោះដែរ ដូចជាឥឡូវនេះចឹង....
ព្រូស!!💢💢
" អួយ៎..ហ្ហឹកៗ..." teahyung ត្រូវបញ្ចេញសម្លេងយំមកដោយសារតែត្រូវរាងក្រាស់រុញមួយទំហឹង។
" កុំមករំអួយដាក់យើងអាក្មេងថោក" jungkookស្រែកដាក់នាយតូចដោយភ្នែកក្រហមច្រាលដូចឈាម ហាក់ដូចជាកំពុងខឹងពីអ្វីមួយចឹង៕
" ហ្ហឹកៗ...ខ្ញុំធ្វើអីខុសបានជាលោកមកធ្វើបាបខ្ញុំបែបនេះ" teahyung ខ្ញុំអោបខ្លួនយំសសឹក។
" ធ្វើអីឬ??នេះឯងល្ងង់ឬក៏ធ្វើល្ងង់ហា៎ស kim teahyung" jungkook និយាយទាំងក្ដៅត្រចៀកសឹងចេញផ្សែងមកហើយ៕
" ហ្ហឹកៗៗ...ខ្ញុំមិនដឹងពិតមែន អ្ហឹក" teahyungនិយាយឡើងគេពិតជាមិនដឹងពិតមែនព្រោះសុខៗនាយក៏អូសគេចេញមកដូចកម្រោលចូលបែបនោះ៕
"មិនបាច់មកយំបោកខ្លួនលន់តួឲ្យយើងអាណិតទេ!!ប្រាប់មកថាឯងលួចវាមែនទេ??" Jungkook និយាយឡើងធ្វើឲ្យអ្នកខាងនោះឆ្ងល់ឡើងភ្លាមៗ៕
តើគេបានទៅលួចស្អីទៅ??
" ខ្ញុំលួចស្អី មិនដឹងទេហ្ហឹកៗ" teahyung
" ហ្ហឹស!!កុំឲ្យយើងដឹងឲ្យសោះថាឯងលួចវាទៅឲ្យអាចង្រៃLee hanyukនោះ" jungkook យកដៃច្របាច់មាត់រាងតូចមួយកម្លាំងដៃហើយក៏និយាយបង្កប់ដោយក្រសែភ្នែកមុតដូចកាំបិតរួមជាមួយសម្លេងត្រជាក់ស្រេពធ្វើឲ្យteahyung មិនព្រឺឆ្អឹងខ្នងមិនបាន។បន្ទាប់ពីនៅនិយាយនឹងវាដំរាងតូចអស់ចិត្តហើយនាយក្រាស់ក៏ដើរចេញទៅវិញបាត់មិនខ្វល់ពីរាងតូចបន្តិចសោះ៕
"ហ្ហឹកៗ...ហេតុអីបានជាព្រះធ្វើបាបខ្ញុំម្លេះ ហ្ហឹកៗហេតុអី...ខ្ញុំត្រូវរងទុកប៉ុន្មានជាតិទៀតទើបអស់កម្មពៀរ ហ្ហឹកៗៗ អ្ហឹក ហេតុអីលោកមិនសម្លាប់ខ្ញុំទៅឲ្យខ្ញុំរស់បែបនេះធ្វើឲ្យរស់ក៏ដូចជាស្លាប់បែបនេះ ហ្ហឹកៗ....
__________________
(ពិននឹងបានហើយអាងុយដេកហា៎ស😴😴)
To be continued....😘
Thanks for reading!!💗🤧
កាមិនមួយផងហី🖤👅