Hera
R-18
"Sa bahay lang ako ni Shai, alam mo naman kung saan yun" Tumikhim ako habang kanina pa tahimik na nakaupo sa shotgun seat ng sasakyan niya.
Wala na akong nagawa kanina though I'm still bothered of his 'taking me home' term. What he meant by that? Hindi naman siguro iuuwi niya ako sa bahay niya kasi una sa lahat hindi kami nakatira sa iisang bubung.
Umiling siya at sumulyap sa'akin. "I said I'm taking you home" Protesta niya.
I furrowed my brows and faced him. "Anong ibig sabihin kong iuuwi mo ako. Let me remind you that we're not living under the same roof!"
Bumuntonghininga siya at tinignan niya ako ng maingat. "Please. Go home with me. I've been homeless for four years" Pumungay ang nata niya at diniretso ang tingin sa kalsada.
What he said made my heart beat a little faster. Hindi ko alam ang isasagot sa mga sinabi niya. I know, and I can't deny the fact that he still own my heart but there's a part of me that I don't want to give myself a false hope especially when things between him and Ivy were evidently clear to me.
"Just put your stuff here" Turo niya sa couch. Hindi na ako kumuntra na dito niya ako dadalhin kahit na hindi ako siguradong may masusuot ako dito. That's the least thing I can do for now.
Tumango lang ako at sinunud ang sinabi niya. Umupo na din ako sa couch at hindi alam ang gagawin.
"You can take a shower firts. We can also have our lunch and dinner here. Alam kong pagod ka pa at may tiwala ka naman kay Ivy." May punto ang mga sinabi niya and because of tiredness I just nodded to all his lectures.
Tumayo na ako para magtungo sa banyo pero bago paman ako dumiretso sa paglalakad ay hinarap ko siyang muli. "Wala akong masusuot dito"
Tumaas ang kilay niya "You still have some spare clothes in my closet even your undies-" Agad kong pinutol ang mga sinabi niya.
"Thanks!" Tumalikod na ako at binilisan ng hakbang patungo sa banyo niya.
Ganon parin ang unit niya walang nagbago tanging may nadagdag lang na mga desinyo at collections niya sa mga maliit na eroplano at bola na ginagamit niya sa pag so-soccer.
I took an almost half hour of shower because I let the warmth of the water to take all the stress and tiredness the whole day. Nong natapos na ako ay binalot ko ng tuwalya ang aking katawan bago ako lumabas ng banyo at naglibot sa kwarto niya. Malinis naman ito at halatang hindi na ito nagagamit siguro na din ay dahil sa mga flights niya, nakakagulat nga at wala siyang flight mga ilang araw na rin. Hahakbang na sana ako patungo sa closet niya nang bigla akong natigilan sa harap ng beside table niya at nakita ko ang mga larawan namin noong graduation at noong pareho na kaming nagtatrabaho at nakasuot kami ng unipurme naming pang' flight attendant at pilot sa kanya.
I heaved a sigh and looked away. "He still have this" bulong ko sabay patuloy sa patutungohan ko.
Nahanap ko naman ang mga dating damit ko na hanggang ngayon ay nasa closet niya pa pero mukhang hindi na ako komportable kung susuotin ko pa ito. Without his consent I wear his hoodie since malaki naman ito sa'akin at ayos lang kung hindi na ako magsuot ng short. Pinatuyo ko lang ang buhok ko sa blower na nasa dresser niya at tuloyan na akong lumabas sa kwarto niya. The aroma from his kitchen welcomed my nose. Naramdaman ko naman ang gutom ko at dumiretso ng lakad sa kusina.
"You're done" Tumikhim siya at nilagay ang pritong manok sa plato bago ito nilagay sa counter. Hindi man lang niya pinansin na sinuot ko ang hoodie niya.
Tumango ako sa umupo sa high chair. "Uhm. Ah by the way I wear your hoodie kasi hindi ako komportable doon sa damit ko" I informed him.
Hinarap niya ako at ngumiti. "It's okay. You still own what I owned." Halos tumalon ang puso ko sa sinabi niya.
Hinubad na niya ang apron na suot niya at hinarapa akong muli. "Ligo lang ako. Feed yourself at busog pa ako" Hindi na niya hinintay ang sagot ko at dumiretso na sa pag-alis.
May bahid agad ng sakit ang dibdib ko. I shouldn't be disappointed just because he didn't eat with me. I should prefer eating alone rather than eating in an awkward way because of his presence in the front of me. Yet I'm still solving the puzzles he's giving me. Get a grip Hera!
Kahit na walang gana ay kumain parin ako pero kunti lang. Pagkatapos kung kumain ay hindi ko hinintay na matapos siya sa pagligo at nag martsa na ako patungo sa living room para magpahinga at manood ng movie sa flatscreen tv niya. Hindi ko naman naintindihan ang mga pinanuod ko at inaantok ako at tuloyan ko nang sinira ang mata ko at hindi na nilabanan ang antok.
"Love" My whole being was wide-awake when he used the endearment we used to address each other before. Bumungad sa mata ko ang mukha niyang nakadungaw sa'akin.
"Lo- I mean. What time is it?" Bumangon ako at lumayo naman ang distansya niya sa'akin. Madilim na labas ng glass widow niya at hindi ko alam kung ilang oras na ako natutulog.
"Seven" He said shortly. He's voice was low and hoarse. Sabay kaming napasulyap sa isa't-isa pero ako ang unang sumuko at agad natumayo.
"Mag diner muna tayo. We can't go there with an empty stomach" Tumayo din siya pero nakatayo lang sa likuran ko.
Tumango lang ako. Aalis na sana ako pero bigla niya nalang hinila ang palapulsuhan ko at nilapit niya ang katawan niya sa likuran ko.
"K-kyjie" Nauutal na sambit ko at kumalabog nalang ang puso ko dahil sa lapit niya sa'akin. Ramdam ko ang init sa katawan niya kahit makapal ang tila ng hoodie niya.
Rinig ko ang paghinga niya ng malalim. "Can we stay for tonight?" Sambit niya at sinikop ang distansya naming dalawa at tuluyan ng dinikit ang katawan niya sa likuran ko. I can't move and seems like my body were paralyzed.
Tahimik lang ako at nakaramdaman nalang ako ng mainit sa sistema ko nang bigla niya nalang hinawi ang buhok ko tinagilid ito at hinalikan ang leeg ko. Pumukaw ang mainit na sensyasyon sa buong pagkatao ko ang halik niya sa leeg ko lalo na't naramdaman ko ang mainit na hininga niya.
I want to move and push him but my knees are weak and trembling. He continued kissing my neck and even leaving a mark on it. I bit my lower lip to stifle a moan. He traveled his hand from my shoulder down to my hand until he reached my stomach and slowly touching it and went up to my chest. I can't help but to bite my lip even harder when he started massaging my mounds inside my brassiere while his kiss distracted me.
He stopped kissing and he instantly faced me to him. A hot sensation were visible in our eyes and he instantly grabbed me and welcomed my lips with his sensational and lustful kiss. His tongue owned my sensitive lips while his right hand was unclamped my brassiere while his kiss are full of passion and love. He suddenly caressed my thighs and left me up to caress me and I instantly locked my legs around his waist. He stepped back and slowly dropping in the couch.
I hovered above him while we still kissing passionately. Naramdaman ko kaagad ang umbok sa sweat short niya na siyang dahilan sa pag-init lalo sa buong katawan ko. He moved slowly while hitting my soft spot and I answered his thrust with my own rhythm and he suddenly cursed and groan.
"Damn! I love you so much Hesthea Raeleigh!" He moaned between our kisses and to my surprise he removed his hoodie that I wore and I was all naked now, in the front of his naked eyes while I hovered above him.
Hiniga niya ako sa couch na sakto lang ang katawan namin sa espasyo. He kissed me once again before his kiss went to neck and kissing it slowly down to my mounds and sucking my nipple. I grabbed his hair slowly and I can't stop my moans now. Until he reach my stomach and kissing it slowly and a millions of butterflies flying inside my stomach. He stopped kissing and looked up to me and smirked. He spread my legs and kissing it slowly. Bumaon ang koko ko sa gilid ng couch nong hinalikan niya ang hita ko hanggang sa umabot na siya sensitibong pagkababae ko.
I'm so wet down there because of him but my embarrassment washed away when he slowly massaging my wet bud with his finger. I scream and moan when he did that.
"I'm sorry love but I can't stop myself anymore" He said in his baritone voice and undress himself.
After a long time. I finally felt his hard member inside my quim. He thrust slowly while kissing me and I can't help but to moan between our kisses.
"I-i'm near.." I moaned.
"Come with me" He said in his raspy voice and before I could release mine I felt a hot liquid inside me and afterwards I released my hot sweet juice.
Nagising nalang akong nakabalot na nang comforter ang katawan namin at akap-akap ang isa't-isa habang nakatulog. Hindi ko na alam kong kailan niya kinuha ang comforter at agad akong nakatulog kanina dahil sa pagod.
"I'm sorry. I have an important flight later. Mukhang hindi ko muna masasahaman si Dylan sa pag labas niya bukas" Bungad niya. We're eating our breakfast now.
Tumango lang ako. He seem confident about what happened to us last night, I mean yes it's not new to us but it's a kind of big deal for me. We're being apart for a long time and making love after didn't hesitate us. Mukhang hindi niya naman din ininda at parang wala lang nangyari because he acted that way now.
Hindi na siya sumama sa'akin sa ospital at maghahanda pa siya sa flight niya mamaya. He offered me a ride but I told him to prepare his stuff for his flight later.
"Salamat sa pag-alaga sa anak ko" Ngumiti ako ng tipid kay Ivy. Mahimbing na natutulog si Dylan katabi si Margaux habang abala si Ivy sa cellphone niya.
Tumaas ang kilay niya "Don't mention it. We should go home too may gagawin pa ako"
Tumango ako "Sure. Take care" Sinundan ko lang ang lakad niya papalapit sa anak niya at dahan-dahan niya itong kinarga para hindi magising at tuloyan na silang lumabas.
Hindi ko alam kong tama ba itong ginagawa ko. Acted like I never loathed that woman before, or until now? I don't want being childish here but there's something in me that pulls me back where times are mean to us. Maybe I'm not fully healed by the wound they cause me. The pain they caused me. She's the reason why my world parted to Kyjie, but why now I trusted her my son. Am I doing this right?
Lumipas ang oras na inaalagan ko si Dylan. Nagtanong din siya sa daddy niya at naintindihan naman niya ang dahilan. Nakausap ko din ang doktor niya at sinabing maayos na ang lagay ni Dylan at pwede na siyang umuwi bukas. Marami akong plano sa paglabas ni Dylan kaya sinisigurado kung mapagpapahinga muna kami ng maayos.
"Mommy where are going today?" He asked gently. Nakauwi na kami kahapon ng umaga at buong araw ay nagpapahinga kami para sa araw na ito.
I smiled to him. "You'll see baby. Finish your food and we'll get going" Hinaplos ko ang buhok niya at nagpatuloy na siyang tapusin ang breakfast niya.
Hiniram ko ang sasakyan ni Shai at ngayon lang ito at napag desisyunan ko namang ipa'ship na dito yung sasakyan kong naiwan sa NYC. Mahinahon akong nagmamaniho hanggang sa dumating na kami sa paruruonan namin.
"It's a huge building mom" Namamanghang bunagd ni Dylan habang naglalakad kami sa basement ng building na minsan ko ng pinuntahan dati pa.
"We used to owned this before baby. You're lola took care of this" I gave him an assuring smile bago kami pumasok sa elevator.
"How about now mom?"
Pinindot ko and floor na patutunguhan namin "It's a long story but a trustworthy person is currently taking care of this" Tumunog na ang elevator at agad na kaming lumabas ni Dylan.
Dumiretso ako sa pamilyar na opisina. This used to be dad's office, nothing change at all but the theme of design are. May sekretarya sa labas ng office na pinagtanungan ko, may kinausap pa siya bago kami pinapasok.
"Hesthea!" Bungad kaagad ni ate Elaine sa'akin.
I welcomed here with my wamr embrace. She looked different now but her beauty remained. "Kumusta po ate?" Tanong ko at kumalas na kami sa yakapan.
"I'm doing well as well as the company. How about you and oh this must be your son!" Nakangiting baling ni ate Elaine kay Dylan na mahigpit ang hawak sa kamay ko at nababaguhan sa nakitang babae.
"Uhm yes! By the way this is Dylan" Lumuhod si ate Elaine para pantayan si Dylan at kumikinang ang mata niyang tinitigan ang anak ko.
"Hi Dylan. I'm tita Elaine" Pagpapakilala niya. Dylan didn't utter a word and obviously he's confused.
I faced Dylan "Uhm baby. This is tita Elaine, she's a good friend of mommy and she used to worked with lolo. Be nice to her, alright?"
Dylan gulped before paying attention to ate Elaine. "Hello tita Elaine" He smiled genuinely and ate Elaine hugged him immediately.
Umupo na kami sa sofa na nasa loob ng office at nagkukumustahan kami at marami siyang tanong about sa pamumuhay namin sa NYC at kung anong pinagkakaabalahan ko. I told her about my career as a fashion designer and she's glad to hear it.
"Are you not planning to continue being a flight attendant?" I was caught off guard by her question. She's not the first person to asked me that. I'm always planning to but I don't know where to start.
Sa simula pa lang ang pinangarap ko na ang pagiging fight attendant at naabot ko naman iyon dahil sa pagsisikap pero nagiba lang ang ihip ng hangin sa aking buhay at ngayon hindi ko na nagagampanan ang pangarap ko. I've been offered to at least bring my career back but up until now I can't decide. It was like I often rejected but I know in myself that it will never be forgotten. Time will come!
"Anyway, just tell me if you need any help. I am one call away" We ended our chat right away. Nag-usap lang kami kung may plano ba akong patakbuhin ang company ni daddy pero binilin ko nalang sa kanya yun kasi soon in the future si Dylan na ang susunod sa yapak ni daddy.
Ngumiti ako sa kanya. "Sure. Thank you"
"Sooner baka aasikasuhin ko na din ang paglipat sa pangalan ni Dylan dito sa kompanyang ito" Bumaling siya kay Dylan at hinaplos ang buhok.
"Salamat ate. Malayo pa naman yun at marami pang pwedeng gawin si Dylan sa buhay niya" Ngumiti ako ng malapad habang tinitignan ko ang anak ko. I know time will come and beside baka aabutin niya ang pangarap niya bilang isang piloto.
Umalis na kami ni Dylan at napag desisyunan kong dalawin ang puntod ni mommy at daddy. It's been a long while since I visited, like I never did once since I left this country.
"Mommy para kanino itong mga flowers?" Nagtatakang tanong ni Dylan habang papapit na kami sa gravestone nina mommy at daddy.
I smiled at him. "For lolo and lola anak" Sagot ko at tinuro ang puntud kung saan nakaukit ang pangalan ni mommy at daddy.
May gumuhit na lungkot sa mata ni Dylan bago niya nilagayang bulaklak sa tabi ng lapida. Nagulat naman ako at may bulaklak at hindi pa ito masyadong nalanta.
I stepped closer on the graveyard and looked down where my parents lies. A droplet of tears escaped my eyes. "Hi mom. Hi dad. I'm sorry kung ngayon lang ako nakdalaw sa taas ng panahon. I'm just problematic and I need to find myself somewhere else and I'm glad I did..." Panimula ko at tuloyan na akong naiyak. Sobrang miss ko na sila at gusto kong mayakap silang dalawa.
Tumikhim ako at nilingon si Dylan na nakayuko lang at pinapakinggan ako. Ngumiti ako at hinaplos ang balikat niya. "Anyway this your apo, Dylan. Hindi ko sinasadyang ngayon lang siya ipakilala sa inyo pero alam ko namang ginagabayan niyo kami" I gulped and dry my tears. "He's the reason why I'm still breathing today, why I keep fighting. He's my hope-" Natigulan ako sa pagsasalita at naramdaman ko ang pag galaw sa balikat ni Dylan.
"Baby are you okay?" Lumuhod ako sa harap niya para pantayan siya at nagulat nalang ako at umiyak siya "Hey what's wrong?" May kirot sa puso ko at alam ko ang dahilan sa pag-iyak niya.
He gulped and then caressed my face. "Mommy you're lonely all the time. You're sad without lolo and lola" He sobbed and my heart feel so heavy and it made me cry when I don't want to "Mommy I will never leave you. And I beg daddy to not leave us again. I don't want you to be sad" He cried so I instantly dry his tears.
I had no words to express. My son validated my feelings. I can't ask for anything but for my son's happiness. He deserve the universe.
Natapos ang araw sa pamamasyal namin ni Dylan. Dinala ko din siya sa park para malimutan niya ang bigat sa dibdib niya kanina.
"We're glad that you're back and Dylan's fine now" Bati ni Mrs. Cruz. Kakabalik ko lang sa trabaho at doble ang kayud ko ngayon at marami akong araw na hindi nakapag trabaho.
"Yes tita. I'm sorry about that, hindi ko kaagad na gawan ng design ang ibang models" Napayuko ako ng kaunti at tumikhim.
Ngumiti ng malimbing si Mrs. Cruz sa'akin. "Hey your reasons are important. Beside I know you can catch up" Tinapik niya ang balikat ko at napangiti nalang ako.
Hindi ko dala ngayon si Dylan at nakauwi naman si Shai at wala siyang flight schedule ngayon kaya siya muna ang mag babantay. Agad kong nilunod ang sarili sa trabaho at nasukatan ko na ang ibang models at may hinihintay pa kaming ibang batch.
"Break muna tayo!" Nathan announced and I glanced a look on him. "Hera, I brought you a food" Ngumisi siya at nilapitan ako.
"Si Hera lang ba ang dinadalhan mo?" Sigaw ng ibang kasamahan namin at nagtawanan lang kami.
Tumabi ng upo si Nathan sa table ko at nilapag ang paper bag na naglalaman ng pagkain. "Here. Feed yourself, nakakawalang gana mag trabaho kung walang laman ang sikmura" Maingat na sabi niya ay isa-isang nilabas ang mga pagkain.
Wala na akong magawa at tinangap ko nalang. "Thank you. You should eat too" I offered him the tuna sandwich and we both eat in a peaceful way.
Balik na kami sa trabaho lahat samantalang nakatutok ako sa computer na nasa harap ko at naghahanap nang posibleng design na gagamitin ko. Hindi pa kompleto ang mga modelo kaya binabad ko muna nag sarili ko sa ideas ng designs.
"They're here!" Napaangat ako sa anunsyo ni Mrs. Cruz at napansin ko naman ang mga matatangkad na babae na pumasok.
They're all beautiful and stunning and they look young. I think they're newbies at halata pa sa kanila na nahihiya silang makikipagsalamuhat saamin. Tinuro ako ng isang kasamahan namin at isa isa nila akong tinignan at dahan dahan silang lumapit sa'akin. I eyed them and smiled and they smiled shyly. Natigilan nalang ako when someone caught my eyes. Halatang nahihiya siyang tignan ako at nakatago lang siya sa likuran ng kasamahan niya.
I smiled. "Kylie" Mahinahong sambit ko sa pangalan niya. Nag angat siya ng tingin at tumugma naman kaagad ang mata namin, nahihiya siyang ngumiti sa'akin.
"H-hi po, a-ate Hera" Maraming nag bago sa itsura ni Kylie, tumangkad din siya at mas kumurb ang katawan at halatang batak sa gym. I didn't expect her to be a model.
Sinukatan ko na sila at marami din silang mga tanong sa'akin at naghihingi ng advice para sa modeling. Naikwento nilang inaabang nila ang mga fashion shows ko at photoshoot ko noon. They never asked me about my past issues kaya komportable akong nakikipag kuwentuhan sa kanila pero bihira lang nagsalita ni Kylie at parang nahihiya pa siyang makausapa ako.
"Kyle sasama ka ba mamaya?" Narinig kong tanong nong isang model. Lahat sila ay mga college modeling students.
"I'll pass this time. May importante lang akong gagawin" Maingat na sagot ni Kylie at nagsi'alisan na ang kanyang mga kasamahan.
She stayed beside me while I take note all the designs that good for them. Nilingon ko siya at tumaas ang kilay ko. "Do you need anything?"
Tumikhim siya at tinignan ako sa mata. "It's been a while ate Hera.." She started and I can't read what she up to. "Nagk kita na po ba kayo ni kuya?" Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. Hindi ba naikwento ni Kyjie sa pamilya niya ang tungkol saamin ni Dylan?
"Uhn yeah. It's just a casual meeting" I lied. I don't want to bring up what was really happened that time. Ayokong pangunahan.
Bumuntonghininga siya at napayuko. "I think you need to talk about an important matter" My heart beat a little faster when Kylie said that. "Sige na po at mauna na ako" Tumayo na siya at agad naglakad paalis.
Hindi ko alam kung anong ibig sabihin ni Kylie pero kabado ako ngayon. Meron nga bang dapat sabihin si Kyjie sa'akin? Was it important? Did he hide something between us? For pate's sake Denn Kyjie!
Umuwi akong wala sa sarili at nakatatak parin sa utak ko ang mga sinabi ni Kylie.
"Mommy look I have a football ball now!" Bungad ni Dylan sa'akin hababg dala-dala ang bola ng soccer. Ah hindi niya pa alam ang pagkakaiba ng football at soccer.
Lumuhod ako sa harap niya at niyakap siya. "Who brought that? Tita Shai?"
Umiling siya at kumalas sa yakap namin. "It was daddy po pero tita Ivy and Margaux brought this here"I furrowed my brows and confused. Why would Ivy brought the ball for him when Kyjie alone can do that.
"Hey, you're here na pala. I think we need to talk muna" Napalingon ako kay Shai na halatang kagagaling lang sa kusina at may dalang mug.
Lumapit ako kay Shai na mabilis ang tibok ng puso ko. "Anong pag-uusapan natin?" Tanong ko at papasok na kami sa kusina.
Umupo siya sa high chair sa opposite seat ko. "Dumaan si Ivy dito with her daughter. They gave the ball to Dylan, she said binili yun ni Kyjie sa kanya" Pagkwento ni Shai.
Humugot ang ng hininga and I intertwined my hands above the table. "Nakauwi na pala si Kyjie?" Malumanay na tanong ko.
Ngumiwi siya. "Of course and guess what dumiretso siya sa kung saan nag stay si Ivy at ang anak niya." Parang may bumara sa lamunan ko at hindi ako pagkakapagsalita. A familiar pain throbbed my heart.
Is he playing with me? Bakit niya ako paaasahin sa mga sinabi niya kung sa iba naman pala siya uuwi. Paano naman ang anak namin? I don't want my son feel the pain I felt before. Leavi by someone you love, no he's too young for that. My son deserve the love.
Mapait akong sumulyap sa anak ko. "Dylan..." I swallowed a large lump in my throat and I can't help but to drop a tears.
Tumayo kaagad si Shai at nilapitan ako para yakapain. "Shh, I think you need to talk also to clarify things" Hinaplos niya ang likod ko habang naiiyak ako. "And this is just a piece of advice. Don't give yourself high hopes. Talk to him first"
Everything is not clarify but I mourned in advance. I just don't want to deal with the same pain again, not with my son!
"Mommy! Daddy is here!"