"Where the hell did you go naman kasi, Risha? Pati tuloy kami nadamay sa family mo. Tinawagan ba naman kami ng parents mo kanina e!" Victoria complained.
"Don't worry about that, Risha. Kung ano man ang nalalaman namin ngayon ay hindi muna namin ipapaalam sa parents mo. I mean, wala kami sa posisyon mo para sabihin sa kanila iyon. Just always remember that we are here to help you. Your friends are here always..." Drina said.
Actually, ayaw kong malaman nila ang lahat. Tama na itong nalalaman nila na nasa isang force marriage ako. Kahit pati 'yung tungkol kay Daven kanina ay ayaw kong sabihin sa kanila. It's not like I don't trust them. I just only want them to stay out from these things, which is they are nothing to do with these fucking things!
I can handle it... I can handle all of it by myself. It's not that because I own myself, but I also live and truly trust myself. Kaya ko maging matapang at iyon lang naman ang tangi kong gawain lagi. Ang maging maganda at maging matapang... para sa mga bagay na hindi ko nasisiyahang gawin.
"By the way, shall we go sa Vigan? Postponed naman ang pasok natin at isa pa ay namimiss ko na rin si Zara. For sure namimiss niyo na rin siya!" Drina suggested.
Napaisip ako na sumang-ayon sa kaniya, "Count me in, then. Let's go sa Vigan. Ayaw ko muna rito sa Manila."
Dahil sa pagsang-ayon ko, wala silang nagawa kung hindi sumang-ayon na rin. Sinabi ko na rin sa kanila na huwag munang sabihin kay Zara 'yung tungkol sa arrange marriage ko. Ayos na itong wala siyang alam dahil para saan pa kung ayaw niya rin namang sabihin sa amin kung ano ang rason niya? Na kung bakit siya lumisan ng Manila? Maaaring hindi ko na lang siguro ito sasabihin kay Zara.
"We feel bad on Zara's side dahil wala siyang alam. But don't worry, we won't tell about this to her..." Gairel looked at me then nodded as if she gets something. "If that's what you want, then there's no problem. We're just here, Risha. Suportado ka namin sa gusto mong mangyari."
Iyon na rin ang nasa isip ko. Kung sana'y hindi na lang siya lumisan ay malalaman niya ang lahat ng ito, pero wala... May sarili siyang buhay at sa tingin ko ay siya ang karapat-dapat na masunod ayon sa kaniyang ninanais. Pangamba ang nararamdaman ko, pero 'di na bale dahil paniguradong mawawala rin ito. My friends are always here for me at ganoon din ako sa kanila.
Gwen and Victoria is on the kitchen. Victoria is helping Gwen to cook our foods for tomorrow. Napag-isipan naming maging maaga bukas since medyo malayo-layo ang Vigan dito. Naisip din namin kasi na maaga ang pasok ni Zara for her first day of school tomorrow kaya naman naisipan naming humabol sa kaniya bago siya makapasok.
Kung sakali mang malaman ni Zara ang tungkol sa sitwasyon ko, sana suportado niya pa rin ako na buwagin iyon. Marriage is not my thing and... she already know about that.
"Akyat muna ako sa kwarto," paalam ko sa kanila.
Gusto ko munang makapag-isip tungkol sa amin ni Daven about kanina. Ang sabi ko kasi sa kaniya kanina ay pag-iisipan ko muna iyon at kinakailangan na mayroon na akong maisagot sa kaniya. Although, I didn't know that he recorded his phone number here on my phone without my permission.
Me:
Can you give me atleast one week to think about it?
Daven:
You just have to think about it. Why do you need one week? It's either yes or no:)
Hindi ko alam na ang bilis niya pala mag-reply! Wait, is he waiting for my text? No, it's impossible! Bakit niya pa ba kasi nilagyan ng smiley face 'yung text niya? Argh, ang cringe!
Me:
We are going to the Vigan for tomorrow. Maaga kami, one week kami roon at for sure mas makakapag-isip ako ng mabuti.
Daven:
Without telling your parents? You're really making us worried.
Me:
Don't ever tell this to my parents.
Bahala na kung sabihin niya ito sa kanila! Ang importante ay binalaan at sinabihan ko na siya. Isa pa ay nasa kaniya na iyon kung siya ba ay magsusumbong o hindi. Pero ano pa nga ba? Malamang oo dahil isa siyang Isles.
Hindi na muli siyang nag-text after no'n kaya naman lalo akong napaisip sa ngayon. Sasabihin niya ba talaga 'yon? Shit! I should not be telling him about where are we going for tomorrow! Ano bang pakialam ko? Na dahil willing siyang tulungan ako? No fucking way!
Mabilis lumipas ang oras at maghahapunan na kaya naman bumaba na kaagad ako upang saluhan ang aking mga kaibigan. Nang dumating kasi ako kanina rito ay halos 2 pm na dahil nag-stay muna ako roon sa condo ni Daven ng kaunti.
Caesar chicken and sesame tofu with brocolli ang aking kinain. It's all Gwen's recipes and it's all taste good. Nakakabusog siya at dahil nakakabusog siya, kaunti lamang ang aking kinain. Hindi sa diet ako, sadiyang nakasanayan ko lang na kumain ng kaunti lang.
"Saan ka ba talaga nag-stay kagabi, Risha? Siguro naka-puntos ka na naman ng pogi kagabi 'no?" sabay halakhak ni Victoria.
Tsk! Tignan mo itong babaeng 'to nagsisimula na naman. Drina looked at me as if like she's checking me if I'm bothered or something. "Psh! Tumigil ka muna, Vic! Kumakain pa tayo, mamaya na 'yan," aniya pagsuway.
I just drink the glass of water as Drina said that while I'm looking at her. She probably thought I was uncomfortable about Victoria's bothered questions, but yet... she's right though. Hindi ko kasi alam kung ano ang sasabihin ko, 'di naman kasi pwede na mag-sinungaling ako sa kanila.
"Tapos ka na kaagad kumain?" tanong muli ni Vic.
"Obvious ba, Vic? Kaunti lang naman kumain si Risha kaya malamang tapos na 'yan agad!" Gwen spoked. I just smirked from it after removing the napkin folder on my lap and then I ended up on my room again.
Of course aside from night routines and packing my stuffs for tomorrow, I'm also scrolling down through my social medias and checking my other messages.
'Frenzon Isles sent you a friend request.'
Aside from his friend request, he also sends me a dm like he wants to talk to me. What the fuck? 'Di niya ba ako naiintindihan noong birthday ko? I said I am turn off by his actions and I don't want to marry him!
Frenzon:
I heard you're going on Vigan. Take care, Risha.
Frenzon:
Let's date after your trip. I will try to court you again and I'm sure, you'll like me soon:)
I don't give a damn to you, Mr. Isles. Someday, I'm gonna make you an offer so you wouldn't refuse me. Crazy peoples are considered mad because their intelligence wasn't understood as what I've said back to them.
I rolled my eyes and I decided to sleep instead of anything else. Maaga kami bukas at tiyak kong 'di naman na nila ako hahabulin sa Vigan. Bahala na ang mga taong 'yun. Daven is only an exeption and I don't know why. Ang hassle lang kasi!
Namulat ang aking mga mata ng gisingin ako ni Victoria gamit ang kaniyang maingay na boses. Medyo nairita ako pero hinayaan ko na lang. Nilingon ko ang orasan at alas 'tres na ng madaling araw. Ganito talaga ang gising namin kapag kami ay mayroong lakad sa malayo, mabuti na lang ay natulog na ako kagabi ng 7 pm which is good dahil more than 8 hours ang naitulog ko.
I only weared black tobi luna lace up and grey leather pants. Hindi naman siya gaanong ma-porma para sa akin dahil normal lang naman ito kung tignan ayon sa aking style. Kinuha ko na ang aking maleta ng sa gayon' ay makababa't ma-meet ko na ang aking mga kaibigan sa ibaba.
"We will use my black Mercedes Benz," Halukipkip ni Gwen.
Just like the old times, si Gwen palagi ang driver namin sa tuwing gumagala kami. It's not like we don't know how to drive, syempre ay kung gusto niyang siya ang mag-drive, bakit naman hindi namin siya pagbibigyan e 'di ba? May kaniya-kaniya rin kaming kotse, 'yun nga lang ay BMW i8 at SUV 'yung sa akin habang 'yung kay Gwen naman ay Mercedes Benz at Aston Martin.
"Wohh!" sabay yakap ni Vic sa kaniyang mga braso, "Grabe, ang lamig!"
Nilingon ko ang kaniyang suot, na siyang naka-puting bralette top tsaka naka-plaid skirt. What the hell? Sinong 'di lalamigin sa suot niyang 'yan? Bralette tapos skirt?! You've got to be kidding me, Vic!
"Ito, Vic," sabay lahad sa kaniya ni Gairel ng kulay grey na blazer. That blazer was only casual not formal, Gairel's clothes styles probably.
"Bakit ba kasi 'yan ang sinuot mo?" tanong ko sa kaniya. Nilingon niya ako't mapait siyang ngumiti sa akin, "Wala lang. Trip ko lang, baka may mga pogi tayong maka-salubong e. You know already what I mean, tsaka incase lang naman hehe."
I just shook my head and then I started to enter on Gwen's black Mercedes Benz. I was sitting on the back seat beside on Drina, on her left side. Victoria was also sitting next to Drina which is Drina was on the middle of us on the back seat, but Victoria was on Drina's right side since I'm on the left side. Gairel was on the front passenger seat, while Gwen is on the driver seat.
"Forget about the handsome boys, Vic. As if there will be." Gairel replied to her.
"I agree with her. As if naman talaga, Vic. 'Wag ka ng mangarap sa mga pogi kung 'di mo naman kayang mahalin." Gwen also fit in.
I admit na pareho lang naman kami ni Victoria na mahilig sa pogi, pero 'di ako 'yung tulad na kasing o.a niya. She's too overracting na kapag may nakitang siyang pogi sa streets ay nagsisitili siya sa kawalan, tapos nagagawa niya pang hampas-hampasin 'yung mga braso namin.
"Psh, magpatugtog na nga lang kayo para mas maganda." Drina suggested.
Gwen turned her spotify on by driving mood so we can listen to her playlist while she's driving. Her playlist was good though at habang tumatagal ay nakikisabay na rin sina Victoria at Drina sa pagkakanta habang kaming tatlo ay nananahimik na lang sa kotse.
Since medyo mabilis ang pagkaka-drive ni Gwen papuntang Vigan ay halos limang oras lang ang naging biyahe namin. Ang normal actually ay hanggang walong oras lang dapat, pero wala kami sa jeep or bus para matagalan ng gano'n. Tumunog ang phone ko bago ako makababa ng kotse ni Gwen.
Daven:
I'm on the Ilocos Sur, nearby. I was following you and I'm sorry about that, I'm just worried. Don't worry, my cousin wasn't going to follow you. Ako lang naman at hindi niya 'yun alam:)
Sinapo ko ang noo ko't napag-desisyunang hindi muna siya replayan. What an actual fuck are you doing, Daven Nick Isles?! Bakit ka naman mag-aalala sa akin? Nag-aalala ba siya bilang mapapangasawa ng pinsan niya?! That's bullshit! Halos magdabog ako pababa ng kotse ni Gwen at nakita kong napansin niya 'yun.
"Chill, Risha. We're now here."
Tinapik lamang ni Gwen ang likod ko't tsaka siya humakbang sa isang malaking mansyon. Siguro ay ito na nga 'yun, ang bagong tinitirahan ni Zara. Nilingon ko ang katapat ng mansyon niya't mukhang mas malaki pa 'yun kumapara sa mansyon ni Zara.
Big time siguro 'yung nakatira rito...
Me:
Is that so? Okay, then. Let's meet on the yellow cab tomorrow. I have to tell you something. I have my answer now.
Hindi ko alam kung bakit ko ginagawa ito, basta't ang alam ko lang ay may isang dahilan na ako upang ano ang gagawin ko sa kasal namin ni Frenzon upang hindi iyon matuloy. Kinakailangan ko ng tulong niya, ni Daven dahil tutal ay mag-pinsan ang dalawa. Alam ko na sa sarili ko na mas mapapadali ko iyon gawin kung kakailanganin ko ng kaniyang tulong.
Dumiretso ako sa mansyon ni Zara't sabay-sabay namin siya sinalubong ng isang mahigpit na yakap. Ang isang yakap na namimiss ko na sobra-sobra. It feels so sweet and it feels so endless. She's wearing a blue and white uniform. A blue necktie around on her collar and her short plaid skirt looks so.... gorgeous on her.
"Baka sa school pa niya ipapakilala? Napaka-obvious naman na walang tao rito." Sabi ni Gairel ayon sa sinabi ni Zara, na siyang mayroon raw ipapakilala sa amin.
"Oo nga, baka bet namin 'yan." Sabi ko naman, sabay akbay kila Drina at Zara. Okay, I was trying my best here, na wala akong problemang inaaalala tungkol sa pagsunod ni Daven dito sa Vigan.
Nabanggit sa amin ni Zara na nasa school nga raw pala ang ipapakilala niya. She's looks like na parang kabado ngayon, may nangyari ba rito? Lalaki kaya 'yung ipapakilala niya? Naku lang, nauumay ako sa ipapakilala niya. Dinig ko kung papaano mag-vibrate ang aking phone kaya imbes na mag-isip ay tinignan ko na lamang ang isang mensahe na galing kay Daven.
Daven:
No need. I already know your answer. You wouldn't text me if you didn't accept my offer as simple as that, Risha. But okay, let's meet there for tomorrow. We need to create a plan for it:)
Damn it! Tama nga ba itong naging desisyon ko? Shit!
"Huy!" Victoria clapped her hands infront of me, "Kailangan na nating samahan si Zara sa school!"
"O-Oo nga." nataranta ko namang naisagot, sabay tango sa kawalan. Hindi ko na muli pang nireplayan si Daven ng maaninag ko na bawal pala kaming pumasok sa University na pinapasukan ni Zara. Medyo umigting ng kunti 'yung panga ko dahil sa pananalita ng guard.
No uniform, no entry pala kasi ang patakaran nila rito.
"Hayaan niyo na lang. Diyan na lang kayo sa labas maghintay o 'di kaya ay mamasyal na lang muna kayo rito sa Vigan. Ayos lang 'yan kahit hindi na nila ako makikilala ng lubos kasi who cares naman, 'di ba? Well, ano naman kaya ang iisipin nila sa atin? Na papansin tayo kapag tinuloy natin iyon? Naku, pumasyal na lang muna kayo o 'di kaya ay kung gusto niyo, ayusin niyo na lang muna 'yung gamit niyo sa aking bahay." mahinahong sambit ni Zara, na siyang sinunod na lamang namin since wala rin naman kaming magagawa.
Okay, inaamin kong medyo nasaktan ako sa part na 'yun. 'Yung dating kasi sa akin no'n ay para bang kinakahiya niya kami rito at ayos lang na hindi kami makilala ng kaniyang mga kaibigan sa kaniyang University. Sa kasamaang palad ay naghiwalay-hiwalay kaming mga kaibigan upang mamasyal. No, I mean... ako ang humiwalay sa kanila kasi naisipan kong magkita na kami ni Daven ngayon.
As in ngayon na dahil wala naman na akong gagawin sa ngayon. Damn, why do I have to lie to my friends when it comes to Daven? Nagmadali akong pumunta sa yellow cab tsaka siya ay tinext.
Me:
I changed my mind. Let's meet here on the yellow cab now. I'll just wait you here.
__________________________________________________________________________________
<3