Birden şok olmuş bir biçimde Kurt çocuğun yanına koştum.
- K-kurt çocuk?
suratıma bile bakmadı. Hemen ayağa kalktı ve bahçeye doğru koşmaya başladı. Bende onu takip ederken bir yandan da:
- KURT ÇOCUK DUR BEKLE NOLDU?!?!
bahçeye çıktığımızda hemen bir köşeye geçti ve beni duvarla arasında sıkıştırdı. Şok olmuş bir biçimde ona bakarken bana:
- Herkes öğrendi Pelinsu... Herkes her şeyi biliyor! Katil olduğumu biliyorlar!
Bu da ne demekti? Nasıl biliyorlardı?
- N-neler diyorsun?
- O iki sürtük yaptılar... Hayatımı mahvettiler!
- Sana tek bir şey söyleyebilirim ki, ben söylemedim.
- Biliyorum prensesim sana güveniyorum.
çok mutlu olmuştum ve anında ıslandım. Kurt çocuğun hapise girmesini göze alamazdım! Gözlerimden yavaşça akan göz yaşlarımı hafifçe yaladı ve:
- Ağlama güzelim... Birlikte kaçarız hallederiz bir yolunu bulucaz Pelinsum...
- Hayatımın aşkı... Kaçalım birlikte bu saaten sonra okul bize haram aşkımmmmm!
- Olur Kurt çocuğum kaçalım hayatımın aşkı...
Hemen okuldan kaçarak valizleri hazırladık. Hemen Kurt çocuğu aradım fakat telefonu açmadı. İkinci defa aradığımda ise:
- Alo? Kurt çocuğun civcivi ile mi görüşüyorum?
olamaz! Açan sanırım polisti? Ve beni civcivim diye kaydetmişti... Ah Kurt çocuğum bu kadar mı seviyosun beni... Fakirim ben ne anlarsın sen benden?
- E-evet benim?
- Karakola bekleniyorsunuz. İfadenizi almam gerek.
İşte şimdi işimiz bitti.
•Beğenmeyene götten•