Rita's POV
"Hello Ms. Tracy?" I answered as soon as I saw she's calling. "I'm on my way na po"
"My baby girl. May good news ako sayo!" halata ko sa boses ni Ms. Tracy ang excitement na hindi ko mahulaan kung bakit.
"Ms. Tracy? Galak na galak? Feel ko. Anong meron?"
"Basta pagdating mo na lang dito ha. Ingat ka sa biyahe"
"Yes po Ms. Tracy. See you!"
Ibinaba ko na ang tawag. Actually mag-iisang oras na yata ako sa daan. Super heavy naman ng traffic na ito, parang wala nang katapusan. At least napapatunayan kong may forever talaga. Traffic nga lang.
Naku naman, ang haggard ko na yata. Today pa naman is my contract signing day. After I laid off kasi ng 5 years, I decided to return back to showbusiness full-time so hindi na ako nag-atubiling magpirma muli ng exclusive contract with my network. I'm just super happy and blessed na pinagkakatiwalaan pa rin nila ako. Alam ko na medyo may pagkamakulit ako dahil ilang beses ko na rin yata itong binabanggit pero di ako magsasawang ulit-ulitin ang pagpapasalamat ko sa humubog sa aking mga talents.
Pagdating ko ay may mga nakapark na mga di pamilyar na mga sasakyan sa labas ng network building. Mukhang hindi taga-Pilipinas ang mga may-ari nito kasi ang cute eh.
Sumilip muna ako sa may gate ng building. Grabe ang dami namang tao sa may isa pang pintuan sa loob. May Hollywood artist ba or KPOP na dumating? Oh my gosh, naaactivate na naman ang inner fangirling mode ko talaga.
Pagbukas ko ng gate ay may narinig akong nagsalita sa may looban, "Ms. Tracy, andyan na siya!"
Hindi ko sure kung ako ba yung tinutukoy nung babae pero nakita ko na lamang na patakbo si Ms. Tracy papalapit sa akin.
"Rita, my baby girl. Super excited na ako for you. Halika na sa loob". Ang loob pala niyang tinutukoy ay yung sa may pintuan na may maraming taong naghihintay sa labas.
"Ms. Tracy" hinatak ko siya nang bahagya, "anong meron?"
"Contract signing mo day ano ka ba"
"No I mean, bakit ang daming tao ha? Tsaka kanino yung mga sasakyang nakapark sa labas, di ako familiar eh"
"Basta tara na sa loob" at agad naman akong hinatak ni Ms. Tracy papasok ng pintuan iyon. Maraming media ang nakaabang sa labas pero hinigit ako ni Ms. Tracy para makalusot sa kanila Really ba, pinagkakaguluhan nila ako? For what?
Pagbukas ng malaking pintuan ay bumungad sa akin ang isang malaking conference room na punong-puno ng mga ilaw at mga tao, local faces which are mostly from our admin people, and international? Mga singkit kasi.
"Let's all welcome. Our very own, Ms. Rita Daniela. Come, samahan mo naman kami dito sa stage" said the emcee while niyayaya akong umakyat ng stage.
Pasimple pa rin akong nagtatanong kay Ms. Tracy pero tipid na ngiti lang ang isinasagot niya sa akin.
"C'mon sweetheart" sabi ng emcee while inaalalayan ako paakyat.
"We have here our network's bosses together with the KBS Entertainment. They have a very big news for you dear." and now he's pointing the center of the stage, tellling me to stand there. And the spotlight turned on while the other lights are turned off. Ano ba yan, nakakapangilabot.
"Ms. Rita Daniela, I know how your showbiz career had been a rollercoaster ride but we, your bosses here, are amazed on how you are still full of hope and perseverance. Your spotlight once showed five years ago but came into hiatus thereafter. And now that you're back, we think that you're now ready to venture out to a bigger and international entertainment industry"
What? Totoo ba ito? Hindi ko pa rin nagegets. Feeling ko if may photographers dito at pinicturan ako, baka naging living meme na naman ako.
"Hi Ms. Rita, we are from KBS Entertainment in Korea and we are pleased to tell you that our network is offering you a door. Welcome to our family! Excited to work with you"
Woah is this even real?
Natameme ako sa mga narinig ko lang. All I know Ms. Tracy just woke me up earlier to tell me my schedule of contract signing today, and now I'm here, all amazed and dumbfounded. Thank you Lord.
I cannot even utter the words I need to say to everyone. Parang napakalaking blessing ito na hanggang sa pag-uwi ay naooverwhelm ako. Natatakot na kinakabahan din ako pag masyado rin akong masaya kasi may hindi rin magandang nangyayari.
Pag-uwi ko ng bahay ay isang malapad na ngiti at mahigpit na yakap ang isinalubong sa akin ni Dani.
"Mommy I saw you earlier on TV. I'm very proud of you. I love you so much!"
"I love you too baby! Wait baby, sino pala naghatid dito sayo dito sa bahay?"
Napansin kong medyo tahimik ang bahay. Kukuha lang sana ako ng iilang damit dito para dalhin sa condo. Sa sobrang excitement ko kanina ay di ko narealize kung bakit andito si Dani sa bahay namin.
Then suddenly he appeared from Dani's back.
"Rita"
"Ken? Anong ginagawa mo dito?"
"Ah sorry Rita. Kumuha lang ako ng iilang gamit for Tita."
"Gamit? For Mama?"
"Hindi ka daw kasi macontact ni Kuya Roy mo kanina so ako na yung tinawagan niya. Sinugod daw nila si Tita sa hospital kasi nagsuka na naman ng dugo daw."
Gulat na gulat ako. Sabi ko na nga ba, may sumpa yata talaga itong happiness ko eh, di talaga tumatagal man lang ng isang araw.
"Na naman?" napansin na ni Ken ang bakas ng pag-aalala ko sa aking mukha. Agad naman siyang lumapit at hinihamas-himas ang mga braso ko.
"We'll pray that she'll be fine. Tara na, dala ko yung kotse, wala si Kuya Arman kaya ako na nagsundo kay Dani sa unit niyo"
Walang imik ako sa sasakyan ni Ken. Di ko alam kung bakit na naman ito nangyayari sa family ko, kay Mama. Feeling ko tuloy, ako yung nagpabalik sa sakit niya eh.
Year 2021, declared gastric adenocarcinoma survivor na si Mama but after five years, just before I arrived back here, nagrecur daw yung cancer cells niya. And this time, mas aggressive na daw. Prognosis? Poor.
Siguro nastress siya nang dahil sa katangahan ko sa lalaking kasama ko ngayon. Siguro iniisip niya ako lagi. Feelingera, oo. Bunso ako eh.
Pagdating sa hospital ay still wala pa rin akong imik. Gusto kong umiyak pero ayaw ko namang ipahalata.
"Kuya, how's Mama?" bungad ko pagpasok namin ng visitor's area. Mama's now in ICU. Sterile ang room kaya hindi pa kaming pwedeng lumapit.
"Sobrang aggressive na daw bunso"
Yung mga luha na kanina ko pang pinipigilan ay tuluyan nang napawala ng mga mata ko. Nanlambot ang mga tuhod ko pero agad naman akong nasalo ni Ken. Pinaupo niya muna ako sa bench habang kinarga naman ni Kuya si Dani. Buti na lamang at si Lorraine ay nasa mama niya kundi baka lalong nahirapan si Kuya na dalhin dito sa ospital si Mama.
Nang nakagather na ako ng sapat na lakas ay lumapit ako sa glass window na siyang naghihiwalay sa amin ni Mama. Hinaplos ko yung bintanang yun as if mukha niya ang kinahaplos ko.
"Mama, pagaling ka ha. Andito na yung favorite mong bunso" hindi ko na talaga kinaya at tuluyan na akong humagulgol. I am seeing her suffering right now but I cannot do anything.
"Mommy, don't cry na. Mommy-La will be fine, she promised me" agad naman akong napayakap kay baby ko na yumakap sa isa sa mga hita ko.
"She will, baby"
Ken's POV
Awang-awa ako sa lagay ni Rita ngayon. Sobrang mahal na mahal niya ang mama niya na naging sandigan niya nang mawala ang daddy niya noon.
Sa sobrang iyak niya ay nakatulog na ito habang nakasandal sa pader. Maingat ko namang kinuha ang ulo niya at inilapat sa balikat ko while holding her hand. She seems cold.
Umalis muna si Kuya para iuwi muna si Dani. Bata pa siya kaya hindi rin maganda para sa kanya to stay at this hospital. Kaya habang tulog si Dani ay nagpaalam muna si Kuya na sasamahan niyang magpahinga si Dani sa bahay nila. Agad naman akong umoo. Feeling ko tuloy ako yung daddy ni Dani dahil ako yung nagdesisyon for her. Saan ba kasi si Brent?
Mahimbing na mahimbing ang tulog ni Rita. I decided to ask the nurse na dumaan kung pwede ba akong mag-occupy ng one room para kung saan kami pwedeng magstay. Buti at pumayag naman, sa itaas na floor lang naman pero okay na rin ito, at least maayos ang tutulugan ni Rita. VIP floor ito and usually andito yung mga mayayamang nagpapahinga lang pero ayaw sa hotel magstay.
Tulog na tulog pa rin si Rita kaya hindi niya nararamdamang inilalapag ko na siya sa higaan dito.
Hindi na tuloy siya nakapagbihis.
Kumpleto naman ang facilities sa room na ito. Mukhang hotel room nga talaga. I decided na punasan na lang ng medyo malamig na tubig ang mga braso nito para mas masarap ang tulog nito mamaya.
Habang pinupunasan ko siya ay may napapansin akong mga marka sa mga braso niya.
Nagpatattoo na naman ba siya? Pero bakit niya tinatago sa concealer?
Tinry kong kuskusin ang kanang braso niya.
Mga pasa? Bakit ang dami naman masyado?
"Anong ginagawa mo dyan?" nagulat ako nang bigla siyang nagsalita. Hindi ko namalayang nagising na pala si Rita habang ako ay focused na focused sa mga pasa niya na pinagtatakhan ko kung saan galing.
"Ano 'to? Bakit ang dami pong pasa?"
Agad niyang binawi ang braso niya. Kung marami sa kanan, marahil ay meron din sa kaliwa.
"Pakialam mo ba? Sinabihan ba kita bimpohan mo ako?" mataray niyang sagot sa akin.
"Tell me Rita. Saan galing 'to?"
"Ken, alam mo namang noon pa, ang sensitive ng balat ko diba, prone to pasa. Hello? Nakalimutan mo yata"
"Oo hindi ko nakalimutan. Pero hindi naman ganito karami. Ano 'to?"
Hindi pa rin ako matahimik sa mga nakita ko. Sa huling show namin together, yung Ang Dalawang Ikaw, aggressive kasi ang character ko doon kaya minsan nadadala ng acting, nasasaktan ko si Rita nang totoo. Kaya after ng taping, agad ko siya kinocomfort at niyayakap kasi nakikita ko talagang mabilis siyang magkapasa kahit after lang ng mahigpit na hawak sa kamay niya.
"Ken, pwede ba. Kung mag-uusisa ka lang, umuwi ka na"
Nilibot-libot niya ang paningin at tila nagtaka kung nasaan kami. Kunot-noo siyang tumingin sa akin kaya alam ko na ang itatanong nito.
"Nasa VIP floor tayo. Inoccupy ko na ito para may maayos kang matulugan. Si Dani pala iniuwi muna ni Kuya mo at sasamahan muna siyang matulog doon."
"How sure are you na yan yung mga itatanong ko ha?"
"Kasi kilala kita. Alam ko ang lahat sayo, remember?"
"Not all Ken. Not all"
Bumaba siya ulit sa pagkakahiga at itinaas ang kumot, "Mukhang sofabed naman yata yung couch. Matulog ka na din. Inaantok ako ulit. Goodnight"
"Goodnight"
Habang inaayos ko ang sofabed ay fixed pa rin ang mga mata ko sa braso niya. Tsaka ko lang narealize ulit. Why Brent is still not here? He's not checking on his wife and daughter? What an irresponsible man. Napabulalas ako sa sarili ko. Pero totoo, nasaan ba yun?
----------
🥺🥺🥺