Zawgyi
ခ်စ္ေသာက်န္႔
အပိုင္း(32)
"က်န္႔"
"႐ွဴးတိုးတိုး ကေလးေလးႏိုးသြားမယ္"
ရိေပၚက်န္႔မျဖစ္ကိုၾကည့္ကာႏွလံုးေတာင္ေအာက္လာသည္။
ယိုင္ခ်င္ေနတဲ့ေျခေထာက္ကိုအားယူကာလက္သီးကိုတင္တင္စုပ္ျပီက်န္႔နားသြားကာ
"သည္ငယ္"
"အြင့္..ပိစိေလးအိပ္သြားၿပီခ်လိုက္ေတာ့မယ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကကုတင္ေပၚက္ုေစာင္ေခါက္ေလခ်လိုက္သည္။ရိေပၚေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုတင္တင္ျပန္ဖတ္လိုက္သည္။ငိုခ်င္ေနတာေၾကာင့္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ထားသည္။
"အင့္ လႊတ္ပါအံုးအသက္႐ွဴးက်ပ္ေနၿပီ "
"က်န္႔ က်န္႔ကို႔ကိုသိလားဟင္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကရိေပၚကိုေသခ်ာၾကည့္သည္။ၿပီေတာ့ေခါင္းညိတ္ျပကာ
"သိတယ္ေလ ဟီး..က်န္႔က်န္႔ေယာက်ာၤပဲကို အိ"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ျပန္ေျဖေတာ့ရိေပၚကျပန္ဖတ္ေတာ့ အိ လို႔အသံပင္ထြက္လာသည္။ပုခံုးကစိုစြတ္ေနတာေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ကအတင္႐ုန္းၿပီ
"ကို ကိုငိုေနတာလားဟင္ ဘာလို႔လဲဟင္"
"ဟင္ ကို မငိုပါဘူး မ်က္ မ်က္လံုးထဲအေကာင္ဝင္သြားလို႔"
ရိေပၚမ်က္ရည္မ်ားဆဲြသုတ္ကာေျပာေလသည္။
သူခံစားေနရတာကိုက်န္႔ကိုမေျပာခ်င္ဘူး။ေပ်ာညံ့ေနတဲ့ပံုစံလဲမျပခ်င္သူ။သန္မာရမယ္က်န္႔အတြက္သန္မာရမယ္။က်န္႔ကသူရိွေနမွရမယ္။
"လာကာအံုးကို႔ရင္ခြင္ထဲ"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကအျမန္ပဲရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ
"ကို႔ရင္ခြင္ကေႏြးလိုက္တာ အိပ္ခ်င္ၿပီ"
"ကိုေခ်ာ့သိပ္မွာေပါ့ လာ"
ရိေပၚကုတင္ေပၚတတ္ကာလဲွလိုက္ၿပီေစာင္ေခါက္ကိုလဲယူကာဆိုဖာေပၚျပစ္တင္လိုက္သည္။ဒါကိုျမင္သြားသည့္ေ႐ွာင္းက်န္႔က
"ကို အဲ့ထဲမွာပိစိေလးရိွတယ္ေနာ္ ဘာလို႔အခုလိုလုပ္တာလဲ"
"က်န္႔ကို႔ကိုၾကည့္"
ရိေပၚထထိုင္ကာေ႐ွာင္းက်န္႔ပါးႏွစ္ဖတ္ကိုလက္အုပ္ကာ
"ကိုတို႔သားေလးကဟိုေကာင္ကင္ေပၚမွာေလက်န္႔ရဲ႕ သားေလးကအဲ့ကိုခဏသြားတာၿပီရင္ျပန္လာမွာ ပါးပါးက်န္႔နဲ႔ဒယ္ဒီဝမ္ရိွျပန္လာမွာ ဒါေၾကာင့္က်န္႔ကက်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ရမယ္ေနာ္"
"အြန္႔ ကိုငါအိပ္ခ်င္ေနၿပီ"
ရိေပၚကေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုဖတ္ကာကုတင္ေပၚလဲွခ်ၿပီရင္ခြင္ထဲဖတ္ထားလိုက္သည္။ေသခ်ာအိပ္ေပ်ာ္သြားမွအသာထဆိုဖာေပၚကေစာင္ကိုယူ
ၿပီျခံဳေပးၿပီနဖူးကိုနမ္းၿပီက်ဲနဲ႔ေတြ႔ရန္ထြက္ဘာလိုက္သည္။
ေဒါက္..ေဒါက္..ေဒါက္...(တံခါးေခါက္သံ)
"ဝင္ခဲ့ပါ"
"က်ဲ"
"ရိေပၚ က်န့္က်န္႔သက္သာလား"
ရိေပါမ်က္ႏွာပ်က္ကာ။က်န္႔အေၾကာင္းအကုန္ေျပာျပလိုက္သည္။
"အခ်ိန္လိုတယ္ ႐ုတ္တရပ္ဆိုေတာ့လက္မခံႏိုင္တာပါ ၿပီေတာ့က်န္႔ဒီဗိုက္ေပၚအရမ္းေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာေလ ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ရမယ္"
ေဒါက္...ေဒါက္...
"ေဒါက္တာ ေဒါက္တာ လုပ္ပါအံုး"
"ဟဲ့ဘာျဖစ္တာလဲအေရးႀကီးသုပ္ျပာနဲ႔"
"ဟို"
ရိေပၚကိုၾကည့္ၿပီ
"CEOဝမ္ရဲ႕အမ်ိဳးသားက ကေလးတစ္ေယာက္ကိုသူ႔သားဆိုၿပီဆဲြေနလို႔ပါ"
ဆရာမေလးစကားၾကားၿပီရိေပၚအျပင္ေျပးထြက္လာလိုက့သည္။အိပ္တုန္ေလးထြက္လာတာကို က်န္႔ကခဏေလးနဲ႔ႏိုးလာတယ္။
"မားမား..အီးး.."
"ဟဲ့နင္႐ူးေနတာလား အဲ့တာငါ့သားဟဲ့ လႊတ္ေနာ္ လုပ္ၾကပါအံုး႐ွင္ ကြၽန္မသားေလးကိုအ႐ူးဆဲြေနလို႔"
"ဟင္အင္း ပါးပါးသားေလး ပါးပါးေလ"
"အီးဟီး...."
ထိုကေလးအေမကသူ႔သားကိုဆဲြေနသည့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုဆဲြခြာကေစာင့္တြန္းလိုက္ေတာ့ၾကမ္းျပင္ေပၚေခြေခြေလးလဲွသြားသည္။
"က်န္႔ ခမ်ားဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ေတာက္!!!"
"ကို..အီးးး...ငါ့သားေလးကိုသူေခၚသြားတာ"
"က်န္႔ကိုေျပာထားတယ္ေလ ကိုတို႔သားေလးကေကာင္ကင္ေပၚမွာလို႔"
"အီးးး..."
ေျကာက္ကာငိုေနသည့္က်န္႔ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ကာထိုမိန္းမႀကီးကိုခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည့္ကာေဘးကလူေတြကိုလဲေဝ့ၾကည့္ၿပီ
"ဘာရပ္လုပ္ေနၾကတာလဲ မင္းတို႔မွာအလုပ္မရိွဘူးလား သြားၾက"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့"
အားလံုးေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ထြက္သြားၾကသည္၊
အားလံုးထြက္သြားမွထိုမိန္းမႀကီးကိုျပန္ၾကည့္ကာ
"ခမ်ားကဘာေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ဇနီးကိုတြန္းလိုက္တာလဲ"
"ဟက္ မင္းဇနီးက႐ူးေနတာေလး ငါ့သားကိုအရင္းလာလုတာသူက"
"ခမ်ားလြန္လာၿပီေနာ္"
"မင္းတို႔ကဒီေဆးရံုးကိုဘာလာလုပ္တာလဲ ဒါကခ်မ္းသားတဲ့လူေတြတတ္
တဲ့ေဆးရံုးေနာ္ အ႐ူးေတြတတ္တဲ့ေဆးရံုးမဟုတ္ဘူး"
"ခမ်ားေတာ္ေတာ္လြန္းလာၿပီေနာ္ ကြၽန္ေတာ္ကိုဘယ္သူထင္ေနတာလဲ"
"အင့္.. ကို..ေၾကာက္တယ္"
"ကိုရိွတယ္ေနာ္ ကိုရိွတယ္"
"ဒီမွာမသိရင္မွတ္ထားကြၽန္ေတာ္နာမည္ဝမ္ရိေပၚ"
"ဝမ္..ဝမ္ရိေပၚ..ဟုတ္..ဟုတ္လား"
သူ႔နာမည္လဲၾကားေရာထိုမိန္းမႀကီးမွာမ်က္ႏွာပ်က္ကာတုန္လႈပ္သြားသည္။ဟက္ ခနဲ႔ရယ္ကာ ေၾကာက္ေနတဲ့က်န္႔ကိုယ္ေလးက္ုေပြ႔ခ်ီၿပီ
"ဒီေန႔မစားဖူးတာေတြစားထားေနာက္ေန႔ခမ်ားတို႔အတြက္အားမခံခ်က္မရိွဘူး"
ထိုမိန္းမႀကီးကခ်က္ခ်င္ဒူးေထာက္ကာ
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဝမ္သခင္ေလး မသိလို႔ပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ မွားသြားပါတယ္ ဝမ္သခင္ေလး သခင္ေလး"
ရိေပၚကေတာ့ထိုမိန္းမႀကီးရဲ႕ေတာင္းပန႔သံက္ုလ်စ္လ်ဴ႐ူကာထြက္လာသည္။
"က်န္႔ဘာလို႔ထြက္လာတာလဲ အိပ္ေရေရာဝလို႔လား ကိုခဏေလးထြက္သြားတာကိုကြာ"
"အင့္ ဆူနဲ႔ ငါလန္႔ၿပီႏိုးလာတာ ေဘးကိ္ုၾကည့္ေတာ့ကိုမွမေတြ႔ေတာ့တာ
အဲ့တာနဲ႔ငါလဲေၾကာက္ၿပီအျပင္ကိုထြက္လာတာ အဲ့ကေလးနဲ႔ေတြ႔ေရာ"
"အြန္႔ ေနာက္ဆိုက်န္႔ကိုတစ္ေယာက္ထဲမထားခဲ့ေတာ့ဘူးေနာ္"
"သားရိက်န္႔နဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္ ၿပီေတာ့ေဆးရံုးမွာလဲမေနခ်င္ေတာ့ဘူး"
"ကိုသားကိုေခၚေပးမယ္ေနာ္ ေဆးရံုးကိစၥကေတာ့က်ဲနဲ႔တိုင္ပင္ရအံုးမယ္"
"ကိုကလဲငါေနေကာင္းေနၿပီကို"
"ကိုေျပာေပးပါမယ္ကြား အဆိုးေလးကဆင္းခ်င္ေနၿပီေပါ့"
"ကို"
"ေျပာေလ သည္ငယ္"
"ဟို..မိန္..မိန္ယဲြ႔ေရာဟင္"
^-^
က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္က်ပါ
(18.10.2021)
.....................................................
Unicode
ချစ်သောကျန့်
အပိုင်း(32)
"ကျန့်"
"ရှူးတိုးတိုး ကလေးလေးနိုးသွားမယ်"
ရိပေါ် ကျန့်အဖြစ်ကိုကြည့်ကာနှလုံးတောင်အောင့်လာသည်။
ယိုင်ချင်နေတဲ့ခြေထောက်ကိုအားယူကာလက်သီးကိုတင်းတင်းစုပ်ပြီကျန့်နားသွားကာ
"သည်ငယ်"
"အွင့်..ပိစိလေးအိပ်သွားပြီချလိုက်တော့မယ်"
ရှောင်းကျန့်ကကုတင်ပေါ်က်ုစောင်ခေါက်လေးချလိုက်သည်။ရိပေါ်ရှောင်းကျန့်ကိုတင်းတင်းပြန်ဖက််လိုက်သည်။ငိုချင်နေတာကြောင့်အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားသည်။
"အင့် လွှတ်ပါအုံးအသက်ရှူးကျပ်နေပြီ "
"ကျန့် ကျန့်ကို့ကိုသိလားဟင်"
ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ကိုသေချာကြည့်သည်။ပြီတော့ခေါင်းညိတ်ပြကာ
"သိတယ်လေ ဟီး..ကျန့်ကျန့်ယောကျာၤပဲကို အိ"
ရှောင်းကျန့်ပြန်ဖြေတော့ရိပေါ်ကပြန်ဖက်တော့ အိ လို့အသံပင်ထွက်လာသည်။ပုခုံးကစိုစွတ်နေတာကြောင့်ရှောင်းကျန့်ကအတင်းရုန်းပြီ
"ကို ကိုငိုနေတာလားဟင် ဘာလို့လဲဟင်"
"ဟင် ကို မငိုပါဘူး မျက် မျက်လုံးထဲအကောင်ဝင်သွားလို့"
ရိပေါ်မျက်ရည်များဆွဲသုတ်ကာပြောလေသည်။
သူခံစားနေရတာကိုကျန့်ကိုမပြောချင်ဘူး။ပျောညံ့နေတဲ့ပုံစံလဲမပြချင်သူ။သန်မာရမယ်ကျန့်အတွက်သန်မာရမယ်။ကျန့်ကသူရှိနေမှရမယ်။
"လာကာအုံးကို့ရင်ခွင်ထဲ"
ရှောင်းကျန့်ကအမြန်ပဲရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ
"ကို့ရင်ခွင်ကနွေးလိုက်တာ အိပ်ချင်ပြီ"
"ကိုချော့သိပ်မှာပေါ့ လာ"
ရိပေါ်ကုတင်ပေါ်တတ်ကာလှဲလိုက်ပြီစောင်ခေါက်ကိုလဲယူကာဆိုဖာပေါ်ပြစ်တင်လိုက်သည်။ဒါကိုမြင်သွားသည့်ရှောင်းကျန့်က
"ကို အဲ့ထဲမှာပိစိလေးရှိတယ်နော် ဘာလို့အခုလိုလုပ်တာလဲ"
"ကျန့်ကို့ကိုကြည့်"
ရိပေါ်ထထိုင်ကာရှောင်းကျန့်ပါးနှစ်ဖတ်ကိုလက်အုပ်ကာ
"ကိုတို့သားလေးကဟိုကောင်ကင်ပေါ်မှာလေကျန့်ရဲ့ သားလေးကအဲ့ကိုခဏသွားတာပြီရင်ပြန်လာမှာ ပါးပါးကျန့်နဲ့ဒယ်ဒီဝမ်ရှိပြန်လာမှာ ဒါကြောင့်ကျန့်ကကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ရမယ်နော်"
"အွန့် ကို ငါအိပ်ချင်နေပြီ"
ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်ကိုဖက်ကာကုတင်ပေါ်လှဲချပြီ
ရင်ခွင်ထဲဖက်ထားလိုက်သည်။သေချာအိပ်ပျော်သွားမှ
အသာထဆိုဖာပေါ်ကစောင်ကိုယူပြီ
ခြုံပေးပြီနဖူးကိုနမ်းပြီကျဲနဲ့တွေ့ရန်ထွက်လာလိုက်သည်။
ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်...(တံခါးခေါက်သံ)
"ဝင်ခဲ့ပါ"
"ကျဲ"
"ရိပေါ် ကျန့်ကျန့်သက်သာလား"
ရိပေါမျက်နှာပျက်ကာ။ကျန့်အကြောင်းအကုန်ပြောပြလိုက်သည်။
"အချိန်လိုတယ် ရုတ်တရပ်ဆိုတော့လက်မခံနိုင်တာပါ ပြီတော့ကျန့်ဒီဗိုက်ပေါ်အရမ်းမျှော်လင့်ခဲ့တာလေ သေချာစောင့်ကြည့်ရမယ်"
ဒေါက်...ဒေါက်...
"ဒေါက်တာ ဒေါက်တာ လုပ်ပါအုံး"
"ဟဲ့ဘာဖြစ်တာလဲအရေးကြီးသုတ်ပြာနဲ့"
"ဟို"
ရိပေါ်ကိုကြည့်ပြီ
"CEOဝမ်ရဲ့အမျိုးသားက ကလေးတစ်ယောက်ကိုသူ့သားဆိုပြီဆွဲနေလို့ပါ"
ဆရာမလေးစကားကြားပြီရိပေါ်အပြင်ပြေးထွက်လာလိုက်သည်။အိပ်တုန်လေးထွက်လာတာကို ကျန့်ကခဏလေးနဲ့နိုးလာတယ်။
"မားမား..အီးး.."
"ဟဲ့နင်ရူးနေတာလား အဲ့တာငါ့သားဟဲ့ လွှတ်နော် လုပ်ကြပါအုံးရှင် ကျွန်မသားလေးကိုအရူးဆွဲနေလို့"
"ဟင်အင်း ပါးပါးသားလေး ပါးပါးလေ"
"အီးဟီး...."
ထိုကလေးအမေကသူ့သားကိုဆွဲနေသည့်ရှောင်းကျန့်ကိုဆွဲခွာကစောင့်တွန်းလိုက်တော့ကြမ်းပြင်ပေါ်ခွေခွေလေးလှဲသွားသည်။
"ကျန့် ခများဘယ်လိုလုပ်လိုက်လဲ တောက်!!!"
"ကို..အီးးး...ငါ့သားလေးကိုသူခေါ်သွားတာ"
"ကျန့်ကိုပြောထားတယ်လေ ကိုတို့သားလေးကကောင်ကင်ပေါ်မှာလို့"
"အီးးး..."
ကြောက်ကာငိုနေသည့်ကျန့်ကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ကာထိုမိန်းမကြီးကိုခပ်စိမ်းစိမ်းကြည့်ကာဘေးကလူတွေကိုလဲဝေ့ကြည့်ပြီ
"ဘာရပ်လုပ်နေကြတာလဲ မင်းတို့မှာအလုပ်မရှိဘူးလား သွားကြ"
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"
အားလုံးကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ထွက်သွားကြသည်၊
အားလုံးထွက်သွားမှထိုမိန်းမကြီးကိုပြန်ကြည့်ကာ
"ခများကဘာကြောင့်ကျွန်တော်ဇနီးကိုတွန်းလိုက်တာလဲ"
"ဟက် မင်းဇနီးကရူးနေတာလေး ငါ့သားကိုအရင်းလာလုတာသူက"
"ခများလွန်လာပြီနော်"
"မင်းတို့ကဒီဆေးရုံးကိုဘာလာလုပ်တာလဲ ဒါကချမ်းသားတဲ့လူတွေတတ်တဲ့ဆေးရုံးနော် အရူးတွေတတ်တဲ့ဆေးရုံးမဟုတ်ဘူး"
"ခများတော်တော်လွန်းလာပြီနော် ကျွန်တော်ကိုဘယ်သူထင်နေတာလဲ"
"အင့်.. ကို..ကြောက်တယ်"
"ကိုရှိတယ်နော် ကိုရှိတယ်"
"ဒီမှာမသိရင်မှတ်ထားကျွန်တော်နာမည်ဝမ်ရိပေါ်"
"ဝမ်..ဝမ်ရိပေါ်..ဟုတ်..ဟုတ်လား"
သူ့နာမည်လဲကြားရောထိုမိန်းမကြီးမှာမျက်နှာပျက်ကာတုန်လှုပ်သွားသည်။ဟက်ခနဲ့ရယ်ကာ ကြောက်နေတဲ့ကျန့်ကိုယ်လေးကိုပွေ့ချီပြီ
"ဒီနေ့မစားဖူးတာတွေစားထားနောက်နေ့ခများတို့အတွက်အားမခံချက်မရှိဘူး"
ထိုမိန်းမကြီးကချက်ချင်ဒူးထောက်ကာ
"တောင်းပန်ပါတယ် ဝမ်သခင်လေး မသိလို့ပါ တောင်းပန်ပါတယ် မှားသွားပါတယ် ဝမ်သခင်လေး သခင်လေး"
ရိပေါ်ကတော့ထိုမိန်းမကြီးရဲ့တောင်းပန်သံကိုလျစ်လျူရူကာထွက်လာသည်။
"ကျန့်ဘာလို့ထွက်လာတာလဲ အိပ်ရေရောဝလို့လား ကိုခဏလေးထွက်သွားတာကိုကွာ"
"အင့် ဆူနဲ့ ငါလန့်ပြီနိုးလာတာ ဘေးကိုကြည့်တော့ကိုမှ
မတွေ့တော့တာအဲ့တာနဲ့ငါလဲကြောက်ပြီအပြင်ကိုထွက်လာတာ အဲ့ကလေးနဲ့တွေ့ရော"
"အွန့် နောက်ဆိုကျန့်ကိုတစ်ယောက်ထဲမထားခဲ့တော့ဘူးနော်"
"သားရိကျန့်နဲ့တွေ့ချင်တယ် ပြီတော့ဆေးရုံးမှာလဲ
မနေချင်တော့ဘူး"
"ကိုသားကိုခေါ်ပေးမယ်နော် ဆေးရုံးကိစ္စကတော့
ကျဲနဲ့တိုင်ပင်ရအုံးမယ်"
"ကိုကလဲငါနေကောင်းနေပြီကို"
"ကိုပြောပေးပါမယ်ကွား အဆိုးလေးကဆင်းချင်နေပြီပေါ့"
"ကို"
"ပြောလေ သည်ငယ်"
"ဟို..မိန်..မိန်ယွဲ့ရောဟင်"
^-^
ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ကျပါ
(18.10.2021)