Dave Haru Pov:
Days have passed..
Many things have changed..
Their dealings with us have changed..
Mula nung araw nayun.
Na naabutan namin c Claire na kaharap cna Alixia..
-Nagbago ang lahat_
We’re very proud of her..
We’re proud the way she deals with them..
Na witness namin kung panu sya magalit..
At gawin ang lahat maprotektahan lang mga kaibigan nya..
And I’m sure it’s already destined for us to meet them..
She is very unique..
I didn’t expect na yung araw na yun..
Na kasama namin si Claire sa Cafeteria..
Ang huling araw na makikita ko ang mga ngiti, tawa, kakulitan, kaluhan habang kaharap kami..
-Our innocent Claire-
She was also able to make a cold man laugh in front of a many people..
Yeh! She made a very impossible things that time..
-Di ko alam kung panu nya nagagawa yun_
That was also our memorable and happiest moments ever.
Yeh! Together With her..
She changed a lot of things..
But now? Everything changed..
Ang dating palatawa at palabiro ay naging mailap na saamin..
-Di ko alam kung anong sinabi sa kanila pero...
Ewan bat ganto ang nararamdaman ko..-
C Miss Maurine nalang ang nakakasama namin minsan dahil need nilang magpanggap ni Gael here sa school..
We tried to ask her but..
Wala syang ibang nasagot kundi..
‘C Clarissa po, Ayaw nya lng tlga po nang gulo’
Napangiti ako nang mapait..
-Kaya pala satuwing makakasalubong namin cla at inaaya laging bukang_bibig nila na-
‘May Gagawin pa po kami’
Even it’s so obvious that they’re just made it as an excuse..
‘Bat kelangan mangyari ito?’
Zhan's smiles everytime she sees me already disappeared.
She promised That she wouldn't avoid me but she still did..
Napakagat ako sa labi..
Flashback:
“Hey! Zhan what’s wrong? Are u two avoiding us?”
Pigil ko dito..
“P-o?”
“Hey, You Promised right? You promised that you will tell me everything..”
Pero napatungo lang ito..
“Hey, Zhan I want to help..tell it with me?”
Pero umiwas lng ito..
“CAn you plss stop avoiding me!”
Di ko alam kung bakit ko to ginagawa..
Muli itong napatigil..
Dugdugdug
Huminga ito nang malalim..
At pilit na ngumiti sakin..
“G-usto nyo pong m-akatulong?” Nakayukong usap nito sKin.
“Yes, I’m sure.. How can I help..?”
Nakangiting usap ko.
“K-au nalang po sana ang lumayo saamin..”
Nanlalaki ang mga mata ko sa usap nito.
Dugdugdug
“What?!”
“G-usto nyo pong tumulong diba?Yun po ang pinaka-malaking tulong na pwede nyong m-agawa.. Salamat po..”
Sabay alis nito..
“Zhan!!”
Napasinghap ako sa ere..
At napasabunot sa buhok..
May panandaliang kirot na dumaan sa loob ko..
Mas lalong bumibigat ang pakiramdam ko..
I’ll tried to talk to Claire too but she’s just the same reason..
“Claire can I talk with you?”
“Kinakausap nyo na po ako.. Charr..”
Napangiti ako sa usap nito..
Akala ko nagbalik na sya sa dti..
-But I was wrong again-
“Why are you two avoiding us?”
“Luh! Di po nuh..”
“Claire I’m serious, Is it because of them?”
“Alam nyo na po pala, Sana maintindihan nyo..” Malungkot na usap nito.
“But Claire..”
“Habang napapalapit po kami sainyo..
Mas lalo po kaming napapalapit sa gulo..
Akala namin kami na ang pinakamasuwerteng ordinaryong mga babae dahil nanotice nyo ang isang tulad namin..
Pero sauna lang po pala yun..
Dahil sa huli puro pasakit Po pala ang nag aantay saamin..
Kaya mas mabuti po pala sana na di nlng namin kayo nakilala.
Nang saganuun ang pananatili namin dito ay tahimik sana..
Ibinalik lang po kami sa dapat nakimg kinalagyan dati..” Ngiti nito pero ramdam ko sa boses nito ang punong puno nang kalungkutan.
Napatungo nalamang ako..
Nababasa ko ang kirot sa kanyang mga mata na lalong nagpapabigat nang pakiramdam ko.
“But cla-ire.. Don’t do this.. We can still fix this.. We were talk to them..” Usap ko.
“Hindi nyo po hawak ang mga pag iisip nila..
Kaya wala po kaung magagawa para pigilan sila..” Nakatungong usap nito tsaka na naglakad palayo..
“Cl-aire..”
pigil ko pa sana dito..
“Plss po.. Sana naman naiintindihan nyo..
Ayukong nakikitang nasasaktan ang bestie ko..Habang lumalapit sya sainyo..
Mas lalo lamang syang nasasaktan nang tudo..”
“Claire?..”
“Salamat po sa lahat..Now I believe fantasy doesn’t really exist”
Tsaka na ako nitong iniwang nakatulala..
Hanggang sa namalayan kong umiinit ang mga mata ko..
At ang sikip na nang dibdib ko.,
End Of flashback:
“We can still convince them right?” Biglang usap ni Jj..
Di ako makapagsalita.
-Bat ako nasasaktan nang ganto?-
“Ashler brow baka may magawa ka!” Dinig ko kay JJ..
“What?” Cold na usap nito.
“Close mo si Miss Bhestie right?”
“Who says?” Bored na usap nito at muling nag basa kung ano..
“Pfft..” Biglang tawa ni kenly..
‘Nagbago na tlga c Prince..di na sya masyado malimit pag kinausap..’
Dati nun para lang kaming nakikiusap sa hangin.,
Even c Kenly too..
Mas napapadalas ang mga ngiti nya..
Pero I know kahit nakangiti sya ngayun..
‘Nag aalala rin sya’
Napangiti akong mapait..
-Pero nagbago din ang nagpabago sa kanila-
“Excuse me..” Usap ko at tumungo nang Cr..
Ang bigat kasi nang pakiramdam ko..
Pagpasok ko napasandal ako sa pader at napahawak sa puso ko.
‘Bat ako nasasaktan nang ganto?’
Kala ko magiging madali ang lahat..
Pero Nagkamali ako...
-Di ako sanay na ganun cla-
Napapikit ako at napasuntok sa pader.
Di ko na ininda ang sakit nang kamao ko dahil parang mas duble ang sakit nang nararamdaman nang puso ko..
Napakagat ako sa labi..
‘Pag di po pwede icrush back uncrush nlng’
‘Pag di po pwede icrush back uncrush nlng’
‘Zhan has crush on me?’
‘Good girl..’
Napangiti ako nang mapait nang maalala yun..
-Bat nasasaktan ako nang subra?-