🌈🌈🌈
Caleb is not athletic nor deeply engaged in sports. It just happened than he is blessed with a physique- long legs and flexibility.
Dahil dito nagawa niyang tumakbo ng mabilis at walang tigil palayo sa storage building, palabas ng paaralan, hanggang sa naghihintay na driver ng kotseng sumusundo sa kanya.
"Sir, ok-"
"Drive."
"Sir?"
"I said drive! Now!"
Agad namang tumalima ang driver, pinaharurot ang sasakyan. Nakahinga na lamang siya ng maluwag nang masigurong walang sumusunod- katulad ng mga ninjang baliw na may bitbit na pamalo, aklat ng ritwal at intensyong ialay siya sa isang fictional character.
That b*tch is crazy! Nanginig ang mga kamay niya. He admit, he was afraid. Her eyes looked murderous, with intent to kill.
"Sir... ayos lang po b-"
"Shut up." Wala siyang obligasyong magpaliwanag. Pinikit niya ang mga mata, inisip ang estimated profit ng mga kompanyang pag-aari ng Mobtreal sa loob ng kalahating taon.
He's sure it was higher thank last year. His father, Theodoro Montreal, invested alot, expanded hotel-casinos in Western Europe and established Montreal brand higher than its competitors for at least a decade now.
Excellent management. Stable operations. Caleb visualized himself doing better things in the future, as the successor. It calmed his nerves.
Hanggang sa tuluyang nagpantay ang kanyang hininga. Minulat niya ang mga mata, tinanggal ang unang butones ng uniporme at inirolyo ang manggas. Inalala niys ang mga nangyari ng mas malinaw na pag-iisip.
Nagising na lamang siyang nakadikit sa noo ang dinikdik na nakakadiring mga sangkap. Si Maria ay sumasayaw, ngunit hindi itong nagmukhang tumatalon lamang, tinatawag si Lucifer sa sintonadong soprano.
Maybe it was the adrenaline, maybe he was too strong. Or maybe the ropes she used were old. He freed himself and ran like a maniac.
Muling nanginig ang mga kamay niya, sa pagkakataong ito ay dahil sa galit.
"Maria Bahaghari..." he muttered. "Maria F*cking Bahaghari. I will destroy you."
Hindi lang dahil inungusan siya nito sa ranking, bumaba ang tingin ng iba sa abilidad niya, sa uod na nilagay sa kanyang palad, o pinalo siya sa ulo.
Hindi iyon ang mga dahilan.
He feels terrible. No one should make him fell like that.
Kinuha niya ang cellphone sa bulsa at tinawagan ang mayordomo sa bahay.
"Call Sir Montreal's secretary I'll cancel the lesson with the new tutor."
"Anong idadahilan ko, Sir?" tanong ng matanda.
"Hindi siya magagalit. This is the first time I canceled a lesson on my own request. Ipapaliwanag ko ang lahat pagbalik niya next week."
"I understand. Anything else?"
"No need for dinner. Gagabihin ako ng uwi."
Una niyang pinutol ang tawag, at nag-dial sa numero ni Matthew.
"Nasaan ka?" diretsong tanong niya,
matapos nitong sagutin sa ikaapat na ring. Rinig ang tawanan at musika sa kabilang linya.
"Aba... si Mister #2. Himalang tumawag ka?"
"Nasan ka?" ulit niyang naiinip.
"Bossy as usual. Sa party nila Sophia."
"I'll be right there, magkita tayo."
"Wh-"
He ended the call before Matthew could say something. But then he forgot to ask the address, so he called him again and ended as fast.
"Sabi ko na nga ba, ganito ang mangyayari. Hindi ka a-attend ng party, tatawagan mo ako para lumabas at tangayin sa kotse mo, dalhin sa kung saan."
That's exactly what happened. Kasalukuyang nasa loob sila ng sasakyan, habang pinalabas ni Caleb ang driver upang pribado silang mag-usap ng pinsan.
Bahagya siyang nangamoy alkohol at sigarilyo. "I suppose it's not a formal party."
"Obvious ba," and sarcastically feigned innocence. "Iba ang party na dinadaluhan mo, at party ko. Mine's fun, while yours are beyond boring."
"At least mine are useful for the future. What's the celebration for anyway?"
Ngumisi ito, nagkamot ng ulo. "Hindi ko rin alam, basta pumunta lang ako."
He was amazed by Matthew's indecency, who even had the guts to enjoy it without guilt.
"Sana sumama ka. Kahit hindi ka inimbita, siguradong matutuwa ang mga schoolmates natin."
"Wala akong panahon para sa mga walang kwentang bagay."
"Alam ko," at bumaba ang tingin sa damit. "Oops, my bad. I should behave and act my best in presence of the future Mon-Mon King."
"Mon what?"
"Montreal deMon, pwede rin Montreal Monster. Pili ka lang, it's a free world."
Caleb didn't laugh, but Matthew shamelessly did.
"Alam mo Kaloy, masama ang sobrang seryoso."
"Call me Caleb now."
"Fine Fine!" at itinaas nag mga kamay. "Anyway, bakit natin kailangang mag-usap sa kotse? Pinaalis mo pa ang driver."
"What's the best way to eliminate someone?"
"Bakit may ipapapatay ka ba?"
Oh yes, there is someone in mind. Thinking about it now made him furious again.
"Teka..." tuluyan na itong humarap, mga kamay sa magkabila niyang braso. "Seryoso? May ipapapatay ka nga?"
"No." Even if he wants to, he won't. "I just want to get back what's mine. Pero mas mabuting mapatalsik siya sa school."
"Sino bang tinutukoy mo?"
"Miss Bahaghari. Gusto ko siyang nawala sa landas ko."
"Sabi ko na nga ba, hindi ka mapalagay. Dahil doon lang? Ibang obsession na 'yan."
She tried to kill me today, Caleb thought. But what good would it do if he tells him?
"At ba't ako ang tinawagan mo, Kaloy? Nahulog ka na ba sa charms ko? Incest to the max."
"You and your shrewd morals," he glared. "Gawin mo 'yon para sa'kin."
"Ha?" Tumitig ito ng parang nababaliw. Fortunately, he isn't nd will never be.
"Ikaw ang gumawa ng paraan para mawala siya sa landas ko. Para maging Top 1 ako ulit. Suspension or expulsion is fine. Anything is fine except murder or rape. You do it because I don't want to get my hands dirty."
Higit na nangunot ang noo nito, bumukas at muling sumara ang bibig. "Unti-unti ka na ngang nagiging Mon-Mon."
"Ayaw mo?"
"Ayoko."
"Then, I'll ask Sir to stop your allowance."
"Ayoko pa rin."
"And expel you from school, along with Maria Bahaghari."
Muli itong natahimik at sa wakas aatulinh. nagkamot
"Geez fine. Ako na ang gagawa ng paraan. Anything except murder is okay right? Bukas mismo, may resulta na."
As Caleb thought, money can solve things. The powerful can rule the weak. Matthew is no exception to it.
"Good," ang kuntento niyang sagot
Then it was over. Imbes na sa party, nagpahatid siya sa condo. He said he wanted to plan out my command.
"Nga pala," sabi nito bago isara ang pinto. "Hindi ko 'to ginagawa dahil sa lecheng allowance na binibigay ng Montreal sa'kin o sa'min. Pakisabi na rin sa erpat mong tinatawag mo na 'Sir'... 'Tang-ina niya'_ ginagawa kang robot. Kahit papano, pinsan parin kitang gago ka."
Matthew smiled, but he was definitely masking his frustrations. "Nga pala, may may ilang garapon ng ube jam mula probinsiya. Gusto mo, your highness?"
"No thanks."
"Masarap iyon, si Mama mo kaya ang gumawa. Ang gulo naman kasi ng set up niyo. Magsasampung taong na kayong 'di nagkikita. Ako tuloy ang pinuputakti niya ng tanong sa nangyayari sa'yo."
"I said no."
Nagkamot na lamang ito sabay bumaba ng sasakyan. "Bahala ka," at ibinalibag ang pinto.
"Wala kang narinig," babala niya sa nang muling pumasok anh driver. "Hindi makarating kay Sir Montreal ang napag-usapan dito. Ayaw mong mawalan ng trabaho 'di ba?"
"Yes sir."
"Good, then take me home."
🌈🌈🌈