Zawgyi
ခ်စ္ေသာက်န္႔
အပိုင္း(30)
"က်န္႔...."
ရိေပၚေရအျမန္ခ်ိဳးၿပီးထြက္လာေတာ့ေလွကာထပ္ကမိန္ယဲြ႔ကက်န္႔ကိုတြန္းခ်လိုက္သည္။သူဝင္ဆဲြေပမဲ့မမိွေတာ့က်န္႔ကေအာက္ေတြေခြေခြ
ေလးလဲေနၿပီေအာက္ပိုင္ကေသြးေတြအမ်ားႀကီးထြက္ေနသည္။သူေလွကာေပၚကအျမန္ဆင္ၿပီက်န္႔ကိုေခၚလိုက္သည္။
"က်န္႔..က်န္႔..ကိုေခၚတာၾကားလား"
"အ့ နာတယ္ နာတယ္ဗိုက္ထဲကအရမ္းနာေနတယ္"
"ခဏေနာ္ အိမ္မွာဘယ္သူမွမရိွၾကဘူးလာ က်င္းက်င္း၊ႀကီးရင္၊ဦးက်ိဳး၊ဦးလုဘယ္ေရာက္ေနက်လဲ"
"လာပါၿပီးအကိုႀကီး အယ္ အကိုေလးဘာျဖစ္
"ဦးက်ိဳးကိုသြားေခၚၿပီးေဆးရံုးသြားမယ္လို႔ ျမန္ျမန္"
"ဟုတ္အကိုႀကီး"
က်င္းက်င္းကအျမန္ေျပးၿပီဦးက်ိဳးကိုသြားေခၚသည္။ႀကီးရင္ကေ႐ွာင္းက်န္႔အခုလိုျဖစ္ေတာ့လန္႔သြားသည္။သူတို႔ဒီဗိုက္ေလးကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္သဲသဲလႈပ္ခဲ့ရသလဲ
ရိေပၚကက်န္႔ကိုေပြ႔ကာေလွကားေပၚမွာေၾကာက္ၿပီးတုန္ေနတဲ့မိန္ယဲြ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီ
"ငါေနာက္မွမင္းနဲ႔စာရင္း႐ွင္းမယ္က်ဴးမိန္ယဲြ႔"
"ငါ့..ငါ့လုပ္တာမဟုတ္ဘူး..ရိေပၚသိလားငါလုပ္တာမဟုတ္ဘူး"
မိန္ယဲြ႔ေၾကာတာဂ႐ုမစိုက္ပဲကားေပၚအျမန္တတ္ကာေဆးရံုးကိုေမာင္းသည္။အခုလိုစိတ္နဲ႔သူကားေမာင္းႏိုင္မယ္မဟုတ္
ကားေပၚကဆင္းၿပီေဆးရံုးထဲဝင္ေတာ့အားလံုးကသူကိုဝိုင္ၾကည့္ေနက်သည္။တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုပ်ာယာခက္သြားသည္။
"က်ဲ က်န္႔ကိုကယ္ေပးပါ က်န္႔ေသြးေတြထြက္ေနၿပီ"
"ဟယ္ က်န္႔က်န္႔ေလးဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
"ေနာက္မွေမးက်ဲ က်န္႔ကအေရးႀကီးတယ္"
က်ဲဝမ္ခ်င္းကဆရာဝန္ေတြနဲ႔က်န္႔ကိုအေရးေပၚခန္းထဲေခၚသြားသည္။
ခဏၾကာေတာ့ေ႐ွာင္းမားတို႔ေရာဝမ္မားေရာငိုႀကီးခ်က္မနဲ႔ေရာက္လာသည္။ႀကီးရင္းေရာက်င္းက်င္းေရာအားလံုးပဲ။
အေရးေပၚခန္းေ႐ွ႕တြင္လူကအေတာ္မ်ားေနသည္။
ရိေပၚကေတာ့ထိုင္လို႔ကိုမရလမ္းကိုထပ္တလဲလဲေလွ်ာက္ေနသည္။အခုခ်ိန္မွာရင္ကေပါက္ကဲြေတာ့
မဲ့ဗံုးပစ္လံုးလိုပဲအသက္႐ွဴးေတာ္က်ပ္လာသည္။
2နာရီၾကားေတာ့အခန္းတံခါးပြင့္လာသည္။က်ဲကငိုထားသည့္မ်က္လံုးနဲ႔အားလံုးကို
ၾကည့္ကာေခါင္းခါျပသည္။ရိေပၚထိုေနရာမွာပဲအ႐ုပ္က်ိဳးပ်က္လဲက်သြားသည္။ေ႐ွာင္းမာလဲေမ့လဲသြားလို႔အားလံုးပ်ာယာပိုခက္သြားသည္။
ရိေပၚကနံရံကိုလက္သီးနဲ႔အႀကိမ္းႀကိမ္းထိုးေနသည္။လက္တစ္ဖက္လဲစုပ္ပ်က္သက္လို႔ဝမ္ပါးကသူ႔သားကိုတားသည္။
မဂၤဝတ္စံုးသြားၾကည္သည့္ရြယ္ယမ္းတို႔အတဲြကသတင္းၾကားၾကားခ်င္းေဆးရံုးကိုတန္လိုက္လာသည္။႐ွင္းခ်န္းကဒီကိစၥၾကားၾကားခ်င္းေတာ္
ေတာ္မ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္။သူတို႔လာေတာ့ရိေပၚကလက္တး္ဖက္က
ပတ္တီးႀကီးနဲ႔ေဖ်ာ့ေတာ့စြာလဲွေနသည့္ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္တစ္ဖတ္ကိုကိုင္ကာညိမ္ေနသည္။
"ဘယ္သူလုပ္တာလဲ"
ေအးစက္စက္ထြက္လာသည့္႐ွင္းခ်န္းအသံေၾကာင့္ရြယ္ယမ္းေတာင္ျကက္သီးထသလိုျဖစ္သြားသည္။အရာရာကိုၿပိဳလဲေနသည့္ရိေပၚက
ထိုအသံၾကားမွတစ္ခုခုကိုသတိရကာ
"မိန္ယဲြ႔ မိန္ယဲြ႔ေလွကာေပၚကတြန္းခ်လိုက္တာ"
ေတာက္!!!
႐ွင္းခ်န္းေတာက္ကိုျပင္ျပင္ေခါက္လိုက္ၿပီရိေပၚကိုအဓိပါၸယ္ပါပါၾကည့္လိုက္သည္။ဒီလအတြင္မွာရိေပၚနဲ႔႐ွင္းခ်န္းအေတာ္ရင္ႏီွးေနၿပီ။
႐ွင္းခ်န္းကေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုခ်စ္သည္။ရိေပၚက႐ွင္းခ်န္ထက္က်န္႔ကိုပိုခ်စ္သည္။
အခုထိႏိုးမလားေသးသည့္က်န္႔ကိုနဖူးကိုနမ္းကာ႐ွင္းခ်န္းနဲ႔အတူေဆးရံုးကထြက္လာသည္။သူ႔ကိုယ္ကေသြးေတြေၾကာင့္ညိွးစို႔စို႔အနံ႔ရသည္။အဲ့ေသြးေတြကက်န္႔ေအာက္ကထြက္သည့္ေသြးေတြျဖစ္တာေၾကာင့္အနံ႔ကမေကာင္း
"မင္းေရအရင္ခ်ိဳးမလား"
"ငါကအမိႈက္အရင္႐ွင္းခ်င္တာ"
"အဟင္း မိန္ယဲြ႔ကအသက္႐ွင္းရတာညီးေငြ႔ေနၿပီထင္တယ္"
ေတာင္!!
"ဘယ္သူလဲ"
"ခ်န္မင္"
"သူကဘာကိစၥရိွလဲ က်န္႔က်န္႔အေၾကာင္းသိသြားၿပီးလား"
"မိန္ယဲြ႔ကသူရိွမွာၿပီေတာ့ၿမိဳ႕ျပင္ကနာကိုလာခဲ့တဲ့"
႐ွင္းခ်န္းကလွပစ့ာျပံဳးၿပီးကားေလးကၿမိဳ႕ျပင္ကိုဦးတည္လိုက္သည္။
အားလံုးထြက္သြားေတာ့ေလွကား်ပၚကမိန္ယဲြ႔ကရိေပၚကိုအခုထိေျဖ႐ွင္းေနတုန္။သူအဲ့လိုလုပ္ဖို႔မရည္ရြယ္ခဲ့ပါ။ရိေပၚကိုလဲကပ္လို႔မရ။
႐ွင္းခ်န္းကိုလဲေျပာလို႔မရ၊ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုစိတ္ဝင္စားေနသည့္ခ်န္မင္ကိုညိွတာလဲမရ။ဘာေတြလဲသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေငးၾကည့္ေနရတာကို
အခ်စ္လို႔ထင္ေနတာလာ။ဒီေနလဲခ်န္မင္နဲ႔ေတြ႔ကာျပန္လာသည္။ေဒါသကထြက္ေနတာေၾကာင့္လက္လြန္သြားသည္။
ဘယ္သူမွမရိွတာေၾကာင့္ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ပဲအိမ္ထဲကေျပး
ထြက္လာလိုက္သည္။လမ္းတစ္ဝက္ေတာင္မေရာက္ေသးဘူး
သူ႔အေ႐ွ႕ကိုလာရပ္သည့္ကားဆင္းလာသူကခ်န္မင္။သူအားလံုးထက္ခ်န္မင္ကိုပိုေၾကာက္သည္။မိမိနာလာရပ္ကာမ်က္လံုးနီႀကီးနဲ႔လည္ပင္လာညႇစ္ကာ
"မင္းကိုငါဘာေျပာထားလဲ ကေလးကိုမထိနဲ႔လို႔ေျပာထားတယ္မစုတ္လာ
"ငါ ေတာင္း ပန္အင့္ "
"ဒီေကာင္းမကိုေခၚလာခဲ့"
"ဟုတ္သခင္ႀကီး"
သူဘယ္ေလာက္ေတာင္ထိုကေလးကိုတန္ဖိုးထားခဲ့ရလဲ။ဝမ္ကေတာ္ရိွကေတာင္မဲ့ေကာင္းေလးကဝမ္သခင္မေလးမဂၤပဲြကိုပိုင္႐ွင္ႀကီးနဲ႔တတ္ခဲ့သည္။သူကခ်စ္ေကမဲ့သူမ်ားအိမ္ေထာင္ကိုၿပိဳကဲြေအာင္လုပ္မဲ့သူမဟုတ္ သူကစည္းရိွသည္။မိန္ယဲြ႕ကသူေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုသေဘာက်တာသိတာ
လာပူေပါင္သည္။သူအႀကိမ္းႀကိမ္းျငင္ခဲ့သည္။ၿပီေတာ့သူကရိေပၚနဲ႔ သိသလို႐ွင္းခ်န္နဲ႔လဲသိတယ္။သူတို႔သံုးေယာက္ကေ႐ွာင္းက်န္႔ကို
ခ်စ္သည္။ဒါေပမဲ့ရိေပၚကကံေကာင္သည္။ေ႐ွာင္းက်န္႔ကရိေပၚကို အရမ္းခ်စ္တယ္တဲ့
ရိေပၚတို႔ခ်န္မင္ခ်ိန္တဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့အခန္းထဲမွာေျခခ်ိတ္ၿပီေဆးလိပ္ေသာက္ေနသည့္ခ်န္မင္
"မိန္ယဲြ႔ေရာ"
ရိေပၚအေမးကိုေမဆက္ျပတာေၾကာင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ႏွစ္
ေယာက္လံုး လန္႔သြားသည္။မိန္ယဲြ႔လက္ေခ်ာင္းေတြအဖ်တ္ခံထားရသည္။
ရိေပၚကိုလဲေတြ႔ေရာဝူဝူဝါးဝါးေတြေအာ္ေနသည္။လွ်ာပါအဖ်တ္ခံထားရ တာလား
"တစ္ေယာက္ခ်င္သတ္ေပါ့"
ထိုအခါ႐ွင္းခ်န္ကေဒါသႀကီးစြာမိန္ယဲြ႔ဆံပင္ေတြကိုဆဲြသည္။
ရိေပၚကခ်န္မင္နဲ႔အတူခဏအျပင္ထြက္လာသည္
"ေရာ့ေသာက္လိုက္"
"မင္းက်န္႔ကိုဘယ္မွာေတြ႔တာလဲ"
သူ႔အေမးကိုခ်န္မင္ကေဆးလိပ္ေငြ႔ေတြမႈတ္ထြက္ရင္ျပံဳးကာ
"မင္းဒီေမးခြန္းေမတာ5ႀကိမ္ရိွၿပီ"
"ငါေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုသူ႔ဆိုင္မွာေတြ႔ခဲ့တာသူက ကေလးေလးလိုပဲျဖဴစင္ တယ္ အတၱကင္တယ္ လွတယ္"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
"ဘာအတြက္လဲ"
"အရာရာအတြက္"
"ဒါၿပီရင္ငါႏိုင္ငံျခားကိုအၿပီသြားေတာ့မယ္ ဒါေပမဲ့ငါကေလးကိုခ်စ္တုန္
ပဲေနာ္ ငါအားရင္Vcေျပာတာေပါ့မင္းခြင့္ျပဳရမယ္ "
"မင္းအဲ့မွာအသစ္ေတြ႔မွာပါကြာ"
"ငါမင္းကိုအားက်တယ္"
""............"
"ျပန္ဝင္ရေအာင္႐ွင္းခ်န္ကစိတ္ႀကီးတယ္"
သူနဲ႔ခ်န္မင္ျပန္ဝင္လာေတာ့႐ွင္းခ်န္ကခံုမွာထိုင္ၿပီမိန္ယဲြ႕ကလူ႐ုပ္ေတာင္မေပါက္ေတာ့
"အင္းျပန္သင့္ၿပီေရးခ်ိဳးၿပီက်န္႔က်န္႔ရိွသြားလ္ုက္ဒီကိစၥကငါနဲ႔ခ်န္မင္ လုပ္လိုက္မယ္"
"ဒါေပမဲ့..
"မင္းသြားသင့္တယ္"
ဟူး...
"ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီ"
ရိေပၚထြက္သြားေတာ့႐ွင္းခ်န္းနဲ႔ခ်န္မင္ရဲ႕ရယ္သံႀကီးကေၾကာက္စရားေကာင္းေအာင္ထြက္လာၿပီမိန္ယဲြ႔ရဲ႕ဝူးဝူးဝါးဝါးသံႀကီးပါတစ္ဆက္ ထြက္လာသည္။
မိန္ယဲြ႔ကိုသူ႔လက္နဲ႔မလုပ္ရလို႔မေက်နပ္ေပဒါကကိစၥမရိွပါဘူး။
ေက်းဇူးတင္းပါတယ္ခ်န္မင္နဲ႔႐ွင္းခ်န္ေကာငါ့ရိွကသဲငယ္ကိုလုမသြားလို႔
(16.10.2021)
.........................................................
Unicode
ချစ်သောကျန့်
အပိုင်း(30)
"ကျန့်...."
ရိပေါ်ရေအမြန်ချိုးပြီးထွက်လာတော့လှေကာထပ်ကမိန်ယွဲ့ကကျန့်ကိုတွန်းချလိုက်သည်။သူဝင်ဆွဲပေမဲ့မမှိီတော့ကျန့်ကအောက်တွေခွေခွေလေးလဲနေပြီအောက်ပိုင်ကသွေးတွေအများကြီးထွက်နေသည်။သူလှေကာပေါ်ကအမြန်ဆင်ပြီကျန့်ကိုခေါ်လိုက်သည်။
"ကျန့်..ကျန့်..ကိုခေါ်တာကြားလား"
"အ့ နာတယ် နာတယ်ဗိုက်ထဲကအရမ်းနာနေတယ်"
"ခဏနော် အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိကြဘူးလာ ကျင်းကျင်း၊ကြီးရင်၊ဦးကျိုး၊ဦးလုဘယ်ရောက်နေကျလဲ"
"လာပါပြီးအကိုကြီး အယ် အကိုလေးဘာဖြစ်
"ဦးကျိုးကိုသွားခေါ်ပြီးဆေးရုံးသွားမယ်လို့ မြန်မြန်"
"ဟုတ်အကိုကြီး"
ကျင်းကျင်းကအမြန်ပြေးပြီဦးကျိုးကိုသွားခေါ်သည်။ကြီးရင်ကရှောင်းကျန့်အခုလိုဖြစ်တော့လန့်သွားသည်။သူတို့ဒီဗိုက်လေးကိုဘယ်လောက်တောင်သဲသဲလှုပ်ခဲ့ရသလဲ။
ရိပေါ်ကကျန့်ကိုပွေ့ကာလှေကားပေါ်မှာကြောက်ပြီးတုန်နေတဲ့မိန်ယွဲ့ကိုစိုက်ကြည့်ပြီ
"ငါနောက်မှမင်းနဲ့စာရင်းရှင်းမယ်ကျူးမိန်ယွဲ့"
"ငါ့..ငါ့လုပ်တာမဟုတ်ဘူး..ရိပေါ်သိလားငါလုပ်တာမဟုတ်ဘူး"
မိန်ယွဲ့ပြောတာဂရုမစိုက်ပဲကားပေါ်အမြန်တတ်ကာဆေးရုံးကိုမောင်းသည်။အခုလိုစိတ်နဲ့သူကားမောင်းနိုင်မယ်မဟုတ်။
ကားပေါ်ကဆင်းပြီဆေးရုံးထဲဝင်တော့အားလုံးကသူကိုဝိုင်းကြည့်နေကျသည်။တစ်ချို့ဆိုပျာယာခက်သွားသည်။
"ကျဲ ကျန့်ကိုကယ်ပေးပါ ကျန့်သွေးတွေထွက်နေပြီ"
"ဟယ် ကျန့်ကျန့်လေးဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ"
"နောက်မှမေးကျဲ ကျန့်ကအရေးကြီးတယ်"
ကျဲဝမ်ချင်းကဆရာဝန်တွေနဲ့ကျန့်ကိုအရေးပေါ်ခန်းထဲခေါ်သွားသည်။
ခဏကြာတော့ရှောင်းမားတို့ရောဝမ်မားရောငိုကြီးချက်မနဲ့ရောက်လာသည်။ကြီးရင်းရောကျင်းကျင်းရောအားလုံးပဲ။
အရေးပေါ်ခန်းရှေ့တွင်လူကအတော်များနေသည်။
ရိပေါ်ကတော့ထိုင်လို့ကိုမရလမ်းကိုထပ်တလဲလဲလျှောက်နေသည်။
အခုချိန်မှာရင်ကပေါက်ကွဲတော့မဲ့ဗုံးပစ်လုံးလိုပဲအသက်ရှုး
တောင်ကျပ်လာသည်။
2နာရီကြားတော့အခန်းတံခါးပွင့်လာသည်။အရင်ထွက်လာသည့်ကျဲကမျက်နှာပျက်နေသည်။ရိပေါ်တို့အပြေးသွားတော့
ကျဲနာမားတို့ပါရောက်လာသည်။ကျဲကငိုထားသည့်မျက်လုံးနဲ့အားလုံးကိုကြည့်ကာခေါင်းခါပြသည်။ရိပေါ်ထိုနေရာမှာပဲအရုပ်ကျိုးပျက်လဲကျသွားသည်။ရှောင်းမာလဲမေ့လဲသွားလို့အားလုံးပျာယာပိုခက်သွားသည်။
ရိပေါ်ကနံရံကိုလက်သီးနဲ့အကြိမ်းကြိမ်းထိုးနေသည်။လက်တစ်ဖက်လဲစုပ်ပျက်သက်လို့ဝမ်ပါးကသူ့သားကိုတားသည်။
မင်္ဂဝတ်စုံသွားကြည်သည့်ရွယ်ယမ်းတို့အတွဲကသတင်းကြားကြားချင်းဆေးရုံးကိုတန်လိုက်လာသည်။ရှင်းချန်းကဒီကိစ္စကြားကြားချင်တော်တော်မျက်နှာပျက်နေသည်။သူတို့လာတော့ရိပေါ်ကလက်တစ်ဖက်ကပတ်တီးကြီးနဲ့ဖျော့တော့စွာလှဲ
နေသည့်ရှောင်းကျန့်လက်တစ်ဖတ်ကိုကိုင်ကာငြိမ်နေသည်။
"ဘယ်သူလုပ်တာလဲ"
အေးစက်စက်ထွက်လာသည့်ရှင်းချန်းအသံကြောင့်ရွယ်ယမ်းတောင်ကြက်သီးထသလိုဖြစ်သွားသည်။အရာရာကိုပြိုလဲနေသည့်ရိပေါ်ကထိုအသံကြားမှတစ်ခုခုကိုသတိရကာ
"မိန်ယွဲ့ မိန်ယွဲ့လှေကာပေါ်ကတွန်းချလိုက်တာ"
တောက်!!!
ရှင်းချန်းတောက်ကိုပြင်ပြင်ခေါက်လိုက်ပြီရိပေါ်ကိုအဓိပ္ပါယ်ပါ
ပါကြည့်လိုက်သည်။ဒီလအတွင်မှာရိပေါ်နဲ့ရှင်းချန်းအတော်ရင်နှီးနေပြီ။ရှင်းချန်းကရှောင်းကျန့်ကိုချစ်သည်။
ရိပေါ်ကရှင်းချန်ထက်ကျန့်ကိုပိုချစ်သည်။
အခုထိနိုးမလာသေးသည့်ကျန့်ကိုနဖူးကိုနမ်းကာရှင်းချန်းနဲ့အတူဆေးရုံးကထွက်လာသည်။သူ့ကိုယ်ကသွေးတွေကြောင့်ညှိးစို့စို့အနံ့ရသည်။အဲ့သွေးတွေကကျန့်အောက်ကထွက်သည့်သွေးတွေဖြစ်တာကြောင့်အနံ့ကမကောင်း
"မင်းရေအရင်ချိုးမလား"
"ငါကအမှိုက်အရင်ရှင်းချင်တာ"
"အဟင်း မိန်ယွဲ့ကအသက်ရှင်းရတာညီးငွေ့နေပြီထင်တယ်"
တောင်!!
"ဘယ်သူလဲ"
"ချန်မင်"
"သူကဘာကိစ္စရှိလဲ ကျန့်ကျန့်အကြောင်းသိသွားပြီးလား"
"မိန်ယွဲ့ကသူရှိမှာပြီတော့မြို့ပြင်ကနာကိုလာခဲ့တဲ့"
ရှင်းချန်းကလှပစ့ာပြုံးပြီးကားလေးကမြို့ပြင်ကိုဦးတည်လိုက်သည်။
အားလုံးထွက်သွားတော့လှေကားပေါ်ကမိန်ယွဲ့ကရိပေါ်ကိုအခုထိဖြေရှင်းနေတုန်။သူအဲ့လိုလုပ်ဖို့မရည်ရွယ်ခဲ့ပါ။ရိပေါ်ကိုလဲကပ်လို့မရ။
ရှင်းချန်းကိုလဲပြောလို့မရ၊ရှောင်းကျန့်ကိုစိတ်ဝင်စားနေသည့်ချန်မင်ကိုညှိတာလဲမရ။ဘာတွေလဲသူတို့နှစ်ယောက်ကငေးကြည့်နေရတာကိုအချစ်လို့ထင်နေတာလာ။ဒီနေ့လဲချန်မင်နဲ့တွေ့ကာပြန်လာသည်။ဒေါသကထွက်နေတာကြောင့်လက်လွန်သွားသည်။
ဘယ်သူမှမရှိတာကြောင့် ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ပဲအိမ်ထဲကပြေးထွက်လာလိုက်သည်။လမ်းတစ်ဝက်တောင်မရောက်သေးဘူး
သူ့အရှေ့ကိုလာရပ်သည့်ကားဆင်းလာသူကချန်မင်။သူအားလုံးထက်ချန်မင်ကိုပိုကြောက်သည်။မိမိနာလာရပ်ကာမျက်လုံးနီကြီးနဲ့လည်ပင်လာညှစ်ကာ
"မင်းကိုငါဘာပြောထားလဲ ကလေးကိုမထိနဲ့လို့ပြောထားတယ်မဟုတ်လား"
"ငါ တောင်း ပန်အင့် "
"ဒီကောင်မကိုခေါ်လာခဲ့"
"ဟုတ်သခင်ကြီး"
သူဘယ်လောက်တောင်ထိုကလေးကိုတန်ဖိုးထားခဲ့ရလဲ။ဝမ်ကတော်ရှိကတောင်မဲ့ကောင်လေးကဝမ်သခင်မလေးမင်္ဂပွဲကိုပိုင်ရှင်ကြီးနဲ့တတ်ခဲ့သည်။သူကချစ်ပေမဲ့သူများအိမ်ထောင်ကိုပြိုကွဲအောင်လုပ်မဲ့သူမဟုတ် သူကစည်းရှိသည်။မိန်ယွဲ့ကသူရှောင်းကျန့်ကိုသဘောကျတာသိတော့လာပူပေါင်းသည်။သူအကြိမ်း
ကြိမ်းငြင်ခဲ့သည်။ပြီတော့သူကရိပေါ်နဲ့
သိသလိုရှင်းချန်နဲ့လဲသိတယ်။သူတို့သုံးယောက်ကရှောင်းကျန့်ကို
ချစ်သည်။ဒါပေမဲ့ရိပေါ်ကကံကောင်သည်။ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ကို အရမ်းချစ်တယ်တဲ့ ။
ရိပေါ်တို့ချန်မင်ချိန်တဲ့နေရာရောက်တော့အခန်းထဲမှာခြေချိတ်ပြီဆေးလိပ်သောက်နေသည့်ချန်မင်
"မိန်ယွဲ့ရော"
ရိပေါ်အမေးကိုမေဆက်ပြတာကြောင့်ကြည့်လိုက်တော့နှစ်ယောက်လုံး လန့်သွားသည်။မိန်ယွဲ့လက်ချောင်းတွေအဖျတ်ခံထားရသည်။
ရိပေါ်ကိုလဲတွေ့ရောဝူဝူဝါးဝါးတွေအော်နေသည်။လျှာပါအဖျတ်ခံထားရ တာလား
"တစ်ယောက်ချင်သတ်ပေါ့"
ထိုအခါရှင်းချန်ကဒေါသကြီးစွာမိန်ယွဲ့ဆံပင်တွေကိုဆွဲသည်။
ရိပေါ်ကချန်မင်နဲ့အတူခဏအပြင်ထွက်လာသည်
"ရော့သောက်လိုက်"
"မင်းကျန့်ကိုဘယ်မှာတွေ့တာလဲ"
သူ့အမေးကိုချန်မင်ကဆေးလိပ်ငွေ့တွေမှုတ်ထွက်ရင်ပြုံးကာ
"မင်းဒီမေးခွန်းမေးတာ5ကြိမ်ရှိပြီ"
"ငါရှောင်းကျန့်ကိုသူ့ဆိုင်မှာတွေ့ခဲ့တာသူက ကလေးလေးလိုပဲဖြူစင် တယ် အတ္တကင်တယ် လှတယ်"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
"ဘာအတွက်လဲ"
"အရာရာအတွက်"
"ဒါပြီရင်ငါနိုင်ငံခြားကိုအပြီသွားတော့မယ် ဒါပေမဲ့ငါကလေးကိုချစ်တုန်ပဲနော် ငါအားရင်Vcပြောတာပေါ့မင်းခွင့်ပြုရမယ် "
"မင်းအဲ့မှာအသစ်တွေ့မှာပါကွာ"
"ငါမင်းကိုအားကျတယ်"
"............"
"ပြန်ဝင်ရအောင်ရှင်းချန်ကစိတ်ကြီးတယ်"
သူနဲ့ချန်မင်ပြန်ဝင်လာတော့ရှင်းချန်ကခုံမှာထိုင်ပြီမိန်ယွဲ့ကလူရုပ်တောင်မပေါက်တော့
"အင်းပြန်သင့်ပြီရေးချိုးပြီကျန့်ကျန့်ရှိသွားလိုက်ဒီကိစ္စကငါနဲ့ချန်မင် လုပ်လိုက်မယ်"
"ဒါပေမဲ့..
"မင်းသွားသင့်တယ်"
ဟူး...
"ကျွန်တော်သွားပြီ"
ရိပေါ်ထွက်သွားတော့ရှင်းချန်းနဲ့ချန်မင်ရဲ့ရယ်သံကြီးကကြောက်စရာကောင်းအောင်ထွက်လာပြီမိန်ယွဲ့ရဲ့ဝူးဝူးဝါးဝါးသံကြီးပါတစ်ဆက် ထွက်လာသည်။
မိန်ယွဲ့ကိုသူ့လက်နဲ့မလုပ်ရလို့မကျေနပ်ပေဒါကကိစ္စမရှိပါဘူး။ကျေးဇူးတင်းပါတယ်ချန်မင်နဲ့ရှင်းချန်ကောငါ့ရှိကသဲငယ်ကိုလုမသွားလို့။
(16.10.2021)