"ឈប់សិន តើខ្ញុំអាចចូលរួមផងបានទេ" Who😱..........
គ្រប់គ្នារៀបនិងបរិភោគអាហារទៅហើយ តែក៏មានសម្លេងមួយមកកាត់ផ្តាច់ទើបអ្នកគ្រប់គ្នាប្រញ៉ាប់ងាកទៅមើលទើបដឹងថាជាអ្នកណា...
"ជុង" នាងតូចថេហ្យុងគ្រាន់តែងាកទៅឃើញថាជាម្ចាស់សម្លេងជាម្ចាស់បះដូងរបស់ខ្លួនភ្លាមនាងក៏ងើបចេញពីកៅអីរត់ទៅអោបរាងក្រាសដែលឈរនៅមាត់ទ្វារនេាះ។
"ហុឹក អូននឹកបងណាស់ដឹងទេ" ថេហ្យុងនិយាទាំងបនឺងកម្លាំងដៃអោបរិទ្ធរាងក្រាសកាន់តែខ្លាំងឡើង រាងក្រាសក៏លើដៃអោបនាងវិញទាំងក្តីនឹករលឹក។
"បងក៏នឹកអូនដូចគ្នា ព្រះនាងតូចរបស់បង" ជុហហ្គុក
"នេះបងមកដល់កូរ៉េវិញតាំងពីពេលណា
ហតុអីមិនប្រាប់អូន អូននិងទៅទទួលបង"
ថេហ្យុងលែងរាងក្រាសចេញពីការអោបមុននិងសួរនាំនាយ។
"បងចង់ Surprise អូននិងណា រីករាយថ្ងៃកំណើតអូនសម្លាញ់ ស៉ឺតៗ" រាងក្រាសនិយាយហើយក៏អៅនទៅថើបថ្ពាល់នាងតូចទាំងសងខាង។
"ហិហិ អគុណបងណាស់" ថេហ្យុង
"ម៉េាះកូនជុង បើបានជាមកទៅហើយចូកញាំអាហារពេលល្ងាចជាមួយពួកយើងមក"
លោកគីម
"បាទ លោកប៉ា" ថាហើយពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានដើរទៅអង្គុយនៅតុអាហារជាមួយគ្នា
"មីងថេយ៍ នេះអ្នកណាគេនិង" ជីនណាម សួរទៅកាន់ថេហ្យងដែលឃើញមនុស្សប្លែកមុខ
"នេះគឺពូជុងដែលមីងតែងតែនិយាយប្រាប់ជីនណាមនេាះអី" ថេហ្យុង
"អរ ច៎ាស" ជីនណាម
"ច្នឹងឆាប់នាំគ្នាញ៉ាំទៅ ប្រយ័ត្នត្រជាក់អស់លែងឆ្ងាញ់" អ្នកស្រីគីម និយាយហយគ្រប់គ្នាក៏នាំគ្នាញុាំ។
បន្ទាប់ញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចរួចរាល់អស់ហើយ ពួកគេក៏នាំគ្នាអង្គុយនៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវដើម្បីសួនាំរឿងការសិក្សាររបស់រាងក្រាសខ្លះៗ។
"ជុងហ្គុកកូនមកកូរ៉េបានប៉ុន្មានថ្ងៃហើយ"
អ្នកស្រីគីម
"កូនទើបតែមកដល់ពេលល្ងាចនេះទេម៉ាក់ មកល់កូរ៉េភ្លាមក៏មករកថេយ៍ភ្លាមនិងណា" ជុងហ្គុក
"នះងមិនទាន់ទៅភូមិគ្រឹះបងទេឬ" ថេហ្យុង
"បាទ បងមិនទាន់ទៅទេ តែអូនកុំភ័យអីបងបានខលប្រាប់ប៉ាម៉ាក់រួចរាល់អស់ហើយ" ជុងហ្គុក
"មីងថេយ៍" ជីនណាម
"ច៎ាស" ថេហ្យុង
"អូនសុំកាដូរមីងថេយ៍ខ្លះបានទេ អូនឃើញគេលើកចូលបន្ទប់មីងថេយ៍ច្រើនណាស់ ហើយមានតុក្កាតាធំៗច្រើនទៀតផង" ជីនណាម
"កូននេះ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃកំណើតមីងកូន កូនមិនអោយកាដូរមីងទេ បែរជាទៅសុំកាដូរពីមីងទៅវិញ" ជីន
"មិនអីទេ ចាំចូលទៅបើកកាដូរជាមួយមីងណា មីងនិងអោយជីនណាមអោយច្រើនណា"
ថេហ្យុង
"ពិតមែនហេសមីងថេយ៍" ជីនណាម
"ច៎ាស ពិត" ថេហ្យុង
"យ៎េ អគុណមីងថេយ៍" ជីនណាម
"ជុងហ្គុកកូនគេងនៅទីនេះមួយយប់សិនទៅ ព្រេាះនេះយប់ហើយ ចាំម៉ាក់ខលទៅប្រាប់ប៉ាម៉ាក់កូនអោយ" អ្នកស្រីគីម
"បាទ អគុណអ្នកម៉ាក់" អ្នកស្រីគីម
"អៅ មិនទាន់អោយគេរៀបចំបន្ទប់ផងនិងអ្នកម៉ាក់" ថេហ្យុង
"មិនបាចរៀបចំបន្ទប់នាំតែរញ៉េរញ៉ៃអីទេ បងគេងបន្ទប់ជាមួយអូនក៏បានដែល" ជុងហ្គុក
"ឆ្កួត និយាយស្អីច្នឹង" ថេហ្យុង
"មែនហើយអោយបងគេងជាមួយកូនទៅ មិនអីទេ" លោកគីម
"ច៎ាស លោកប៉ា" ថេហ្យុង
"ច្នឹងពួកកូននាំគ្នាឡើងទៅគេងទៅណា យប់ហើយ" អ្នកស្រីគីម
"បាទ/ច៎ាស" ពួកគេថាហើយក៏នាំគ្នាឡើងទៅបន្ទប់រៀងៗខ្លួនចំណែកជុងហ្គុកក៏ទៅគេបន្ទប់ជាមួយថេហ្យុងហើយជីនណាមក៏បានទៅបន្ទប់ថេហ្យុងដូចគ្នាដើម្បីជួយបើកកាដូររបស់
ថេហ្យុង។
+room taehyung
"wowមីងថេយ៍តុក្កតានេះស្អាតណាស់" ជីនណាមនិយាយទាំងចង្អុលទៅតុក្កតាខ្លាឃ្មុំធំ
ពណ៍ផ្កាឈូកយ៉ាងស្រស់ស្អាត។
"ជីនណាមស្រលាញ់វាមែនទេ" ថេហ្យុង
"ច៎ាស" ជីនណាម
"ច្នឹងមីងអោយជីនណាមទៅចុះណា" ថេហ្យុង
"អគុណមីងថេយ៍ ហិហិ" ជីនណាម
"ក្មួយយកទៅបន្ទប់ខ្លួនឯងរួចទេ បើតុក្កតាធំជាងខ្លួនក្មួយទៀត" ថេហ្យុង
"អូនយកទៅអត់កើតទេមីងថេយ៍" ជីនណាម
"មិនអីទេណា ចាំមីងអោយពូជុងយកទៅដាក់នៅក្នុងបន្ទប់របស់ជីនណាមអោយណា"
ថេហ្យុង
"ច៎ាស ច្នឹងអូនទៅបន្ទប់វិញហើយណា"
ជីនណាម
"ច៎ាស បន្តិចទៀតពូជុងយកទៅអោយក្មួយហើយ" ថេហ្យុង
"ច៎ាស" ថាហើយជីនណាមក៏ដើរចេញពីបន្ទប់ថេហ្យុងទៅបន្ទប់ដែលនាងគេងវិញ។ រាល់ថ្ងៃនាងគេងបន្តប់ជាមួយនិងណាមជូនហើយនិងជីន ព្រាះតែនាងទើបតែអាយុ1ឆ្នាំជាងច្នឹងហើយណាមជូនមិនទាន់អោយនាងគេងបែកបន្ទប់ជាមួយនាយនេាះទេ។
មួយសន្ទុះក្រោយមកជុងហ្គុកក៏បានយកតុក្កតាឃ្លាឃ្មុំទៅអោយជីនណាម ហើយក៏ដើរទៅបន្ទប់ថេហ្យុងវិញ។
"បងទៅងូតទឹកសិនទៅណា"ថេហ្យុង
"បាទ" ថាហើយជុងហ្គុកក៏បានចូលទបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ។
15នាទីក្រយមករាងក្រាសបន្ទាប់ពីរាងក្រាសសម្អាតខ្លួនរួចរាល់ហើយ ថេហ្យុងក៏ចូលទៅសម្អាតខ្លួនម្តង។
15នាទីក្រោយមកនាងតូចថេហ្យុងក៏បានចេញពីបន្ទប់ទឹកវិញជាមួយនិងសម្លៀកបំពាក់គេងយប់រួចជាស្រេចហើយក៏ឃើញថារាងក្រាសនៅមិនទាន់គេងទៀត។
"បងនៅមិនទាន់ែងទេឬ" ថេហ្យុង
"នៅទេ បងចាំអោយកាដូរអូនសិន" ជុងហ្គុក
"កាដូរអ្វីទៅ" គ្រាន់តែលែថារាងក្រាសអោយកាដូរភ្លាមថេហ្យុងក៏ប្រញ៉ាប់ឡើងទៅលើពូកអង្គុយក្បែររាងក្រាសហើយសួរនាយ។
"អូនអង្គុយទិនេះសិនហើយ ហើយបិទភ្នែកផង" ជុងហ្គុកនិយាយហើយនាងតូចថេហ្យុងក៏បិទភ្នែក។
"ហាមបើកភ្នែណា ចាំបងប្រាប់អោយបើកចាំបើក" ជុងហ្គុក
"ច៎ាស អូនដឹងហើយ" ថេហ្យុងនិយាយហើយ ជុងហ្គុកក៏ដើរសម្តៅទៅវ៉ាលីសម្លៀកបបាក់របស់នាយ រួចក៏ដើរមករកថេហ្យយងវិញទាំងក្នុងដៃមានកាន់ប្រអប់មួយ ហើយនាយក៏បើកចេញមកបង្ហាញអោយឃើញថាវាជាខ្សែដៃពេទ្យយ៉ាងស្រស់ស្អាត ហើយវាមានអក្សរTKដែលជាបណ្តោងទៀតផង ទើបនាយលើកដៃនាងតូចឡើងហើយពា់អោយនាង។
"បើកភ្នែកបានហើយ" ជុងហ្គុកនិយាយហើយ នាងតុចថេហ្យុងក៏បើកភ្នែកឡើងធ្វើអោយនាងរំភើបចិត្តជាខ្លាំងនៅពេលដែលឃើញខ្សែរដៃបណ្តោងអងក្សTKយ៉ាងស្រស់ស្អាតពាក់នៅលើដៃរបស់នាង។
"ស្អាតណាស់ជុង" ថេហ្យុង
"អូនស្រលាញ់ទេ" ជុងហ្គុក
"ហុឹម ស្រលាញ់អគុណបងណាស់ ជុប៎" ស្របនិងសម្តីនាងតូចថេហ្យុងក៏លោមុខទៅថើបមាត់នាយមួយខ្សឺតទុកជាការអគុណ។
"តេាះគេងទៅយប់ណាស់ហើយ" ជុងហ្គុក
"ច៎ាស" ថាហើយពួកគេទំងពីរាក់ក៏បានទម្លាកខ្លួនគេងអោបគ្នាយ៉ាងស្អិត។
"good night អូនស្លាញ់ ស៉ឺតៗ" ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏អោនមុខទៅថើបថ្ងាសនាងតូចពីខ្សឺត។
"good night បងសម្លាញ់ ជុប៎" និយាយហើយនាងថតុចថេហ្យងក៏ងើយមុខទៅថើបមាត់រស់រាងក្រាសមួយខ្សឺតមុននិងរុលខ្លួនចូលអោបនាយក្រាសយ៉ាងណែនហើយក៏បិទភ្នែកសម្ងំគេងពីរនាក់រាងក្រាសរហូតដល់លង់លក់រៀងៗខ្លួនអស់ទៅ។
+morning🌞
ពេលព្រឹកបន្ទាប់ពីបរិភោគអាហារពេលព្រឹកនៅភូមិគ្រឹះគីម ហើយលកគីមក៏បានអោយកូនចៅគាត់ជូនរាងក្រាសទៅភូមិគ្រឹះចនវិញ។ចំណែកឯនាងតូចថេហ្យុងវិញនាងក៏ទៅមន្ទីពេទ្យមើលថែអ្នកជំងឺដូចរាល់ដង។
+ភូមិគ្រឹះចន
មកដល់ភូមិគ្រឹះចនវិញភ្លាមរាងក្រាសក៏ដើរចូលទៅក្នុង ក៏ឃើញលោកចននិងអ្នកស្រីចកំពុងតែអង្គុយចាំនាយនៅលើសាឡុងក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ព្រេាះមុននិងនាយមកភូមិគ្រឹះចនលោកគីមក៏បានខលប្រាប់លោកចនរួចហើយដែល។
"ប៉ាម៉ាក់" នស្របនិងសម្តីរាងក្រាសក៏លោខ្លួនទៅអោបពួកគាត់ទាំងពីរ។
"ម៉ាក់នឹកកូនណាស់" អ្នកស្រីចន
"កូនក៏នឹកម៉ាក់ដូចគ្នា" ជុងហ្គុក
"អីយ៎ា កូនប្រុសម៉ាក់ អីឡូវសង្ហារជាងមុនឆ្ងាយណាស់" នៅពេលដែលប្រលែងជុងហ្គុកចេញពីការអោប អ្នកស្រីចនក៏បង្វិលខ្លួននាយមើលមួយជុំ ឃើញថានាប្លែកសង្ហារជាងមុនឆ្ងាយណាស់ ព្រេាះអីឡូវនេះនាយមានអាយុ25ឆ្នាំហើយ។
"មកដល់កូរ៉េវិញភ្លាមក៏ប្រញ៉ាប់ទៅផ្ទះអនាគតប្រពន្ធភ្លាមតែម្តងហើយណ៎លោកកូន មិនគិតមកលេងប៉ាម៉ាក់អីបន្តិចសិនទេ" លោកចន
"គឺដោយសារម្សិលមិញនេះកូនមកដល់កូរ៉េវាល្ងាចណាស់ទៅហើយទើបកូនប្រញ៉ាប់ទៅ
ភូមិគ្រឹះគីម ព្រេាះជាម្សិលមិញនេះជា
ថ្ងៃកំណើតថេយ៍ណាលោកប៉ា" ជុងហ្គុក
"អើៗ ច្នឹងក៏ច្នឹង ហើយត្រៀមខ្លួនអោយហើយទៅប្រហែលជាអាទិត្យក្រោយនេះប៉ាអោយឯងឡើងកាន់ដំណែងជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនហើយណា" លោកចន
"ហូយ លោកប៉ាចុះរឿងកូនិងថេហ្យុងនេាះ" ជុងហ្គុក
"រឿងនិងចាំកូនឡើងធ្វើជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនសិនចាំប៉ាម៉ាក់រៀបចំពិធីមង្គលការអោយពួកកូនទាំងពីរ" លោកចន
"បាទ អគុណលោកប៉ា ច្នឹងកូនឡើងទៅបន្ទប់សិនហើយណា" ជុងហ្គុក
"អុឹម ទៅចុះ" លោកចននិយាយហើយកជុងហ្គុកក៏ឡើងទីបន្ទប់របស់នាយវិញ។
To be continued..................................