"នែ៎ នាងធ្វើឆ្កួតស្អីនិង នាងមិនអីទេមែនទេ" រាងក្រាសស្រែកដាក់អ៉ីនលីនមួយទំហឹងរួចក៏ចូលទៅជួយលើសិស្សស្រីម្នាក់នេាះឡើង។
"ខ្ញុមិនអីទេជុងហ្គុក អគុណលោកហើយ" សិស្សស្រីម្នាក់នេាះនិយាយអគុណទៅរាងក្រាសហើយក៏ដើរទៅតុរៀនរបស់នាងវិញទាំងមិននិយាយអ្វីឡើយ។
"នេះ នាងកុំធ្វើអោយខ្ញុំអស់ទ្រាំជាមួយនាងជាងនេះអី កុំព្យាយាមធ្វើខ្លួនដូចជាម្ចាស់ការលើខ្លួនខ្ញុំអោយសេាះ បើមិនចង់អោយខ្ញុំស្អប់នាងខ្លាំងជាងនេះ" ជុងហ្គុក
"ខ្ញុំធ្វើ ព្រេាះអ្វី ព្រេាះខ្ញុំស្រលាញ់លោកនិងហើយ ហេតុអីក៏លោកមិនបើកចិត្តទទួលយកខ្ញុំបន្តិចទៅ" អ៉ីនលីន
"ខ្ញុំគ្មានចិត្តអោយអ្នកណាក្រៅពីគូដណ្តឹងខ្ញុំទេ យល់ដែលទេ ខ្ញុំមានគូដណ្តឹងហើយ ខ្ញុំស្រលាញ់គេខ្លាំងណាស់ខ្ញុំមិនបើកចិត្តទទួលយកអ្នកណាទៀតទេ" ជុងហ្គុកនិយាយទៅកាន់អ៉ីនលីន ដែលជាហេតុធ្វើអោយសិស្សគ្រប់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើល ដែរនាយនិយាយថានាយមានគូដណ្តឹងហើយ ព្រេាះតាំងពីដើមមកពួកគេមិនដែលដឹងមិនដែលលឺថារាងក្រាសមានគូរណ្តងនេាះទេ។
"ថា ថាមិចលោកមានគូដណ្តឹហើហេស"
អ៉ីនលីន
"ត្រូវហើយ បើនាងដឹងហើយសុំកុំព្យាយាមចង់បានខ្ញុំទៀតអី" ជុងហ្គុក
"ហ៉ឹស គ្រាន់តែជាគូរដណ្តឹងតើ មិនមែនព្រពន្ធឯណា គ្រាន់ផ្តាច់ពាក្យទៅក៏ចប់រឿងតែប់សិនជានាងនេាះជាប្រពន្ធលោកមែនលែងលះជាមួយនាងទៅក៏ចប់រឿងហើយ" អ៉ីនលីន
"ខ្ញុំមិនដែលឃើញស្រីណាមុខក្រាសដូចជានាងនេាះទេ ខ្ញុំប្រមាននាងម្តងទៀតបើនាងនៅតែព្យាយាមធ្វើខ្លួនដូចជាម្ចាស់ការលើខ្ញុំទៀត កុំថាខ្ញុំអាក្រក់អីព្រាះបើខ្ញុំអស់ទ្រាំហើយខ្ញុំមិនធានាទេថានាងនិងទៅជាអ្វីនេាះ កុំធ្វើអោយខ្ញុំបញ្ចេញចរឹកពិតរបស់ខ្ញុំមកអោយសេាះព្រេាះលទ្ធិផលនិងមិនល្អទេ" ជុងហ្គុកនិយាយសម្តីយ៉ាងត្រជាក់ស្រេបភ្នែកក៏ឡើងក្រហមបញ្ជាក់ថានាយកំពុងតែខឹងហើយខឹងខ្លាំងទៀតផង ធ្វើអោយសិស្សក្នុងថ្នាក់រួមទាំងអ៉ីនលីនឃើញហើយអត់និងព្រឺខ្លាចនាយមិនបានពិតមែនព្រេាះនាយមិនដែលបែបនេះពីមុនមកទេ។
ចរឹកពិត អេ តើចរឹកពិតរបស់ជុងហ្គុកជាមនុស្សបែបណាទៅ មានអ្នកណាដឹងទេ?
*រីងរីង* នាយដាក់ខ្លួនអង្នអងគុនអងគយនៅលើតុរផនវិញស្របពេលនេាះទូរស័ព្ទរបស់នាយក៏រោទិ៍ទើបលោទរូបថតមនុស្សស្រីដល់ស្រស់ស្អាតដែលនាយតាំងនៅលើអេក្រង់ហើយវាក៏គ្មានរូចអ្នកណាក្រៅពី ថេហ្យុងដែលហើយលេខដែលខលមកភ្ជាប់ជាមួយពាក្យថាBaby ធ្វើអោយអ្នកដែលអង្គុយជិត
រាងក្រាសក្រលេកឃើញហើយក៏ដឹងដែលថាមនុស្សស្រីម្នាក់នេាះច្បាស់ជាគូរដណ្តឹងដែលនាយនិយាយនេាះហើយ អត់តែអ៉ីនលីននេាះទេដែលនាងមនបានឃើញព្រេាះនាងបានដើរចេញពីថ្នាក់បាត់ទៅហើយ។
+in call
"អាឡូ ជុង" ថេហ្យុង
"បាទ អូនមានការអីមែនទេ" ជុងហ្គុក
"នេះអូនមានបានខលទៅរំខានម៉ោងបងរនដែលទេ" ថេហ្យុង
"បាទ មិនរំខានទេហើយអូនកំពុងតែធ្វើអ្វីនិង" ជុងហ្គុក
"គឺអូនកំពុងតែមើលទូរទស្សន៍និងណា"
ថេហ្យុង
"បាទ ហើយអូនខលមកបងមានការអីឬ" ជុងហ្គុក
"គឺគ្មានការអ្វីទេ អូនគ្រាន់តែចង់អោយបងចូលទឹកដេាះគោអោយអូនផងពេលបងចេញពីរៀន ព្រេាះនៅក្នុងទូរទឹកកកបងមានតែ ទឹកដេាះគោចេកនិង ហិហិ" នៅចុងប្រយោគថេហ្យុងក៏
និយាយតិចៗហើយសើចឡើង។
"យ៉ា ថេយ៍អូនសើចអី ប្រយ័ត្នបងមិនទិញ
ទឹកដេាះគោអោយអូនទៅ" ជុងហ្គុក
"អ៎ាៗ អូននិយាយលេងទេ បងកុំភ្លេចទិញ
ទឹកដេាះគោអោយអូនផងណា" ថេហ្យុង
"បាទ បងដឹងហើយ" ជុងហ្គុក
"កុំភ្លេចអោយសេាះណា" ថេហ្យុង
"បាទ មិនភ្លេចទេ" ជុងហ្គុក
"ច្នឹងប៉ុន្នឹងបានហើយ បងប្រហែលជាជិតដល់ម៉ោងចូលរៀនហើយព្រេាះម៉ោងជិត8ហើយ" ថេហ្យុង
"បាទ ប៉ុន្នឹងបានហើយ បងស្រលាញ់អូន" ជុងហ្គុក
"ច៎ាស អូនក៏ស្រលាញ់បងដូចគ្នា"ថេហ្យុងតបហើយរាងក្រាសក៏ចុចបិទទូរសព្ទវិញ។
បន្ទាប់មកក៏ដល់ម៉ោងរៀនគ្រូក៏ចាប់បង្រៀនមេរនរហូតដល់ការរៀនបានបញ្ចប់ទៅហើយវាក៏ជាពេលល្ចាដែលជាពេលសិស្សគ្រប់គ្នាចេញទៅផ្ទះដែល។
នៅតាមផ្លូវរាងក្រាសក៏បានចូលMartទិញទឹកគោររស់ជាតិស្រ្តបេរីអោយថេហ្យុងដែល ទេាះជានាងមិនបានប្រាប់រសជាតិទៅរាងក្រាសក៏នាយអាចដឹងថានាងចូលចិត្តផឹករសជាតិអ្វីព្រេាះអ្វីដែលពាក់ពាន់និងនាងរាងក្រាសដឹងទាំងអស់ បន្ទាប់ពីចូលMartទិញទឹកដេាះគោអោយថេហ្យុងរួចហើយនាយក៏បានបើកឡានទៅខនដូរនាយវិញ។
មកដល់មុខខនដូរក៏នាយក៏យកកាតមកឆូតបើកទ្វារចូលទៅក្ននុងក៏បានក្រលែកឃើញនាងតូចថេហ្យុងកំពុងតែគេងលើសាឡុងបើកទូរទស្សន៍ចោល។
"ហុឹស ចេះគេងលើសាឡុងច្នឹងកើត មើលចុះស្លៀកពាក់ស្អាតបាតបែបនេះប្រហែលជារៀបចំខ្លួនទៅដើរលេងជាមួយបងហើយមើលទៅ ស៉ឺត" ជុងហ្គុកដើរមកអង្គុយមើកមខនាងតូចដែលកំពង់គេងលង់លក់យ៉ាងស្កប់ទើបនាយមិនចង់រំខាននាងទើបនាយដើរទៅបិទទូរសស្សន៍ហើយក៏យកទឹកដេាះគោដាក់ចូលក្នុងទូរទឹកកកហើយទើបនាយដើរទៅបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួន។
15នាទីក្រោយមករាងក្រាសក៏ចេញមកវិញជាមួយកន្សែងបិទបាំងល្វែងខាងក្រោមហើយនាយក៏ដើរទៅទូរសម្លៀកបំពាក់រៀបចំខ្លួនស្លៀកពាក់រួចរាល់អស់ហើយទើបដើរស្តៅទៅរកអ្នកដែលនៅគេងលើសាឡុងនេាះ។
"ថេយ៍ ភ្ញាក់ឡើងបងមកវិញហើយ" ជុងហ្គុក
"ហុឹម ជុងបងមកវិញហើយហេស" ថេហ្យុង
"បាទ តេាះទៅដើរលេងទេបងនាំទៅ"
ជុងហ្គុក
"ទៅ តេាះ" ថាហើយពគគេទាំងពីរនាក់ក៏បានដើរចេញពិបន្ទបើចុះមកជាន់ក្រោមយកឡានហើយបើកចេញទៅទាំងពីរនាក់។
+in call
"អូនចង់ទៅណាមុន" ជុងហ្គុក
"អូនឃ្លានហើយ" ថេហ្យុង
"ច្នឹងយើងទៅញុាំងអារហារមុនសិន ចាំទៅដើរលេង" ជុងហ្គុក
"ច៎ា" ថេហ្យុងតបហើយរាងក្រាសក៏បានបើកមកដល់ហាងលក់អារហារមួយកន្លែង។
"ចុះមកថេយ៍" រាងក្រាសដើរទៅបើកទ្វារម្ខាងទៀតអោយថេហ្យុង។
"ច៎ាស" ថេហ្យុងឆ្លើយហើយក៏ចុះពីលើឡានមក រួចពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានដើរចូលទៅក្នុងហាងទាំងថេហ្យុងដើរកៀកដៃជុងហ្គុក។
"អ្នកទាំងពីរត្រូវការកម្មង់អ្វីច៎ាស" ជុងហ្គុកនិងថេហ្យុងដាក់ខ្លួនអង្គុយនៅតុរាងឆ្ងាយពីគេហើយក៏មានអ្នករត់តុមកសួរនាំនាយនិងថេហ្យុងជាភាសាអង់គ្លេស។
"អូនចង់ញុាំអ្វីថេយ៍" ជុងហ្គុក
"បងញុាំអីអូនញុាំនិង" ថេហ្យុង
"okច្នឹងយក¥¥_€£¥¥¥_£¥₩₩_ប៉ុន្នឹងចុះ" ជុងហ្គុកក៏តនទៅអ្នករត់តុវិញជាភាសាអង់គ្លេស។
"ច៎ាស សូមរងចាំមួយភ្លេតសិនច៎ាស" អ្នករត់តុនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅ។
"អ៎េ អ៉ីនលីននេាះគឺជាជុងហ្គុកតើ" លីអា ដែលជាមិត្តភក្តិរបស់អ៉ីនលីននេាះបន្ទាប់ពីក្រលែកភ្នែកទៅឃើញជុងហ្គុកនៅរាងឆ្ងាយពីគេហើយថែមទាំងអង្គុយជាមួយមនុស្សស្រីទៀតផងនេាះ ទើបនាងប្រាប់ទៅកាន់អ៉ីនលីន ព្រាះពួកនាងទាំងពីរនាក់ក៏បាមកញុាំអារហារនៅទីនេះដូចគ្នា។
"ឯណា" គ្រាន់តែលឺមិត្តរបស់ខ្លួននិយាយពីជុងហ្គុកបែបនេះភ្លាមអ៉ីនលីនក៏ប្រញ៉ាប់ងាកទៅមើកតាមដៃដែលលីអាចង្អុលបង្ហាញប្រាប់។
"នេាះឯងឃើញ គាត់មកញុាំអីនៅទិនេះ ហើយថែមទាំងមានមនុស្សស្រីមកចាមួយទៀតផង" លីអា
"ហុឹសស្រីណាមិចក៏ថ្លើមធំម៉្លេះបានជាហ៊ានទៅស្និតស្នាលជាមួយជុងហ្គុកបែបនេះ"
អ៉ីនលីន
"ថេយ៍ អូនអង្គុទីនេះសិនហើយណា បងទៅបន្ទប់ទឹកមួយភ្លេតសិន" ជុងហ្គុក
"ច៎ាស" ថេហ្យុង
"ស៉ឺត បងទៅហើយ" មុននិងទៅរាងករាសក៏ងើបខ្លួនចេញពីកៅអីហើយដើរទៅថើថ្ពាល់
ថេហ្យុងមួយខ្សឺតទើបដើរសម្តៅទៅបន្ទប់ទឹក។
"ជុងហ្គុកថើបនាងទៀតផង នេះឬនិយាយថាគ្មានចិត្តអោយអ្នកណាក្រៅពីគូរដណ្តឹងខ្លួន
នេាះ ហើយចុះនាងនេាះជាស្អីវិញ" លីអា
"រឺមួយនាងជាស្រីរបស់ជុងហ្គុក" អ៉ីនលីន
"យើងមិចនិងដឹងទៅ" លីអា
"អេ៎ ឯងប្រុងទៅណានិង" លីអាសួរទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់នាងដែលកំពុងតែងើបចេញពីកៅអីហើយដើរសម្តីទៅតុថេហ្យុង។
"ផាំង ន៎ែនាង" មកដល់តិដែលថេហ្យុងកំពុងអង្គុយអ៉ិនលីនក៏ទះតុមួយទំហឹង ទើបត្រូវធ្វើអោយថេហ្យុងភ្ញាក់។
"នាងមានការអីមែនទេ" ថេហ្យុងនិយាយទៅកាន់អ៉ីនលីនជាភាសាអង់គ្លេស
"នាងត្រូវជាស្អីជាមួយជុងហ្គុក" អ៉ីនលីន
"ខ្ញុំត្រូវជាអ្វីជាមួយនិងជុងហ្គុក ហេតុអីខ្ញុំត្រូវប្រាប់នាងដែលនេាះ" ថេហ្យុង
"យើហសួរនាង នាងត្រូវតែឆ្លើយ" អ៉ីលីន អត់មិនបានក៏ដើរទៅជិតថេហ្យងហើយអង្រួនស្មានាងខ្លាំងៗ។
"ចុះបើខ្ញុំមិនចង់ឆ្លើយនាងចង់ធ្វើស្អីខ្ញុំ"
ថេហ្យុងតបទៅអ៉ីនលីនវិញទាំងទឹកមុខរាបស្មើ។
"នាងចង់ឈឺសាច់ណាស់ឬបានជាហ៊ានផ្កើនខ្ញុំបែបនេះ នាងដឹងថាខ្ញុំជាអ្នកណាដែលទេ" អ៉ីនលីន
"បើនាងមិនស្គាល់ខ្លួនឯងថាជានណាផង មកសួរខ្ញុំ ខ្ញុំមិចនិងដឹងទៅ" ថេហ្យុង
"នេះនាងផ្កើនយើងហេស ហាស" អ៉ីនលីន
"ខ្ញុមិនបានផ្កើន នាងជាអ្នកណាមកពីណាមិចក៏អត់យុជីវធម៍បែបនេះ យើងនៅតែយើងនាងមករឿងយើងធ្វើអី ខ្ញុមទោដែលស្ឡាក់នាងពីកាល រឺមួយជាមនុស្សឆ្កួតសតិមិនល្អទេដឹង" ថេហ្យុង
"អា៎យ នេះនាងចង់ថាយើងជាមនុស្សឆ្លួតផងហេស" អ៉ីនលីន
"ចុះអោយខ្ញុំថាអោយអ្នកណាទៀត" ថេហ្យុង
"យើងនិងប្រដៅនាងចេញម្តងចាមមើលថានាងនៅធ្វើខ្លាំងជាមួយយើងទៀតបានទេ" អ៉ីនលីននិយាយហើយក៏លើដៃបម្រុងនិងទះ
ថេហ្យងទៅហើយ តែក៏......
"ឈប់ភ្លាម នាងចង់ធ្វើស្អី"..........😱Who
Tobe continued...................................