Jamie POV
Huminga ako ng malalim bago sya tingan ulit sa kanyang mata at ibigay yung sagot sa mga tanong na kanina pa nyang sinasabi at hinihingi sakin.
"Okay!" yan nalang yung sinagot ko sa kanya. Wala na kong maisagot pa.
Nagulat naman ako nung bigla nyang ilapit yung mukha nya sa mukha ko.
Mga 1 inch nalang ata yung layo nya sa mukha ko haha nasukat ko talaga yun
"Talaga Jamie! You mean it? Pumapayag ka na?" halatang nagulat sya sa sagot ko kaya I smiled at him then tumango nalang ako.
I guess wala naman masama.
Di ba?
Ilang segundong hindi nakapagreact si Cid, tinitingnan nya lang ako na para bang sinigurado nya yung reaction ng mukha ko.
Hanggang sa "Yes!" Nagulat ako nung biglang sumigaw at nagtatalon si Cid sa harap ko, para tuloy syang baliw na batang sobrang masaya sa natanggap nya na regalo. Hindi ko tuloy maiwasang matawa sa kanya.
"Uy OA ka ahh! Pinayagan lang kita sa gusto mo. Hindi pa kita sinagot ng oo! Makasigaw ka naman jan"
Medyo huminahon naman na sya then bumalik sya sa harap ko at tiningnan ako ng diretso. Grabe paano nya nagagawa yan, di ba sya naiilang. Yung mga tingin nya na diretsong diretso sa mga ko. Hindi sya natitinag sa pagtitig, kumapara sakin na halos pagpawisan na dito sa kaba.
He started to hold my hands.
"Thank you, Jamie! Thank you talaga ah! I promise that I will not disappoint you!"
Then bigla nya kong niyakap na sobrang kinabigla ko naman. Hindi ko tuloy maiwasan na bumalik na naman yung bad memories ko kaya tinulak ko sya ng malakas na sya namang kinagulat nya
"Bitiwan mo ko!" sigaw ko sa kanya. Medyo nagulat sya pero nagawa nya parin akong alalayan napansin nya kasi na medyo nawala na ko sa sarili ko.
Sobra yung takot na naramdaman ko!
Sobrang sakit!
Feeling ko naghihisterical ako sa harap nya. I don't ever want to be like this! I don't want to continue to be like this whenever there are people who would try to hold me pero hindi ko mapigilan. Kusang bumabalik sakin ang lahat! Ang lahat lahat!
Kaya agad agad nyang hinawakan yung mga kamay then he snaked it until sa balikat ko para siguro pakalmahin ako.
"I'm really sorry Jamie, did I do something wrong? Please tell me!"
Medyo nahimasmasan naman ako kaya nagawa ko nang sumagot sa kanya.
"Jamie, please tell me! Nagaalala na ko sayo"
"Wala naman Cid, pasensya ka na medyo nabigla lang siguro ako"
Mukha namang naniwala sya kasi mawala na yung pagaalala sa mukha nya.
"Sorry Jamie, masaya lang talaga ako kasi pinayagan mo na ko" siguro naniwala sya sa dahilan ko kaya nakahinga na ko ng maluwang. Baka magtanung pa kasi sya ulit sakin. At ayokong mangyari yun baka bumalik lahat sakin.
Ayoko na!
"Ay gabi na pala, halika na hatid na kita sa inyo! Punta lang tayo ulit sa court para makapag palit muna ko"
"Wag na Cid! Okay lang! You don't need to..." Sabi ko habang aakma na sanang umalis. Ayokong abalahin pa sya siguro ihahatid na naman ako neto pero hindi na nya ko pinatapos and hinarap naman nya ko ulit sa kanya.
"Jamie diba I told you, I will do everything to prove myself to you and magsisimula na ko ngayon! Please let me!" sagot nya sakin
"Pero Cid..."
"No buts my love..."
My love? Hindi na nya qako pinagsalita ulit, ayun hinatak na naman nya ako!
Bahala na nga!
~~~
3 months had passed after nung payagan ko si Cid na manligaw sakin.
As of now, he never fails to amaze me.
Napaka-maeffort nyang tao.
Hindi nga lang sya sweet tulad ng ibang lalake na puro chocolate and flowers ang binibigay sa mga nililigawan nila. Hindi naman ako disappointed dahil dun, kasi mas maeffort sya sa ibang bagay tulad ng pagiging laging andiyan for me. He is always there whenever I needed him, na kahit nga hindi ko sya hanapin is andyan sya.
Ang simpleng paghatid sundo sakin, sinusundo nya ko sa may gate ng lugar namin. Di ko kasi sya pinapayagang pumunta sa bahay mismo namin. Siguro dahil narin nahihiya ako kasi barong barong lang yung house namin and isang factor narin na delikado kasi talaga sa lugar namin lalo nat may kotse sya. Sabi pa nga nya iiwan nya nalang daw kotse nya sa gate para masundo ako samin pero ayoko parin.
Kaya ayun sumuko narin sya. Nagugulat nga ako kasi kahit anong oras ako lumabas sa lugar namin andun sya! Minsan kasi sobrang late na ko nakakalabas ng lugar namin paano ba naman kasi inasikaso ko pa mga kapatid ko.
Wala na kasi si mama by that time nasa work na sya. Tinatanong ko sya if what time sya nagiintay sakin ang sinasabi nya lang 5 minutes daw.
Pero feeling ko sobrang tagal nya kung magintay sakin. Aaminin ko nakokonsensya ako for him pero okay lang daw.
May pa he don't mind pa syang nalalaman noon tapos sasabayan pa ng mga hugot na grabe kung mapapakikinggan nyo, baka kayo na mismo sumagot sa kanya ng
"Oo Cid! Yes sinasagot na kita! Boyfriend mo na ko"
Naalala ko yung naging conversation namin kahapon lang
"Cid, Yung totoo! lang oras ka nagiintay sakin? Bakit sa tuwing lalabas ako ng lugar namin nandyan ko, mapamaaga or late na ko lumabas ng gate andyan ka!" I asked him
"You don't need to know, Love! Basta ang dapat mo lang malaman ay lagi akong nandyan for you! Anytime basta need mo ko, kahit hindi mo ko tawagin nadyan ako para sayo. Gusto kong mapatunayan sayo na mahal kitang totoo! Hinding hindi ako sisira sa pangako ko sayo na lagi akong nandyan para sayo. I will always here to protect and be with you, hindi lang dahil para sayo kung hindi sa totoo lang para sakin talaga ito!" He smilingly said to me. Medyo na confused naman ako dahil dun
"What do you mean hindi lang ito para sakin kung hindi para sayo? Hindi ko gets!"
"Jamie! It's because ever since nakilala kita, binigyan mo ng bagong meaning yung buhay ko. Bingyan mo ko ng bagong purpose kung bakit ko gustong gumising sa araw araw at ipagpatuloy ang mabuhay. Every day I woke up feeling so excited and happy! I feel so alive every time I think about my chances on being with you again. Your smile and your laughter seems to be my energizer now. I love everything about you even when you scowl your face on, I still love it so much! Everything that is you is something that I always look forward to know and witness. This is the reason why, meeting you is for me because without you? I don't know what would have happened to me or if ever I will be okay just like what my parent would want me to be. You are the reason why I'm pursing to be the best in everything because I know, if I become the best. There is no one who can be right for you besides me. I just want to be right for you love, Jamie"
See! Everything that he said is making me feel something weird. It's starting to change something within me that is beyond my compressive understanding. Nagsisimula akong maguluhan at malito sa kung ano bang dapat kong gawin at sabihin sa tuwing andyan sya. Dati alam ko sa sarili ko ng ayoko neto! Ayoko ng tulad nya sa buhay ko pero ewan ko ba napaka galing nya magisip at magsalita ng mga sweet na bagay, todo pigil tuloy ako minsan na kiligin.
Oo kinikilig ako! Sino ba namang hindi diba! Kahit mukha akong walang pakialam, may puso pa rin naman ako!
Tapos after ng mga classes ko, kahit may practice sya. He will always makes sure na ihahatid nya parin ako sa work. Sinasabi ko nga wag na pero okay lang daw babalik nalang daw sya ng school.
Alam na din nya na nagwowork ako. Medyo naawa nga sya sakin kasi grabe daw yung sacrifices ko.
Inalok nya pa ko na hihingi daw sya tulong sa family nya para mabigyan ako ng allowance pero tumanggi na ko.
Nakakahiya kaya!
Pinipilit nya pa ko nung una pero wala he will never win against me daw. May ganun pa syang nalalaman then after ng work hours ko susundunin nya ko ulit pauwi naman samin.
Effort kung effort diba! tapos one time, hindi maiiwasan na need nya talaga mag practice kasi may game sila.
Aba utusan daw ba yung driver nya na ihatid sundo ako.
Minsan nga tinanong ako nung mga ka work ko kasi mayaman naman daw ako kasi nakakotse ako pero bakit nagtyatyaga ako sa work ko!
Ang sabi ko lang, kaibigan ko lang yung may ari nung kotse na yun hindi sakin.
Kantyawan daw ba ko na ang swerte ko na may kaibigan akong ganun! Yung iba naman sinasabing manliligaw ko daw siguro and sagutin ko na daw
Ay naku kung alam lang nila.
Yung puso ko! Matagal na siyang gustong sagutin ng OO.
Sino ba naman ang hindi bibigay sa lalakeng ganyan di ba, pero si mind ang ayaw makisama.
Kaya ayun kunwari dedma ako sa mga efforts nya
He is always there whenever I needed him. Ewan ko ba pano nya nalalaman yung mga nangyayari sakin pero whenever I needed help! Anjan sya! or biglang darating nalang yung mga bagay na kailangan ko sa table ko or sa locker ko. Kahit walang nakalagay kung kanino nanggaling yung mga bagay nayun pero alam ko sa kanya galing yun.
Sino pa bang iba diba?
Pero may one time, Kahit na anong gawin ko or mismong si Cid, may mga bagay or sitwasyon na hindi maiiwasan.
Dumating nga yung pagkakataon na pinakaiiwasan ko.
TO BE CONTINUED
WAANJAIMJORA