សណ្ឋាគារ_______
នៅក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំរាងតូចច្រឡឹងឈរអោបដៃមើលទេ សសភាពនៅទីក្រុងពេលព្រឹកដស្រសស្អាតក៏មានដៃមួយគូលូកអោបចង្កេះនឹងអោនទៅនិយាយទិចៗដាក់ត្រចៀក
មកដល់យូហើយមែនទេ:និយាយចប់រាងក្រាស់ក៏ខ្ទប់មុខនឹងកញ្ចឹងកសខ្ចីស្រូបយកខ្លិនក្រអូបដែរខ្លួនបែកអស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំ
អឺមម:
សុំទោសSnow:
ពួកយើងដើរមកដល់ចំណុចនេះហើយពាក្យសុំទោសក៏លែងមានន័យទៀតដែរLi Feng:
ស្រមៃ_________
ក្មេងតូចវ័យ15ឆ្នាំឈរចាំឡានមកទទួលទៅផ្ទះដោយទឹកមុខញញឹមរីករាយព្រោះអ្នកមកទទួលជាអ្នកដែលខ្លួនស្រឡាញ់
Feng Feng:ក្មេងតូចរត់ទៅទាំងសប្បាយចិត្តតែទៅដល់
អ្នកប្រុស:Man
បងប្រុសឯណាពូLiគាត់ទៅណាហេតុអីបានគាត់មិនមកយកខ្ញុំ:Yoongi(15year old)
លោកបងគាត់រវល់ទើបខ្ញុំមកទទួលអ្នកប្រុសជំនួសបាទ:Manគ្រាន់តែឮភ្លាមទឹកមុខញញឹមអំបាមិញប្រែជាស្រពោនមួយរំពេច
ជូនខ្ញុំទៅផ្ទះ:Yoongi
តែអ្នកប្រុសលោកស្រីអោយខ្ញុំមកទទួលអ្នកប្រុសទៅសណ្ឋាគាជាមួយគាត:man
ប្រាប់អោយជូនខ្ញុំទៅផ្ទះចង់ស្លាប់មែនទេបានហ៊ានជំទាស់បញ្ជារខ្ញុំ:Yoongi
បាទខ្ញុំមិនហ៊ានទេ:man
ទៅផ្ទះ:Yoongi
បាទអ្នកប្រុស:Man
វិមានត្រកូលJeon_____
គ្រាន់តែមកដល់ផ្ទះភ្លាមក្មេងតូចប្រញាប់ចុះពីឡានទៅរកLi Fengភ្លាមព្រោះនាយសន្យាថាថ្ងៃនេះនឹងជូនគេទៅញ៉ាំការ៉េមមិនទាន់ដើរចូលផ្ទះផងក៏ឃើញ Li Fengដើរចេញមកជាមួយឪពុកនឹងបងប្រុសខ្លួនថែមទាំងមានវ៉ាលីមកជាមួយផងដែល
Feng Feng:សម្លេងរាងតូចធ្វើអោយពួកគេទាំងបីនាក់ភ្ញាក់មិនស្ទើរជាពិសេសLi Fengពេលនោះអ្នកបើកឡានក៏ដើរមកសុំទោស
សុំទោសលោកម្ចាស់ដែលខ្ញុំមិនអាចឃាតអ្នកប្រុសបាន:man
មិនអីទេឯងចេញទៅចុះ:លោកJeon
បាទ:man
មានរឿងអ្វីនេះជាវ៉ាលីរបស់ពូLiពូចង់ទៅណា: Yoongiចូលទៅចាប់ដៃសួររាងក្រាសតែត្រូវរាងក្រាសក្រវាសដៃចេញឆ្លើយទាំងឈាមត្រជាក
ចេញពីទីនេះ:Li Fengរាងតូចឮហើយទឹកភ្នែកហូរមកភ្លាមៗរាងក្រាសចង់ទៅអោបចង់ទៅនិយាយលួងលោមអោយបាត់យំខ្លាំងណាស់តែមិនអាចធ្វើបានបានត្រឹមក្ដាបដៃធ្វើពុតជាមនុស្សគ្មានបេះដូង
ថា..ថាម៉េចចេញពីទីនេះFeng Fengពូលេងសើចជាមួយខ្ញុំមែនទេ:
ខ្ញុំមិនបានលេងសើច...ខ្ញុំត្រឡប់ទៅតៃវ៉ាន់វិញប្រហែលជាមិនមកទីនេះវិញទេលាហើយ:Li Feng និយាយតែប៉ុន្មានម៉ាត់ដើរចេញទៅមិនសូម្បីតែមើលមុខរាងតូចដែលទឹកភ្នែកហូរដូចទឹកភ្លៀងរាងក្រាស់ដើរចេញមិនបានប៉ុន្មានជំហ៊ានក៏ឈប់ព្រោះដៃតូចៗអោបខ្លួនពីក្រោយ
ហឹកៗLi Fengកុំទៅតើខ្ញុំធ្វើអ្វីខុសទើបពូទៅចោលខ្ញុំបើបែបនេះអោយខ្ញុំរស់បែបណាបើគ្មានលោកពូli Fengសំអង្វរកុំទៅអី:សម្លេងយំអង្វរករបស់រាងតូចប្រៀបដូចជាកាំបិតចាក់ទម្លុះបេះដូងនាយអោយខ្ទិចខ្ទាំLi Fengស្ទើរតែទោទន់ទៅតាមការអង្វរកទៅហើយស្រាប់តែនឹកឃើញរឿងមួយក៏តាំងស្មារតីវិញ
ខ្ញុំសម្រេចចិត្តហើយអ្នកណាក៏មិនអាចហាមខ្ញុំបានដែរSnowលែងដៃខ្ញុំត្រូវទៅឥឡូវនេះ:
អត់ទេៗខ្ញុំមិនអោយទៅទេហឹកៗLi Fengអោយខ្ញុំនិងkyoរស់នៅបែបណាបើគ្មាលោក:Yoongiអោបនាយកានតែណែនយំកានតែខ្លាំងពេលរាងក្រាសព្យាយាមទាញដៃខ្លួនចេញ"ប៉ាបងប្រុសជួយឃាតLi Fengកុំអោយគាត់ទៅហឹកៗLi Fengកុំទៅអី"
Snowខ្ញុំប្រាប់អោយលេងដៃ:
អត់ទេ...អូយហឹកៗ:ខ្លួនតូចដួលអុកគូទទៅដីមួយទំហឹងដោយសារកម្លាំងរបស់នាយក្រវាសភ្លៀកក៏ស្រកចុះមកLi Fengប្រលេងដៃរាងតូចចេញបានហើយក៏ដើរចេញទៅមិនសូម្បីតែងាកក្រោយមើលរាងតូចដែលអង្កុយយំនឹងដីងើបមិនរួច
Li FengកុំទៅហឹកៗLi Fengបើលោកដើរទៅតែមួយជំហ៊ានទៀតខ្ញុំនឹងស្អបលោកអស់មួយជីវិតហើយមិនជួបមុខលោកទៀតនោះទេ:Yoongi និយាយគំរាមគិយថារាងក្រាសនឹងស្ដាប់តាមខ្លួនតែអ្វីដែលមិននឹកស្មាននោះ...
តាមចិត្ត:Li Fengនិយាយរួចកដើរទៅបាត់
មួយមាត់នេះល្មមអោយរាងតូចគាំងហាស្ដីលេងចេញពេលនេះមនុស្សដែរខ្លួនស្រឡាញ់បំផុតកំពុចាកចេញពីគេយ៉ាងឈាមត្រជាកបំផុតហេតុផលបន្ទិចក៏គ្មានបេះដូងតូចស្រសស្អាតមួយនេះត្រូវខ្ទិចខ្ទាំឈឺចាប់រហូតស្ដាប់អ្វីលេងឮលោកJeonឃើញកូនអង្គុយស្ងាមប្រញាបចូលទៅរក
Yoonកូនយ៉ាងម៉េចហើយឆាប់ចូលផ្ទះទៅមេឃភ្លៀង ហើយ:លោកJeonស្ងាតគ្មានសម្លេងឆ្លើយតប
Yoonស្ដាប់ឮបងនិយាយទេឯងយ៉ាងម៉េចហើយកុំស្ងាត់បែបនេះបងបារម្ភខ្លាំងណាស់:Jin
ប៉...ប៉ានេះមិនពិតទេមែនទេFeng Fengគ្រាន់តែលេងសើចនឹងកូនត្រូវទេFeng Fengកុហកកូនមែនទេប៉ា:Yoongi
Yoongiប៉ាសុំទោស:លោកJeonទាញកូនមកអោបទាំងអាណិតគាតដឹងថាទំនាកទំនងពួកគេទាំងពីរនាក់ស៊ីជម្រៅខ្លាំងកម្រិតណា
ហឹកៗប៉ាLi Feng Li Fengទៅចោលខ្ញុំហើយប៉ា: រាងតូចយំដោយអស់សង្ឃឹមក្នុងជីវិតរបស់គេមានតែ Li Fengទេដែលដឹងពីគេច្បាស់ពេលនេះរាងក្រាសទៅបាត់អោយគេរស់នៅរបៀបណាYoongiយំខ្លាំងទៅៗទោះឪពុកនឹងបងប្រុសអង្វរអោយចូលផ្ទះក៏មិនព្រម"Kyung Li Fengមនុស្សក្បតសន្យាខ្ញុំស្អប់លោក"និយាយចប់រាងតូចដួលសន្លប់នៅទីនោះតែម្ដងព្រោះត្រូវទឹកភ្លៀងខ្លាំងពេក
JinនិងលោកJeonប្រញាប់ចូលទៅបីរាងតូចមកក្នុងផ្ទះទាំងបារម្ភចាប់ពីថ្ងៃនោះមកក៏លេមានដំណឹងរបស់Li Fengជារាងរាល់ថ្ងៃYoongiតែងនិយាយបន្លបខ្លួនឯងថាបន្ទិចទៀតរាងក្រាស់និងមករកខ្លួនវិញជាមិនខានចាំពី1ថ្ងៃទៅ1ខែពីខែរហូតដល់ឆ្នាំនៅតែគ្មានដំណឹងរហូតYoongiសម្រេចចិត្តប្ដូរទៅរស់នៅក្រៅប្រទេសព្រោះនៅទីនេះសម្លឹងមើលទៅជ្រុងណាក៏ឃើញតែរូបភាពរាងក្រាស់គ្រប់ទីកន្លែងការចាកចេញមួយនេះហើយទើបធ្វើឲ្យរាងតូចបានជួបជា មួយTaehyung Asamoហើយក៏ជាពេលដែរ JungkookដើរតួជាឪពុកមើលថែរKyoរហូតដល់សព្វថ្ងៃ
បច្ចុប្បន្ន______
សុំទោសដែលទុកអោយSnowនៅតែម្នាក់ឯង:Li Fengនៅតែអោបតាងតូចដែរយំឡើងខ្លួនញ័រដូចកូនសត្វនឹក
ផាច់!!!!មុខសង្ហាត្រូវងារទៅម្ខាងដោយកម្លាំងទះរបស់រាងតូច
សុំទោសចឹងឬសុំទោសហើយអាចកែប្រែរឿងទាំង អស់អោយដូចដើមវិញបានទេថ្ងៃនេះខ្ញុំយំអង្វរលោកស្ទើរស្លាប់ស្ទើររស់ចុងក្រោយលោកនៅតែទៅលោកមានយល់ពីអារម្មណ៍ខ្ញុំដែលទេថាវាឈឺចាប់ខ្លាំងប៉ុន្នា: Yoongiស្រែកយំដាក់រាងក្រាស់ទាំងឈឺចាប់"ថ្ងៃដែលខ្ញុំត្រូវការលោកតើលោកនៅឯណាហេតុអ្វីមិនបង្ហាញខ្លួនពេលនេះខ្ញុំមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងអស់ហើយលោកបែជាបង្ហាញ់ខ្លួនKyung Li Fengតើលោកចង់បានឃើញខ្ញុំឈឺចាប់រហូតដល់ស្លាប់មែនទេទើប សមចិត្តរបស់លោក"
Snowមិនដូចអ្វីដែលSnowគិតនោះទេ:Li Feng
បើមិនមែនលោកប្រាប់ខ្ញុំមកហេតុអ្វីថ្ងៃនោះលោកចេញទៅទាំងដែលខ្ញុំមិនអង្វរលោកកុំអោយទៅ: Yoongiថ្ងៃនោះបើរាងក្រាសប្រាប់ហេតុផលគេតែបន្ទិចក៏គេសអស់ចិត្តដែរ
ខ្ញុំគ្មានអ្វីត្រូវបកស្រាយនោះទេ:Li Feng
ហ្អឹស!គ្មានអ្វីត្រូវបកស្រាយលោកចង់អោយខ្ញុំនិយាយដែរទេដោយសារតែអំណាចឆ្គួតឡប់នោះលោកទៅចោលខ្ញុំព្រោះដើម្បីធ្វើជាម៉ាហ្វៀធំនៅតៃវ៉ានបន្តពីលោកប៉ាខ្ញុំនិយាយត្រូវទេ:Yoongi
មិនខុសទេខ្ញុំទៅព្រោះចង់ធ្វើជាមេម៉ាហ្វៀនៅទីនោះ: Li Fengស្រាប់តែប្រែទឹកមុខនឹងធឹងខុសពីមិញនេះរាងតូចទឹកភ្នែកក៏ហូរមកម្ដងទៀត
ហេតុអ្វីជីវិតខ្ញុំជួបតែរឿងអាក្រក់បែបនេះមិនថាលោកឬTaehyungសុទតែបោះបង់ខ្ញុំចោលព្រោះតែអំណាចខ្ញុំគ្មានតម្លៃដល់ថ្នាក់នេះឬ:Yoongiនិយាយសើចចំអកអោយខ្លួនឯង
Snow:Li Feng
ចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅរវាងពួកយើងទាំងពីចប់គ្នាត្រឹមនេះចុះKyung Li Fengខ្ញុំស្អប់លោកឮទេថាខ្ញុំស្អប់លោកមួយជីវិតនេះខ្ញុំគ្មានថ្ងៃអត់ទោសអោយលោកនោះទេខ្ញុំនឹងអោយលោករស់នៅជាមួយភាពឈឺចាប់ដែលខ្ញុំបានជួបកាលពីមុនអស់មួយជីវិត:Yoongi និយាយប់ដើរចេញទៅទាំងទឹកភ្នែកពេលរាងតូចដើរចេញទៅបាត់Li Fengដួលទៅលើឥដ្ឋព្រុស
Chus Chus(សម្លេងក្អក):
លោកបងយ៉ាងម៉េចហើយ:Ah Fang(អាហ្វាង) ដៃស្តាំLi Feng
យើងChus Chusយើងមិនអីទេ:Li Fengនិយាយស្ទើតែគ្មានកម្លាំងនៅក្នុងខ្លួនចំណែកដៃដែលខ្ទប់ក្អកមិញនេះប្រលាកសុទតែឈាម"ឯងឃើញYoongi ចេញទៅហើយមែនទេ"
បាទគាតទៅមិញនេះឯង:
ល្អហើយChus Chus:Li Feng
លោកបងឈាម:Ah fangភ័យជាខ្លាំងពេលឃើញឈាមចេញពីច្រមុះរាងក្រាសLi Fengយកដៃជូតឈាមចេញព្រឹងងើបឈរមិនចង់រួចសំណាងមានAh Fangជួយទប់ពីក្រោយ
រឿងយើងឈឺហាមប្រាប់អ្នកណាដាច់ខាតជាពិសេសបងធំនឹងកូនរបស់យើង:Li Feng
តែលោកបង:Ah Fang
នេះជាបញ្ជា:Li Feng
បាទខ្ញុំនឹងមិនប្រាប់អ្នកណានោះទេ:Ah Fang
Ah Fang Chus Chusស្ដាប់យើងChusឯងជាមនុស្សដែលយើងទុក្ខចិត្តបំផុតបើថ្ងៃមុខមានអ្វីកើតឡើងចំពោះយើងក្រុមជិញឡុងយើងប្រគលអោយឯងមើលថែជំនួសយើងផងChus Chus:Li Fengនិយាយចប់ក៏សន្លប់បាត់ទៅ
លោកបងៗពួកឯងត្រៀមឡាននាំលោកបងទៅពេទ្យ: Ah Fangនឹងកូនចៅម្នាក់ទៀតគ្រារាងក្រាស់ចេញទៅមន្ទីពេទ្យរឺឯច្រមុះរបស់នាយហូរឈាមមិនឈប់
House Jikook______
ហ៉ើយ!!!ដើរទិញឥវ៉ាន់មួយថ្ងៃអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់:រាងតូចតម្រេកខ្លួនដេកលើគ្រែដោយភាពហត់នឿយដោយមានរាងក្រាស់ចូលមកតាមក្រោយកាន់ឥវ៉ាន
អោយបងទុករបស់ទាំងនេះនៅឯណា:Jungkook
ទុកនៅត្រង់នឹងហើយបន្ទិចទៀតអូនរៀបចំវាដោយ ខ្លួនឯង:Jiminធ្វើកាយវិការដូចអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់ចឹងដែរជាកាពិតអ្នកដែលត្រូវហតជារាងក្រាសត្រូវរ៉ាប់រងកានឥវ៉ានរាងតូចសឹងប៉ាក់ដៃម្នាក់ឯងពីមុនមានKyoជាអ្នកកានតែពេលនេះKyoនៅមិនទាននិយាយរកទើបមិនហ៊ានប្រើ(អ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងហើយថាមកពីអ្វី)
Okayចឹងបងទៅងូតទឹកសិនហើយ:Jungkook
អេឈប់សិន:Jimin
អូនមានអ្វីមែនទេ:Jungkook
ហេតុអ្វីមួយរយៈនេះអូនឃើញបងនឹងkyoមិនសូវស្និតស្នាលនឹងគ្នាដូចមុនចឹងមានរឿងអ្វីនឹងគ្នាដែលទេ:Jimin
មានឯណាអូនច្រឡំហើយបងទៅងូតទឹកសិនអស់មកម្លាំងណាស់:Jungkook
Okay:រាងតូចតម្រេកខ្លួនមួយសន្ទុះក៏ចុះមករៀបចំឥវ៉ាន់ដែលបានទិញមកទុកជាកាដូសម្រាប់បងប្រុសនឹងមិត្តរបស់ខ្លួនដែលមិនប៉ុន្មានថ្ងៃទៀតចូលរោងការទៅហើយពេលកំពុងរៀបចំទូរស័ព្ទរាងក្រាសក៏រោឡើង
បងសម្លាញ់មានគេCallមក:Jiminគ្មានសម្លេងឆ្លើតរាងតូចសម្រេចចិត្តទៅលើកទូរស័ព្ទព្រោះគិតថាមិនអីតែមិនទានបានមើលលេខផងក៏មានដៃមួយមកកញ្ចកទូរស័ព្ទទៅបាត់
កុំប៉ះពាល់ទូរស័ព្ទបង:Jungkookរាងតូចគាំងនិយាយលេងចេញគេស្ដាប់ច្រឡំមែនទេរាងក្រាស់ហាមមិនឲ្យគេប៉ះទូរស័ព្ទJungkookដឹងខ្លួនក៏បោះទូរស័ព្ទចោលបំណងចូលទៅចិតរាងតូចតែរាងតូចថយក្រោយមិនអោយប៉ះ
Jungនេះបងស្រែកដាក់អូនដោយសារអូនលើកទូរស័ព្ទបងមែនទេ:Jimin
Jiបង..បងសុំទោសបងគ្មានបងណងស្រែកដាក់អូននោះទេបងសុំទោសអូនសម្លាញ់:
កុំចូលមកជិតអូន...ឆ្លើយមកមិញនេះអ្នកណាCall មកហេតុអីបងស្លនស្លោយ៉ាងនេះ?ទូរស័ព្ទនោះសំខាន់ជាងអូនមែនទេបានបងស្រែកដាក់អូនឆ្លើយនឹងអូនមកJeon Jungkook:Jiminស្រែកសួរទៅរាងក្រាស់ដើម្បីចង់ដឹងចម្លើយពីមុនទោះរាងក្រាសខឹងនឹងគេយ៉ាងណាក៏មិនដែលស្រែកដាក់គេនោះទេនៅក្នុងទូរស័ព្ទនោះមានអ្វីសំខានដល់ថ្នាក់នាយហ៊ានស្រែកដាក់គេបែបនេះ
បានមិនឆ្លើយមែនទេ:Jimin
Jiអូនចង់ធ្វើអ្វី:Jungkookសួរពេលរាងតូចដើរទៅយកទូរស័ព្ទខ្លួន
ខ្ញុំចង់ដឹងអ្នកណាCallមកទើបបងហួងហែងបែបនេះ:Jimin
Jiminអោយទូរស័ព្ទមកបង:Jungkook
ទេខ្ញុំមិនអោយខ្ញុំចង់ដឹងថាអ្នកណាCallមក:Jimin
បងប្រាប់ថាអោយទូរស័ព្ទមកបងវិញឮទេPark Jimin: Jungkook
ចង់បានណាស់មែនទេបាន:Jimin
ប្រាវ!!!!
Park Jimin:Jungkook
យ៉ាងម៉េចខឹងហេស!ខ្ញុំបោកទូរស័ព្ទបងប៉ុននឹងបងខឹងមែនទេ:Jimin
ហេតុអ្វីអូនគ្មានហេតុផលបែបនេះ:
គ្មានហេតុផលអូនគ្មានហេតុផលត្រង់ណាបងស្រែកកំហូកដាក់អូនដាក់អូនទាំងគ្មានហេតុផលបងហាមមិនអោយអូនប៉ះទូរស័ព្ទបងទាំងពីរមុនមកមិនដែលបែបនោះទេមានដឹងខ្លួនទេJungkookបងខុសពីមុនខ្លាំងណាស់:Jimin
បានហើយថ្ងៃនេះបងហត់មិនចង់ឈ្លោះជាមួយអូននោះទេ:Jungkookបម្រុងដើចេញទៅតែឈប់ពេលរាងតូចនិយាយ
មិនចង់ឈ្លោះឬក្លាយអូនដឹងថាបងមានសាហាយ: Jiminរាងក្រាស់មើលមុខរាងតូចដោយអាការ:មិនពេញចិត្ត"យ៉ាងម៉េចនិយាយត្រូវចំណុចមែនទេ"
ដឹងខ្លួនទេថាអូនកំពុងនិយាយអ្វីPark Jimin: Jungkook
ដឹងហេតុអ្វីថាអូនមិនដឹងអូនមានសតិគ្រប់គ្រាន់ដែលអាចអោយអូនដឹងថាបងកំពុងផិតក្បតអូន:Jimin
Jiនេះអូននិយាយស្អីរបស់អូន:Jungkook
ដឹងទេមួយរយៈនេះបងផ្លែកខ្លាំងណាស់មកផ្ទះយប់ ជ្រៅនៅជាប់ខ្លិនទឹកអប់មនុស្សស្រីមកជាមួយថែម ទៀត:
អូនកុំចេះតែចោទបង...បងប្រាប់ហើយថាបងរវល់ការងារ:
រវល់ការងារៗអូនមិនមែនក្មេងបៀមដៃអោយបងបោកទេJungហើយអូនក៏មិនទានឆ្គួតមិនស្គាលក្លិនខ្លួនប្ដីខ្លួនឯងដែលដេកអោបរាល់យប់នោះទេអូនធ្វើល្ងង់ធ្វើខ្វាកក៏ព្រោះតែស្រឡាញ់បងតែបងវិញបែមកស្រែកដាក់អូននឹងទូស័ព្ទទៅវិញរាល់ថ្ងៃបងនៅស្រឡាញ់អូនដូចមុនទេហឹកៗ:Jiminនិយាយដោយអារម្មណ៍ឈឺចាប់
Jiminបងស្រឡាញ់អូនបងមិនដែលមានអ្នកណាក្រៅពីអូននោះទេអូនសម្លាញ់ឈប់យំទៅ: Jungkook
បងថាគ្មានអ្នកណាក្រៅពីអូនល្អថ្ងៃដែលបងថាទៅជួបភ្ញៀវដល់យប់ជ្រៅថ្ងៃនោះស្នាមក្រេមជាប់កអាវបងជារបស់អ្នកណាឆ្លើយមក...ហេតុអ្វីមិនឆ្លើយ:Jimin
អូនសម្លាញ់មិនដូចដែលអូនគិតនោះទេ:រាងក្រាស់ចាប់ផ្ដើមភ័យខ្លួននេះបើរាងតូចដឹងថាខ្លួនកំពុងលួចទាកទងនឹងLyAរឿងកាន់តែធំជាមិនខាន
មកទល់ពេលនេះហើយបងនៅលាកបាំងអូនទៀតគិតថាអូនជាមនុស្សល្ងង់ណាស់មែនទេដើមឡើយអូនមិនចង់និយាយពីរឿងនេះទេតែបងខ្លួនឯងជាអ្នកបង្ខំអូនពេលនេះអូនមានអារម្មណ៍ថាខ្ពើមខ្លួនឯងខ្លាំងណាស់ប្ដីដែលដេកអោបខ្ញុំរាល់យប់ទៅប្រលាកប្រលូកជាមួយអ្នកផ្សេងគ្រាន់តែគិតអូនខ្ពើមស្ទើស្លាបទៅហើយ:Jimin
រឺង!!!រឺងទូរស័ព្ទរាងតូចស្រាប់តែរោឡើងរាងតូចចុចទទួលទាំងយំសស្រាក់
Alo JiminនេះយើងSoobinណាឯងកុំពុងធ្វើអីនឹង:Soobin
Sooហឹកៗៗ:Jiminឮសម្លេងមិត្តសម្លាញ់យំកាន់តែខ្លាំងគ្រប់ពេលដែលគេខូចចិត្តមានតែSoobin YinNaទេដែលនៅក្បែលចាំលួងលោមគេ
Minនេះឯងកើតអីអ្នកណាធ្វើអ្វីឯងប្រាប់យើងមក: Soobinសួរទាំងបារម្ភ
យើងនៅផ្ទះSooឯងមកយកយើងបន្ទិចមកយើងមិនចងនេះទេ:
Okay Kyoឯងឈប់យំសិនទៅណាបន្ទិចទៀតយើងទៅទទួល:Soobin
អឺមមម:Jimin
Jiពួកយើងនិយាយគ្នាសិនទៅអូនកុំធ្វើបែបនេះអី:Jungkook
ចេញទៅកុំប៉ះខ្លួនអូន...អូនទៅគេងនៅផ្ទះមួយរយៈ ពេលណាបងរកហេតុផលសមស្របបានពេលណាចាំពួកយើងនិយាយគ្នាម្ដងទៀត:Jiminជូតទឹកភ្នែកមើលទៅមុខរាងក្រាសទាំងអស់សង្ឃឹមដោយក្នុងចិត្តបនអោយអ្វីៗដែលខ្លួនបានដឹងវាជាកាយល់ច្រឡំពេលនេះគេស្រឡាញ់រាងក្រាស់ខ្លាំងរហូតមើលកំហុសរាងក្រាស់លេងឃើញទៅហើយ
Ji:រាងក្រាស់បានត្រឹមឈរមើលមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់បង្ហូរទឹកភ្នែកដោយគេមិនអាចធ្វើអ្វីបានសូម្បីតែបន្ទិច
15minutes later_____
Jiminឯងនៅឯណាយើងមកហើយ:សម្លេងរាងស្ដើងលាន់ឮពេញផ្ទះរាងតូចប្រញាប់ចុះទៅរក
Soobinហឹកៗៗ:រាងតូចរត់ទៅអោបមិត្តយំសស្រាក់ Soobinមើលទៅពូរបស់ខ្លួនដើរចុះមកគ្រាន់តែមើលមុខគេដឹងបាតើទៅហើយថាមិត្តគេយំខ្លាំងបែបនេះដោយសារអ្នកណា
ឈប់យំទៅយើងនាំឯងចេញពីទីនេះ:
អឺមម:
Soobin:Jungkook
ខ្ញុំដឹងថាលោកពូចង់និយាយអ្វីកុំភ័យខ្ញុំអាចមើលថែមិត្តខ្ញុំបានមិនអោយមានរឿងអ្វីកើតឡើងលើមិត្តខ្ញុំនោះទេមើលមនុស្សលោកពូអោយបានល្អអាចនឹងមានមនុស្សស្លាប់បើខ្ញុំរកមុខវាឃើញតោះJimin:រាងតូចទាំងពីបណ្ដើរគ្នាចេញទៅទុកអោយរាងក្រាស់ឈរគាំងនឹងក្មួយប្រុសដែលស្រឡាញ់នឹងគោរពខ្លួនបែបជានិយាយពាក្យទាំងនេះចេញមកនឹងទឹកមុខពោពេញទៅដោយកំហឹងនោះទៀត
នេះSoobinដឹងរឿងនេះបានដោយរបៀបណាLyA បើខ្ញុំដឹងថាជាស្នាដៃរបស់នាងនាងស្លាប់មិនខាន...