*တိတ်ဆိတိငြိမ်သက်နေတဲ့အခန်းတစ်ခုထဲ....
ခုတင်ပေါ်ကငြိမ်သက်စွာအိပ်နေသောကောင်
ငယ်လေးအား စိတ်ပူစွာကြည့်နေပေမယ့်အပြင်
တွင်တော့ထုတ်မပြပေသူလုပ်တာမို့သူနောင်တမ
ရပေဒါကကောင်လေးသူ့နားကထွက်မပြေးနိုင်တဲ့
နည်းပဲသူ့bodyguardရဲ့သေနတိပစ်ချက်သည်
အရမ်းပင်ထိသွားလားမသိဘေးကDoctorပင်
မျက်နှာပျက်နေသည်*
"Jk-Doctor ကောင်လေးရဲ့အခြေအနေက?"
"Doc-Mr.Jeon သူ..သူ"
"Jk-ကျစ် မြန်မြန်ပြောကျတော်စိတ်မရှည်ဘူး"
"Doc-သူ့ခြေထောက်အကျောတွေသေသွား
ပါပြီ..."
"Jk-ဘာ!"
*Jungkook မေ့လဲတော့မလိုပင်ဖြစ်သွားသည်*
"Doc-စိတ်လျှော့ပါ Mr.Jeon ခြေထောက်က
အကျောတွေသေတယ်ဆိုတာ ခနတာပါပဲပြန်
ကောင်းအောင်ကြိုးစားနိုင်ပါတယ်"
"Jk-ဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ"
"Doc-ဟမ် ဘာကိုပြော.."
"Jk-ငါမေးတာ ကောင်လေးခြေထောက်ပြန်
ကောင်းဖို့ကဘယ်လောက်ကြာမှာလဲလို့!"
"Doc-တစ်နှစ်နီးပါးနှစ်နှစ်နီးပါးပါပဲဗျ တကယ်
လို့သာ ဒီကောင်လေးကိုသေချာကြိုးစားပြီး
ဘေးကတွဲပြီးလျှောက်ခိုင်းပြီးအားပြည့်တာလေး
တွေကျွေးပြီး ဆေးသာပုံမှန်တိုက်ပေးပါ"
"Jk-အွန်း ကောင်းပါပြီ"
"Doc-Nae ပြန်လိုက်ပါဦးမယ်ဗျ"
*Doctor ပြန်သွားတော့...*
"Jk-ဦးလေးမင်ကောင်လေးနိုးလာရင်စားဖို့
ဆန်ပြုတ်နွေးနွေးလေးပြင်ပေးပါ ပြီးတော့
ကောင်လေးခြေထောက်ကိုပစ်ခဲ့တဲ့bodyguard
ကိုသတ်ပစ်လိုက်"
"ဦးလေးမင်-ကောင်းပြီ ဦးလေးလုပ်လိုက်မယ်"
*Jungkook မေ့လဲနေတဲ့ကောင်လေးဘေးနား
သွားပြီးလက်လေးကိုကိုင်လိုက်ကာ*
"Jk-တောင်းပန်ပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ
ကိုမရည်ရွယ်ခဲ့ပါဘူး အလှလေးရယ်ကိုတကယ်
တောင်းပန်ပါတယ်"
*Jungkook မျက်ရည်များကျမိနေသည် ဒါက
သူ့appaသေတုန်းကငိုပြီးမှ အခုထပ်ကျတဲ့မျက်
ရည်တွေ ဒီကောင်လေးကြောင့်ပင်...*
"Tae-အ့ နာလိုက်တာခေါင်းနောက်လိုက်တာ
ဟမ် Jung... Jungkookဘလိုလုပ်"
"Jk-နိုးလာပြီလားကောင်လေး ကိုတောင်းပန်ပါ
တယ်ကွာ ကိုမရည်ရွယ်ပါဘူးဟင့်"
*Jungkook ကောင်လေးအားဆွဲဖက်ပြီးပြော
လိုက်သည် ထိုကောင်လေးကတော့အခုထိနား
မလည် သူတောင်းပန်နေတာကို*
"Tae-Jungkook?ဘာတွေပြောနေတာလဲ"
"Jk-မင်း...မင်းခြေထောက်က"
"Tae-ဟမ် ကျတော့ခြေထောက်က?"
*Taehyung စောင်ကိုဆွဲဖယ်ပြီး ခြေထောက်ကို
လှုပ်ကြည့်တော့ဘလိုမှလှုပ်မရ ထကြည့်ဖို့လုပ်
တော့လည်းဘလိုမှမရပင် ဒါ..ဒါကသေနတိနဲ့
ပစ်ခံရတုန်းက.....*
"Tae-Jeon Jungkook!!ကျတော့်ခြေထောက်
တွေဘာဖြစ်သွားတာလဲ လှုပ်မရတော့ဘူး
ဟမ် ခင်များဘလိုတောင်လုပ်ရက်ရတာလဲ!
ခင်ဗျားရက်စက်တယ်!"
*Taehyung နာကျည်းလို့ကျလာသောမျက်ရည်
များအားမဆယ်နိုင်ဖြစ်ကာ သူအော်ပြော
မိသည် ဟင့်အင်းမဖြစ်နိုင်တော့ဘူးသူဒီ
ခြေထောက်တွေလှုပ်မရတော့ရင် ဘလိုအလုပ်
လုပ်ရမှာလဲ*
"Jk-ကိုတောင်းပန်ပါတယ် ကောင်လေးကိုမရည်
ရွယ်ခဲ့ပါဘူး တကယ်..တကယ်တောင်းပန်ပါ
တယ်ကွာကောင်လေးသာကို့ဆီကထွက်မသွားခဲ့
သင့်တာ"
"Tae-ထွက်မသွားသင့်တာဟုတ်လား?ကျတော်
ကခင်များနားမှာစာချုပ်ကြောင့်ရှိနေခဲ့ရုံပဲလေ
အခုကျတော်ခြေထောက်တွေလှုပ်မရတော့လို့
ခင်များနားကထွက်မသွားနိုင်တော့ဘူးထင်မနေ
နဲ့ကျတော်ရအောင်ထွက်ပြေးဖို့ ကြိုးစားဦးမှာ!"
"Jk-ကျစ် မင်း!"
*Jungkook Taehyungအားလက်ရွယ်မိသည်*
"Tae-လုပ်လေ ရိုက်လိုက်!"
"ဦးလေးမင်-ဟို jungkook လေးဒီမှာဆန်ပြုတိ
ရပြီ သခင်လေးနိုးပြီဆိုတော့ ဦးလေးတိုက်လိုက်
ရမလား"
"Jk-မလိုဘူးရတယ် ဦးလေးနားတော့ ကျတော်
ပဲတိုက်လိုက်မယ်"
"ဦးလေးမင်-အေးအေး"
*ဦးလေးမင်ထွက်သွားတော့...*
"Jk-သိလား အဟက် ကိုအခုမှစဉ်းစားမိတယ်"
"Tae-ဘာကိုလဲ"
"Jk-စဉ်းစားကြည့်လေ မင်းခြေထောက်တွေက
လှုပ်လို့မရတော့ မင်းကို့နားကထွက်သွားလို့်မရ
တာလည်းတစ်ခုကောင်းတာပဲထင်မိတယ် မင်း
လေးရဲ့ခြေထောက်တွေလည်း ပြန်ကောင်းတော့
မှာမှမဟုတ်တာ အဲ့တော့ ကိုမင်းခြေထောကိ
လှလှလေးတွေ လှုပ်မရတော့တာကို ပျော်တယ်
လေဟားဟား!"
*အမှန်တော့ ထယ်ယောင်းထွက်သွားမည်စိုး
သဖြင့် ကောင်လေးခြေထောက်တွေပြန်ကောင်း
လာနိုင်တာကို မပြောမိတော့ဘူး ဟင့်အင်းဒါက
သူ့အပေါ်ထားရှိတဲ့ ကျတော့်အတ္တတွေပဲ မှားမှန်း
သိလည်းသူသာအနားရှိမယ်ဆိုကျတော်လုပ်မှာ*
"Tae-Jeon Jungkook!အဟက် အခုမှခံစားချက်
အစစ်အမှန်တွေပေါ်ထွက်လာတာပေါ့ မင်းလို
အတ္တကြီးတဲ့သူမျိုးကငါ့ကိုချစ်တယ်ဆိုတာ
ဘယ်လိုယုံရမှာလဲ ဟမ်?"
"Jk-......"
"Tae-ထွက်သွား မင်းကိုမုန်းတယ် မင်းလိုလူ
မျိုးကိုငါဘယ်တော့မှ ချစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး"
"Jk-Kim Taehyungငါမင်း အထိခိုက်ခံထားရ
လို့အလျှော့ပေးထားတာနော် ရောင့်တက်မလာနဲ့
မုန်းတယ်ဆိုတာထပ်ပြောကြည့် ငါမင်းကိုတစ်ခု
ခုလုပ်မိလိမ့်မယ် ချစ်တာကိုအခွင့်ရေးယူပြီး
ရောင့်တက်မလာနဲ့ အတိုင်းအတာတစ်ခုထိပဲ"
"Tae-အဟက် မုန်းလို့မုန်းတယ်ပြောတာလေ
ငါ့ပါးစပ်ကစကားတောင် ငါမပိုင်တာလား"
*Taehyungဒီလိုရဲတင်းနေပုံသည် jungkook
အားစိတ်တိုစေပါသည်*
"Jk-ပိုင်လားမပိုင်လားသိရအောင် ကိုမင်းရဲ့လှပ
တဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုပါအပိုင်းသိမ်းပြီးသာယာမှု
ခံစားကြည့်မယ်လေ?ခြေထောက်ကလှုပ်စရာ
မှမလိုတာနော့"
*Jungkook ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီးTaehyung
အားအုပ်မိုးလိုက်သည်*
"Tae-ဖယ်စမ်း!ဖယ်နော် Jeon Jungkook မင်း
ယုတ်မာမို့မကြိုးစားနဲ့ ငါပိုမုန်းမိလိမ့်မယ်"
"Jk-မုန်းလည်းစနဲ့ ဆက်သာမုန်းလိုက်ကိုစွာ
လွန်းတဲ့မင်းလေးကို အပြစ်ပေးရမယ်!"
(Author-နောက်အပိုင်း ဝါနင်း)
𝐖𝐚𝐧𝐧𝐚 𝐛𝐞 𝐦𝐲 𝐩𝐬𝐲𝐜𝐡𝐨𝐡𝐠𝐲 𝐩𝐚𝐫𝐭𝐧𝐞𝐫
---------------------------------------------------
Zawkyi
________
*တိတ္ဆိတိၿငိမ္သက္ေနတဲ့အခန္းတစ္ခုထဲ....
ခုတင္ေပၚကၿငိမ္သက္စြာအိပ္ေနေသာေကာင္
ငယ္ေလးအား စိတ္ပူစြာၾကၫ့္ေနေပမယ့္အျပင္
တြင္ေတာ့ထုတ္မျပေပသူလုပ္တာမို႔သူေနာင္တမ
ရေပဒါကေကာင္ေလးသူ႔နားကထြက္မေျပးႏိုင္တဲ့
နည္းပဲသူ႔bodyguardရဲ့ေသနတိပစ္ခ်က္သည္
အရမ္းပင္ထိသြားလားမသိေဘးကDoctorပင္
မ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္*
"Jk-Doctor ေကာင္ေလးရဲ့အေျခအေနက?"
"Doc-Mr.Jeon သူ..သူ"
"Jk-က်စ္ ျမန္ျမန္ေျပာက်ေတာ္စိတ္မရွည္ဘူး"
"Doc-သူ႔ေျခေထာက္အေက်ာေတြေသသြား
ပါၿပီ..."
"Jk-ဘာ!"
*Jungkook ေမ့လဲေတာ့မလိုပင္ျဖစ္သြားသည္*
"Doc-စိတ္ေလ်ွာ့ပါ Mr.Jeon ေျခေထာက္က
အေက်ာေတြေသတယ္ဆိုတာ ခနတာပါပဲျပန္
ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားႏိုင္ပါတယ္"
"Jk-ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ"
"Doc-ဟမ္ ဘာကိုေျပာ.."
"Jk-ငါေမးတာ ေကာင္ေလးေျခေထာက္ျပန္
ေကာင္းဖို႔ကဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲလို႔!"
"Doc-တစ္ႏွစ္နီးပါးႏွစ္ႏွစ္နီးပါးပါပဲဗ် တကယ္
လို႔သာ ဒီေကာင္ေလးကိုေသခ်ာႀကိဳးစားၿပီး
ေဘးကတြဲၿပီးေလ်ွာက္ခိုင္းၿပီးအားျပၫ့္တာေလး
ေတြေကြၽးၿပီး ေဆးသာပံုမွန္တိုက္ေပးပါ"
"Jk-အြန္း ေကာင္းပါၿပီ"
"Doc-Nae ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္ဗ်"
*Doctor ျပန္သြားေတာ့...*
"Jk-ဦးေလးမင္ေကာင္ေလးႏိုးလာရင္စားဖို႔
ဆန္ျပဳတ္ေနြးေနြးေလးျပင္ေပးပါ ၿပီးေတာ့
ေကာင္ေလးေျခေထာက္ကိုပစ္ခဲ့တဲ့bodyguard
ကိုသတ္ပစ္လိုက္"
"ဦးေလးမင္-ေကာင္းၿပီ ဦးေလးလုပ္လိုက္မယ္"
*Jungkook ေမ့လဲေနတဲ့ေကာင္ေလးေဘးနား
သြားၿပီးလက္ေလးကိုကိုင္လိုက္ကာ*
"Jk-ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ
ကိုမရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး အလွေလးရယ္ကိုတကယ္
ေတာင္းပန္ပါတယ္"
*Jungkook မ်က္ရည္မ်ားက်မိေနသည္ ဒါက
သူ႔appaေသတုန္းကငိုၿပီးမွ အခုထပ္က်တဲ့မ်က္
ရည္ေတြ ဒီေကာင္ေလးေၾကာင့္ပင္...*
"Tae-အ့ နာလိုက္တာေခါင္းေနာက္လိုက္တာ
ဟမ္ Jung... Jungkookဘလိုလုပ္"
"Jk-ႏိုးလာၿပီလားေကာင္ေလး ကိုေတာင္းပန္ပါ
တယ္ကြာ ကိုမရည္ရြယ္ပါဘူးဟင့္"
*Jungkook ေကာင္ေလးအားဆြဲဖက္ၿပီးေျပာ
လိုက္သည္ ထိုေကာင္ေလးကေတာ့အခုထိနား
မလည္ သူေတာင္းပန္ေနတာကို*
"Tae-Jungkook?ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"Jk-မင္း...မင္းေျခေထာက္က"
"Tae-ဟမ္ က်ေတာ့ေျခေထာက္က?"
*Taehyung ေစာင္ကိုဆြဲဖယ္ၿပီး ေျခေထာက္ကို
လႈပ္ၾကၫ့္ေတာ့ဘလိုမွလႈပ္မရ ထၾကၫ့္ဖို႔လုပ္
ေတာ့လည္းဘလိုမွမရပင္ ဒါ..ဒါကေသနတိနဲ႔
ပစ္ခံရတုန္းက.....*
"Tae-Jeon Jungkook!!က်ေတာ့္ေျခေထာက္
ေတြဘာျဖစ္သြားတာလဲ လႈပ္မရေတာ့ဘူး
ဟမ္ ခင္မ်ားဘလိုေတာင္လုပ္ရက္ရတာလဲ!
ခင္ဗ်ားရက္စက္တယ္!"
*Taehyung နာက်ည္းလို႔က်လာေသာမ်က္ရည္
မ်ားအားမဆယ္ႏိုင္ျဖစ္ကာ သူေအာ္ေျပာ
မိသည္ ဟင့္အင္းမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးသူဒီ
ေျခေထာက္ေတြလႈပ္မရေတာ့ရင္ ဘလိုအလုပ္
လုပ္ရမွာလဲ*
"Jk-ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ ေကာင္ေလးကိုမရည္
ရြယ္ခဲ့ပါဘူး တကယ္..တကယ္ေတာင္းပန္ပါ
တယ္ကြာေကာင္ေလးသာကို႔ဆီကထြက္မသြားခဲ့
သင့္တာ"
"Tae-ထြက္မသြားသင့္တာဟုတ္လား?က်ေတာ္
ကခင္မ်ားနားမွာစာခ်ဳပ္ေၾကာင့္ရိွေနခဲ့ရံုပဲေလ
အခုက်ေတာ္ေျခေထာက္ေတြလႈပ္မရေတာ့လို႔
ခင္မ်ားနားကထြက္မသြားႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္မေန
နဲ႔က်ေတာ္ရေအာင္ထြက္ေျပးဖို႔ ႀကိဳးစားဦးမွာ!"
"Jk-က်စ္ မင္း!"
*Jungkook Taehyungအားလက္ရြယ္မိသည္*
"Tae-လုပ္ေလ ရိုက္လိုက္!"
"ဦးေလးမင္-ဟို jungkook ေလးဒီမွာဆန္ျပဳတိ
ရၿပီ သခင္ေလးႏိုးၿပီဆိုေတာ့ ဦးေလးတိုက္လိုက္
ရမလား"
"Jk-မလိုဘူးရတယ္ ဦးေလးနားေတာ့ က်ေတာ္
ပဲတိုက္လိုက္မယ္"
"ဦးေလးမင္-ေအးေအး"
*ဦးေလးမင္ထြက္သြားေတာ့...*
"Jk-သိလား အဟက္ ကိုအခုမွစဉ္းစားမိတယ္"
"Tae-ဘာကိုလဲ"
"Jk-စဉ္းစားၾကၫ့္ေလ မင္းေျခေထာက္ေတြက
လႈပ္လို႔မရေတာ့ မင္းကို႔နားကထြက္သြားလို႔္မရ
တာလည္းတစ္ခုေကာင္းတာပဲထင္မိတယ္ မင္း
ေလးရဲ့ေျခေထာက္ေတြလည္း ျပန္ေကာင္းေတာ့
မွာမွမဟုတ္တာ အဲ့ေတာ့ ကိုမင္းေျခေထာကိ
လွလွေလးေတြ လႈပ္မရေတာ့တာကို ေပ်ာ္တယ္
ေလဟားဟား!"
*အမွန္ေတာ့ ထယ္ေယာင္းထြက္သြားမည္စိုး
သျဖင့္ ေကာင္ေလးေျခေထာက္ေတျြပန္ေကာင္း
လာႏိုင္တာကို မေျပာမိေတာ့ဘူး ဟင့္အင္းဒါက
သူ႔အေပၚထားရိွတဲ့ က်ေတာ့္အတၲေတြပဲ မွားမွန္း
သိလည္းသူသာအနားရိွမယ္ဆိုက်ေတာ္လုပ္မွာ*
"Tae-Jeon Jungkook!အဟက္ အခုမွခံစားခ်က္
အစစ္အမွန္ေတြေပၚထြက္လာတာေပါ့ မင္းလို
အတၲႀကီးတဲ့သူမ်ိဳးကငါ့ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ဘယ္လိုယံုရမွာလဲ ဟမ္?"
"Jk-......"
"Tae-ထြက္သြား မင္းကိုမုန္းတယ္ မင္းလိုလူ
မ်ိဳးကိုငါဘယ္ေတာ့မွ ခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူး"
"Jk-Kim Taehyungငါမင္း အထိခိုက္ခံထားရ
လို႔အေလ်ွာ့ေပးထားတာေနာ္ ေရာင့္တက္မလာနဲ႔
မုန္းတယ္ဆိုတာထပ္ေျပာၾကၫ့္ ငါမင္းကိုတစ္ခု
ခုလုပ္မိလိမ့္မယ္ ခ်စ္တာကိုအခြင့္ေရးယူၿပီး
ေရာင့္တက္မလာနဲ႔ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိပဲ"
"Tae-အဟက္ မုန္းလို႔မုန္းတယ္ေျပာတာေလ
ငါ့ပါးစပ္ကစကားေတာင္ ငါမပိုင္တာလား"
*Taehyungဒီလိုရဲတင္းေနပံုသည္ jungkook
အားစိတ္တိုေစပါသည္*
"Jk-ပိုင္လားမပိုင္လားသိရေအာင္ ကိုမင္းရဲ့လွပ
တဲ့ခႏၶာကိုယ္ကိုပါအပိုင္းသိမ္းၿပီးသာယာမႈ
ခံစားၾကၫ့္မယ္ေလ?ေျခေထာက္ကလႈပ္စရာ
မွမလိုတာေနာ့"
*Jungkook ကုတင္ေပၚတက္လာၿပီးTaehyung
အားအုပ္မိုးလိုက္သည္*
"Tae-ဖယ္စမ္း!ဖယ္ေနာ္ Jeon Jungkook မင္း
ယုတ္မာမို႔မႀကိဳးစားနဲ႔ ငါပိုမုန္းမိလိမ့္မယ္"
"Jk-မုန္းလည္းစနဲ႔ ဆက္သာမုန္းလိုက္ကိုစြာ
လြန္းတဲ့မင္းေလးကို အျပစ္ေပးရမယ္!"
(Author-ေနာက္အပိုင္း ဝါနင္း)