"အင့် မောင်စိတ်လျော့ဦးလေ "
"ဝုန်း !"
ထိုအသံကတော့ ရေချိုးကန်ထဲကို
ပြုတ်ကျသွားတယ့် လွန်းသုထက်ရဲ့ကိုယ်လေးကြောင့်
ထွက်ပေါ်လာခြင်းပင်
အပေါ်ကနေ မောင်ဟာ အုပ်မိုးလျှက်
သူ့ရဲ့ရှည်လျားနေတယ့် ဆံပင်တွေကို စုကိုင်ကာ
ရေအပြည့်ဖြည့်ထားတယ့် ကန်ထဲကို နှစ်ချလိုက်တာမလို့
လွန်းသုထက် အတော်မွမ်းသွားသည်။
တစ်ဖန် ဆံပင်ကနေ ဆွဲလိုက်သည်မလို့
ရေပေါ်ပြန်ပေါ်လာချိန်
မောင်ဟာ သူ့လက်တွေကို
ဆွဲလျက် ဆပ်ပြာတွေနဲ့ပွတ်ကာ
ချေးချွတ်တယ့်အဝတ်နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို
ပွတ်သပ်နေတာကြောင့်
အသားတွေပင်ရဲကာ တက်လာလေပြီ။
*ဘုရားရေ မောင်
ဘယ်လိုတောင်ဖြစ်နေတာလဲ *
ဒေါသထွက်နေဆဲမောင်ဟာ
စိတ်လွတ်နေသလို
တစ်ခါမှမကြောက်ဘူးခဲ့တယ့် လွန်းဟာ
ခုတော့ ကြောက်ရွံ့နေခဲ့ပြီ
အသားနာတာကြောင့်လား
မဟုတ်ပါ
သူ့ကြောင့် မောင်စိတ်တွေဝမ်းနည်းကာ
နှလုံးသားလေး နာကျင်နေပြီး
ဒီလိုအပြုအမူတွေအထိ
ဖြစ်နေစေမိတာကြောင့်ပင်။
လွန်းသုထက် သူ့ကို ကြမ်းတမ်းစွာ
ပြုမူနေတယ့်မောင်ကြောင့်
ရုန်းကန်နေမိတာကို သတိကပ်၍
ပြန်လည် ငြိမ်သက်ရင်း
မောင့်ရဲ့ မျက်နှာကိုသာ ကြည့်နေမိသည်။
နာတယ်မောင် မောင်ရဲ့ကြမ်းတမ်းတယ့်
အထိအတွေ့ကြောင့်မဟုတ်ဘူး
ကိုယ်ကြောင့် မောင့်ကိုနာကျင်ေစမိလို့
ရင်ဘက်ထဲကနာနေတာ
ရိုင်းဧက္ကရာဇ်ကတော့
အခုချိန် သူ့စိတ်ထဲရှိနေသည်က
ကိုကို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဟိုလူထိတွေ့ခဲ့သမျှ
နေရာတွေအကုန်လုံးကို
ဆေးကြောပစ်ခြင်တာသာ
ရှိနေသည်။
အချစ်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှ မောင်ရဲ့ အငွေ့သက်နဲ့
မောင်ရဲ့ထိတွေ့ထားမှုတွေဘဲ ကျန်ရှိနေရမည်။
အချစ်ဟာ မောင့်အပိုင်
မောင်ဟာ အချစ်ရဲ့အရာအားလုံးကို
ပိုင်ဆိုင်သည်။
ဒါကြောင့် တစ်ခြားအရာတွေထိထားတာကို
ဖျက်ဆီးပစ်ရမည်။
အတွေးနဲ့ထပ်တူကျစွာ
ရိုင်းဟာ စုပ်ကိုင်ထားတယ့်
ဆံပင်တွေကို မလွှတ်ဘဲ
ပြန်လည်ဆွဲဆောင့်ကာ ခေါ်လာရင်း
မွေ့ယာထက်ကို တွန်းပစ်လိုက်သည်။
လွန်းသုထက် ကျောပြင်က
အိစက်နေတယ့်မွေ့ယာနဲ့ထိပေမယ့်
မောင်တွန်းသည့်အရှိန် ဟာ
ပြင်းလွန်းတာမလို့ ပြန်၍ ကန်ထွက်အတက်ပင်ဖြစ်ကာ
ကျောအောင့်သွားရသည်။
ရိုင်းကတော့
သူ့ရဲ့ရေဆိုသွားတယ့်
အင်္ကျီကို လက်တွေလိပ်တင်ကာ
ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ချပစ်လိုက်ရင်း
လွန်းသုထက်ရှိရာသို့
တိုးလာလေသည်။
"မောင် သတိထားဦးလေ
မောင် "
မောင့် မျက်လုံးတွေဟာ
အသိစိတ်လွတ်နေသလို ဖြစ်နေတာကြောင့်
လွန်းနောက်ဆုတ်မိတော့
ခြေထောက်ကနေ ပြန်ကိုင်ကာ
ဆွဲဆောင့်လိုက်သည့်မောင်ကြောင့်
ခြေထောက်ပင်
ပြုတ်ထွက်မတက် ခြေချင်းဝတ်ကနာသွားသည်။
မောင်ဟာ လွန်းသုထက်ရဲ့ လည်တိုင်ကို
သွေးတို့ထွက်သည့်အထိကိုက်ကာ
နေရာအစုံ
အမှတ်အသားတို့ပေးနေတာမလို့
လွန်းသုထက် မောင်ရဲ့ နာမည်ကို ကျယ်လောင်စွာ အော်လိုက်ရင်း
တားရသည်။
နောက်ဆုံမရသည့်အဆုံး
လွန်းရဲ့ လက်ဖဝါးသည်
မောင့်ပါးသို့ အရှိန်ပြင်းစွာ
ထိုအခါမှ သတိဝင်လာသလိုမောင်သည်
မျက်လုံးအိမ်တွေ ဂနာမငြိမ်
"မောင် "
လွန်းသုထက် တိုးညှင်းစွာခေါ်လိုက်တော့
မောင်ဟာ
ကြည့်ရင်း ငိုနေလေရဲ့
ယူကြုံးမရငိုနေတာ
မျက်ရည်တွေလည်း ရွဲလို့
လွန်း မောင့်ကို ပြန်ဖက်ကာ
ရင်ခွင်ထဲသာ
ထည့်ထားလိုက်သည်။
ကိုယ့်ရဲ့မောင်ရယ်
"တောင်းပန်ပါတယ် ကိုကို
ဟင့် မောင့်ကို မမုန်းပါနဲ့နော်
မောင်လေ မောင်အင့်
အီးဟီး ကိုကို့ကို မောင့်လက်နဲ့နာကျင်စေတယ်
မောင် သောက်သုံးမကျတာပါ
ကိုကိုရယ် အင့် မောင့်ကို မမုန်းပါနဲ့နော်"
"မငိုပါနဲ့မောင်ရယ်
တိတ်နော် တိတ်တိတ်
ကိုယ်မမုန်းပါဘူး
အိပ်လိုက်နော် ကလေးလေး
နိုးလာရင် အကုန်အဆင်ပြေသွားမှာပါ"
လွန်းသုထက် မောင်ရဲ့ကိုယ်ကိုမနိုင်မနင်း
ထိန်းထားကာ
ရင်ခွင်ထံသို့ထည့်ရင်း
ချော့သိပ်ရသည်။
ထိုအခါမှ အိပ်ပျော်သွားသည့်မောင်သည့်
ရှိုက်သံလေးတွေက ထွက်တုန်း
ကိုယ့်ကလေးလေးရယ်
ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်နော် ။
မောင့်ကို စိတ်မကောင်းဖြစ်စေမိပြီ။
....................
"အ့ နာလိုက်တာ ငယ်ရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ "
"ငယ်လည်းဖြေးဖြေးလုပ်တာဘဲ ရမှမရတာ
ကိုကိုကြီးကလည်း
ငယ် စိတ်တိုလိုက်တာဗျာ "
နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ ကလေးလေးလို
စာကြည့်မျက်မှန်ဝိုင်းလေးတပ်ထားပြီး
အင်္ကျီအပွလေးနဲ့ငယ်ဟာ ချောကာလူကြီးလေးလိုဖြစ်လာပေမယ့်
သူတွေ့တုန်းက နှာချီးတွဲလောင်းရုပ်လေးကိုသာ
သတိရသည်။
ငယ်လေးသူ့ကို ကြည့်နေတယ့်ကိုကိုကြီးကြောင့် အနာကိုခပ်စပ်စပ်သာဖိပေးလိုက်သည်
ဘယ်နဲ့ ဒီလင်လင်နှစ်ယောက်
လုအိပ်ချိန်ပြန်လာပြီး စကားများကြတာ
ဝုန်းဒိုင်းကြဲ တော်သေးတာပေါ့
ကလေးတွေမနိုးလို့
"အစ်ကိုကြီးကို ဘာလုပ်ဖို့စဥ်းစားထားလဲ ကိုကိုကြီး"
"ကိုယ် မောင်နဲ့ပြနေတယ့်ဆရာဝန်ကို
ဖုန်းဆက်ထားတယ်
မကြာခင်ရောက်လာလိမ့်မယ်
အားလုံးအဆင်ပြေမှာပါ "
ခပ်ယဲ့ယဲ့ပြုံးလာတယ့် ကိုကိုကြီးရဲ့
အပြုးကို ငယ်မသိခြင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။
ကိုကိုကြီးသည် အရမ်းကို မိုက်ရူးရဲဆန်သည်။
မဟုတ်ဘူး အရမ်းအရမ်းကို ချစ်တတ်သည်။
တီတီဆိုရောက်လာတယ့်ကားကြောင့်
နွံ ဆရာဝန်ကို သွားခေါ်လာခဲ့ရသည်။
ဆရာဝန်သည်လည်း အိမ်ထဲရောက်တော့
လွန်းသုထက်ရဲ့ပုံစံကိုတွေ့လိုက်ရတာကြောင့်လန့်သွားသည်မှာ အမှန်ပင်
အင်္ကျီအဖြူက ပြဲတဲ့နေရာကပြဲနေကာ
လည်ပင်းကလည်း သွေးတွေနဲ့
ဆံပင်တို့မှာ ဖွာလန်ကျဲနေသည်မလား။
"အစ်ကိုလွန်း ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ "
"ဒီမှာလာထိုင်ပါပြောပြပါ့မယ်
နွံ့ မောင့်ကို အခန်းပြင်ကနေ အသာလေးဟပြီးကြည့်ထားပေး
နိုးလာတာနဲ့ ကိုယ့်ကိုခေါ် "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ "
နွံ့အပေါ်ထပ်သို့တက်သွားတော့
လွန်းလည်းအကြောင်းစုံပြောပြလိုက်သည်။
"ခုအခြေအနေက စောင့်ကြည့်ရမှာဘဲ
ရိုင်းဧက္ကရာဇ်က အစ်ကိုလွန်းကို
ချစ်လွန်းလို့ စိတ်ထဲအမြဲထားရာကနေ
စွဲလမ်းစိတ်ဖြစ်တယ့်အထိ ဖြစ်နေတာ
အဲ့လိုလူမျိုးတွေက
သူတို့စိတ်ထဲ ဒီတစ်ယေက်အကြောင်းဘဲ
အမြဲတွေးနေတယ်
အမြဲ ဒီလူဘဲ သူတို့စိတ်ထဲမှာချစ်တယ်ဆိုပေမယ့်
ကြာတော့ ဦးနှောက်နဲ့ မသိစိတ်ကအရမ်း
ပင်ပန်းလာတာ
ဥပမာပြောရရင်
ဟင်းချက်တယ်ဘဲဆိုပါတော့
ဟင်းချက်ဖို့ကို လွန်ခဲ့တယ့်တစ်ပတ်တည်းက
ကြိုတင်ပြီးအမြဲတွေးနေတယ့်သူဟာ
ကြာတော့ သူ့စိတ်ထဲက မသိစိတ်ကတင်းကျပ်ပြီး ပင်ပန်းလာတာမျိုးပေါ့
နောက်ပြီး အစ်ကို သိပြီးသားဘဲ
သူ့မှာ အစ်ကိုဘဲရှိတာ "
လွန်းခေါင်းသာ ငြိမ့်လိုက်မိသည်။
"နောက်ပြီးသူ့ကို အစ်ကိုလွန်းကို
စိတ်မချဖြစ်စေဖို့ တစ်ခုခုကတွန်းအားပေးျနပုံရတယ်
ဒါကို သူ့စိတ်ကအတင်း ငြင်းဆန်ထားရာကနေ
ခုကျတော့ မထိန်းနိုင်တော့ပါ "
ဆရာဝန်ပြောပြီးတော့
ရှေ့က အစ်ကိုလွန်းကိုကြည့်ရင်း
အိမ်ကိုသာ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။
ဟင်း ဒိလောက်ချစ်ကြတယ့်သူနှစ်ဦး
အဆင်ပြေကြပါစေ"
တစ်ဖက်တွင်လည်း
လွန်း အခန်းကိုသာ ပြန်တက်လာရင်း
မောင့်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ အိပ်လိုက်သည်။
သူစောနက သိတယ့်အကြောင်းအရာတွေ
တောက်စ် လွန်းသုထက်အကြောင်းသိလာစေရမယ်။
.......................................
😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁
သွားစိရယ်ပြခဲ့သည်
ပြေးပြီ ဝှစ်
"အင့္ ေမာင္စိတ္ေလ်ာ့ၪီးေလ "
"ဝုန္း !"
ထိုအသံကေတာ့ ေရခ်ိဳးကန္ထဲကို
ျပဳတ္က်သြားတယ့္ လြန္းသုထက္ရဲ့ကိုယ္ေလးေၾကာင့္
ထြက္ေပၚလာျခင္းပင္
အေပၚကေန ေမာင္ဟာ အုပ္မိုးလ်ွက္
သူ႔ရဲ့ရွည္လ်ားေနတယ့္ ဆံပင္ေတြကို စုကိုင္ကာ
ေရအျပည့္ျဖည့္ထားတယ့္ ကန္ထဲကို ႏွစ္ခ်လိုက္တာမလို႔
လြန္းသုထက္ အေတာ္မြမ္းသြားသည္။
တစ္ဖန္ ဆံပင္ကေန ဆြဲလိုက္သည္မလို႔
ေရေပၚျပန္ေပၚလာခ်ိန္
ေမာင္ဟာ သူ႔လက္ေတြကို
ဆြဲလ်က္ ဆပ္ျပာေတြနဲ႔ပြတ္ကာ
ေခ်းခြၽတ္တယ့္အဝတ္နဲ႔ တစ္ကိုယ္လံုးကို
ပြတ္သပ္ေနတာေၾကာင့္
အသားေတြပင္ရဲကာ တက္လာေလၿပီ။
*ဘုရားေရ ေမာင္
ဘယ္လိုေတာင္ျဖစ္ေနတာလဲ *
ေဒါသထြက္ေနဆဲေမာင္ဟာ
စိတ္လြတ္ေနသလို
တစ္ခါမွမေၾကာက္ဘူးခဲ့တယ့္ လြန္းဟာ
ခုေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႔ေနခဲ့ၿပီ
အသားနာတာေၾကာင့္လား
မဟုတ္ပါ
သူ႔ေၾကာင့္ ေမာင္စိတ္ေတြဝမ္းနည္းကာ
ႏွလံုးသားေလး နာက်င္ေနၿပီး
ဒီလိုအျပဳအမူေတြအထိ
ျဖစ္ေနေစမိတာေၾကာင့္ပင္။
လြန္းသုထက္ သူ႔ကို ၾကမ္းတမ္းစြာ
ျပဳမူေနတယ့္ေမာင္ေၾကာင့္
ရုန္းကန္ေနမိတာကို သတိကပ္၍
ျပန္လည္ ၿငိမ္သက္ရင္း
ေမာင့္ရဲ့ မ်က္ႏွာကိုသာ ၾကည့္ေနမိသည္။
နာတယ္ေမာင္ ေမာင္ရဲ့ၾကမ္းတမ္းတယ့္
အထိအေတြ့ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး
ကိုယ္ေၾကာင့္ ေမာင့္ကိုနာက်င္ေစမိလို႔
ရင္ဘက္ထဲကနာေနတာ
ရိုင္းဧကၠရာဇ္ကေတာ့
အခုခ်ိန္ သူ႔စိတ္ထဲရိွေနသည္က
ကိုကို႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဟိုလူထိေတြ့ခဲ့သမ်ွ
ေနရာေတြအကုန္လံုးကို
ေဆးေၾကာပစ္ျခင္တာသာ
ရိွေနသည္။
အခ်စ္ရဲ့ကိုယ္ေပၚမွ ေမာင္ရဲ့ အေငြ့သက္နဲ႔
ေမာင္ရဲ့ထိေတြ့ထားမႈေတြဘဲ က်န္ရိွေနရမည္။
အခ်စ္ဟာ ေမာင့္အပိုင္
ေမာင္ဟာ အခ်စ္ရဲ့အရာအားလံုးကို
ပိုင္ဆိုင္သည္။
ဒါေၾကာင့္ တစ္ျခားအရာေတြထိထားတာကို
ဖ်က္ဆီးပစ္ရမည္။
အေတြးနဲ႔ထပ္တူက်စြာ
ရိုင္းဟာ စုပ္ကိုင္ထားတယ့္
ဆံပင္ေတြကို မလႊတ္ဘဲ
ျပန္လည္ဆြဲေဆာင့္ကာ ေခၚလာရင္း
ေမြ့ယာထက္ကို တြန္းပစ္လိုက္သည္။
လြန္းသုထက္ ေက်ာျပင္က
အိစက္ေနတယ့္ေမြ့ယာနဲ႔ထိေပမယ့္
ေမာင္တြန္းသည့္အရိွန္ ဟာ
ျပင္းလြန္းတာမလို႔ ျပန္၍ ကန္ထြက္အတက္ပင္ျဖစ္ကာ
ေက်ာေအာင့္သြားရသည္။
ရိုင္းကေတာ့
သူ႔ရဲ့ေရဆိုသြားတယ့္
အက်ႌကို လက္ေတြလိပ္တင္ကာ
ၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ခ်ပစ္လိုက္ရင္း
လြန္းသုထက္ရိွရာသို႔
တိုးလာေလသည္။
"ေမာင္ သတိထားၪီးေလ
ေမာင္ "
ေမာင့္ မ်က္လံုးေတြဟာ
အသိစိတ္လြတ္ေနသလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္
လြန္းေနာက္ဆုတ္မိေတာ့
ေျခေထာက္ကေန ျပန္ကိုင္ကာ
ဆြဲေဆာင့္လိုက္သည့္ေမာင္ေၾကာင့္
ေျခေထာက္ပင္
ျပဳတ္ထြက္မတက္ ေျခခ်င္းဝတ္ကနာသြားသည္။
ေမာင္ဟာ လြန္းသုထက္ရဲ့ လည္တိုင္ကို
ေသြးတို႔ထြက္သည့္အထိကိုက္ကာ
ေနရာအစံု
အမွတ္အသားတို႔ေပးေနတာမလို႔
လြန္းသုထက္ ေမာင္ရဲ့ နာမည္ကို က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္လိုက္ရင္း
တားရသည္။
ေနာက္ဆံုမရသည့္အဆံုး
လြန္းရဲ့ လက္ဖဝါးသည္
ေမာင့္ပါးသို႔ အရိွန္ျပင္းစြာ
ထိုအခါမွ သတိဝင္လာသလိုေမာင္သည္
မ်က္လံုးအိမ္ေတြ ဂနာမၿငိမ္
"ေမာင္ "
လြန္းသုထက္ တိုးၫွင္းစြာေခၚလိုက္ေတာ့
ေမာင္ဟာ
ၾကည့္ရင္း ငိုေနေလရဲ့
ယူႀကံဳးမရငိုေနတာ
မ်က္ရည္ေတြလည္း ရြဲလို႔
လြန္း ေမာင့္ကို ျပန္ဖက္ကာ
ရင္ခြင္ထဲသာ
ထည့္ထားလိုက္သည္။
ကိုယ့္ရဲ့ေမာင္ရယ္
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုကို
ဟင့္ ေမာင့္ကို မမုန္းပါနဲ႔ေနာ္
ေမာင္ေလ ေမာင္အင့္
အီးဟီး ကိုကို႔ကို ေမာင့္လက္နဲ႔နာက်င္ေစတယ္
ေမာင္ ေသာက္သံုးမက်တာပါ
ကိုကိုရယ္ အင့္ ေမာင့္ကို မမုန္းပါနဲ႔ေနာ္"
"မငိုပါနဲ႔ေမာင္ရယ္
တိတ္ေနာ္ တိတ္တိတ္
ကိုယ္မမုန္းပါဘူး
အိပ္လိုက္ေနာ္ ကေလးေလး
ႏိုးလာရင္ အကုန္အဆင္ေျပသြားမွာပါ"
လြန္းသုထက္ ေမာင္ရဲ့ကိုယ္ကိုမႏိုင္မနင္း
ထိန္းထားကာ
ရင္ခြင္ထံသို႔ထည့္ရင္း
ေခ်ာ့သိပ္ရသည္။
ထိုအခါမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည့္ေမာင္သည့္
ရိႈက္သံေလးေတြက ထြက္တုန္း
ကိုယ့္ကေလးေလးရယ္
ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ။
ေမာင့္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေစမိၿပီ။
....................
"အ့ နာလိုက္တာ ငယ္ရယ္ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ "
"ငယ္လည္းေျဖးေျဖးလုပ္တာဘဲ ရမွမရတာ
ကိုကိုႀကီးကလည္း
ငယ္ စိတ္တိုလိုက္တာဗ်ာ "
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာ ကေလးေလးလို
စာၾကည့္မ်က္မွန္ဝိုင္းေလးတပ္ထားၿပီး
အက်ႌအပြေလးနဲ႔ငယ္ဟာ ေခ်ာကာလူႀကီးေလးလိုျဖစ္လာေပမယ့္
သူေတြ့တုန္းက ႏွာခ်ီးတြဲေလာင္းရုပ္ေလးကိုသာ
သတိရသည္။
ငယ္ေလးသူ႔ကို ၾကည့္ေနတယ့္ကိုကိုႀကီးေၾကာင့္ အနာကိုခပ္စပ္စပ္သာဖိေပးလိုက္သည္
ဘယ္နဲ႔ ဒီလင္လင္ႏွစ္ေယာက္
လုအိပ္ခ်ိန္ျပန္လာၿပီး စကားမ်ားၾကတာ
ဝုန္းဒိုင္းႀကဲ ေတာ္ေသးတာေပါ့
ကေလးေတြမႏိုးလို႔
"အစ္ကိုႀကီးကို ဘာလုပ္ဖို႔စဥ္းစားထားလဲ ကိုကိုႀကီး"
"ကိုယ္ ေမာင္နဲ႔ျပေနတယ့္ဆရာဝန္ကို
ဖုန္းဆက္ထားတယ္
မၾကာခင္ေရာက္လာလိမ့္မယ္
အားလံုးအဆင္ေျပမွာပါ "
ခပ္ယဲ့ယဲ့ၿပံဳးလာတယ့္ ကိုကိုႀကီးရဲ့
အျပဳးကို ငယ္မသိျခင္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္။
ကိုကိုႀကီးသည္ အရမ္းကို မိုက္ရူးရဲဆန္သည္။
မဟုတ္ဘူး အရမ္းအရမ္းကို ခ်စ္တတ္သည္။
တီတီဆိုေရာက္လာတယ့္ကားေၾကာင့္
ႏြံ ဆရာဝန္ကို သြားေခၚလာခဲ့ရသည္။
ဆရာဝန္သည္လည္း အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့
လြန္းသုထက္ရဲ့ပံုစံကိုေတြ့လိုက္ရတာေၾကာင့္လန္႔သြားသည္မွာ အမွန္ပင္
အက်ႌအျဖဴက ၿပဲတဲ့ေနရာကၿပဲေနကာ
လည္ပင္းကလည္း ေသြးေတြနဲ႔
ဆံပင္တို႔မွာ ဖြာလန္က်ဲေနသည္မလား။
"အစ္ကိုလြန္း ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ "
"ဒီမွာလာထိုင္ပါေျပာျပပါ့မယ္
ႏြံ႔ ေမာင့္ကို အခန္းျပင္ကေန အသာေလးဟၿပီးၾကည့္ထားေပး
ႏိုးလာတာနဲ႔ ကိုယ့္ကိုေခၚ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ "
ႏြံ႔အေပၚထပ္သို႔တက္သြားေတာ့
လြန္းလည္းအေၾကာင္းစံုေျပာျပလိုက္သည္။
"ခုအေျခအေနက ေစာင့္ၾကည့္ရမွာဘဲ
ရိုင္းဧကၠရာဇ္က အစ္ကိုလြန္းကို
ခ်စ္လြန္းလို႔ စိတ္ထဲအၿမဲထားရာကေန
စြဲလမ္းစိတ္ျဖစ္တယ့္အထိ ျဖစ္ေနတာ
အဲ့လိုလူမ်ိဳးေတြက
သူတို႔စိတ္ထဲ ဒီတစ္ေယက္အေၾကာင္းဘဲ
အၿမဲေတြးေနတယ္
အၿမဲ ဒီလူဘဲ သူတို႔စိတ္ထဲမွာခ်စ္တယ္ဆိုေပမယ့္
ၾကာေတာ့ ၪီးေနွာက္နဲ႔ မသိစိတ္ကအရမ္း
ပင္ပန္းလာတာ
ဥပမာေျပာရရင္
ဟင္းခ်က္တယ္ဘဲဆိုပါေတာ့
ဟင္းခ်က္ဖို႔ကို လြန္ခဲ့တယ့္တစ္ပတ္တည္းက
ႀကိဳတင္ၿပီးအၿမဲေတြးေနတယ့္သူဟာ
ၾကာေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲက မသိစိတ္ကတင္းက်ပ္ၿပီး ပင္ပန္းလာတာမ်ိဳးေပါ့
ေနာက္ၿပီး အစ္ကို သိၿပီးသားဘဲ
သူ႔မွာ အစ္ကိုဘဲရိွတာ "
လြန္းေခါင္းသာ ၿငိမ့္လိုက္မိသည္။
"ေနာက္ၿပီးသူ႔ကို အစ္ကိုလြန္းကို
စိတ္မခ်ျဖစ္ေစဖို႔ တစ္ခုခုကတြန္းအားေပ်းနပံုရတယ္
ဒါကို သူ႔စိတ္ကအတင္း ျငင္းဆန္ထားရာကေန
ခုက်ေတာ့ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ "
ဆရာဝန္ေျပာၿပီးေတာ့
ေရ႔ွက အစ္ကိုလြန္းကိုၾကည့္ရင္း
အိမ္ကိုသာ ျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ဟင္း ဒိေလာက္ခ်စ္ၾကတယ့္သူႏွစ္ၪီး
အဆင္ေျပၾကပါေစ"
တစ္ဖက္တြင္လည္း
လြန္း အခန္းကိုသာ ျပန္တက္လာရင္း
ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ အိပ္လိုက္သည္။
သူေစာနက သိတယ့္အေၾကာင္းအရာေတြ
ေတာက္စ္ လြန္းသုထက္အေၾကာင္းသိလာေစရမယ္။
.......................................
😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁
သြားစိရယ္ျပခဲ့သည္
ေျပးၿပီ ဝွစ္