ჯიმინი:
გუში ჩემი ლისა ჩამოვიდა იტალიიდან, ის ჩემი კლასელი იყო. ყველაზე მეტად ის მიგებდა და ალბათ ერთადერთი გოგო იყო ვისთანაც მართლა კარგი ურთიერთობა მქონდა სკოლაში. ლისა სულ ჩემს გვერდით იყო და მასთან ერთად ყოფნაც კი არმბეზრდებოდა. დღეს გადავწყვიტეთ გაგვესეირნა და ლისას ჩემს ღორმუცელას მალე მოშივდა. რაც შეეხება სუმინს, მას დღემდე ვეძებ ვეძებ მაგრამ მისი კვალი ვერსად ვოპოვე. ყველას მკვდარი გონია, მის მშობლებს ჯერათ რომ მან თავი მოიკლა მაგრამ გული მიგრძნობს რომ ასე არაა. სუმინი სიგიჟემდე მენატრება. მისი ხმის გაგონება მინდა. მინდა ერთხელ მაინც ვნახო. ნუ მოკლედ იქვე არსებულ კაფეში შევედით, ლისას ყველაფერი მოვუყეცი მალევე ოფიციანტი მოვიდა.
-გამარჯობათ, რასინებებთ?
ამ ხმის გაგონებისას ლამის გული გამიჩერდა, თან გამიკვირდა და თან გამიხარდა მისი აქ ყოფნა. თან გავბრაზდი რომ ამხნის განმავლობაში ერთხელაც არშეგვკონტაქტებია ამ ხმის ავტორი. ეს ის ხმაა რომელსაც ათასში ამობიცნობ, ეს ის მონატრებული ხმაა რომლის მოსმენაც აქამდე მინდოდა. ეს ის ხმაა რომელიც სიგიჟემდე მიყვარს.
ენა დამება, ვერაფერს ვამბობდი მაგრამ ბოლოს ძალ-ღონე მოვიკრიბე და ვუთხარი.
-ს...სუ?
-ჯიმინ მას იცნობ?
მკითხა ლისამ
-კ...კი.
-კარგი წყვილი ხართ,
-უკაცრავად გეშლებათ, წყვილი არვართ.
-სუმინ...
-მოიცააა, ჯიმინ ანუ შენი ცოლი ეს გოგოა?
-ხ..ხო
-ღმერთო რალამაზია, მე ლისა ვარ ჯიმინის კლასელი და გადარეული მეგობარი.
-სასიამოვნოა.
უცებ თვალი სუმინის მუცლისკენ გამექცა, მოიცა რა მას ბავშვი არმოუშორებია? შანსი არაა, მან მომატყუა? გავაფრეენ
-შენ ბავშვი არმოგიშორებია?
-...
-სუმინ რატომ მომატყუე.
ვიყვირე ბოლო ხმაზე.
-ჯიმინ ჩუმად ხალხი გვიყურებს.
-მერე რა გვიყურონ, რატომ მომატყუე ვითომ ბავშვი მოიშორე? ეს რატომ გააკეთე?
-იმიტომ რომ არმინდოდა შენს გვერდით ვყოფილიყავი. არმინდოდა გესმის?
-და იქნებ რამე დამეშავებინა შენთვის მაშინ როდესაც მითხარი რომ ბავშვი მოიშორე? იქნებ რამე მომემექმედებინა? ამაზე არფიქრობდი? სულ გაგიჟდი? იცი რომ ყველას გონია თავი მოიკალი და ამაში საკუთარ თავს იდანაშაულებენ? იცი მია როგორ ცუდად იყო მთელი ეს დროები? იცი როგორ ღელავდა დედაშენი? რამდენი ხანია გეძებ იცი? ჩემს გარდა ყველას ჯეროდა რომ შენ მკვდარი იყავი და შენ თურმე ცოცხალი ყოფილხარ, ყოჩაღ სუმინ. შეგეძლო შენი დედისთვის მაინც დაგერეკა, საწყალი ქალი ნერვიულობით კინაღამ მოკვდა. როდის მერე ხარ ასეთი გულქვა?
ვამჩნევდი როგორ უცრემლიანდებოდა თვალები სუმინს და მეც ცრემლები მომადგა.
-ჯიმინ შეიძლება სამსახურის მერე ვისაუბროთ? ყველა ჩვენ გვიყურებს.
-კარგი ახლა აქედან გავალ მაგრამ იცოდე გარეთ ვიდგები და დაგელოდები.
-კარგი ახლა წადით.
მეუბნებოდა აუღელვებლად მაგრამ ეტყობოდა რომ ტირილი უნდოდა. გარეთ გამოვედით მე და ლისა. ლისა სახლში წავიყვანე და მე ისევ იქ დავბრუნდი. უკვე 8 საათია და აი გაიღო კაფის კარი და გამოვიდა სუმინი უკვე უნიფორმის გარეშე. რასაყვარელი და პაწაწინა მუცელი აქ
-მანქანაში ჩაჯექი სახლში მივდივართ და ჰო დღეიდან აქ არიმუშავებ.
-ჯერესერთი წამოსვლა არმინდა და მერე მეორე შენ ვერმიბრძანებ სად ვიმუშავებ.
-დიახაც რომ გიბრძანებ ახლა დროზე მანქანაში.
-არა მეთქი.-
-ანუ არა ხო?
-ხო არა.
-კაი
ხელი დავავლე და მანქანაში ჩავსვი კარი ჩავკეტე რადგანაც ვიცოდი გადმოსვლას ეცდებოდა. მანქანას მოვუარე და საჭესთან დავჯექი. ჯერ ჩემს სახლში არწამიყვანია და მისი სახლის გზას დავადექი
-აქ მითუმეტესრომ არწამოვალ
-მათ შენთვის არაფერი დაუშავებიათ
ამის შემდეგ სუმინის დუმილი მივიღე. სახლში მივიყვანე და ყველას გაუკვირდა მისი ნახვა მისი მშობლები ჯერკიდევ სამსახურში იყვნენ და აი შემოვიდნენ, ამდროს სუმინი ზევით იყო.
-ჯიმინ აქ რატომ ხარ ასეთ დროს? თან ასეთი ბედნიერი? ჩემი გოგო იპოვე?
-სუმინის ძებნას თავი დავანებე.
-მოიცა რა? მთელი 4 თვეა შეუჩერებლად ეძებ და ახლა ანებებ თავს?
-დიახ, იმიტომ რომ სუმინი უკვე ვიპოვე.
-რა? სადაა ჩემი სუმინი?
-აქვარ დედა.
დაიძახა სუმინმა და კიბეებზე მობაჯბაჯებდა. როცა მისმა მშობლებმა სუმინი დაინახეს სახე გაუბრწყინდათ და მისკენ გაიქცნენ დარაც შეიძლება მჭიდროდ ეხუტებოდნენ.
ავტორი:
ჯიმინმა და სუმინმა სახლში წასვლა გადაწყვიტეს რათა ჯიმინის მშობლები ენახათ. უკვე შუა გზაზე იყვნენ როცა სუმინმა არსაიდან დასვა კითხვა
-რატომ მეძებდი მთელი 4 თვე?
ჯიმინმა მას პასუხი არგასცა და მანქანა გზიდან გადააყენა და გააჩერა.
-რატო გაჩერდი?
ჯიმინი მანქანიდან გადმოვიდა და სუმინმაც მას მიჰბაძა.
-ჯიმინ მე კითხა დაგისვი.
-სუმინ გაინტერესებს რატომ გეძებდი ამ ოთხი თვის მანძილზე?
-კი მაინტერესებს
-კარგი მაშინ გეტყვი, ამ ოთხი თვის მანძილზე მხოლოდ იმიტომ გეძებდი, რომ ბოდიში მომეხადა შენთვის. ბოდიში მომეხადა იმიტომ რომ გატკინე, იმიტომ რომ ჩემზე იძულებით დაგაქორწინე, იმიტომ რომ გაგაუპატიურე, ყველაფერი ამისთვის მინდოდა ბოდიში მომეხადა. მხოლოდ ამის სათქმელად არგეძებდი მინდოდა ისიც მეთქვა რომ ძალიან მენატრებოდი და მინდოდა ძლიერ ჩაგხუტებოდი, მინდოდა მეთქვა რომ ძალიან ძალიან მიყვარხარ. მინდოდა მეთქვა რომ საკუთარ თავზე მეტადაც კი შემიყვარდი. მაგრამ გაუჩინარდი, მზადვიყავი მეპატიებინა ბავსვის მოშორების ამბავი მაგრამ შენ არსად ჩანდი და იცი რატომ გპატიობდი? იმიტომ რომ როცა გიყვარს მას ყველანაირ რამეს პატიობ, სამწუხაროდ იმას რომ მიყვარდი გვიან მივხვდი. ახლაკი წავიდეთ.
ჯიმინი მიბრუნდა და წასვლას აპირებდა რომ ატირებულმა სუმინამ უთხრა.
-მე შენ გპატიობ ჯიმინ, გპატიობ რომ ჩემზე ხელი აწიე, გპატიობ რომ შენზე ძალით დამაქორწინე, იმასაც გპატიობ რომ გამაუპატიურე.
ამ სიტყვებმა ჯიმინი გააოცა და კითხა.
-სუმინ რატო მპატიობ იმას რისი პატიებაც შეუძლებელია?
-ამ კითხვას შენთვინ გაეცი პასუხი, შენს სიტყვებს გავიმეორებ "როცა გიყვარს ყველანაირ რამეს პატიობ"
-ანუ?
-ანუ ეს ყველა ჩემი სიტყვა იმას ნიშნავს რომ მეც ძალიან შემიყვარდი პაკ ჯიმინ
-რა მართლა?
-ხო. პაკ ჯიმინ მე შენ ძალიან მიყვარხარ.
დაიყვირა სუმინმა
-პაკ სუმინ იცოდე რომ ჯიმინსაც ძალიან უყვარხარ.
ასევე დაიყვირა ჯიმინმა. სუმინს ძალიან მაგრად ჩაეხუტა და ის მონატრებული ტუჩები დააგემოვნა. თურმე როგორ მონატრებია. ჯიმინს კოცნაში სუმინიც აჰყვა. იმდენად ნაზად და სიამოვნებით აკეტებდნენ ამ ყოველივეს რომ ჯიმინს უკვე გადაეკეტა.
-აჰ, სუმინ ორსულად არიყო რასგიზამდი.
-ფუ გარყვნილო.
-მიყვარხარ ჩემო პრინცესა
-მეც ძალიან მიყვარხარ ჩიმ
დასაარული!!!
-----------------
აბა როგორ მოგეწონათ დასასრული? ძალიან დიდი მადლობა იმათ ვინც კითხულობდით❤❤