ჯიმინმა სეულში დაბრუნებისთანავე ,პირველი რაც გაკეთა მეგობრები და დედამისი ნახა ,ამასგარდა ასე თუ ისე მოეწყო ახალ სახში, რომელიც ჩამოსვლამდე შეიძინა საცხოვრებლად.
რათქმაუნდა დედამის უნდოდა ომეგა მასთან წასულიყო თუმცა ისიც არ გაკვირვებია უარი რომ უთხრა ,იცოდა ჯიმინს მამამისთან შეხვედრა არ უნდოდა და არც დაუძალებია.
ყველა ბედნიერი იყო მათი ერთად ყოფნით ახლაც ჯინის მომზადებულ ვახშამს მირთმევდნენ და ერთად ყოფნით ტკბებოდნენ.
ჯინმა ჯიმინს პირობა დადებინა რომ ამ კვირაში ომეგას ახალი სახლისთვის ავეჯის შერჩევაში ისიც მიღებდა მონაწილებას .
ჰოსოკი და თეჰიონი ნამდვილად ბედნიერად იყვნენ,მათაც რომ არ თხოვეს გაყოლა რადგან ყველას კარგად მოეხსენებოდა ჯიმინს ძალიან უყვარდა საყიდლებზე სიარული აი ჯინს კი კიდევ უფრო ,და ეს ორი ერთად საყიდლებზე ნამდვილად დამღლელი კატასტროფა იქნებოდა.
-ჯიმინ აბა ჩვენს გარეშე როგორ გაგყავდა დრო სხვა ქვეყანაში?
კითხა ჰოსოკმა და პასუხის მოლოდინში გაჩუმდა.
-სიმართლე გითხრა ჰოს ,ეს თავიდან რთული იყო იქ ხომ არავინ მყავდა თან თქვენც მენატრებოდით დედაც ,მაგრამ მერე ნელ -ნელა შევეჩვიე ერთი-ორი მეგობარიც გავიჩინე,თან ვმუშაობდი და ასე გამყავდა დრო.
-და იქ ვინმე არ გაიცანი ?მაგალითად ვინმე სიმპატიური ალფა .?
თეჰიონს გაეცინა ჯინის ,ეშმაკურ კითხვაზე,უნდოდა რაღაც უწმაწური ხუმრობა ეთქვა თუმცა თავი შეიკავა ,ჯიმინის დედაც მათან ერთად იყო და მოერიდა ,ამიტომ უბრალოდ გაჩუმდა.
-იყო ერთი...თუმცა დიდიხანი არ მქონია მასთან ურთიერთობა ,მას სხვა შეხედულებები ქონდა მე კიდევ სხვა და მაინდამაინც კარგად ვერ გავუგეთ ერთმანეთს,....ხო თქვენ რას შვებოდით ჩემ არ ყოფნაში ?რომელიმე ვინმე ხომარ გაიცანით?
არცეთს გამოპარვია როგორ შეცვაა უცებ საუბრის თემა ჯიმინმა და აღარ ჩაეძივნენ ,თუ აღარ გაგრძელა ესეიგი მეტი არც იყო მოსაყოლი.
-მთავარია რომ ახლა კარგად ხარ შვილო ,ისე გამიხარდა რომ ჩამოხვედი და მაინც რატომ არ მითხარი წინასწარ?
-დედა მე მინდოდა სიურპრიზი მომეწყო
-კარგი მთავარია რომ.ახლა ჩემს გვერდით ხარ,ბავშვებო აბა რას ვაპირებთ სახლებში მიდიხართ თუ დარჩებით ცოტახანს?
-წამოოვალთ ,უკვე გვიანია დეიდა და იცოდე ჯიმინ წინასწარ გამაფრთხილე სანამ საყიდლებზე წახვალ რომ გამოგყვე.
-გავიგე ჯინ ,ნახვამდის ხო მართლა მალე შევხვდებით ,როცა გეცლებათ მოდით გთხოვთ ,მომენატრეთ და თქვენთან დროის გატარება მინდა,თეჰიონ იცოდე როცა გეცლება ამ ორ იდიოტს ხელი დავლე და მოდით,.
-კკარგი ჯიმინ ხომ იცი რომ მაქსიმუმ დღე ნახევარში ისევ გნახავთ ,ჰოსოკი ვერ მოითმენს და ვერც ჩვენ.
ამაზე ყველას გულიანად გაეცინა.
-კარგი კარგი ხო ნახვამდის.
ჯონგუკი pov
ჯონგუკი მშვიდად იყო ,და ათვალიერებდა ფაილებს სადაც ომეგას ახალი სახლის და მათი შეხვედრის და ვახშმის სურათები იყო.
ჩვეულებრივზე უფრო მშვიდად იყო ალფა რადგან იცოდა ახლა ომეგა ახლოს ყავდა .
ფიქრებიდან გამოერკვა როდესაც ნამჯუნი შემოვიდა მის კაბინეტში.
-რა სახე გაქვს? რაღაც ჩვეულებრივზე უფრო მშვიდად ხარ დღეს....
-არა გეჩვენება ჩვეულებრივად ვარ...
უნდოდა არ შემჩნია თუმცა თავის მეგობარს ხომ ვერაფერს გამოაპარებდა.
-არა აქ რაღაც ისე არააა ,ღმერთო ჩემო იცი არა??უკვე გაიგე მე ამ სიახლის სათქმელად მოვედი და შენ თურმე უკვე გცოდნია.
-დამშვიდი ნამჯუნ აბა შენი აზრით ეს გამომეპარებოდა?
-საიდან გაიგე?
-მე ჩემი წყაროები მყავს მეგობარო.
ჩაეცინაა ჯონგუკს იმის გაფიქრებაზე რომ შეილება არ სცოდნოდა ეს ამბაავი,ეს შეუძლებელი იყო ნუთუ მართლა იფიქრა ვინმემ რომ მისი ომეგა ისსე დაბრუუნდებოდა თვითონ ვერ გაიგებდა.
-ჯონგუკ იცოდე თუ ისევ რაიმე ცუდი უნდა ჩაიდინო ,გირჩევ აარ ქნა ,რადგან სულ მცირე შნსი რომელიც არსებობს იმისა რომ ჯიმინი დაგიბრუნდეს და გაპატიოს იცოდე განადგურდება.
-ჰეი ჰეი დამშვიდი მეგობარო ცუდს არაფერს ვაპირებ ,შეგახსენო რომ ის ჩემი ომეგააა და მე უფრო ვღელავ მასზე ვიდრე ნებისმიერი სხვვა.
-რაც არ უნდა იყოს ჯონგუკ იცოდე სისულელე არ ჩაიდინო.
ნამჯუნა ღმად ამოიოხრა ,უკვე გვიანი იყო გადაიღალა და ეძინებოდა ამიტომ დასაძინებლად წავიდა .
მეორე დღე
-გამარჯობათ?!
-ბატნი პაკ ჯიმინი ბძანდებით?
-დიახ რახდება?
-თქვენს სახელზე ამანათია.
ეს ტვავები და წერილი .გთხოვთ ხელი მომიწერეთ და წავალ .
-ახლავე.
ჯიმინმა აღელვებულმა გახსნა კოვერტი იცოდა ვისგანაც შეიძლება ყოფილიყო,არადა ეგონა მისი ჩამოსვლის ამბავს ესე ადვილად ვერ გარკვევდა ალფა.
ახლა კი როდესაც წერილი უნდა გაეხსნა იმდენად ღეავდაა ხელებს ვერ იმორჩილებდა,საბოლოოდ გახსნა და წაიკითხა .
"აღარანაირი თამაში ჯიმინ,მინდა გნახო და დავილაპარაკოთ რადგან ჩემი მეწყვილე ხარ ჩემი მეგა და გინდა თუარა ეს მინდა ახლიდან ნორმალურად დავიწყოთ ურთიერთობა "
ვერ გეტყვით რას გძნობდა ომეგააა ,მოულოდნელობა გაკვირვება განცვიფრება ალბათ ყველაფერი ერთად რადგან ამას არ მოელოდა ალფასგან, როგორც ჩანს ამ ხნის მანძილზე ბევრი რამ შეიცვალა მასში თუმცა ჯონგუკის მესაკუთრე ხასიათი მაინც ეტყობოდა წერილსაც კი.
და ამაზე ეცინებდა ომეგას.
ყვავილები ლარნაკში ჩაწყო ,ცოტა დაისვენა და კარებზე ზარის ხმაც გაისმა.
ომეგის გონებაში კი ნამდვილად ჩამოკრა განგაშის ზარებმა ..