Caster's POV
"Anong ginagawa mo dito , Mia." Kunot noong tanung ko.
" Hala si kuya. Umupo nga mona tayo. Ang galing mo umarte ha. Great!" Nakangiti nitong sabi.
Ako naman naka kunot ang noo. Kung hindi lang talaga kapatid ni Mark to. Noon ko pa to pinagalitan. Hays.
" Bakit ka nandinto? Bakit nasa scene ka kanina?" Tanung ko na halos hindi niya masagot.
Ngumiti ito. " Hindi ko naman kasi aakalaing mabibiyayahan ng ganitonh proyekto ang beauty ko kuya!" Napatampal ako sa noo ko.
" So, kasama ka talaga sa scene. Hanggang sa huli?" Hindi makapaniwala kong sabi.
" About that? I don't know. Dahil ang binigay na script sakin hanggang sa gitna palang." Magkikita sila no'n Leon na 'yon.
" Quit the movie, Mia." Utos ko.
" Why? Is there something wrong?" Umiling ako.
" Magkikita kayo no'n Leon, baka isipin mong si Mark 'yon pero ang totoo hindi naman." Nakita ko kasi kanina ang pagkakatitig niya kay Leon.
Parang kinikilatis niya talaga ng husto. Umaasa siya na siya ang kapatid niya. Paano naman mangyayari 'yon? E hindi nga kami kilala. Naiinis lang ako! Sa tuwing nakikita ko ang gano'n itsura ni Mark, inaaalala ko ang lahat ng masasayang memories namin magkasama. Nahihirapan akong mag move on dahil nga sa biglang pagdating ng Leon Young na to.
.
Someone's POV
"Kamusta siya?"
"As for now tito he's okay. Until now wala parin siyang maalala sa lahat. Pinipilit niyang makaalala pero mangyayari ay sasakit lang ang ulo niya. "
Hindi ko alam paano nangyari to? Isang pagsabog lang naman ang nangyari. Bakit wala siya maalala?
"Monitor him. Wag mong hahayaan makaalis siya sa paningin mo. Hindi nako papayag na mawala pa siya samin." Sabi ko.
"Masusunod po tito."
"At alamin mo kung sino ang nasa likod ng pangyayari a year ago." Utos ko rito.
"Opo."
"Makakaalis kana."
Nang umalis ito ay ang pagdating naman ni Cleo.
"Any update?" I ask him.
"Naghihinala na sila. Inaalam na nila ang totoo."
" Hayaan niyo. Naiintindiha ko sila. Naguguluhan niyan sila. Alam nila wala na siya pero bigla biglang darating ang isang kamukha niya."
" Ipapaalam po natin?" Biglang tanung nito.
" Oo. Siguro ito na ang tamang oras. Ilan taon na din."
.
Caster's POV
After nang usapan namin ni Mia. Bigla naman dumating si Leon, at gusto niya daw ako makausap.
" Ano ang gusto mo pagusapan? " Tanung ko rito.
" About sa scene natin. Kaya mo talaga 'yon? " Tanung niya.
" Ang alin ba? " Tanung ko.
" Iyon kissing scene. " Nagdadalawang isip ba to?
" Its up to you. If gagawin mo makatotoohanan iyon. Nasayo padin ang disisyon. " Sabi ko.
" Wait, parang familiar ka. We met before? " Kumunot ang noo ko.
Nagkita kami dati. Noon nagaaral pa kami.
" No. "
" Bakit ganon? Parang nakita na kita somewhere." Umiiling ako. Hindi, hindi siya si Mark.
" Baka akala mo lang 'yon. " Pagsasabi ko naman.
Ayoko lang talaga umasa. Dahil ilan taon din ako nagluksa.
" Baka nagkita na tayo. Hindi ko lang matandaan kung saan. Kasi halos sa mga alaala ko. Hindi kona matandaan. Pero pinipilit ko parin tandaan. " Ano sinasabi niya?
" Pero may isang tao talaga sa panaginip ko na hinding hindi ko makalimutan. Kaso nga lang blurred ang lahat. Hindi ko makita ang mukha niya. "
Hindi ako kumibo. Maari bang siya si Mark?
" Patingin ng kaliwa mong palad. " Sabi ko.
" Ha? Aanhin mo? " Tanung nito.
" May titignan lang ako. Patingin. " Nang saktong binuka niya ang palad na kung saan sinugatan ko siya no'n. Bumalik lahat nang ala ala.
" Let's be friends, forever..."
" I will marking you and then you will do the same."
"Now, i am promising you Caster. I will not leave your side forever. And we will be friend forever, until our last breath. I am promising you to protect you with all cost."
Napatigil ako dahil parang nangilid ang luha ko. Kitang kita ko ang palad niya. May pilat ang palad niya. Kamukhang kamukha nang akin. Paano nangyari to.
" Hoy? Bakit ka umiiyak? Ano bang meron sa palad ko?" Nagtuloy tuloy lang ang luha ko.
Buhay ka nga! Totoo ang hinala nina Kelvin. Pero bakit gano'n? Bakit hindi mo kami maaalala.
" May pilat siya sa palad." Biglang pagdating ni Mia.
" Ha? Ano bang meron sa pilat na to? Bakit kayo umiiyak?" Naguguluhan na siya.
" Mamaya na tayo magusap Mark---- Leon, kakausapin ko lang tong kapatid ko." Tumango naman to.
" Stop crying , Mia." Sa mahina kong sabi. " Baka anong isipin ng mga tao dito." Sabi ko na naman.
" I told you, siya si kuya Mark. Siya ang kuya ko. Bakit ba ayaw niyo maniwala? May pagasa pa. Tignan natin ang bangkay niya sa sementeryo." Desperada na talaga siya.
" Sige. Magpapaalam ako kay direk ngayon. Sasabihin ko may emergency." Tumingin ito sakin. At kita ko na tuloy tuloy ang agos ng luha niya.
"Noon una palang Hindi ako naniniwala patay siya. Umasa ako na balang araw magpapakita nga ang kuya ko sakin. Umaasa ako sasabihin niya na. 'Mia, nakaligtas ako sa pagsabog'. 'Mia, okay na okay ako. ' pero lumipas ang taon. Hindi e, wala, hindi siya nagpakita sakin. Sobrang sakit na ianunsiyon sa TV na. Patay na 'yon pinaka mamahal mong kuya." Hinalo ko lang siya. Hindi parin tumitigil ang pag iyak niya. Ako ang nasasaktan para sa kanya.
" Ngayon nalaman natin na siya. Gusto kona talaga ng confirmation, kuya Cas. Alamin na natin kung siya ba talaga si kuya Mark. " Hinagod ko lang siya hanggang sa tumigil siya umiyak.
" Don't cry. Gagawin ko lahat. Aalamin ko lahat. Gagawin ko lahat para malaman lang natin kung siya talaga si Mark. Isang tao lang makakatulong satin. Iyon sinasabi ma fiance niya. Si Harvin Gutierrez. " Sabi ko.
" Hindi ako naniniwala may namamagitan sa dalawang 'yon." Nag dodoubt din ako.
" Magpahinga kana mona, Mia. Bumalik kana sa tent mo. Sige na. " Sabi ko.
" Sige kuya. "
Nang makaalis si Mia ay agad kong tinawagan si Kelvin.
" Namiss mo ata ako dre? Miss na miss din kita-----"
" Stop. May mahalaga ako sasabihin. " Sabi ko.
" Ang seryoso natin?"
" May ipaguutos ako sayo. Pumunta ka sa sementeryo kung saan natin inilibing si Mark noon." Sabi ko.
" Ano bang kalokohan 'yan, Cas? " Bakit ba hindi nalang sila kumilos!
" Pupunta ako d'yan. Hintayin mo ako! " Sabi ko tapos binabaan siya ng tawag.
Dumaretso ako palabas. Hindi na ako nalapag paalam pa. Bahala na. Mas importante ngayon ang malaman ko ang totoo.
Mahal kita, Mark. Kaya aalamin ko lahat kung anong nangyari sayo. Gusto ko nang bumalik ka. Hindi man para sakin. Para man lang sa kapatid at pamilya mo.