"អក៎..សុំទោសផងលោកប្រធានខ្ញុំ..." fika អោនមុខចុះនិយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏មានសម្លឹងស្រួយរបស់ស្រីស្រស់ម្នាក់បានមកនិយាយកាត់
"បង jung..!!" ស្រីស្រស់ស្លៀករ៉ូបក្រហមឆេះដើរចូលមកដោយកាយវិការគួរឲ្យស្អប់😖
" soo...soorungពិតជាអូនមែនហេ៎ស"គ្រាន់តែឃើញនាងខាងនោះភ្លាមរៀងក្រាស់ក៏ស្ទុះទៅកាន់ដៃនាងក្រមុំដោយការនឹករលឹក
" មែនហើយគឺអូនsoorungរបស់បងនោះអី" នាងស្រីក្រមុំលូកដៃទៅអោបចង្កេះjungkook
" អូនបាត់ទៅណាដឹងទេថាបងនឹកអូនណាស់" jungkookដាក់ដៃអោបចង្កេះនាងខាងនោះវិញ ដោយមិនគិតច្រើនឡើយសំខាន់គេនឹកណាស់ នឹកស្រីម្នាក់ដែលជាសង្សារចាស់របស់ខ្លួននេះណាស់។
" អូនមិនបានទៅណាទេ...គឺអូនត្រូវបង្ខំចិត្តចេញពីបងមួយរយៈតេពេលនេះអូនមករកបងវិញហើយ" soorungឈរអោបjungkookពេញៗដៃ។
ចំណែកfikaវិញបានត្រឹមហួសចិត្តនឹងរាងក្រាស់នេះប្រសិនបើឲ្យTeahyungដឹងវិញគេមិនហ៊ានស្រម៉ៃទេលោកអើយ។
(គេមកយកកម្មសិទ្ធិគេវិញហើយយើងមកក្រោយយើងត្រូវជាអ្នកដើរចេញTeahyung🙂💔)
_______________
+Back to Teahyung
ងឺុត...សម្លេងកង់ឡានកកិតនឹងដី បានបន្លឺឡើងក្នុងភូមិគ្រឹះjoen ។ អ្នកបម្រើគ្រប់គ្នារួមទាំងម៉ែដោះនិងkinក៏បានចេញមកទទួលនាមជាអ្នកប្រុសតូចរបស់ខ្លួនទាំងរីករាយ ។
" ហឹុកៗ...អ្នកប្រុសរបស់អ៊ុំមកវិញហើយមែនទេ" ម៉ែដោះគាត់និយាយទៅTeahyung
"ហឹុម...ខ្ញុំមកវិញហើយតែ..." Teahyungនិយាយទាំងងាក៎ឆ្វេងស្ដាំមិនឈប់
(មិនបាច់រកគេទេ ព្រោះគេកំពុងរវល់ហើយ🤐)
" រកអ្នកប្រុសjungមែនទេបាទ?"kinនិយាយឡើង
"ហឹុម...គេទៅណាហើយ!" Teahyungក្រហឹមបន្តិចព្រោះគេមកនេះក្នុងបំណងចង់សម្រួលគ្នាតាមវិធីដែលjiminប្រាប់គេ
" គឺគាត់...អឺក្រុមហ៊ុនតាំងពីព្រឹកមកម្ល៉េះ"kinនិយាយឡើងធ្វើឲ្យTeahyungអោនមុខចុះបន្តិច នេះគេមិនខ្វល់ពីខ្លួនខ្លះទេឬ???
"អរ៎...មែនហើយអ្នកប្រុសទាំង3អញ្ចើញពិសារបាយសិនទេ" ម៉ែដោះដោយឃើញស្ថានកាលមិនសូវស្រួលទើបគាត់ប្រញ៉ាប់បង្វែរមកវិញរឿងផ្សេងវិញ។
" មិនអីទេ ខ្ញុំឆ្អែតហើយ"teahyungនិយាយហើយក៏រត់ឡើងទៅលើបាត់ ដោយខំប្រឹងទប់ទឹកភ្នែកកុំឲ្យវាហូរចេញមកបាន។
"ពួកខ្ញុំក៏ញាំុហើយដែរ ចឹងខ្ញុំសុំទៅសិនហើយតោះmin" Yoongiនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅមុន
" អ្នកទាំង2ជួយមើលTeaផងណា ខ្លាចគេធ្វើអីផ្ដេសផ្ដាស ព្រោះគេកំពុងតែ... (មីនហា៎..ឲ្យលឿន)" និយាយមិនទាន់ចប់ផងសម្លេងធំមាំបានមកនិយាយកាត់។
" បាទទៅហើយៗ ចឹងជួយមើលមិត្តខ្ញុំផងណា"jimin និយាយហើយក៏រត់ចេញទៅ ។
ក្រឡែកមកមើលខាងTeahyungឯណ៎េះវិញគ្រាន់តែមកដល់ក្នុងបន្ទប់ភ្លាមគេក៏ប្រលែងទឹកភ្នែកចេញមកហូរកាត់ផែនថ្ពាល់ដ៏ស្រស់ស្អាតដូចបាក់ទំនប់។
"អ្ហឹក..ហ្ហឹកៗ ហេតុអីបងមិនតាមរកអូន?? ឬបងឈប់ស្រលាញ់ឈប់ខ្វល់ជាមួយអូនទៀតហើយ??" Teahyung សម្រូតខ្លួនចុះកៀនជញ្ជាំងនឹងយំខ្លាំងៗតាមចិត្តរបស់គេ
"ហ្ហឹកៗ...ពេលនេះបងនៅទីណាjung??ហេតុអីបងមិនមករកអូន ហេតុអីមិនមកជូតទឹកភ្នែកឲ្យអូនដូចមុន ដឹងទេថាអូនកំពុងតែយំណាស់jungkook" Teahyung ឈោងយករូបថតរាងក្រាស់មកអោបជាប់នឹងទ្រូង។
(យើងកើតទុក្ខគេរីករាយ🙂🥀)
" ហ្ហឹកៗ..អឹកៗ" Teahyung គេនៅបន្តយំរហូតដល់គេងលក់បាត់ ដោយផ្ទៃមុខពោពេញទៅដោយស្នាមទឹកភ្នែក🌚។
_____________
"បងjungអូនចង់បានមួយនេះ នៅមួយនោះទៀតណា" ខាងនេះវិញគឺរាងក្រាស់កំពុងតែបណ្ដើរស្រីស្រស់soorung ដើរផ្សារធ្វើព្រងើយមិនខ្វល់អីសោះ។
" ចាំបងទិញឲ្យណា" jungkook ហូតកាតខ្មៅមួយឲ្យទៅនាងដើរទិញតាមចិត្ត។
" តោះអូនទិញរួចហើយ ទៅក្រុមហ៊ុនវិញទៅ" នាងក្រមុំ លូកដៃមកអោបដៃរាងក្រាស់ហើយក៏បណ្ដើរគ្នាចេញទៅ ដោយមានអ្នកតាមថតជាច្រើនព្រោះថាjungkookគេជាមហាសេដ្ឋីប្រចាំប្រទេស។
(គេបណ្ដើរស្រីដើរលេងយើងនៅយំរហូតដល់គេងលក់មានអីល្អតើ🤷🖤)
" ហឹុម...តោះៗ"jungkook និយាយហើយក៏នាំងនាងទៅឡានហើយបញ្ជាជំនិតខ្លួនឲ្យបើកទៅ។
ចំណែកvin វិញគេបានត្រឹមហួសចិត្តយ៉ាងខ្លាំងហើយក៏មានចិត្តលួចឈឺជំនួសteahyung ផងដែរ។
@ ក្រុមហ៊ុនJJK GROUP
" ហឹុម...សប្បាយខ្លាំងណាស់" ចុះពីឡានមកនាងក្រមុំស្ទុះមកឱបដៃjungkookដើរចូលទៅខាងក្នុងទាំងញញឹមញញែម ចំណែកបុគ្គលិកវិញគឺគ្មានអ្នកណាចូលចិត្តនាងទេ ព្រោះថាគ្រប់គ្នាស្គាល់ពីធាតុពិតនាងច្បាស់ណាស់ គឺល្អតែចំពោះមុខរាងក្រាស់ទេចំណែកក្រោយខ្នងគឺអាក្រក់រកលេខដាក់គ្មាន។
_______________
ងាក៎មកមើលខាងteayungវិញគឺគេកំពុងតែរៀបចំបាយនិងម្ហូបទាំងញញឹមខ្ជិប ដើម្បីយកឲ្យរាងក្រាស់និងចងើសម្រួលគ្នាផង។
"បងkin ជូនខ្ញុំទៅក្រុមហ៊ុនបន្តិច" បន្ទាប់ពីរៀបចំរួចteahyungក៏ចេញមកខាងក្រៅមុននឹងស្រែកហៅkin គេចាត់ទុកនាយដូចជាបងប្រុសម្នាក់យ៉ាងចឹង ។
" បាទអ្នកប្រុស" ថាហើយពួកគេក៏ឡើងឡានបើកទៅកាន់ក្រុមហ៊ុនទៅ....។
+ក្រុមហ៊ុន
" អ្នកប្រុសតូច..."vin គេពោលទាំងភ្ញាក់ផ្អើល
តែនាយតូចមិនបានចាប់អារម្មណ៍គេក៏ដើរទៅខាងក្នុងទៅ...។
+Office
"បងសម្លាញ់ហា៎..."soorung
" ហឹុម...មានការអី" jkងាក៎មកមើលនាង
" គឺអូនសុំទៅនៅផ្ទះជាមួយបងផងបានទេ" soorung នាងដើរមកអង្គុយលើរាងក្រាស់
" គឺថា...មិនសមទេដឹង" jungkookគេប្រកែក
"ឬបងខ្លាចអូនដឹងថាបងមានទំនាក់ទំនងអីជាមួយអាក្មេងនោះ?" Soorung មុនដំបូងនាងមិនចង់និយាយទេតែងាក៎ទៅប៉ះនិងនាយតូចដែលកំពុងលួចមើលនោះ នាងក៏មានគំនិតអាក្រក់ឡើងភ្លាម។
"ក្មេងណាទៅ??" Jungkookសួរបែបឆ្ងល់
"គឺក្មេងប្រុសម្នាក់នោះអី!" Soorungធ្វើជាខឹង
" គឺគេត្រឹមជាក្មេងដែលបងយកមកចិញ្ចឹមប៉ុណ្ណោះ" jungkook និយាយហើយដើរទៅអោបនាងក្រមុំ។ ប៉ុន្តែគេមិនដឹងទេថាពាក្យសម្ដីដែលគេនិយាយមុននេះវាប្រៀបបានទៅនឹងកាំបិតដ៏មុតស្រួចដែលហោះមកចាក់ទម្លុះបេះដូងអ្នកដែលកំពុងលួចមើលនោះទេ។
"ហ្ហឹកៗ...ត្រឹមជាក្មេងយកមកចិញ្ចឹមចឹងហេ៎ស??" Teahyungលើកម្រាមដៃស្រឡូនមកជូតទឹកភ្នែកដែលកំពុងហូរចុះនោះ និងពោលម្នាក់ឯងតិចៗទាំងក្នុងទ្រូងវាសែនអួលណែនខ្លាំងណាស់។
" ចឹងបងសម្រេចថាឲ្យអូនទៅនៅទេ" soorung នាងងាក៎ទៅមើលរាងតូចដែលកំពុងឈរយំនោះទាំងញញឹមចុងមាត់មុននឹងងាក៎មកនិយាយជាមួយរាងក្រាស់វិញ
" គឺបងសុំគិតមើលសិនណា" jungkook នាយនិយាយទាំងចិត្តដូចជាមិនចង់បែកចេញពីនាយតូច ចំណែកចិត្តមួយទៀតគឺចង់យកនាងទៅនៅជាមួយ។
"Ok...អញ្ចឹងអូនទៅសិនហើយណាអូនរងចាំចម្លើយល្អពីបង ជុប៎" soorung ដើរចេញមកហើយក៏ឆ្លៀតញញឹមឌឺនាយតូចដែលកំពុងយំនោះទៀត ។
_______
" អរ៎..ចៅហ្វាយតូចមករកអីមែនទេ" fika សួរទៅនាយតូចតិចៗ
" អរ៎..ខ្ញុំថាយកបាយមកឲ្យjungkook តែមិញនេះខ្ញុំឃើញគេរវល់ទើបមិនចង់ចូល
ចឹងខ្ញុំសុំផ្ញើទុកឲ្យគេផងណា" Teahyung និយាយហើយក៏រត់ចេញទៅយ៉ាងលឿនមុននឹងទឹកភ្នែកគេហូរមកម្ដងទៀត ។
.......
"នាង...នាង..ចុះអ្នកប្រុសតូចនោះ" kinគេឈរសុខៗក៏ឃើញsoorungដលរចេញមកទើបធ្វើឲ្យគេដឹងច្បាស់ថាមានរឿងទៀតហើយ ។
" បងkinខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះវិញ" teahyung នាយដើរចេញមកទាំងភ្នែករលីងរលោង
" បាទអ្នកប្រុស" kin គេមិននិយាយច្រើនក៏បើកចេញទៅបាត់ទៅ ។
...................... .
"ហៃយ៉ា...មានប្រអប់បាយទៀតយកមកពីផ្ទះមែនទេ" jungkook និយាយទៅកាន់លេខារបស់ខ្លួន
"មិនមែនរបស់ខ្ញុំទេ ចា៎ស!" Fika
"ចឹងជារបស់អ្នកណាវិញ??" Jungkookហាក់ឆ្ងល់បន្តិច
" នេះគឺជារបស់លោកប្រធាននិងហើយ' fikaហុចវាទៅឲ្យរាងក្រាស់
"អ្នកណាយកឲ្យខ្ញុំ??? " ....
"គឺចៅហ្វាយតូចចា៎ស!! មានអីមែនទេ" ពេលឮនាងនិយាយបែបនេះធ្វើឲ្យjungkookចាប់ផ្ដើមភ័យហើយខ្លាចថាគេឃើញ....
"ចុះពេលនេះteaនៅឯងណា??" jungkook
"គាត់ថាមុននេះឃើញលោកប្រធានរវល់ទើបគាត់មិនហ៊ានចូលទៅរំខាន ទើបផ្ញើខ្ញុំតែថាខ្ញុំឃើញគាត់និយាយដូចជាចង់យំទៀតផង" fika ប្រាប់តាមកាពិត
"ពុទ្ធោហ្ហឺយ..." jungkook ស្រែកបន្តិចទើបកាន់ប្រអប់បាយចូលទៅក្នុង ។
.........
+ខាងក្នុង
" សំបុត្រស្អីចេះ"jungkookបើកប្រអប់មកឃើញក្រដាសតូចមួយនៅលើនេះធ្វើឲ្យគេឆ្ងល់ទើបបើកវាមើកទើបដឹងថាជាអក្សរនាយតូចអ្នកសរសេរហើយបប្ទប់មកទើបគេអានវា...
-ក្នុងសំបុត្រ
Jungkook ha...
_________________
(អានតា៎ពិននឹងបានហើយរវល់រៀន ហើយយើងអ្នកអាននិងកុំចង់ដឹងហឿងប្ដីពន្ធគេពេក🤷🔫)
To be continued....💗
Thanks for reading...🤧✌️
កាមិនមួយផង😚🖤