𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 25
𝑯𝒂𝒛𝒆𝒍 𝑳𝒐𝒑𝒆𝒛 𝑷𝑶𝑽
Malinaw parin sakin ang mga sinabi ni Lexus, yung voice record. Ang sakit isipin na susuko nalang siya bigla na hindi niya na ipaglalaban ang meron kami.
Ano bang meron sa inyo? My fucking brain ask me.
Oo nga naman, ano ba ang meron kami? Nag kita kami ilang buwan ang nakakalipas, may nangyari kaagad samin, tapos nakatira ako sa bahay niya, then niyaya niya akong lumabas.
Then... wala na, Wala kaming label, wala akong karapatan na mag selos kasi hindi ko siya pag mamayari, his never been mine.
Hindi ko namalayan na nasa harap na pala ako ng pinto ni Lexus. I think they're all asleep... I said and open the door. Madilim at wala kahit isa nakabukas na ikaw sa loob kaya pumasok ako at dahan-dahan sinara ang pinto.
Ng ma isara kona ito agad konaman kinuha ang phone ko sa purse ko at inopen ang flashlight.
Then I start walking towards the stairs then suddenly.
"Where were you?" A loud voice ask me behind my back, I know it's Lexus so I turn to face him.
He is furious, I can see in his eyes that his Worried, He will be, If Something happened to me it will give him a big trouble. I force a smile on my face and try to hide the pain that I'm feeling.
"Lumabas lang ako--" bago kopa matapos ang sasabihin ko bigla itong nag salita.
"I know! Now tell me where did you go?" He shouted.
Yumuko ako, I tried to hold my tears and try not to cry infront of him. He mustn't know that I know about his secret.
So I lift my head and force a sweet smile, AGAIN. "Nag chat sakin yung friend ko from high school, nag kita kasi kami dun sa restaurant na kinainan natin last day, as restroom kami nag kita, as labas ng restroom. Then nag usap kami ng madalian lang then we exchange phone numbers and then she texted me na kong pwede daw mag bonding kami kasi miss niya na ako." I lied.
"Really? Who's this "she"?" He ask and cross arm.
"Emma...Yea, Emma is her name." Liar...
"You never mentioned this "Emma" girl before." I'm seriously not good at lying.
"Ohhh... Really? I guess I forgot to tell you, I'm tired, I need to rest. Bye."I said and put a fake smile on my face again as I walk on the stairs and head to my room. When I entered my room I burst into cry and cover my mouth so no one can hear me.
I wanted to punch him, I wanted to cry infront of him ask him Why, Why did he do that, why did he gave up, why did he let go. So many questions I want to ask but I just can't open my mouth and ask him that kind of question.
I walk to the bathroom door and enter, I undress and take a shower, as the water is flowing down on my body I cry... i let it all, my tears, i cry and cry until there's no more tears left.
After I take a shower I packed all my things I need to go home tomorrow and leave this house. After I packed my things I sat down in my chair and look at the mirror infront of me.
"You look like shit." I said in my self while looking at the mirror, my red eyes and red nose...
.....
It's 3am in the morning, na get up on my bed and do some stretching then take a shower. Nang matapos akong maligo agad akong nag bihis ng denim Jean's and peinted white tshirt and white Nike shoes, pagkatapos kong mag bihis agad akong umupo sa desk ko at nag sulat ng Farewell letter.
After I wrote the letter iniwan kolang iyon sa desk ko then lumabas ako ng kwarto at hinay hinay along bumaba ng hagdan hanggang sa makarating ako sa 1st floor.
Binuksan ko ang front door at lumabas, pero bago ko iyon isara sumilip pako sa Loob, tahimik, madilim, yun, yun lang ang masasabi ko, lahat ng tao na nasa loob ay mahimbing na natutulog at walang kamalaymalay na ako'y aalis na.
I close the door then walk away.
.....
Nag lalakad ako papalabas ng Village, umiiyak at dinadama ang sakit sa aking puso. Hindi ko masabi kong tama ba ang ginawa ko na iwan ko siya na hindi lang man nag papaalam.
Habang nag lalakad ako sa gilid ng kalsada agad akong may naramdamang prisensya ng sasakyan, kaya nilingon ko iyon at nasilaw pa ako sa ilaw nito.
Agad na huminto ang sasakyan sa harapan ko, Sinuri kong mabuti ang sasakyan at pumasok sa isip ko ang lalaking may ganito ding sasakyan.
"Hazel?" Tanong ng lalaki at lumabas siya sa loob ng sasakyan niya. Lumapit siya sakin at halatang naguguluhan ito, sinobakasi ang hindi maguguluhan kong nakita nyo akong nag lalakad ng madaling araw na may dalang maleta.
"Where are you going? Bat ka may dalang maleta?" Tanong niya. I sigh before answering his question. "Aalis ako nako sa bahay ni Lexus."sabi ko. "Why? May ginawa ba siyang hind maganda sayo? Sinaktan kaba niya? Sabihin mo sakin Hazel, sasapakin ko siya."nag aalalang sabi niya at hinalawan ang balikat ko.
"What happened?" As I look at his eyes, I can see that he cares about me so deeply, I can see the tenderness in his eyes so I let my guard down.
I cry, I cry infront of him and I tell him all what happened, how Lexus give up on me, how we ended up lik this.
"So ganun pala ang nangyari?" He said while driving. I nod.
I'm inside his car at papunta kami ngayon sa airport. "So, you're going back to your province?" He ask and look at me, I look at him and smile.
"Yeah,Kailangan ako nila mom and dad dun."I said. "I'll go with you." He said, nagulat ako sa sinabi niya at lumingon ako rito. "Ha?"hindi makapaniwalang Tanong ko.
"I'll escort you, Mas mabuti nayung may kasama ka pabalik baka ano pang mangyari sayo."sabi niya, I never know he's so sweet and caring, I thought his a brat but deep inside he have this side of a gentleman.
"Hindi monaman kailangan gawin yun, marami kanang naitulong sakin." I said. "Like what?"he asked. "Like this, nag insists kapang ipagmaneho ako papunta sa airport, then... then, pinakinggan mo pa ako, and you didn't judge everything that I said to you."I said.
"That was nothing, I insist, sasamahan Kita papunta sa province nyo."he said.
"Wag na nga, kaya konaman." Pag tanggi ko.
"Alam Kong kaya mo, ang I have a trust on you, kaya lang wala akong hiwalay sa ibang gago, I mean tao." He said and that makes me laugh.
"Bahala ka jan." Huling sabi ko at narinig konaman siyang tumawa.
Minutes after we arrived at the airport. "Salamat."I said ng lumabas kaming dalawa sa loob ng sasakyan.
"Para saan?" He asked.
"For bringing me here, Salman sa pag hatid at sa pag comfort sakin." I said.
"Nag papasalamat kana? Eh hindi panga kita na hatid sa bahay nyo."
"What?" Gulat kong sabi. "T-totohanin moba talaga y-Yun?" I asked.
"Yeah, I don't joke baby." B-baby?
"Tsk, Baby mo mukha mo." Sabi ko at inirapan ito, tsk playboy talaga.
Nasa loob kami ngayon ng eroplano papuntang Bacolod my hometown. Tumingin ako sa labas ng bintana ng eroplano at parang nahahati sa dalawa ang aking puso ng makita ko sa baba ang mga nag lalakihang gusali, na aalis nako sa lugar kung saan ako nakahanap ng saya at lungkot at the same time and same person.
I took a deep breath and released it carefully, pinipigilan ko ang aking luha kasi ayaw kong makita ako ng ibang pasahero na umiiyak ako, baka pag chismisan pako.
I look at my right side and yes, yung lalaking nag comfort sakin ay kasama ko ngayon at naka sandal ang ulo niya sa balikat ko habang na titulog ito.
Jusko hindi ba siya nahihirapan? Sa tangled niyang yan at sa liit kong to? Well hindi naman ako pandak ha, talagang mataas lang siya.
Tumingin ulit ako sa labas ng bintana at na eenjoy ko ang mga ulat, bigla nalang ako napangiti ng Maalala ko ang mga ginawa namin ni Lexus, subrang says namin, parang hindi kami mag hihiwalay. "Parang" ngalang.
Habang nag eenjoy ako kaka tingin sa view kaagad naman tumunog ang tiyan ko.
Hindi kasi ako nag agahan. Narinig ata yun ni...
"Gutom ka?" He asked, nakakahiya nagising siya dahil tumunog yung tiyan ko. "Mmm." I hummed and nod halatang nahihiya ako.
"What do you want?" Tanong niya. Tumingin naman ako dito. "Auhmm...Chips." I said, actually gusto ko kumain ng cake ngayon, di ko alam pero nag cre- crave ako sa strawberry cake... "among chips ?" He asked.
"Kahit ano basta chips." I said and smile.
"Ok anything you want? Like drinks?" He asked before standing up.
"Lemmon drink." I said tumayo naman siya at umalis.
Ilang minuto pa ang lumipas at bumalik na ito may dala siyang 2 Pic-A chips and 2 lemmon juice...
Grave ang laki ng dalawang chips maubos niya kaya yang isa? I asked in my mind.
"Saan gusto mo? Red or Blue?" He asked, "yung blue lang akin."sabi ko at umabot niya naman sakin ang Pic-A chips na color blue.
Binuksan ko ito at bigla tumulo ang laway ko, Well hindi talaga. Agad akong kumuha at kinain ang chip, para akong patay Gutom kong kumain.
"Grabe, hindi kaba kumain bago umalis sa bahay nayun?"he asked and look at me like he just saw a hungry beast.
"Yes."sabi ko while.my mouth is full.
He shake his head and chuckled, "you're a different woman."he said and open his chip and start eating.
I ignore what he said and just eat...
Ilang oras pa ang biyahe namin bago kami makarating dito sa probinsya namin sa Negros, ng maka lapag ang eroplano agad kaming lumabas kasama ang iba pang mga pasahero.
"Sasakay tayo ng taxi?" He asked, iniwan niya kasi yung sasakyan niya dun sa airport sa Manila, kukunin lang daw yun ng butler nya.
"Oo mag tataxi tayo." Sabi ko at bumaba ng taxi.
Pumasok kami sa loob ng taxi at nag Tanong ang driver, "saan po tayo maam?" The driver asked. "Sa Van station po papunta sa tangub." Sabi ko at bigla naman umandar ang makina ng sasakyan at umalis na ito.
"Dun tayo matutulog?" Tanong ng katabi kong lalaki.
Tumingin ako dito na mag kasalubong ang aking kilay at tinignan ko ito taas,baba. "At sino kanaman para matulog sa bahay ko?"tanong ko habang naka taas ang kilay. "Ako lang naman ang lalaking nag hatid, sumama sayo papunta rito." Sabi niya at nag cross arm pa amputa.
Nag cross arm din ako bago sumagot."sinabi Kobang sumama ka? Diba pinipigilan kita na sumama, kasi kaya kona." Sabi ko rito at tinarayan kpa ito ng hindi siya maka sagot.
"Kahit na, nag aalala lang naman ako sayo eh." Sabi niya. "Hindi na PO ako bata." Diniin ko talaga ang po dzuh...
Tahimik lang kami buong byahe hanggang makarating kami sa van station, Bumaba ako at nag bayad naman siya ng pamasahe as taxi driver, siya nalang saw mag babayad.
Sumakay kami sa isang puti na van, at tamang tama kami nalang ang hinihintay...
Nag makapasok kami sa loob ng van agad itong umalis, siguro sa pagod ng kasama kong lalaki ay naka tulog siya. Hinayaan konalang ang ulo niya sa balikat ko.
Ilang oras pa ang biyahe namin bago kami marating sa AKINA Village sa tangub, kong saan nakatira yung mama at papa ko..
Ginising ko siya bago ako bumaba ng sasakyan, ng makalabas kami, agad kaming nag lakad papasok ng gate.
"Oh, it's like in Manila too." He said at nilibot ang mata sa paligid..
"Yea, just like in Manila." Walang gana kong sabi, ilang bahay pa ang nadaanan namin bago kami marating sa harap ng bahay.
Ganun parin ang itsura hindi nag bago, Yung tulungan ko dati...
Guys I'm so sorry kong ngayon lang ako nakapag update subrang stress ako and frustrated, grabe yung iyak ko dahil yung signal ng globe jusko😩
But here's the update for today, Kala nyo malalaman nyo na? It's a prank, Stay tuned kasi magugulat talaga kayo kong sino siya, ang malalaman niyo kong paano siya nag ka ganiyan kay Hazel... malalaman nyo yan sa POINT OF VIEW NI LEXUS.
@bloomingstrawberry24