Μπορώ να πω πως είμαι εξαντλημένη. Κουρασμένη. Χωρίς ενέργεια. Δεν μπορώ να κουνηθώ..
Πως να το εξηγήσω αλλιώς; Κάναμε έρωτα αρκετές φορές το βράδυ..
Ναι όντως ήταν αρκετές. Και όμως, παρά την κούραση και την ενέργεια που δεν διαθέτω, είμαι έτοιμη για ένα καινούργιο κύμα οργασμού.
Σηκώνομαι προσεχτικά από το κρεβάτι και βάζω σιγά σιγά τα ρούχα μου. Προσπαθώ να μην πατήσω κάποιο ξύλο που θα τρίξει, μιας και το πάτωμα είναι ξύλινο και παλιό.
Κοιταω για μια τελευταία φορά το πρόσωπο του Αλεξαντερ και χαμογελάω. Το στόμα του έχει ανοίξει και του τρέχουν τα σάλια.
Βγαίνω στο διάδρομο και κλείνω την πόρτα. Φτάνω στην κουζίνα και προσπαθώ να καταλάβω και να θυμηθώ τι έγινε το βράδυ.
Γιατί η κουζίνα έχει γεμίσει με παγωτά και γιατί όλα τα ξύλινα κουτάλια βρίσκονται απλωμένα στον πάγκο;
Ρίχνω μια μάτια στο τραπέζι που έχει μετακινηθεί αρκετά από την θέση του το ίδιο και οι καρέκλες. Το τραπεζομάντιλο έχει πέσει το ίδιο και το μπολ με τα λίγα μιλά που υπήρχε πάνω σε αυτό.
Πλησιάζω το τραπέζι και σηκωνω το τραπεζομάντιλο από κάτω. Μαζεύω τα μιλά και τα αφήνω στο μπολ που αν και παράξενο δεν έχει σπάσει. Προσπαθώ να το απλωσω πάνω στο τραπέζι έτσι ώστε να καλύψει όλη την επιφάνεια όμως με σταματάνε οι τεράστιοι άσπροι λεκέδες.
Κλείνω τα μάτια μου και ρίχνω χριστο Παναγίτσες πρωί πρωί. Τον άφησα να με παρασύρει χθες το βράδυ και δείτε που καταντήσαμε.
Να κολλάει το τραπέζι από τα -
Αλεξαντερ θα στον κόψω!!!
(...)
Αφού έχω πλένει τα πιάτα και καθαρίσει το σπίτι σκέφτομαι να βάλω για Τρίτη φορά ηλεκτρική σκούπα με την ελπίδα πως θα ξυπνήσει ο ωραιος κοιμώμενος.
Ανάθεμα την ώρα που τον άφησα να με παρασύρει.
V: Ναι ναι Αλεξαντερ εσυ όλα καλά κοιμάσαι αφού έβαλες μια χαρά το μαρτζαφλαρι σου μέσα στο. Ωραία ηρέμησε Βικτόρια. (Παραμιλαω προσπαθώντας να καθαρίσω έξω από την πόρτα του υπνοδωματίου)
Δεν το κάνω επίτηδες βέβαια.
V: ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ, ήταν πάνω από δεκατρείς φορές. (Φωνάζω ξανά και μαλώνω με τον τοίχο)
Μα γιατί τον άφησα να με παρασύρει;
V: ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΞΥΠΝΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! (φωνάζω σαν υστερική αν και δεν γνωρίζω τον λόγο)
Ίσως μου λείπει και θέλω να τον αγκαλιάσω ξανά. Να νιώσω ασφαλής..
Γιατί όντως αυτές τις μέρες νιώθω πίεση συναισθημάτων. Όχι μόνο από τον Αλεξαντερ που μου δίνει απλόχερα την καρδιά και την αγάπη του αλλά και από την Αναστασία.
Την Αναστασία μου. Το κορίτσι μου. Και να την ειχα γεννήσει εγώ δεν θα την αγαπούσα περισσότερο από όσο την αγαπάω τώρα.
Της είμαι ευγνώμων που με έκανε μητέρα.
Όμως δεν είναι μόνο η πίεση αλλά και ο φόβος που γεννήθηκε μέσα μου στο Γκαλα.
Η θλίψη και η νευρικότητα που ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του Αλεξαντερ με τρόμαζε περισσότερο και από τον ίδιο μου τον βιαστή.
Στη σκέψη του μια ανατριχίλα διαπερνά το σώμα μου. Βρόμικο σκουλήκι..
Όμως αμεσως μετά σκέφτομαι τα χάδια και τα φιλια που μου χάριζε ο Αλεξαντερ. Σε όλο μου το σώμα..όλο το βράδυ..σε όλα τα μέρη του σπιτιού.
Ένα χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπο μου και γρήγορα κλείνω την ηλεκτρική σκούπα.
Ανοίγω την πόρτα του δωματίου και τον βρίσκω στο πάτωμα. Σίγουρα κουράστηκε για να μην ξύπνησε όταν έπεσε.
Πάω δίπλα του και ανεβαίνω πάνω στον μαλακό κωλο του. Η πλάτη του έχει σημάδια από τα νύχια μου που παρεμπιπτόντως δεν είναι καν μεγάλα.
Μεγαλο..
Κλείνω τα μάτια μου και αφήνω έναν αναστεναγμό. Ξέρω κάτι πολύ μεγάλο.
Ξέρω πως τα μάγουλα μου φλέγονται αυτή τη στιγμή και βαζω τα απαλά μου χερια πάνω στην γυμνασμένη του πλάτη.
Κάνω απαλές κινήσεις με τα δάχτυλα μου και τον νιωθω να κουνιέται από κάτω μου. Συνεχίζω μέχρι που τα δάχτυλα μου φτάνουν στο λάστιχο από το μποξεράκι.
Για μια στιγμή διστάζω ομως αμεσως μετά το τραβάω δυνατά προς τα πάνω και μετά το αφήνω να πέσει απότομα.
Αμεσως σηκώνει το κεφάλι του και προσπαθεί να με ρίξει από πάνω του.
Α: Τρελάθηκες ρε μωρό μου; (Με ρωτάει ενώ συνεχίζει την προσπάθεια)
Εγώ φυσικά τον έχω αγκαλιάσει σφιχτά από τους ώμους και δεν σκοπεύω να κατέβω από πάνω του. Μέχρι τώρα κοιμόταν..ας βασανιστεί και αυτός λίγο.
V:Μμ..(μουρμουρίζω και του κάνω ενα απαλό μασάζ) Φαίνεσαι πιεσμένος.. τι έκανες όλο το βράδυ; (Τον ρωτάω γελώντας και συνεχίζοντας το μασάζ)
Γελαει ελαφρά και απλώνεται περισσότερο. Δείχνει να το απολαμβάνει.
Α: Έπρεπε να κάνω γυμναστική με την γυναίκα μου, κυρία μου. Με παρακαλούσε να την βοηθήσω με τα βαθιά καθίσματα. (Λέει πονηρά και γελαει)
V: Είμαι σίγουρη πως αυτή σας παρακαλούσε. (Απαντάω και χαϊδεύω ξανά την πλάτη του ενώ κουνιέμαι λίγο)
Αφήνει έναν μορφασμό και γυρνάει απότομα. Πέφτω δίπλα του και γελάμε.
Με τραβάει πάνω του και υποχρεωτικά ανοιγω τα πόδια μου.
Κουνιέμαι ελαφρά πάνω στον σκληρό καβάλο του και αφήνει ξανά έναν αναστεναγμό.
Α:Μήπως..(λέει ενώ τα μάτια του σκουραίνουν) ο πατέρας σας ήταν μαραγκός; ( με ρωτάει ενώ σηκώνει την μπλούζα προς τα πάνω με αποτέλεσμα να φανεί το μικροσκοπικό εσώρουχο μου)
V:Μμ γιατί το λες..αυ..το; (Τον ρωτάω ενώ καίγομαι από την ηδονή που μου προσφέρουν τα δάχτυλα του)
Όσο αυτός μου προσφέρει ηδονή μόνο με τα δάχτυλα του, εγώ χαϊδεύω απαλά την πρησμένη του στύση πάνω από το μποξεράκι.
Τα μάτια του σκουραίνουν όλο και περισσότερο από την ηδονή που εγώ του προσφέρω. Μόνο με το χέρι μου.
Κοιταω το χέρι του και υγραίνω πιο πολύ όταν βλέπω τις φλέβες του που εχουν πεταχτεί.
Πριν ελευθερώσει τα υγρά του συμβαίνει αυτό.
Όμως δεν θέλω να τελειώσει χωρίς να έχει μπει μέσα μου. Θέλω να φωνάζω όταν θα τελειώνει μέσα μου.
Σκίζει το εσώρουχο μου και μπαίνει απότομα μέσα μου. Με σηκώνει τόσο πάνω για να μπει ολόκληρος μέσα μου. Μέχρι την ρίζα.
Α:Γιατί, αγγελε μου.. μου τον έχεις κάνει κάγκελο.
Ο Αλεξαντερ έχει το ταλέντο του ρομαντισμού. Πάντα ρομαντικός όπως βλέπετε..
________________________________
Νιώθω απαίσια που σας άφησα να περιμένετε τόσο καιρό :(
Δεν ξέρω αν σας άρεσε το σημερινό κεφάλαιο αν και ελπίζω για τα καλύτερα.
Τα λέμε στο επόμενο που υπόσχομαι δεν θα αργήσει <3