ရေချိုးခန်းထဲသို့အကောင်ပေါက်လေးအားပွေ့ချီကာဝင်လိုက်ပြီး
"လာကိုယ်ရေနွေးစပ်ပြီးသားအဲ့စောင်ကြီးကိုဘာလို့ပတ်ထားနေတာတုန်းရေချိုးမယ်လေ"
"ချိုးမယ်ကိုယ့်ဘာကိုယ်ခင်ဗျားအပြင်ထွက်"
"ဘာလို့လဲရှက်နေတာလားအဟွင်းမနေ့ညကကားထဲမှာဆိုပေမဲ့ကိုယ်ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရပါတယ်ဟဲဟဲ"
"ဘာ!ဘိုးတော်ခင်ဗျား!!!"
အခြေနေမဟန်ထပ်စရင်အထိုးတောင်ခံရမလားမသိမြန်မြန်ပြေးမှ
"ကဲကဲချိုးတော့ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ဘဲအပြင်မှာစောင့်နေမယ်ဪဒါနဲ့speakingအပိုင်းတော်တော်ကျွမ်းကျင်ပုံရတယ်ဥပမာ-Fuck more~~~"
"အားးးးးလူယုတ်မာကြီးထွက်သွားအခုချက်ချင်းထွက်သွား"
"ဟားဟားး"
ရေချိုးခန်းထဲမှရှိသမျှ
ပစ္စည်းအစုံဖြင့်ပစ်ပေါက်နေသောကြောင့်အမြန်ပင်ပြေးထွက်ခဲ့ရတော့တယ်
တကယ့်အစွာလေး
(အခုမှပြန်စဥ်းစားကြည့်လိုက်တော့သူဒီကောင်လေးအနားမှာရှိတဲ့တစ်ချိန်လုံးပြုံးနေခဲ့တာဘဲချစ်ရသူမရှိတော့တဲ့နောက်ပိုင်းသူဘယ်ချိန်ပြုံးမိလဲတောင်သူမေ့နေခဲ့တာနှလုံးသားကအသစ်တစ်ဖန်ပြောင်းလဲချင်နေပြီလားရုပ်ချင်းတူတာကြောင့်လားဒါမှမဟုတ်နှလုံးသားရဲ့ခံစားချက်ကြောင့်လား)
ဂျောက်!
အတွေးထဲမြောနေစဥ်တံခါးဖွင့်သံကြားလိုက်တော့ခေါင်းမှာလဲရေစက်လက်နှင့်ခလေးငယ်
သူ့မြင်တော့မျက်စောင်းထိုးပါလေရောဟောဗျာ
"ကဲစူပုတ်မနေနဲ့လာခေါင်းသုတ်ပေးမယ်"
"မလိုဘူး"
"လိုတယ်"
"မလိုဘူးလို့"
"လိုတယ်လို့"
"မလို.."
"ဒီနေ့ဖို့ငြင်းနေတာပြီးအုံးမှာလားမိကျောင်းမသားလေး"
ဂါးးးဒီအဘိုးကြီးလူကိုဖဲ့နေတာ
"အာ့ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
ဟွန့်!
"ကြည့်ရုပ်ကအမျိုးမျိုးနဲ့လာခဲ့"
ခေါင်းကိုခြောက်အောင်ခပ်ဖွဖွသုတ်ပေးလိုက်ပြီး
"ပြီးပြီဟိုမှာအဝတ်အစားတေယူဝတ်လိုက်"
"အင်းထွက်လို့ရပြီ"
ဟမ်?
"အပြင်ထွက်လို့ရပြီလို့လေ"
"ဘာလို့အပြင်ထွက်ရမှာလဲ"
စိတ်ရှိတိုင်းသာဆိုဒီဘိုးတော်ကိုတစ်စစီလုပ်ပစ်ချင်လာပြီဟင်းးး
"ကျုပ်အဝတ်အစားလဲမလို့ခင်ဗျားကိုအပြင်ထွက်တော့လို့ပြောနေတာလေ"
"မင်းဘာသာလဲတာလေကိုယ်နဲ့ဘာဆိုင်လို့ထွက်ပေးရမှာလဲ"
မျက်စောင်းတစ်ချက်ပစ်လိုက်ပြီး
"ထွက်မှာလားမထွက်ဘူးလား"
"အဟမ်း!အောက်မှာစောင့်နေမယ်ပြီးရင်ဆင်းလာခဲ့"
(ဒီလိုကြလဲဘယ်ဆိုးလို့လဲသက်သက်အရစ်ရှည်နေတာဘိုးတော်)
အဝတ်စားခပ်သွက်သွက်ဝတ်ကာအောက်ကိုဆင်းလာရင်းအိမ်ကိုလဲအနည်းငယ်စူးစမ်းလိုက်သေး
အင်းအကျယ်ကြီးဘဲ
အောက်ရောက်တော့ထမင်းစားခန်းမှာမိန့်မိန့်ကြီးထိုင်နေသောဘိုးတော်
"ပြီးပြီလား"
"လာဒီနား"
(အနားရှိခုံတစ်ခုံ၌ဝင်ထိုင်လိုက်တော့မျက်စိရှေ့ကအသင့်ရှိနေသောမနက်စာလေး
ဘာရယ်မဟုတ်မျက်ရည်တောင်လည်လာသလိုကိုယ့်လိုတစ်ယောက်ထဲသမားအတွက်ကိုယ်ကိုယ်တိုင်တောင်သေသေချာချာပြင်ဆင်ဖူးသည်မဟုတ်ခုရှေ့၌အခန့်သားရှိနေသောမနက်စာလေးကြောင့်ရင်ထဲနွေးသွားတာကိုခံစားမိလိုက်တယ်)
"ဟေ့.ဟေ့ကောင်လေးဘာတေအဲ့လောက်စိုက်ကြည့်နေတာလဲစားမှာဖြင့်စား"
ချီးခံစားချက်တေတောင်အသံဆိုးကြောင့်ဘယ်နားပြန်လိုက်ကောက်ရမလဲမသိဖြစ်သွားတာ်ဒီဘိုးတော်တကယ့်သာသနာဖျက်!
ပြန်ပြောရင်ကိုက်ရအဲရန်ဖြစ်နေရအုံးမယ်မနက်စာကိုသာငုံစားနေလိုက်တယ်
"ဘယ်လိုလဲသက်သာရဲ့လား"
ဖူး!အဟွတ်အဟွတ်!!!!
"ဟာဖြေးဖြေးသောက်ပါလုမသောက်ပါဘူး"
မေးလာတဲ့မေးခွန်းကြောင့်သောက်လက်စနွားနို့တေတောင်သီးကုန်ရတယ်
"အဟွတ်အဟွတ် ခင်ဗျားဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲသူများစားသောက်နေတာကိုမမြင်လို့ပေါက်ကရတေမေးနေတာလား"
"ကိုယ်ကစေတနာနဲ့ပါမသက်သာရင်ဆေးလိမ်းပေးမလို့လေနာနေလားလို့"
"နာမနာခင်ဗျားခံကြည့်မလား"
ဟင့်အင်း!
ပြောလိုက်တော့အလန့်တကြားငြင်းလာသူကိုယ့်အလှည့်ကြတော့အောက်ရောက်မှာကြောက်လိုက်တာ
"သောက်ဘိုးတော်!သူများအသားကျတော့မညှာမတာတက်လုပ်ပြီးတော့ကျုပ်ခင်ဗျားကိုတက်လုပ်မယ်လေခံမလား"
"ဟင့်အင်းး"
မျက်နှာကိုကသူ့အလှည့်ကြတော့
"ဘာလဲခင်ဗျားလဲယောကျာ်းကျွန်တော်လဲယောကျာ်းဘဲသူချကိုယ်ချပေါ့"
"ခင်ဗျားကြီးဘဲအပေါ်မှာနေချင်လို့ရမလားကျုပ်အပေါ်တက်မယ်ခင်ဗျားအောက်ဆင်းပေးဘယ်လိုလဲ"
"ဟင့်အင်းနော်ဟင့်အင်းဆိုဟင့်အင်းဘဲ"
တစ်ဟင့်အင်းထဲဟင့်အင်းနေရအောင်ခင်ဗျားကအရိပ်စစ်လား?
(တကတည်းသူအောက်နေပါဆိုတော့ဟင့်အင်းဟင့်အင်းနဲ့အရိပ်စစ်နဲ့သားအဖများလားပြန်မပြောနဲ့အရိပ်စစ်နဲ့ဘိုးတော်ကသားအဖလောက်ကွာတယ်)
ဟမ်ဘာကြီးလဲ?
"ဘာကြီးမှမလဲဘူးခင်ဗျားကိုလဲမလို့ရှင်းပြီလား"
ဟာ!ကိုယ်ကအကောင်းမေးနေတာကိုခုနကပြောလိုက်တာဘယ်သူလဲလို့?
"ဘယ်သူမှမဟုတ်ဘူးဗျို့Ficထဲကဇာတ်ကောင်ကိုပြောတာFic fic"
"အဲ့Ficဆိုတာကရောဘာလဲ"
တယ်!တော်တော်သောက်ကြောရှည်တဲ့အဖိုးကြီး!
"Ficဆိုတာကခင်ဗျားဟာထက်ကြီးတဲ့ဟာကိုပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ပိုင်ရှင်တေရှိတဲ့နေရာရှင်းပြီလား"
ဟမ်?
(စိတ်တေလဲလေပါတယ်ဒီဘိုးတော်ကိုရှင်းပြရတာကိုယ့်မှာလေလွင့်နွားလုံးလုံးကိုဖြစ်နေပြီ)
ဘိုးေတာ်ရဲ့ဖြစ်ပျက်နေမဲ့အခွက်ကြီးကိုလျစ်လျူရှုပြီးစားလက်စကိုဆက်သာစားနေလိုက်တော့တယ်
"အဲ ....ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လည်း မိတ်မဆက်ရသေးဘူးနော်"
"ဘယ်သိမလဲ ကောင်လေးကမနေ့ညကဖီလင်တွေစွတ်ကောင်းနေတာကိုး ဟားးးးဟားး"
"ဘာဗျ ခင်...ခင်ဗျားကြီးနော် လာနောက်မနေနဲ့!!အကောင်းပြောနေတာ"
"ဟဟ ဟုတ်ပါပြီကွာ! မင်းမသိသေးဘူးဆိုရင်လဲ ကိုယ်တို့မိတ်ဆက်ကြတာပေါ့ ကိုယ်တော့ မင်းအကြောင်းကိုအကုန်သိပြီးပြီ"
"ဗျာ!ဘယ်လိုသိတာ!ကျွန်တော်တောင်မိတ်မဆက်ရသေးဘူးလေ"
"အင်းးးးးကိုယ့်လိုလူတစ်ယောက်အတွက် မင်းအကြောင်းကိုသိဖို့ အချိန်ခနလေးပဲလိုတယ် ပါးပါးလေး ပုတ်လိုက်ရုံပါ ဟဟ"
"အရေးထဲ လာကြွားနေသေးတယ် ဒီဘိုးတော်ကတော့!!!"
"No....ကိုယ်ကြွားတာမဟုတ်ပါဘူးးးအရှိကို အရှိအတိုင်းပြောတာပါ ကိုယ့်နာမည်ကခိုက်ပါ အသက်က၃၀"
"ဟမ်?တကယ် အသက်၃၀လား?"
"အင်းလေ ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"အသက်၃၀လို့ကိုမထင်ရဘူးးး ခင်ဗျားးးက"
""မင်းကဘယ်လောက်ထင်လို့လဲ ဟဟ"
"၂၅ထင်နေတာ ပြီးတော့ခင်ဗျားရုပ်ကတော်တော်နူ...အဲမဟုတ်ပါဘူး နုတယ်နော် "
"ဒါပေါ့ ကိုယ်ငသဘာဝအတိုင်းချောမောနေတာလေ ဟဟ"
"ဒီငကြွားဘိုးတော်ကတော့!!"
ရောင်တီးတိုးစွာရေရွတ်မိလိုက်တယ်
"ရောင် ဘာပြောလိုက်တာလဲ!"
"အဲ....ဘာမှမပြောဘူးး ခင်..ခင်ဗျားကတော်တော်လေးကိုမှချောတယ်လို့ ဟီး"
"ဒါနဲ့ ခင်ဗျားဘာအလုပ်လုပ်လဲ"
"ဘာမှမလုပ်ဘူးလေ"
"ဘာမှမလုပ်နဲ့ခင်ဗျားဘယ်လိုတောင်ချမ်းသာနေရတာလဲ"
"အဲ့တာကတော့ ကိုယ်အရင်တုန်းကရှာခဲ့တဲ့စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေလေ"
"အခုရောဆက်မရှာတော့ဘူးလား?"
"မရှာတော့ဘူး"
"ဘာလို့လဲ?"
"ကိုယ့်အတွက်မလိုတော့ဘူးလေ ကိုယ်ရှာခဲ့တဲ့စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေကကိုယ့်တသက်စားလို့တောင်မကုန်ဘူးး မင်းလေးကိုပါတင်ကျွေးထားလို့ရပါသေးးတယ်"
"အ့လောက်တောင်များတာလား ?ခင်ဗျားရှာခဲ့တဲ့စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေက"
"ဒါပေါ့ "
"အဲ့လောက်တောင်ပေါနေရင်လည်းကျွန်..ကျွန်တော့်ကိုတစ်ဝက်ခွဲပေးလိုက်လေ ဘိုးတော်"
"လိုချင်တာလား?"
"ဒါပေါ့လိုချင်တာပေါ့ အလကားရရင်တော့ယူပစ်မှာ"
"မင်းလေးလိုချင်ရင်ကိုယ့်ကိုလက်ထပ်ပါ"
"ဘာဗျ!"
"Babyကနားမကောင်းဘူးထင်တယ် ကိုယ့်ကိုလက်ထပ်ပါ"လို့ခိုက်အကျယ်ကြီးအော်ပြောလိုက်တယ်
"ရှူးးးတိုးတိုးပြောပါ ဘိုးတော်ရာ!မတော်လို့သူများတွေကြားကုန်ပါအုံးမယ်"
"ကြားကြားပေါ့ ဘာဖြစ်လဲ!နောက်လညသိမှာပဲကို Babyနားမကောင်းမှတော့အော်ပြောရတေယ့မှာပေါ့"
"ကျွန်...ကျွန်တော်နားမကန်းသေးပါဘူး ပြီးတော့အဲ့လက်ထပိဖို့ကိစ္စကအတည်ပြောနေတာလား
ဘိုးတော်"
"ဒါပေါ့ ကိုယ်အတည်ပြောနေတာပါ နောက်နေတာမဟုတ်ဘူးး ပြီးတော့မနေ့ညကဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ကိစ္စတွေအတွက် Babyကကိုယ့်ကိုတာဝန်မယူချင်ဘူးလားးးဟင်"
"ဘာဗျ!နစ်နာတာကျွန်တော်လေ ခင်ဗျားမှမဟုတ်ပဲ ဖင်လည်းနာသေးတယ် အခုခင်ဗျားကိုကျွန်တော်ကတာဝန်ယူရအုံးမယ်ဟုတ်လား?"
"ဟုတ်တယ်မသိဘူးကွာ Babyကိုယ့်ကိုတာဝန်ယူပေးရမယ် အီးးးဟီးးး"
"ဟာ....ဘိုးတော်!မငိုနဲ့လေဗျာ တိတ် တိတ် ကျွန်..ကျွန်တော် ခင်...ခင်ဗျားကိုလက်ထပ်ပါ့မယ် ဒါပေမယ့်.."
"ဒါပေမယ့် ဘာဖြစ်လဲ ပြော "
"ကျွန်တော်တို့၂ယောက်ကလက်ထပ်မယ်သာပြောတာ ချစ်မှမချစ်ကြတာ"
"မင်းလေးမချစ်ပေမဲ့ကိုယ်ချစ်တယ်လေ ကိုယ့်ကိုချစ်လာနိုင်အောင်ကြိုးစားပါ baby နော်"
"အင်းပါ ကျွန် ..ကျွန်တော် ခင်..ခင်ဗျားကိုချစ်လာဖို့ကြိုးစားပေးပါ့မယ်"
"ကိုယ့်babyကလိမ္မာလိုက်တာ"ရောင့်ခေါင်းလေးကိုပုတ်လိုက်တယ် ရောင်ကိုယ်တိုင်ကလည်းအဲ့လိုခေါင်းပုတ်ခံရတာကိုကြည်နူးနေမိတယ် ဘာကြောင့်များလဲ စိတ်ထဲကတွေးနေမိတယ်
"ခုနကတော့ ယောက်ျားးကြီးမတန်ပဲရုပ်ကြမ်းကြီးနဲ့ချွဲပြီးငိုနေတာ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲ ဟွန့်"
"Babyကခုတော့ ကိုယ့်ကိုရုပ်ကြမ်းကြီးလို့ပြောပြီပေါ့ ခုနတုန်းကတော့တအားချောတာဆို"
"အင်းးဟုတ်တယ်လေ"
"ကဲ..ထားပါတော့ ဒါနဲ့Babyသက်ရောသက်သာရဲ့ ဆေးခန်းသွားကြမလား "
"အဲ့လောက်ထိမလိုပါဘူးဆို အကိုက်ခဲပျောက်ဆေးသောက်ထားလိုက်ရင် နောက်၁ရက်၂ရက်နေရင်ကောင်းသွားလိမ့်မယ်"
"အင်းပါ အဲ့ဆိုထပ်လုပ်လို့ရသေးတယ်ပေါ့"
ခိုက်ထလာပြီးရောင့်ကိုပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လိုက်တော့
"ဟာ...ဘိူးးးတော်မရသေးဘူးးလေ အခုမရသေးဘူးလို့ ကျွန်...ကျွန်တော်ပြောတာနောက်၁ရက်၂ရက်နေမှလို့"
"ကိုယ်ဘာလုပ်ရသေးလို့တုန်း?"
"ခင်..ခင်ဗျားးးးအင့် အဲ့လိုပွတ်သီးပွတ်သပ်တွေမလုပ်နဲ့ကျွန်....ကျွန်တော်မနေတတ်ဘူးးအင့်"
"ဘယ်လိုမနေတတ်တာလဲ? baby"
ခိုက်ရောင့်အကျီထဲလက်လျှိုဝင်ပြီး ရောင့်ရဲ့ချယ်ရီပွင့်ဖတ်လေးတွေကိုဆွနေလိုက်တယ်
"မသိဘူးးးစိတ်ထဲနေရတာတစ်မျိုးကြီးပဲ မနေတတ်ဘူးး တစ်ခုခုကိုလိုချင်နေသလိုမျိုးပဲ အင့်"
"ကိုယ့်ကိုလိုချင်တာလား"
"အင်းဟုတ်တယ် အင့် ဟင့် ဒါပေမဲ့"
"ဒါပေမဲ့ဘာဖြစ်လဲ baby"
"ကျွန်....ကျွန်တော် အခုထိ မသက်သာသေးဘူးလေ နာနေတုန်းပဲ ပြီးတော့ အင့်"
"ပြီးတော့ဘာဖြစ်လဲ"
ရောင့်လည်ပင်းလေးကိုတတိတိ ကိုက်နေလိုက်တယ်
"ပြီးတော့ အင့် ဟင့် ထမင်းစားခန်းကြီးမှာလေ
သူ..သူများတွေမြင်ကုန်လိမ့်မယ် နေ့ဘက်ကြီးရှိသေးတာလေ အင့် ဟင့်"
"ဒီအိမ်ကြီးမှာကိုယ်တို့၂ယောက်တည်းရှိတာလေနေ့ဘက်ကြီးမလုပ်ရဘူးလို့မင်းလေးကိုဘယ်သူပြောလိုက်တာလဲ မင်းမသက်သာဘူးဆိုတာသိလို့ကိုယ်ငြင်ငြင်သာသာလုပ်ပေးမှာပါ"
"တကယ်ပြောနေတာလား အင်းးးးအင့် ဟင့်"
"အင်းးးတကယ် ကိုယ်လုပ်လို့ရပြီလား ကိုယ်ထိန်းချုပ်လို့မရတော့ဘူး"
"အင်းးးး"
ရောင့်ဆီကခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့အကျီတွေဆွဲချွတ်လိုက်တယ်
နောက်တပိုင်းမျှော်.......🌚🌚🌚🌚
Zawgyi
ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔အေကာင္ေပါက္ေလးအားေပြ႕ခ်ီကာဝင္လိုက္ၿပီး
"လာကိုယ္ေရေႏြးစပ္ၿပီးသားအဲ့ေစာင္ႀကီးကိုဘာလို႔ပတ္ထားေနတာတုန္းေရခ်ိဳးမယ္ေလ"
"ခ်ိဳးမယ္ကိုယ့္ဘာကိုယ္ခင္ဗ်ားအျပင္ထြက္"
"ဘာလို႔လဲရွက္ေနတာလားအဟြင္းမေန႕ညကကားထဲမွာဆိုေပမဲ့ကိုယ္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရပါတယ္ဟဲဟဲ"
"ဘာ!ဘိုးေတာ္ခင္ဗ်ား!!!"
အေျခေနမဟန္ထပ္စရင္အထိုးေတာင္ခံရမလားမသိျမန္ျမန္ေျပးမွ
"ကဲကဲခ်ိဳးေတာ့ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဘဲအျပင္မွာေစာင့္ေနမယ္ဪဒါနဲ႕speakingအပိုင္းေတာ္ေတာ္ကြၽမ္းက်င္ပုံရတယ္ဥပမာ-Fuck more~~~"
"အားးးးးလူယုတ္မာႀကီးထြက္သြားအခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြား"
"ဟားဟားး"
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွရွိသမွ်
ပစၥည္းအစုံျဖင့္ပစ္ေပါက္ေနေသာေၾကာင့္အျမန္ပင္ေျပးထြက္ခဲ့ရေတာ့တယ္
တကယ့္အစြာေလး
(အခုမွျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့သူဒီေကာင္ေလးအနားမွာရွိတဲ့တစ္ခ်ိန္လုံးၿပဳံးေနခဲ့တာဘဲခ်စ္ရသူမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းသူဘယ္ခ်ိန္ၿပဳံးမိလဲေတာင္သူေမ့ေနခဲ့တာႏွလုံးသားကအသစ္တစ္ဖန္ေျပာင္းလဲခ်င္ေနၿပီလား႐ုပ္ခ်င္းတူတာေၾကာင့္လားဒါမွမဟုတ္ႏွလုံးသားရဲ႕ခံစားခ်က္ေၾကာင့္လား)
ေဂ်ာက္!
အေတြးထဲေျမာေနစဥ္တံခါးဖြင့္သံၾကားလိုက္ေတာ့ေခါင္းမွာလဲေရစက္လက္ႏွင့္ခေလးငယ္
သူ႕ျမင္ေတာ့မ်က္ေစာင္းထိုးပါေလေရာေဟာဗ်ာ
"ကဲစူပုတ္မေနနဲ႕လာေခါင္းသုတ္ေပးမယ္"
"မလိုဘူး"
"လိုတယ္"
"မလိုဘူးလို႔"
"လိုတယ္လို႔"
"မလို.."
"ဒီေန႕ဖို႔ျငင္းေနတာၿပီးအုံးမွာလားမိေက်ာင္းမသားေလး"
ဂါးးးဒီအဘိုးႀကီးလူကိုဖဲ့ေနတာ
"အာ့ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
ဟြန့္!
"ၾကည့္႐ုပ္ကအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕လာခဲ့"
ေခါင္းကိုေျခာက္ေအာင္ခပ္ဖြဖြသုတ္ေပးလိုက္ၿပီး
"ၿပီးၿပီဟိုမွာအဝတ္အစားေတယူဝတ္လိုက္"
"အင္းထြက္လို႔ရၿပီ"
ဟမ္?
"အျပင္ထြက္လို႔ရၿပီလို႔ေလ"
"ဘာလို႔အျပင္ထြက္ရမွာလဲ"
စိတ္ရွိတိုင္းသာဆိုဒီဘိုးေတာ္ကိုတစ္စစီလုပ္ပစ္ခ်င္လာၿပီဟင္းးး
"က်ဳပ္အဝတ္အစားလဲမလို႔ခင္ဗ်ားကိုအျပင္ထြက္ေတာ့လို႔ေျပာေနတာေလ"
"မင္းဘာသာလဲတာေလကိုယ္နဲ႕ဘာဆိုင္လို႔ထြက္ေပးရမွာလဲ"
မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ပစ္လိုက္ၿပီး
"ထြက္မွာလားမထြက္ဘူးလား"
"အဟမ္း!ေအာက္မွာေစာင့္ေနမယ္ၿပီးရင္ဆင္းလာခဲ့"
(ဒီလိုၾကလဲဘယ္ဆိုးလို႔လဲသက္သက္အရစ္ရွည္ေနတာဘိုးေတာ္)
အဝတ္စားခပ္သြက္သြက္ဝတ္ကာေအာက္ကိုဆင္းလာရင္းအိမ္ကိုလဲအနည္းငယ္စူးစမ္းလိုက္ေသး
အင္းအက်ယ္ႀကီးဘဲ
ေအာက္ေရာက္ေတာ့ထမင္းစားခန္းမွာမိန့္မိန့္ႀကီးထိုင္ေနေသာဘိုးေတာ္
"ၿပီးၿပီလား"
"လာဒီနား"
(အနားရွိခုံတစ္ခုံ၌ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့မ်က္စိေရွ႕ကအသင့္ရွိေနေသာမနက္စာေလး
ဘာရယ္မဟုတ္မ်က္ရည္ေတာင္လည္လာသလိုကိုယ့္လိုတစ္ေယာက္ထဲသမားအတြက္ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္ဖူးသည္မဟုတ္ခုေရွ႕၌အခန့္သားရွိေနေသာမနက္စာေလးေၾကာင့္ရင္ထဲေႏြးသြားတာကိုခံစားမိလိုက္တယ္)
"ေဟ့.ေဟ့ေကာင္ေလးဘာေတအဲ့ေလာက္စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲစားမွာျဖင့္စား"
ခ်ီးခံစားခ်က္ေတေတာင္အသံဆိုးေၾကာင့္ဘယ္နားျပန္လိုက္ေကာက္ရမလဲမသိျဖစ္သြားတာ္ဒီဘိုးေတာ္တကယ့္သာသနာဖ်က္!
ျပန္ေျပာရင္ကိုက္ရအဲရန္ျဖစ္ေနရအုံးမယ္မနက္စာကိုသာငုံစားေနလိုက္တယ္
"ဘယ္လိုလဲသက္သာရဲ႕လား"
ဖူး!အဟြတ္အဟြတ္!!!!
"ဟာေျဖးေျဖးေသာက္ပါလုမေသာက္ပါဘူး"
ေမးလာတဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ေသာက္လက္စႏြားနို႔ေတေတာင္သီးကုန္ရတယ္
"အဟြတ္အဟြတ္ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲသူမ်ားစားေသာက္ေနတာကိုမျမင္လို႔ေပါက္ကရေတေမးေနတာလား"
"ကိုယ္ကေစတနာနဲ႕ပါမသက္သာရင္ေဆးလိမ္းေပးမလို႔ေလနာေနလားလို႔"
"နာမနာခင္ဗ်ားခံၾကည့္မလား"
ဟင့္အင္း!
ေျပာလိုက္ေတာ့အလန့္တၾကားျငင္းလာသူကိုယ့္အလွည့္ၾကေတာ့ေအာက္ေရာက္မွာေၾကာက္လိုက္တာ
"ေသာက္ဘိုးေတာ္!သူမ်ားအသားက်ေတာ့မညွာမတာတက္လုပ္ၿပီးေတာ့က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကိုတက္လုပ္မယ္ေလခံမလား"
"ဟင့္အင္းး"
မ်က္ႏွာကိုကသူ႕အလွည့္ၾကေတာ့
"ဘာလဲခင္ဗ်ားလဲေယာက်ာ္းကြၽန္ေတာ္လဲေယာက်ာ္းဘဲသူခ်ကိဳယ္ခ်ေပါ့"
"ခင္ဗ်ားႀကီးဘဲအေပၚမွာေနခ်င္လို႔ရမလားက်ဳပ္အေပၚတက္မယ္ခင္ဗ်ားေအာက္ဆင္းေပးဘယ္လိုလဲ"
"ဟင့္အင္းေနာ္ဟင့္အင္းဆိုဟင့္အင္းဘဲ"
တစ္ဟင့္အင္းထဲဟင့္အင္းေနရေအာင္ခင္ဗ်ားကအရိပ္စစ္လား?
(တကတည္းသူေအာက္ေနပါဆိုေတာ့ဟင့္အင္းဟင့္အင္းနဲ႕အရိပ္စစ္နဲ႕သားအဖမ်ားလားျပန္မေျပာနဲ႕အရိပ္စစ္နဲ႕ဘိုးေတာ္ကသားအဖေလာက္ကြာတယ္)
ဟမ္ဘာႀကီးလဲ?
"ဘာႀကီးမွမလဲဘူးခင္ဗ်ားကိုလဲမလို႔ရွင္းၿပီလား"
ဟာ!ကိုယ္ကအေကာင္းေမးေနတာကိုခုနကေျပာလိုက္တာဘယ္သူလဲလို႔?
"ဘယ္သူမွမဟုတ္ဘူးဗ်ိဳ႕Ficထဲကဇာတ္ေကာင္ကိုေျပာတာFic fic"
"အဲ့Ficဆိုတာကေရာဘာလဲ"
တယ္!ေတာ္ေတာ္ေသာက္ေၾကာရွည္တဲ့အဖိုးႀကီး!
"Ficဆိုတာကခင္ဗ်ားဟာထက္ႀကီးတဲ့ဟာကိုပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ပိုင္ရွင္ေတရွိတဲ့ေနရာရွင္းၿပီလား"
ဟမ္?
(စိတ္ေတလဲေလပါတယ္ဒီဘိုးေတာ္ကိုရွင္းျပရတာကိုယ့္မွာေလလြင့္ႏြားလုံးလုံးကိုျဖစ္ေနၿပီ)
ဘိုးေတာ္ရဲ႕ျဖစ္ပ်က္ေနမဲ့အခြက္ႀကီးကိုလ်စ္လ်ဴရႈၿပီးစားလက္စကိုဆက္သာစားေနလိုက္ေတာ့တယ္
"အဲ ....ဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ လည္း မိတ္မဆက္ရေသးဘူးေနာ္"
"ဘယ္သိမလဲ ေကာင္ေလးကမေန႕ညကဖီလင္ေတြစြတ္ေကာင္းေနတာကိုး ဟားးးးဟားး"
"ဘာဗ် ခင္...ခင္ဗ်ားႀကီးေနာ္ လာေနာက္မေနနဲ႕!!အေကာင္းေျပာေနတာ"
"ဟဟ ဟုတ္ပါၿပီကြာ! မင္းမသိေသးဘူးဆိုရင္လဲ ကိုယ္တို႔မိတ္ဆက္ၾကတာေပါ့ ကိုယ္ေတာ့ မင္းအေၾကာင္းကိုအကုန္သိၿပီးၿပီ"
"ဗ်ာ!ဘယ္လိုသိတာ!ကြၽန္ေတာ္ေတာင္မိတ္မဆက္ရေသးဘူးေလ"
"အင္းးးးးကိုယ့္လိုလူတစ္ေယာက္အတြက္ မင္းအေၾကာင္းကိုသိဖို႔ အခ်ိန္ခနေလးပဲလိုတယ္ ပါးပါးေလး ပုတ္လိုက္႐ုံပါ ဟဟ"
"အေရးထဲ လာႂကြားေနေသးတယ္ ဒီဘိုးေတာ္ကေတာ့!!!"
"No....ကိုယ္ႂကြားတာမဟုတ္ပါဘူးးးအရွိကို အရွိအတိုင္းေျပာတာပါ ကိုယ့္နာမည္ကခိုက္ပါ အသက္က၃၀"
"ဟမ္?တကယ္ အသက္၃၀လား?"
"အင္းေလ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"အသက္၃၀လို႔ကိုမထင္ရဘူးးး ခင္ဗ်ားးးက"
""မင္းကဘယ္ေလာက္ထင္လို႔လဲ ဟဟ"
"၂၅ထင္ေနတာ ၿပီးေတာ့ခင္ဗ်ား႐ုပ္ကေတာ္ေတာ္ႏူ...အဲမဟုတ္ပါဘူး ႏုတယ္ေနာ္ "
"ဒါေပါ့ ကိုယ္ငသဘာဝအတိုင္းေခ်ာေမာေနတာေလ ဟဟ"
"ဒီငႂကြားဘိုးေတာ္ကေတာ့!!"
ေရာင္တီးတိုးစြာေရ႐ြတ္မိလိုက္တယ္
"ေရာင္ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ!"
"အဲ....ဘာမွမေျပာဘူးး ခင္..ခင္ဗ်ားကေတာ္ေတာ္ေလးကိုမွေခ်ာတယ္လို႔ ဟီး"
"ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ားဘာအလုပ္လုပ္လဲ"
"ဘာမွမလုပ္ဘူးေလ"
"ဘာမွမလုပ္နဲ႕ခင္ဗ်ားဘယ္လိုေတာင္ခ်မ္းသာေနရတာလဲ"
"အဲ့တာကေတာ့ ကိုယ္အရင္တုန္းကရွာခဲ့တဲ့စည္းစိမ္ဥစၥာေတြေလ"
"အခုေရာဆက္မရွာေတာ့ဘူးလား?"
"မရွာေတာ့ဘူး"
"ဘာလို႔လဲ?"
"ကိုယ့္အတြက္မလိုေတာ့ဘူးေလ ကိုယ္ရွာခဲ့တဲ့စည္းစိမ္ဥစၥာေတြကကိုယ့္တသက္စားလို႔ေတာင္မကုန္ဘူးး မင္းေလးကိုပါတင္ေကြၽးထားလို႔ရပါေသးးတယ္"
"အ့ေလာက္ေတာင္မ်ားတာလား ?ခင္ဗ်ားရွာခဲ့တဲ့စည္းစိမ္ဥစၥာေတြက"
"ဒါေပါ့ "
"အဲ့ေလာက္ေတာင္ေပါေနရင္လည္းကြၽန္..ကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္ဝက္ခြဲေပးလိုက္ေလ ဘိုးေတာ္"
"လိုခ်င္တာလား?"
"ဒါေပါ့လိုခ်င္တာေပါ့ အလကားရရင္ေတာ့ယူပစ္မွာ"
"မင္းေလးလိုခ်င္ရင္ကိုယ့္ကိုလက္ထပ္ပါ"
"ဘာဗ်!"
"Babyကနားမေကာင္းဘူးထင္တယ္ ကိုယ့္ကိုလက္ထပ္ပါ"လို႔ခိုက္အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေျပာလိုက္တယ္
"ရႉးးးတိုးတိုးေျပာပါ ဘိုးေတာ္ရာ!မေတာ္လို႔သူမ်ားေတြၾကားကုန္ပါအုံးမယ္"
"ၾကားၾကားေပါ့ ဘာျဖစ္လဲ!ေနာက္လညသိမွာပဲကို Babyနားမေကာင္းမွေတာ့ေအာ္ေျပာရေတယ့မွာေပါ့"
"ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္နားမကန္းေသးပါဘူး ၿပီးေတာ့အဲ့လက္ထပိဖို႔ကိစၥကအတည္ေျပာေနတာလား
ဘိုးေတာ္"
"ဒါေပါ့ ကိုယ္အတည္ေျပာေနတာပါ ေနာက္ေနတာမဟုတ္ဘူးး ၿပီးေတာ့မေန႕ညကျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြအတြက္ Babyကကိုယ့္ကိုတာဝန္မယူခ်င္ဘူးလားးးဟင္"
"ဘာဗ်!နစ္နာတာကြၽန္ေတာ္ေလ ခင္ဗ်ားမွမဟုတ္ပဲ ဖင္လည္းနာေသးတယ္ အခုခင္ဗ်ားကိုကြၽန္ေတာ္ကတာဝန္ယူရအုံးမယ္ဟုတ္လား?"
"ဟုတ္တယ္မသိဘူးကြာ Babyကိုယ့္ကိုတာဝန္ယူေပးရမယ္ အီးးးဟီးးး"
"ဟာ....ဘိုးေတာ္!မငိုနဲ႕ေလဗ်ာ တိတ္ တိတ္ ကြၽန္..ကြၽန္ေတာ္ ခင္...ခင္ဗ်ားကိုလက္ထပ္ပါ့မယ္ ဒါေပမယ့္.."
"ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လဲ ေျပာ "
"ကြၽန္ေတာ္တို႔၂ေယာက္ကလက္ထပ္မယ္သာေျပာတာ ခ်စ္မွမခ်စ္ၾကတာ"
"မင္းေလးမခ်စ္ေပမဲ့ကိုယ္ခ်စ္တယ္ေလ ကိုယ့္ကိုခ်စ္လာနိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ baby ေနာ္"
"အင္းပါ ကြၽန္ ..ကြၽန္ေတာ္ ခင္..ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္လာဖို႔ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္"
"ကိုယ့္babyကလိမၼာလိုက္တာ"ေရာင့္ေခါင္းေလးကိုပုတ္လိုက္တယ္ ေရာင္ကိုယ္တိုင္ကလည္းအဲ့လိုေခါင္းပုတ္ခံရတာကိုၾကည္ႏူးေနမိတယ္ ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ စိတ္ထဲကေတြးေနမိတယ္
"ခုနကေတာ့ ေယာက္်ားးႀကီးမတန္ပဲ႐ုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႕ခြၽဲၿပီးငိုေနတာ သူမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ ဟြန့္"
"Babyကခုေတာ့ ကိုယ့္ကို႐ုပ္ၾကမ္းႀကီးလို႔ေျပာၿပီေပါ့ ခုနတုန္းကေတာ့တအားေခ်ာတာဆို"
"အင္းးဟုတ္တယ္ေလ"
"ကဲ..ထားပါေတာ့ ဒါနဲ႕Babyသက္ေရာသက္သာရဲ႕ ေဆးခန္းသြားၾကမလား "
"အဲ့ေလာက္ထိမလိုပါဘူးဆို အကိုက္ခဲေပ်ာက္ေဆးေသာက္ထားလိုက္ရင္ ေနာက္၁ရက္၂ရက္ေနရင္ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္"
"အင္းပါ အဲ့ဆိုထက္လုပ္လို႔ရေသးတယ္ေပါ့"
ခိုက္ထလာၿပီးေရာင့္ကိုပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္လိုက္ေတာ့
"ဟာ...ဘိူးးးေတာ္မရေသးဘူးးေလ အခုမရေသးဘူးလို႔ ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာေနာက္၁ရက္၂ရက္ေနမွလို႔"
"ကိုယ္ဘာလုပ္ရေသးလို႔တုန္း?"
"ခင္..ခင္ဗ်ားးးးအင့္ အဲ့လိုပြတ္သီးပြတ္သပ္ေတြမလုပ္နဲ႕ကြၽန္....ကြၽန္ေတာ္မေနတတ္ဘူးးအင့္"
"ဘယ္လိုမေနတတ္တာလဲ? baby"
ခိုက္ေရာင့္အက်ီထဲလက္လွ်ိုဝင္ၿပီး ေရာင့္ရဲ႕ခ်ယ္ရီပြင့္ဖတ္ေလးေတြကိုဆြေနလိုက္တယ္
"မသိဘူးးးစိတ္ထဲေနရတာတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ မေနတတ္ဘူးး တစ္ခုခုကိုလိုခ်င္ေနသလိုမ်ိဳးပဲ အင့္"
"ကိုယ့္ကိုလိုခ်င္တာလား"
"အင္းဟုတ္တယ္ အင့္ ဟင့္ ဒါေပမဲ့"
"ဒါေပမဲ့ဘာျဖစ္လဲ baby"
"ကြၽန္....ကြၽန္ေတာ္ အခုထိ မသက္သာေသးဘူးေလ နာေနတုန္းပဲ ၿပီးေတာ့ အင့္"
"ၿပီးေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
ေရာင့္လည္ပင္းေလးကိုတတိတိ ကိုက္ေနလိုက္တယ္
"ၿပီးေတာ့ အင့္ ဟင့္ ထမင္းစားခန္းႀကီးမွာေလ
သူ..သူမ်ားေတြျမင္ကုန္လိမ့္မယ္ ေန႕ဘက္ႀကီးရွိေသးတာေလ အင့္ ဟင့္"
"ဒီအိမ္ႀကီးမွာကိုယ္တို႔၂ေယာက္တည္းရွိတာေလေန႕ဘက္ႀကီးမလုပ္ရဘူးလို႔မင္းေလးကိုဘယ္သူေျပာလိုက္တာလဲ မင္းမသက္သာဘူးဆိုတာသိလို႔ကိုယ္ျငင္ျငင္သာသာလုပ္ေပးမွာပါ"
"တကယ္ေျပာေနတာလား အင္းးးးအင့္ ဟင့္"
"အင္းးးတကယ္ ကိုယ္လုပ္လို႔ရၿပီလား ကိုယ္ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေတာ့ဘူး"
"အင္းးးး"
ေရာင့္ဆီကခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႕အက်ီေတြဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္
နောက်တပိုင်းမျှော်..........🌚🌚🌚🌚🌚