Jamie POV
Kinabukasan!
Papasok na ako sa university, nang makita ko sa harap ng gate yung lalake kumausap sakin kahapon sa court, Cid nga yung name nya?
Nakasandal pa sya sa isang kotse, ilan taon na ba sya at may sarili na siyang kotse! Grabe ang yaman talaga nila.
I will walk right pass him sana ng bigla nya ulit akong hawakan.
Ano ba itong taong ito, hawak naman ng hawak! Kinuha ko agad yung kamay ko then tsaka ko sya hinarap.
"Ano ba kahapon ka pa, nananadya ka ba!"
Medyo galit kong sabi sa kanya. Medyo napalakas ata yung boses ko kasi napansin kong nakakaagaw na ata kami ng pansin sa mga taong nasa paligid namin!
Tinaas nya yung dalawa nyang kamay as his sign of defeat to me. Weird talaga ng taong ito!
Ano ba tingin nya sakin?
"Sorry! Sorry naman! Nilagpasan mo kasi ako ehh, kakausapin pa sana kita!"
"Di pa ba halata Kuya! Ayoko kitang makausap! Mahirap ba magnets yun? Kung para lang yan iniisin ulit ako wag nalang please! please lang sobrang purga na ako sa kaibigan mo, wag na wag ka nang sumali!"
Aalis na sana ko kaya lang hinarangan nya yung dadaanan ko kaya no choice ako kung hindi makipag usap ulit sa kanya.
"Ano ba?" Hindi ko maiwasang hindi sya masigawan.
"Hindi naman kita gustong inisin ehh, gusto lang talaga kitang makilala. Ikaw lang itong laging galit sakin kahit wala naman akong ginagawa sayo!"
"Ahh ganun, so kasalanan ko pa? Ganun? Ako pa sinisi mo? Argh! Nakakairita na ah!"
Napansin siguro nya na sobra inis na ko kaya nagbago yung mukha nya. Yung mukhang maamo at sincere. Umiwas sya ng tingin at huminga ng malalim before humarap ulit sakin.
Infairness, ang gwapo nya! Ay wait! Mali Mali! Bakit ba ko nagwagwapuhan sa kanya! Galit nga ako di ba! Pangit pala nya! Yes! Pangit sya!
"I'm sorry okay! If I did something to offend you, yesterday! Gusto lang talaga kitang makilala. Can we start again? Can you forget what happened kahapon or nung first day? Yun ata ang naging impression mo sakin ehh. Again, I'm Cid, Cedric Alonzo talaga name ko but I prefer to be called Cid. Gusto ko sana makipagkaibigan sayo yun if okay lang naman sayo?"
Sabay abot pa ng kamay na parang makipagkamay
Makulit sya ahh!
"Kaibigan? At bakit? Bakit gusto mo kong maging magkaibigan?" Tanong ko sa kanya. Malay ko ba if totoong gusto lang akong maging kaibigan ng tao na to! Baka mamaya iaalay nya lang ako sa damuhong niyang kaibigan na si Andy!
Hindi ako pinanganak kahapon noh!
"Kailangan ba may dahilan para maging kaibigan mo ang isang tao! Hindi ba pwedeng wala lang or gusto ko lang. I find you interesting kaya gusto pa kitang makilala." Sinabi nya sa sakim.
"Ano ba ako sa tingin mo Mister? Bagong bagay or isang bagay na hindi ordinaryo para maging interesado ka? Tao po ako! Tao! At for your information! Isa po akong tao na hindi madaling magoyo ng mga manloloko! Kaya kung trip trip mo lang ito! Please iba nalang! Wala ako sa mood! Kung gusto mo ng..." Nagsasalita pa sana ako ng bigla nalang syang tumawa sa harap ko.
Aba siraulo pala ito eh! Bigla bigla nalang tatawa! May nakakatawa ba sa sinasabi ko?
"Ah ganun! Tapos ngayon tatawanan mo ko! You know what! I'm done! May pasok pa ko! Kaya kung ako sayo! Umalis alis ka sa daraanan ko!" Sabi ko, I've learn how to be tough over the years, sa lahat ba naman ng pinagdaanan ko! Hindi pa ba ko matututo? Habang aakmang aalis na sana ko, pero pinigilan na naman nya pero this time seryoso na yung mukha nya ng harapin nya ko.
"No! Please! Gusto lang talaga kitang makilala! I have no ill intention regarding you! I can never do that especially to you! Please just give me this chance, I promise! You will never regret that you did trust me! Promise!" Seyosong sabi nya sakin. Medyo natigilan ako ng ilang segundo after ko marinig yung sinasabi nya. Tumingin lang ako sa kanya, trying to read his face to see if he is really telling the truth.
Mukha naman syang seryoso. Halata kasi sa mukha nya ehh. Kaya ayun medyo nawala na yung inis ko.
Makikipagkilala na ba ko?
Wala naman mawawala di ba? Makikipagkilala lang naman eh!
Yes! Para matapos na itong usapan na ito at makapasok na ako! Malalate pa ako dahil sa damuhong na ito eh!
So, what I did was, huminga muna ko ng malalim before tumingin ulit sa kanya at kausapin sya.
"Okay, I'm Jamie, Jameson Sandoval, Jamie nalang for short! Ayan kilala mo na ko! Okay na ba! Are you happy now?" nakipagkamay na din ako sa kanya. Para matapos na yung usapan then aalis na sana ko pero ayun pinigilan nya ko ulit.
"Where are you going?" He asked me.
"Papasok sa class ko saan pa ba ko pupunta sa tingin mo?" Minsan kasi may mga tanong na hindi na dapat pang tinatanong!
"Haha sorry! Uhm, can I join you?"
"Saan? Sa class ko? Bakit?"
"Yes! If okay lang naman sayo! Ihahatid lang naman kita don't worry, I will leave after you enter your classroom" I looked at him confusedly! Ang weird nya talaga, ang kulit kulit pa!
"Please! Please let me join you! Please!" At dahil nga sa sobrang kulit nya! Wala na akong nagawa kung hindi pagbigyan nalang sya.
Nagpatuloy yung paguusap at paglalakad papuntas sa class ko.
Nagpapalitan na kami ng mga details sa buhay buhay namin like family background nya. Why did he choose this course! Friendship nila Andy at kung ano ano pang mga bagay tungkol sa kanya pero syempre pili lang yung akin ayoko pa rin naman masyado magtiwala noh.
"Please let me be your friend na! I promise you will never regret it! Gusto lang talaga kitang makilala! Don't ask me why kasi maski ako hindi ko rin alam kung bakit! Basta ang alam ko lang, yun ang gusto kong mangyari at gawin ngayon. Please Jamie! Please let me be your friend! Please!"
Normal naman siguro ito! Nag ooffer lang naman sya ng friendship! Yun ang sabi nya.
"Wait! Bakit sasamahan mo pa ko sa room ko! Wala ka bang pasok? Anong oras na oh, I'm sure your morning class is about to start too!"
"It's okay! Wala akong pasok today so it's okay for me to go with you!"
"Wait? Wala kang pasok? So bakit ka andito! Wag mong sabihin!" Hindi ko na natapos yung sasabihin ko
"Gusto kitang makita at makausap kaya ako nandito!"
"Huh? Seryoso ka ba?" I confusedly asked him.
"Yes! Matagal pa kasi ang Friday, which is araw na may class ako para makausap ka. Busy naman ako nung mga nakaraang araw kaya, hindi rin ako nagkaroon ng chance. Wednesday palang now so magiintay pa ako ng 2 days para nakausap ka, free ako ngayon kasi wala akong pasok so here I am!"
"Seryoso ka ba sa sinasabi mo? Pumasok ka talaga para lang makausap ako?"
"Yes! Do I look like a crazy person to you! Am I looking like this?" Then he created a facial expression na nagmumukha syang baliw.
Hindi ko tuloy maiwasang matawa.
"Oh ganito?" He did another facial expression.
Tawa lang tuloy ako ng tawa habang naglalakad kami. Nagoffer na din sya na samahan ako sa pagpunta ko sa room.
Wala naman siguro masama kaya ayun hinayaan ko nalang sya. Ewan ko ba, there is something with him na hindi ko makatanggi sa tuwing may request sya. Kahit ayoko, I ended up saying yes.
Normal lang ba ito?
Ang kulit kulit naman kasi ng lalaking ito! Paulit ulit syang nagsasabi na gusto nya daw akong samahan kahit paulit ulit ko din syang pinapaalis na. Kaya wala pumayag ako in the end, siguradong hindi nya ko titigilan if hindi ako macocomply sa gusto nya!
Pagdating ko sa room.
"Cid..." Lumingin ako pagmagpaaalam sana, pero umalis na pala sya.
Weird talaga ng taong yun! Bigla bigla nalang susulpot, tapos bigla bigla nalang nawawala.
Wala pala syang class today. Sadyang pumasok lang daw talaga sya para makausap ako ng maayos. Ang baliw noh! Who does that just to be friends with someone, pero siguro ganon talaga silang mayayaman. Hindi sila nagaalala sa kung paano nila gagamitin yung oras nila. Hindi katulad kong mahirap na every seconds is very important.
Sa dami nyang sinabi sakin, masasabi kong medyo okay naman pala sya, mukha naman syang mabait pero maloko puro kasi sya biro ehh.
Siguro nga mali lang yung impression ko sa kanya.
Barkada daw nga pala nya sila Andy since bata pa sila, kasi magkaibigan yung father nila and part owners din sila ng isang company. Bukod pa sa partners yung dad nya and ang company ng dad ni Andy, May-ari din yung dad nya ng isang brand ng sportsware dito sa bansa and all over world.
May-ari naman ng isang brand ng cosmetics yung mom nya. Ang yaman talaga nila. Siguro kung ikukumpara yung pera o sahod ng katulong nila, siguradong mas malaki parin yun kumalara sa pera ko now.
Tinanong ko nga if kung childhood barkada nya sila Andy, bakit ngayon ko lang sya nakita. Halos lahat kasi ng barkada ni Andy either kaschoolmate ko nung high school or kaklase ko tulad ni leon.
Eto lang ang sabi nya.
"Ah, about that ever since kasi na grumaduate ako ng elementary, may parents decided for us to live for good in the US. Hindi ko nga inakala na babalik pa ko sa bansa kasi the way my parents talks about us living in the US is like we will be there permanently. I spent my whole junior and senior high school there. Then when I graduated high school, my parents decided for me come back here. Ang gulo nila noh, pero I'm thankful kasi if hindi sila nagdesisyon nun. Hindi ko makikilala ang pinakamagandang tao sa balat ng lupa!" Nakangiting sabi nya sakin.
"Sino?" Curiousity hits me!
He seriously looks at me then speaks again.
"You!" Hindi ko tuloy maiwasang pamulahan ng mukha after ko marinig yun. Gosh! Para ang expert nya sa ganitong mga bagay!
Mas lalo akong nagulat ng tumigil syang maglakad at bigla nyang hawakan yung mukha ko.
"Hahaha, alam mo ba? I find you so beautiful at the same time cute!" He smilingly said to me.
Agad agad naman akong lumayo sa kanya
"Anyways, as I was saying ayun nga may parents decided for me to go to back here. They have valid reasons naman, One is for me to learn about my heritage. Hindi porket nasa US na kami ay kakalimutan na namin yung bansang pinanggalingan namin. Secondly, is that I've become a little bit chaotic in the US. My life is kind of a mess there siguro dahil narin sa sobrang liberated ng mundane dun kaya sobra akong naging happy go lucky. High school palang ako pero natuto na ko sa mga bagay na hindi dapat ginagawa ng mga kaedaran ko!"medyo nagulat naman ako sa sinabi nya.
Wag mong sabihin!
"Oh! No! Don't look at me like that! I'm not doing drugs ahhh! What I mean is that I learn to drink alcohol already! I always attends parties, as in bar parties! Girlfriends! Stuff like that! Which made my parent so problematic of me! They want me to stop all of those things that will only ruin my life so here. I am come back here. They thought that If I go back here, I will find it in me to fix myself and be better. Natatakot sila na baka masobrahan ako at hindi na maawat ang kabaliwan ko kaya ito tinapon nila ko pabalik sa bansang pinanggalingan namin hahaha"
Habang pinapakinggan ko sya, hindi ko maiwasan hindi mapangiti. Hindi dahil nakakatawa yung iba nyang sinasabi kung hindi dahil dito ko napatunayan na totoo sya kasi he didn't filter every details na sinasabi nya sakin. I can feel na honest sya sa mga sinasabi nya sakin.
Hindi rin naman pala sya katulad nila nila Andy, humingi pa nga sya ng sorry sa ginawa sakin ni Andy nung nakaraan.
Pagpasensya ko nalang daw sila, ganun daw talaga kasi si Andy maloko, pero mabait naman daw yun once na makilala mo.
Mabait? Sila Andy? As if naman diba!
Ah bahala na! Hindi naman siguro makakaapekto ang tulad nya buhay ko if hahayaan ko sya diba?
Di ba?
TO BE CONTINUED
WAANJAIMJORA