isa.
dalawa.
tatlo.
tatlong araw ng nakahiga si hera at hindi pa rin nagkakamalay. ang makitang nagkakaganito ang dalaga ay hindi maatim na tingnan ni ni-ki. masakit kasi para sa kanya na nakikitang ganito ang babaeng mahalaga sa kanya.
may pasok ngayon pero pinili ni ni-ki na umabsent muna para lang mag-alaga kay hera. nandiyan naman ang yaya ni hera at si kyden pero nagpumilit si ni-ki na siya naman ang mag-aalaga sa dalaga.
nakaupo si ni-ki ngayon habang nakatitig sa walang malay na dalaga. kinuha ni ni-ki ang kamay nito at doon lang napansin ang mga pasa sa braso nito. ni-ki blinks, iniintindi ang kanyang nakita.
bakit siya may mga pasa?
napaawang ang labi niya at isa-isang hinawakan ang mga pasa sa braso ng dalaga.
b-bakit ngayon ko lang 'to nakita?
hindi makapaniwala si ni-ki sa kanyang sarili. dahan-dahan niyang bitawan ang kamay ng dalaga at napahilamos sa kanyang mukha, hindi na niya napansin ang nagbabadyang pagbagsak ng luha sa kanyang mga mata.
"malubha na pala ang sakit niya.. p-pero bakit hindi ko man lang 'yon napapansin?"
muli niyang ibinaling ang tingin sa dalaga at hindi lang ang mga braso ng dalaga ang may mga pasa, meron din sa leeg nito at mga binti. dahil doon ay hindi maiwasan ni ni-ki na magalit sa kanyang sarili.
hindi ko siya naalagaan ng mabuti.
"i-i'm sorry.."
matapos niya 'yong sabihin ay agad siyang lumabas ng kwarto. nagulat pa siya nang makasalubong niya si mae na mukhang papunta pa lang dahilan para mapahinto siya. nagitla si mae nang nakita ang itsura ni ni-ki.
"bakit ka umiiyak—"
pero agad din siyang nilagpasan ni ni-ki at nagmamadaling naglakad palayo doon. hindi na nag-aksaya ng oras si mae at agad sinundan ang binata.
nakita niya itong pumunta sa may parking lot ng hospital kaya naman nang maabutan niya si ni-ki ay agad niya itong hinila sa braso na siyang nagpatigil dito at unti-unting napalingon sa kanya.
"ni-ki.."
unti-unting napayuko si ni-ki. "n-nagkulang ako.. h-hindi ko siya naalagaan ng maayos.."
kahit mahina ang pagkakasabi ni ni-ki ay narinig pa rin 'yon ni mae dahilan para makaramdam siya ng kirot sa kanyang dibdib. hindi kayang makita ni mae na umiiyak si ni-ki kaya agad niya itong niyakap.
"shh.. it's not your fault. 'wag mo sanang sisisihin ang sarili mo." mae said softly, trying to comfort him.
umiling-iling lang si ni-ki. "then bakit nasa hospital siya ngayon? nakahiga at walang malay? kasi dahil sa akin, sa pagkukulang ko—"
"ni-ki!" natigilan si ni-ki nang sumigaw si mae at alugin ang balikat niya. "look, hindi mo kasalanan 'yon at hindi ka nagkulang. nakita ko kung paano mo alagaan si hera kaya 'wag mong sabihin 'yan. you did your best.. pero sadyang napakalupit ni life."
matapos 'yon sabihin ni mae ay ngumiti siya habang si ni-ki ay napatitig sa kanya. pero agad ding umiwas ng tingin si ni-ki at humakbang palayo sa dalaga habang umiiling-iling, nasa ibaba ang tingin.
"mae.."
"hmm?"
"s-siguro mas magandang 'wag muna tayo mag-usap."
bahagyang nagitla si mae nang sabihin 'yon ni ni-ki ng biglaan. napakunot ang noo niya. "ha? ano bang pinagsasabi mo diyan?"
dahan-dahan nag-angat ng tingin si ni-ki kay mae at saka nagpakawala ng malalim na hininga. "a-ayokong ma-fall sa'yo."
"ma-fall?! sa akin?! what the—! are you okay? ilang katol na naman ba ang sininghot mo?" sinubukan ni mae daanin sa biro ang sinabi ni ni-ki pero hindi nag-react si ni-ki.
"i'm not joking, mae. hindi ako tanga para mabulagbulagan sa tunay kong nararamdaman para sa'yo at.. at ayoko non."
"p-pero bakit? i mean— b-bakit ka naman maf-fall sa akin? mahal mo si hera, hindi ka pwedeng magkagusto sa dalawang babae. saka walang-wala ako kumpara kay hera—"
"i love hera, but there's something different whenever i'm with you." mas lalong natameme si mae nang sabihin 'yon ni ni-ki. "hindi ko alam kung kailan nagsimula, pero isa lang ang sigurado ako."
"hindi kita pwedeng magustuhan."
hindi nakasagot si mae kasi sa totoo lang hindi niya alam ang sasabihin niya. pero sa mga oras na 'to, nararamdaman niya ang pagdurog sa puso niya. parang imbis na maging masaya siya kasi may chance na magustuhan siya ni ni-ki ay puro sakit lang ang nararamdaman niya.
malungkot siyang napangiti. "g-gusto mo bang layuan na kita?" please say no.
pero mas lalo lang nadurog ang puso ni mae nang agad tumango si ni-ki at doon napatunayan ni mae na ayaw talaga ni ni-ki sa kanya, na never siyang magugustuhan nito katulad ng pagkagusto niya kay hera.
"o-okay. bye, i guess?" pilit siyang ngumiti.
pinilit na huwag umiyak upang ipakitang hindi siya nasasaktan at pagkatapos non ay agad tumakbo palayo kay ni-ki. doon na rin nagsimulang maglaglagan ang mga luha mula sa mga mata ni mae.
and seeing her running away from him, mas lalo lang nadagdagan ang dinaramdam ni ni-ki. gusto niya pigilan ang dalaga pero mali kung gagawin niya 'yon dahil maling maramdaman niya ito kay mae.
maling may mahalin siyang ibang babae bukod kay hera.
-♡️-
kiel
@kiello
mae
uuwi na ko diyan
kiel
ha? biglaan yata?
mae
na-miss ko kayo HAHA
kiel
hindi ka babalik sa isla?
mae
kiel bakit parang ayaw mo kong pauwiin diyan?
kiel
sorry naman okay?
kiel
nakakapagtaka lang kasi gusto nila tita na dito ka mag-aral ng college pero gusto mo diyan tapos ngayon uuwi ka dito?
kiel
may nangyari ba?
mae
wala ah HAHAHAH
kiel
may umaaway ba sa best friend ko!?
mae
LUH? PINAGSASABE MO DIYAN HAHAHA
mae
ofc wala, mababait sila dito
kiel
how about that guy named ni-ki
kiel
yung crush mo? kumusta naman kayo?
mae
we're good
kiel
sinungaling
mae
totoo nga
kiel
eh bakit ka nga uuwi biglaan?
kiel
saka may pasok ka ah?
mae
wala kaming pasok ng 1 week, mukhang may vacation chuchunes na magaganap sa mga professors
kiel
hindi ka magaling magsinungaling alam mo yon?
mae
totoo ang sinasabi ko okay?
kiel
look, kilala kita maelary
kiel
may nangyaring iba, tell me ano yon?
mae
fine, you're right
mae
pero hindi na mahalaga yon
kiel
maelary.
mae
pakisabi na lang uuwi ako bukas din!
kiel
kapag nalaman ko yan, patay sa'kin yang nanakit sayo
mae
so patay pala sayo yung upuan?
mae
kiel yung upuan kasi eh, nauntog tuloy yung darili ko sa paa!
kiel
👍
mae
HAHAHAHA basta sabihin mo na lang!
mae
bye, see you tom!