I am currently getting ready for the party that Patrick mentioned for me to come. Ayaw ko na nga sanang pumunta dahil may mga kailangan pa akong tapusing Feasib study.
From: Patrick
Theo, are you coming?
I replied to him that I will be coming in his party. Versus Barcade.
Binilisan ko nalang and sarili ko na mag-ayos para makapunta na ako sa bar ng mas maaga at makauwi ako ng mas maaga.
Nang makarating ako sa bar ay agad kong nakita ang mga college friends ko. Nag-sisimula na silang mag-inuman.
"Si Patrick?" Tanong ko sa mga ito.
Napansin ko kasing wala ito pero siya ang nag-aya.
"He's with his high school friends." Turo ni Riker sa gawi ng grupo na malakas ang tawanan.
Napatitig pa ako sa mga ito ng mga ilang segundo bago ko tinanggal ang tingin ko. Kumuha nalang ako ng Coca Cola na nakalatag sa table. Ayaw kong uminom lalo na't alam kong kailangan ko pang mag-maneho.
"Ayaw mo ba?" Tanong saakin sabay turo sa mga beer at vodka na nakalat sa table.
Umiling naman ako dito at hindi naman nila ako pinilit sa ayaw ko.
Lumipas ang mahigit isang oras at puro kwentuhan lang sa mga kaibigan ko ay napag-desisyonan ko na umuwi na dahil marami pa akong kailangan gawin.
Isa-isa akong nag-paalam sa mga kaibigan ko at hinanap ko na muna si Patrick para mag-paalam na. Buong isang oras ko itong hindi nakita.
Lalapit na dapat ako kay Patrick nang may biglaan akong nakabanggaan na tao. Nagulat ako na bigla nalang ako nitong minura dahil sa kung anong nangyari.
"Miss, kababaing tao nag-mumura." Hindi ko alam kung saan nanggaling ang sinabi ko pero bigla nalang itong lumabas galing sa bibig ko.
Normally I wouldn't say it to anyone just because they speak profanities. I wouldn't care if they are speaking profanities in front of me, but there is something with this woman. It is something interesting.
Macie. Her name is Macie.
When I found out that she is a high school friend of Patrick and they really know each other well. I got curious about her.
I am driving through the highway of Katipunan when I first saw her again. It looks like she is rallying for god knows what. Hind ko alam kung anong sumapi sa sarili ko at bigla ko nalang iniwan ang sasakyan ko.
"Macie right?" Tanong ko ito.
Habol lang ako ng habol sakanya, pero hindi ako nito pinansin kaya naman ay napatawa nalang ako sa sarili ko.
I took note of asking who Macie is to Patrick.
"Pat, who's that Macie? Your friend?" Diretso kong tanong dito.
Napa-tanga si Patrick saakin dahil sa tinanong ko.
"Kailan ka naging curious sa high school friends ko?" Pabalik nitong tanong saakin.
"Just ask my question, who's that Macie?" Matigas na pilit ko dito.
"Macie Anne Escolanda, currently a 3rd year Anthropology major in Ateneo." Tumigil ito bigla and I signed for him to go on. "Hanggang diyan lang pwede kong sabihin sayo."
"Why not say more?" Curious kong tanong dito.
I really want to know more about her and I know kay Patrick ko lang ito makukuha.
"Dude, that's her privacy we are talking about. Also, with all of the things going on with her ayaw ko ng dagdagan pa." Sagot nito saakin.
Napatango naman ako dito. I can always find out more information from other people.
I was visiting a close relative at the hospital when I saw her trying to flag down a cab. After looking at her for a long time I decided to drive her to her home.
When I drove her and her mom that I found out that her mom is somehow sick and needed to be taken to the hospital for a check-up. Maybe that is one of the things na ayaw sabihin saakin ni Patrick.
I didn't pry that much information dahil baka ma-ilang ito saakin. I do not know what kind of spirit and sumapi saakin nang binigay ko sakanya ang mobile number ko.
I want her to message me immediately kung nagkaroon siya ng problema.
"Buti naman ay uminom ka na ngayon. The last time we had a night out ay hindi ka manlang uminom ng kahit anong alak." Lasing na saad ni Vince.
Kanina pa ako nandito sa isang bar to relax and have fun. Malapit na din matapos ang feasib study ko at after nun ay graduation na.
When I am feeling tipsy ay tumayo na muna ako naghanap ng pwedeng mainom na tubig. Buti nalang ay may nakita ako agad na isang bukas na convienince store. Nang mag-babayad na dapat ako ay sinabihan ako na masyado daw malaki ang pera ko at kung barya daw ba ako.
"I'll pay for that nalang."
Napatingin ako agad sa boses na nag-salita sa likuran ko. Si Macie, she's holding a water bottle and a bar of chocolate. She also paid for my water because I do not have a lower bill.
"Thank you." Naka-ngiti kong pasalamat dito.
"Welcome."
I asked her why is she partying on this day. What I didn't expect is she replied to my question, it's like she is being defensive. I kept on wanting to know more about her kahit alam kong ayaw naman nito.
"How's your mom?" Nag-aalangan kong tanong dito.
Seryoso lang akong nakatingin dito at hinihintay kung ano ang susunod nitong sasabihin. I kept on wanting to know her situation kahit ay hindi ko na ito posisyon pa.
Minutes passed by ng maubos na nito ang kanyang tubig at chocolate ay bumalik na ito. Bago pa man ito makabalik sa bar ay inabotan ko ito ng isang tiniklop na papel.
"Dude, where the heck did you go?" Salubong saakin ng barkada ko. "Bigla ka nalang nawala!"
Tumawa naman ako dito. "Diyan lang sa labas. I bought a water."
We continued drinking with each other because we all just want to relax from all the stress we had in the past months. I am being motivated by the idea of graduating in a few months and go working on our family business by September.
I am having a midnight snack with my family when the call came in to pick up Patrick at his friend's house. It is because he was really drunk and couldn't drive anymore.
Nag-paalam naman ako agad sa parents ko na I will be going out.
"I'll just get Patrick." Paalam ko dito.
"Go home immediately ha." Paalala nila saakin.
Tumango naman ako at lumabas na para kunin ang sasakyan ko.
I drove to the address that Patrick sent and when I arrived it looks like the party died down already. I immediately knocked on the door because I really want to go home na.
"Sino yan?" Tanong nung nag-bukas.
May lumabas na halos ka-edad ko na babae.
"Good... evening? I am here for Patrick, he messaged me to fetch him here." I informed her.
Mas linakihan niya ang pag-bukas ng pintuan upang makapasok ako. Inakay niya ako paayakat ng hagdan kung nasaan si Patrick.
"Hello, I am Alice." Pakilala nito saakin.
"I'm Theo."
Tumango naman ito saakin.
"Saan ko ba narinig yung pangalan na, Theo?" Bulong nito sa sarili nito.
Hindi ko nalang ito pinansin baka kung ano lang ito.
"Are you a college friend of Pat?" Curious nitong tanong.
Tumango naman ako. "Yes."
"So, ka-course mo siya?" Usisa pa niya
"Yes but I am senior this year." Sagot ko naman dito.
After nun ay hindi na muli ito nagsalita at mabilis rin naman kaming nakarating sa rooftop nila. Their rooftop is full of drunk bodies. Including....
Macie.
"There's Patrick." Turo into sa kaibigan kong nakahiga na sa duyan.
"Is that Macie?" Mas inuna kong tanong.
Tumango naman ito saakin. "You know her?"
"I met her at Patrick's party." Sagot ko sa tanong niya.
"Oh... Puntahan mo nalang si Patrick and please wait for me. Ayusin ko lang si Macie." Paalam nito saakin bago tinungo and kaibigan nitong naka-tulog na sa upuan into.
Lalapitan ko na dapat si Patrick and when I looked back kay Macie. I saw her friends, Alice and Chione struggling on standing her up. Agad naman akong lumapit sa dalawa para daluhin sila.
"Let me help you." Saad ko dito.
Bumitaw naman si Chione nang makita niya ako kaya agad kong inalalayan si Macie.
"Theo! What are you doing here?" Gulat nito tanong.
Tumawa naman ako dito. "I am the designated driver for Patrick, hindi na daw kasi ito makauwi."
Sabay na napatawa ang dalawa. "Saan pala siya dadalhin?" Tanong ko kay Alice.
Tinuro naman nito yung parang room na may mga nakalatag na foam. Agad ko naman itong dinala dito ay hiniga sa higaan. Si Chione na ang nag-ayos pa kay Macie sa pag-tulog.
"Make her drink a pain reliever and an energy drink."
Nag-paalam naman ako dito agad dahil kailangan ko ng umuwi agad. Inakay ko na si Patrick pababa sa kotse ko. Buti na nga lang ay tinulungan ako ni Alice sa pag-baba.
"Thank you for helping us with Macie." Pasalamat nito bago ako makaalis.
Few days passed before I accidentally saw her again in Ateneo because I am accompanying my younger cousin for her errand.
Hindi ko alam na mapapahamak pa ako sa kadaldalan ng pinsan ko. Gusto kasi nito na palagi niyang alam ang mga nangyayari. So nosy.
It is good that she met one of my relatives. Ang hindi lang maganda ay si Carrie ang nakilala niya. Knowing how big my cousin's mouth is.
"Kuya sa tingin mo, bakit kaya nagmamadali si Ate Macie umuwi? I mean she looks like she's having fun naman." Hindi na napigilan ni Carrie na mag-tanong.
Napabuntong-hininga na lang din ako.
"That, what's I do not know." Mahina kong sagot dito.
"Then, message her later. Find out what the fuss is all about. Baka kailangan ka niya." Suhestyon nito.
Pumayag nalang ako at hinatid siya sa bahay nila. Paalis na sana ako ng maabutan ako ng Auntie ko. Pinapasok na muna ako nito para doon na ako mag-meryenda.
While having a snack on the living room ay bigla nayanig yung buong mundo ko sa sinabi ni Carrie.
"Ma, I met Kuya's girlfriend kanina." Kwento nito.
Agad akong napatingin kay Carrie na binigyan lang ako ng nakakalokong ngiti. Narinig ko naman napasinghap si Auntie sa narinig niya.
"Really, Theo? You have a girlfriend? Alam na ba ito ni Ate?" Sunod-sunod ang tanong nito saakin.
"What? Auntie, I do not have a girlfriend. Macie is just a friend." Sagot ko dito.
"Well, then. Ano ang sinasabi ng pinsan mo na girlfriend mo raw." Pilit pa nito.
Napabuntong-hininga nalang ako.
"Basta... Macie is just a friend." Pinal na sagot ko.
Hindi na ako inusisa pa ni Auntie tungkol doon at ilang minuto lang noon ay umuwi narin ako sa bahay namin. Bibigyan ko lang ng ilang araw ay malalaman na din ito ng magulang ko.
I am right with the thought. When I was walking towards the garage ay pinigilan ako ni Mom.
"Anak, what is this I am hearing from your Auntie? May girlfriend ka na daw."
Napatawa naman ako sa narinig ko.
"Mom... Carrie just assumes that Macie is my girlfriend." Sagot ko dito. "The truth is, she's just a friend."
"Then, how did you met her?" Usisa pa nito.
"A common friend."
"Common friend, and who is this common friend?" Tanong pa niya.
"Patrick, they are high school friends. I met her at Patrick's birthday party." Sagot ko pa. "Mom, I'll be late for my class."
After noon ay nag-madali na akong umalis na dahil alam kong wala itong katapusan kapag nasimulan na siya.
I am back on concentrating on finishing my feasibility study because the days are getting nearer and nearer. My groupmates and I are also getting anxious because we feel we did not make our feasib much better.
"Finish this chapter then pass it to the person who will be doing the editing." Bilin saakin nung kagrupo ko.
Tumango na ako dahil gusto ko na din itong matapos. Kapag natapos ko na kasi ito ay wala na akong kailangan alalahanin pa.
Napasyahan kong tapusin nalang ito sa isang coffee shop sa UPTC para doon na din kitain ang magulang ko.
When I received the call from Patrick, I know immediately that I needed to respond. I immediately messaged my parents that I have an emergency that needed my attention and won't be having a meal with them.
Kahit anong gawin ko ay wala naman akong magagawa dahil ayaw kong maghimasok sa buhay nito ng hindi niya sinasabi na okay lang.
I am thankful that I am with her. At least I can do everything I can to make the pain less and just be with her. When the mother's death announcement came in, I feel like I just want to take all the pain away and be the one who will suffer.
Her cries hurt like crazy and that's when I realize, I will do anything to make all the pain away and I am just in love with her.
"How are you?" Tanong ko dito.
Gusto ko nalang itong malaman kung ano ang nararamdaman. It's been two days since her mother died and for the past few days, I am with her. My parents have already been informed that I am needed here and my friend needed me. They just want me to attend my classes and take care of myself.
"Nalaman namin na niloloko pala ni Papa si Mama at may anak pa siya doon sa babae niya." She revealed to me.
Nang marinig ko ang sinaad niya ay parang may kung ano sa katawan ko ng biglang gustong saktan ang Papa nito. Alam ko kung gaano kamahal ni Macie ang kanyan pamilya at ang impormasyon na ito ay pwedeng makasira sakanya. Lalo na't kakamatay palang ng Mama niya.
Even if alam ko na kung ano ang nararamdaman ko para sakanya ay napag-desisyonan ko na wag na muna itong ipaalam sa kanya.
When I saw her with the guy, I do not like what I am feeling. Honestly, he is quite handsome and looks like they are getting to know each other from the looks of it.
"Theo." Narinig kong tawag saakin ni Chione. "Don't worry, he's just a friend."
Hindi ko alam kung bakit niya ito sinaad but it looks like it is an assurance for what is happening in front of us.
When she moved out of her sister's condo unit, akala ko okay na dahil meron na siyang apartment na nakuha sa Diliman pero bigla pang nagka-aberya. It is very unprofessional for the landlord to give the apartment to other people when she already gave the down payment.
Finding out that the reason is the true reason why she is doing rallies even when it is taking a huge chunk amount of her time. That's when I realized that that is true, we needed to be heard.
"You do not need to say it. You do not understand why she's doing it. Yes, it looks like she is wasting her time but that is the only way she knows." Sita saakin ni Chione.
When I left the girls' condo unit and went home to my home. I am surprised by what is happening. My older sibling arrived from abroad.
"Why are you here?" Hindi ako makapaniwalang tanong ko dito.
"Why am I here?" Tumataas ang tono nito. "Do I need to have permission to go home?"
Pagkasabi nito ay pinag-papalo ako nito sa braso. Tawa lang ako ng tawa sakanya.
"Franchesca, Theodore. Stop that." Malakas na sita saamin ng Dad namin.
"Hija, why did you go home abruptly?" Mahinhing tanong ni Mom.
Agad akong napatingin kay Ate para hintayin ang sagot nito.
"I need someone to come with me next month to handle everything in the acquisition." Sagot nito.
Napaisip ako sa sinabi niya.
"Acquisition? Since when is this happening?" Tanong ko agad. "Is someone acquiring our shares?"
"Our shares? What, No!" Mabilis na tanggi ni Ate. "We are acquiring some business shares and I need help with that."
"Theo will be graduating by the end of next month. He can accompany you for that." Pinal na sagot ni Dad.
"What?! Dad, I can't" Mabilis kong tanggi dito.
"And why is that?" Hamon saakin.
"You know..."
"Is this because of the girlfriend of yours?" Mabagal na tanong ni Mom.
Gusto ko man tumanggi ay ang totoo niyan ay ayun naman ang dahilan.
"Theo, she can wait and that relationship of yours can wait. If it is really meant to be then it is going to work out in the end. First, you need to concentrate on helping your sister." Saad ni Mom.
Napapayag nalang ako dahil alam kong tama sila, na everything can. Lalo na't bata pa naman kami and if it is really meant to be then it is going to work out.
When Ethan asked me to accompany him in Tagaytay I immediately said okay. Though I am doubting him why though. Yun pala kasama si Macie
What I didn't expect is what happened to us. Not that I do not want it to happen but I cannot give her a real relationship right now.
"This is wrong, we are not supposed to be doing this." I know it is an asshole move from me to say it.
When I saw how her expression changed, I immediately want to take it back. I just don't want to hurt her with my leaving. In reality, I know to myself I need to do it and I am just going to hurt her further.
Nang masigurado ko ng tulog na silang lahat ay agad na akong umalis. Buti nalang ang sasakyan ko ang dala namin ni Ethan nitong umaga kung hindi ay mag-papasundo pa ako sa driver namin.
4 AM nang dumating ako sa bahay namin at agad kong napansin nakabukas pa ang ilaw sa kitchen. Agad naman akong pumunta dito para tingnan kung sino ang nandun. Si Ate Chesca pala.
Seryoso itong nakatingin sakanya iPad na di niya akong napansing pumasok.
"Ate." Tawag ko dito.
Halos matumba ito mula sa kanyang pagkaka-upo mula sa stool.
"Why are you still up?"
"Ngayon ka lang?"
Sabay naming tanong sa isa't isa. Natawa naman kami dahil dito.
"Bakit gising ka pa?" Tanong ko dito.
Tinuro nito ang iPad niya na kita ang graph report ng company namin.
"I am just checking this month's reports." Sagot nito. "How about you, bakit ngayon ka lang?"
"I came from Tagaytay, just bonded with some friends." Halos pabulong ko ng sagot.
"Some friends, huh." May halong malisya ang pagka-sabi nito.
Agad naman akong nag-paalam dito na aakyat na ako. Gusto ko narin mag-pahinga lalo na't sa lahat ng nangyari ilang oras lang ang nakakalipas.
Mabilis na lumipas ang mga araw at huling linggo na sa Pilipinas dahil bukas na ang graduation ko.
"Anak, nakapag-paalam ka na ba sa mga kaibigan mo?" Tanong ni Mom while we are having dinner.
Umiling naman ako dito. "I plan on telling them tomorrow at the graduation rites."
"What about the girl you are dating, does she know already?" Dagdag na tanong pa nito.
Hindi na ako sumagot sa tanong nito at napilitan na lamang itong to drop the question.
I started packing my things and yung mga immediate needs ko lang muna ang dadalhin ko sa pag-alis ko at ipapadala nalang saakin ang iba.
Only the important things ang kailangan kong dalhin dahil alam kong babalik ako din sa bansa kapag hindi na ako kailangan.
"Cruz, Theodore Miguel A."
Nang tinawag ang pangalan ko ay sunod-sunod ang palakpakan at sigawan. Agad naman akong tumayo para umakyat sa stage para makuha ko ang diploma ko.
Mabilis na natapos ang graduation rites and napansin kong hinahatak na ako ng mga kaibigan ko.
"Where are we going?" Malakas kong tanong dito.
"We'll take pictures then we'll party after." Sagot ni Riker.
Tumango naman ako dito at nag-paalam sa parents ko na lalabas kami ng friends ko. Pumayag naman sila agad dahil bukas naman daw kami lalabas para narin maging despedida namin ni Ate.
"Go to my house tomorrow evening, we'll be having a party." Casual ko na saad habang umiinom ng tequila.
"Graduation party mo?" Tanong ni Vince.
Tumango naman ako.
I know that I am supposed to be telling them the truth but, I just want to have fun even for a day lang.
"Where's your girlfriend?" Casual na tanong ni Vince. "Susunod ba siya?"
Sa tanong ni Vince ay hindi ko alam kung paano ito sasagutin.
"What girlfriend? Theo has a girlfriend?" Gulat na tanong ni Riker.
"The Macie girl." Sagot naman ni Vince.
Agad akong napatayo sa upuan ko. "What? No! Macie's not my girlfriend. She's just..."
"She's just... what?"
The looks on their faces as if they are expecting something from me and to say things that are unimaginable for me.
"She's a special friend of Theo." Salo na saad ni Vince. "Though, I think she won't be a special friend anymore with the rate he's going right now."
Sumimangot nalang ako sa dalawa kong kaibigan at pinag-patuloy ko ang pag-inom.
Natapos ang gabi ko ng hindi ko nasasabi sa dalawa kong kaibigan na paalis na ako ng bansa by the end of the week. Bukas rin ay malalaman nila kung ano ang mangyayari.
"Theo, make it faster! Nandito na ang mga kaibigan mo." Katok ni Ate sa pintuan ko.
Mabilis kong tinapos ang pag-sasapatos para masalubong ko ang mga kaibigan ko. Alam kong nag-tataka na ang mga ito dahil sa mga decorations sa ibaba.
Nang makababa ako ay agad ko silang nakita dahil ito agad ang mga bumangad saakin sa ibaba ng hagdan.
"What is this Despedida we do not know about?" Masama ang tingin ni Riker saakin sa pag-tatanong nito.
"Alam na ba ito ni Macie?" Mahinang tanong ni Vince.
Umiling naman ako dito at agad kong nakita ang pagka-gulat nila sa sagot ko.
"Don't tell anyone about this." Agad kong babala dito. Alam na alam ko ang klaseng mga bibig nito.
Pumayag naman ang mga ito dahil narin siguro ay alam nilang wala na silang magagawa. Nakapag-desisyon na ako sa gusto kong mangyari.
6 years... after almost 6 years after living abroad, finally in my motherland.
"Why didn't you say anything? If we didn't visit Tita, hindi pa namin malalaman na uuwi ka na pala." Naka-ngiting salubong ni Vince saakin.
Agad na kinuha ni Riker ang luggage ko para ilagay sa likuran ng sasakyan. While he was doing it ay sumakay na ako sa passenger seat.
"I thought, you'll be there for only a year? Bakit naging more than 5 years?" Curious na tanong ni Riker nang makaupo ito sa backseat.
Pinaandar na agad ni Vince ang sasakyan bago ako sumagot sa tanong nito.
"I thought so too. What I didn't expect the problems that arised while I am there." Sagot ko sa tanong nito.
Tumawa naman ang mga ito dahil sa sinabi ko. Natahimik na kami habang binabaybay namin ang EDSA.
"Hey, Theo." Tawag saakin ni Vince.
Napatingin naman ako dito.
"Yes?"
"I need to do something in UP, baka kailangan kong isama kayo." Inform nito saakin.
"Okay." Pumayag na ako dito dahil wala naman akong ibang gagawin
Mabilis kaming nakarating sa UP, I think he just need to get some papers from the office kaya kami nandito. Iniwan ko na muna si Riker sa loob ng sasakyan dahil may nakita akong nag-titinda ng mga candy.
I bought 5 pieces of candy sa nag-titinda. Buti nalang at naisipan kong mag-papalit muna ng Philippine peso sa airport.
When I was coming back to the car ay may napansin akong pamilyar na pigyura. Napa-titig ako dito dahil alam na alam ko ito.
Si Macie.
After almost 6 years of not seeing her. She's just within my reach, nang napag-desisyonan kong lapitan ito ay nakita kong pumasok na ito sa sasakyan.
Napabuntong-hininga nalang ako dito dahil matagal ko ng gustong makita ito muli.
"Saan ka nakatingin?"
Halos mapatalon ako sa narinig ko. Si Riker pala.
"Nothing, let's go." Inaya ko na ito pabalik ng kotse.
Mga ilang minuto lang ang lumipas nang makabalik si Vince. Hinatid nalang nilang dalawa ako sa bahay namin. Hindi ko pa kasi naayos ang condo unit ko. Kailangan ko munang puntahan ang company namin bago ko ito masikaso.
"Theo." Tawag ni Vince bago ako makapasok sa gate namin.
"Patrick will be having a party tomorrow. Invited tayo."
Tumango naman ako dito. "Message me the details."
Maaga akong pumunta sa company namin para maayos ko na agad ang problema ko sa company namin. Kailangan ko ring ayusin ang condo unit ko pagkatapos.
"Sir Theo, your dad said you are starting next week and your Makati unit is already settled." Saad ng secretary ko.
Iginaya ako nito sa magiging office ko sa executive floor. Halos katabi ko lang ang office ng dad and sister ko.
"Sir Theo, on Monday you will be having a meeting with the board members. You will be having your briefing before you start your day next week. Please be reminded to come here before office hours." Tuloy tuloy na litanya ng secretary ko.
Mga ilang minuto pa ang lumipas bago ito matapos sakanyang sinasabi. Bago niya akong iniwan sa office ko ay inabot naman niya saakin ang address and the code for my condo unit.
Since I still do not have any office furniture in the office except for a desk and a chair. I decided to order it online for it to be delivered by the weekend.
After ordering my furniture, I decided to go to my condo unit to decide what will happen next. Mabilis ko rin namang natapos ang pag-asikaso sa condo unit ko and even my bills ay naayos ko narin.
"[Theo. Nandito na kami sa bar ni Patrick. Kailan ka ba dadating?]" Tanong ni Riker sa kabilang linya.
"I am now driving there." Sagot ko dito bago ko binaba ang tawag nito.
Nagpa-hatid na ako sa driver namin dahil expired na ang driver's licesnce ko and I still need to renew it.
Nang makarating ako sa bar ay agad kong nakita sina Vince na nasa harapan ng establishment.
"Bakit ngayon ka lang? Kanina pa kami nandito." Nakasimangot na tanong ni Vince.
Tinawanan ko sila dahil halata sakanilang dalawa na naiinip na sila.
"Inayos ko pa ang office and condo ko. Late na kasi ako dumating sa office kanina." Sagot ko sa mga ito.
Nauna na akong pumasok sa loob ng bar habang nakasunod ang dalawa saakin.
"Hindi mo ba pwedeng iutos iyon sa secretary mo?" Nakasunod na tanong ni Riker.
Umiling naman ako dito habang naka-tayo sa bar area na.
"Where's Patrick?" Tanong ko sa bartender.
Tinuro naman ako doon sa nag-iingay na mga tao. Kasama niya ata ang kanyang mga high school friends and it is obvious na nandun din si Macie.
Agad naman akong lumapit sa mga ito. Hindi ko narin napansin kung nakasunod pa saakin sina Vince basta ang alam ko lang ay gusto ko ng puntahan si Macie.
"Theo, bro!" Masayang bati ni Patrick saakin.
Isa-isa namang bumati ang mga kaibigan nila saakin. Pero hindi naman sila ang gusto kong pumansin saakin.
Ang taong gusto kong pumansin saakin ay hindi manlang tumitingin saakin. Ang kaibigan nitong si Chione ay kitang-kitang masama ang tingin nito saakin.
"Hello, Macie." Mahina kong bati dito.
Binigyan lang ako ng tango nito at nagpa-tuloy lang ito sa pag-inom ng beer nito. Kahit hindi na nito ako pinapansin ay patuloy ko parin itong tinititigan.
"So, Theo. Kailan ka pa naka-uwi?" Parang tangang naka-ngiting tanong ni Patrick.
"Yesterday." Maikling sagot ko dito.
"Macie, kamusta na pala si Poppy? Ang tagal ko nang hindi nakikita iyong bata na iyon." Narinig kong tanong nung kaibigan nilang si Rei.
Sino si Poppy?
Tahimik ko lang pinakinggan ang pag-uusap nila.
"Well, she's okay. She's starting to love Disney characters. Hindi ko alam kung bakit rin. Alam mo ba kung bakit, Chi?" Tanong nito sa kaibigan niya.
"What? 'A bakit nahihilig si Poppy sa Disney, I think it is because of Allen. Siya ang palaging kasama malamang ay ayun ang pinapanood nito." Sagot naman ni Chione dito.
Si Allen, ayun yung kaibigan niya nung libing ng Mom niya hindi ba?
Nang mapansin kong tumayo ito para ata mag-restroom ay agad rin akong tumayo at sumunod dito. Hinintay ko ito sa harapan ng restroom.
"May anak ka na pala. Bakit di ko alam?"
Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob ko nang sinaad ko ito.
"Anong ibig mong sabihin? Kailangan ko pa bang ipaalam sayo na may anak ako o magkakaroon ako ng anak? Asawa ba kita? Kaano-ano ba kita at mag karapatan kang magtanong ng ganyan?" Galit na sagot nito saakin.
Nagulat ako sa sinagot nito saakin dahil palagi itong malumanay ito dati. Nang iniwan ako ay lumabas na muna ako para sana magpa-hangin.
Buti nalang ay pumayag itong ihatid ko sila at mag-kape bukas.
When she started answering my questions civilly and parang wala lang sakanya ang sagutin ang mga ito. I badly want to push my limits and ask her if she is with someone. Especially she has a child.
I didn't have the chance because when I saw her face. Right there and then, I know something is up.
"I'll drive you."
When I left her at the hospital's entrance, I decided to look for a grocery store to buy some things for her and her daughter.
"Theo, why is this happening to me? Bakit anak ko pa?"
When I heard her say those words, I immediately hugged her because it is not her fault for what is happening with her daughter.
Honestly, where is the goddamn dad?
"Don't worry, Macie. We'll do everything to save Poppy." Alo ko dito.
Wala naman akong magagawa kung hindi mag-bigay ng comfort dito. Even when I want to take a peek at the child ay hindi ko magawa dahil baka makita ko ang mukha ng ama nito. Hindi ko ata kakayanin ito.
Sinamahan ko nalang siyang hintayin iyong Allen na iyon. Gusto ko ring malaman kung ano ang relasyon nito kay Macie.
"Kuya!"
Kapatid niya ito? Akala ko ay kaibigan niya.
Kahit hindi ako lumapit sa doctor na kausap nila ay naririnig ko parin kung ano ang sinasabi nito. Liver cancer, for a child as young as Poppy.
When I asked her why she cannot ask her siblings to be the donor.
She's adopted. I feel like a bomb of information dropped at me. I've always thought they are just not close with each other and they are just having conflict with each other.
Weeks after the hospital incident I concentrated on the thought of properly running our company. I continued on practicing without contacting Macie. Baka kasi ay ayaw nitong abalahin ko siya.
"Dude, I need a piece of your hair." Nagulat ako sa biglang pag-pasok ni Patrick sa office ko.
Napahawak naman ako sa buhok ko dahil sa gusto nitong mangyari.
"Why do you need a piece of my hair?" I bewildered asked him.
It is kind of weird for him to barge in my office in the middle of the day and it is weirder to ask for a piece of hair that is not his own.
"Basta." Inabot nalang nito saakin ziplock para doon ko ilagay ang buhok ko.
I plucked a few of my hair and put it in a ziplock. Agad ko rin naman itong inabot sakanya. Nang makuha na nito ang plastic ay agad naman itong umaktong lalabas.
"Honestly, Patrick. Para saan nga iyan." I impatiently asked him.
"I think when the time comes. You'll be happy to know." Agad naman itong umalis nang masaad nito.
Napatitig nalang ako dito dahil hindi ko makuha kung ano ang sinasabi nito.
Tinapos ko ang trabaho ko dahil gusto ko na munang mag-pahinga na. Simula nang mag-simula ako ay halos wala na akong ginawa kung hindi mag-trabaho at magpa-hinga nalang.
When I am driving to my condo unit ay may bigla akong nakuhang minsahe.
From: Chione Uy (UP)
Poppy is hospitalized again and I think she needs you there right now. Poppy is now on Makati Med if you want to know.
I change my route to go to Makati Med immediately.
"Kailangan na daw talaga yung transplant. Pero hindi parin alam ni Theo na kailangan namin siya." Papasok na ako sa kwarto nang marinig ko ito.
"Bakit ako kailangan?" Agad ko na tanong dito.
Seryoso lang akong nakatingin dito. Nang hindi ito sumagot sa tanong ko ay napalapit ako sa kama kung saan nakahiga si Poppy.
When I saw her features, I immediately saw my features when I was a child. Alam na alam ko na, she is mine.
"Macie, is she my child?"
Kahit alam ko na ang sagot dito ay hindi ko parin napigilan na magtanong. I just need confirmation.
When she dropped the reason why she didn't tell me. Even when I know that I made a mistake that night. I feel like everything came coming down. I do not have any control over what is happening.
"The reason why Poppy is in the hospital right now is that she has hepatoblastoma, basically liver cancer. Medyo late narin siyang naapektuhan nito because it is usually on her earlier years but she's now 5 years old nang nakuha niya ito."
Parang tumigil ang mundo ko. The daughter I barely know is battling cancer and we do not even know if she is going to survive. Yes, I know that Poppy does have cancer but what I did not know is that she is my daughter. She's my own.
What I just want is to form a bond with my daughter.
I willingly will give her everything I have. Even when I do not know her well and she doesn't even also know me; she's my daughter, she's my blood.
When she said that my own daughter does not even know me and she doesn't have a concern that she does not have a dad. It feels like my heart is breaking.
"Mama, I have a Papa?"
Nang mayakap ko ito ay parang gumaan ang buong mundo ko. Ang pag-iyak nito ay parang isang malaking pag-biyak ng puso ko.
Having her say the word 'Papa', makes my heart jumps a beat but at the same time has my heart cry for her. She spent her first 5 years without a father and I do not want her to experience it again.
"Papa, nasan ka dati? Bakit hindi ka namin kasama ni Mama?" Curios na tanong nito.
Nakatingin lang ako dito at hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.
"Papa is in another country for the past 5 years and Papa does not know you pa kasi that time." Sagot ko dito.
"But daddy, I am happy that you are here na." Naka-ngiti nitong saad saakin.
Kinuwentuhan lang niya ako ng mga nangyayari sa buhay nung nakalipas na limang taon. Isang oras narin siguro na ang lumipas nang may kumatok na sa pintuan.
"Miss Poppy, it is time for your dinner." Naka-ngiting balita ng nag-hahatid ng pagkain dito.
Agad ko naman itong dinaluhan para makakain na ito. It is a good thing that I have experiences with children because of my cousins' children.
"Mama thought I wouldn't hear her crying from her room pero every night I kept on hearing her cry because she's alone. Papa, I do not want it to happen again. Please stay with us."
When Poppy practically begged for me to stay with them broke my heart because I do not want for them to experience it again and I know they wouldn't make it good if I ever leave them.
I stayed throughout the next day with them and I also fell asleep with them. When she thought I am already asleep, that was not the case. I know the words she thought I unconsciously said.
"Can we also change her surname to my name?" Request ko dito.
Alam kong baka hindi ito pumayag sa pakiusap ko pero gusto ko lang malaman kung pwede ba. When she approved of my request is like one of my happiest days.
The day quickly passed by and I know that if hindi po iyon tinanong ay alam kong wala nanamang mangyayari saamin dalawa. I just want an ounce of improvement in our relationship.
"Macie... what will happen to us?" Lakas-loob kong tanong dito.
I think that night is a bad night for me even yet because I didn't even get any answers from her.
I was preparing some of the things from my condo when my Mom suddenly called.
"[Theodore Miguel, it doesn't mean that since you are now in the Philippines you have the permission to slack off your work.]" Bungad agad saakin mula sa kabilang linya. "[Balita saamin ng Dad mo na you are not going to your meetings and your secretary do not even what is happening to you.]"
"Mom, something happened po." Mabagal kong saad dito. Hindi ko alam kung paano sakanila sasabihin na may anak na ako and my daughter do need a piece of my liver.
"[Ano itong mas mahalaga pa kesa sa trabaho?]" Hamon na tanong niya.
Napabuntong-hininga naman ako dahil sa hindi ko alam kung paano ko sasabihin sakanya.
"Mom, can we meet right now?" Alanganin kong tanong dito.
Agad naman itong pumayag sa suhestyon ko at pinapapapunta ako sa bahay namin. Tinapos ko ang mga kailangan kong kunin at agad na nag-drive sa bahay namin.
Nang makarating na ako sa bahay ay agad akong sinalubong nina Mom and Dad.
"Theodore, what's happening?" Salubong na tanong ni Mom saakin.
"Mom, Dad." Panimula ko. "Please don't be mad."
"Hijo, why would we be mad?" Tanong ni Mom.
"I have a daughter." Diretso kong sabi.
Natigilan sila parehas sa sinabi ko.
"A daughter?" Ulit saakin ni Dad.
Tumango naman ako dito.
"You have a daughter and we do not even know about this?" Tumataas ang tono ng boses ni Mom.
"Mom, I just also found out about it." Sabi ko.
"When can we meet our granddaughter?" Sabat ni Dad.
Alam ko baka kung ano ang masabi na ni Mom kung hindi pa sumabat si dad sakanya.
"When do you want to meet her?" Balik na tanong ko dito.
"This Saturday?" Dad suggested
Pumayag naman ako sa suggestion nito.
"Please meet us in Makati Med."
Hindi naman pwedeng lumabas ng hospital si Poppy.
"Makati Med? Why?" Mom asks.
Nagpaka-wala ako ng buntong hininga dahil narin sa kailangan kong sabihin sakanila.
"My daughter is sick and by next week she will receive surgery." Diretso kong saad.
"How kind of sick are we talking about?" Mom cautiously asked.
"She has liver cancer and she needs a liver transplant at the very instant. I will be the one who will be doing the liver donation." Isang bagsakan ko ng sabi.
Napasinghap silang dalawa sa narinig nila. I think they didn't expect to hear that their granddaughter will be needing surgery and their only son will be donating to his daughter.
"Shouldn't we be there for our granddaughter?" Mom asked Dad.
Umiling na ako sa gustong mangyari ni Mom. Napansin ata ito ni Dad kaya naman ay agad itong tumanggi na sa Saturday nalang nila puntahan sina Poppy.
"Are we also meeting her mother?" Tanong pa nila.
Tumango naman ako. "Macie will be there."
"Macie, the reason why you are hesitant to go abroad," Dad stated.
Hindi na ako sumagot sakanila at agad naring nag-paalam dahil baka hinahanap na ako ng dalawa.
"Hello, my love." Masaya kong bati dito.
Macie immediately stood up from her seat in a lounge chair to hug me as a welcome gesture.
"I already talked to my parents about Poppy," I informed her on the occasions this afternoon.
Nagpa-kita ito ng pagka-gulat sa narinig niya mula saakin.
"Anong sabi nila?"
"They want to meet her." Sagot ko dito. "and you."
-------
"Papa!" Poppy excitedly called for me from our kitchen.
"Yes, my love?" Masaya kong tanong dito.
"Mama, asked if you want to go out later with her friends?" Tanong nito saakin.
"Later? I'll call your Mama." I messed up her hair first while laughing because of the way she frowned at my action.
"Papa, you know I do not like what you did." She is still frowning at me.
Tinawanan ko lang ito at hinalikan sa tuktok ng ulo.
"Come along, your Lola wants you to stay with them this evening." I carried her to her room to fix her things and left her there.
I let her do her thing because she already what she is supposed to be doing. My parents just love having her around, especially my mother. it is because they are really excited to have a child in our family home.
While Poppy is fixing her things, I called Macie to inquire what our daughter said.
"Mace." tawag ko dito sa kabilang linya.
"[Hello, Theodore Miguel!]" Masaya ang boses nito at nakikita ko ang ngiti sa mukha nito.
"Mace, Poppy said that we are going out with your friends later. Is it true?" I inquired.
"[Yes! Chione asked if we want to go out since Alice also has her off this evening.]" She answered.
"Okay. I'll meet you in your office after dropping off Poppy in my parents." Pag-payag ko dito.
"[Love.]" Tawag nito saakin.
"Hmmm..."
"[Love you.]"
Agad akong napa-ngiti sa narinig ko sa aking kasintahan.
"and I too, my love." Naka-ngiti kong sagot dito.
Nang marinig nito ang sagot ko agad ko rin napansin nababa na ang telepono sa kabilang linya at wala na akong kausap.
"Papa, I'm ready na." Nakita kong suot na din ni Poppy ay backpack nito.
Wala rin naman laman ang backpack nito dahil lahat ng kailangan ng bata ay meron narin sa bahay ng parents ko. They really want Poppy to be comfortable in our family home.
I immediately drove to my parents' home.
"Manang," I called our housekeeper. "Where's my parents?"
"Lumabas muna sila sir." Sagot nito habang nagpapag-pag ng mga throw pillow. "Nandyan din si Chesca."
Pagka-sabing pagka-sabi nito sa pangalan ng kapatid ko ay agad kong narinig ang mga yabag ng kapatid ko.
"Manang, paki-hatid naman po si Poppy sa kwarto niya. Mag-uusap lang po kami ni Ate." Uto ko dito.
Agad naman niyang inakay si Poppy papuntang kwarto nito. Rinig na rinig ko ang pag-tawa ng anak ko habang palayo ito. Napa-ngiti naman ako dahil dito.
"Bakit may batang babae dito?" Tanong nito saakin habang nakatingin kung saan nilagpasan siya ni Poppy.
"That's Penelope Ivy." Naka-ngiti kong sagot dito.
Masama lang ang tingin nito saakin.
Habang hinihintay ko si Poppy na bumalik dito ay kumuha na muna ako ng pagkain galing sa refigerator. Hindi ko na pinansin ang kapatid ko dahil hindi ko rin naman ang sasabihin sakanya.
Knowing my sister, gusto niyang malaman kung anong nangyayari sa buhay ko.
"Kakadating mo palang?" Tanong ko dito habang kumakain ng sandwich.
Tumango naman ito saakin. "Arrived this morning. Wala na sila Mom nung dumating ako."
"Oh."
"What is this news our parents do not want to tell me until I had gone home?" She asked.
"Well-"
"Papa!"
"Papa?" She shouted.
Agad na yumakap saakin si Poppy habang nakatingin kay Ate.
"Ate, this is my daughter Poppy. Poppy, this is your aunt Chesca." Pakilala ko sakanilang dalawa.
"Hello, Tita Chesca!" Poppy shyly said.
Agad naman na yumakap sila sa isa't isa. When I finally know that I can leave the both of them alone. I decided to go out and fetch Macie in her office.
"I'll the two of alone." Paalam ko sa dalawa. "Mom and dad already know what they need to do."
Bago ako umalis ay humalik muna ako sa tuktok ng ulo ni Poppy.
Nang makarating na ako sa office nila ay Macie ay agad ko itong tinawagan na nasa baba na ako.
"Hello, my love." Malaki ang ngiti ko nang makapasok ito sa sasakyan.
Agad naman itong humalik sa pingsi ko.
"Hello!"
"Where do we need to meet your friends?" Tanong ko dito habang nag-mamaneho.
"They said to meet in Shangri-La." She answered.
We arrived there after an hour because of the heavy traffic in EDSA.
"Chione is in Banapple right now."
Agad naman naming dinayo ang Banapple at agad din naming namataan si Chione at Ethan na kumakain ng cheesecake.
"Hello, lovebirds!" Masayang bati ni Ethan saamin.
Agad naman itong pinalo ni Chione habang tumatawa nadin.
"Ethan!" Malakas na saway ni Chione.
Tuma-tawa lang si Ethan ng malakas dahil sa sinabi niya.
"Nasaan pala si Alice?" Tanong ko dito.
Napansin kong wala parin si Alice and I know ay lahat sila ay available right now.
"She's in the restroom right now." Sagot naman ni Chione.
Umupo naman kami ni Macie sa mga spare chairs sa harapan nung dalawa.
This is the first time for me to bond with Macie's friends after a long time. I also want to hear about the things that they had done for my family. The thing is, I am forever grateful for it.
Since I think we are going to stay here for a longer time. I decided to order a whole order of cheesecake to eat while catching up.
"Mace, dapat sinama mo na si Poppy." Naghihimutok na saad ni Alice. "Its been a long time since I last saw her."
"She'll be bored her mind out." Tawa ko sa himutok nito.
Natawa naman ang iba sa sinabi ko. Dahil totoo ang sinabi ko.
"Also she just met Theo's older sister. I presume she would want to bond with her niece. You guys have a whole 6 years of Poppy all to yourselves." Natatawang sabi ni Macie.
"But in all honesty Theo. What's your plan next?" Seryoso na ang boses ni Chione.
Agad naman akong napatingin kay Macie na tahimik at nakatingin lang din saakin.
"That's up to her. There's just one thing I know. I love her, I love Poppy, and I adore our little family. Being with them is enough for me because I know I am home."