"That I'm a bad girl." Nakangiti kong sabi na kinatahimik nila. Bakit sila nakatingin sa'kin nang ganiyan? I'm not lying okay? Kung malalaman lang nila kung anong ginawa ko kagabi ay baka himatayin sila sa gulat.
"You're funny! Well Janice, please mind your words next time. Heavenhell is really a friend of mine! I'm sorry about this, Heavenhell. Kababalik lang kasi ni Janice galing sa ibang bansa kaya may topak pa siya." nakangiti sabi ni Lorraine.
"It's fine! But I think we need to go to our class now!" sabi ko na lang nang mapansin na mas lalong dumadami ang mga estudyante na nakatingin sa amin.
"Ahh right!"
"Yeah, let's go!"
***
When my lessons began, I was secretly appalled. My shock wasn't because I was anxious over the course material far from it, actually. Despite how daunting my course load had seemed this morning, the actual lessons were the complete opposite of what I expected.
Art class had been the first class of the day. After a brief introduction to the art, we was simply asked to make our own art base on our mood today. Seriously?!
Embroidery class was next, and it rekindled my skill in handicrafts, which I already had a penchant for. Geez! Hindi ko maisip kung paano kami nagkaroon ng embroidery class sa Department namin!
Following embroidery was a round of introductory lessons in many topics that I easily completed since I had already learned them from my schooling in my previous life.
In all honesty, I actually found the praise embarrassing because the types of questions my instructors had asked me were ridiculously simple compared to what I studied before. Because of how effortlessly I handled the subject matter, my professors could not stop lavishing my intellectual capabilities with praise.
I didn't particularly despise the compliments, but I did find something rather unpleasant in their words.
"I wasn't aware that the lady from Caventry could possess such a deep understanding of the material."
"I can't believe a woman's ability is this amazing."
"I didn't know that Caventry's young miss is so good at accounting."
Of course! I'm an accounting student before! Like duh? Sa dami ng natanggap kong compliments ay halos sumabog na ang ulo ko. Marami kasi sa mga professors ko na hindi alam na ako ang naka-perfect sa entrance exam. Ang alam lang nila ay ako ang black hole ng pamilyang Caventry.
Masyado kasing mahilig sa social media 'tong mga 'to kaya hindi na nakapagtataka na alam nila ang kahihiyan na nagawa ni Heavenhell noon.
"Ms. Heavenhell what are you thinking?"
Nagulat ako nang bigla akong tanungin ng prof namin sa literature. Geez! Nakalimutan kong nasa klase nga pala ako ngayon! Napalingon naman sa'kin ang mga kaklase kong babae habang tinitignan ako nang masama. Mukhang alam ko na ang kinagagalit ng mga babaeng 'to.
Gwapo kasi ang professor namin ngayon at nasa 20's pa rin kaya marami ang may gusto sa kaniya. Iniisip siguro ng mga 'to na nagpapansin ako sa prof. Tsk!
"Miss, do you hear me? I said, what are you thinking?"
"I'm thinking about you, sir!" nakangiti kong sabi na kinagulat ng lahat.
"Oh my gosh! This girl is so shameless!"
"Kyahh! She's stealing my crush!"
"My brain is not processing well, talk to you later!"
"Dude, Heavenhell is cool!"
"Gusto ko may magsabi din sa'kin non!"
"You're thinking about me? How?" kalmadong tanong nito. Hindi nakatakas sa'kin ang namumula nitong tainga na kinailing ko na lang. Sir, you're in danger!
"It's a secret! What I think of is not appropriate for children!"
Nakita kong napanganga ang mga kaklase ko sa narinig. Hahaha! This is so epic!
"Ms. Heavenhell! Stop what you're doing and focus on the lesson!" sigaw ni sir na namumula na ngayon.
"Yes, sir! I'm gonna focus on you now!" sabi ko na lang.
"Wahh! She's flirting! I can't accept this!"
"No! This is not so okay!"
"Ano kaya yung iniisip ni Heavenhell na hindi appropriate?"
"Talagang tinanong mo pa 'yan, dude hah?"
Hindi ko na lang pinansin ang mga bulungan ng mga kaklase ko at tinuon na ang atensyon kay Sir Lit, short for Sir Literature. Ugali ko kasing tawagin yung mga teacher ko noon sa subject na tinuturo nila. Katulad na lang ng teacher namin sa Math at English noon, ang tawag ko sa kanila ay Sir Math at Ma'am English. Mas madali ko silang matatandaan kung ganiyan ang tawag ko sa kanila.
"Ms. Heavenhell, the headmaster is calling you." seryosong sabi sa'kin ni Sir Lit nang matapos ang klase niya.
"Okay, sir!" nakangiti kong sabi at agad na tumayo.
May appointment nga pala ako sa kalbong headmaster ng school na 'to. Sa sobrang stress niya siguro sa mga bagay-bagay na dapat niyang asikasuhin ay nakalbo siya. Bigyan ko kaya siya sa birthday niya ng gamot na pampatubo sa buhok?
Pfft! Hahahaha! Isipin ko pa lang ang magiging reaksyon niya ay natatawa na ako. Baka imbes na matuwa siya sa'kin ay ibato niya sa'kin ang niregalo ko. Geez! Ngayon ko lang nalaman na sobrang sama ko pala!
Makalipas ang sampung minuto na paglalakad ko ay narating ko na rin sa wakas ang building na pinuntahan ko kahapon. Sa ngayon ay konti lang ang mga nakikita kong estudyante kasi oras pa rin ng klase. Since pinapatawag ako ng headmaster ay excuse ako sa next subject namin.
Mabilis akong nakarating sa opisina nito at malakas na kinatok ang magarang pinto.
"Come in!"
Nang marinig ang boses ay tsaka lamang ako pumasok. Pinagmasdan ko ang buong opisina at hindi maiwasang mamangha sa desenyo nito. May pagka-moderno na ang pagkakagawa, kaya alam ko na hindi magtatagal ay magiging kasing moderno na rin ng Earth ang Pangaea.
"Good afternoon, Headmaster!" Magalang kong bati sa kalbong headmaster na nagmumukha ng roll-on sa sobrang kintab ng ulo niya. Tinalo niya pa ang disco ball ehh!
"Good afternoon, Miss Caventry! This time you made an appointment, so what can I do for you?" walang paligoy-ligoy na tanong nito.
"Sir, I want to leave..." Nang makita ko na kumunot ang noo niya ay agad akong nagsalita. "I mean, gusto ko nang maka-graduate sir! Just tell me when to take the exams or what should I do."
"W--what's the problem with the school?" nag-aalala nitong tanong na kinagulat ko.
"It's not about that, sir! Gusto ko lang talaga na maka-graduate nang maaga..." paliwanag ko rito.
Mukhang mahihirapan akong kumbinsihin ang kalbong headmaster ng school. Nakalimutan ko na malaki ang importansya ni Heavenhell sa reputasyon ng A.I.A dahil sa isa siya sa pinakamatalinong estudyante sa buong Atlante.
Ang natatandaan ko ay maaga ding nag-graduate si Vile sa AIA. Hindi man gusto ng school ay wala naman silang magagawa kung gustong mag-take ng special examination itong male lead ng nobela. Sa taas ba naman ng posisyon ng pamilyang Lucretius ay kahit ang presidente ng Atlante ay walang sinabi.
"Miss Caventry, alam mo naman na malaki ang importansya mo sa A.I.A hindi ba? May hindi ka ba nagustuhan sa serbisyo na binibigay ng school? You can tell me now and I will try my best to fix it." seryoso nitong sabi na kinangiwi ko.
"I have no problem about the school, Headmaster! I just want to start working and pay attention to my future." palusot ko na lang. Napahinga lamang ito nang malalim bago sumandal sa kaniyang upuan.
"Alright! Pero bago ka namin bigyan exam ay kailangan mo munang manatili ng ilan pang buwan dito sa school. Kakapasok mo pa lang kaya maraming estudyante na magtataka kung bakit ka naka-graduate agad. Maliban na lang kung balak mong ipaalam sa lahat na ikaw ang pangalawa sa naka-perfect ng entrance exam?"
Napatigil ako sa kaniyang sinabi. Katulad ni Heavenhell ay hindi ko nais na ipaalam sa iba ang tungkol doon, lalo pa't halos lahat ng estudyante sa A.I.A ay mula sa mayayamang pamilya. Kapag may nakaalam dito ay sigurado na mas maraming mata ang tututok sa mga galaw ko.
"I understand, sir!"
"Good! Oh by the way, your Research and Innovation Department will have a presentation soon. I hope you do well!"
Napataas na lang ako ng kilay. Sa tingin ko ang presentation na tinutukoy niya ay yung lahat ng estudyante sa department namin ay kailangang gumawa ng kani-kanilang research at invention. Pagkatapos na ipasa sa mga Directors ng school ang mga research paper ay pipili sila ng top 10 na may magagandang ideas.
Kapag nakapili na ng top 10 ang school ay kailangan i-present yun ng sampung estudyante sa harap ng lahat ng Directors, Professors at Dean ng A.I.A. Ang masama pa roon ay kasama ang iba't-ibang big shots ng Atlante sa mga mag-e-evaluate ng presentation!
Bilang isa sa mga tinaguriang genius ng department namin ay natural lamang na malaki ang expectation sa'kin ng mga directors, kaya wala akong magagawa kung hindi ang mag-present sa harap ng lahat. Kung ideas lang naman ang pag-uusapan ay walang problema sa'kin 'yan, pero yung pagharap ko sa maraming tao ay ibang usapan na!
'But as Heavenhell, I can't say no! Geez! So troublesome!'
"I'll do my best, headmaster!" sabi ko na lang sa kaniya bago nagpaalam na babalik na sa klase.
~After the class
Nagdrive ako pauwi sa mansion. As usual, sabay-sabay akong binati ng mga maid pero kita ko sa mga mata nila ang pang-iinsulto sa'kin. Hindi siguro nila makalimutan ang nagawa kong pagsagot-sagot kay Lord Caventry kagabi. Tsk!
"You're home!" salubong sa'kin ni Mitchel na nakasuot ngayon ng maikling short at black sando.
Ayoko mang aminin pero may maipapagmamalaki talaga ang bruhang 'to. Maganda ang hubog ng katawan niya, yung tipong pagpi-piyestahan siya ng mga lalaking makakakita sa kaniya.
"Yeah, I'm home big sis!" Nakangiti kong sabi na pawang nakalimutan ang sagutan namin kagabi.
"Hmmp! You're really useless!" Bigla nitong sabi na kinakunot ng noo ko. Anong konek?
"Big sis, you're using a big word! Can you define what's useless means? Or do you want me to elaborate it to you?" nakangisi kong tanong na kinapula ng mukha niya. Sa sobra ngang pula ay kakulay niya na yung buhok niya!
"Y--you really!"
"By the way, kamusta nga pala ang pag-take mo ng entrance exam sa A.I.A big sis?" Inosente kong tanong. Napasinghap na lang ang mga katulong sa sinabi ko. Alam kasi nila na halos araw-araw na napapagalitan ni Lord Caventry si Mitchel dahil sa paulit-ulit nitong pagbagsak sa exam.
"I--it's fine!"
"Oh really? It's great! I know that big sis is smart!" nakangiti kong sabi na lalo niyang kinapula. Narinig ko naman ang mahinang pagtawa ng ibang katulong sa narinig.
Nang makita sila ng bruha ay agad din silang tumahimik. Binaling naman niya sa'kin ang paningin bago ako tinalikuran. Wait? She's leaving? Already?!
"Big sis, have good night!"
"Shut up!" inis na sabi niya bago siya nagmadaling pumunta sa kwarto niya.
"Ito yung first time na nakita kong nagalit si lady Mitchel."
"Oo nga ehh! Nakakagulat dahil hindi naman siya basta-basta nagagalit noon."
"Sigurado akong may ginawang masama si Lady Heavenhell kay Lady Mitchel..."
"Kausapin natin si Sir Henry tungkol dito!"
Nang marinig ko ang kanilang mga pinagsasabi ay mas minabuti ko na lumapit sa kanila. Gusto ko kasing maki-tsismis sa mga katulong na 'to at mukhang maganda ang topic. Nakangiti ko lang silang nilapitan na kina-atras nila.
"L--lady..."
"Hello! Gusto ko lang tanungin, sinong nagbigay sa inyo ng permisong pag-usapan ako sa harap ko mismo?"
"M--my lady, we're s--sorr------"
"Answer!"
"W--wala po, my lady!" Sagot ng isa habang sabay-sabay silang lumuhod sa harap ko.
"Wala? Kung ganoon, sinong nagbigay ng lakas ng loob sa inyo para tratuhin ang amo niyo nang ganito? Sagot!"
"Wa--wala po, my lady! Pl--please forgive us!" umiiyak ng sabi ng isa.
"Alam niyo, nirerespeto ko ang mga katulong na walang sawa na nagtatrabaho para sa kanilang pamilya, pero sa ginagawa niyo ay mukhang dapat ko ng kwestyunin kung karapat-dapat ba kayong irespeto? Tsk! Next time, you should know your place!" seryoso kong sabi sa kanila.
Taas-noo akong naglakad papasok sa kwarto ko at agad na humilata sa kama. Actually, totoo talaga na malaki ang respeto ko sa mga katulong, dahil close kami ng yaya ko na madalas na nag-aalaga sa'kin noon sa tuwing wala sila mom at dad.
Pero sa mundong 'to ay kakaiba na ang panahon at ang mga katulong na ang may mga malalakas ang loob na insultuhin ang amo nila. Kaya bakit ko sila rerespetuhin diba?
"My lady, the packages are here!"
Napabangon ako nang marinig ang sinabi ni Pira mula sa labas ng pinto.
"Come in!"
Mabilis naman siyang pumasok dala-dala ang mga damit na may black cover para hindi marumihan. Hindi ko pinansin ang mga 'yon dahil sa ngayon ay iba ang nakaagaw ng atensyon ko.
"This is it!" nakangiti kong sabi habang hawak-hawak ang pinagawa ko kay Chiara. Lumapit sa'kin si Pira at tinignan ang nasa kamay ko.
"What is this, my lady? What are you going to do with this weird clothes?" nagtataka nitong tanong na pawang ngayon lang siya nakakita ng bagay na 'to. Binigyan ko lang siya nang makahulugang ngiti at marahang hinaplos ang aking obra.
"This is not just an ordinary clothes, Pira. This is a bulletproof vest, a suitable birthday gift for the lord!"
_______________________________________
Dem's note: May mga errors pa kaya paki-intindi na lang. Thank you!