The Odious Doxy (Flight Atten...

By Blacckkfairry

15.9K 228 36

FLIGHT ATTENDANT SERIES #3: Samantha, a woman who's not lucky when it comes to love. She always feel that she... More

PROLOGUE
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
EPILOGUE
Author's Note

34

185 4 2
By Blacckkfairry


"You can start your work the other day.  Welcome to the Family!"


I smiled to the Purser Manager after heard what she said. Yeah! I got already the job. I am now an official Flight Attendant now and I'm so so happy. It was a happy day for me today because all my hardships on applying a job has now been done and becomes worth it.



I was now here in the one of many famous airline company just to claim all of the things that I needed to use once when I started my work. Nakakatuwa lang din dahil yung ginising ko ng maaga kaninang umaga ay napalitan ng sobra sobra.



"Thank you! I can't wait also to be work with you and to the other respective Flight Attendants as well." Masayang masaya na sabi ko bago ako tuluyan na magpaalam at lumabas roon sa office. Habang naglalakad ay kaagad ko na nilabas ang phone ko para itext at ipabalita sa lahat except to Gaviniel ang tungkol roon.


Since I did not have my car with me today, I only renting a taxi and went straight to Batangas so that I can surprise visit him. I know that these past few weeks he was so busy to the site. I hope also that he's there because sayang naman ang punta ko if hindi ko siya maaabutan na naroon.



I busy myself scrolling on my phone since malayo pa naman ang biyahe. Sad to say that Bea wasn't wanted to came back here in Manila because she was so busy there in her province. Tinatanong ko kung ano na bang nangyayari sa kanya but still she didn't shared anything from me. Kaya hindi ko tuloy maiwasan ang mag alala sa kanya ng lubusan.



Halos 3 oras din ang naging biyahe ko ng tuluyan akong nakarating sa site. Pagbaba ko agad ko na natanaw si Tyler at Xyndrick na naroon. Mukhang paalis pa lang sila kaya di na ako nagsayang ng oras pa at lumakad na papalapit sa kanila.


"Hey!" Bungad na bati ko sa kanila at sandali na lumingon sa loob para tignan kung nasaan si Gav bago ko ulit sila nilingon. "What the two of you are doing here huh?" Pinanlisikan ko sila kunwari ng mata.


Tumingin sila sa isa't-isa bago nila ako lingunin muli ng may ngiti na sa kanilang mga labi.


"We're just visiting our friend." Tumatawa na sabi ni Tyler. Xyndrick was still a silent person until now. He only looking away while his other hand was on his pocket. While the other one was busy fixing his hair. "Di ba dre?" Dunggol niya rin kaagad dito.


"Yeah." Nagugulat at muntikan ng mautal na sabi ni Xyndrick. I noticed that he looks like in a deep thinking but I can't figure it out that so much.



I did not talk and forming my lips an 'o'. Tumawa ako ng sandali bago mabagal na tumango sa kanila. I was about to talk again to them again but then, There was suddenly bumped into me wrist. I thought I was going to slammed myself to that wall but there's something who saved on me.



"What the frick," Gaviniel whispered when he caught me. His brows already furrowed and he suddenly looked at those construction workers who's now stopped for a bit and silently standing on the side.



I letting out a heavy sighed and before he speak something to them I already hold his wrist. Tumingin rin naman kaagad siya sakin but still his brows were furrowed so I already assumed that he was not in the mood today or maybe there was still something bad thing happened right now.



Umiling ako sa kanya at mabagal na lumingon sa mga construction worker para tumango at paalisin sila. After that, Tyler and Xyndrick were also saying that they'll needed to go so that in the end, Kami na lang din ulit na dalawa ang natira.



I startled a bit when he taking back his wrist to me and suddenly putting it into his forehead. He looked away and letting out a heavy sighed. While me was silently looking at him and slowly biting my lower lip. Minutes had been passed also but then, there's no one wanted to talk to the both of us. So I cleared my throat and looking up to him while I was sitting alone because of tiredness that I've been already felt.



"What's the problem? Baka may maitulong ako." I asked. But still, he did not talk making me suddenly looked down. "So I guess it's a private no?"



"No. It's not." Biglang sabi niya. He walked towards in front of me and after that I felt his hand taking my hand. So I looked up again to him. I rolled my eyes when I saw him now smiling like an idiot. "Kumain na lang tayo." Pag aaya niya at pagkatapos ay basta na lang niya akong hinatak.


Since I know that he has still needed to work earlier, We went only to the near coffee shop there in the location site. Good thing lang rin dahil wala masyadong tao. Pinaupo na rin niya kaagad ako sa isang bakanteng upuan bago siya tuluyan na umorder.


Tahimik ko lang na nilapag rin sandali sa ibabaw ng mesa ang bag ko bago ko sunod na nilabas ang phone ko para tignan lang sandali ang orad dahil ngayon ko lang napansin na naiwanan ko pala ang relo ko sa bahay. Kakamadali umalis kanina.



I leaned my back against on my chair when Gaviniel already came back holding the tray that has coffee and bread as well. Nilapag niya iyon sa harapan ko bago siya tuluyan na umupo sa upuan niya. Bahagya rin na tumaas din kaagad ang kilay ko ng mapansin ko siyang tanggalin sandali ang ilang butones ng polo niya. Revealing and exposing his chest a bit.



So I letting out a heavy sighed before I looked up to him that was now straight looking at me with his brows furrowed a bit and little confused. Mukhang nagtatanong kung bakit yata ako nakatingin sa kanya. Pero dahil sa may pagkamaramot ako, I suddenly stood up and walking to his place and quickly bottoned it with myself.



"Don't do this again in the public place please?" I said to him while looking straight to his eyes.


Tumawa siya ng mahina at saglit na lumapit rin kaagad sakin dahilan para mapalingon ako sa paligid. My eyes widened when he suddenly giving me a peck of kiss on my lips when I exactly looked back at him!


"Congratulations love!" He greeted on me before he smile. Kitang kita ko nanaman tuloy kaagad ang maliliit niyang dimples.


"P-paano mo nalaman?" I suddenly confused and furrowed my brows a bit. Ako dapat kasi talaga ang mag su surprise sa kanya tungkol rooon pero mukhang may sumabotahe nanaman yata shuta!



"Your email account was still open on my Gmail app love." He showed me his phone after. Umawang na lang rin ang labi ko sandali bago siya tuluyan na nginitian.



"I thought they were something who sabotage eh." The only word that I've been said also to him. "But anyways, Thank you love!" I kissed him also to his cheek before I went back to my chair.



"Ang tamis non ah?" He teased on me. He also started to sip on his coffee too and eating some bread.



"Pero teka nga love, mabalik tayo sa kanina anong trip yon?"


"Muntikan ka lang naman tumama kanina sa bakal na nakalapag roon sa gilid." He letting out a heavy sighed. "Mabuti na lang talaga at eksaktong naroon ako." Dagdag na sabi pa niya. "Kasi kung wala ako at huli na ako nakapunta, Siguro nasugatan ka na."



Tahimik ako na ngumuso at kumuha ng tinapay sa tray bago tumango tango at lumingon ulit sa kanya. Kaya naman pala nagsungit kanina dahil sa sobrang pag aalala. I couldn't keep my lips to form a smile before silently looking outside the window. That's why I loved him so much dahil sobrang mapagmahal at maalaga.



"Your face were already reddish again love." He laugh a bit.



"Hindi kaya!" I suddenly defending myself while still looking outside. Slowly biting my lower lip. "Bakit naman ako kikiligin roon?" Pagpapalusot ko pa.



I heard him letting a heavy sighed before he lean himself to the table. I felt him now straight looking at me. He even hold my hand like he was really testing me. But still, I couldn't keep my lips to form a smile because I know he already teasing me.



"Really huh?" My eyes widened when I saw him suddenly came near in front of me. "What will you do if I did this?" He asked. Tumingin siya sa mga mata ko bago niya yon pinagapang mula sa ilong ko hanggang sa aking labi.



I gulped and suddenly looking again at the surroundings because of suddenly nervousness that I felt. I was that scared also a little bit dahil baka mamaya masita pa kami ng mga crew ng wala sa oras.



"Para kang tanga! Kumain ka na nga lang." Tinulak ko ang mukha niya papalayo sakin.


"Okay as you said so." He smiled and I startled a bit again when he suddenly kissed my lips for the second time! Napahawak kaagad ako sa labi ko at mabilis na lumingon sa counter bago siya palihim na sinamaan kunwari ng tingin.



After that, we already went back to the site and since it was near there, nilakad na lang namin iyon. I was not surprised when he I felt him holding my hand while we're silently walking to the streets.



Pagdating rin namin roon ay bumitaw na kami sa kamay ng isa't-isa at nakangiti lang kaming humarap rin sa isa't-isa.



"Date us after?" He sweetly whispered on me.



"Saan naman?" Kumunot bigla ang noo ko. "Isa pa baka an-"



"Maaga ang out ko ngayon." He cut me off. I felt him suddenly fixing my hair to put it on the side of my ear. "So ano?" He raised his brows a bit.



"Okay, As what you want." Tumango ako at mabilis na ngumiti sa kanya. "But doon na muna ako kila Chandria mag stay with Aiofe. While you're still here."




"Fine, I'll text you later after this hm?" Lumapit pa siya ng minsan sakin para mayakap ako at mahalikan sa sentido ko.



When I finally saw him walking straight now inside the site, doon lang ako nagpasya na umalis na at itext si Aiofe para magpasundo. Pero kung minalas malas ka nga naman, bigla na lang na bumuhos ang ulan that's why I'm already wet when I went inside the car of Aiofe.



"Para ka namang basang sisiw girl." She giggled a bit and suddenly giving me a box of tissue and also her available towel. Nilapag niya na lang yon sa hita ko bago siya muling nagsimula na magmaneho para magmaniobra. "Hindi ako nainform na umuulan pala rito unlike sa Manila."



"Ang epal nga eh." Inis na sabi ko matapos ko manupasan ng buo ang sarili ko. Mabuti na lang talaga at girls scout 'tong si Aiofe. Uminom na rin kaagad ako ng gamot para maagapan na hindi ako magkasakit since bukas na ang start ko sa pagta trabaho. Finally!



I quickly looking at her when I fixed all the stuffs that I've been already done to used. "Eh ikaw? How are you? Are you that okay now? After what Carlton did?" Maingat na tanong ko.



"Of course not! I'm still in pain." Bumuntong hininga siya at sandali na napalunok. "Pero wala naman akong magagawa if yon yung choice niya. Na saktan ako."



"So what is your plan now?" Nakangiwi akong nakatitig lang sa kanya habang nakasandal na ang likuran ko sa kinauupuan ko.


"Leaving the country for a while." Tumingin siya sakin sandali bago niya binalik ang paningin sa daan. "Since naka book na rin naman ako ng flight ko."



"Agad agad?!" Nagugulat akong naapalis bigla sa kinasasandalan ko at hinarap siya. "Bakit ang bilis naman yata?"



"My dad was the one who fixed it for me. Since gusto rin ng Tita ko na doon na muna ako for good." Nakita ko na ngumiti pa siya sandali. Kahit na ang totoo ay kita naman sa kanya kung gaano siya sobrang nasasaktan. "But I just also have a favor na lang rin sana."



"Oh ano naman yon?" I gulped and suddenly putting my hair to the other side of my shoulder.



"Ayoko sana na makarating kay Carlton itong tungkol sa pag alis ko."



"Bakit naman?" Naguguluhan na tanong ko. Hindi sa ano pero wala akong pinapanigan sa kanilang dalawa. Dahil para sakin simple lang ang gusto ko na mangyari yon ay sana maayos pa ang samahan nilang dalawa. "Hindi ba parang ang unfair non?"



"Unfair?" Kumunot ang noo niya. Eksakto rin na tumigil kami sandali dahil sa traffic kaya nagkaroon siya ng oras na malingunan ako. Tumawa pa siya sandali ng sarkastiko. "Paano mo nasabing ang unfair pa non? Eh siya na nga tong nanakit in the first place."



I letting out a heavy sighed and did not talk again. Tahimik na lang akong tinitigan rin siya bago ko mabagal na kinagat ang pang ilalim na labi ko at tumango tango. Ayoko ng pahabain pa ang usapan namin tungkol roon dahil ayoko na baka dumating rin ang oras na pati ako ay madamay na.



After some hours, mabuti na lang na hindi kami tuluyan na tumuloy sa condo ni Chandria at nagtext siya samin na sunduin namin siya sa isang lugar. Again, the car was full loaded of chitchats when she went also inside the car.



Since dalawa na kaming nakaupo sa harapan ni Aiofe, roon na siya pumwesto sa backseat together with the mini pillows there. Her eyes already went to me after she done fixing the paper bags that she was holding.


"Oh! Anong ginagawa mo rito?" Mapang asar na sabi niya kaagad sakin. I raised my brows to her before I shaking my head a bit.


"Nandito ako para sabunutan ka gaga ka!" I playfully answered to her. Umayos na rin kaagad muli ako ng upo at sumandal ulit sa kinauupuan ko. Masyado kasing nakakarelax 'tong upuan ng sasakyan ni Aiofe.



Tumawa lang siya at minura ako bago siya sunod na umurong sa kabilang side ng upuan para silipin si Aiofe na kasalukuyan nanamang bumalik sa pagiging tahimik. Like me a while ago, she was also sad while looking at her. I could even saw her pouting like a baby. Na parang sa paraan niya na yon gustong pasayahin si Aiofe.



But still, Aiofe had no response to her. Napansin ko rin na habang parang tumatagal, her gaze were turned into a darker one. Parang ganon na lang rin kaagad kalalin ng iniisip niya while still driving.



Kaya in the end, naging tahimik na lang ang buong paligid ng sasakyan. Hanggang sa tuluyan na namin narating ang building ng condo ni Chandria.



Ako na rin ang bumitbit ng mga iba pang paper bags ni Chandria ng makababa na kaming tatlo. Pinanlakihan ko ng mata si Aiofe ng mahuli ko siya na magbitbit sana rin ng iba pa na gamit.



"Oh anong trip ninyong dalawa at dito kayo tatambay?" Chandria suddenly asked when we're already in front of her unit. "Hindi ba dapat pumaroon kayo sa- Ponyemas ka! Chandler!" Sigaw niya rin kaagad bigla na siyang ikanagulat namin ni Aiofe!



"Anong ginagawa mo rito?! Siraulo ka!" Halos magkatinginan lang kami ni Aiofe ng makita namin si Chandria na mas mabilis pa sa orasan na lumapit bigla sa nakakabata niyang kapatid. Nakakatawa nga lang rin isipin dahil nakasuklob pa rin hanggang ngayon sa braso niya ang mga paper bag habang nakapameywang siya ngayon na nakaharap rito.



"Ano? Nag away nanaman ba sila Mommy at Daddy ha? At dito ka nagsumiksik?" Saglit pa siya na tumawa ng sarkastiko sandali bago lumingon sa bandang pintuan. "At saka isa pa, Paano mo nalaman ang passcode ng unit ko ha?!


Napapalunok lang ako na pinanunuod sila habang nakatayo ako sa gilid. Si Aiofe naman walang ano'y dumaretso na ng upo sa single sofa na naroon. Habang tahimik lang rin na pinanunuod na sermonan ni Chandria ang kapatid niyang makulit.




"As if there's something new to the both of them sis." Sarkastiko na sagot nito sa ate niya. Nilipat niya rin kaagad ang paningin sa amin at mabilis niya na tinaas ang isa niyang kamay para kawayan kami. "Hello Ate Aiofe and Ate Sam!" He greeted on us.



"Hi!" I sweet greeted on him. "Did your class already done for today?" I asked on him before I walk towards to the other chair that was located near to him. Doon ko na nilapag rin isa isa ang lahat ng bitbit ko.



"Yeah, My classes were done now. It was only one subject but its already hurting my brain." He complained. He also acted like there's somebody who hitting on his forehead already.



Hindi ko napigilan ang tumawa ng bigla na lang rin sumingit si Chandria para hampasin yon ng malakas at totoo. Hindi rin siya siraulong kapatid eh!



Nagpatuloy lang ang pagbabardagulan nilang magkapatid roon. Habang ako at si Aiofe naman ay napuno na ng katatawanan dahil sa kanilang dalawa. Pagkalipas rin ng ilang minuto ay nagpaalam na si Chandler sa amin na matutulog raw muna siya sa kwarto ng ate niya dahil maaga siyang nagising kanina para lang umattend sa nag iisa niyang klase ngayong araw.



Tumayo na muna ako at sandali na nag volunteer para maghanda ng pagkain. I don't know if anong pagkain ang nakatabi si Chandria kaya nangalkal na ako roon. Sa huli, yung salad na lang niya rin na naroon ang inilabas ko. Kumuha na rin ako ng dalawang canned beer pwera kay Aiofe na mineral water lang ang pwede.



Pagbalik ko, Chandria was now changing her clothes into a simple white strapless sando together with a cute pajama who had teddy bear printed onto it. She bun also her hair like a meesy. May tinira siya na buhok sa magkabilang gilid sa bandang tainga niya to make herself aesthetic.



"Wala ka talagang pinagbago Sam! You're still the roommate the best I have." Nakangiting sabi niya matapos niyang umupo sa mahabang sofa at mabilis na kinuha ang isang can bottled para buksan. "Nakakamiss ka na ulit kasama. Dito ka na lang kaya ulit tumira?"



"Siraulo! Hindi pwede! Isa pa ang dami mo ng naitulong sakin." Umupo na rin ako sa kabilang side na upuan bago sumandok ng salad. Since nagke - crave nanaman kaagad ako jusme!



Tinakalan ko na rin si Aiofe para sana bigyan rin siya but I stop for a bit when I saw her already taking a nap. Bahagya siyang nakasandal sa kinauupuan niya habang magka krus ang kanyang magkabilang braso. Maybe she was felt tired.



"Alam mo naawa ako sa kanya." Chandria suddenly said. Napalingon ako sa kanya ngunit siya ay daretso lang na nakatingin rito habang hawak hawak niya ang canned beer na iniinom niya. "She told me that she was leaving after 2 days yata. Is that true?"



Tahimik ako na tumango sa kanya bago sumimsim sandali sa canned beer na hawak ko. "Oo raw. Nagulat nga ako eh kasi biglaan."



"Mamimiss ko yan," Nakita ko na kagatin niya rin kaagad ang pang ilalim niya na labi bago malalim na bumuntong hininga. "Babalik pa raw ba siya if ever na naroon na siya?"


Nagkibit balikat lang ako bago rin tumingin kay Aiofe. "I don't know. Wala naman siyang sinabi sakin. Ang tanging sinabi niya lang sakin ay wag ko na daw sabihin kay Carlton ang tungkol sa pag alis niya."



"Tsk! Tsk! Tsk! Nagagawa nga naman talaga ng kalokohan." She whispered while slowly shaking her head. "Kaya ako nako, kung si Aiden yan," Saglit siya na ngumiwi. "Maybe ganon rin ang gagawin ko. Lalayo ako for the meantime to ease the pain that he caused to me."



"Talaga ba?" I teased on her. She quickly turning her head on me and nodded.


"Oo. Baka dumating pa nga kami sa kalimutan thingy eh."



"Sus! Maniwala ako sayo." Pang e-echos ko sa kanya.


Sa huli tuloy, kami lang din na dalawa ang nakaubos ng kakarampot na salad na ginawa niya. We also only watching some K-Drama together so that I can't avoid to think about Bea again. Until now kasi wala pa rin siyang update kahit sa gc namin to make me feel sad a bit.



Nalipat at naialis ko lang ang paningin ko sa pinanunuod namin ng maramdaman ko na mag vibrate ang phone ko. Nilabas ko iyon para kaagad rin na buksan ang screen. Tumayo na rin kaagad ako matapos mabasa ang text ni Gaviniel na nasa lobby na raw siya at inaantay ako.



"Oh! saan ka na pupunta kaagad? Malapit pa lang matapos to oh!" Tumingala sakin si Chandria matapos niya akong makita na sinusuot ang sling bag ko.



Itinaas ko ang phone ko at kaagad iyon na ipinakita sa kanya to make her lips forming automatically into a teasing smile. Hindi na siya nagsalita pa at kaagad na rin na tumayo para yakapin ako.



"Enjoy! Lam mo na!" She suddenly said making me distance myself quickly to her. She laugh a bit and tapped my shoulder. Tinulak niya na rin kaagad ako palabas ng unit niya. "Sige na umalis ka na! Magtampo pa bebe mo! Maging kasalanan ko pa."



"Gagi ka!" I waved my hands to her for the last time before I went in front of the elevator waiting for it to open.


As Gaviniel texted to me, Paglabas at pagbaba ko sa elevator, He was already silently standing there from a far. Abala siya na tumingin sandali sa relo niya bago inangat muli ang paningin. He acted like he was already looking for me. So I wear my beautiful smile before quickly walking towards in front of him.



Halos tumawa ako sa itsura niya ng magulat pa siya na nasa mismong harapan na niya ako. Like he was always did to me, He kissed me again into the side of my forehead before he hugging me so tight. He putting his hand on my waist also when we was about to exit to the lobby.



When we reached his car, Maingat niya akong inalalayan papasok at paupo. Minsan pa siya na tumambay sandali para tignan ako. Siya na rin ang naglagay ng seatbelt sakin the reason why I looked away for a while and slowly biting my lower lip.



I can also smell the familiar scent on him. Which me realized that it was the perfume that I gave to him when I went to Singapore. It smells so good pala talaga sa kanya.



"Are you that excited to our first date? Not as a friend but as an official couple?" He suddenly asking on me when he already went to driver's seat. Umakto pa siya na sinisilip ang mukha ko. Halatang gustong gusto niya akong inaasar.



"Imaneho mo na lang kung saan mo ko dadalhin ang dami pang sinasabi." I said before facing him and pinched the tip of his nose.


"Okay as what you said love," He winked at me once before he started the engine. He lent his hand again in front of me after that making me confused a bit. When I already get it, I gave my left hand to him so that in the end, he was holding my hand while driving.



Binibitawan niya lang iyon if ever na mag u U-turn na siya or liliko sa mga maliliit na streets. Pagkatapos non ay hahawakan na niya ulit ang kamay ko. Hindi ko alam kung bakit pero pakiramdam ko parang pinagpapawisan ako kahit na wala naman tumutulo na pawis.

Dahil sa wala rin akong magawa ay pinanatili ko na lang ang sarili ko na panuorin siyang magmaneho. Pasalamat na lang din kami dahil wala masyadong traffic ngayon sa kalsada dahilan para maaga kaming makarating sa Enchanted Kingdom.



"Wow! Ang ganda ganda naman dito love!" Tuwang tuwa na sabi ko sa kanya. Dali dali ko sunod na nilabas din agad ang phone ko para kuhaan ng litrato ang napakalaking arko na nakatayo roon. Ganon na rin ang iba pang mga nadaraanan namin.



Gaviniel also buying some tickets. So I waited for him to the side for the meantime to took some more pictures of the attraction as well as myself. I stopped a bit to what am I doing when I felt someone who touching the hem of my shirt. I smiled when I looked down, It was a cutie girl kid.



I bent a bit so that we're now in the same level. I pouted also when I saw her silently crying so I assumed already that she was looking for her mom or maybe dad. Or something that was related to her. Tahimik siya na umiiyak habang agad rin niyang pinupunasan ang mga bumabagsak niyang mga luha sa magkabilang pisngi niya.

Halos nagkanda hulog hulog na rin tuloy sa sahig ang hawak niyang mga candy including her other toys. Mabuti na lang rin talaga at may panyo ako kaya ayon na ang ipinamunas ko sa kanya at walang alinlangan na kinarga ko na siya to make her stop to cry.



"Love, Here's already our tick- who's that child?" Nagugulat niya na tanong agad sakin ng makita niya akong may hawak na bata. Napalingon siya rito at nagtataka na ibinalik rin agad sakin ang paningin. "She's lost?"



"Yeah," Tahimik akong tumango sa kanya. While I'm still busy wiping the tears of the innocent child. "Nagulat na lang nga ako may humahawak na kung ano sa laylayan ng damit ko. Yon pala siya."

"My baby!"


Gaviniel and I were suddenly stopped talking into each other when someone went near to the both of us. She was straight looking at the kid that I carried right now and was about to taking her already from me without talking! If she's the mother of the child or not.


Kaya doon na ako naghinala kaagad na hindi siya ang magulang ng bata. Kung hindi isa siyang kidnapper. After some time lang rin may mga pulis ng nakarating to arrest her.


In the end, napagpasyahan na lang muna rin namin ni Gaviniel na isama sa amin ang bata dahil kawawa naman kung iiwan na lang namin siya ng mag isa sa kung saan.



We taking some many rides but because of the child that we have with us, the other tickets that Gaviniel did buy were not been used. Nang mapagod kami ay roon na kami nagpasya na maghanap ng bakanteng upuan sa mga bench para makapagpahinga kahit papaano.



"Give me the child," Gaviniel gesturing his both hands in front of me when I was about to commanded the child to sit on my lap. Bumuntong hininga lang ako bago ko ibinigay sa kanya ang bata. Kinuha ko na rin agad ang pagkain na nasa kabilang gilid niya. So that, the child can sit there.



"You did not tell me na mahilig ka pala sa bata ah?" He looked at me again when the child was successfully sitting down silently beside of him. She was a good girl because she only looking up from Gaviniel. While her little hands was on the top of her both ponytail hair. If I'm not mistaken, I think the child was supposed to be in her 3 years old.



Bumuntong hininga ako before looking back at him and carefully nodded. "Yup. I really really loved kids." Sumilip ulit ako sandali sa bata bago ito nginitian. My heart was overwhelmed already when I saw her smiling back at me like she was knew me in person. "So sweet of you baby!"



Nakita ko na lumingon rin kaagad siya sa bata. Siguro ganon na lang rin siya na curious sa ginawa nito. I looked away when I heard him laugh a bit. Pero binalik ko rin agad para tignan sana muli ang bata. Nang bigla naman na itong laruin ni Gaviniel.


Nakakatuwa lang isipin na magaling pala siyang mag alaga ng bata. Napapatawa niya kaagad ito sa kaunting paggalaw lang niya ng kung ano. He made me quickly to amazed on him. Tumigil lang siya sa ginagawa niya nung mapansin niyang nakatingin at nakatitig na lang ako sa kanya.



"Why?" He suddenly raised his brows.


"Nothing, I'm just you know..amazed by you." Nakangiti na sabi ko sabay kuha ko sa bata para paupuin na ulit ito sa binti ko.


"amazed by?" Nagtataka na tanong niya. "making the child to laugh?"


"Yup," Inangat ko rin agad ang paningin ko muli sa kanya. "You looks like already a hands on about on how to be a good father."


He laugh a bit. Then suddenly went near closer to me making me to retreat myself and silently gulped.


"Really?" He looked into my eyes.


Tahimik lang ako na tumango sa kanya at inilingon na muli sa bata ang paningin.


"It's because you know why?" He asked on me again.


"Why?"

"It's simple because I wanted to be a good father near in the future with our own kids."



Kumunot ang noo ko at kaagad rin siya na tinignan. "Bakit ba puro pagpapamilya kaagad ang laman niyang kokote mo?" I suddenly asked on him.


"Nothing. Why? Hindi ba roon rin naman ang-"


"Sure ka ba na tayo na talaga forever?"


"What do you mean?" Kumunot na rin agad ang kilay niya.


"What I mean is for example, What if there someone who will be the hindrance between the two of us?"

I quickly stopped when I saw him suddenly holding my hand while his eyes were straight looking at me.

"Edi ipaglalaban kita." Walang alinlangan niyang sagot sakin. "Hindi ako papayag na sa iba ka mapunta at ilayo ka nila sakin. Dahil hindi nila alam kung gaano kita kamahal ng sobra."

To be continued...

Continue Reading

You'll Also Like

11.5K 616 12
The online friend you've put your trust into finally agrees to meet you, although he isnt what you expected. This is a remake of my old book because...
37.8M 1.1M 68
Deadly assassins Allegra and Ace have been trying in vain to kill each other for years. With a mutual enemy threatening their mafias, they find thems...
395K 8.8K 44
They are the most-sought hot magnates in town with their oozing sex appeal, connections, social and political status and wealth. What most does not d...
1.4M 34.2K 46
When young Diovanna is framed for something she didn't do and is sent off to a "boarding school" she feels abandoned and betrayed. But one thing was...