Unicode
Note :
True blood Omegaကလေ Dominated Omega
လိုဘဲ သိကြတယ်မလားဟင် Strong ဖြစ်တဲ့Omegaမျိုးပါနော် ဂလူဂလူး
မှာကရှာတည်းTBOလိုဘဲရှိမိတော့အဲ့လိုဘဲ
ရေးလိုက်တာပါ တစ်ချို့ကTBAဘဲသိတယ်
TBOကိုမရှိဘူးလို့တောင်ထင်ကြတာဟုတ်TBOကတစ်ကယ်ရှိတယ် ဒါပေမယ့်ရှားပါ တယ်100မှာတစ်ယောက်လောက်ဘဲပါနိုင်တာမို့ပါ ပြီးတော့Omegaဆိုလှပြီးအားနည်းတဲ့omega
ဘဲမြင်ကြတာလေ အခု Jungkookကိုကြ
အဲ့လို weak typeနဲ့ရေးလို့ အဆင်ပြေ
မယ်မထင်လို့ ဒီလိုTBOအဖြစ်နဲ့ရေးပေးတာပါ
တစ်ကယ်လိုအမြင်မတူရင်လည်းမဖတ်
ဘဲနေလို့ရပါတယ် စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်း
တစ်ပုဒ်မို့ စည်းတွေဘောင်တွေတိကျစွာ
ရေးမယ်လို့မဆုံးဖြတ်ထားပါဘူး အချက်တွေ
အားလုံးတူအောင်နီးပါထိတော့ရေးပါမယ်
စိတ်ကူးယဉ်ရေးထားတာေလးကို
ဇာတ်လမ်းပုံစံအရ ဇာတ်မအိမ်ခိုင်တာ
ဘာညာ ဝေဖန်တာကိုမပြောလိုပေမယ့်
စိတ်ကူးစိတ်သန်းအရ TBOကတစ်ကယ်
မရှိလည်း ကိုယ်ထွင်လို့ရတာဘဲလေ အသစ်
ဆန်လေးဖြစ်အောင် မျိုးစိတ်တီထွင်မှု
တစ်ခုကိုကြံဖန်ရေးနိုင်ဖို့က အများကြီးတွေး
ရတာမို့ ဝေဖန်သလိုမျိုးနဲ့ကဲ့ရဲ့တာတော့
မလိုချင်ပါဘူး ရှင့်အမြင်မတူရင်ကျော်ပေးပါနော်🥺
UNICODE
"ဘယ်လို! အကျဉ်းချုံးဘဲစီစဉ်မယ် ဟုတ်လား"
Mrs. Kimရဲ့အံ့ဩတစ်ဝက်ဒေါသသံတစ်ဝက်
ရောနေသေလေသံသည် အခန်းထဲ၌ဟိန်းထွက်
သွားသည်။ ဒါတောင်Mr. Kimကတော့
အေးဆေးသာထိုင်၍ လုပ်စရာရှိတာလုပ်ရင်း
" ဟုတ်တယ်... မင်းသားကိုလက်ထပ်ပေးမှာက
ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်နော်... လူအများ
ကိုဖိတ်မယ်ဘဲထားဦး မီဒီယာတွေပါလာရင်
မကောင်းဘူး ...ဟန်ဆောင်းလုပ်ငန်းစုမို့လို့
ဒီမင်္ဂလာပွဲကိုမီဒီတွေလာကြမှာ တစ်ချို့က
ဒါမျိုးတွေမကြိုက်ကြတော့ တို့ရှယ်ယာရှင်
တွေကို ကလန့်ဖန် ထိုးရင် တို့တွေဘဲနစ်နာမှာ
အဲ့ဒါကြောင့် အကျဉ်းချုံးပြီးအဆင်ပြေတဲ့
ချိန်မှချပြကြတာပေါ့"
"ဒါပေမယ့်ဒီကလေးက နယ်ပယ်တစ်ခုမှာလည်း
သူ့နေရာနဲ့သူ ....နာမည်ရှိနေတဲ့လူလေ
ဒီလိုလုပ်တော့သူ့ကိုမလေးစားရာကြမှာပေါ့"
"ဒါကတော့သူကိုနားဝင်အောင်ပြောရမှာဘဲ
လက်မခံလည်းလက်ခံအောင် မင်းပြော ဒါပဲ! "
အခန်းထဲကထွက်သွားသည့် Mr. Kimကို
ကြည့်ကာကြိတ်မနိုင်ခဲမရဖြစ်ရင်းမကျေနပ်
ချင်တွေနဲ့ကျန်နေသော Mrs. Kimက
တော်တော်လေးဒေါသထွက်နေသည်။သူလုပ်ချင်
တာသာအမြဲသိတဲ့ ကင်မ်ချာယောင်း က
ဘယ်သောအခါမှ တစ်ပါးသူကိုအားနာရကောင်း
မှန်းမသိ။အခုတော့ အဆင်ပြေမယ်ကြံခါမှ
မျက်နှာပျက်စရာတွေထပ်ဖြစ်လာတော့မယ်။
....
ဒီနေ့တော့ အလုပ်ရှိတာကြောင့် ခပ်စောစော
ထကာပြင်ဆင်ပြီး မနက်စာကိုမြန်မြန်လေး
သွတ်ကာ ကိရိယာပစ္စည်း တစ်ပွေ့တစ်ပိုက်
နဲ့ ထွက်လာခဲ့တော့ ခြံထဲမှာအဝတ်လှန်းနေသော
Ommaကိုအသံပြုရင်း
" Ommaကျွန်တော်သွားပြီနော်...."
"ကောင်းကောင်းသွား မနက်စာစားပြီးပြီလား
ommaစားပွဲပေါ်မှာသားစားဖို့ပြင်ပေးထားတယ်လေ"
"စားပြီးomma"
ပစ္စည်းတွေကိုကားထဲထည့်ကာမောင်း
ထွက်လာခဲ့တော့သည်။အချိန်တစ်ခုကြာ
မောင်းလာပြီး ဟန်ဆောင်းလုပ်ငန်းစုရဲ့
လုပါငန်းခွဲဖြစ်တဲ့ Taehyungအပိုင်
ဟိုတယ်ဆီရောက်လာသည်။
ကားပါကင်ထိုးပြီး ပစ္စည်းတွေသယ်လာတော့
အပြေးလေးလာကူသည်ပေးတဲ့ ဒယ်ဆောင်း...၊
ဒယ်ဆောင်းကတော့သူ့ရဲ့လက်ထောက်
ဒယ်ဆောင်းအပါအဝင်အဖွဲ့သားအချို့ကတော့
ဗိသုကာ လိုရုပ်လုံးရုပ်ကြွဒီဇိုင်းတွေဆွဲရပြီး
သူနဲ့တစ်ချို့ကတော့ အလှဆေးပန်ချီဆွဲတာဖြစ်သည်။
"စီနီယာ... ဒီနေ့နောက်ကျနေတယ် CEO
တောင်ရောက်နေပြီ "
"ဟုတ်လား... ငါလဲစောစောထွက်လာတာဘဲ၊
လမ်းမှာကားတွေကကြပ်နေတာကို"
" အခု... ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့သားတွေဘဲ
ပတ်ရမ်းခံနေရတာ၊ စီနီယာကပုံကြမ်းကို
ကျွန်တော်တို့ကိုမှမပြရသေးဘဲ...
CEOကိုအရင်ပေးလိုက်တော့...
သူက အခုစီနီယာပေးတဲ့ပုံကြမ်းတိုင်းပြင်မယ်
ပြောတာ ၊...ကျွန်တော်တို့မှာမရှိတော့
ဘယ်လိုဆွဲရမှာလဲ...၊အခု စီနီယာလာတဲ့ထိ
စောင့်နေရတာ ဟိုဘက်ဒီဇိုင်းဌာနမှာဖြစ်တဲ့
ပြဿနာက ကျွန်တော်တို့ပါ ပါကုန်ရော..."
ဒယ်ဆောင်းပြောမှသတိရသည်ဟုတ်သားဘဲ
မနေ့က ပုံကြမ်းမိတ္တူတွေပို့ပေးမယ်ဆိုပြီး
ဟိုလူကြီးနဲ့ကိစ္စကြောင့်မေ့သွားရတဲ့အဖြစ်
" ငါလည်း မေ့သွားတာ ဟီး...အခုတော့ပါပါ
တယ်...ဒီမှာ-..."
" လာပါ စီနီယာရယ် ... ပြီးမှကြည့်မယ်၊
အခုကျွန်တော်တို့အပြောခံထိနေမယ်
စီနီယာကိုတော့CEOကဘာမှပြောတာမဟုတ်ဘူး"
စကားစပျက်သွားကာ
လက်ဆွဲကာအတင်းခေါ်သွားတဲ့နောက်
Jungkookပါသွားသည်။ဒယ်ဆောင်းကတော့
သူနဲ့ Kimအကြောင်းအားလုံးနီးပါသိထားသူ
သူ့ထက်ငယ်တယ်ဆိုပေမယ့်လည်း တိုင်ပင်
ဖော်တိုင်ပင်ဖက် ရင်ဖွင့် တဲ့အခါမျိုးဆိုလည်း
နာထောင်ပေးသည်။ အကြံဉာဏ်ကောင်းတွေ
ပေးတတ်တဲ့ သူငယ်ချင်မျိုးပါဘဲ
" သူမရှိတာနဲ့မင်းတို့ဘာမှမလုပ်တတ်တော့ဘူးလား
အခု ကုန်သွားတဲ့ အချိန်တွေက-"
"ကျွန်တော် ရောက်ပြီ ...နည်းနည်း
နောက်ကျသွားတယ်...
ပေါ့ဆမှုတွက်တောင်းပန်ပါတယ် "
အဖွဲ့သားတွေကိုဆူပူနေသောtaehyung
Jungkookအသံကြားမှ လှည့်ကြည့်လာသည်။
ဘယ်လောင်တောင်စိတ်ရှုပ်နေမလဲ အပေါ်ကကုတ်နဲ့
နက်ခ်တိုင် ချွတ်ထားကာ တွေ့ရာစားပွဲပေါ် ပုံထား
ပြီး အင်္ကျီလက်တွေကလည်း တံတောင်ထိခေါက်
ထားသည်။ သူ့ကိုလှည့်ကြည့်ရင်း ဘေးနားက
ဒယ်ဆောင်းကို မျက်မှောင်ကြီးကြုံ့ကြည့်ပြန်တော့
ထပ်ဆူနေမှာဆိူလို့ ပုံကြမ်းတွေဝေပေးခိုင်းကာ
အလုပ်စထားခိုင်းလိုက်သည်။
"ရော့...ဒါယူသွားပြီးဝေပေးလိုက် ဒယ်ဆောင်း"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဒယ်ဆောင်းထွက်သွားသည်ထိ ဆူပုပ်စွာလိုက်ကြည့်
နေသည့် taehyungကိုကြည့်ကာရယ်
ချင်လာသည်။
" သူတို့ကိုမဆူပါတော့နဲ့ ....ကျွန်တော်မှ
ပုံကြမ်းမပေးခဲ့တာ သူတို့အလုပ်ဘယ်စရမလဲ
အဲ့တွက်တောင်းပန်ပါတယ် ...
အချိန်တွေလင့်ကုန်ပြီ "
" ထားလိုက်ပါ ... ငယ် ကတစ်ခါတစ်လေ
နောက်ကျတာဘဲ ဒီနေ့တော့အဲ့ဒါတွေလုပ်လို့
မဖြစ်ဖူး...တော်ကြာနေရင် မာမီ့ဆီသွားရမယ်၊
ငယ် ပါလိုက်ခဲ့ရမှာ သူတို့ကိုပြောစရာရှိတာပြောပြီး
ကိုယ့်ရုံးခန်းကိုလာခဲ့။ "
ပြောကာထွက်သွားတဲ့ Taehyungအင်္ကျီ
တွေတောင်ပြန်မယူသွား ခြေလှမ်းကျဲတွေနဲ့
ထွက်သွားခဲ့သည်။ သဘောကျရသောဤလူသား
ကစိတ်ဆိုးနေလည်းသူ့ကိုခေါ်နေကြ "ငယ်" ဆိုသော
နာမ်စားလေးက တော့လုံးဝပျောက်မသွားပေ။
"တော်တော် အဆင်ပြေတယ်နော်စီနီယာ"
"အင်း"
ကျောပြင်လေးပျောက်ကွယ်သွားသည်ထိတမေ့
တမောသူလိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ဘေးကဒယ်ဆောင်း
ပြောတာကိုလည်း စိတ်ကထောက်ခံသည့်အတိုင်း
ပါးစပ်က ရုတ်တရက်လွှတ်ကနဲထွက်လာသည်။
" အချစ်ရေးလေးသာယာဖြောင်ဖြူးပါစေဗျာ "
" ဟာ...ဒီကောင်ကွာ...သွားတော့
အလုပ်စမယ် "
သူ့ကိုလိုက်စနေသောဒယ်ဆောင်းကိုဟန့်လိုက်
ပြီး တစ်နေ့လုံးလိုလိုသူအကြောင်းတွေးတာနဲ့
အာရုံတစ်ခုလုံးကိုလွမ်းမိုးနိုင်သောချစ်ရသူ
အကြောင်းကိုဆက်မတွေးတော့ဘဲ အဖွဲ့သားတွေ
စုဝေးကာသူဆွဲမယ့်အပိုင်းကလွဲလို့ ကျန်တာတွေကို
တာဝန်ကိုယ်စီခွဲပေးခဲ့သည်။
သေချာရှင်းပြပြီသည်နှင့်တာဝန်ကိုစီခွဲပေးကာ
Taehyungပြောသလိုသူ့ရုံးခန်းကိုလာခဲ့သည်။
Taehyungကျန်ခဲ့သော အင်္ကျီတွေကိုလည်း
သတိတရလေးယူသွားပေးခဲ့သည်။
ရုံးခန်းလေးဆီရောက်တော့ အလုပ်စားပွဲကို
ကျော်ပေးထိုင်ရင်းအုတ်အစား မှန်တွေကာထား
သော နံရံဘက်လှည့်ကာ ဖုန်းပြောနေသော
Kimကြောင့်မဝင်ဘဲစောင့်နေလိုက်သည်။
*ဒေါက် ဒေါက်*
"ဝင်ခဲ့မယ်နော်...Kim"
စကားသံလေးနဲ့တစ်ဆက်ထဲ သူဝင်လာတာနဲ့
Chocolate coffee လိုအနံ့ခပ်သင်းသင်း
လေးရလာသည်။ ခါးသက်သက်နဲ့ ခပ်သင်းသင်း
မွေးနေတဲ့ coffeeကိုသူမကြိုက်ပေမယ့်
ငယ့် ဆီကရတဲ့ကော်ဖီနဲ့သင်းသင်းလေးကိုတော့
သူသဘောကျပါတယ်။
ခေါင်းငြိမ့်ကာဝင်ခဲ့ဆိုသောအမူအယာပြ၍
သာနေပြီး နောက်တစ်နေရာကိုဖုန်းထပ်ဆက်
နေသည်။ ဒီဇိုင်းဌာနက အရှုပ်ကိုလိုက်ရှင်းနေရ
သည်လေ။ ဒီဇိုင်းအခိုးခံရလောက်အောင်ထိ
ပေါ့စလှသေဝန်ထမ်းတွေကြောင့် လက်တွဲလုပ်ကိုင်
နေသည့်Company ကိုဒီဇိုင်းတွေမပေးနိုင်တော့
တာကြောင့် အခုတော့ ရှယ်ယာပြန်ထုတ်မယ့်
အခြေမနေကိုအတင်း တောင်းပန်ကာသုံးရက်လောက်
စောင့်ပေးဖို့ပြောနေရသည်။
"ဟုတ်ကဲ့...စောင့်ပေးတာကိုဘဲကျေးဇူးတင်ပါတယ်
နောက်မဖြစ်စေရအောင် ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်
စစ်ဆေးပါ့မယ်.... "
စိတ်ရှည်အောင်မနည်းကြိုးစားကဒေါသကို
မျိုသိမ့်လျက် ညှိနှိုင်းနေသော Kim...
ကိုကြည့်ကာ အဆင်ပြေအောင်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ
ဘဲတွေးနေမိသည်။
"ငယ်... ငယ်!"
"ဟမ်....အာ...Kim ကျွန်တော်မကြားမိလိုက်လို့"
လက်ထဲမှာသူ့အင်္ကျီကိုပွေ့ပိုက်ကာဆိုဖာေပါ်ငေးငိုင်
ကာထိုင်နေသည့် Jungkookကိုတစ်ခါခေါ်မကြား
နှစ်ခါခေါ်မကြားနဲ့ဘာတွေများအတွေးရောက်နေသည်
မသိပခုံးကိုပုတ်လိုက်မှ အသိဝင်လာသည်။
" ဒီမှာအင်္ကျီကျန်ခဲ့တယ်....Kim အန်တီ့
ဆီကိုအခုသွားတော့မို့လား "
" မသွားသေးပါဘူး ခနနေမှ..."
လက်ထဲကအင်္ကျီနဲ့နက်ခ်တိုင်ကိုယူကာခုံပေါ်လွှားထား
ရင်း နေရာမှာဝင်ထိုင်ကာအလုပ်ပြန်လုပ်နေတဲ့
Kim...သူ့ကိုလည်းအခုဂရုတောင်မစိုက်
ပြန်သွားရမလားဒီမှာဘဲနေရမလား
" ဒီမှာ အလုပ်မရှိရင်လေ ကျွန်တော် ပြန်သွား- "
" မသွားနဲ့ ဒီမှာဘဲနေ ...သူတို့ကိုလွှတ်ထားလိုက်
အဲ့တိုင်းငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေဟုတ်ပြီလား....
ကိုယ်အလုပ်ရှုပ်နေတယ် "
စိတ်မရှည်သလိုပြောပြီးသူ့အလုပ်သူလုပ်နေ
တဲ့သူကြောင့် ထပ်ပြီးအဓွန့်မတက်နေတော့
သူစိတ်ရှုပ်နေမှာဆိုးလို့လေ သူပြောသလိုသာ
ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေလိုက်သည်။
အချိန်တတော်ကြငုတ်တုတ်ထိုင်နေရသည်။
တတ်နိုင်သလောက်ကူညီပေးမယ်ပြောတော့လဲ
မလုပ်နဲ့ဆိုတာချည်း သူလည်းပျင်းနေတာကြောင့်
တစ်ဖြေးဖြေးအိပ်ငိုက်ချင်လာသည်။
အလုပ်တွေပြီးလို့ဆိုဖာပေါ်အကြည့်ရောက်မိတော့
အိပ်ငိုက်နေတဲ့ Jungkookကိုကြည့်ကာ
ရယ်မိတယ်။ ဒီကောင်လေးကအအိပ်မက်ပါလား
"ဟိတ်...ထတော့ ...ငယ် ထတော့မာမီ့
ဆီသွားရမယ်လေ..."
" ဟာ...တောင်းပန်ပါတယ် Kim...
အရမ်းရုပ်ပျက်ဆင်ပျက်ကို ဖြစ်နေပြီ
Jeon Jungkookကတော့"
အိပ်ငိုက်နေတဲ့သူ့ကို အနားသွားရင်းရှေ့
မှာ ဒူးထောက်ချထိုင်ကာ ပါးလေးကိုပုတ်ပြီး
နှိုးတော့ အိပ်မှုန်စုံဝါးနဲ့ကြည့်နေသေး ပြီးမှ
ကယာကယာ ထရပ်ရင်း သု့ကိုယ်သူပြော
ဆိုနေသေးတယ်... အခုသူ့ရှေ့မြင်နေရတဲ့ဟာ
လေးက နာမည်ကြီးဗိသုကာပညာရှက်လေးမှ
ဟုတ်သေးရဲ့လား
" Kim... ကဒီတိုင်းသွားမလို့လား "
"အင်းလေ... လာနောက်ကျနေပြီ"
လက်ကနေဆွဲခေါ်သွားတဲ့နောက် လိုက်ပါသွား
ခဲ့သည်။ ရှပ်အဖြူကိုလက်တံတောင်ထိခေါက်
ကာ နဖူးပေါ်ကျနေတဲ့ ဆံပင်တွေ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေ
လည်း ငယ့်ရဲ့Kim ကတော့ကြည့်ကောင်းနေဆဲပါ။
ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်တစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း
လေးပြန်ကိုင်ထားရင်း လိုက်လာခဲ့သည်။
သူ့အပေါ်မှဖြစ်တည်လာတဲ့ ခံစားချက်တွေက
ဖုံးဖိမရအောင်လွန်ကဲနေပြီ....။
" ငယ် ကကိုယ့်အမေမှန်းမသိခဲ့ဖူးပေါ့ "
"ဟုတ်တယ်... ငယ်တစ်ကယ်မသိခဲ့တာ"
ကားပေါ်မှာအလုပ်အကြောင်းကနေစကားဆက်
မိရာကာJungkook ကိုသု့အမေကလက်ထပ်
ဖို့ကမ်းလှမ်းတဲ့ကိစ္စဆီရောက်လာပြီးသိချင်စိတ်
ကြောင့်မေးနေမိခြင်း
" ဘာလို့ ငယ်ကဒါကိုလက်ခံခဲ့တာလဲ
ကိုယ့်မာမီ ဖိအားတွေပေးခဲ့လို့လား "
ကားမှန်အပြင်ဘက်ကိုငေးကြည့်နေတဲ့
ငယ့် မျက်ဝန်းတွေကာသူ့ဆီကိုရောက်လာသည်။
သူသိချင်သည် တစ်ကယ်ဘဲ ငယ်က
မာမီ့ဖိအားတွေကြောင့်လက်ခံခဲ့ရတာလား
ဒါမှမဟုတ် သူမျှော်လင့်နေတဲ့တစ်ခြား
အကြောင်းကြောင့်လား
စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ချစ်နေခဲ့တာပါလို့
ပြောရင်Kim ယုံမလားဟင် ...အဲ့လိုပြော
ရင်ရော ကိုယ့်ဘက်ကသာတစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်
စွာတွေးခဲ့ပြီး Kimကငယ့်ရဲ့ချစ်ရသူမို့တစ်ချက်
လေးမှမစဉ်းစားဘဲ လက်ခံခဲ့တာသိရင် အတ္တသမားမို့
မုန်းသွားမလား....။
" မဟုတ်ပါဘူး....ငယ်က...ငယ်ကလေ
Omegaတစ်ယောက်မို့ နေ့စဉ်နဲ့အမျှ
စိတ်ပူနေရတဲ့ Ommaကိုမကြည့်ရက်နိုင်လို့ပါ "
ဒီထက်ပိုဖို့မစဉ်းစားတော့တာလား ငယ်ရယ်
ဖြေလာတဲ့အဖြေပေါ် ဒေါသထွက်တာထက်
စိတ်မကောင်းပိုဖြစ်သွားသည်။
ရှိသမျှအပြစ်Ommaအပေါ်သာတွဲချ
လိုက်ရင်း ဖုံးကွယ်ထားမိသည်။
" ကိုယ်လည်း...အသိုင်းအဝိုင်းမှာငယ်မျက်နှာ
ငယ်နေရာမှာ အရှက်ရမှာစိုးတာရော ကိုယ့်မိဘ
တွေကြောင့်လက်ခံခဲ့ရတာ...မျက်နှာငယ်ရမယ်
ဆိုပြီးငယ့်အပေါ်သနားစိတ်ကြောင့်လက်ခံခဲ့တာ
မဟုတ်ဘူးလေစားတဲ့စိတ်ကြောင့်ပါ "
" ငယ် နားလည်ပါတယ်....
မဖြစ်မနေအခြေနေမို့ လက်ထပ်ခဲ့ရတာ
တစ်ကယ်လို့ နောင်တစ်ချိန် Kimချစ်ရတဲ့သူ
ရှိလာရင်.... ငယ်ထွက်သွားဆိုလည်းထွက်သွားပါ့မယ်"
ငယ်ဟာအစမှာတင် ဒူးထောက်လက်မြှောက်
နေပါရောလား ... ဟင့်အင်းသူဒီလိုလည်း
အဖြစ်မခံနိုင်ပါဘူး ...သူတို့ရဲ့စည်းဘောင်မှာ
Omegaတစ်ယောက်ပိုင်ဆိုင်ပြီးတဲ့
Alphaက ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှနောက်တစ်ယောက်
ကိုထပ်ပက်သတ်ဖို့မဖြစ်နိုင် True blood Omega
ဖြစ်တဲ့ Jungkookလိုလူဆို သူလိုAlpha
တွေအပေါ် အပြည့်အဝ ထိန်းချုပ်နိုင်တာလေ
သူပြောသလို မဖြစ်လာနိုင်ပါ။ပြီးတော့
သူကလည်း ချစ်တာမို့အဆုံးရှူံးတော့မခံနိုင်ပါ။
Jungkookကလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ကောင်းဖြစ်တဲ့
သလို ပြောစရာပြစ်ချက်က ပညာအရည်အချင်း
ရုပ်ရည် ဘယ်နေရာမှလိုအပ်နေခြင်းမရှိ ပြည့်စုံသည်။
Alphaတိုင်းလုိချင်သည့် အသားဖြူဖြူ၊
ပါးမို့မို့၊ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်း၊ နှာခေါင်းလုံးလုံးလေး
နဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးရဲရဲ့တို့နဲ့ လှပနသောOmegaလေးပင်
"အဲ့လိုရှိလာမှာမဟုတ်ပါဘူး...ငယ်တို့သားအမိ
သိက္ခကျမဲ့အလုပ် ကိုယ့်မိဘပါထိခိုက်နိုင်တဲ့အရာ
ကို ကိုယ်မလုပ်ပါဘူး ...မချစ်ကြသေးပေမယ့်
ကြင်နာပေးနိုင်မှာပါ"
မယုတ်မလွန်သောစကားတစ်ခွန်းကိုဆိုတော့
ငယ်ပြုံးတယ် အရင်လိုအပြုံးတွေကအသက်မ
ဝင်တော့ ကိုယ်မကြည့်ရက်ဘူးငယ်...သတ္တိရှိရှိ
ငယ့်ကိုဝန်မခံနိုင်တဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်သာအပြစ်မြင်
လိုက်ပါတော့ကွာ...
"ငယ်လည်း အဲ့လိုပါဘဲ ကင်မ်"
အပြင်ဘက်ကိုပြန်ငေးရင်း စကားသံတို့တိတ်ဆိတ်
သွားသည်။ မချစ်ဘဲနဲ့ကြင်နာနိုင်တာကိုဘဲ
ကျေနပ်နေပါပြီ။ ဂရုစိုက်မှုသေးသေးလေးရလည်း
တင်းတိမ်တယ်။ ဘယ်လိုအနေအထာားမှဘဲနေရရ
Kimကိုဘဲချစ်ပြီး Kimအပေါ်ဘဲသစ္စာစောင့်
သိသွားမှာ
ပါးစပ်ကချစ်တဲ့အကြောင်းတွေပြောဖို့
မရဲသေးလို့... ဖြေးဖြေးချင်းဘဲမြင်နိုင်အောင်
ပြပါ့မယ်...
ဒါလေးကဦးငယ်လိုဒရာမာမခင်းပါဘူး
ဆွိဆွိလေးသွားကြမယ် ဟဲဟဲ🙈💙
Zawgyi code
Note :
True blood Omegaကေလ Dominated Omega
လိုဘဲ သိၾကတယ္မလားဟင္ Strong ျဖစ္တဲ့Omegaမ်ိဳးပါေနာ္ ဂလူဂလူး
မွာကရွာတည္းTBOလိုဘဲရွိမိေတာ့အဲ့လိုဘဲ
ေရးလိုက္တာပါ တစ္ခ်ိဳ႕ကTBAဘဲသိတယ္
TBOကိုမရွိဘူးလို႔ေတာင္ထင္ၾကတာဟုတ္TBOကတစ္ကယ္ရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ရွားပါ တယ္100မွာတစ္ေယာက္ေလာက္ဘဲပါႏိုင္တာမို႔ပါ ၿပီးေတာ့Omegaဆိုလွၿပီးအားနည္းတဲ့omega
ဘဲျမင္ၾကတာေလ အခု Jungkookကိုၾက
အဲ့လို weak typeနဲ႔ေရးလို႔ အဆင္ေျပ
မယ္မထင္လို႔ ဒီလိုTBOအျဖစ္နဲ႔ေရးေပးတာပါ
တစ္ကယ္လိုအျမင္မတူရင္လည္းမဖတ္
ဘဲေနလို႔ရပါတယ္ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္း
တစ္ပုဒ္မို႔ စည္းေတြေဘာင္ေတြတိက်စြာ
ေရးမယ္လို႔မဆုံးျဖတ္ထားပါဘူး အခ်က္ေတြ
အားလုံးတူေအာင္နီးပါထိေတာ့ေရးပါမယ္
စိတ္ကူးယဥ္ေရးထားတာေလးကို
ဇာတ္လမ္းပုံစံအရ ဇာတ္မအိမ္ခိုင္တာ
ဘာညာ ေဝဖန္တာကိုမေျပာလိုေပမယ့္
စိတ္ကူးစိတ္သန္းအရ TBOကတစ္ကယ္
မရွိလည္း ကိုယ္ထြင္လို႔ရတာဘဲေလ အသစ္
ဆန္ေလးျဖစ္ေအာင္ မ်ိဳးစိတ္တီထြင္မႈ
တစ္ခုကိုႀကံဖန္ေရးႏိုင္ဖို႔က အမ်ားႀကီးေတြး
ရတာမို႔ ေဝဖန္သလိုမ်ိဳးနဲ႔ကဲ့ရဲ႕တာေတာ့
မလိုခ်င္ပါဘူး ရွင့္အျမင္မတူရင္ေက်ာ္ေပးပါေနာ္🥺
UNICODE
"ဘယ္လို! အက်ဥ္းခ်ဳံးဘဲစီစဥ္မယ္ ဟုတ္လား"
Mrs. Kimရဲ႕အံ့ဩတစ္ဝက္ေဒါသသံတစ္ဝက္
ေရာေနေသေလသံသည္ အခန္းထဲ၌ဟိန္းထြက္
သြားသည္။ ဒါေတာင္Mr. Kimကေတာ့
ေအးေဆးသာထိုင္၍ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ရင္း
" ဟုတ္တယ္... မင္းသားကိုလက္ထပ္ေပးမွာက
ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ေနာ္... လူအမ်ား
ကိုဖိတ္မယ္ဘဲထားဦး မီဒီယာေတြပါလာရင္
မေကာင္းဘူး ...ဟန္ေဆာင္းလုပ္ငန္းစုမို႔လို႔
ဒီမဂၤလာပြဲကိုမီဒီေတြလာၾကမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က
ဒါမ်ိဳးေတြမႀကိဳက္ၾကေတာ့ တို႔ရွယ္ယာရွင္
ေတြကို ကလန႔္ဖန္ ထိုးရင္ တို႔ေတြဘဲနစ္နာမွာ
အဲ့ဒါေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ဳံးၿပီးအဆင္ေျပတဲ့
ခ်ိန္မွခ်ျပၾကတာေပါ့"
"ဒါေပမယ့္ဒီကေလးက နယ္ပယ္တစ္ခုမွာလည္း
သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ....နာမည္ရွိေနတဲ့လူေလ
ဒီလိုလုပ္ေတာ့သူ႔ကိုမေလးစားရာၾကမွာေပါ့"
"ဒါကေတာ့သူကိုနားဝင္ေအာင္ေျပာရမွာဘဲ
လက္မခံလည္းလက္ခံေအာင္ မင္းေျပာ ဒါပဲ! "
အခန္းထဲကထြက္သြားသည့္ Mr. Kimကို
ၾကည့္ကာႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရျဖစ္ရင္းမေက်နပ္
ခ်င္ေတြနဲ႔က်န္ေနေသာ Mrs. Kimက
ေတာ္ေတာ္ေလးေဒါသထြက္ေနသည္။သူလုပ္ခ်င္
တာသာအၿမဲသိတဲ့ ကင္မ္ခ်ာေယာင္း က
ဘယ္ေသာအခါမွ တစ္ပါးသူကိုအားနာရေကာင္း
မွန္းမသိ။အခုေတာ့ အဆင္ေျပမယ္ႀကံခါမွ
မ်က္ႏွာပ်က္စရာေတြထပ္ျဖစ္လာေတာ့မယ္။
....
ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္ရွိတာေၾကာင့္ ခပ္ေစာေစာ
ထကာျပင္ဆင္ၿပီး မနက္စာကိုျမန္ျမန္ေလး
သြတ္ကာ ကိရိယာပစၥည္း တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္
နဲ႔ ထြက္လာခဲ့ေတာ့ ၿခံထဲမွာအဝတ္လွန္းေနေသာ
Ommaကိုအသံျပဳရင္း
" Ommaကြၽန္ေတာ္သြားၿပီေနာ္...."
"ေကာင္းေကာင္းသြား မနက္စာစားၿပီးၿပီလား
ommaစားပြဲေပၚမွာသားစားဖို႔ျပင္ေပးထားတယ္ေလ"
"စားၿပီးomma"
ပစၥည္းေတြကိုကားထဲထည့္ကာေမာင္း
ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။အခ်ိန္တစ္ခုၾကာ
ေမာင္းလာၿပီး ဟန္ေဆာင္းလုပ္ငန္းစုရဲ႕
လုပါငန္းခြဲျဖစ္တဲ့ Taehyungအပိုင္
ဟိုတယ္ဆီေရာက္လာသည္။
ကားပါကင္ထိုးၿပီး ပစၥည္းေတြသယ္လာေတာ့
အေျပးေလးလာကူသည္ေပးတဲ့ ဒယ္ေဆာင္း...၊
ဒယ္ေဆာင္းကေတာ့သူ႔ရဲ႕လက္ေထာက္
ဒယ္ေဆာင္းအပါအဝင္အဖြဲ႕သားအခ်ိဳ႕ကေတာ့
ဗိသုကာ လို႐ုပ္လုံး႐ုပ္ႂကြဒီဇိုင္းေတြဆြဲရၿပီး
သူနဲ႔တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အလွေဆးပန္ခ်ီဆြဲတာျဖစ္သည္။
"စီနီယာ... ဒီေန႔ေနာက္က်ေနတယ္ CEO
ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ "
"ဟုတ္လား... ငါလဲေစာေစာထြက္လာတာဘဲ၊
လမ္းမွာကားေတြကၾကပ္ေနတာကို"
" အခု... ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕သားေတြဘဲ
ပတ္ရမ္းခံေနရတာ၊ စီနီယာကပုံၾကမ္းကို
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုမွမျပရေသးဘဲ...
CEOကိုအရင္ေပးလိုက္ေတာ့...
သူက အခုစီနီယာေပးတဲ့ပုံၾကမ္းတိုင္းျပင္မယ္
ေျပာတာ ၊...ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာမရွိေတာ့
ဘယ္လိုဆြဲရမွာလဲ...၊အခု စီနီယာလာတဲ့ထိ
ေစာင့္ေနရတာ ဟိုဘက္ဒီဇိုင္းဌာနမွာျဖစ္တဲ့
ျပႆနာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါ ပါကုန္ေရာ..."
ဒယ္ေဆာင္းေျပာမွသတိရသည္ဟုတ္သားဘဲ
မေန႔က ပုံၾကမ္းမိတၱဴေတြပို႔ေပးမယ္ဆိုၿပီး
ဟိုလူႀကီးနဲ႔ကိစၥေၾကာင့္ေမ့သြားရတဲ့အျဖစ္
" ငါလည္း ေမ့သြားတာ ဟီး...အခုေတာ့ပါပါ
တယ္...ဒီမွာ-..."
" လာပါ စီနီယာရယ္ ... ၿပီးမွၾကည့္မယ္၊
အခုကြၽန္ေတာ္တို႔အေျပာခံထိေနမယ္
စီနီယာကိုေတာ့CEOကဘာမွေျပာတာမဟုတ္ဘူး"
စကားစပ်က္သြားကာ
လက္ဆြဲကာအတင္းေခၚသြားတဲ့ေနာက္
Jungkookပါသြားသည္။ဒယ္ေဆာင္းကေတာ့
သူနဲ႔ Kimအေၾကာင္းအားလုံးနီးပါသိထားသူ
သူ႔ထက္ငယ္တယ္ဆိုေပမယ့္လည္း တိုင္ပင္
ေဖာ္တိုင္ပင္ဖက္ ရင္ဖြင့္ တဲ့အခါမ်ိဳးဆိုလည္း
နာေထာင္ေပးသည္။ အႀကံဉာဏ္ေကာင္းေတြ
ေပးတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္မ်ိဳးပါဘဲ
" သူမရွိတာနဲ႔မင္းတို႔ဘာမွမလုပ္တတ္ေတာ့ဘူးလား
အခု ကုန္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြက-"
"ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္ၿပီ ...နည္းနည္း
ေနာက္က်သြားတယ္...
ေပါ့ဆမႈတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
အဖြဲ႕သားေတြကိုဆူပူေနေသာtaehyung
Jungkookအသံၾကားမွ လွည့္ၾကည့္လာသည္။
ဘယ္ေလာင္ေတာင္စိတ္ရႈပ္ေနမလဲ အေပၚကကုတ္နဲ႔
နက္ခ္တိုင္ ခြၽတ္ထားကာ ေတြ႕ရာစားပြဲေပၚ ပုံထား
ၿပီး အက်ႌလက္ေတြကလည္း တံေတာင္ထိေခါက္
ထားသည္။ သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္ရင္း ေဘးနားက
ဒယ္ေဆာင္းကို မ်က္ေမွာင္ႀကီးႀကဳံ႕ၾကည့္ျပန္ေတာ့
ထပ္ဆူေနမွာဆိူလို႔ ပုံၾကမ္းေတြေဝေပးခိုင္းကာ
အလုပ္စထားခိုင္းလိုက္သည္။
"ေရာ့...ဒါယူသြားၿပီးေဝေပးလိုက္ ဒယ္ေဆာင္း"
"ဟုတ္ကဲ့"
ဒယ္ေဆာင္းထြက္သြားသည္ထိ ဆူပုပ္စြာလိုက္ၾကည့္
ေနသည့္ taehyungကိုၾကည့္ကာရယ္
ခ်င္လာသည္။
" သူတို႔ကိုမဆူပါေတာ့နဲ႔ ....ကြၽန္ေတာ္မွ
ပုံၾကမ္းမေပးခဲ့တာ သူတို႔အလုပ္ဘယ္စရမလဲ
အဲ့တြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ...
အခ်ိန္ေတြလင့္ကုန္ၿပီ "
" ထားလိုက္ပါ ... ငယ္ ကတစ္ခါတစ္ေလ
ေနာက္က်တာဘဲ ဒီေန႔ေတာ့အဲ့ဒါေတြလုပ္လို႔
မျဖစ္ဖူး...ေတာ္ၾကာေနရင္ မာမီ့ဆီသြားရမယ္၊
ငယ္ ပါလိုက္ခဲ့ရမွာ သူတို႔ကိုေျပာစရာရွိတာေျပာၿပီး
ကိုယ့္႐ုံးခန္းကိုလာခဲ့။ "
ေျပာကာထြက္သြားတဲ့ Taehyungအက်ႌ
ေတြေတာင္ျပန္မယူသြား ေျခလွမ္းက်ဲေတြနဲ႔
ထြက္သြားခဲ့သည္။ သေဘာက်ရေသာဤလူသား
ကစိတ္ဆိုးေနလည္းသူ႔ကိုေခၚေနၾက "ငယ္" ဆိုေသာ
နာမ္စားေလးက ေတာ့လုံးဝေပ်ာက္မသြားေပ။
"ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပတယ္ေနာ္စီနီယာ"
"အင္း"
ေက်ာျပင္ေလးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ထိတေမ့
တေမာသူလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ေဘးကဒယ္ေဆာင္း
ေျပာတာကိုလည္း စိတ္ကေထာက္ခံသည့္အတိုင္း
ပါးစပ္က ႐ုတ္တရက္လႊတ္ကနဲထြက္လာသည္။
" အခ်စ္ေရးေလးသာယာေျဖာင္ျဖဴးပါေစဗ်ာ "
" ဟာ...ဒီေကာင္ကြာ...သြားေတာ့
အလုပ္စမယ္ "
သူ႔ကိုလိုက္စေနေသာဒယ္ေဆာင္းကိုဟန႔္လိုက္
ၿပီး တစ္ေန႔လုံးလိုလိုသူအေၾကာင္းေတြးတာနဲ႔
အာ႐ုံတစ္ခုလုံးကိုလြမ္းမိုးႏိုင္ေသာခ်စ္ရသူ
အေၾကာင္းကိုဆက္မေတြးေတာ့ဘဲ အဖြဲ႕သားေတြ
စုေဝးကာသူဆြဲမယ့္အပိုင္းကလြဲလို႔ က်န္တာေတြကို
တာဝန္ကိုယ္စီခြဲေပးခဲ့သည္။
ေသခ်ာရွင္းျပၿပီသည္ႏွင့္တာဝန္ကိုစီခြဲေပးကာ
Taehyungေျပာသလိုသူ႔႐ုံးခန္းကိုလာခဲ့သည္။
Taehyungက်န္ခဲ့ေသာ အက်ႌေတြကိုလည္း
သတိတရေလးယူသြားေပးခဲ့သည္။
႐ုံးခန္းေလးဆီေရာက္ေတာ့ အလုပ္စားပြဲကို
ေက်ာ္ေပးထိုင္ရင္းအုတ္အစား မွန္ေတြကာထား
ေသာ နံရံဘက္လွည့္ကာ ဖုန္းေျပာေနေသာ
Kimေၾကာင့္မဝင္ဘဲေစာင့္ေနလိုက္သည္။
*ေဒါက္ ေဒါက္*
"ဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္...Kim"
စကားသံေလးနဲ႔တစ္ဆက္ထဲ သူဝင္လာတာနဲ႔
Chocolate coffee လိုအနံ႔ခပ္သင္းသင္း
ေလးရလာသည္။ ခါးသက္သက္နဲ႔ ခပ္သင္းသင္း
ေမြးေနတဲ့ coffeeကိုသူမႀကိဳက္ေပမယ့္
ငယ့္ ဆီကရတဲ့ေကာ္ဖီနဲ႔သင္းသင္းေလးကိုေတာ့
သူသေဘာက်ပါတယ္။
ေခါင္းၿငိမ့္ကာဝင္ခဲ့ဆိုေသာအမူအယာျပ၍
သာေနၿပီး ေနာက္တစ္ေနရာကိုဖုန္းထပ္ဆက္
ေနသည္။ ဒီဇိုင္းဌာနက အရႈပ္ကိုလိုက္ရွင္းေနရ
သည္ေလ။ ဒီဇိုင္းအခိုးခံရေလာက္ေအာင္ထိ
ေပါ့စလွေသဝန္ထမ္းေတြေၾကာင့္ လက္တြဲလုပ္ကိုင္
ေနသည့္Company ကိုဒီဇိုင္းေတြမေပးႏိုင္ေတာ့
တာေၾကာင့္ အခုေတာ့ ရွယ္ယာျပန္ထုတ္မယ့္
အေျခမေနကိုအတင္း ေတာင္းပန္ကာသုံးရက္ေလာက္
ေစာင့္ေပးဖို႔ေျပာေနရသည္။
"ဟုတ္ကဲ့...ေစာင့္ေပးတာကိုဘဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ေနာက္မျဖစ္ေစရေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္
စစ္ေဆးပါ့မယ္.... "
စိတ္ရွည္ေအာင္မနည္းႀကိဳးစားကေဒါသကို
မ်ိဳသိမ့္လ်က္ ညႇိႏႈိင္းေနေသာ Kim...
ကိုၾကည့္ကာ အဆင္ေျပေအာင္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ
ဘဲေတြးေနမိသည္။
"ငယ္... ငယ္!"
"ဟမ္....အာ...Kim ကြၽန္ေတာ္မၾကားမိလိုက္လို႔"
လက္ထဲမွာသူ႔အက်ႌကိုေပြ႕ပိုက္ကာဆိုဖာေပၚေငးငိုင္
ကာထိုင္ေနသည့္ Jungkookကိုတစ္ခါေခၚမၾကား
ႏွစ္ခါေခၚမၾကားနဲ႔ဘာေတြမ်ားအေတြးေရာက္ေနသည္
မသိပခုံးကိုပုတ္လိုက္မွ အသိဝင္လာသည္။
" ဒီမွာအက်ႌက်န္ခဲ့တယ္....Kim အန္တီ့
ဆီကိုအခုသြားေတာ့မို႔လား "
" မသြားေသးပါဘူး ခနေနမွ..."
လက္ထဲကအက်ႌနဲ႔နက္ခ္တိုင္ကိုယူကာခုံေပၚလႊားထား
ရင္း ေနရာမွာဝင္ထိုင္ကာအလုပ္ျပန္လုပ္ေနတဲ့
Kim...သူ႔ကိုလည္းအခုဂ႐ုေတာင္မစိုက္
ျပန္သြားရမလားဒီမွာဘဲေနရမလား
" ဒီမွာ အလုပ္မရွိရင္ေလ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္သြား- "
" မသြားနဲ႔ ဒီမွာဘဲေန ...သူတို႔ကိုလႊတ္ထားလိုက္
အဲ့တိုင္းၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနဟုတ္ၿပီလား....
ကိုယ္အလုပ္ရႈပ္ေနတယ္ "
စိတ္မရွည္သလိုေျပာၿပီးသူ႔အလုပ္သူလုပ္ေန
တဲ့သူေၾကာင့္ ထပ္ၿပီးအဓြန႔္မတက္ေနေတာ့
သူစိတ္ရႈပ္ေနမွာဆိုးလို႔ေလ သူေျပာသလိုသာ
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနလိုက္သည္။
အခ်ိန္တေတာ္ၾကငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရသည္။
တတ္ႏိုင္သေလာက္ကူညီေပးမယ္ေျပာေတာ့လဲ
မလုပ္နဲ႔ဆိုတာခ်ည္း သူလည္းပ်င္းေနတာေၾကာင့္
တစ္ေျဖးေျဖးအိပ္ငိုက္ခ်င္လာသည္။
အလုပ္ေတြၿပီးလို႔ဆိုဖာေပၚအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့
အိပ္ငိုက္ေနတဲ့ Jungkookကိုၾကည့္ကာ
ရယ္မိတယ္။ ဒီေကာင္ေလးကအအိပ္မက္ပါလား
"ဟိတ္...ထေတာ့ ...ငယ္ ထေတာ့မာမီ့
ဆီသြားရမယ္ေလ..."
" ဟာ...ေတာင္းပန္ပါတယ္ Kim...
အရမ္း႐ုပ္ပ်က္ဆင္ပ်က္ကို ျဖစ္ေနၿပီ
Jeon Jungkookကေတာ့"
အိပ္ငိုက္ေနတဲ့သူ႔ကို အနားသြားရင္းေရွ႕
မွာ ဒူးေထာက္ခ်ထိုင္ကာ ပါးေလးကိုပုတ္ၿပီး
ႏႈိးေတာ့ အိပ္မႈန္စုံဝါးနဲ႔ၾကည့္ေနေသး ၿပီးမွ
ကယာကယာ ထရပ္ရင္း သု႔ကိုယ္သူေျပာ
ဆိုေနေသးတယ္... အခုသူ႔ေရွ႕ျမင္ေနရတဲ့ဟာ
ေလးက နာမည္ႀကီးဗိသုကာပညာရွက္ေလးမွ
ဟုတ္ေသးရဲ႕လား
" Kim... ကဒီတိုင္းသြားမလို႔လား "
"အင္းေလ... လာေနာက္က်ေနၿပီ"
လက္ကေနဆြဲေခၚသြားတဲ့ေနာက္ လိုက္ပါသြား
ခဲ့သည္။ ရွပ္အျဖဴကိုလက္တံေတာင္ထိေခါက္
ကာ နဖူးေပၚက်ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေန
လည္း ငယ့္ရဲ႕Kim ကေတာ့ၾကည့္ေကာင္းေနဆဲပါ။
ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္တစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္း
ေလးျပန္ကိုင္ထားရင္း လိုက္လာခဲ့သည္။
သူ႔အေပၚမွျဖစ္တည္လာတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြက
ဖုံးဖိမရေအာင္လြန္ကဲေနၿပီ....။
" ငယ္ ကကိုယ့္အေမမွန္းမသိခဲ့ဖူးေပါ့ "
"ဟုတ္တယ္... ငယ္တစ္ကယ္မသိခဲ့တာ"
ကားေပၚမွာအလုပ္အေၾကာင္းကေနစကားဆက္
မိရာကာJungkook ကိုသု႔အေမကလက္ထပ္
ဖို႔ကမ္းလွမ္းတဲ့ကိစၥဆီေရာက္လာၿပီးသိခ်င္စိတ္
ေၾကာင့္ေမးေနမိျခင္း
" ဘာလို႔ ငယ္ကဒါကိုလက္ခံခဲ့တာလဲ
ကိုယ့္မာမီ ဖိအားေတြေပးခဲ့လို႔လား "
ကားမွန္အျပင္ဘက္ကိုေငးၾကည့္ေနတဲ့
ငယ့္ မ်က္ဝန္းေတြကာသူ႔ဆီကိုေရာက္လာသည္။
သူသိခ်င္သည္ တစ္ကယ္ဘဲ ငယ္က
မာမီ့ဖိအားေတြေၾကာင့္လက္ခံခဲ့ရတာလား
ဒါမွမဟုတ္ သူေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့တစ္ျခား
အေၾကာင္းေၾကာင့္လား
စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း ခ်စ္ေနခဲ့တာပါလို႔
ေျပာရင္Kim ယုံမလားဟင္ ...အဲ့လိုေျပာ
ရင္ေရာ ကိုယ့္ဘက္ကသာတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္
စြာေတြးခဲ့ၿပီး Kimကငယ့္ရဲ႕ခ်စ္ရသူမို႔တစ္ခ်က္
ေလးမွမစဥ္းစားဘဲ လက္ခံခဲ့တာသိရင္ အတၱသမားမို႔
မုန္းသြားမလား....။
" မဟုတ္ပါဘူး....ငယ္က...ငယ္ကေလ
Omegaတစ္ေယာက္မို႔ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်
စိတ္ပူေနရတဲ့ Ommaကိုမၾကည့္ရက္ႏိုင္လို႔ပါ "
ဒီထက္ပိုဖို႔မစဥ္းစားေတာ့တာလား ငယ္ရယ္
ေျဖလာတဲ့အေျဖေပၚ ေဒါသထြက္တာထက္
စိတ္မေကာင္းပိုျဖစ္သြားသည္။
ရွိသမွ်အျပစ္Ommaအေပၚသာတြဲခ်
လိုက္ရင္း ဖုံးကြယ္ထားမိသည္။
" ကိုယ္လည္း...အသိုင္းအဝိုင္းမွာငယ္မ်က္ႏွာ
ငယ္ေနရာမွာ အရွက္ရမွာစိုးတာေရာ ကိုယ့္မိဘ
ေတြေၾကာင့္လက္ခံခဲ့ရတာ...မ်က္ႏွာငယ္ရမယ္
ဆိုၿပီးငယ့္အေပၚသနားစိတ္ေၾကာင့္လက္ခံခဲ့တာ
မဟုတ္ဘူးေလစားတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ပါ "
" ငယ္ နားလည္ပါတယ္....
မျဖစ္မေနအေျခေနမို႔ လက္ထပ္ခဲ့ရတာ
တစ္ကယ္လို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ Kimခ်စ္ရတဲ့သူ
ရွိလာရင္.... ငယ္ထြက္သြားဆိုလည္းထြက္သြားပါ့မယ္"
ငယ္ဟာအစမွာတင္ ဒူးေထာက္လက္ေျမႇာက္
ေနပါေရာလား ... ဟင့္အင္းသူဒီလိုလည္း
အျဖစ္မခံႏိုင္ပါဘူး ...သူတို႔ရဲ႕စည္းေဘာင္မွာ
Omegaတစ္ေယာက္ပိုင္ဆိုင္ၿပီးတဲ့
Alphaက ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွေနာက္တစ္ေယာက္
ကိုထပ္ပက္သတ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ True blood Omega
ျဖစ္တဲ့ Jungkookလိုလူဆို သူလိုAlpha
ေတြအေပၚ အျပည့္အဝ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တာေလ
သူေျပာသလို မျဖစ္လာႏိုင္ပါ။ၿပီးေတာ့
သူကလည္း ခ်စ္တာမို႔အဆုံးရႉံးေတာ့မခံႏိုင္ပါ။
Jungkookကလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေကာင္းျဖစ္တဲ့
သလို ေျပာစရာျပစ္ခ်က္က ပညာအရည္အခ်င္း
႐ုပ္ရည္ ဘယ္ေနရာမွလိုအပ္ေနျခင္းမရွိ ျပည့္စုံသည္။
Alphaတိုင္းလုိခ်င္သည့္ အသားျဖဴျဖဴ၊
ပါးမို႔မို႔၊ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္း၊ ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလး
နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းပါးရဲရဲ႕တို႔နဲ႔ လွပနေသာOmegaေလးပင္
"အဲ့လိုရွိလာမွာမဟုတ္ပါဘူး...ငယ္တို႔သားအမိ
သိကၡက်မဲ့အလုပ္ ကိုယ့္မိဘပါထိခိုက္ႏိုင္တဲ့အရာ
ကို ကိုယ္မလုပ္ပါဘူး ...မခ်စ္ၾကေသးေပမယ့္
ၾကင္နာေပးႏိုင္မွာပါ"
မယုတ္မလြန္ေသာစကားတစ္ခြန္းကိုဆိုေတာ့
ငယ္ၿပဳံးတယ္ အရင္လိုအၿပဳံးေတြကအသက္မ
ဝင္ေတာ့ ကိုယ္မၾကည့္ရက္ဘူးငယ္...သတၱိရွိရွိ
ငယ့္ကိုဝန္မခံႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္သာအျပစ္ျမင္
လိုက္ပါေတာ့ကြာ...
"ငယ္လည္း အဲ့လိုပါဘဲ ကင္မ္"
အျပင္ဘက္ကိုျပန္ေငးရင္း စကားသံတို႔တိတ္ဆိတ္
သြားသည္။ မခ်စ္ဘဲနဲ႔ၾကင္နာႏိုင္တာကိုဘဲ
ေက်နပ္ေနပါၿပီ။ ဂ႐ုစိုက္မႈေသးေသးေလးရလည္း
တင္းတိမ္တယ္။ ဘယ္လိုအေနအထာားမွဘဲေနရရ
Kimကိုဘဲခ်စ္ၿပီး Kimအေပၚဘဲသစၥာေစာင့္
သိသြားမွာ
ပါးစပ္ကခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာဖို႔
မရဲေသးလို႔... ေျဖးေျဖးခ်င္းဘဲျမင္ႏိုင္ေအာင္
ျပပါ့မယ္...
ဒါေလးကဦးငယ္လိုဒရာမာမခင္းပါဘူး
ဆြိဆြိေလးသြားၾကမယ္ ဟဲဟဲ🙈💙