Medya <3 ben
-
Rical'den
"Şimdi, Ada'ya 21. Kez çıkma teklifi edeceğim ama red yemekten korkuyorum." diyerek derin bir nefes almıştım. Berkan, destek verir gibi iki kez sırtıma vurdu. "20 kez red yemişsin zaten, bir kez daha yesen koymaz sana." dedi.
Ellerimi sıranın üzerine koymuş boş boş yere bakıyordum. "Bu sefer durum farklı ama, o da beni seviyor bence." diyerek kendi kendime mal mal gülümsedim. O da bana yürüyordu ama dalgasına mı yapıyordu, ciddi miydi anlamıyordum.
Önümüzde ki gözlüklü çocuk testini çözdüğü kalemi kenara bırakarak bize döndü. "İstersen Ada'yla çıkmanızı sağlayabilirim." dedi kendine güvenen sesiyle. İşaret parmağıyla gözlüğünü düzeltip yanıt vermemi bekledi. Kafamı sıranın üzerinden kaldırarak ona ciddi bir şekilde baktım.
"Sen testini çöz. İşime karışma." diyerek tersledim. Ama gözlüklü çocuk bozulmamıştı. Berkan elini ağzının üzerine koyarak sadece benim duyabileceğim bir şekilde mırıldandı. "Çocuğun Ak47si var."
Çocuk hala önüne dönmeyip konuşmaya devam etti. "İşte senin sorunun bu Rical. Sadece Ada ve Ada'nın çevresine iyi davranıyorsun. Gözlemlediğim kadarıyla o böyle insanlardan hoşlanmaz." dedi ve imalı bir gülümseme gönderip devam etti. "Bana az önce kötü davranmış olmasaydın, sana hoşlandığı şeylerden bahsederdim." diye bitirerek önüne döndü.
Sessiz çocuk test çözmeye devam ederken yakasının arkasından tutarak bu tarafa doğru çevirdim. "Sen Ada'nın ne sevdiğini nereden bilebilirsin ki?" dedim. Çocuk sırıtıp, elini çantasına doğru attı. Berkan hızla ayağı kalkıp ellerini havaya kaldırmıştı. "Rical söyledim sana, neden kızdırıyorsun? Çıkartacak şimdi Ak47yi." diyerek bana çemkirdi.
Çocuk Berkan'a anlamadığını belli eden bakışlar atarken çantasından kalın sayfaları olan bir defter çıkardı. Defterin uzun zamandır kullanıldığı belliydi.
Sayfalar da ortalara doğru ilerlerken defter, okulda ki insanların isimleri ve özellikleriyle doluydu. En son sayfalarda bir kısıma atlayınca Ada'nın ismi gözükmüştü. Satırın en baş kısmında Ada'nın boyundan, saç rengine kadar fiziksel özellikleri yazıyordu. Gerisinde uzun uzun anlatımlar vardı ama okumama izin vermeden defteri kapatarak, çantasına attı.
Ona ters bir bakış attım. "Ada'nın okuduğu kitaplara çok dikkat ettim. Kıyıda köşede keşfedilmemiş, kıymetli kitapları okuyor. Başrol genellikle zeki ve senin gibi sürekli boş yapmayan bir adam oluyor. Buna bir iki kez değil, bir çok kez denk geldim. Onun tarzı bu. Muhtemelen hoşlandığı erkeklerde bu tarz da çünkü insanlar okuduğu, izlediği karakterlere hayranlık duyarlar. Hoşlandığı erkeğinde öyle olmasını isterler." dedi ve umutsuz vakaymışım gibi baştan aşağı süzdü. "Ama görüyorum ki senin, onun tipiyle alakan bile yok." diyerek bitirdi. Kesinlikle saçmalıyordu.
"Sarışınlardan da hoşlanmadığını söylemiştir sana kesin." dediğinde, bu tahminin doğru olduğunu farketmiştim.
"Pekala, o defteri kısa bir süreliğine ödünç alacağım." diyerek hemen önümde bulunan çantasına doğru uzandığımda, çantasını geri çekti. "200 lira karşılığında sana yardım edeceğim." diye anlaşma yapmaya çalıştığında sırıtarak ona baktım. "Bana yardım edeceksin ve bunun karşılığında seni dövmeyeceğim." dedim onun gibi sırıtırken, ve devam ettim.
"Bence anlaştık."
-
"Rical tarzını mı değiştirdin sen?"
Rical'in giyiminde ki tuhaflığı farketmem uzun sürmemişti. Genelde herkes gibi bol tişört ve eşofmanla gezerken bir anda siyah düz tişört ve siyah pantolon giymeye başlamıştı. Kötü olduğundan değil ama sarı kafasına tatlı kıyafetler daha çok gidiyordu. "Kötü mü olmuş?" diye hızla sorduğunda, niye bu kadar panik yaptığını anlamamıştım.
"Yo, yakışmış."
Rical amacına ulaşmış gibi sırıttı. Okulun çıkışına doğru adımlarken Rical hala yanımdan yürüyordu.
"Evine bırakayım mı? Biliyorsun on sekiz yaşıma girdim. Ehliyetim var, senin gibi çocuk değilim." dedi yaşımla dalga geçerek.
Sırıtarak ona baktım, "Bende on sekiz olacağım biliyorsun değil mi?" dedim piçin alay edişine karşılık. Elini artist artist cebine atıp yürümeye devam etti. "Senenin sonunda doğmuşsun, hala konuşuyorsun velet." diyip tekrar dalga geçtiğinde, karın boşluğuna dirseğimi geçirdim. Onu es geçip önden önden yürümeye başladım. Bir yandan da konuşuyordum.
"Hayırdır amına koyayım? Bana sallayasın mı tuttu durduk yere." dedim. O sırada Rical karnını tutarak yere doğru kötü kötü bakışlar atıyordu.
"O çocuğun belasını sikeceğim." diyip geriye doğru bir kaç adım atıp arkasını dönerek okul binasına doğru yürüdü. 'O çocuk' derken hangi çocuktan bahsediyordu? Öğrenmek için arkasından ilerledim. Okul binasına ve hemen ardından da bizim sınıfa girmişti. İyi de bizim sınıfta işi neydi ki?
Kapının kenarından ne yaptığını izlemeye başladım. Ön sırada oturan gözlüklü çocuk eşyalarını çantasına yerleştiriyordu. Rical yanına doğru ilerleyip çocuğa öldürecekmiş gibi baktı. "Senin vereceğin taktiğe sokayım." dedi sinirle. Çocuk sesli bir şekilde gülmeye başladı. "Bir dakika. Sen onu yaptın mı gerçekten?" derken gülmekten konuşamıyordu.
Çocuğun yakasından tutarak ayağı kaldırdığında çocuk gülmeyi kesmişti. "Tamam dur, şakaydı. Uzlaşmanın işe yaramaması normal. Ne dediysen artık kıza." dediğinde çocuğu sertçe sıranın üzerine, fırlatır gibi bıraktı. "Ama bu sefer ki taktiğim iyi," dedi gözlüklü çocuk.
Rical ona sırıtarak baktı, "Ben sana bir taktik vereyim. Hemen şimdi siktirip gitmezsen öleceksin." Gülüşünden alakasız rahatsız edici bir ses tonuyla konuştuğunda, çocuk çantasını alarak sınıftan çıkmıştı.
Yanımdan geçerken bana üzgün üzgün bakış attığında, içten içe üzülmüştüm. Rical sınıftan çıkarken elimi omzuna attığımda, kafası iki metre yere değecekti neredeyse. "Çocuğa ne bağırıyorsun piç. Sınavda bana kopya veriyordu. Üzüldü çocuk." diyerek kafasını biraz daha yere doğru eğdim. Benimle aynı boya gelmeliydi ki onu ezebileyim.
"Bir de sen benim için taktik mi alıyorsun?" diyerek şirin şirin tebessüm ettiğimde, bel fıtığı olmasına az kalmış olan Rical, o haldeyken bile sırıtarak, "Taktik işe yaramıyor, yine mükemmelliğimle alt ettim seni." dedi. Ona 'aynen kanka' der gibi baktım.
Kolumu omzundan çekip merdivenlerden en alt kata indiğimizde, kapının hemen önünde Atlas öylece duruyordu.
Yüzü kurumuş yara izleriyle doluydu. Gözünün üzerinde ise kocaman bir morluk vardı. İlk önce bana daha sonra yanımda duran Rical'e baktı. Sinirlendiğini belli etmemeye çalışıyordu. Yanımıza doğru geldi.
"Ada, dün gece ki olaydan sonra güvenini tam anlamıyla kırdığımı biliyorum. Ama yine de özür dilerim. Seni zorla evde tutmaya çalıştığım için... Kendimde değilken aptal birine dönüşüyorum biliyorsun." dedi mahçup çıkarmaya çalıştığı sesiyle. Tam ona sert bir dille yanıt vereceğim sırada Rical konuştu.
"Kendini biliyorsan niye içiyorsun?"
Atlas kaşlarını çatarak ona baktı. "Sen neden her yerden atlıyorsun? O halimi dövebildin diye adam mı oldun?" diyerek bir adım Rical'e doğru ilerledi.
Rical ellerini arkada birleştirip, Atlas gibi o da bir adım ilerledi. "Seni her anında dövebilirim. Yer ve mekan farketmez." dedi sakince.
Rical'in kolundan tutarak yanıma doğru çekmeye çalıştım. "Tamam Rical, bırak ne yapıyorsa yapsın." diyerek ikinci bir kavga çıkmasını önlemeye çalıştım. Atlas küçümseyici bakışlarını Rical'e gönderdi.
"Evet Rical, seni ilgilendiren bir durum yok. Hadi ikile." dediğinde, bir ses tonu ancak bu kadar sinirimi bozabilirdi. Kendine güvenen bir ses tonuyla konuştum.
"Aslına bakarsan benim hakkımda olan herşey, Rical'i ilgilendirir." Sırıtarak sözüme devam ettim. "Bilmiyor olman çok normal, biz Rical'le çıkıyoruz."
-
Selamın aleyküm arklar
Artık çıksınlar dedim. Sıkıldık aq. Zirvede bırakalım.
Neyse kitabı fazla uzatmaya gerek yok final yakındır salalım gitsin. Mafyatik olaylarda yok ki uzatalım mq