"Ha?"
Napakurap ako at kaagad na nagulat sa narinig. Natahimik ako at inaalam kung papaano iyon ipo proseso sa utak ko. The side of his lips rose up when he looked at my reaction mukhang pinipigilan na lang niya ang tumawa.
"Why?" Inalis niya ang tingin sakin at pagkatapos ay dahan dahan niya na kinuha ang kamay ko para ipag intertwined yon sa kanya. "Ayaw mo ba?"
"H-hindi naman sa ganon!" Mabilis ko na sagot sa kanya. Hindi ko na rin napigilan ang mautal. "Ano kasi..." Saglit ko na naihawak ang kabilang kamay ko sa leeg ko. "Hindi ba parang ang aga naman yata?"
"Love," Tuluyan na siyang tumawa. "It still only a plan. Plano pa lang." He looked at me and pointing the tip of my nose.
"Ah.. akala ko kasi ngayon na agad." Napahawak ako sa noo ko at parang nahihiya ng tumingin sa kanya muli.
"You're always cute in my eyes love," He suddenly pinching my nose after that. "Sleep na tayo?"
"Mas mabuti pa nga," I smiled at him before I took the remote to turned off the tv.
Kinabukasan, Napakunot ang noo ko ng kapain ko ang tabi ko ng wala na akong katabi. Pagdilat ko, Gaviniel was already not around tanging unan na lang ang yakap yakap ko kaya mabilis ko na inabot ang phone ko para buksan iyon at tignan kung may mga texts siya.
From: Love
Love, Sorry if I have to leave early today, because there was a problem to the site in Batangas.
Magtitipa na sana ako ulit ng mapansin ko na meron pa pala siyang texts bukod roon.
From: Love
Hope that you'll like it the food that I've been prepared for you. I love you! :)
Napangiti ako at mabilis na bumaba sa kama. Tumakbo na muna rin ako sandali sa bathroom niya para maghilamos at magsepilyo bago ako tuluyan na lumabas ng kwarto. Pagpunta ko sa kusina, kaagad ko na binuksan ang nakatakip roon. Ganon na lang akong napakagat sa ilalim ng labi ko ng makita na may note pa siyang iniwan sa ibabaw niyon na binasa ko naman din agad.
After some time, hinugasan ko na rin ang lahat ng iyon at pagkatapos ay tinext si Gaviniel para sabihin na aalis na ako para umuwi sa bahay. Pero wala pa man din ako sa pintuan ay kaagad rin akong napaupo dahil sa sakit na nararamdaman ng ibaba ko.
"The fuck," Bulong ko sa sarili. Nilublob ko naman na yung sarili ko kagabi sa bathtub niya na naroon pero bakit ganito pa rin kasakit?!
Sa huli, wala na akong choice kung hindi ang tawagan at contact-in si Aiofe. Sana lang talaga wala siyang flight at pasok ngayon. Ilang ring pa ang narinig ko bago ko nalaman na sinagot na niya.
[Bakit? Ang aga mo naman tumawag?] Reklamong bungad niya kaagad sakin. Narinig ko pa siya na humikab kaya alam ko na agad na kakagising pa lang niya.
Pabuntong hininga ako na napatingin sa orasan para tignan ang oras. Naitaas ko rin kaagad ang kilay ko ng marinig ko sa background ang boses ni Carlton at mabilis akong napaayos ng upo. Nakangunot na ang noo.
"Hoy? Jan ka natulog sa kanya?" Curious na tanong ko. Tahimik akong napahawak na lang rin kaagad sa labi ko.
[Oo. Bakit may masama ba roon? Saka teka nga! Bakit ka ba tumawag?] Halata na kaagad sa tono niya ang pagkainis dahilan para bumuntong hininga ako at wala sa oras na mapairap sa ere.
"Bawal ka ba maistorbo? Tangina ka?" Napakagat ako sa pang ilalim ko na labi at napahawak sandali sa noo ko bago tumitig sa sahig. "Magpapasundo sana ako sayo. May flight ka ba ngayon?"
[Hm... Wala next week pa ulit why? Saka nasaan ka ba?]
"U-uhm..." Nakagat ko na pati labi ko kahit na yon pa lang naman ang sinasabi ko. Bwusit! Paano ko ba sasabihin yung rason ko?
'Aiofe nagbardagulan kami ni Gav."
'Aiofe masakit kasi yung parte ng ibaba ko.'
'Aiofe mahapdi kasi. Masakit.'
Umiling ako. Hindi pwede yon!
[Samantha Zaylee! Are you still there? Bakit natahimik ka yata bigla?]
Natigilan at halos mapatalon ako sa gulat ng bigla ko na lang rin na marinig ulit ang malakas na boses ni Aiofe sa kabilang linya. Dahilan para bumalik rin agad ako sa katinuan at sarili ko.
"Nandito pa ako," Tanging lumabas na lang din agad sa bibig ko. "A-ano nga ba yung sinasabi mo?"
[Ang sabi ko nasaan ka ba ngayon? Eksakto sasabay na ako kay Carlton ngayon.]
"Here at Gaviniel's unit."
[What?!] Sigaw niya rin kaagad sakin!
Nakapikit ko na inilayo ang phone ko sandali sa tainga ko. Pakiramdam ko mababasag ng wala sa oras ang eardrum ko dahil sa kanya. Ponyeta tong babaita na to! Kanina pa siya sigaw ng sigaw ha?! Hindi niya ba alam nakakarindi na siya?!
[Oh nandiyan ka naman pala sa bahay ng Love mo e. Eh bakit nagpapasundo ka pa?] Pinagkadiinan niya ang pang huli na sinabi. Halatang ganon na lang rin kaagad siya ka enjoy sa kanyang ginagawa.
Ito na nga ba yung sinasabi ko e! Paano na to ngayon? Paano ko sasabihin sa kanya yung dahilan? Bumuntong hininga ako bago ako sandali na tumingala at tumingin sa kisame habang nakapikit muli ang mga mata.
"Wala kasi si Gav pumasok na siya sa trabaho kanina pa. And then..." Pinutol ko ang sinasabi ko at muling bumuntong hininga.
[And then?] Rinig ko sa background niya ang pagkaluskos ng kung ano. So I already assumed that maybe she was now walking to the bathroom or in dining area. [And then?] Tanong pa niya ulit ng wala siyang nakuha kaagad na sagot sakin.
"Ikaw lang ba nanjan?" Bigla ko na lang rin na naitanong dahil nahihiya ako at ayaw ko na marinig ni Carlton ang tungkol sa ginawa namin ni Gav kagabi.
[Yup. Nauna ng lumabas si Carlton sakin sa kwarto. Pero ano na nga ba yung dahilan mo? Isa pa, eto lang ah? Bakit parang napapansin ko parang ang intense naman niyang rason mo? You look also weird today huh?] Madaldal na sabi niya pa.
"Well, It's good to hear then." Pansamantala ko na munang inihiga ang sarili ko sa sofa. "Tungkol kasi to kay Gav." Panimula ko. Pero kaagad rin akong napapangiwi at napapapikit sa tuwing naaalala ko nanaman kaagad ang ginawa namin ni Gav kagabi. I felt like it wasn't me!
[Nag away kayo?]
"Of course not!" Sagot ko.
[Eh ano?]
I pursed my lips a bit and did not talk for a couple of minutes.
[Oh my God! Bruha ka! Don't tell me, You two did an explosion?] Nagugulat at manghang mangha na sabi niya! Narinig ko na paimpit rin siya kaagad na tumili kahit na wala pa nama akong naisasagot! Ponyeta!
"Ano kasi ganito yon..." I gulped. I wanted to explain it to her but I can't because of the embarrassment that I'd still feeling right now. Pakiramdam ko sobrang pulang pula na ng pagmumukha ko!
[Ilang rounds ba yan?] My eyes widened when I suddenly heard Carlton's voice following the word that she said. Akala ko ba sabi niya nasa labas na? Mariin akong napapikit sandali but I couldn't stop biting my lower lip a bit to stop myself to burst into laugh when I heard her also started to explain it to Carlton who might I think already curious to our topic.
Dahil roon, hindi na kami ganon pang nakapag usap ng maayos kaya naman sa huli, ay pinatay ko na lang rin ang tawag at itinext sa kanya ang dahilan. I feel so relieved when she already replied me an 'Okay'. Pero hindi ko napigilan ang mapasuntok sa unan ng makita ang sunod niyang text na ang nakalagay ay 'Details'!
Parang gusto na lang rin magpakain sa kinauupuan ko ng ilang minuto lang ang lumipas ay nakatanggap ako ng text kay Aiofe na nasa lobby na raw siya ng condo at nag aantay na lang ng available na elevator. I walked as much as I can kahit ika ika ng marinig ko ng may kumatok.
"Anyeonghaseyo!" Bulaga sakin ni Aiofe ng tuluyan ko ng nabuksan ang pinto. Bumuntong hininga lang ako bago tumabi so that she can come inside. Tahimik lang ako na sinarado rin ang pinto bago sumunod sa kanya.
I saw her silently looking at the different area of the room before she sat down to the single sofa right beside in front of the long sofa. I couldn't stop biting my lips again when she already looked up straight to me with her lips rose up a bit. Magka krus ang magkabila niyang mga braso at halatang nang aasar nanaman.
I quickly looking my eyes away from her before I sat down on the long sofa and gulped. I tried to act like I don't have any idea why am I here because of the embarrassment that I already felt right now. Halos ganon na lang rin bumilis kaagad ang tibok ng dibdib ko ng maramdaman ko na tumunog muli ang phone ko. Kaya mabilis akong napalingon roon.
It was a text from my protective brother saying that I needed to prepare myself because we were going to somewhere with Mom, Dad, and Stephanie.
I suddenly rolled my eyes before I type and replied him quickly a simple 'okay'. Binaba ko na lang rin ang phone ko pansamantala sa ibabaw ng mesa.
"So ayon na nga no? Ano ng nangyare?" Pang chi chika na sabi ni Aiofe sakin. Kaya mabilis akong napalingon rin sa kanya. She suddenly playfully raising her brows before biting it a bit.
"U-uhm..." Maingat ko na sabi. "Talaga bang kailangan ko pa isa isahin?" Napakamot ako sa ulo at mabilis na tumayo kasabay ng pagkuha ko sa bag. But I stopped for a bit when Aiofe suddenly grabbing my hand.
"Bakit ka agad tatayo? Kararating ko lang ah?" Pagpigil niya sakin. "Upo ka muna hindi naman siguro magagalit si Gav if dito tayo tumambay sa unit niya hindi ba?"
Kumunot ang noo ko bago ko binawi ang kamay ko sa kanya. "Hindi. Sa iba na lang tayo tumambay, Isa pa, kasi may pupuntahan kami nila Kuya mamaya kaya tara na." Hinatak ko na siya kaagad patayo at hindi na inantay ang sasabihin niya.
We went to the near famous park that was located also at Gaviniel's place. We buy some foods as well so that we could interact into each other direct and non stop. Nakakatuwa lang rin isipin dahil wala masyadong tao roon that's why the shyness that I felt right now were now slowly getting less.
"So ano ng feeling dzai? Kanina pa ako tanong ng tanong dito." Reklamo at parang naiinis ng tono na tanong sakin ni Aiofe ng maupo siya sa tabi ko pagkatapos niyang itapon ang lalagyanan ng ice cream na katatapos lang namin lantakan.
Napatigil ako sandali sa kinakain ko at wala sa sariling sinandal ko ang likuran ko bago ko siya nilingon. At ayon siya halatang gustong gusto maki chika tungkol sa bagay na yon. Napaisip rin ako sandali kung bakit pero, kalaunan ay parang may bumbilya ng ilaw na tumapat sa tuktok ng ulo ko dahilan para mapangiti ako at bahagya na tumawa.
"Siguro she wanted to do it with Carlton too? Hindi kaya?" Bulong ko.
"May sinasabi ka?" Tanong niya rin kaagad sakin. I thank God because she did not heard what I've said! Hindi ako nagsalita at mabagal lang na kinagat ang pang ilalim na labi ko. Before I sip to my coke. "So ano na? Walang halong biro na to gaga! I-share mo yan nako!"
"Oo ise-share ko sayo. Kahit hiyang hiya ako." Sarkastiko na sagot ko sa kanya bago umirap. "The truth behind of that was he texted me to go in his unit because he said that he will give something present for me."
"And then?" Nakangiting sabi niya. Pansin ko rin ang bigla na lang na humigpit ang hawak niya sa straw ng iniinuman niya. So I silently looking down a bit to burst the laugh I have inside of me. "Ano na?"
"But then, as what I've said, the next thing that happened was that. That I couldn't expected and imagined that we did." I suddenly looked my eyes away after again. Avoiding her contact to me. I felt like my both cheeks were already burning in heat and becomes a fresh red tomato.
She did not talk and suddenly stopped for a bit. Her lips formed an 'o' as she shocked to what she heard and shaking her head. Pagkatapos ay tumili siya na halos tuwang tuwa. Bahagya na lumaki ang mga mata ko ng maramdaman ko rin na hawakan na lang niya bigla ang isang kamay ko.
"Pero I have a question, Did you two used some you know," Nagkibit balikat siya at sandali na ngumiwi.
"No." I straight forward answer to her.
"What?!" Nagugulat na sabi niya at pagkatapos ay mabilis niya na binitawan ang kamay ko. "Gaga ka! Paano na yan?" Tumingin rin siya kaagad sa tiyan ko.
Tumawa ako at mabilis na binaba sandali ang iniinom ko. Kinuha ko ang bag ko at inilapag iyon sa harapan niya habang nakabukas ang zipper. "Uminom na ako kanina ng isa." Pagpapatungkol ko sa pills na pinakita ko sa kanya. "Saka isa pa, masyado pang maaga para sa bagay na yon. Ni wala pa nga akong trabaho e. Hindi pa rin kasi tumatawag yung agency."
Tahimik siya na ngumiti at bumuntong hininga bago uminom ng coke. She look also relieved because of what I've said. Alam ko naman na hindi rin muna nila gusto na may magkaanak sa amin ni isa dahil ang nangako kami sa isa't-isa na ie-enjoy na muna namin ang mga sarili namin sa lahat maging sa trabaho.
Doon na kami nanatili ng ilang oras para lang tumambay. Pero ng humantong na ang oras para sa tanghalian ay kumain na lang kaming dalawa sa isang fast food restaurant na malapit. I came home also after that sa sakayan na kami naghiwalay. Exactly 3 PM na ng makauwi na ako ng tuluyan sa bahay.
Hindi na ako nagpakita pa kay Tita Vangie ng tuluyan na akong makapasok sa bahay. I went upstairs already until I reached my room. Inilock ko ng mabilis ang pintuan at pagkatapos ay pumunta na ako sa kama ko para mahiga. Hinubad ko ang bag ko at tahimik na lang rin muna iyon na inilapag sa may side table.
I closed my eyes and letting myself to take a nap. Nagising na lang ako ng marinig ko ang sunod sunod na pagtunog ng phone ko. I opened my eyes when I suddenly remembered what Kuya said to me earlier. Kaya mabilis ako na bumaba sa kama ko at nagtatatakbo papasok sa bathroom para mag asikaso. The fudge!
Habang nakalublob ang sarili ko sa bathroom, I suddenly thinking about where we will go. Sino kaya ang ime meet namin at bakit kailangan buong pamilya pa kami? Don't tell me... Baka ipakasal nila ako at ipagkasundo sa iba? It's a big no no!
Ayoko hindi pwede yon!
Umiling ako sa sariling naisip at ipinantakip sa mukha ang magkabila ko na mga kamay. Halos 30 minutes akong nagbabad at naligo bago ako tuluyan na nagpasyang umahon at magbihis. Alam ko naman na Filipino time rin ang mangyayari kaya sinadya ko talaga na tagalan since I wanted to ease the pain that I felt to my bottom part na nakakatuwa dahil medyo nabawasan na kahit papaano.
Halos magulat ako at mapatalon ng eksaktong paglabas ko ay makarinig ako ng kalabog mula sa pintuan ng kwarto ko kaya mabilis akong napalingon roon. I walked down there before I hold the doorknob. I gulped when I heard my brother's voice outside.
"Why Kuya?" I asked on him.
"Why you're so slow? Mom and Tito was already downstairs they're now waiting for you." He said.
"Ano nga ba kasi yung event na pupuntahan? Is it a part-"
"Formal." He suddenly cut me off. Wala na akong narinig na salita rin sa kanya pagkatapos niyon. Narinig ko na lang na maglakad siya palayo kaya bumuntong hininga na lang rin ako bago naglakad pabalik at papunta sa closet ko para kumuha at makapili ng masusuot.
Sa dami ng dress ko na formal na naroon, It still hard for me to chose so I decided to looked to all of them first. But in the end, yung ruffle white dress na lang ang pinili ko. I let my hair bun at this point, nagtira lang ako ng kaunting buhok ko sa magkabilang gilid to make myself cute. I did not change my earrings at all at sinuot ko na lang rin ang flower choker necklace ko. Naglagay rin ako ng kaunting make up and nude lipstick. Sinuot ko rin ang white high heels ko maging ang black sling bag ko.
Pagbaba ko, All of them were there including Stephanie who's more dressed rather than me. She was wearing cocktail dress that has only a single strap. While the other one doesn't have. It was color peach. Her hair was in ponytail and she only holding a pouch. She also wearing a silver high heels so that our heights were chasing each other a bit. I also noticed that she wears a red lipstick the reason why she looks like a villain already.
"Yeppeuda." My dad suddenly said when he saw me. He smile and walked towards on me to give me a hug.
It was a quick. I stay away from dad because of Stephanie who suddenly cough like she was so bitter. Nauna na rin siya na maglakad kaagad maglakad palabas while letting a heavy sighed. Tumingin ako kay Kuya Harvey to see his reaction and he only smirked.
Since we're five, Yung van na kulay itim ang ginamit namin. Si Kuya ang nagpasya na magmaneho that's why I left silent and alone to the backseat. Even though the truth of that was, I sat beside Stephanie who's busy scrolling and looking for some updates about something. Inalis ko ang paningin ko ng maramdaman niya na nakatingin ako. Ipinako ko na lang ang paningin ko sa labas ng bintana at roon inubos ang oras ko hanggang sa tuluyan na kaming nakarating sa venue.
I was so silent while we're all went inside the hall. I think it was a luxurious restaurant because of it's clean facilities. Abala sa pag uusap sila Mama kaya naman ganon lang ang ginawa ko habang nakasunod akong maglakad sa kanila. Pero ng aksidente na huminto ang mata ko sa pupuntahan na upuan nila Mama ay hindi ko napigilan ang bumuntong hininga.
Bahagya ko na pinapamilyaran ng patago ang mukha ng lalaki habang papalapit kami ng palapit. I don't think nakita ko na yata siya but I'm not so sure kung saan. The eyes of the man already went to mine when we already reached their place. He smiled at me like were so close and my eyes widened a bit when he extended his hand. So I looked down to it quickly before I silently sitting down to my chair. I heard my brother's laugh but I did not mind on it at all.
"You're both daughters are beautiful huh?" The old man suddenly told to dad. He looked on us after and giving us a warm smile. Daretso lang akong nakatingin sa kanya bago ngumiwi at umiwas ng tingin.
"Of course, I'm their father. That's why they're both beautiful." Dinig ko na pagmamalaki na sabi ni dad sa kanya.
Marami pa silang pinag usapan na dalawa pero ng tumagal rin ay nakisali na si Mama. While me, my brother and Stephanie had our own worlds. Because of out of place that I felt, I open the one bottle of wine and pour it into my glass. Nang maramdaman ko na dunggulin ako ni Kuya Harvey ay nilagyan ko na rin ang baso niya. Stephanie was still scrolling to her phone and silently typing.
"I think we should force my son and your daughter to be married as soon as possible."
Halos mabali ang leeg ko sa sobrang pagkagulat ng bigla ko na lang marinig ang usapan nila Dad at nung old man. Nang tumingin kaagad ito sakin ay mabilis akong uminom ng wine sa baso na hawak ko at inalis ang paningin sa kanya. My eyes widened when I heard dad said.
"Which of them?" He asked. "Because the one of them had been already in a relationship."
I felt so relieved and slowly smile while still looking away after what I've heard. I'm happy because dad was so supported to me and to Gaviniel a lot already.
"The girl who wears a peach dress." I heard the old man laugh a bit before looking to his son.
I gulped and slowly looking at Stephanie. I saw her suddenly stopped to what she was doing when she already noticed that she was the one who mentioned by the old man. I did not surprised as well when I saw how much she raising her brows and sarcastically laugh like a really villain.
Kung mataray ako sa mga hindi ko kakilala, siya naman tong sobra pa kaysa sakin. Tulad nga ng sinabi ko, I understand her because of what she experienced in her past. Naniniwala rin ako na hindi naman siya magkakaganyan if the people around her in her past would already treat her good.
"Excuse me sir! But I'm not interested to your son." Straight to the point na sabi kaagad ni Stephanie sa kanya. Lumingon pa siya sa anak nito na lalaki bago rin siya uminom ng wine sa baso niya. "And I have my own standards." Mataray na dagdag pa niya.
Our dad did not stop her after what she said to the old man. In fact, dad was silently looking down before he letting out a heavy sighed. I did not saw his fully face but, I really feel that he was proud to Stephanie. As well as me. Even though were not that so close yet into each other.
"So you think, I'm also interested on you huh?" The man finally talked this time. He suddenly stood up a bit and went near to Stephanie. He looked her both into the eyes before sarcastically laugh like it was suited on him. "Of course not! And the thing that you've been said a while ago? Standards? Standard your fa-"
"Yeah, I have my own standard because I don't like to have again a boyfriend like you!" Sigaw bigla ni Stephanie!
Pare pareho kami na nagulat sa kanya ay hindi inaasahan ang sinabi niya. Ano daw? Boyfriend? The fudge! Nagkatinginan rin kaagad kami ni Kuya Harvey na bahagya na lang na yumuko bago palihim na umiling. Ganon rin sila Papa at Mama.
"Clarence, It's that true?!" Nagugulat na tanong pa nung matandang lalaki sa anak niya.
Tumahimik lang ang mesa namin ng tumayo na bigla si Stephanie bitbit ang bag niya paalis. Napangiwi na lang ako ng sumunod rin niyon ay tumayo yung Clarence para sundan siya.
"So is this the meeting that you've mentioned me a while ago huh?" Naiiritang bulong ko ng malingunan ko si Kuya Harvey. "Akala ko naman importante."
"I thought it also." Bulong at buntong hininga niya rin na sabi.
Before we went back to the car, I decided to find Stephanie only by myself. I walked towards to the mini bridge up until I reached the mini Kubo there. I letting out a heavy sighed when I saw her silently standing there while leaning on the window of it. Even though she was far away from me a bit, I also saw her wiping her tears.
Bumuntong hininga ako bago tuluyan na naglakad papalapit sa kanya. I remained silent but I already knew that she was noticed me. But I let myself looking straight in front of the mini plants there.
"Why are you here?" She asked on me while she still sniffing.
"Looking for you." I letting out a heavy sighed before I looked at her and slowly leaning myself to the railings. "You did not tell us that, that Clarence is your ex boyfriend."
"Because I want to keep it as a secret." She wiping her tears again before looking away. Her nose was already like a reddish bell pepper. "And what did you say? You're looking for me? Why?"
"Don't you see?" Sarkastiko na sabi ko bago saglit na tumingin sa kung saan. Pagkatapos ay ibinalik ko rin agad ang paningin ko sa kanya. "Yeah, I admit it. I admit it that in the first place, I could not and not wanted to accept you as my sister." Napalunok ako. "But because of your past and background experience, I already understand and accepting you."
Her eyes suddenly widened. She looks like she couldn't imagine that she will heard it coming from me. I saw her gulped and she slowly looking at me straight. She did not talk and only silently licking her lower lip. I know in my mind that she has something wanted to say and maybe she was felt, I don't know if it is the good term to use but I think she was only shy.
We stayed like that in a few minutes more. No more wanted to talk to the both of us and we're just like looking to far away. I stopped when I felt my phone vibrating so I already told to her that Dad was already looking for the both of us.
Like earlier, we seated back again to our place and started to creating our own worlds. Dad was the one who drive the car so that my brother can now taking a nap. It's passed 11 PM when we arrived back to the house.
Pagpasok namin, Tita Vangie was now already sleeping on the couch. Her body was covered by the soft blanket and she was facing the other side so that we can't see her overall face. I smile a bit when I looked down, I suddenly noticed Goffer who was also silently sleeping on the floor.
Nagpaiwan na muna ako sandali rin para pumunta sa kusina para uminom ng tubig. I Stopped for a bit when I suddenly noticed Stephanie. Nakatayo lang siya roon banda sa pinaka bukana ng kusina at nakatingin daretsong nakatingin sakin. Bumuntong hininga ako bago ko sandali na binaba ang basong hawak ko.
I did not talk and looking at her also with my furrowed brows. Waiting for her to speak something but I shaking my head when she suddenly turned her back to me and slowly walking far away. Seconds passed, I decided also to went upstairs so that I can sleep tight.
I change my clothes only into a silk sleepy dress. I did also my night routine and even my skincare before I went to my bed. I let my wavy hair straight down. I was about to close my eyes when my phone suddenly vibrate. My eyes widened when I saw a text from an unknown number.
From: Unknown Number
Thank you for the comfort me earlier.
To be continued...