I dedicated this chapter to my two reader Madam Danna_anne and Madam Elizabeth Pulgo......😘
************
MGA butil ng halik sa pisngi ni Angel patungo sa kaniyang leeg pababa sa kaniyang balikat. Ang init ng hininga nitong nag-iiwan ng kakaibang kilabot sa kaniyang balat sa bawat dinadaanan 'nun. Mga kamay nitong banayad rin na humahaplos sa kaniyang mayamang dibdib.
"Ohhh." Sadyang kay sarap sa kaniyang pakiramdam. Dahan-dahan ang ginawa niyang pagmulat. at sa nanlalabo pa niyang paningin ay nakita niya si Aidem mula roon.
"Hey, what are you doing?" wika ni Angel sa namamaos pang tinig sanhi ng kagigising lang.
"Breakfast babe," ani naman ni Aidem sa kaniya at itinuloy ang ginagawa sa kaniya.
"Baliw ka talaga." Dahil tuluyan na rin naman nitong ginising ang kaniyang natutulog na diwa ay hinayaan na lamang niya ito sa gustong gawin sa kaniya. Impact, gusto rin naman niya ang ganoon klase ng breakfast.
Dahil wala ng dapat pang hubarin na saplot sa kaniya ay madali na lang para kay Aidem ang pasukin siya agad ng umibabaw ito sa katawan niya para ipasok ang kahabaan nito sa kaniyang ngayon ay namasa ng pagkababae.
"Ahhh," daing niya ng tuluyan iyon maibaon ni Aidem. Napayakap siya rito ng mahigpit sa likod nito at alam niyang kahit may suot na itong damit pangtaas ay alam niya na bumaon pa rin ang kaniyang mga kuko mula roon.
Magkasabay nilang sinabayan ang ritmong tanging sila lang ang nakaririnig. Ang bawat ungol nila pareho na tanging saksi sa bawat sarap na nilalasap ng bawat indayog nang ng katawan ni Aidem sa kaniyang ibabaw.
Makailan pang paghugot at pagbaon ang ginawa ni Aidem sa ibabaw ng hubad na katawan ni Angel bago nila pareho narating ang sarap na dapat marating. Hindi muna ito hinugot ng binata at hinayaan lang sa loob ng pagkababae ni Angel hinalikan din niya ito sa labi na mainit pa rin tinugon ng dalaga.
"This is the best breakfast I ever had babe, thank you," aniya rito.
"Akala ko mahilig na ko pero mas higit ka pa pala Palaka," wika naman niyang tatawa-tawa. "Now, puwedi mo na bang hugutin iyan? Kasi hindi ka po magaan."
"Oh, I forgot, I'm sorry." Umalis nga siya sa ibabaw ni Angel pero humiga naman siya sa tabi nito at tsaka niyakap ang dalaga sa baywang nito.
"You know babe, I'm so much happy that you are mine now."
"Because of the deal?"
"Nope, because you're my wife now."
"It's just part of the deal Aidem and the fake marriage right?"
Bahagya siyang natigilan dahil sa sinabi ni Angel at tila panandalian siyang nakalimot dahil sa pekeng kasal na iyon.
"Oh, yeah, it just fake but still I'm happy."
"Ang OA mo." Inalis nito ang kamay ni Aidem sa pagkakayakap nito sa kaniyang baywang para makabangon siya. "Maliligo na pala ako. Shit! Anong oras na pala?"
"No worries babe. Tumawag na ako kay Dylan at ipinagpaalam na kita na hindi ka makakapasok ng ilang araw dahil sabi ko mag-ho-honeymoon pa tayo."
"Hayop ka! Seryoso ka sinabi mo iyon honeymoon sa kaniya?"
"Any problem? Okay lang naman daw na hindi ka muna pumasok kasi para kahit paano raw makapag-relax ka sa ilang buwan na pag-aasikaso mo para sa kasal niya,"
Hinampas niya ito sa balikat dahil sa tanong nito. "Ano'ng any problem? Wala siyang alam sa kahit na anong deal natin dalawa kaya bakit mo iyon sinabi."
"Bakit hindi? Alam naman niya kung gaano ako kabaliw sa iyo dati pa."
"Seryoso ka talaga na sinabi mo iyon kasal sa kaniya?" Nanlaki na talaga ang mata niya dahil sa sinabi nito.
Bahagya nang tumawa si Aidem sa reaksiyong nakikita sa mukha ni Angel. "Ang sabi ko honeymoon hindi iyong pekeng kasal."
"Hmmp. . . pareho lang 'yun." Sabay hampas nito ng unan kay Aidem. "Diyan ka na nga, maliligo na ako." Basta na lang siya tumayo at nakahubo't hubad ang buong katawan na nagtugo sa banyo pero bago tuluyan pumasok sa loob ay muli niyang nilingon ang binata na nakatingin sa kaniya at ang lapad ng pagkakangiti nito.
"Huwag mo akong papasukin dito dahil hindi ako maglo-lock ng pintuan."
"Ofcourse not babe, tapos na ako mag-breakfast di 'ba pero kung gusto mo akong bigyan ng second round pa, hindi ko iyan tatangihan."
"Loko! Iyong totong breakfast ang i-ready mo hindi iyang kung ano-anong nasa utak mo." Sabay talikod na rito para tuluyan ng pumasok sa loob ng banyo.
May trenta minutos rin siyang naligo at mabilis na iyon sa normal niyang pagligo na inaabot ng isang oras. Agad siyang napangiti ng makita ang isang bestidang kulay asul na sleeveless type. May kasama na rin iyon na ternong underware na panty at bra na kulay itim. Maayos ang pagkakalatag niyon sa kama
Marahil binili iyon ni Aidem bago pa man siya nito puntahan sa bahay niya kagabi. Nang maisuot iyon ay hinagod niya ng tingin ang sarili sa malaking salamin sa kaniyang harapan. Tamang-tama ang pagkakalapat noon sa kaniya.
"You look more beautifull, babe," ani Aidem na kapapasok lang ulit.
Agad ngumiti si Angel rito na tiningnan ang binata mula sa repleksiyon nito sa salamin. "Thank you for the dress, ang ganda."
Lumapit si Aidem sa kaniya at yinakap siya mula sa likuran. "I love you," bulong nito sa tainga niya.
"I know," wika rin niya rito at matamis na ngumiti sa binata mula sa repleksiyon nito sa salamin. "You know I—." Hindi niya natapos ang dapat sasabihin dahil agad siyang sinaway ni Aidem.
"Shhh, ayoko marinig iyan kasi alam kong may iba pang karugtong at ayoko ng ganoon. Hindi bali ng hindi mo ako sabihan ng ganiyan ayos lang, dahil alam ko naman na mahal mo ako bilang kaibigan talaga. Tsaka mo na bangitin ang ganyan salita sa akin kapag hindi mo na kailangan pang samahan ng as a friend. Makapaghihintay naman ako."
"Im sorry," aniya kay Aidem.
Ngumiti si Aidem sa kaniya. "Ayos lang. Halika na, naghihintay sila Mommy at Daddy sa baba. Gusto ka nilang makasama sa breakfast bago tayo umalis."
Magkahawak-kamay nilang tinahak ang dinning area kung saan naroon na nga ang mga magulang nito na naghihintay sa kanila. Ipinaghila siya ni Aidem ng upuan at maingat siyang inalalayan para makaupo siya ng maaayos tsaka pa lang ito umupo ng maayos sa tabi niya.
Nasa katapat naman nila ang mga magulang nito. "Magandang umaga po sa inyo," bati niya sa dalawang matanda.
"Magadang umaga rin Hija," wika ni Mrs. Villacorta sa kaniya. "From now on you can call me Mommy too. Kasal na kayo ni Aidem kaya dapat Mommy at Daddy na rin ang tawag mo sa amin."
"Sige po." Nakangiti niyang turan sa mga ito
Si Aidem mismo ang naglagay ng fried rice sa kaniyang plato at nilagyan rin iyon ng isang slice ng bacon. Tahimik silang kumain pare-pareho at sa totoo lang medyo naalangan siya at nahihiya sa mga ito lalo na sa Mommy ni Aidem dahil sa pekeng kasal na nanyari sa kanila kagabi.
"Oo nga pala anak, saan niyo pala plano tumira ni Angel? tanong ng mommy nito.
"Hindi pa namin napag-uusapan Mommy. Alam niyo naman na pareho kaming may sariling bahay ni Angel kaya ibibigay ko ang desisyon na iyan sa asawa ko." Nakangiti pa siyang bumaling kay Angel.
"Sa bagay, nasa inyo naman pareho ang desisyon at bilisan niyo rin pala kaming bigyan ng apo ng Daddy mo para bago man lang kami mawala sa mundo ay makita namin ang apo namin sa inyo."
"Si Mommy talaga. Huwag kang mag-alala at darating po kami riyan."
Sa usapan ng mga ito ay nanatili lang na walang imik si Angel at hinayaan na si Aidem ang magsalita. Sumasagot lamang siya kapag may itinatanong sa kaniya o di kaya ay ngingiti lamang siya sa mga ito kapag nababangit ang pangalan niya. Matapos nilang mag-umagahan ay magalang na nagpaalam na rin sila ni Aidem sa mga ito at nangakong papasyal na lamang sa ibang araw lalo at libre ang oras nila pareho.
Pagkahatid ni Aidem sa dalaga sa bahay nito ay sinabi ni Aidem sa Dalaga na sa condo niya na ito titira. na mahigpit naman tinutulan ni Angel.
"Bakit ayaw mo? Eh, mag-asawa naman na tayo at kasal na tayo di 'ba? So karapatan ko na itira ka sa bahay ko dahil ako ang lalaki."
"Sa paningin lang ng parent mo tayo kasal baka nakakalimutan mo rin?"
Saglit na natigilan si Aidem.
"So, bakit mo ako ititira sa bahay mo porke may pekeng kasal na nanyari sa atin? Look Aidem, hindi ko nakakalimutan ang deal mo sa akin so, sana ikaw rin. kung ano lang ang napag-usapan natin mag-stick tayo roon. Kung gusto mo ikaw ang tumira rito kasama ako."
"Pero mas okay kung sa condo ko ikaw mag-stay sana," wika ni Aidem rito.
"Dito tayo sa bahay ko Palaka, at wala naman magbabago sa deal. Magsasama pa rin naman tayo at sana hindi mo nakakalimutan kung ano ang deal mo sa akin."
"Siyempre hindi," malungkot na aniya kay Angel.
"Good, mainam ng nagkakaintindihan tayo buds sa deal. O kailangan ko pang ipaalala sa iyo kung ano ang detalye ng deal natin?"
"No need Angel. Hindi ko naman nakakalimutan iyon at nakakatiyak naman ako na magbabago ang pagmamahal mo sa akin."
"Gaano ka nakatitiyak sa sinasabi mo? Kilala mo ako Aidem kung paano ako manindigan pagdating sa nararamdaman lalo na kung puso ang usapan kaya huwag kang managinip ng gising masyado pang maaga." Sabay tumawa ng may tunog.
Seryoso niyang tiningnan ang dalaga. "Walang nakakatawa sa sinabi mo grabe kang makatawa." Biglang tumunog ang cellphone ni Aidem na nasa loob ng kanan nitong Jeans at saglit nakipag-usap roon. Nang matapos itong makipag-usap ay nagpaalam na rin ito sa dalaga.
"I'll go ahead babe, may importante lang akong lalakarin." Mabilis siya nitong hinalikan sa labi.
"Sige, ingat ka."
Nang akmang aalis na si Aidem ay saglit niya itong pinigilan.
"Wait, I have something to give you buds."
May kinuha ito sa loob ng wallet nito at inabot iyon sa kaniya ng dalaga.
"Here, take it buds."
"Ano'ng gagawin ko rito?" Sabay tingin sa susi na ngayo'y hawak na niya.
"That's my duplicate key. Hawakan mo na iyan kasi di ba ikaw ang titira dito instead na ako sa condo mo. Isa pa, mas okay ng mayroon ka rin niyan para kung late ka na masyado sa pag-uwi sa gabi hindi mo ako maiistorbo sa pagtulog ko," wika niya sa binata.
"Talagang pinangatawanan mo na ako ang tumira dito instead na ikaw."
"Ganoon talaga. By the way buds, ingatan mo iyan ha kasi ang isang susi na iyan ay katumbas ng lahat ng pintuan rito sa bahay mula sa gate. Pinasadya ko talaga na isang susi lang lahat para mahirapan 'yun magnanakaw kung may magtantangka man."
"Salamat rito. Aalis na ako pero bago ako umalis pa-kiss ulit." Sabay kabig sa dalaga at mariin at may pusok na muli itong hinalikan na mainit pa rin tinugon ni Angel.
Si Angel na ang pumutol ng halikan iyon sapagkat baka kung saan na naman sila mapunta.
"Alis na at baka naghihintay na 'yun tumawag sa iyo," wika niya sa binata.
Hinatid niya pa sa gate si Aidem at nang tuluyan ng mawala sa paningin niya ang sasakyan nito ay 'nun pa lang siya pumasok sa bahay. Dahil alam naman na ni Dylan na hindi siya makakapasok ngayon ay inabala na lang niya ang sarili sa paglilinis ng buong bahay niya matapos niyang magpalit ng damit panbahay.
Hindi naman ganoon kalaki ang kaniyang tirahan pero hindi naman pahuhuli ang istraktura 'nun kompara sa ibang bahay pa rito sa kanilang village. Hindi rin naman masasabing makalat iyon sadyang may mga alikabok na nga lang na kumapit sa mga display niya ganoon rin sa iba pa niyang kasangkapan.
Ang kaniyang Nanay Rosa ang kasama niya talaga rito simula bata siya pero dahil ginusto na ng mga anak nito na pahintuin na ito sa trabaho at pauwiin na sa probinsya ay wala na rin itong nagawa.
Maluwag na rin sa puso ni Nanay Rosa na iwanan na siya at mamuhay ng mag-isa sapagkat alam nito na kaya na niyang talagang tumayo sa sariling paa. Five years na rin na wala sa kaniya si Nanay Rosa pero hindi naman naputol ang kanilang komunikasyon sapagkat kapag nami-miss niya ito ay siya ang tumatawag rito o di kaya'y si Nanay Rosa mismo sa kaniya upang kumustahin siya.
Napangiti pa siya ng maalala na hindi nito nakakalimutan itanong palagi kung kailan ba siya mag-aasawa sa tuwing nagkakausap sila. Palagi rin nitong ibinibida ang kaibigang niyang si Aidem sa kaniya sapagkat bagay na bagay nga raw sila.
Naitanong pa niya minsan sa matanda na bakit si Aidem palagi ang bukambibig nito para sa kaniya? Samantalang puwedi naman si Dylan na mas madalas nga niyang kasama o di kaya'y si Mond na malapit din naman siya dahil nga bestfriend na rin naman niya kung ituring din ang dalawa niyang kaibigan na iyon.
Basta ang sinasabi lang nito ay si Aidem ang bagay sa kaniya at nararamdaman raw nito na hindi lang kaibigan ang turing ng binata sa kaniya kundi higit pa roon. Marahil may pumipigil lang dito na aminin iyon sa kaniya sapagkat may nakapagitan ngang pagkakaibigan sa kanila.
'Ano kaya magiging reaksiyon ni Nanay Rosa kapag sinabi ko sa kaniya na nagtapat na si Aidem ng totoong nararamdaman sa akin. Siguradong matutuwa iyon dahil talagang hindi siya nagkamali sa hinala noon pa man. Sa bagay, hinala ko na rin naman iyon dati pa hindi ko lang talaga pinapansin,' aniya sa kaniyang sarili.
Dahil sa bigla niyang na-miss ang kaniyang Nanay Rosa ay naisipan niya itong tawagan na upang makumusta na rin at tanungin kung natangap na nito ang inbitasyon sa kasal ni Dylan dahil isa ito sa mga Ninang na kinuha niya dahil malapit rin ito kay Dylan.
Alam rin nito ang plano sa mangyayaring kasalan na iyon. Actually, lahat naman ng inbitado sa proposal na iyon ay alam ang palabas muna bago ang kasalan. Hindi rin naman nagtagal ay sinagot agad ng kaniyang Nanay Rosa ang tawag niya.
"'Nay, Kumusta po kayo?"
"Ayos lamang anak. Ikaw, kumusta ka na rin?"
"Ayos lamang po ako, huwag kayong mag-alala," nakangiti niyang turan sa matanda kahit di niya ito kaharap. "Natangap niyo na po ba iyong inbitasyon na ipinadala ko para sa kasal ni Dylan 'Nay?"
"Oo, anak. Malapit na pala ito."
"Yes, 'Nay."
Two weeks na lamang ang nalalabi at magaganap na ang kasal ni Dylan.
"Susunduin ko po kayo 'Nay riyan para sa akin na po kayo sumabay sa pagpunta sa Venue. Sa batangas pa po kasi iyon."
Ang Nanay Rosa niya ay sa Tarlac nakatira ngayon kasama ang bunsong anak nito na lalaki. Napagtapos na nito ang Tatlong anak at may magaganda na rin naman trabaho. Nakapisan ito sa bunsong anak habang ang dalawa pang anak na babae ay nakabukod ng bahay kasama naman ng mga napangasawa ng mga ito.
"Sige Anak kung iyan ang gusto mo. Nakakatuwa naman at ikakasal na si Dylan. Eh, ikaw kaya kailan mag-aasawa?"
"Si Nanay, ayan na naman kayo. Wala nga ho akong boyfriend tapos kasal palagi tinatanong niyo sa akin."
"Bakit nga ba kasi wala pa rin? Talaga bang wala ka ng plano?"
"'Nay, alam niyo naman ang dahilan ko hindi ba?"
"Oo nga anak. Pero matagal na iyon nangyari. Bigyan mo ng pagkakataon ang puso mo na magmahal ulit sa iba at sana kung muli kang magmamahal huwag ka ng lumayo dahil may lalaking wagas ang pagmamahal sa iyo."
Alam ni Angel na si Aidem ang tinutukoy nito kaya bahagya siyang napangiti. "Ang Nanay talaga ayan ka na naman sa pagtutulak mo sa akin sa kaniya."
"Totoo naman kasi anak. Pero ikaw pa rin naman ang may hawak ng puso mo. Ikaw lang din ang makakapagdesisyon kung talagang tuluyan mo ng nabura sa puso mo ang lahat ng masasamang pangyayari sa buhay mo. At kasama riyan ang mapait mong karanasan sa unang pag-ibig."
"Ay naku 'Nay baka magkadramahan na naman tayo rito. Ayoko ng ganiyan." Hindi niya tuloy naiwasan tumawa sa sinabi ng tinuring na rin niyang ina-inahan. Kaya nagpaalam na rin siya rito.
Itinuloy na niya ang naudlot na ginagawa at halos hindi na naman niya namalayang ang oras. Abala siya sa pagwawalis ng mga nalaglag na tuyong dahon sa loob ng kaniyang bakuran, dahil ang kabilang bakod na katabi lang ng kaniyang bakuran ay may malaking puno ng mangga.
Napahinto siya sa ginagawa ng marinig ang pag-doorbell mula sa kaniyang gate kaya agad siyang lumapit roon upang sinuhin. Baka si Aidem iyon.
Pero agad siyang natigilan nang makita ang taong hindi na naman niya inaasahan na makita sa labas ng kaniyang gate.
"Hello, Good aftenoon," nakangiting wika nito sa kaniya.
"Ano'ng ginagawa mo rito at paano mo na naman nalaman na rito ako nakatira?" wika ni Angel.
"If there's a will, there's a way," ani naman nito sa kaniya.
"Baliw!" aniya rito. "Halika pasok ka." Ipinagbukas niya ito ng gate para makapasok ito sa loob. Napatingin siya sa itim na kotseng nakaparada sa gilid ng bakuran niya na Honda Civic. "Kotse mo ba iyon?"
Tumango lang ito sa kaniya. " Ayos lang ba magparada riyan o kailangan ko pang ipasok din?" wika nito.
"Ayos lang naman iyan diyan, dont worry at tsaka di ka naman magtatagal di ba?" Sabay tumawa na wika naman ni Angel.
"Ang harsh mo sa akin talaga na," wika naman nito.
"Halika na." Pag-aya na ni Angel.
Pumasok sila sa loob ng bahay at sa may pinaka sala niya ito pinatuloy. "Upo ka muna. Ikukuha lang muna kita ng maiinom."
"Salamat, pero huwag ka ng mag-abala pa ayos lang."
Kaya umupo na lang rin si Angel sa katapat lang nito. "Pasensiya na at naabutan mo ako sa ganitong itsura naglilinis kasi ako. I mean, general cleaning. Sinamantala ko na na tutal hindi ako pumasok sa trabaho ngayon."
"Mukha nga," wika naman nito sa kaniya. "But anyway kahit na pawisan ka maganda ka pa rin naman."
"At ikaw bolero ka pa rin Erickson. Paano mo pala nalaman na rito ako nakatira nga? Wala kasi akong matandaan na sinabi ko sa iyo. Pati sa office. Paano mo rin nalaman na roon ako nagtatrabaho?"
"Zalasar Empire is a famous compony all over in asia. Nasa bussines industry rin ang pamilya ko. Isa pa, alam mo'ng ang boss mo na si Dylan ay kilala sa mga bussiness magazine. Hindi lang isang beses kung I-feature nila ito para interview-hin. At dahil sikat ang boss mo sikat ka rin bilang certified personal secretary nito. Kaya madali na lang sa akin malaman kung saan ka nagtatrabaho."
"Wow ha, hindi ko alam na sikat rin ako." Sabay tawa nito. "Eh, paano ka naman nakarating rito sa bahay ko sige nga?"
"Sinundan kita kagabi no'ng pauwi ka na. Nagtiyaga akong hintayin ka na matapos ang meeting mo. Hindi na nga lang ako nakalapit sa iyo kagabi dahil ng dumating ka, umalis ka rin kasama ng kaibigan mo nang nilapitan ka niya."
"Wow ha , stalker lang ang datingan mo Erickson. Matatakot na ba ako?"
"Ofcourse not. Hindi iyon ang intesiyon ko. Gusto ko lang talagang ipakita sa iyo na seryoso ako na ligawan ka ulit. Im sorry kung natakot kita."
"It's okay. Shit! Anong oras na ba?" Nang maya-maya ay naibulalas ni Angel.
"Bakit? Alas dos pasado na."
Hindi pa pala ako nag-lu-lunch kaya pala nagagalit na ang tiyan ko." Sinabayan niya pa iyon ng pagtawa. "Teka mag-o-order na lang muna ako para magpa-deliver."
"What! Anong oras na ngayon ka pa lang kakain?" wika ni Erickson.
"Masyado akong nalibang sa paglilinis," wika naman ni Angel.
"Siguro sa trabaho mo ganyan ka rin madalas, noh? That's bad you know? Baka magkasakit ka kasi wala sa tamang oras ang pagkain mo. Ang mabuti pa imbes na magpa-deliver ka pa, labas na lang tayo para makakain ka na rin," aya nito sa dalaga.
"Sa bagay, magandang ideya nga iyan ng makagala rin. Maliligo lang muna ako." Tumango naman si Erickson sa kaniya.
***** Rhaime22 *****
Author's note:
Thank you for patiently waiting my update. Pa vote na rin guys. Wabyuoll mwahhh....