D A R W I N
x
After two days, bumalik na ulit sa normal ang paglakad ko, thank God! Swerte ding walang klase nung araw na paika-ika akong lumakad kundi baka magtaka mga kaklase ko pag mapansin nila yun kung nagkataon, lalong-lalo na yung mga kiss marks sa leeg ko. Good thing agad din yung nawala.
At most especially, hindi yun napansin ni Tita Siesta. Maybe because she's too busy with their business.
Bumalik na din sa normal ang panahon, maaliwalas na ulit at mainit.
Habang si Andrei naman ay mas lalo pang naging clingy sakin. Nakapag-usap na din kami na huwag na kaming magkailangan at magkahiyaan dahil sa nangyare samin last two days. May katwiran naman sya kung tutuusin. Ayoko din na lagi nalang kaming awkward sa isa't-isa. Nangyare na yun e, so wala na kaming magagawa dun.
In short we're okay now. Binalewala ko na lang yung mga sinabi ni Kelly sakin na ganun din naman ang gusto ni Andrei. May tiwala ako sa kanya, kaya paniniwalaan ko sya.
Anyway, andito ako ngayon sa sala while reading my pocket book dahil it's Sunday at wala kaming masyadong ginagawa. At ang magaling na Andrei naman ay nanenekwatro pang nakaupo habang may nilalaro sa cellphone nya.
Ilang beses ko na din syang napanlakihan ng mata dahil ang ingay nya, hindi ako makapagfocus sa pagbabasa.
Speaking of cellphone, nasira na talaga ng tuluyan ang binigay nyang cellphone sakin. Medyo na guilty pa ko dahil sobrang maayos pa kasi ang cellphone na yun tas sinira ko lang. But he said na ibibili nya ako ng bago. Of course tinanggihan ko yun kasi nakakahiya. But he insisted, naghanap pa sya ng kakampi at ipinaalam yun kay tita kaya wala nalang akong nagawa kundi ang umoo.
"My Darwin, tara tulog tayo sa kwarto mo". He said pouting nang matapos na sya sa kanyang paglalaro. Tiningnan ko sya ng masama.
"Tigilan mo nga ko Andrei! Kung gusto mong matulog, edi matulog ka mag-isa mo!"
"Kahit kailan talaga napakasungit ng Darwing kong to. Mas lalo tuloy akong nanggigigil sayo e parang..... parang gusto ko ulit ulitin yung nangyare satin last two days". He said raising his eyebrows at may ngiting nakakaloko.
Binato ko sya ng unan, bwisit na lalaking to napaka manyak!
"Ganyan!!! Palibhasa di mo alam kung gaano kasakit sa pwe---". Di ko na pinagpatuloy ang sasabihin ko dahil ang awkward. I know we already talk about that, pero di ko parin talaga maiwasang ma awkward pag ganun ang usapan hayss!
Then he chuckled.
"Okay po, kain nalang tayo my Darwin"
"Hindi ako nagugutom, kumain ka mag-isa". Sagot ko at bigla syang napakamot sa batok nya.
Bahalasyadyan! Nagbabasa akong mabuti dito ayokong maistorbo.
Maya-maya pa ay bigla nalang kami nakarinig ng kotseng bumusina sa labas ng bahay at parang kakarating lang. Kaya pareho kaming nag abang sa pinto ni Andrei baka si tita Siesta yun.
Nakakapagtaka lang dahil ang aga nya ata umuwi. Kadalasan kasi gabing gabi na sya kung umuwi.
Di nga ko nagkamali dahil si tita nga yun na nakangiting nakatingin samin ni Andrei.
"Oh, boys! I have a surprise for you both!!".
Then i saw a familiar person na lumabas sa kotse. The very important person that i really love and i really miss..... My Lola Esper.
Para akong wala sa sariling bigla nalang naluha at tumakbo papalapit sa kanya na parang bata. Haayss i just can't control myself..... I really miss my lola. I gave her a tight hug.
"Jusko apo, di ka parin talaga nagbabago ang iyakin mo parin". Sabi ni lola habang yakap yakap ako.
"Ohhh... How sweet! Sana ganun din si Andrei sakin". Si tita Siesta acting jealous. Haha tita really is a cool woman.
Nakita kong bumuntong hininga si Andrei at nilapitan si tita saka niyakap.
"Hay naku kung di pa ko nagparinig baka hindi to gagawin ni Andrei". Saad ulit niya. "By the way, mamaya na yung drama because I'm hungry, and I'm sure gutom narin kayo so let's eat!".
x
So we eat.
"Kamusta pag-aaral mo apo? May mga kaibigan kana ba? Pinagbubutihan mo ba ang pag-aaral mo ?". Sunod-sunod na tanong ni lola.
"Ah okay naman po lola, masaya, saka may mga kaibigan na po ako at pinagbubutihan ko naman po yung pag-aaral ko". I answered.
"Pero alam nyo po ba lola Esper lately nag skip po ng klase si Darwin". Pagsingit na Andrei na ikinainis ko. Bwisit na lalaking to! Napaka walang preno talaga ng bibig!
"Totoo ba yun Darwin?". Si lola.
"That's rare! Ang sipag sipag kaya ni Darwin mag-aral". Si tita.
"Uhm.....". Bigla kong nagloading hindi ako makaisip ng isasagot pahamak ka talaga Andrei!!! "Hindi poo.... Hind--". Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang magsalita si Andrei.
"Kaya nga po dahil dun, pinarusahan ko po sya the night when we got home. Kasi hinanap ko po sya at nagabihan ako kakahanap. Kaya ayun naparusahan ko tuloy". Makahulugang sabi ni Andrei, and he don't have any idea how tight my fist now while making effort not to punch him. Napakapahamak talaga!!!
"Parusa? Anong ginawa mong parusa Andrei?". Tanong ni tita.
"Madali lang naman po yung parusa, pareho naman kaming nag benefi---". I cut him right away dahil nagpapanic na ko sa kawalang preno ng bibig ni Andrei. So inapakan ko ang paa nya dahilan para mapadaing sya. Buti nga!
"Wag po kayong maniniwala kay Andrei, nagsisinungaling sya! Pinagbubutihan ko po talaga ang pag-aaral ko dito!". I don't care if i sounded offensive, but what more important is to shut out Andrei.
"We know you're a good student and we believe you Darwin". Sabi ni tita.
I smiled. Bwisit ka talaga Andrei! Napapahamak ako sayo!
"Kumain kana dyan apo, wag kang mag react ng ganyan lalo na sa harap ng tita mo, sa manliligaw mong si Andrei at lalong-lalo na sa hapag-kainan". Sabi ni lola na ikinagulat ko.
Parang sirang plakang nagpaulit-ulit sa pandinig ko ang sinabi nyang 'sa manliligaw mong si Andrei'. Don't tell me??? Alam na nya?!!!
"Lola? Ano po ulit yung sinabi nyo?". I want to hear it again baka nagkamali lang ako ng pandinig.
"Kako, wag kang ganyan sa harap ng tita mo, sa manliligaw mo at sa hapagkainan". Pag-ulit ni lola.
"Man-manlil-ligaw?"
"I told everything to your lola Darwin and yes, she already know about you and Andrei. I want her to know what's up with you so i told her. Para wala tayong sinisekreto sa lola mo and also as a respect to her". Paliwanag ni tita.
"Wag kang mag-alala apo hindi naman ako tutol. Siguro nagulat lang nung una, pero tinanggap ko nalang. Kung saan ka masaya, susuportahan kita apo". Segunda ni lola.
"Lola sorry po, hindi ko po sinabi sayo agad".
"Naiintindihan ko naman apo".
"Wag din po kayo mag-alala lola Esper di ko po pababayaan yan si Darwin. Wala pong mananakit dyan hanggat nandito ako sa tabi nya". Pagsingit ni Andrei.
Gusto ko sanang matuwa sa sinabi nya dahil ang sincere at serious ng pagkakasabi nya, pero nakakainis parin sya!!!
"Tama lang yan Andrei, pagkat napakaiyakin panaman netong apo ko". Nakangiting sagot ni lola.
"Lolaaaaaaaaaa". Pagsaway ko. Haayysss
good boy