[Multi: Alisa❤️Alvina]
"Haydi kızlar, buradan dönüş yok. Altın seti alıp gideceğiz, anlaştık mı?"
Su şişemin kapağını kaparken hırsla salladım başımı. Yıldırım abi haklıydı, bu seti alacak ve yüzümüz gülerek çıkacaktık bu sahadan. Aksi kabul edilemezdi, çünkü bir aydır bu maç için hazırlanıyorduk.
Maç sandığımızdan da çekişmeli geçiyordu, zira rakibimiz de çok iyi hazırlanmıştı. Öyle ki skor 2-2'ydi ve alınan setler de ucu ucuna bitmişti. Maç başlayalı iki saati geçmişti bile ve nefesimi zor aldığımı söylesem yalan olmazdı.
Mola bitimi takımlar sahadaki yerini aldığında Alvina da servis köşesine çekildi. Son set, bizim servisimizle başlayacaktı.
Hakem düdüğünü çalarak işaret verdiğinde Alvina çok sert bir smaç servis kullandı. Öyle ki rakip takım servisi karşılamakta zorlanınca avantaj topu bize geçmişti.
Büşra, yani liberomuz, topu Alvina'ya gönderirken Alvina da topu kaldırdı. Eda, bloğu şaşırtmak için havalandığında top hemen yanından geçerek dört numaradaki bana ulaştı ve ben de bloksuz bir hücum gerçekleştirdim.
Sayı!
"İşte bu!"
Alvina sevinçle üzerime atladığında ona sıkıca sarılıp tekrar yere bıraktım.
"Böyle devam kızlar, haydi Avi!"
Alvina, kaptanımız Ceyda ablaya bakarak kafasını salladıktan sonra tekrar servis köşesine geçti ve hakemin işaretiyle yeni bir smaç servis kullandı.
🏐🏐🏐
Karşı takımın kısa plasesini karşılamak için yerde kayan Nazlı, topun yere değmesine izin vermeyerek elinin üzeriyle kurtarmıştı. Alvina topun olduğu yere uzak olduğundan pasörlüğü üstlenen Ceyda abla, Eda'ya hızlı bir pas attı. Eda, topla istediği şekilde buluşamadığından topu plaseyle karşı tarafa göndermek zorunda kaldı ki rakip takım bunu kolayca karşıladı.
Karşı taraftan güçlü bir hücum geleceğinin farkındalığıyla gözümü kırpmadan topun izini sürüyordum. Altın setin son sayılarındaydık ve bu iki takımı da öyle bir strese sokmuştu ki sahanın içinde haykırış eksik olmuyordu. Bunun yanında iki taraf da öyle güzel defans yapıyordu ki rallilerimiz uzadıkça uzuyordu.
Karşıdan gelen dört numara hücumunu yaptıkları ikili blokla yumuşatan Eda ve Alvina sayesinde Büşra topa zorlanmadan ulaştı ve topu yavaşça Alvina'ya gönderdi. Alvina topa uzanmak için sıçramadan hemen önce karşı sahaya baktı ve Eda için bir kurşun pas gönderdi. Bunun üzerine Eda hızlı bir hücum gerçekleştirdi ve topu, rakibin bloğunda eritti.
Sayı!
Durum 13-13 olmuştu.
Kızlarla sahanın ortasında birleşip birbirimize sarıldık ve sakinleşmek için bir müddet bekledik.
"Son iki sayı kızlar," dedi Ceyda abla, aldığı hızlı soluklar eşliğinde. "Buradan geri dönemeyiz. Kendinize inanın, bunu başarabiliriz."
Salon taraftarların sesiyle yıkılırken sakince başımı salladım. Bunu yapabilirdik, yapacaktık da.
Birbirimizden ayrıldığımızda servis sırasının bende olduğunu hatırlayarak köşeye doğru ilerlemeye başladım. Bu sırada da hızlı nefesler alıp vererek kendimi sakin tutmaya çalışıyordum. Şu andan itibaren hataya yer yoktu. Bunun bilincindeydim. Böyle bir andayken yapılacak en küçük hata maça mal olabilirdi ki buna sebebiyet veren kişi olmak istemezdim. Bunu kimse istemezdi.
Ralliyi oynayacağımız topu elime aldıktan sonra Yıldırım abiye kısa bir göz atıp eliyle yaptığı işarete baktım. Karşı tarafta servisi göndermem gereken yeri söylüyordu. Anladığımı belirtmek istercesine gözlerimi kapayıp açtım ve ıslık çalar gibi bir ses çıkararak nefesimi verdim.
Topu sektirmeye devam ederken hakemden aldığım işaret doğrultusunda bunu yapmayı bıraktım ve omuzlarımı geriye atıp esnedikten sonra topu havaya fırlattım. Adımladım, sıçradım ve servisi kullandım.
Top fileye çarparak hız kaybettikten sonra karşı takımın sahasına düşecekken karşıdaki pasör son anda ayağıyla kurtardı topu. Bu hareketi onların taraftarları tarafından coşkuyla alkışlanırken liberoları pasörlüğe bürünerek pas attı ve smaçörleri hızlı bir hücum gerçekleştirdi. Topun gittiği yer uzağımda kaldığı için koşsam da yetişememiştim lakin top zaten dışarı çıkmıştı.
"Dışarda!"
Topun dışarı çıktığını göstermek için heyecanla ellerimi havaya kaldırdığım sıra hakemin sayıyı rakip takıma verdiğini gördüm çünkü blok teması vardı.
Hay ben böyle işin...
Ceyda abla yumruk yaptığı elini ısırarak ortaya geldiğinde yanına doluşup birbirimize sarıldık.
"Hiçbir şey bitmiş değil. İyi bir defans ve hücumla maçı kurtarabiliriz. Haydi kızlar!"
Alvina bağırarak el çırptığında başımı sallayarak onayladım onu. Bir sayı daha almaları demek maçı almaları demekti ve bu olmamalıydı. Buradan dönemezdik.
Birbirimizden ayrılarak yerlerimize geçtik ve karşı takımın servisini bekledik. Rakip takımın pasörü hakemin işaretiyle taktik bir servis göndermişti. Genelde smaç servis kullandığı için hazırlıksız yakalanmıştık ve topu kurtarabilmek için üç kişi birden yere atılmıştık.
Neyse ki üstün çabalarımız sayesinde topu yere düşmeden kaldırmayı başarmıştık lakind topu rakip takıma sert bir hücumla değil, plaseyle göndermek zorunda kalmıştık.
Plasemizi kolaylıkla karşılayan rakip takım sonrası hızla tekrar yerlerimize geçtiğimizde karşı takım bir hücum daha gerçekleştirdi. Topu durdurmak için Alvina'yla birlikte bloğa kalktık ancak top ellerimizin üzerinden geçip gitmişti. Korkuyla arkama döndüğüm sıra topun saha çizgisinin dışına düştüğünü görünce sevinçle zıpladım. Sayı bizimdi!
Ama hakem sayıyı karşı tarafa vermişti...
Dehşetle hakeme döndüğümde beni işaret ederek blok temasında bulunduğumu gösterdi.
"Hayır," diye bağırdım hızla. "Dokunmadım topa, temas yok!" Başımı çevirip Yıldırım abiye doğru ilerlemeye başladım. "Abi dokunmadım, challenge iste!"
Yıldırım abi halimi görünce son challenge hakkını da bunun için kullandı. Takımlar kenara çekilerek sahanın üzerindeki ekrana odaklandıklarında "Temas yok, dokunmadım topa," diye mırıldanmaya devam ediyordum.
"Alisa, tamam, sakin ol."
Nazlı bir elini omzuma yerleştirdiğinde gözlerimi kapayarak sakinleşmeye çalıştım. Bu takımla çıktığım ilk maçtı ve böyle kaybetmek istemiyordum.
Challenge biraz uzun sürse de ekranda beliren görüntü ve altındaki 'temas yok' yazısı sevinçle zıplamama neden oldu. Ben demiştim işte!
Hakem karşı takımdan aldığı sayıyı bize verdiğinde skora yeniden eşitlik gelirken set 16'ya uzamıştı.
Her şey yeniden başlıyordu.
Yeni ralli için Nazlı servis köşesine geçerken hakemin işaretiyle yumuşak denebilecek bir servis attı. Bunu stresten hata yapmamak için tercih ettiğini anlayabiliyordum.
Topu kolayca karşılayan rakip güçlü bir hücum gerçekleştirdiklerinde Eda ve Ceyda ablanın bloğundan seken topa yetiştim ve Alvina'nın olduğu kısma gönderdim. Alvina bir kez daha karşı sahaya kısa bir bakış attıktan sonra sıçradı ve herkes onun pas atmasını beklerken el çabukluğuyla karşı sahanın arka çizgisine uzun bir plase gönderdi.
Karşı takımdaki iki oyuncu beklenmedik bu atak için saha gerisine koştursalar da çabaları topun yere değmesine engel olmamıştı.
Ve sayı!
Eda, Alvina'yı kucakladığı gibi havaya kaldırırken biz de Nazlı'yla gülerek birbirimize sarıldık. Çok akıllıca bir sayıya imza atarak öne geçmenizi sağlamıştı Alvina.
"Harikasın, Avi!"
Yıldırım abi kenardan coşkuyla bağırdığında Alvina ona dönüp gülümseyerek başını salladı.
Maçı almamız için son bir sayıya ihtiyacımız vardı. Yalnızca bir sayı.
Nazlı tekrar servis köşesine giderken biz de yerlerimize geçtik ve maçı almamız için ihtiyacımız olan o son sayıya odaklandık.
Hakemin işaretiyle servisi kullanan Nazlı topu bir öncekinden daha hızlı göndermişti. Karşı takımın liberosu tek eliyle topu karşılarken pasörleri topu yükseltti ve orta oyuncuları hızlı bir hücum gerçekleştirdi. Neyse ki bloğumuz sayesinde top bir kez daha hız kaybetmişti.
Bloktan seken topu Büşra Alvina'ya gönderdiğinde Alvina sıçradı ve dört numaraya pas atacakmış gibi yaparak karşı tarafın bloğunu şaşırttıktan sonra başını geriye atıp topu benim için kaldırdı.
Altı numaradan yükselerek topa sert bir smaç vurduğumda karşımdaki tekli bloğun yapabileceği hiçbir şey kalmamıştı. Bloktan outa giden top bize maçı kazandırırken Alvina koşarak üzerime atladı.
"Harikasın be kızım, harika!"
Takımdaki diğer kızlar da etrafımızda toplanırken büyük bir coşkuyla kutladık ilk maç sevincimizi.
Başından beri çekişmeli bir maç için çalıştığımızın farkında olsak da bu kadar zor ve heyecanlı bir maç olmasını kimsenin beklemediğine emindim.
Günün kazanan tarafında olmaktan ise gurur duyuyordum.
🏐🏐🏐
Dün instagrama bir hikaye atmıştım gaza geldim diye, sonuç bu bölüm oldu :)
İlgilenen vardır belki, şu an kadın milli takımımız Avrupa Şampiyonası'nda yer alıyor ve dün akşam gruplarından birinci olarak çıktılar. Kısa Pas ve Son Sayı'nın onlardan aldığım ilham sayesinde yazıldığını söylemiştim zaten daha önce, dünkü maçtan sonra da Son Sayı'nın ilk maç bölümünü yazmak istedim. Umarım sevmişsinizdir 🙏🏻
Arada bölüm gelme sıklığını soranlarınız oluyor, onun için de toplu cevap vereyim. Tam olarak bir gün sayısı veremiyorum ama bölümlerimiz kısa olduğu için bölüm aralıklarını sık tutmaya çalışıyorum. Aynı anda üç kitap yazdığımdan bölümler bazen aksayabiliyor elbette ama bunu düşük düzeyde tutmaya gayret gösteriyorum 🥰
Oy ve yorumlarımızı bıraktıysak yeni bölümde görüşmek üzere, zira bu maçın bir kutlamaya ihtiyacı var 🥳
İnstagram: rabiaclr
Twitter: rbayanclara