"What are you doing here?!"
Inis at nakakunot ang noo ko na hinampas kaagad ang kamay ni Mark na nakapulupot sa beywang ko bago siya matalim na tinignan. Bumuntong hininga ako bago ko siya hinatak papalayo palabas sa kabilang exit dahil sa ayaw kong makita siya, o ako nila Chandria.
"Relax!" Nakangisi niya akong tinitigan matapos niyang bawiin ang sarili niyang braso sakin.
Hindi ako nagsalita at tahimik lang siya na tinitigan habang magka krus ang magkabila kong mga braso. Inaantay siya na magsalita. Pero pagkalipas lang ng ilang minuto na hindi pa rin siya nagsalita ay inayos ko na ang sarili ko para sana maglakad na ulit pabalik sa loob ng bigla na lang siyang magsalita.
"Okay! Okay! I know that you didn't want me to see you again," Sabi niya bago bumuntong hininga. Naramdaman ko na tumingin siya sakin pero hindi na ako nag abala pa na lingunin siya at nanahimik na lang ako na nakatalikod sa kanya habang daretso lang akong nakatingin sa kung saan.
"Buti alam mo," Malamig na tono na sabi ko rin kaagad sa kanya. Minsan ko na iginalaw rin ang mga mata ko para palihim siyang tignan bago napalunok. "Pumunta ka lang ba rito para sabihin yan sakin?" Tumingin ako sa relo ko at malalim na bumuntong hininga. "Kasi if yan lang ang pinunta mo para ka lang tanga non."
Tumawa siya at naramdaman ko na maglakad siya papunta sa harapan ko dahilan para itaas ko ang kilay ko. My eyes widened when I did not expected him to put his both hands into my shoulder. I panicked so that Iooked also to my surroundings and angrily patting his hand.
"Ano bang ginagawa mo Mark? Yung totoo?!" Mas inis ko ng sabi sa kanya. Mukha na lang kasi niya akong pinagti tripan ngayon! Mas lalo lang rin na tumalim ang tingin ko sa kanya ng mapansin at maramdaman ko na lang kaagad ang pagkakaiba niyang humawak sa balikat ko.
"Ano ba? Mark!" Angil ko at mabilis na tinanggal ang kamay niyang hindi na nakakatuwa ang ginagawa sa katawan ko.
Doon ko lang rin napansin at naamoy na amoy alak siya ng makalapit ako ng kaonti sa kanya.
Naroon na rin na pumasok sakin ang sumigaw sana para humingi ng tulong pero hindi ko magawa dahil bukod sa nasa exit way kaming dalawa ay wala akong makita na taong dumaraan roon. Kaya sa huli, patuloy na lang ako na nagpumiglas para lang makawala at makatakas sa kanya.
Para akong nagkaroon ng malaking pag-asa ng marinig at maramdaman ko na mag vibrate ang phone ko. So to answer it also I did not hesitate to push Mark away from me and quickly took it out my phone to answer the call. Thank God because it's Gaviniel.
[Love, I'm already here in the meeting.] He sweetly greeted me.
"Love, can you hel-"
I did not continue what I've said when Mark already took it away from me. My eyes widened also because it jumps up until to the stairs! Kaya masama ko ibinalik ang paningin ko sa kanya at akmang sasampalin na sana siya. Pero ganon na lang ang gulat ko ng bigla na lang niya ulit na hawakan ang magkabilang kamay ko.
He was about to kissed me but then I quickly avoiding him while closing my eyes. Natigilan lang ako ng maramdaman ko na lang na may pumigil sa kanya the reason why I opened it already my eyes. Halos ganon ko na lang gustong lumuha rin ng makita ko si Brent na basta na lang inilayo kaagad sakin si Mark.
"P-paano kang n-" Nagtataka ko na tanong.
"Get out of here right now!" Utos niya na lang rin kaagad sakin.
"P-pero paa-"
"Samantha!" Mabilis akong napalingon sa bandang malayo ng makita ko sila Chandria na kasalukuyan ng nagsisitakbuhan papunta sakin. Sobra sobra ang pag aalala nila at ganon na lang nila ako pinagkumpulan lahat. "Are you okay? May ginawa ba sayo na kung ano yang gagong ex mo?" Galit na tono niya.
Mabilis ako na umiling at dahil sa takot na sobra ko ng nararamdaman, mahigpit ako na yumakap sa kanya at roon ko ipinatong ang ulo ko sa balikat niya. The tears in my eyes were already streaming down into my cheeks when I felt the other girls hands into the top of my head.
"Hoy Mark! Anong trip mo para pagnasaan ng ganon si Sam ha?!" Gigil at sigaw na dinig ko na sabi ni Aiofe dahilan para mag echo yon at mapunta sa aming lahat ang atensyon ng iba pang kumakain roon. Marami pa siyang pinagsasabi pati ang iba kay Mark pero hindi ko na yon pinansin pa at tahimik na lang akong nagpa akay kila Gianna paalis sa lugar na iyon.
Tahimik lang akong umupo sa shutgon seat muna ng sasakyan ni Chandria ng makarating kami sa parking lot. Hinayaan niya lang na nakabukas yon at roon naman siya umupo sa hood na katabi lang ng pintuan sa gawi ko. Magka krus ang mga paa niya habang ganon rin ang magkabilang braso niya. Habang sila Gianna naman ay tahimik lang rin na nakasandal sa gilid ng katabi namin na sasakyan at kasalukuyang nakayuko.
Walang ingay na namutawi sa aming tatlo. Bukod roon ay hanggang ngayon ay sobrang lamig pa rin ng mga kamay ko. I bite my lip and started to looked for the both of them but I couldn't know why my vision again started to become blur the reason why I looked down. Ang gusto ko lang naman ay mag bonding kaming magka kaibigan pero bakit naman hindi ko inakalang dadating at hahantong sa ganito.
"Sam," Inangat ko ang paningin ko ng bigla ko na lang marinig ang boses ni Aiofe. Hindi siya nagsalita kaya dahan dahan ko na pinagapang ang tingin ko sa kamay niya. There, I saw my phone who had been already a little bit cracked beside of it. Pero tinignan ko lang yon at umiwas na ng tingin.
"What did you do to him?" Mahina ang tono na tanong ko. Hindi ko maiwasan ang matulala.
"Brent get rid off him." Bumuntong hininga siya at pagkatapos ay nilapag niya na sa dashboard ang phone ko. Tumingin siya sakin at pagkatapos ay naramdaman ko na hawakan niya ang balikat ko bago niya ipinatong ang baba niya sa ulo ko. "You don't need to worried now."
Wala sa sariling napahawak na lang ako at ipinantakip ang magkabila ko na mga kamay sa bibig ko. Hindi rin nagtagal ay inihatid na nila ako pauwi sa bahay. Gianna was the one who drive the car of Chandria. Buong biyahe ay naging tahimik lang kaming lahat.
Naialis ko lang ang paningin ko sa labas ng maramdaman ko na mag vibrate ang phone ko. Nakita ko nang magtext si Gaviniel sakin para itanong kung nag e-enjoy ba ako kasama sila Chandria. Pero tinignan ko lang yon at hindi siya nireplayan. I thought it was only his texts but after a few more seconds nagtext nanaman siya kaya hindi ko na ngayon maialis ang paningin ko roon.
"Why don't you reply him?" Dinig ko na tanong sakin ni Gianna. Tumingin siya sakin sandali at sa phone bago muling ibinalik sa kalsada ang paningin. "I think he needs also to know what happened to you a while ago."
"Why?" Dahan dahan akong lumingon sa kanya.
Eksakto na tumigil sandali ang sasakyan dahil sa stoplight dahilan para lumingon siya sakin at panlakihan ako bahagya ng mata. "Because of course, he's our bestfriend."
Bumuntong hininga ako bago pinatay ang phone ko at ibinalik sa loob ng bag. Mas mabuti pa siguro na wag ko na lang sabihin sa kanya ang tungkol roon dahil ayoko na magharap pa ulit silang dalawa. Tama na yung kami kami na lang ang nakakaalam.
"Sam, si Gav." Dinig ko na sabi ni Aiofe sa likuran. Kaya agad akong napaangat ng tingin. Pansamantala lang siya ngayon na nakatayo sa harapan ng bahay namin habang nakapasok naman sa bulsa ang isa niyang kamay. Daretso siyang nakatingin sa amin the reason why I looked down again to fix myself.
Pagbaba pa lang namin sa sasakyan ay kaagad na siyang lumapit sakin. Tahimik lang ako at hindi nagsalita ng sunod ay titigan niya ako maging ang mga mata ko. Nahalata ko na parang binabasa niya rin agad iyon kaya mabilis na akong umiwas ng tingin para sandali na lumingon kila Yvette na tahimik lang rin na nakatingin sa aming dalawa.
"Is there anything wrong?" Hindi ko inaasahan na tanong kaagad ni Gaviniel sakin.
Bahagya na nanlaki ang mga mata ko at nanghihingi ng tulong kila Chandria pero tanging tango lang ang nakuha ko na sagot sa kanila. Na parang sinasabi nila sakin na kahit anong gusto ko na itago ang tungkol sa nangyari kanina ay dapat ko yon na ipaalam kay Gaviniel.
"Sam.." Tawag pa ulit ni Gav sa pangalan ko.
"Hm?" Nagugulat ko na ibinalik ang paningin sa kanya bago ngumiti. Tumaas ang kilay niya kaya bumuntong hininga ako na humawak sa braso niya at hinatak siya papasok sa gate.
"Uhm... Sam, Gav, mauna na kami." Paalam at kaway rin kaagad na sabi nila Chandria sa amin. Bahagya kaming natigilan sandali bago sila hinarap.
"Why don't you come with us first?" Ayon nanaman yung nagtataka ulit na tanong ni Gaviniel bago siya lumingon sakin.
"Ah ano kasi..." Dahan dahan na sabi ko. "A-an-"
"Sam," Nangunot kaagad ang noo ko at mabilis na nailingon kay Mark na ngayon ay nasa harapan na nila Aiofe. "Sam, can you let me explain?"
"Hoy gago! Halika rito!" Nakita ko na habulin din siya agad ni Brent. Tumigil lang siya ng makita niya na kami ni Gaviniel. Kaya umayos siya ng tayo at nanahimik sa tabi.
"Explain?" Ramdam ko na paglingon kaagad sakin ni Gaviniel. Halata sa kanya na naguguluhan na siya sa nangyayare. I him holding my hand but I only gulped because of scared that I felt already. Naramdaman ko na lumapit rin siya sa bandang tainga ko the reason I startled a bit. "Can you please tell me exact what happened?"
Dahan dahan ako na tumingin sa kanya para sana magsalita kaso hindi ko na maituloy pa dahil sa presensiya ni Mark. Na siya rin naging dahilan ng pagbagsak muli ng mga luha ko. Lumayo ako kay Gaviniel at tahimik na lang na yumuko.
"Sam, tell me please what happened?" Sinilip pa niya ang mukha ko ngunit dahil sa mabilis ko na naalalang muli ang mga nangyari kanina ay hindi ko na ganon pa na maibuka ang bibig ko.
"Uhm...Gav," Tawag ni Yvette sa kanya.
"Yves," Babala ko na tawag rin sa kanya kaagad.
"Sam, he needs to know it." Sabi ni Aiofe.
"Yeah right, Aiofe's right Sam, You need to tell it to him." Sabi naman ni Chandria. "Can you stop being selfish?"
"Or don't tell u-"
"Fine!" Sigaw ko na biglang ikinagulat nilang lahat. Bumuntong hininga ako bago ako lumayo at humarap ng daretso kay Gaviniel. Nakita ko sa mga mata niya ang biglaang pag aalala niya sakin pero hindi ko muna iyon pinansin at basta na lang humigpit ang kapit ko sa kamay niya.
"Sam..."
"Gav..." Humihikbi at halos nahihirapan na kaagad na sabi ko. Inangat ko ang paningin sa kanya. "Mark almost wanted to harrased me."
"The fuck!" He whispered in the air. His gaze also suddenly changed into a dark one making me already gulped and tighten my grip to him.
"Gav..." Pagpigil ko sa kanya. "Don-"
"Sam naman! He almost harassing you! Naririnig mo ba ang sarili mo?!" Galit na sigaw niya rin kaagad sakin. "Hindi pwede yon!Hindi ko pwedeng palagpasin to!" He took back his hand on me at walang ano ano'y nilagpasan niya ako.
I panicked, I run as fast as I can to reach and caught him because of the fact that I didn't want the both of them to had cause some trouble. But I already late! Because they were now both punching each others face!
Gaviniel punching Mark's face like he was a wild lion. Hindi niya to tinigilan hanggang sa pareho na silang matumba sa sahig. Brent also helping him in terms of tighten the both arms of Mark. Naririnig ko kung gaano na lang rin silang magmurahan sa isa't-isa. I wanted to go and stop all of them by myself pero hindi ko magawa dahil nakahawak sakin sila Aiofe.
"Pwede bang bitawan nyo ko?!" Inis na sabi ko sa kanila nang hindi ko na makayang makita na nag aaway sila Gaviniel. "Ano manunuod lang tayo rito? Habang yung dalawa patuloy ng nag uubusan ng lakas at dugo roon?!"
"Samantha! Kumalma ka nga!" Sigaw ni Chandria sakin. "Alam mo naman na mga lalaki yan." Bumuntong hininga siya at mabilis na tumingin sa gawi nila Gaviniel na hanggang ngayon ay nagsusuntukan pa rin. "At hindi sila magpapa awat lalo na kapag alam nila na ang naagrabyado ay malapit sa kanila." Makahulugan niyang sinabi.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko na hawakan ni Gaviniel si Mark sa pinaka kwelyo ng polo nito at hatakin papunta sa mismong harapan ng sasakyan nito. Napaawang ang labi ko ng makita na walang ano'y ihagis niya ng malakas si Mark dahilan para mapahiga ito roon at bumagsak sa sahig ng kalsada.
Pareho na sila ngayong duguan ang labi. Nakita ko na hawak hawak na rin ni Gaviniel ang kanyang tiyan. Hindi ko alam ang pinag uusapan nila dahil bukod sa nakatagilid si Mark, nakatalikod naman sa gawi namin si Gaviniel. Pero ramdam na ramdam ko kung gaano sila talagang magkagalit sa isa't-isa.
Nang hindi ko na talaga sila matiis na makitang nagkakaharap pa ay malakas ako na nagpumiglas para kumawala kila Aiofe at tumakbo papalapit sa kanilang dalawa. Walang salita na hinatak ko na rin kaagad si Gaviniel patayo at papalayo kay Mark. Lumapit na rin kaagad sa amin sila Aiofe para tulungan akong umalalay kay Gaviniel na ngayon ay napapapikit na sa mga sugat niyang natamo.
Pagpasok namin, dahan dahan ako na tumingin sa paligid para hanapin sila Tita pero mukhang wala sila kaya laking pasasalamat ko na makakahinga kami lahat ng maluwag. Nang makarating kami sa sofa ay pabagsak namin na inilapag roon pansamantala muna si Gav. Si Aiofe na ang tumakbo para kunin ang emergency kit namin na nakapatong sa shelf sa taas.
Lahat kami tahimik lang na umupo at nakatingin lang sa kung saang sulok ng bahay. Kumilos lang ako at tumayo para asikasuhin si Gaviniel ng makabalik na si Aiofe dala ang emergency kit. Ngunit hindi ko alam nanaman kung bakit pero ayon nanaman kaagad ang luha kong nagbabadya ulit na tumulo.
"Guys," Biglang sabi ni Gav dahilan para mapunta lahat sa kanya ang atensyon namin. "Can you..." Bumuntong hininga siya. "please leave us alone for a moment?"
"Pero dre.." Hirit agad ni Brent.
"Just please, leave us alone for a moment I just wanted... to talk privately only with Sam." Dugtong pa niya.
Natitigilan na tumingin sakin sila Yvette at parang pawang nagtatanong pero kaagad ko na silang tinanguan bago ko patago na nakagat ang pang ilalim na labi ko. Minsan pa nila akong tinignan lahat bago sila tuluyan na lumabas ng bahay.
Tahimik ko na ginalaw ang ulo ko para simulan ng buksan ang emergency kit para abalahin ang sarili ko na maglagay ng betadine sa bulak pero kaagad akong natigilan ng marinig ko na maubo si Gaviniel.
Hinawakan ko agad ang kanyang likod at tahimik yon na hinagod hagod. Patago ko na rin na pinunasan ulit ang mga luha ko dahil ayoko ng makita pa ulit ni Gaviniel na umiiyak ako.
"You had a lots of wounds," Seryoso na sabi ko ng simulan ko ng idampi sa tabi ng labi niya ang bulak na hawak ko. Ganon rin sa iba pang bahagi ng kanyang mukha. "Paano ka na pa-"
"Love," Tawag niya sakin at pabuntong hininga na hinawakan ang kamay ko na may hawak na bulak. Nakapikit pa rin siya ngayon kaya pakiramdam ko ako ang may kasalanan kung bakit siya nagkasugat ng ganon karami. "Why you didn't tell me about it early?"
"U-uhm... because..." Natitigilan na sabi ko at umiwas ng tingin. Nakokonsensya.
"because?" Panggagaya niya sa tono ko.
Tumawa siya ng bahagya ng wala siyang nakuha na sagot sakin pagkalipas ng ilang minuto. He was about to sit down but I already stopped him.
"because what love?" Tanong niya pa ulit.
"because... I don't want you to think about i-"
"So you're thinking again that you're a burden to me?" He suddenly cut me off.
"You know love, it's not what I mean," I said to him.
"then what?" Mahinahon niyang tanong. Napakagat ako sa pang ilalim ko na labi at hindi nakapagsalita. Naramdaman ko na hawakan niya ang mukha ko dahilan para mapalunok ako at hawakan iyon.
"Sorry," Mahinang sabi ko. Paulit ulit.
"You don't need to say sorry my love," Nakita ko ng bahagya siyang mangiti kahit na kasalukuyan ko rin na nakikita sa kanyang nasasaktan siya sa kirot ng sugat na nakuha niya. He opened his eyes and straight looking at me. "Wala kang kasalanan, Ako ang may gusto nito."
Umiling ako at humawak sa pisngi niya. "Hindi, ak-"
"Shhh..." Pagpapatigil niya sakin. Nilagay at iniharang niya ang index finger niya sa labi ko. "Wala kang kasalanan, yung gago mong ex, siya ang may kasalanan kung bakit lahat nangyari to."
Tumitig lang ako sa kanya bago ako lumapit at walang ano'y sinunggaban ko na lang agad ng halik ang kanyang labi. Halik na sa una ay dampi lang pero hindi ko inakala na unti unti na lang rin iyon nagiging malalim.
His hands went down into my neck up until on my back. His kisses also were slowly going to be wild. Aside from that, his lips slowly opening my mouth so that I give him access so he could taste every corner of me. My eyes widened a little bit when his kisses already went down into my neck the reason why I suddenly closed my eyes.
I opened my eyes and pushed him away when I suddenly realized that the place was not inappropriate. I panicked already so that I stood up and leaving him there in the living room for a while. Patakbo ako na pumasok sa bathroom at mabilis na sumandal sa likuran ng pinto matapos yon mailock.
I stand up there in front of the mirror and I started to open the faucet to wash my face. Paglabas ko at pagbalik, Gaviniel now was silently taking a nap on the sofa. He also change his clothes into a simple black tee but not the bottom part. His arm was both crossed against to his chest and he looks like a baby.
Kaya para di siya magising ay dahan dahan akong naglakad papalapit sa kanya. I stared at him for a moment pero saglit lang rin because the door suddenly open revealing my parents with my aunty and Stephanie.
They was about to smile and hugged at me but they stopped already when they saw Gaviniel. Nagtataka sila na ibinalik rin kaagad ang paningin sakin at wala pa man silang sinasabi ay alam ko ng nagtatanong sila kung ano ang nangyari sa kanya. Stephanie was also run to him quickly and sitting down beside on him.
"U-uhm... He had a fight with Mark." Maingat ko na sabi at mabilis na yumuko.
"What?!" Gulat na sabi ni mama. Lumapit siya kaagad sakin at humawak sa magkabilang balikat ko. "Bakit naman ganyan ang natamo niya? Oh my! Ano na lang ang sasabihin ng daddy niya mamaya?"
Nanlaki ang mga mata ko at napapalunok na napatingin kay Gav. "Don't tell me y-"
"Oo. Mamaya pupunta ang daddy niya dito. Because we have something important to discuss with each other." Tuloy tuloy na sabi niya sakin. "Pero, ano ba talaga ang nangyari sa kanya?"
Napatikom ako sa labi ko at hindi kaagad nakapagsalita. Bumuntong hininga ako at patago na nakagat ang pang ilalim na labi ko bago ako yumakap kay Mama. Nanatili lang ako sa ganon na posisyon hanggang sa maputol rin kaagad iyon dahil biglang dumating si Kuya Harvey na daretso kaagad na tumingin sakin.
Seryosong seryoso ang mukha niya na lumapit kaagad sakin at hinawakan ako sa balikat bago niya hinarap si Mama maging Papa.
"Gaviniel had wounds because Mark almost harassing her." Biglaang sabi ni Kuya Harvey na siyang ikinatikom ko lang at tahimik na yumuko. Naramdaman ko na yakapin rin kaagad ako ni Kuya at haplusin ang buhok ko. Bukod roon ay narinig ko rin siya na bumulong ng masasamang salita.
Matapos ang pangyayaring 'yon ay hindi na muna kami nagkita ni Gaviniel. His dad also complain a file on court to Mark because of what damage he did to Gav and ganon rin sila mama at papa para sakin. The company give some rest time for Gaviniel. Kaya ako ang tanging pinag kakaabalahan lang ngayon ay ang maghanap ulit ng trabaho pero hindi tulad noon na ako lang mag isa. Because I'm with the girls kahit sino sa kanila ang sumasama sakin just to make me feel secure.
Pero sa ilang company na napuntahan ko, ang iba roon ay sinasabi na tatawagan na lang ako at ang iba naman ay sinasabi na pababalikin na lang nila ako if they already approved my application and resume. Sa totoo lang, nakakapagod rin pala talaga na maghanap ng disenteng trabaho.
"Grabe naman yung mga kompanya na napupuntahan natin. Bakit ba puro na lang ang sagot sayo? Tatawagan, pababalikin, what the heck! Alam mo pinapaasa ka lang ng mga yan e! Bakit naman kasi hindi ka na lang roon sa kompanya nila Chandria mag apply?" Inis at nanggigigil na sabi ni Yvette.
Kasalukuyan na kami na nagpasya na itigil na ang pag a-apply sa ngayon dahil inabot na kami ng gabi. Kaya ngayon heto, nauwi na kami na tumambay at kumain sa isang kilala na restaurant dahil kanina pa kami hindi kumakain.
Inangat ko ang paningin ko sa kanya at bumuntong hininga bago kumuha ng tissue dahil nakita kong may dumi ang damit ko. "Susubukan ko mag apply roon pero hindi muna ngayon sa dami na ng na aplayan ko."
"Tsh! Susubukan? Jusme parehas nga talaga kayo ni Chandria no?" Tumawa siya sandali bago umiling at sumubo ng pagkain niya. Nangunot tuloy kaagad ang noo ko. Nagtataka.
"Bakit? Anong nangyare?"
"Naturunginan siya na anak ng airline company hindi ba? Pero ayon ayaw niya raw doon magtrabaho."
"Bakit raw?"
"Ewan ko roon. Mas gusto raw niya yata na sa ibang bansa mag apply ng trabaho kaysa dito."
"Ay ganon? Pero wala naman silang naging alitan ng parents niya?" Pangungumpirma ko dahil lately napapansin ko rin na parang bumabalik sa pagka bulakbol si Chandria even though we're not students anymore.
Kumunot bahagya ang noo niya at sandali na pinatong ang kanyang siko sa ibabaw ng mesa. Umakto siya roon na parang nag iisip pa kunwari kaya bumuntong hininga na lang ako.
"Maybe not?" She not surely answer.
Pagkatapos namin magpahinga at kumain, we decided to go back na rin kaagad sa sasakyan. I didn't know also that the time was almost 10 PM passed na nang mapalingon ako sa relo ko kaya pala pakiramdam ko inaantok na ako at gustong matulog.
Yvette was the one who drives the car since sa kanyang sasakyan ang dinala namin. Habang ako ay tahimik na kinuha kaagad ang unan niyang nasa back seat para yakapin. I closed my eyes a bit when I feel sleepy. Mas mabuti siguro na umidlip muna ako.
"Yeah, she's with me. Oo pauwi na kami." rinig ko na sabi niya agad sa phone. "Okay fine, ito na.."
Napabuntong hininga ako at nakangunot na idinilat ang mga mata ng maramdaman ko na dunggulin ako sa braso ni Yvette. Napalingon ako sa kanya at akmang magtatanong sana kung bakit pero kaagad na niyang inginuso ang phone.
"Sino to?" Nagtatakang tanong ko pa sa kanya pero ngumiti lang siya at tahimik na nagkibit balikat.
[Hello! Love!]
Nanlaki ang mga mata ko ng marinig ko ang boses ni Gaviniel! Pero kaagad rin akong palihim na ngumiti. Marahan na rin akong gumilid at humarap sa bandang bintana dahil sa ayaw ko na makahalata kaagad si Yvette sa kung anong meron na kami ngayon ni Gaviniel.
"Mm?" Tipid na sabi ko. "How are you? Why did you call to Yvette?" Napakagat ako sa pang ilalim na labi ko.
[Guess what? Of course! I called her because I could not reach your phone.] He complained like a kid. I heard his dad's voice also in the background so I already assumed that they had a family bond or something.
Tumawa ako ng mahina pero agad rin natigil dahil narinig ko na umubo si Yvette. Nang lingunin ko siya ay tahimik lang siya na nagmamaneho pero halata sa mukha niya na pinipigilan niya lang na tumawa. Napaisip tuloy ako. What if nakakahalata na pala kaagad siya?!
"Sorry!" Tanging nasabi ko kay Gaviniel bago ko saglit na inipit sa balikat at tainga pansamantala ang phone para ilabas ang phone ko at buksan iyon. My eyes widened when I saw his 90+ missed calls and even the texts! Napahawak ako sa noo ko ng makita ko na naka mute pala ang phone ko at hindi naka vibrate!
"Hala sorry talaga!" Panick na panick na sabi ko. Naisandal ko na lang rin kaagad ang siko ko sa bintana.
[No! no! no! It's fine. Yvette's already said to me that you're busy to the interview a while ago.]
"Sorry talaga!" Yon na lang ang lumalabas kaagad sa bibig ko at paulit ulit ko na sinasabi.
[You don't need to be sorry love. I understand it. Maybe I was just missing you so much that's why I've been clingy to you.] Pagpapaliwanag niya.
"So ano to? Sorry-han na lang tayo ritong dalawa?" I laugh a bit. When I look at to the outside mirror, Yvette's eyes and mine were already met. I could not avoid rolling my eyes when I saw her teasing me like crazy.
So I whispered her 'what' without voice. Nangunot ang noo ko ng itaas niya sandali ang kanan niyang kamay at sunod na pinaglapit ang mga iyon. Kaya wala sa sariling napakagat ako sa pang ilalim ko na labi.
"So how's the case that your dad file to Mark?" I asked to Gaviniel when I don't have something to say.
[The case were already running love, and I'm sure we will both win into this case because after what he did to you. It's not that appropriate.]
"Well, that's good to hear then." Bumuntong hininga ako at pagkatapos ay umayos ako ng upo. Doon ko lang rin napansin na malapit na pala kami sa kaagad sa labas ng subdivision namin.
We had so many other things that we both talk about. But when the car already stopped in front of our house, we also saying 'Goodbye' into each other. Sinabi ko sa kanya na mag video call na lang kami mamaya after I've done taking a bath.
I give hug to Yvette before I removed my seatbelt. I waved her once more when she was about to go. Pagpasok ko, nangunot kaagad ang noo ko ng mapansin ko na walang kailaw ilaw ang bahay kaya mabilis akong pumunta sa switching area para subukan kung nag brown out.
"Hindi naman, sino naman kaya ang nagpatay nito?" Bulong ko sa sarili ko at pagkatapos ay lumakad na ako papunta sa kusina para kumuha ng tubig.
Ngunit nagtaka rin kaagad ako ng makarinig ako ng nag uusap na kung sino sa bandang backyard. Sa curious ko, Ibinaba ko muna rin kaagad ang baso para iwanan yon roon at maglakad papunta roon. I tried to keep and hiding myself behind of the wall also so that, they cannot see me.
"Yon na nga e, Hindi ko alam kung bakit ba nagustuhan yon ni Gaviniel. E mas maganda naman ako roon." Rinig ko na sabi ni Stephanie.
Nang sumilip ako, She was talking to someone to her phone. Bahagya siyang nakatalikod sakin at abala na nakasandal sa railings habang may hawak hawak siya na isang baso na naglalaman ng wine.
Bumuntong hininga ako at hindi muna nagsalita. Tahimik ako na lumabas roon at ipinag krus ang magkabilang braso ko na pinanuod lang siya.
"Oo gusto ko siya." Sabi pa niya ulit. "At wala akong pake kung marinig pa ako ni Samantha ngayon, dahil ako naman talaga ang ipinagkasundo kay Gav noon pa."
Napalunok ako at bahagya na nalito sa sinabi niya. I licked my lower lip and in one second I could not help myself that's why I put my hand into her shoulder. Tumawa ako ng sarkastiko ng makita ko siyang muntikan ng mapatalon dahil sa gulat.
She even dropped her phone the reason why I looked away for a while.
"Ang lakas rin naman talaga ng ambisyon mo no?" Mahinahon pero sarkastiko na sabi ko agad sa kanya bago ako malalim na bumuntong hininga at ibinalik ang paningin ko sa kanya. "Boyfriend ko na si Gaviniel ngayon tapos naghahangad ka pa na makasal siya sayo. Ibang klase ka rin pala talaga." I scoffed.
Hindi siya kaagad na nakasagot at minsan pa na napalunok bago siya lumapit sakin. Habang ako tahimik lang na nakatingin at nag aantay sa mga sasabihin niya.
"For your information, her mom was like me rather than you." Mariin niyang sabi. "And if you wanted a proof, then I'll show you." Panghahamon niya pa.
Bahagya ko lang na itinaas ang kilay ko at tahimik siyang pinanuod. Habang siya ay nagsimula na lang basta na mag dial roon sa phone niya. I shake my head when I saw her opening the loud speaker.
[Yes Stephanie?] Sagot ng mommy ni Gav.
"Hello po tita!" Nakangiti na sagot rin kaagad ni Stephanie. Tumingin pa siya sakin. Mukhang tinitignan kung naaapektuhan na ba kaagad ako pero daretso ko lang siya na tinitigan sa kanyang mata.
[What do you need?] Tanong pa ulit nito sa kanya.
"I have something to asked you po sana,"
[What is it?] Sa boses pa lang ng mama ni Gav, pansin ko na kaagad na parang ayaw na niya kausapin si Stephanie kaya hindi ko na napigilan pang mapakagat sa pang ilalim ko na labi.
"If I'm not mistaken po Tita, hindi po ba ako ang magiging soon fiancé ni Gav?"
Bahagya akong napangiwi at hindi kaagad ganon makapaniwala sa ginawa niya. Sa totoo lang ako na agad ang nahihiya para sa kanya!
[What? What did you say? You're the fiancé of my son? soon? Are you nuts? Of course not!] Maarte na sagot ng mommy ni Gav.
Stephanie looking at me with her dissappointed face. Halatang napahiya at mukhang hindi niya inaasahan na iyon ang sasabihin ng mommy ni Gav sa kanya. While me already looking away and turning my back against to her to walked and went back inside the house. Trying to prevent myself also to burst out my laugh.
To be continued...