Mr Annoying Vs Miss Beku

Mademoiselle_Hawa द्वारा

62.4K 2.7K 165

[COMPLETED✔] QAISARA ALYSHA - Seorang gadis yang pendiam, tak banyak bercakap, tidak suka bergaul dengan ora... अधिक

Memperkenalkan Karya Baru
Bab 1 | Aku
Bab 2 | Pertemuan
Bab 3 | Bistro
Bab 4 | Kampung
Bab 5 | Mamat Annoying
Bab 6 | Qash Anaqi
Bab 7 | Dengki
Bab 8 | Sedondon
Bab 9 | Photoshoot
Bab 10 | Butterfly
Bab 11 | Cemburu
Bab 12 | Picnic
Bab 13 | Aquaphobia
Bab 14 | Kareoke
Bab 15 | Pulang
Bab 16 | Hadiah
Bab 17 | Mimpi
Bab 18 | Pengsan
Bab 19 | Panic Attack
Bab 20 | Surprise
Bab 21 | Tarawih
Bab 22 | Balik Kampung
Bab 23 | Takbir Raya
Bab 24 | Tetamu
Bab 25 | Rombongan
Bab 26 | Lamaran
Bab 28 | Keputusan
Bab 29 | Baju nikah
Bab 30 | Persiapan
Bab 31 | One Step Closer
Bab 32 | Dua Hati Bersatu
Bab 33 | Bidadari
Bab 34 | Winter Wonderland
Bab 35 | Keluarga
Bab 36 | Honeymoon
Bab 37 | Gayat
Bab 38 | Japanese Village
Bab 39 | Doa
Bab 40 | Penat
Bab 41 | Rahsia
Bab 42 | Pergi
Bab 43 | Tertekan
Bab 44 | Ego
Bab 45 | Penyesalan
Bab 46 | Pulang
Bab 47 | Patah
Bab 48 | Sedar
Bab 49 | Pinky Promise
Bab 50 | Kampung
Bab 51 | Sakit
Bab 52 | Maruah
Bab 53 | Hutan
Bab 54 | Cekak
Bab 55 | Pergi
Bab 56 | Termakbul
Bab 57 | Klinik
Bab 58 | Zuriat
Bab 59 | Mengidam
Bab 60 | New Life
Bab 61 | Happiness
Bab 62 | The End
Coffee Time with Hawa

Bab 27 | Ugut

915 47 3
Mademoiselle_Hawa द्वारा

    AKU mengacau air teh panas di dalam teko selepas memasukkan gula. Kemudian, aku mencapai pula beberapa cawan teh dan di susun di dalam dulang. Teko yang berisi air teh juga aku letakkan di dalam dulang.

   Kenapa aku tiba-tiba rajin masuk dapur ni? Aku rasa korang dah dapat teka siapa yang datang.

   Ya, orang yang sama datang semalam. Tapi hari ni hanya Qash, auntie Maya dan Mayra sahaja yang datang. Kata auntie Maya, tak puas nak berborak dengan Maktok.

   Maktok ni memang mesra alam orangnya. Bila dah mula berborak, memang susah nak berhenti. Aku ni pula sejenis yang tak pandai berborak. Memang orang yang nak ajak aku berborak ni, kena usaha lebih sikit lah tanya itu ini. Baru aku nak buka mulut yang macam ada emas di dalamnya ni.

   Mee goreng yang baru dimasak oleh aku, aku cedukkan ke dalam bekas besar. Ni pun sebab mood rajin aku datang. Tetamu yang datang ni memang langkah kanan lah ceritanya.

   Kenapa aku sorang buat kerja dekat dapur ni? Fiya mana? Hah tu, tengah 'melabur' dalam tandas. Makan ketupat banyak sangat lah tu semalam. Pagi-pagi lagi dah mencari tandas.

   "Hey, Sha."

   Halah... Dia datang dah... Ni yang aku menyampah ni.

   Aku hanya buat tak endah dengan panggilan si dia. Tangan aku sibuk mencapai piring kecil dan beberapa garfu. Disusun elok di dalam dulang.

   "Hey perempuan. Hang pekak ka?" bidas Wawa pedas.

   Wawa sudah tercongok di sebelah aku. Aku masih buat tak tahu. Risau ada tangan yang melayang nanti. Bercakap dengan sepupu aku yang sorang ni memang selalu nak naikkan darah aku.

   "Hang dengar sini elok-elok eh, hang jangan cuba-cuba nak rampas abang Qash dari aku. Jangan sesekali hang terima lamaran auntie Maya semalam!" Wawa memberi amaran.

   Aku? Sikit pun tak ada rasa takut.

   "Rampas? Come on Wawa, zaman bila main rampas-rampas ni? Kuno nya!" ejekku. Sengaja nak sakitkan hati busuk dia tu.

   Aku perasan wajah Wawa berubah merah menahan amarah. Kisah?

   "Hang jangan nak main-main dengan aku Sha. Aku akan pastikan, abang Qash takkan pilih hang!" bentak Wawa.

   Aku ketawa sinis.

   "Are you sure Wawa? Tapi kan, seingat aku lah. Qash dah pun pilih aku. Tinggal aku je nak buat keputusan. So? Dah terang-terang hang dah kalah. Mengalah ja lah..."

   Wawa sudah tayang muka ketat. Jari telunjuknya dihala ke arah aku.

   "Hang dah pandai menjawab kan sekarang? Hang tunggu aku bagitahu dengan mak!" ugutnya.

   Sekali lagi aku ketawa. Tetapi kali ni, makin kuat.

   "Go on! Pi mengadu bawah ketiak mak hang." ejek aku lagi.

   Wawa di situ makin rasa tidak puas hati. Dan tiba-tiba dia tersenyum sinis.

   "Sha, hang ingat hang tu sesuai ka nak jadi isteri abang Qash? Muka hang tu dah lah buruk! Pakaian pun macam lelaki! Tolong cermin sikit muka tu bagi sedar. Muka macam hang ni, tak laku. Bagi percuma pun, belum tentu orang terima. Inikan pulak nak jadi isteri kepada abang Qash yang serba serbi elok tu? Hang tu, tak layak jadi isteri abang Qash. Tak layak!" cemuh Wawa.

   Dia tersenyum sinis kerana berjaya menyakitkan hati sepupunya.

   Aku memusingkan badan menghadap Wawa. Jarak antara aku dengan dia hanya satu inci. Aku merenung tajam matanya.

   "Muka buruk tak apa, janji hati bersih! Kau tu? Muka je dah make-up tebal. Sekali aku tampar, berjerebu kampung ni! Kenapa? Nak tutup muka buruk kau yang sama buruk dengan hati kau tu ke? Kesian..."

   "And you know what? Satu-satunya benda yang aku nak sangat buat pada kau ialah bagi pelempang!" gertakku tegas.

   Spontan Wawa berundur ke belakang apabila aku sudah mengangkat tinggi sebelah tangan. Wajahnya sudah pucat.

   Aku pula kekal dengan riak garang. Sengaja nak gertak sikit. Perempuan macam Wawa ni cakap je lebih! Padahal, penakut!

   "Kau... Kau berani sentuh aku, aku bagitahu mak aku!" ugutnya takut-takut.

   "Pergi lah! Pergi mengadu.Berambus lah kau! Tengok muka kau tu buat aku hilang selera hari ni." halau ku.

   Wawa pula tanpa membalas kata-kata aku, dia terus berjalan ke ruang tamu sambil mengehentak kaki.

   "Hentak-hentak! Aku kerat kaki tu bagi anjing makan baru tahu! Ergh!" rungutku.

   Serentak itu bunyi pintu bilik air dibuka dari dalam. Tahu lah aku Fiya sudah selesai melepaskan 'hajatnya'.

   "Apa benda yang bising-bising tadi tu?" soal Fiya. Dia menghampiri aku.

   "Tu, perempuan gila tu serang aku tiba-tiba. Ugut-ugut bagai suruh aku jangan terima lamaran Qash. Geram betul aku!" bebelku.

   Fiya tayang muka jelik.

   "Eee main ugut-ugut pulak? Fikir dalam drama ke apa?"

   Aku menjongketkan bahu.

   "Dah lah, tak payah cakap pasal dia. Tolong aku angkat dulang air ni." arahku.

   Aku menatang dulang yang berisi mee goreng manakala Fiya menatang dulang yang berisi air teh. Kami sama-sama berjalan menuju ke ruang tamu.

   "Tu dia, dah sampai pun. Awat lama sangat dekat dapur tu? Hangpa bergosip ka apa?" perli Maktok.

   Aku dan Fiya hanya tersengih. Tak sangka pulak lama. Ini semua perempuan gila tu punya pasal lah!

   "Rajin sungguh cucu Nek Yah ni... Siap buat mee goreng lagi. Siapa yang masak ni?" soal auntie Maya dengan senyuman di bibir.

   Aku? Nak jawab pun jadi segan sekarang ni. Lagi-lagi aku perasan 'orang tu' asyik pandang aku je.

   "Sha ni lah yang buat. Dia mai mood rajin dia lah tu." jawab Maktok bagi pihak aku.

   Ah ni yang sayang Maktok lebih ni!

   "Oh iya ke? Susah-susah je Qaisara..." sahut auntie Maya.

   "Err... Tak susah lah auntie. Kebetulan saya masak lebih hari ni..." jawabku sedikit janggal.

   Auntie Maya menguntum senyuman kepada aku.

   "Tu buat apa berdiri dekat situ? Sini, duduk sebelah auntie." panggilnya sambil menepuk sofa.

   Aku tanpa bantahan hanya menurut. Aku melabuhkan punggung di sebelahnya. Sebaik sahaja aku duduk, Mayra yang tadinya berada di atas riba Qash pantas menghampiri aku.

   Aku mengangkat Mayra dan di letakkan di atas riba aku. Mayra memandang aku dengan sengihan di bibir.

   "Cantiknya rambut Mayra, siapa ikatkan?" soalku sekadar ingin berborak.

   "Ibu!"

   Aku tersenyum mendengar jawapan riang Mayra.

   "Amboi Mayra... Bukan main rapat lagi dengan Kak Qaisara eh? Suka ke dengan Kak Qaisara?" tegur auntie Maya.

   Mayra mengangguk laju.

   "Suka! Kakak cantik! Baik! Mayra suka!" pujinya.

   Ewah! Bukan main lagi dia puji aku. Ni yang terasa nak kembang hidung ni!

   Aku perasan Wawa mencebik menyampah. Dalam diam, bibir aku tersenyum senget.

   "Qaisara, nanti rajin-rajin lah datang rumah auntie. Auntie suka kalau Qaisara datang. Boleh ajak berborak." ujarnya dengan lembut.

   Aku menguntum senyuman nipis. Entah kenapa, aku rasa selesa dengan layanan auntie Maya ni. Dia macam penuh sifat keibuan. Lemah lembut. Sifatnya membuatkan aku tiba-tiba teringatkan ibu.

   "Insya-allah, kalau Qai tak sibuk, Qai datang." jawabku sopan.

   "Erm... Uncle Adwa mana? Kenapa dia tak datang?" soalku.

   Auntie Maya ketawa kecil.

   "Uncle Adwa kamu tu pergi lepas gian memancing dengan abang dia. Maklumlah, dah lama tak jumpa..."

   Aku angguk mengerti.

   "Eh baru perasan, mana Leha? Ni auntie nampak Wawa je dekat sini." soalnya.

   Belum sempat Maktok nak jawab, Wawa dah buka mulut.

   "Mak ada dekat rumah. Ni saja Wawa datang nak jenguk Maktok." jawabnya lembut.

   Ceh! Jenguk Maktok konon. Padahal nak usya anak teruna orang! Dah lapuk taktik kau tu!

   Bunyi macam cemburu je... Kau cemburu ke Qai?

   Lambat lagi aku nak cemburu! Aku cuma menyampah je dengan perangai hipokrit minah sengal ni!

   "Oh! Patut lah tak nampak. Hmm, Wawa umur berapa sekarang?" soal auntie Maya mesra.

   "Wawa umur 24 tahun auntie..." jawabnya.

   Auntie Maya mengangguk.

   "Oh, muda-muda lagi semuanya. Nek Yah pun nampak muda ya?"

   Maktok ketawa kecil.

   "Ish! Mana ada Maya. Nek Yah ni dah tua!" sangkal Maktok.

   Segenap ruang rumah Maktok dipenuhi gelak tawa.

   "Kakak... Mayra bosan lah. Jom jalan-jalan dekat luar?" Mayra bersuara setelah lama mendiamkan diri.

   Aku memandangnya dengan pandangan simpati.

   "Boleh! Tapi Mayra kena tanya dengan Tokma dulu lah sayang..." kataku.

   Pantas Mayra memandang ke arah neneknya.

   "Tokma... Boleh tak Mayra nak jalan-jalan dekat luar?" pintanya dengan wajah comel.

   Aku mencuit pipinya geram. Siapa suruh comel sangat!

   Auntie Maya ketawa melihat cucunya menayang wajah comel. Rambut Mayra diusap lembut.

   "Boleh sayang... Tapi jangan nakal-nakal okay? Dengar cakap kakak tau?" pesannya.

   Mayra tersenyum gembira. Dia bertepuk tangan dengan riang.

   "Okay Tokma! Jom kakak?"

   "Jom!" sahutku seraya bangun dari duduk.

   Tiba-tiba Qash juga turut ikut bangun.

   "Eh, Qash pulak nak pergi mana?" soal auntie Maya kalut.

   Qash dengan muka selambanya menjawab.

   "Ikut diorang. Bosan jugak ni."

   "Wawa nak ikut jugak!"

   Erk?

   Aku memandang Wawa dengan pandangan jelik. Perempuan ni betul ke tak ni? Tak suka aku tapi nak ikut aku.

   Aku menggaru kepala. Aku memandang Fiya dan Maktok dengan pandangan bingung.

   "Alah, Wawa duduk lah sini dengan Maktok. Kata mai sini nak jenguk Maktok, kan?" ujar Maktok.

   Aku cuba menahan diri dari ketawa. Haa itu lah... Nak sangat jenguk Maktok, ha kau tenung lah muka Maktok puas-puas!

   Wawa sudah tayang muka tak puas hati. Aku pula gelak jahat dalam hati.

   Aku tanpa kata terus menarik Mayra keluar dari rumah. Selipar aku pakai. Begitu juga dengan Mayra.

   "Mayra, nak tak kita duduk-duduk dekat pondok tengah-tengah sawah tu? Dekat situ cantik tahu!" kataku.

   "Nak! Nak!"

   Terus aku berpaling ke arah belakang. Lahh! Mr. Annoying ni pun nak ikut jugak ke?

   "Sibuk je dia ni! Orang tanya Mayra, dia yang menyampuk." kutuk aku selamba.

   "Entah Paksu ni! Sibuk je. Kakak tanya dekat Mayra lah!" sahut Mayra.

   Haa, tengok? Anak saudara dia sendiri pun kata dia penyibuk.

   "Biarlah! Paksu pun nak ikut Kak Qaisara jalan-jalan!" ujar Qash dengan nada mengada-ngada.

   Ini ada yang kena penampar Jepun ni kang!

   Mayra menjelirkan lidahnya. Dia terus menarik aku supaya memulakan perjalanan.

   Kami sama-sama menuju ke tempat kegemaran aku sejak kecil lagi. Sebaik sahaja tiba di pondok tersebut, aku melabuhkan punggung di situ. Qash pula duduk di sebelah aku.

   "Wah! Hijaunya sawah padi!" jerit Mayra teruja.

   Aku hanya tersenyum melihat telatah Mayra. Tiba-tiba teringat waktu aku sebaya dengan Mayra. Aku selalu ajak abah datang ke sini. Sebab nak tengok keindahan sawah padi.

   Tanpa disedari, Qash sedari tadi asyik mengerling ke arah aku. Tetapi masing-masing seperti hilang kata-kata. Hanya bunyi burung berkicauan kedengaran di waktu pagi.

   Aku mengeluarkan telefon pintar dari kocek seluar, kemudian Mayra aku hampiri.

   "Okay, Mayra berdiri dekat situ. Kakak nak tangkap gambar Mayra." arahku.

   Aku mencari aplikasi kamera di telefon. Kemudian kamera aku halakan ke arah Mayra.

   Mayra pula sudah bersedia posing di tepi sawah. Dengan berlatar belakangkan sawah padi membuatkan gambar yang bakal aku ambil menjadi cantik.

   "Okay, senyum." arahku. Mayra hanya menurut. Tangannya membuat simbol peace.

   "Senyum nampak gigi pulak."

   Mayra pantas melebarkan senyuman hingga menampakkan sebaris giginya yang tidak rongak langsung.

Klik! Klik!

   "Okay dah!"

   "Hah, kau pulak pergi berdiri situ dengan Mayra." tiba-tiba Qash mengeluarkan arahan.

   Aku jadi terpinga-pinga. Dah kenapa aku pulak yang kena ni?

   "Kenapa aku pulak?"

   "Sebab aku nak tangkap gambar lah wahai Cik Qaisara Alysha oit..." meleret sahaja suara Qash.

   Aku dengan perasaan waswas berjalan ke arah Mayra. Aku mendukung Mayra.

   Qash pula keluarkan telefon pintar miliknya. Kamera dihalakan ke arah aku.

   "Okay senyum. 1, 2, 3!"

Klik! Klik!

   "Gaya lain pulak." arah Qash.

   Aku yang tak tahu nak buat apa jadi terkejut apabila Mayra tiba-tiba memeluk leher aku. Wajahnya didekatkan di pipi ku.

   "Okay, macam tu comel. Senyum bagi nampak gigi!"

   Aku pun apa lagi? Senyuman seluas bendang ni aku tayangkan.

Klik! Klik!

   "Okay cun!"  ujar Qash dengan senyuman lebar.

   "Alah, Paksu tak nak bergambar sekali dengan kita orang ke?" rungut Mayra tiba-tiba.

   Aku terkaku mendengar pertanyaan Mayra. Budak ni biar betul?

   Qash aku lihat sudah tersenyum lebar.

   "Boleh je. Jom kita selfie!"

   "Yeay!" sorak Mayra di dalam dukungan aku.

   Aku? Hanya pasrah.

   Qash berdiri di sebelah aku. Kemudian dia mengangkat tinggi sendikit telefon pintarnya.

Klik! Klik!

   Bermacam-macam gaya kami buat. Semuanya kelakar bagi aku. Ada yang tiba-tiba Qash buat mata juling. Ada yang buat muncung itik. Ada yang jelir lidah. Macam-macam lagi lah!

   Setelah puas bergambar, kami bertiga duduk kembali di pondok. Mayra pula aku lihat sedang memegang telefon milik Qash. Melihat gambar-gambar tadi barangkali.

   Aku merenung ke arah sawah padi yang terbentang luas. Terasa nyaman. Dengan angin sepoi-sepoi bahasa yang menampar lembut wajah aku membuatkan aku terasa damai.

   "Qaisara..." seru orang sebelah.

   "Hmm?"

   "Bila kau balik KL?" soalnya.

   Aku diam sejenak.

   "Lusa kot."

   Jeda.

   "Kau pulak?" soalku semula.

   "Tomorrow morning."

   Aku mengangguk faham.

   Kemudian suasana kembali janggal.

   "Pasal lamaran tu, aku harap aku dapat jawapan dalam masa terdekat ni." Qash tiba-tiba bersuara.

   Aku memandang ke arahnya di sebelah. Kemudian bibir aku mengukir senyuman nipis.

   "Insya-allah, dalam masa terdekat ni... Aku bagi jawapan."

   "Dan aku harap jawapan kau tu berita baik." pintas Qash laju.

   Aku pula hanya diam tidak membalas. Tiba-tiba terasa aura janggal di sekeliling aku.

   Ah, aku selalu rasa macam kalau dengan dia. Dan, kadang-kadang perasaan bahagia tu turut terselit.

   Aku sendiri pun tak faham dengan perasaan sendiri. Adakah aku benar-benar sukakan Qash? Atau sebaliknya?

   Cinta? Aku tiada jawapan untuk itu. Benar, aku selesa apabila bersamanya. Aku rasa selamat apabila dia berada di sisi aku. Tapi adakah itu perasaan cinta atau hanya sebagai sahabat?

   Semua persoalan itu berlegar-legar di fikiran aku. Semuanya masih tidak terjawab. Aku melepaskan keluhan halus.

   "Kenapa mengeluh ni?" soal Qash lembut.

   Ya Tuhan... Suara dia tu, buat hati aku cair!

   Aku menggelengkan kepala.

   "Saja..."

   "Iya ke saja? Macam tipu je..." balasnya tidak percaya.

   "Ikut kau lah." jawabku malas.

   Qash ketawa kecil. Bila dah datang mood aci malas layan ni memang aku buat tak tahu betul.

   "Kalau kau rasa serabut fikirkan lamaran aku tu, tak apa. Jangan fikir sangat. Aku tak nak kau buat keputusan terburu-buru."

   Aku jeda. Tak tahu nak balas apa.

   "Macam mana... Kalau jodoh kita ni tak kuat? Kita akan berpisah ke?" soalku.

   Qash memandang aku dengan pandangan terkejut.

   "Hey, kenapa fikir sampai ke situ? Kita kena yakin Qaisara. Yakin yang dia adalah jodoh kita. Dia lah yang ditakdirkan untuk kita. Jangan cepat melatah." nasihat Qash lembut.

   Aku diam menekur tanah.

   "Aku... Aku cuma tak nak perkahwinan berakhir dengan perpisahan. Kau pun tahu, benda tu sakit untuk kita terima."

   Qash terdiam sejenak.

   "Insya-allah Qaisara, kalau kau terima aku. Aku akan pastikan perkara tu takkan berlaku. Aku takkan lepaskan orang yang aku sayang, orang yang aku cinta sepenuh hati aku." luah Qash.

   Aku sedikit terharu mendengar luahan lelaki itu. Betapa setia lelaki yang bernama Qash Anaqi. Aku berharap, dia pegang kata-kata dia tu.

   Aku mengangguk perlahan.

   "Kau... Angguk tu, untuk apa eh?" soalnya teragak-agak.

   Berkerut dahi aku memandangnya.

   "Aku iyakan apa yang kau cakap tadi tulah. Kenapa?"

   "Oh! Mati-mati aku ingat kau setuju nak kahwin dengan aku. Baru nak lompat bintang tadi." ujarnya membuatkan aku rasa ingin ketawa.

   Halah halah... Comel pulak aku tengok perangai dia ni. Dengan muncung itiknya tu. Heee comel!

<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Hmm macam dah merapu pulak kan? Entah lah aku •_•
  

Don't forget to VOTE & SHARE!

#ToBeContinue

Update : 25 August 2021

पढ़ना जारी रखें

आपको ये भी पसंदे आएँगी

25.6K 1.5K 60
Aisha Amalia seorang anak perempuan sulung dalam keluarga Megat Helmie. Dia bekerja keras demi sebutir nasi untuk dirinya dan 3 orang lelaki adiknya...
2M 112K 96
Daksh singh chauhan - the crowned prince and future king of Jodhpur is a multi billionaire and the CEO of Ratore group. He is highly honored and resp...
162K 6.2K 75
♡BOOK2♡ Khalif Zafran & Dalisha Inara Pertemuan dua insan yang tak pernah dijangka berlaku antara Khalif dan Inara. Khalif, seorang pensyarah yang te...
3.4K 108 13
"Asal minah tu selalu pakai rantai tu eh? Buruk plus takde rupa" "Kan! Orang zaman sekarang takdenye pakai rantai macam tu. Tak pandai berfesyen lang...