Salamat po sa patuloy na sumusuporta o nagbabasa nitong kwento na to. matagal pa siguro yung facing nung dalawa. and sorry if ngayon lang ako nagupdate. maikli lang siguro to. pero yung next UD ko sa anibersaryo ko. sana ma-antay niyo po :D no time talaga daming ginagawa eh.
enjoy po:))
vote and comment po kayo :D
****
1 buwan na ang nakakalipas. Marami na rin akong kaclose na kaklase ngayon, kahit na hirap na hirap ako sa course ko. Programming the heck!. Atleast nakaka survive pa naman.
Buti naman hindi na ako ginugulo ni Lila. Nanahimik siya ngayon, kala niya kasi papaapi ako sa kanya,. Pwes nagkakamali siya. Sa panahon ngayon hindi na uso ang mga pakawawa at pa-api style.
“mafriend may assignment ka nab a sa CS101?” ginambala ako sa pagiisip ng aking kaclose na si January.
“wala pa. ako pa? eh tamad ako gumawa ng assignment. Ikaw ba?” balik na tanong ko.
“nu ba yan mafriend tanong ko, sagot mo tanong din. Naglolokohan lang.?” tapos umarte siya ng paluhod at yung mukha niya failed.
“engot ka ba, sinagot ko, kaya nga nagtanong naman ako sayo.” Sagot ko sa kanya.
“sabi ko nga.”
***
Nasa wattpad university na si Max, at kukuhanin na nalang niya ang kanyang schedule. Kung ang pangalan niya ay aburidong-aburido na siya, eh mas lalo pa dun sa apelido nung registrar.
“longganisa, what the heck.” Bulong niya sa sarili. Habang naglalakad siya, papunta dun sa room na 143. Ayun ang room ng section niya. Section-a palinhasa’t state university lang, marami ang napasok na estudyante, kaya kailangan idivide sa 4o students bawat section at ang course niyang kinuha sa ATENEO na BSCS (banchelor of science in computer science) ay merong 4 na section.
Kung nagtataka kayop kung bakit marunong na akong makipag sex., sa edad na 17. Sa panahon ngayon high school pa lang marunong na ng ganon. Playboy ako, at yon ay isa lamang one night stand. Nagkataon lang na sa bahay ng mga magulang ko ginawa yon. Dahil naubusan ako ng condom.
Habang nagkekwento ako sa inyo, este nagpapaliwanag tinitingnan ko ang number bawat room. Naa second floor na ako ng Aguinaldo building. May napansin akong dalawang babae sa may tapat ng pintuan, pagkalapit ko doon. Mukhang nag-aaway, ata.
“wala kang sinabi, humanap ka ng lawyer mo.” Pagtataray nung babae. She looks familiar. She’s wearing a white blouse, a pencil skirt above the knees. She’s so sexy *wiwit* I whistled on my mind. Her long curly hair na bagay na bagay sa kanya. Napatulala ako sa kagandahan niya, kaya lang yung accessories niya puro hello kitty. Diba ang mga hello kitty ay para sa mga bata lang.
“excuse me.”
May tao pala sa pintuan hindi namin naramdaman ni January. “bakit dadaan ka?” tanong ko sa kanya, kaya naman itinulak ko si January sa tabi at ako naman ay humawi.
‘walangya ka talaga andy.”
“hindi magtatanong lang sana ako, pwede ba?” humarap siya sa akin, hindi ko naman pinasin ang nagagalit kong kaibigan, ganyan talaga kami magmahalan.
“nagtatanong ka, tapos magtatanong ka kung pwede, pinaglololoko mo ba ako?” pagmamaldita ko sa kanya. Yung kaibigan ko namang tinapon ko sa tabi, eh natatawa sa sinabi ko sa lalaki, kaya naman yung lalaki, nahihiyang nagkakamot ng batok niya.
‘pasensya na. dito ba ang room 143?” muling tanong ni Chowking kahit nahihiya siya, dun sa babaeng mataray. Pero she seems familiar to me.
Hindi naman alam ni Andy kung tanga ba o engot ang kaharap nitong lalaki na nagtatanong sa kanya. Napansin niyang sasagutin na ito ng kaibigan pero tiningnan niya ito ng WAG-KANG-MANGENGE-ELAM-LOOK.
Tila napansin din ng kaibigan ang tingin na iyon ni andy at tuluyang nagets na niya ito. Kaya hindi na nito sinagot ang tanong ng lalaki.
“bulag ka ba?” tanong ulit ni andy kay chowking. Nagtaka ang lalaki sa tanong nito. “hindi. Bakit?” Sagot naman ni chowking. Pumipick up line siguro ito kaya ito na oras naman makaganti sa pagkapahiya niya dito.
“hindi ka nga bulag, tanga naman, dib a pag naghahanap ng number ng room, sa taas tumitingin, tingnan mo kasi yun oh.” Sabay turo ko sa taas ng pinto. Meron kasi dun parang maliit na blackboard. Kulay green tapos yung nakasulat kulay red na may number na 143.
“sabi ko nga eh.” Natatawa nalang si chowking. Bakit pa aksi nagtanong siya. Tuloy naka encounter pa siya ng matapang na babae.
Bigla namang dumating ang professor nila sa CS101. Nakalimutan ni andy na may assignment pala sila sa subject na yon kaya naman hinila na niya ang kaibigan papunta sa upuan, magkatabi sila.
“pakopya ako ng assignment dali.” Usal nito sa kaibigan, na natataranta na din sa ginagawa niya. “penge na rin akong yellow pad. Wala ako eh.” Sabi ko na rin sa kanya.
“baka gusto mo sa amin na tumira?” tanong ni January sa kanya.
“pwede?” balik kong tanong dito.
“pwede, basta ba, wag kang papakita sa kuya ko hehe.”
‘kung pwede nga lang eh.” Bulong ko sa kanya. Hindi ko na pinansin yung lalaking kausap ko kanina, baka isumbong pa ako sa teacher namin, yari ako. Sabihin, pinagtitripan ko ang mga bagong salta.
Nagsusulat na ako, hindi na nga pantay-pantay yung sulat ko sa pagmamabilis. Buruin niyo yon, may pakinabang yung lalaki kanina, sige kausapin mo lang yang teacger nay an, habang ako, nagtatapos ng assignment.
“bilisan mo.” Bulong sa akin ni January.
“letshe manahimik ka diyan, sakit na ng daliri ko, kakabili ng sulat pinepressure mo pa ako.” Diba pag nagmamabilis kang magsulat ang sakit sa kamay.
“class!” tawag atensiyon sa amin nung prof. ko. kaya naman tumingala na ako sa kanila “you have a new blocmate.” And then she point out the boy who is standing beside the door. Yung dalawang kamay niya ay nasa dalawang bulsa.
‘introduce yourself Mr. Romero.” Pagkausap nito dito. Pumunta sa tabi yung prof. namin. Tapos ngumiti yung lalaking engot sa amin.
“hi my, name is CHOWKING ALEXANDER ROMERO. From Makati, Manila. 17 years old. I studied on ATENEO DE MANILA UNIVERSITY and transferred here. Hope you accept me here in your section.” Nag smile siya. Feeling niya gwapo siya sa ngiti niyang yon.
“ang pogi niya no.” bulong sa akin ni January
“grabe na love at first sight ako sa kanya.”
‘siya at si destiny ko.”
“papicture tayo mamaya.”
“magrequest kayo na dito s tabi natin paupuin.”
Mga kaklase kong malalandi, nakakita lang ng gwapo kilig na kilig na. well hindi ko naman sila amsisisi kung ganyan ba namang lalaki ang maging kaklase eh mapproud kaya lang engot nga lang, hindi marunong magbasa. Sabi nga WHAT IS YOUR BEAUTY OF YOUR BRAIN IS EMPTY. Pwe!
Teka chowking?? I look at him. Siya ba yung natamaan ko nun dati ng bote? Siya ba yun? Hindi nga? Eh bakit ang gwapo niya? Payatoty yon dati eh.
Nukxx if I know nagpa belo or kaya nagpa ano nga yung isang kalaban ni belo sa mga cosmetic? Calayan ba? Oo nga calayan. Mayaman eh. Ikaw ba naman ateneo? 50 k every semester bukod pa ang miscellaneous pwe, naglolokohan lang naman don.
Ako na ang inggit, dahil isa yon sa mga pangarap kongschool tapos yung course ko, huhuhu, hanggang ngayon naiiyak pa rin ako. Dahil sa pesteng LONGGANISANG iyon. Lintek na apelido iyan, saan nanggaling yon? At ginawa pang apelido? Nakakawalang gana tuloy kainin yon.
“what do you expect from them Mr. Romero, to us.? Huh?” muling tanong ng teacher kay romero. Chowking ahahahha isa pa din ito eh. Magpapangalan na nga lang sa fast food ba. Abnormal ata ang mga magulang nito. Pati anak dinadamay, kaya nagiging tanga.
“I want to expect a respect coming from them. I know that I’m new here; I don’t know the background of this school, students, also the teacher. You know where I am from. Just help me, don’t bully me.” And then he looked at me.
Ako ba pinariringgan ng lalaking ito? Eh siya naman ang may kasalanan, tatangatanga siya eh. Tapos mag eenglish siya ng ganyan. My nose is b;eeding. Pwe. So much pwe for today. Ipagpapatuloy ko nalang ang pagssasagot ng assignment namin. Baka mahuli pa ako. Yari ako nito. At sana hindi din ako maalala n lalaking ito. Nun ginawa ko sa kanya na hindi ko naman sinasadya.
“Mr. Romero, pwede ka n maupo sa mga bakanten silya diyan.” Pagtuturo n Prof. kay chowking sa harapan ng mga ito. Pinamamasdan ko yung babaeng matapang kanina, mukhan may sinusulat ito at nagmamabili pa. makaganti naman ng konti sa pagpapahiya niya sa akin.
“mam, pwede po ba ko dun sa kalapit ng babaen yon.” Sabay turo ko.
“kay Ms. Lopez?” mulin tanon sa akin.
Naririni ko ang pangalan ko na pinaguusapan. “mafriend, ikaw daw gusting makatabi. Yieee.” January whispered to me. Tuminagala ako, nakatingin silang lahat sa akin.
“yieeeeeeeeeeeee.”
“nalove at first sight sayo, andy.”
“haba ng hair”
Mga classmate kong nan-aasar.
“whatever!” tsaka nag sign ako sa daliri ko ng pa W.
“okay lang ba sayo Ms. Lopez?” tumingin ako kay mam. Tapos sa upuan ko, may bakante nga.
“okay lang po.” As if makakatanggi ako. Binalik ko nalang ang focus ko sa pasusulat. Lintik na ma HTML na to. Ang hirap, nakakaasar.
“pwede ka ng maupo don, Mr. Romero. I’m Professor Manya” papapakilala ng teacher kay chowking. Ngumiti na lang siya at pa cool na nalakad sa upuan, nasa gitna yung si Ms. Lopez. Nakarating na ako sa tapat niya, pero hindi pa rin niya ako pinapansin. Suplada ba ito?
“pwede na ba akong maupo? “ tanong ko dito.
Naramdaman ni andy na may tao sa tapat niya. Tuminala siya. Nakita niya ang gwapong mukha nito, pero wala siyang pake. Tiningnan lang niya ito,pati yun upuan. Sana naman magets niya yun tingin ko na iyon, na maupo siya. Kaya lang engot nga pala ito.
“sige.” Sagot ko ng walang tingin at cold voice.
Umupo na ito sa tabi niya. “Ms. Lopez. You know what you look familiar to me.” Sabi niya sa akin. yun prof. kasi naccheck pa ng attendance.
“really huh?” englisero pa yung kalapit ko. dugo na naman ang utak ko.
“yap. The girl I met before. 2 years ago. She throw me a bottle of c2.“ sabi pa nito. Siya nga. Matandain pa pala itong kumag na to.
“oo ako nga yon, wag ka ngang FC.” Pagsusungit at pag amin ko sa kanya. Konti na lang matatapos na ako.
“I thought your kind, but I was wrong. Ang taray mo pala.” Usap pa niya sa akin. yes tapos na ako. Nilagyan ko na yung papel ng pangalan ko. pagkalagay ko ng name sa papel. Tumingin ako sa kanya na ngayon ay titig na titig sa akin.
“maraming namamatay sa maling akala Mr.” I rolled my eyes to her.
He chuckled. “ Mr. Romero. Hindi ka nakikinig kanina huh.” Tiningnan ko siya. “hindi ka naman kakinigkinig.,” inirapan ko siya, he annoyed me.
Tumawa siya. “class pass your assignment.”
“mafriend ass. Daw.” Si January. Inabot ko yung papel ko sa kanya. Buti nalang tapos na. ipinasan na namin yung papel sa unahan at inayos ng teacher namin.
“since Mr. romero you are transferred from ateneo, I’m sure naman, nagkaklase na kayo at I’m sure mas advance kayo sa aral namin. I’m not going to repeat my previous question. I’m thinking a groupings now, kaya magegets mo na rin yung ilelesson ko, I will divide you to two guys. “ kinuha ni mam yung classbook niya. Tapos dinivide kami. Alphabetical, kaya naman si January ang kagroup ko. kaya nga naging mafriend kami eh. Dahil lagi kaming magkatabi sa upuan.
‘class 40 kayo last time but ngayon ay 41 na, may isang grupo na magiging tatlo. Since si mr. romero ang pang 41. Mr. Romero your new here, saan mo gusting sumali na grupo.”
“dito nalang po kay Ms, Lopez mam.” Sagot nito. I look at him. Death glare, may pasanin pa ata ako sa mundo.
“okay, are the two of you know each other?”
“No” “yes” ako no, si lalaking FC yes daw.
My professor chuckled and my classmates too, even January are laughing at us.
“okay, that’s enough, Ms. Lopez, ikaw na muna ang bahala kay Mr.Romero. Tour him on our campus. Ng malaman niya, ang pasikot-sikot.”
I smiled at her. “okay mam.” As if I have a choice I whisper in my mind. And then yung kumag, nakangisi lang, tila naramdaman nito ang pagtingin ko sa kanya, he wink at me, inirapan ko nalang. Papalord wag muna ngayon oh, inistress agad ako, ng lalaking ito. Para na akong may anak na aalagaan. Hmmp..