Kinabukasan, nakailang kurap ako bago bumangon mula sa pagkakahiga. Did I really agree to have a reletionship with Ethan? I ask myself
I don't know what insect entered my brain, I was too careless with life decisions. Sinong matino na babae ang papayag makipag-relasyon sa isang lalaki na halos hindi mo pa kilala dahil sa kadahilanan na gusto ma-try magkaroon ng boyfriend?
How mature, Lahari. I sarcastically thought.
Ano na lang ang mukhang maihaharap ko kay Ethan? Ghadd! I looked so desperate to have a boyfriend.
I shook may head at the thoughts, bahala na si batman sa aking katangahan. Nag ayos muna ako ng sarili bago lumabas ng kwarto. Walang tao sa loob ng bahay bukod kay Ethan na nag titimpla ng kape sa kusina. Siguro ay nag hahanda na ang iba.
"Good morning," Ethan greets me with a smile when I entered the kitchen.
I smiled at him before also saying 'good morning'. "How was your sleep?" He asked before approaching me and kissing my forehead.
Nagulat ako doon pero hindi ko pinahalata, hindi ko alam na bukod sa pagiging childish ay may ka-sweetan din pala siya sa katawan. "Ayos naman, ikaw ba kamusta tulog mo?"
"Late akong naka-tulog, siguro ay iniisip mo ako kagabi, kaya hindi ako makatulog ng mabilis." He replied before grinning.
I quickly slapped his arm softly, ang hangin talaga kahit kailan. "Asa!" He laughed at what I said, hinayaan ko na lang siya bago mag timpla ng gatas.
Pag tapos kong magtimpla ay naupo muna ako sa bar counter bago naisipang ipagpatuloy ang pagbabasa about sa iba't-ibang disease. I felt Ethan sit next to me but I ignored him.
Ngayon lang talaga halos nag sink sa utak ko na marami din palang disease sa female reproductive system tulad ng endometriosis, uterine fibriods, gynecologic cancer, interstitial cystitis, polycystic ovary syndrome o tinatawag na PCOS, sexually transmitted diseases o STDs at marami pang iba.
Akala ko din dati na kapag nagkaroon kana ng menstruation ay pwede ka mag buntis, pero mali pala ako ng akala dahil sabi dito sa binabasa kong article ay mayroong diseas sa babae na hindi ka pwedeng mag buntis kahit nagkakaroon ka ng buwanang araw which is iyong tinatawag na infertility.
"Hindi ka ba na bo-bored jan sa binabasa mo?" Ethan asked from the long silence.
I looked at him before shaking my head, "no, actually hobby ko na ang pag a-advance reading. Weird for other people but I'd rather read like this than socialize," I said before smiling slightly.
That's the truth.
"Since yesterday, you have been reading about human anatomy ngayon tungkol naman sa disease. I think I already know what course you're going to take"
It's not hard to guess because you can see in the articles I read that it's all about the body, how the body's systems function, about diseases inside the body.
My eyebrows rose because of what he said, "ano nasa isip mo?" I asked.
"BS in basic medical science?"
I shook my head. "No, grabe naman iyan. Hindi kaya ng brain cells ko yang course na iyan. BSN lang naman kukunin ko." I answered then shrugged my shoulders, mga pinag-aaralan nga ng nursing nahihirapan na ako pag dodoctor pa kaya.
He frowned, "bakit feeling ko pang doctor ang inaaral mo? Grabe pinabilib mo ako sa pagkapursigido mo," he said before smiling.
"Of course, I don't want to depend on my family for the rest of my life," I said with full of determination.
"I'm so proud of you"
I smiled at him, I hope everyone is proud of me. "Syempre, girlfriend mo ata ito," matapang na sagot ko.
Akala ko kami lang ang nandito, pero mali ako dahil pagkasabi ko n'on ay siya ding pasok ni tito Liam sa pinto. "What did I hear you say, Lahari?" He said seriously.
Kaagad akong kinabahan sa seryosong pananalita ni tito. I looked up at Ethan as he held my hand before squeezing slightly. "T-Tito,---"
"Kuya, mag papaliwanag po kami ni Lahari." Ethan interrupted what I was supposed to say.
Tito nodded before leaving. I quickly covered my face with my palm, out of inexplicable nervousness. I don’t know what to say or explain. Sasabihin ba namin na sinubukan lang namin magkaroon ng relasyon?
"Lahari, love calm down. Ako mag papaliwanag, you don't have to worry." He said before rubbing my back.
Tumango-tango ako bago tanggalin ang kamay na naka-takip sa mukha bago iyon ipalupot sa katawan ni Ethan. The nervousness disappeared somehow especially when he hugged me back too.
Another long silence prevailed over us. Magkayakap lang kami ni Ethan habang ang kaniyang labi ay paminsan-minsan kong nararamdam na humahalik sa ulo ko.
Wala sa sarili akong napangiti, is this how other people feel when they are with their girlfriend or boyfriend? Ang saya pala, siguro kung dati na may boyfriend ako sa tabi ko habang inuulan ako ng mga problema ay kahit papaano nabawasan ang kalungkutan ko.
I shook my head because of the thought, atleast I learned. I learned to solve my own problem without the help of others.
Maya-maya pa ay saba'y kaming napabitaw sa pagkakayakap ni Ethan nang marinig namin ang mga yabag nila. "Tara dito sa sala nang makapag usap," tawag ni Mamang samin.
Ang kaninang kaba ay muli na namang umusbong. Sumunod kaagad kami ni Ethan bago magkatabing na-upo sa sofa. "Kailan pa kayo nagkaroon ng relasyon?" Tita Ali asked seriously.
"Kahapon po"
"Kahapon lang, ate." Saba'y na sabi namin ni Ethan.
I heard them sigh, "bakit ang bilis, I mean why didn't you tell us?" Mamang asked.
Napayuko ako sa sinabi ni Mamang. Nahihiya ako, malaki ang tiwala nila sakin pero sinira ko iyon. "Sorry po, hindi po namin sinasadya. Sasabihin din naman po sana namin--"
"Osiya, tama na ang paghingi ng tawad. Next time mag sabi kayo," napa-angat ang tingin ko kay Mamang dahil sa sinabi niya.
Is it okay with them, don’t they have a problem there? I asked myself.
Sunod-sunod akong tumango sakaniya. "Wala na tayong magagawa, ayan na may relasyon na kayo, ang payo ko lang ay wag niyong sasaktan ang isa't-isa. Tao lang tayo, everyone makes mistakes. Kapag may problema pag usapan hindi iyong nagsisigawan agad."
Ngumiti ako bago ulit tumango, "opo Mang, thank you po."
After the conversation earlier, they came out again because the musicians had arrived so they would prepare something to eat. Ako naman ay naiwan sa loob dahil maliligo pa lang ako, hindi ko kasi talaga ugaling lumabas ng bahay ng hindi pa naliligo.
Nag suot lang ako ng high waisted maong short tapos two tone croptop tinerno ko lang din sa dala kong NMD R1 adidas white shoes. Pagpunta ko sa salas ay nakita kong andoon si Ethan na prenteng nakaupo. Nakasuot ng dri-fit nike short at t-shirt na white.
"Tara na," pag-aaya ko, tumango naman siya kaya saba'y na kaming lumabas .
Pag labas namin ay medyo dumikit ako kay Ethan dahil ang daming bisita, nahihiya ako. "Chill, hindi ka nila kakainin." Ethan said in a low voice before laughing.
Putek, ayan na naman ang pag ka-isip bata ni Ethan. Hindi ko siya pinansin at binilisan na lang ang paglalakad. "Aalis kayo?" Tito Liam asked.
I nodded. "Opo, tito."
"Ate, can I go with you po?" My seven years old brother asked.
"Wag kana sumama, Levi. Aalis din tayo mamaya," saad ni tito Liam.
Dahan-dahan namang tumango ang kapatid ko. Pumantay ako sa kaniya bago hawakan ang magkabila niyang pisnge, "babalik din naman kami agad---"
"Isama na natin, saglit lang naman tayo," Ethan said before carrying Levi.
Napairap na lang ako sa kawalan, wala akong nagawa dahil malapit sa bata si Ethan. He did not want to see a sad or crying child. Nag paalam lang kami saglit bago sumakay sa sasakyan ni Ethan.
"Manguha nalang muna tayo ng damit mo, mamaya na lang tayo pumunta sa Gapan." Sabi ko, tanghaling tapat na din kasi. Pumayag naman siya kaya doon na kami sa unit niya nag punta.