Bazen severken gitmek gerekir,Sonuçların neyi doğuracağı umurunda bile olmaz çünkü düşünmemişsindir o an.Sadece o an insan gitmek ister.Peki ya bi insan neden gitmek ister ki ? Bir kaç sebep açıklamak isterim,İnsanlar genellikle karşısındaki insan tarafından sevilmek ister bunlar sevmeyi bilmeyenlerin büyük bir bırakma bahanesidir ve uğrattıkları haksızlığın farkında bile değildir.Sen çok seviyorsundur fakat karşındaki buna cevap vermiyordur ve seni üzdüğünü düşünürsün kendi kendini üzdüğünü fark etmeden ve suçu karşı tarafta atarsın çünkü işine gelen odur ve öyle mutlu olursun suçun sende olmadığını bilmek insanı mutlu eder oysaki mutsuz olması gereken onlardır.Bazen ise karşı tarafdan bırakılmaya mahruz kalmış insanlar vardır bunlar gerçekten çok çaresiz insanlardır,çünkü karşı tarafından sevildiğini söylenip sonradan ben seni hiç sevmedim'e dönüşen sözcüklere mahruz kalan beyinleri onları kendi kafalarındaki deli ile özleştirir. Ve asla bir şey diyemezler sevdiğine,haykıramazlar bana haksızlık yaptın diye çünkü onlar sevdiği üzülecek diye bir şey söyleyemezler onları öldüren hatta paramparça yapan insanların acı kölesi olmuştur içinde.Her zaman şunu söyleriz "o mutlu olsun da" ama farkına bile varamayız onların mutluluklarının kendi mutluluğumuzdan geçtiğini ve kendi kendimizi yanlızlaştırırız milyonlarca kalabalığın içinde.Ve insanlar giderler çünkü acılarının sona ereceğini düşünürler ama acı onlar için yeni başlıyor ve her zaman ki gibi asla farkında olamazlar gidince daha çok seveceğinin ve acının katlanacağının ve insanlar giderler...
İnsanları hislerimizi kaybedecek kadar sevmemeliyiz.