Çeviri: Tookira beni instagram dan @tookira takip edebilirsiniz! ♡♡
Odayı bir kaç mum aydınlatıyordu. Loş bir ışık vardı. Yemekler tabaklardaydı. Baekhyun içeriye girdiğinde, dudaklarını ısırdı. Kaynayacakmışcasına. Arkasına dönüp kaçmak istemişti çünkü bu gerçek gibi görünmüyordu. Ama Chanyeol'un göğsünü sırtında ve ellerini omuzlarında hissettiğinde, kaçmak gibi bir şansı kalmamıştı.
Oturduktan sonra, yemeye başladılar. İlk dakikalarda konuşmadılar. Konuşma ilerledi. Hatta Baekhyun görünüşleri hakkında yorum yaptığında aydınlandı hava. Chanyeol düz bir t-shirt ve şort giymişti. Baekhyun da yine t-shirt ve bir pijama altı. Romantik bir akşam yemeği için uygun değillerdi.
Herşey bittikten sonra, Baekhyun Chanyeol'a teşekkür edip sofradan kalktı. Ellerini yıkamaya gitmeyi planıyordu ama kalkerken, Chanyeol ondan önce davranıp onu çekti. Oturma odasına doğru. Kokulu mumlarla donatılmış loş odaya. Müzik setini açtığında, yumuşak, yavaş bir müzik hoparlörden odaya yayıldı. Baekhyun titriyordu. Dayanabileceğinden çok daha fazlasıydı bu. Yere düşmek istedi ama belinin etrafına dolanmış kollar onu engelliyordu. Chanyeol diğer eliyle, Baekhyun un sağ elini tuttu. Yavaşça sağa sola salınırlarken elini bırakmadı.
Sevimli bir andı, ama Baekhyun'a acı da vermişti. Chanyeol yanağını Baekhyun'un başının üstüne koymuştu. Hoparlörden gelen müzik sesine rağmen, Baekhyun'un ağlamasını duyabiliyordu.
Chanyeol ona sarılanı kavrayıp gözlerini sıktı ve dudaklarını ısırdı. Boynundaki ıslaklığı görmemezlikten gelmeye çalıştı ve o da sessizce ağladı.
__________________________
10080
Sabah olduğunda, Chanyeol artık şehre gitmek istemiyordu. Ama gitmeliydi. Orası ait olduğu yerdi. Orası hayatınıb olduğu yerdi. Kyungsoo'nun olduğu yer. İçini çekerek yataktan çıktı ve telefonunu kontrol etti. Kyungsoo dan onlarca cevapsız arama vardı ve Chanyeol onu geri arama vakti geldiğine karar verdi.
Kyungsoo cevap verdiğinde ise "Neden beni aramadın?" "Mesajlarımı görmememezlikten geliyordun!" gibi şeyleri sıkça duydu. Sonra Kyungsoo sakinleşti. Chanyeol eve bu sabah geleceğini açıkladı. Öfkeli bir biçimde, Kyungsoo çabuk yapmasını söyledi. Böylece kendi hayatlatına devam edebileceklerdi. Sonra kapattılar.
Chanyeol onu eski haliyle döndüren kıyafetlerinden kurtulup gelirken giydiği kıyafetini giydi. Saçını ve takım elbisesini düzeltti. Aynaya baktığında, seneler önceki, sefil halinin farkına vardı.
Mutfakta, Baekhyun'u masada otururken gördü. Gözleri kıpkırmızıydı. Ağladığı her halinden belliydi. Bu, Baekhyun gülümsediğinde göğsünde korkunç bir düğüme neden oldu.
"Günaydın."
"Günaydın."
Sessizlik Baekhyun önündeki dosyaya bakıp iki eliyle Chanyeol'a uzatana kadar sürdü. "Hepsi imzalandı."
Chanyeol dosyayı ondan alırken yüzünü buruşturdu. İkisi de titriyordu. Ama Chanyeol vücudunu kontrol etmeyi denedi. "Teşekkürler."
Başını sallayarak, Baekhyun başka tarafa baktı. "Kahvaltı için kalacak mısın?"
"Hayır..." Chanyeol yumuşakça cevapladı. "Öğleden önce ofise dönmeliyim. Ne kadar erken ayrılırsam o kadar iyi."
Ona bakmadan, Baekhyun başını salladı. "Anlıyorum."
Chanyeol'a son bir kez bakarak, içi acıyana kadar ona gülümsedi. "Her şey için teşekkür ederim, Yeol." dedi titreyen bir sesle.
Chanyeol cesaretli hissetti. Baekhyun'u sandalyesinden kendisine çekip öpmek, ağlamak , her söylediğini emircesine yapacağını söylemek istedi. O iyi hissetsin diye. Her şeyi telafi etmek, tamir etmek istiyordu. Kalmak istiyordu. Gerçekten kalmak istiyordu. İşine veya apartman dairesine dönmek istemiyordu. Kalbi burada kalmasını istedi fakar vücudu onaylamadı.
İfadesiz bir yüzle, Chanyeol yutkunup başını salladı. Baekhyun yine ona bakmıyordu. "Sorun değil. Teşekkür ederim...kağıtlar için." Baekhyun'un buna cevap vermeyeceğini bilerek, Chanyeol devam etti. "Kendine iyi bak, Baek."
"Bye, Yeol." Dedi Baekhyun fısıldarcasına. Yüzü hala masaya dönüktü. Yukarı bakmayı reddediyordu. Bir şekilde Baekhyun'un ona bakmamasından dolayı minnettardı Chanyeol. Onun yüzüne bakarken üzgün görünebilirdi. Orada kalmak isteyen ağır bir kalple, Chanyeol topuklarında geriye dönmeden bir adım geri çekildi.
"Hoşçakal, Baek..."
__________________________
Chanyeol apartman dairesine geri döndüğünde, başka bir adam olarak dönmüştü. Yalnızca bir haftanın, son iki senedir yaptıklarını kınamasını sağladığını görmek komikti. Kyungsoo onu mutlu karşıladı. Ama Chanyeol gülümsemenin onu incittiğini fark etmişti. Ağlamak istiyordu ama ağlayamadı. Ağlamak istemedi çünkü aklına Baekhyun geldiğinde bunun yerinde kollarını Kyungsoo nun etrafına sarmaya zorladı.
__________________________
Dört ay geçmişti. Ve Chanyeol hala kendi hayatı sürükleniyormuş gibi hissediyordu. Sonbaharın ortasıydı -belki de sonları- ağaçların rengi değişmişti. Yanlızca yapraklar değil, medeni durumu da değişmişti. Parmağındaki yüzüğün eşi artık Baekhyun'da değildi. Yeni bir yüzük ve Kyungsoo vardı artık. Hayatında ikinci kez nişanlanmıştı. Ve Chanyeol bu sefer ilkindeki kadar mutlu hissetmediğini kendine itiraf etti.
Sonunda boş zamanı olunca parkta yalnız dolaşıp düşüncelere daldı. Hala boş hissediyordu. Özellikle etrafında ona ufak kumralını hatırlatan ağaçlar oldukça. Eskiden baş harflerini ağaçlara kazırdı o.
Baekhyun hakkında düşünmek günün bir parçasıydı. Yapacak bir şey yoktu. Renkli fona rağmen hala biraz siyah beyaz hissediyordu. Tüm kan ve renkler, kapıyı açıp , karşısında Baekhyun'un avukatını gördüğünde anlamını kaybetmişti. İlk başta Chanyeol boşanma davasıyla ilgili olduğunu düşünmüştü. Bir şekilde Chanyeol kendini Baekhyun'un fikrini değişmiş olmasını ve bir şansı daha olduğunu umarken buldu. Fakat hayat acımasızdı. Umduğu olmamıştı.
Avukatın orada olma nedeni daha kötü ve zalimceydi. Avukat daha kalan malların ve paranın detaylarına girmeden, Chanyeol yere yığıldı.
Beyin kanseri olduğunu söylediler.
Soğuk algınlığı değildi. Chanyeol ölmüş eşi yalan söylediğinden dolayı çok kızgındı. Kızgındı çünkü Baekhyun onca zaman ne ile mücadele ettiğini söylememişti. Öğrendikten sonra her şey anlam kazanmıştı.
Baekhyun'un güçlü ve korkunç baş ağrıları, yavaşlığı, zayıflığı, unutkanlığı, yorgunluğu, sakarlığı, ve Luna'nın ona olan aşırı korumacılığı daha anlamlıydı artık. Bunlara rağmen hala gülümsemeye gücü olması ve her şey yolundaymış gibi davranması Chanyeol'u tam kalbinden bıçaklayan şeydi. Baekhyun mücadele verip fenalaşıyordu. Ve onun tek yaptığı zalimce boşanma kağıtlarını imzalamasını istemekti.
Chanyeol'un iyi olması için zaman gerekti. Ama asla iyi olmayacağını biliyordu. Yaptığı hatalar ruhuna işlemişti ve onları silemezdi. Pişmanlıkları onunlaydı. Kalbini dinlemediğine pişmandı. İlişkilerini beslemeyecek kadar meşgul olduğuna pişmandı. İşini eşinden ön plana koyduğundan dolayı pişmandı. Chanyeol o kadar pişmandı ki acı onu çıldırtabilirdi.
Ama ne kadar acıtsa da devam etmek zorundaydı.
Derin bir nefes alıp gökyüzüne baktı. Soğuk havada nefesinin oluşturduğu dumanı izledi. Omuzlarını kaldırarak eve doğru yürümeye başladı. Artık ona ev olmayan eve. Asıl evi şehir dışındaki ufak yapıydı. Bir zamanlar Baekhyun'la paylaştığı ev. Evi şehirde değildi. Hiçbir zaman da olmamıştı.
Yanından yürüdüğü blok bitene kadar gözlerini yerden kaldırmadı. Diğer insanlarla birlikte ışığın değişmesini bekledi. Beklerken etrafa bakındı. Gözleri dev virtinli kitapçıda duraksadı. Görmemezlikten gelebilirdi ama vitrindeki yüz ve isim gözüne takıldı.
Geç lambası yandı. İnsanlar bir tarafa yürüdü. Chanyeol ise diğer tarafa. Chanyeol kitapçıya girdi ve direk yeni çıkan kitapların olduğu kısıma gitti. Birini eline aldı gözleri kapağı taradı. Kalbi hızla çarpıp sıkışıyordu. Bu Baekhyun'un son kitabıydı. Chanyeol'dan okumasını istediği. Chanyeol tereddüt etmeden kasaya gitti ve kitabı aldı.
O gece Kyungsoo ofiste çalışıyordu. Chanyeol kitabı okudu ve ağladı. Baştaki yazar notunu okurken Baekhyun'un bu kısmı neden yazdığını hikayeyi bitirine kadar anlamadı. Chanyeol her bir kelimeyi okuyup kitabı kapadığında gözlerinden yaşlar boşaldı. Bu onların hikayesiydi. Fakat sonu, bu kez, her ikisinin de kalbinin gizlice dilediği gibi bitmişti.
"O dev, bana her zaman filmlerin sonu için ağlamamam gerektiğini söylerdi. Çünkü ne istediğimiz bir şeyi değiştirmeyecekti. Bende ona her zaman farklı bir son istemenin neden bu kadar yanlış olduğunu sorardım."
Daha fazla dayanamayarak, Chanyeol kitabı duvara fırlattı. Ceketini alıp daireden çıktı. Ve o fark etmeden, kitap Baekhyun'un final mesajını yazdığı son sayfa açık yere düştü.
01010100 01101000 01100001 01101110 01101011 00100000 01111001 01101111 01110101 00100000 01100110 01101111 01110010 00100000 01101100 01101111 01110110 01101001 01101110 01100111 00100000 01101101 01100101 00100000 01100101 01110110 01100101 01101110 00100000 01101001 01100110 00100000 01101001 01110100 00100000 01110111 01100001 01110011 00100000 01101010 01110101 01110011 01110100 00100000 01100110 01101111 01110010 00100000 01100001 00100000 01110111 01100101 01100101 01101011 00100000 01100001 01101110 01100100 00100000 01110100 01101000 01100001 01101110 01101011 00100000 01111001 01101111 01110101 00100000 01100110 01101111 01110010 00100000 01101101 01100001 01101011 01101001 01101110 01100111 00100000 01101101 01100101 00100000 01100110 01100101 01100101 01101100 00100000 01100001 01110011 00100000 01101001 01100110 00100000 01111001 01101111 01110101 00100000 01101100 01101111 01110110 01100101 01100100 00100000 01101101 01100101 00100000 01100001 01100111 01100001 01101001 01101110 00101110 00100000 01011001 01101111 01110101 00100000 01110100 01101111 01101111 01101011 00100000 01101101 01100101 00100000 01100010 01100001 01100011 01101011 00100000 01110100 01101111 00100000 01100001 00100000 01110100 01101001 01101101 01100101 00100000 01110111 01101000 01100101 01101110 00100000 01111001 01101111 01110101 00100000 01101100 01101111 01110110 01100101 01100100 00100000 01101101 01100101 00100000 00100000 01100001 01101110 01100100 00100000 01110100 01101000 01100001 01110100 00100111 01110011 00100000 01100001 01101100 01101100 00100000 01001001 00100000 01100011 01101111 01110101 01101100 01100100 00100000 01100101 01110110 01100101 01110010 00100000 01100001 01110011 01101011 00100000 01100110 01101111 01110010 00100000 01101001 01101110 00100000 01110100 01101000 01101001 01110011 00100000 01110011 01101000 01101111 01110010 01110100 00100000 01101100 01101001 01100110 01100101 01110100 01101001 01101101 01100101 00101110 00100000 01001001 00100000 01101100 01101111 01110110 01100101 00100000 01111001 01101111 01110101 00101100 00100000 01100111 01101001 01100001 01101110 01110100 00101110 00100000 01010100 01101000 01100001 01101110 01101011 00100000 01111001 01101111 01110101 00100000 01100110 01101111 01110010 00100000 01100101 01110110 01100101 01110010 01111001 01110100 01101000 01101001 01101110 01100111 00101110 00101110 00101110"